Fucked - 11

'Dacht je nou echt dat je zo makkelijk van alles af was? Na wat ik voor jou heb gedaan?'

Ik kijk naar hem aan terwijl hij naakt voor mij staat. Hij heeft mij, eveneens naakt, vastgebonden op een stoel.

'Je had hem niet... Het was niet nodig geweest.'

'Hij vroeg er zelf om. En nu vraag ik hierom.'

Hij pakt mijn pik.

DRIE WEKEN EERDER

Wanneer ik wakker word ligt Mo nog tegen mij aan. Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd en draai mij dan op mijn zij om mijn telefoon te makken. Het is 10.00. Om 14.00 beginnen de eerste activiteiten. Ik zie dat ik een aantal berichtjes van Jason heb. Ik druk erop.

Jason: Zozo, geile bedoeling hoor daar in Groningen. Nu snap ik wel waarom je eerder weg wilde.

Jason: Dit doet het met mij.

Dan heeft ie een filmpje gestuurd waarin hij zichzelf afrukt.

Een foto van zijn buik en pik onder het zaad.

Jason: Ik denk dat ik binnenkort maar eens bij jullie kom logeren. Dan mag Mo mij ook zo behandelen. Jij trouwens ook. Geile grote broer.

Jason: Oh ja, wat ik mij af vroeg, in wiens appartement zijn jullie zo laat nog? Jullie studentenkamer ziet er toch heel anders uit? En wat doen die stapels pillen en geld daar op dat nachtkastje? Zijn jullie hoeren en dealers geworden ofzo?

Ik krijg zowat een hartverzakking. Ik heb er helemaal niet over nagedacht wat er nog meer te zien is tijdens het filmen. Ik kijk het filmpje terug en zie inderdaad het geld en de pillen en de enorme slaapkamer. Ik kijk het nog een keer. En nog een keer. Dan voel ik ineens een arm om mij heen. Ik schrik mij kapot.

'Rustig maar. Rustig maar. Ik ben het.'

Mo hang tegen mij aan en geeft mij een kus. Hij kijkt naar het filmpje.

'Zit je onze porno terug te kijken?'

Ik twijfel of ik moet zeggen waar ik en dus ook Jason is achtergekomen.

'Als je weer zin hebt kan je ook de real deal krijgen hoor.'

Mo drukt zijn ochtenderectie tegen mijn rug.

'Jij bent ook altijd geil,he?'

Ik besluit hem niks te zeggen. Hij heeft al genoeg aan z'n hoofd.

'Wat vond kleine Jason van onze porno?'

'Die was tevreden. Hij stuurde zelfs een filmpje terug waarop ie aan het rukken was en een foto van hoe hard ie op ons klaargekomen was.'

'Geil! Mag ik eens zien?'

Ik gaf Mo een tik.

'Nee, kijk hier maar naar.'

Ik draai mij om en swaffel mijn semi harde pik in zijn gezicht. Hij neemt hem in z'n mond. De dag begint alweer goed. Maar mijn gedachten blijft bij Jason. Hij weet zonder de antwoorden nu al meer dan goed is.

We moeten ons nog haasten nadat we elkaar flink onder handen hadden genomen. Maar rond 14.10 staan we in de rij om ons aan te melden voor alle activiteiten, studenten- en studieverenigingen. Er staan twee weken feest op ons te wachten.

In de rij komen Mo en ik aan de praat met twee jongens en een meisje. De rossige jongen heet Joris, de jongen met een prachtige donkere huid is Robbie en het blonde meisje heet Merel. Ze zitten ook allemaal in het eerste jaar.

'We moeten vanavond echt naar dat underground feest!'

Merel haalt drie flyers tevoorschijn en geeft ze aan ons.

'Het schijnt echte helemaal de shit te zijn.'

Merel is nu al super enthousiast.

'Zeker omdat jij het zelf organiseert, of niet? Hoe kom je anders aan de flyers?'

Lach Joris.

'Ik heb er gisteren een aantal meegepakt als ik leuke mensen tegenkom waarmee ik graag wil feesten. Ze zijn sinds gisteren aan bezig met de party en verplaatsen zich telkens. Dus je moet op een bepaald moment ergens zijn en vanuit daar ga je naar de nieuwe spot.'

Robbie leest de flyer nog eens goed door.

'Nou, volgens mij kan het geen kwaad om vanavond eens te gaan kijken. Misschien moeten we onze nummers even uitwisselen, stel dat we elkaar straks kwijtraken.'

'Roept u maar allen, ik zet ons gelijk in een app-groep!'

Mo heeft zijn mobiel al in zijn hand en slaat alle nummers op. Die ziet al gelijk drie potentiële klanten. Ik zie dat Merel onder de in druk is van Mo en hem al twee keer heeft aangeraakt. Joris kijkt steeds naar Robbie en Robbie op zijn beurt naar Merel.

