RYAN

"Een mooie vrouw heb je nooit voor jezelf alleen jongen...ik hoop dat je oude moeder ongelijk heeft maar..."

...Dat zei ze op de dag dat hij Hetty met trots aan haar voor kwam stellen. Zijn nuchtere moeder, zijn rots in de branding. Twee kinderen had ze in haar eentje opgevoed. Twee kinderen, waarvan één gehandicapt. Nog nooit had ze een dag verstek laten gaan, nooit...ze was er altijd, niet alleen voor Thomas maar ook voor hem, voor Ryan. Vader en moeder tegelijk. Als hij terugdacht aan de dag van zijn beëdigingsceremonie van de politie kon hem dat nog raken. Speciaal voor hem had ze - voor het eerst in jaren - een nieuwe jurk gekocht en was ze naar de kapper geweest. Met een trotse kaarsrechte rug en opgeheven hoofd had ze de rolstoel van Thomas de zaal ingereden. Thomas, zijn drie jaar jongere spastische en verstandelijk beperkte broer. Hij droeg een jasje en een stropdas. Mama had gel in zijn haar gedaan en er een mooie scheiding in gekamd. Toen Ryan op het podium stond om de eed af te leggen had hij onzeker haar blik gezocht. Ze zat daar onbewogen, nuchter zoals altijd. Maar haar ogen verraadden pure liefde.

...En toen knipoogde ze naar hem, Ryan knakte bijna, bezweek bijna onder haar moederlijke trots. Toch doorstond hij de ceremonie, hij wist niet beter, had het zo geleerd.

"Niet klagen maar dragen". ..dat was zijn moeders motto. Het had hem uiteindelijk gebracht tot waar hij nu stond. Klaar voor het leven, klaar voor de uitdaging. Geen zelfmedelijden en geen gejank en gepiep. Mama had er persoonlijk zorg voor gedragen. Hij hield van haar, met heel zijn hart en ziel. Zij had hem laten zien dat hij ook een man kon worden zonder dat hij door een man was opgevoed.

Nu stonden ze samen in de keuken. Ryan was opgetogen, trots, verliefd. Hij had haar veroverd, het was hem gelukt. Wat een overwinning...Alle mannen mochten kijken, maar hij mocht eraan zitten. Haar goddelijke lijf, haar overheerlijke tieten en lekkere strakke kutje. Hetty had hem betoverd, behekst bijna. Alles wilde hij voor haar doen..alles wat in zijn vermogen lag. Een ongenaakbare schoonheid, trots en hooghartig. Dat was wat ze wilde uitstralen maar waar hij al snel doorheen had weten te prikken. Al die mannen die iets van haar wilde, die haar naar hun hol wilde slepen, met haar wilde neuken, haar pijn wilde doen, haar wilde bezoedelen. Ryan niet. Ryan wilde haar op een voetstuk plaatsen. Van haar houden, haar aanbidden, haar de moeder van zijn kinderen maken. Hetty...mooie Hetty, ongenaakbare Hetty, kwetsbare Hetty. Hij zou haar bezitten en voor de rest van zijn leven van haar houden.

Zijn moeder keek zorgelijk die dag in de keuken, hij kende haar niet anders. Op dat moment haatte hij die eeuwig zorgelijke blik. Dan veegde ze voor de vorm haar handen af aan haar gebloemde schort en wriemelde ze aan haar trouwring die ze na al die jaren nog altijd om had. Ryan kon haar op dit soort momenten wel uittekenen.

"Ik gun je je geluk jongen en Hetty lijkt me echt wel een lieve meid".

Ze stuntelde wat met het koffiezetapparaat en vermeed zijn blik.

In de huiskamer hoorde hij Thomas ongecontroleerde kreten uitstoten.

"Misschien moet je even bij je broer gaan kijken jongen, wellicht vindt Hetty het vervelend om zo lang alleen met hem te zijn".

Hij had inderdaad beter moeten weten met Hetty, mooie Hetty die hij het zo graag naar de zin maakte. Alles deed hij voor haar, alles wat in zijn vermogen lag. Ze hoefde haar fraai gevormde wenkbrauwen maar te fronsen of hij deed, regelde, kocht of betaalde het voor haar. Een luxe all inclusive vakantie naar Bonaire tijdens de zwangerschap van Daisy, hun eerste, Hetty wilde het zo graag.

"Ahhh toe nou schat, onze laatste vakantie samen, nu kan het nog". Het had hen een godsvermogen gekost maar ze had er zo van genoten en hij van haar. Zelfs met haar zwangere buikje was het nog een lekker wijf en kon ze nog elke man krijgen als ze zou willen. Ryan was eigenlijk van plan dat geld op een spaarrekening te zetten, het leven zou nog duur genoeg worden met een baby. Maar ach, alles voor zijn Hetty.

Nieuwe borsten en een buikliposuctie na de geboorte van Kiki :"Tuurlijk Hetje, dan gaan we desnoods twee jaar niet op vakantie, als dat jou gelukkig maakt". Ryan had er zelfs een doorlopend krediet voor afgesloten, zonder haar medeweten overigens. Alles om zijn Hetje gelukkig te maken. Ze had het verdiend zijn Hetje. Twee mooie meiden gebaard en gevoed met haar eigen heerlijke lichaam, zo'n vrouw verdiende het beste van het beste. Dus uiteraard kwamen de ingrepen er en vanzelfsprekend wilde Hetty naar de beste en duurste kliniek, je laat tenslotte geen prutser aan je lijf zitten met alle gevolgen van dien. Uiteindelijk hadden ze er goed aan gedaan, Hetty herstelde snel, mede ook doordat ze het fanatieke sporten weer oppakte. Ze lachte weer, ze neukten weer met het licht aan, ze was een leukere moeder voor de meisjes..eind goed, al goed.

Maar Ryan had te vroeg gejuicht...

De avonden dat hij alleen was met de meisjes - omdat Hetty ook weleens iets anders wilde zijn dan moeder en de bloemetjes buiten ging zetten met haar vriendinnen - werden steeds talrijker.

Hij liet haar gaan, hij gunde haar ook haar uitjes. Er waren tenslotte ook weken dat Ryan bijna non-stop werkte vanwege een onderzoek. Dan klaagde ze ook niet.

Het was op een zaterdagavond, nu twee jaar geleden, dat hij ineens het besef kreeg dat zaken anders waren dan hij dacht dat ze waren. Op zijn werk had hij dingen altijd feilloos door: De verdachte die loog, de collega die het stiekem met de vrouwelijke brigadier van de meldkamer deed. Ryan had altijd al een zesde zintuig gehad voor menselijk gedrag en voelde haarscherp aan of er spanningen waren, of mensen een masker droegen of dat ze zich anders voordeden dan dat ze daadwerkelijk waren. Een kwestie van ervaring en het lezen van lichaamstaal, iets wat hij als kind al had gehad als het ging om Thomas. Thomas kon niet praten en daarom had Ryan al jong zijn lichaamstaal leren begrijpen. Bij de politie had hij dit verder kunnen ontwikkelen. Zijn gevoel had nog nooit tegen hem gelogen.

Hetty was al weken stil , nu zat ze al uren een boek te lezen. Ze zat in een hoek van de bank. Haar knieën opgetrokken. Ryan had net de meisjes naar bed gebracht en een glas wijn voor haar ingeschonken. Hij had af en toe naar gekeken van opzij. Er klopte iets niet maar hij kon het nog even niet plaatsen. Hetty was verdiept in haar boek...dacht hij, Hetty wilde het boek persé vanavond uitlezen..dacht hij. Maar Hetty las niet, Hetty staarde. Haar ogen bewogen niet over de pagina's en ze sloeg geen bladzijden om. Hetty zat in haar eigen wereld en het leek net of hij dit nu voor het eerst zag. Dat hij het nu pas wilde zien. Haar smartphone die normaal altijd door het huis slingerde, ze hield hem al weken angstvallig bij zich, zo leek het wel. Haar gesnauw tegen Daisy en Kiki, de nachten dat ze zuchtend opstond en uren beneden bleef, denkend dat Ryan gewoon doorsliep. Het klopte niet, het klopte voor geen meter...

"Is je boek spannend liefje"?

"Hmmmm, ja, ik denk dat ik het vanavond nog uitlees"

"Ik zou dan af en toe wel een bladzijde omslaan anders kan het weleens heel lang gaan duren".

Zijn stem klonk bars, hij zag haar schrikken.

"Hoe bedoel je schat"?

Ze keek betrapt op van haar boek, glimlachte onzeker.

"Wat ik bedoel is dat je verdomme niet leest, je hebt een half uur al geen bladzijde meer omgeslagen, dat is wat ik bedoel Hetty, waar ben je in godsnaam mee bezig"?

Als door een wesp gestoken legde ze haar boek weg. Ze knipperde nerveus met haar ogen.

"Ik ehh, ik zit zo een beetje te piekeren over van alles en nog wat".

Zijn slapen begonnen te kloppen, hij wilde haar beetpakken maar hield zich in.

"Jezus, Ryan er is niets aan de hand, ik ben gewoon een beetje moe dat is alles, we hebben best een druk leven zo met de kinderen en jouw onregelmatige werk. Haar stem klonk een paar octaven hoger en op dat moment werd het hem langzaam duidelijk. Ze loog, het kreng loog.

Maar hem hield ze niet voor de gek, liegen tegen een rechercheur, was ze nou helemaal besodemieterd, wie dacht ze wel niet dat ze voor zich had.

Hij trilde van woede, zag vanuit zijn ooghoek haar telefoon aan de oplader op het dressoir liggen. Zij zag niet dat hij dit zag. Ze legde haar hand op die van hem en zocht zijn blik.

En toen wist hij..dit is zinloos. Hetty had zich alweer hersteld, haar hersens zouden nu koortsachtig bezig zijn met het voorbereiden van vragen van zijn kant. Hij zag dit aan haar houding, ze maakte zich ongemerkt wat groter en haalde diep adem waardoor haar borstkas iets omhoog kwam. Hij had dit verdomme al zo vaak gezien als hij in verhoor zat. Klaar om te incasseren, kom maar op, ik ben er tegen bestand.

Haar hand op zijn hand, ze probeerde hem te verleiden, maar hij was godverdomme niet achterlijk.

De adrenaline pompte op dit moment door haar lijf en haar lichaamstemperatuur zou een halve graad gestegen zijn, zo wist hij. Ze was er klaar voor, klaar om te liegen, klaar om hem om de tuin te leiden, klaar om haar vrouwelijke charmes in de strijd te gooien.

Hij besloot het over een andere boeg te gooien.

"Ach schat, sorry, zo bedoel ik het niet, ik zag je zo zitten in je boek maar je las niet, dat vond ik een beetje vreemd snap je".

Hij zag de spanning uit haar wegvloeien. Ze zette een semi ondeugende glimlach op, de lach waarmee ze hem tot voor kort altijd had weten te verleiden...als het haar uitkwam, dat dan weer wel. Ze zweeg even en hield haar hoofd schuin.

"Zal ik anders het bad lekker voor je laten vollopen Hetje, doe ik er een beetje van dat lekkere spul in en dan kom ik straks nog een lekker wijntje en een bordje hapjes brengen".

Dit kostte hem moeite maar hij had een hoger doel.

Ze rekte zich even uit als een lenige kat, knipperde nog even met haar ogen. Ze pikte het, de leugenares, ze keerde zich naar hem toe en gaf hem een zoen, streelde hem zelfs plagend even over zijn kruis. Zijn pik reageerde meteen, ook al zei zijn gevoel iets heel anders.

Ze stond loom op en liep heupwiegend de woonkamer uit. Hij hield zijn adem in. Hij had haar zo uit balans gebracht dat ze hem inderdaad was vergeten te pakken, haar telefoon...

Ryan wachtte vijf minuten en pakte hem toen van de lader. Al na twee pogingen had hij haar scherm ontgrendeld. Het wachtwoord was de geboortedatum van Daisy, hoe heerlijk voor de hand liggend.

Hij scrollde door haar whatsapp berichten, zijn vermoeden werd meteen bevestigd. Als hij het godverdomme niet dacht...Collega Kenneth, grote brede kale halfbloed Kenneth, de man die haar opleidde tot wat hij zelf was: Personal trainer. Ze had het zo graag gewild, niet alleen zelf lekker sporten maar ook voor anderen daarin iets kunnen betekenen. Zo had ze het althans gebracht.

Ryan voelde het bloed uit zijn gezicht wegtrekken. De berichtjes logen er niet om, de foto's en filmpjes ook niet. Hetty die zichzelf voor Kenneth zat te vingeren, kermend, kreunend, uitsprekend hoe hard ze hoopte dat hij bij haar was, in haar was,haar neukte met zijn grote lul. Hij zag haar tieten op en neer deinen, tieten die hij nu nog aan het afbetalen was. Haar mooie kutje was nat en gezwollen. Ze vingerde zichzelf als een bezetene, wijdbeens, haar mooie mond stond een beetje open, haar lippen waren vochtig.

Ryan slikte en opende haar foto galerij. Meer dan tien misselijkmakende filmpjes van Hetty en Kenneth. Zijn grote dikke donkere pik diep in haar mond, ze stikte er bijna in, kokhalsde en hoestte maar Kenneth siste dat ze door moest zuigen en dus deed ze het. Ze keek vol adoratie naar hem op, knipoogde zelfs nog in de camera. Zijn grote geaderde lul die diep in Hetty's welgevormde kontje verdween waarna ze het bijna uitschreeuwde en dat in hun bed godverdomme. Het bed waar Ryan elke nacht met haar in lag. Waar ze zich steeds vaker van hem afdraaide...te druk, te moe, "ik ga slapen lieverd, ik ben helemaal afgedraaid".

Hij opende er nog één, wilde het eigenlijk niet maar werd gedreven door woede, nieuwsgierigheid en een soort van oerdrift. Kenneth alleen op zijn bed. Spelend met zijn grote dikke lul, hij zoemde in. Ryan proefde een galsmaak in zijn mond. Het was een kort filmpje. Hij riep haar naam toen hij klaar kwam en de grote klodders wit zaad over zijn hand spoten.

Zijn gedachten tolden als een razende door zijn hoofd..Hetty moest dood, NEE, Kenneth moest dood, met zijn gore zwarte poten aan zijn wijf zitten, was hij helemaal gek geworden...hij stormde naar de gang..uit bad zou hij haar sleuren die trouweloze hoer. NEE, stop, Daisy en Kiki lagen boven te slapen, hij ging nog liever dood dan dat hij hen overstuur zou maken. Hij moest nadenken, weggaan..NEE, zodra hij wegging zou hij haar alleen maar verder naar Kenneth drijven.

Ryan's oren suisden, hij schonk zichzelf uiteindelijk een whisky in...

Dit alles was nu twee jaar geleden. Ze waren er uiteindelijk uitgekomen, samen. De relatietherapie was goed geweest. Zo ook de vakantie samen, terug naar Bonaire, waar ze ooit voor het laatst samen waren geweest. Het kostte weer klauwen vol met geld maar Ryan had net promotie gemaakt en schroefde gewoon zijn doorlopende krediet wat op.

Hetty won langzaam zijn vertrouwen weer terug, rondde haar praktijkopleiding uiteindelijk af op een andere sportschool met een andere personal trainer, Jolanda, een vrouw. Ryan was lang in de veronderstelling geweest dat het leven hen weer toelachte. Hetty had zo haar best gedaan, zelfs zijn moeder vond dat ze veranderd was. Natuurlijk wist zij van de hele situatie niet af, dat was hem een eer te na. Ze hadden het samen gered, hij en Hetty en de kinderen.

Zijn moeder kon trots op hem zijn, de man die ze had opgevoed was ook in staat een man te zijn, voor zijn vrouw en voor zijn gezin. Geen loser, geen wegloper, net als zijn eigen vader.

"Soms moet je eerst iets afbreken voordat je het weer op kunt bouwen". Dat is wat Arne hun relatietherapeut meerdere malen had gezegd. Ryan was het hier roerend mee eens geweest. Maar de laatste tijd begon hij zich steeds meer te beseffen dat de fundamenten waar je iets op bouwt dan wel goed moeten zijn anders kon je bouwen tot je een ons woog. Want als fundamenten niet goed zijn maakt het niet uit wat je bouwt..het zal altijd weer instorten.

SANDRA

Na het eten was Sandra in bad gegaan waarna ze in bed nog een rondje had liggen zappen. Uiteindelijk was ze als een blok in slaap gevallen, ze had zelfs Martijn niet meer in bed horen komen. Vlak voordat ze in slaap viel dacht ze nog even aan het korpsfeest wat over vier dagen gehouden zou worden. Het plan was om er met Martijn heen te gaan, maar het moordonderzoek ging nu eigenlijk voor. "Morgen maar eens vragen wat de plannen zijn van Joop qua personeelsbezetting die avond", dacht ze. Ze kon lekker een beetje uitslapen want ze zou pas om 10.00 hoeven te beginnen.

"Nog bijzonderheden bij de briefing"?

Sandra liep de volgende morgen rechtstreeks naar de koffie automaat nadat ze Ryan had begroet. Hij zat in de lunchruimte aan de grote tafel wat stukken door te nemen.

Ryan keek op, zijn ogen waren bloeddoorlopen en hij zag asgrauw. Hij schudde zijn hoofd en perste er een glimlach uit.

"Jeetje, jongen, hoe lang ben je al aan het werk, is het niet verstandiger om een paar uurtjes te gaan slapen"?

Sandra pakte nog een bekertje en gaf de automaat de opdracht zwart met twee suiker. Ze glimlachte, ze wist inmiddels hoe Ryan zijn koffie dronk.

"Hé, gaat het wel met je"?

Ze keek hem onderzoekend aan, bezorgd en oprecht geïnteresseerd. Oh God, wat vond hij haar toch lief op zulke momenten.

"Nou ehh nee, het gaat thuis effe niet zo lekker vandaar"

Ze glimlachte begripvol maar vroeg niet door.

"Ik denk dat we na de koffie dan nog maar even langs die tante van het slachtoffer gaan aan de Meidoornsingel en dan zet ik jou daarna lekker thuis af, kun je nog een paar uur slaap pakken. We hebben nog genoeg te doen buitenshuis. Joop hoeft het wat mij betreft niet te weten als je je telefoon maar aan laat staan".

Ze gaf hem een knipoog.

"Kom dan gaan we".

Ze liepen samen langs de meldkamer, door de garage naar de parkeerplaats.

Sandra ontgrendelde de deur van de donkergroene Volkwagen Polo.

"Ga jij of jullie trouwens nog naar het korpsfeest"?

"Dat ligt eraan", zei Ryan somber, daarna was hij een paar minuten stil".

"Ik denk dat Hetty weer vreemdgaat".

Hij zei het zo plompverloren dat Sandra ervan schrok. Ze keek naar Ryan en zag zijn aarzeling. Ze knikte nog even bemoedigend naar hem waarna hij compleet los ging:

"Twee jaar geleden had ze een affaire met haar sportleraar, het was al een tijdje aan de gang toen ik er achter kwam, we zijn toen in therapie geweest, dat hielp op zich wel. Weet je Sandra, ik ben niet van de ouwe koeien uit de sloot halen, anders kun je niet met elkaar verder begrijp je, maar het klopt gewoon niet. Ze vertoont weer hetzelfde gedrag als toen, schichtig, in zichzelf gekeerd, veel weg, vergeetachtig, ze is continu moe, is kortaf tegen Daisy en Kiki en ook de seks is om te huilen. Ik zou net als toen weer in haar telefoon moeten kijken maar die heeft ze beveiligd met zo'n vingerafdruk weet je wel".

Het duizelde Sandra even..

"Hmmm, jeetje Ryan, ehhh, jeetje, wat moet dit moeilijk voor je zijn, ik vind het fijn dat je het met mij wil delen snap je, maarre..of nee sorry er is geen maar, ehh, het zit je blijkbaar nogal hoog, zullen we er een keer uitgebreider over praten"?

"Wat mij betreft doen we dat zo even bij mij thuis, zou je het heel erg vinden om anders straks alleen even langs de Meidoornsingel te rijden, dan ga ik inderdaad even een paar uur slapen".

"Nee zeker niet, wat mij betreft oké, en Ryan vat het niet verkeerd op wat ik ga zeggen, maar heb je echt concrete aanwijzingen dan"?

Sandra keerde aan het einde van de straat en zette koers richting Oost, ze wist waar Ryan en Hetty woonden. Ondanks dat het haar bevreemdde dat Ryan plotseling zo openhartig was, voelde ze zich ook wel vereerd. Hij had haar blijkbaar uitgekozen om zijn hart uit te storten.

"Ze is uiteraard niet thuis hoor, ze werkt tot half vier en de meisjes zitten op school dus we kunnen rustig praten".

"En ja weet je, ik voel gewoon dat er weer iets aan de hand is. Mijn intuïtie heeft me nog nooit in de steek gelaten,wat dat betreft ben ik net een wijf". Hij moest even flauw glimlachen en gaf Sandra een kneepje in haar arm.

Even later zaten ze samen aan de koffie. Sandra voelde zich niet op haar gemak, ze draaide wat op haar stoel en roerde iets te lang in haar koffie.

Ze wachtte af tot Ryan zijn verhaal zou vertellen maar het enige wat hij deed was een paar keer zuchten en zijn slapen masseren.

"Ja, ik denk dat het zinloos is San, moet ik mijn eigen vrouw dan gaan schaduwen, moet ik in mijn privé leven gaan lopen rechercheren, dat is toch van de gekke"?

"Ik denk dat er niets anders opzit dan bij haar weg te gaan, ik wil dit geen tweede keer meemaken, daar pas ik voor, maar ja, moet ik dan zomaar weglopen, dan ben ik net mijn eigen vader".

Sandra slikte, hij had haar nog nooit "San", genoemd. Zoals hij het zei klonk het vriendschappelijk, maar er zat wat haar betreft ook iets anders in.

"Hé, ik vind het echt rot voor je joh". Haar keel was droog toen ze probeerde te slikken, ze voelde dat haar hartslag versnelde, ze wilde nog zoveel meer zeggen maar de woorden bleven als het ware steken.

" Ah, dat weet ik toch, je bent een tof wijf San en niet alleen als collega maar ook als vrouw. Jouw vent boft maar met jou". Hij grijnsde even tegen haar, ze zag een plotselinge twinkeling in zijn ogen...

"Shit, dit voelt niet goed", dacht Sandra. Er hing ineens een spanning tussen hen die er normaal gesproken nooit was.

"Maar als het niet goed voelt, waarom gloeien mijn wangen dan en lijkt het wel of ik zweef"?

Ze keek van hem weg maar voelde dat zijn ogen op haar gericht bleven.

Ze hapte naar adem..."Ryan ik, we...we moeten"...

En toen zoende hij haar. Gretig, ruw en hongerig.

Hij duwde zijn tong in haar mond en woelde met allebei zijn handen door haar haar.

Als vanzelf beantwoordde ze zijn zoen. Het voelde hemels..natuurlijk voelde het hemels, het voelde als thuiskomen.

Hij duwde haar zachtjes maar trefzeker in de kussens van de bank. Stopte even, zijn gezicht vlak bij dat van haar, zijn ogen keken ernstig, geil. Sandra hapte naar adem, haar kut maakte kortsluiting. Ze kon niet meer denken, alleen nog maar voelen en ze wilde ook voelen, hem voelen. Zich vrouwelijk voelen, begeerlijk en nieuw. Ryan wilde haar, ze had het altijd al geweten, stiekem gehoopt ook al die tijd. Hetty verdween naar de achtergrond, daar waar ze thuishoorde, nog even en Hetty was voorgoed verleden tijd. Sandra's hart bonkte bijna uit haar borstkas. Haar telefoon zoemde, fuck it, dat kon wachten...

Zijn handen verkenden nu haar hele lichaam en lieten in haar gevoel bijna brandwonden op haar huid achter. Sandra kreunde en spreidde haar benen. Hij gespte haar riem los, zij ritste haar jeans open. Ze wist dat ze nat was. Van hem..oohh wat rook hij lekker, mannelijk en geil.

Duizelig van geilheid legde ze haar hand op zijn kruis. Hij kreunde zachtjes, hij was hard, keihard en het kwam door haar.

Ze wilde zijn lekkere pik zien, hem voelen, in haar handen en in haar mond. En dan in haar kut, hij zou voor haar gemaakt zijn, hij zou precies in haar passen. Ze hunkerde ernaar..het moest en het liefst nu meteen. Haar ademhaling versnelde. Ze wurmde met haar voeten haar sneakers uit, en wilde haar broek naar beneden trekken.

"Kom Sannie, laten we naar boven gaan". Ryan fluisterde geil in haar oor. De kippenvel krinkelde naar beneden en nestelde zich in haar onderbuik.

"Sannie, hij noemde haar Sannie, ze had het altijd al geweten, alle puzzelstukjes vielen op zijn plek. Ryan was bestemd voor haar. Dit is was geilheid van een soort die gedreven werd door pure liefde en wederzijds begrip.

Hij pakte haar hand, nam haar mee de gang in, de trap op.

Hongerig kleedden ze elkaar helemaal uit. Ze zeiden niets maar zoenden alleen maar, hijgend en gretig . Ze konden niet van elkaar afblijven. Plotseling duwde hij haar een stukje van zich af en bekeek haar.

"Je bent mooi Sannie, mooi en lekker", hijgde hij.

Toen kneedde hij haar tieten, zoog op haar harde tepels. Sandra's hand gleed naar zijn harde lul, ze omvatte hem. Hij was keihard en heerlijk. Ze wilde hem proeven en wel nu, maakte al aanstalten om door haar knieën te zakken maar Ryan hield haar tegen.

"Eerst ben jij aan de beurt Sannie"...en hij duwde haar op bed.

Geil spreidde ze haar benen. Ze steunde op haar ellebogen, zag hoe hij gefascineerd en bloedgeil naar haar vochtige kutje keek.

"Hmm, weet je hoelang ik stiekem al van dit moment droom, trek je benen maar lekker op".

"Oh dus toch", dacht ze, "Hij droomde ook van haar, dit was echt voorbestemd".

Ze wilde zich helemaal aan hem geven, haar lichaam, haar ziel en haar geest, alle opgekropte geilheid maar ook opgekropte emotie en liefde kwamen samen op dit punt.

Hij knielde tussen haar benen , masseerde eerst haar clitje met zijn duim, likte de binnenkant van haar dijen en ging langzaam plagend naar het midden. Zoende haar gezwollen schaamlippen en begon toen met lange halen haar hele kut te likken.

Sandra kreunde en zuchtte, haar benen begonnen te trillen en op het moment dat Ryan twee vingers in haar natte kut stootte kwam ze al klaar. Ze pakte zijn hoofd en drukte hem nog dichter tegen haar vochtige grot aan. Haar hele lijf schokte en het voelde zo heftig dat de tranen in haar ogen sprongen.

Dit had ze nog nooit eerder gevoeld, zo heftig en zo intens mooi.

Toen ze een beetje bijkwam en haar ogen open deed zag ze dat Ryan gebiologeerd naar haar zat te kijken.

"Zo, dat had je volgens mij even nodig hè" ?

Zijn heerlijke lul was nog steeds staalhard.

Ze kwam overeind.

"Ga jij nu maar lekker op je rug liggen", fluisterde ze geil.

Hij deed glimlachend wat ze vroeg.

Nu knielde ze tussen zijn benen en boog voorover. Kuste zijn gladde borst, liet haar vingers plagend over zijn strakke buik naar beneden glijden, gluurde af en toe tussen haar wimpers door. Zag hem genieten.

Ze pakte zijn heerlijk pik weer vast. Omvatte de schacht met haar hand en masseerde hem zachtjes. Boog naar voren en maakte het topje vochtig met haar tong. Nam hem toen in haar mond, eerst voorzichtig, onderzoekend. Oohh wat was dit lekker.

Ryan begon zachtjes te kreunen en duwde zijn onderlijf omhoog. Ze had zijn harde lul nu diep in haar mond en begon afwisselend te zuigen en te likken. Ze bewoog haar hoofd wild op en neer en zoog haar wangen hol. Ze liet hem uit haar mond glijden en begon met haar ene hand aftrekbewegingen te maken, met haar andere hand masseerde ze zijn ballen.

Er trokken opnieuw geile steken door haar buik toen ze zag hoe hij genoot.

"Ja, dit moest zo zijn", dacht Sandra opnieuw. "Kijk dan hoe natuurlijk dit gaat, we zijn echt voor elkaar gemaakt".

"Ohh, San, stop, stop even, ik kom bijna, hmm wat doe je dat lekker".

Sandra stopte abrupt en keek hem plagend aan, ze voelde zich op dat moment zo vrouwelijk dat ze geen moment aarzelde en hem besteeg.

Ryan keek geil toe hoe ze zich over hem heen liet zakken. Hij pakte haar opnieuw bij haar tieten en toen ze zijn harde lul haar kut binnen voelde glijden hield ze haar adem in.

Toen hij op zijn diepst in haar natte kut zat was ze zo geil dat ze hem als een bezetene begon te berijden. Ze stootte en draaide met haar heupen...ze wilde hem dieper voelen, dieper, harder, verder. Hij moest haar doorboren. Steeds sneller begon te hem te neuken, tintelingen trokken door haar hele lijf, ze zag bijna sterretjes en tot haar verbazing voelde ze dat ze opnieuw ging klaarkomen. Ze liet zich helemaal gaan en op het moment dat ze haar zeiknatte glibberige kut krachtig voelde samentrekken om zijn heerlijke harde paal kwam hij ook. Hij greep haar bij haar heupen, zijn vingers boorden zich in haar vlees.

"Ohh San, Oh Sandra, oh ja...ahhhhh"

En toen spoot hij zijn hele lading diep in haar.

Sandra was duizelig. Duizelig van haar orgasme, duizelig van de seksuele energie en duizelig van de intense liefde die ze op dat moment voelde. Wat ze altijd stiekem al had geweten was nu kristalhelder..Ryan en zij waren inderdaad voor elkaar gemaakt. Dit gevoel werd nog eens versterkt toen hij haar billen begon te strelen en haar een knipoog gaf.

Veel tijd om hierover na te denken kreeg ze echter niet, want haar telefoon begon opnieuw irritant te zoemen.

"Shit, het werk, het onderzoek...de Meidoornsingel. Met tegenzin liet ze zijn nog half harde pik uit haar glijden en diepte snel haar telefoon uit haar broekzak naast het bed op.

Joop was woedend en begon direct te schreeuwen..

"Rechercheur de Hoed waar zitten jullie godgodverdomme...hebben jullie stiekem een hotelkamer genomen of zo..je weet nu zo langzamerhand toch zeker wel dat je al-tijd je telefoon opneemt tijdens een onderzoek...ALTIJD...heb je dat goed begrepen?

"Sorry chef, ik...we...".

"Mond dicht den Hoed, ik heb geen tijd voor geleuter, jullie komen nu als de sodemieter terug naar het bureau want er heeft zich zojuist een mogelijke nieuwe getuige gemeld."

Nog voor Sandra iets kon zeggen had Joop de verbinding verbroken.