Ik zou Joris en Robbie beiden wel kunnen doen. Mo heeft zijn arm om Merel geslagen en zegt dat de rest dichterbij moet komen voor een selfie voor de groeps-app. Wanneer we net staan loopt er iemand expres tegen ons op.

'Broertje, kan jij nou nooit eens geen vrienden maken? Stel me eens even voor.'

Robbie pakt z'n broer vast die als twee druppels op hem lijkt. Alleen heeft bij een licht baardje.

'Lieve beste mensen, deze lelijkerd is mijn tweelingbroer Orlando. En zeg het vooral zo Nederlands mogelijk...'

'Wat ik ben geen dorp in Amerika waar veel attractieparken te vinden zijn. Al ben ik zelf natuurlijk heel attractief!'

Hij geeft mij een knipoog. Ik stel mijzelf voor. Dan gaat ie de rest langs.

'En heeft mijn broertje ook al verteld dat hij...'

'Nee, niet weer dat grapje.'

'Oké, dan zeg je het niet dat je gay as hell bent.'

Robbie geeft zijn broer een duw.

'Niks van waar hoor. Hij is zelf gay as hell.'

'Ja, we zijn samen de gay twins. Vooral als je...'

Een wat kleiner meisje met bruin haar en groene ogen komt aanlopen.

'Or-lan-doo... je laat mij gewoon staan.'

Orlando pakt het meisje bij haar middel en geeft haar een kus.

'Sorry, schatje, ik was mijn broertje even aan het plagen. Lieve mensen, dit is Iris. Iris, dit zijn lieve mensen.'

'Hoi!'

Ze zegt het enigszins schuchter en gaat wat dichter tegen Orlando aan staan. Toch niet gay dus.

'Geef even jullie nummers dan gooi ik jullie ook in de groeps-app!'

Orlando geeft zowel zijn nummer als dat van Iris door.

'We moeten nog wel wat meer dames in de groep hebben hoor. Het zijn nu vijf gasten tegenover twee dames, waarvan eentje al bezet is. Ik zal nog wel wat vriendinnetjes appen die hier ook vandaag beginnen.'

Merel duikt in haar telefoon.

'Moeten we niet ergens drank gaan halen?'

Oppert Joris.

'We zien er een beetje uitgedroogd uit.'

'Dat komt door dat heerlijke zonnetje.'

Zeg ik. We lopen naar een standje waar ze bonnen verkopen voor een kroegentocht. Ik wil ze al gelijk allemaal trakteren, maar Mo gebaard mij rustig aan te doen. Dus ik koop alleen Mo en voor mij.

'En ik drink niet eens!'

Mo heeft gelijk alle aandacht.

'Je kan toch niet gaan studeren als je niet kan drinken?'

'Ik kan wel drinken, maar ik doe het niet.'

We lopen richting de binnenstad.

'Uit religieuze afwegingen?'

Wil Merel weten.

'Ja. Ik ben moslim. Wel een open minded moslim en niet super streng gelovig, maar de regels waar ik mij aan kan houden en die de rest van mijn dag niet omgooien houd ik mij aan.'

'Knap hoor.'

Merel is nu al aan het flirten met Mo. Hij kijkt mij stiekem aan en geeft een vluchtige knipoog. Hij gaat volledig undercover.

'Ik drink ook niet hoor.'

Iris houdt haar hand op en Mo geeft haar een high five.

'Ik kan het nooit zo goed aan.'

'Maar pijpen kan ze als een malle, net als Robbie hier!'

Iris geeft Orlando een tik.

'Houd eens op Robbie te pesten.'

'Oh, ik ben het inmiddels na 18 jaar wel gewend hoor. Maar dank dat je het alsnog voor mij opneemt, Iris.'

Robbie geeft zijn broer een tik op z'n schouder.

'Ach, je moet maar zo denken, je broer vindt het lekker om een vinger in z'n kontje te hebben.'

Iris en Robbie proesten het uit. Nu staat Orlando er wat verloren bij, maar lacht als een boer met kiespijn.

'Damn, Iris, dat is koud. Dat is ijs en ijskoud. En het is trouwens biologisch gezien heel logisch, want bij de man zit daar te prostaat. Ik bedoel, wie heeft hier niet eens iets tussen zijn billen gehad?'

Merel, Mo, Robbie, Joris en uiteindelijk ook ik steken onze vinger op. Het is nog te vroeg om mij al te outen.

'Kijk schat, wij zijn de enigen. Dus wees blij dat ik jou accepteer zoals je bent. Pervers mannetje!'

Iris geeft hem een kus. De sfeer zit er goed in.

Drie uur later hebben we alle kroegjes gehad en voel ik mij al enigszins aangeschoten. De wereld is wat vloeiender. De zon schijnt nog steeds volop. Dan bedenk ik mij dat we vanavond nog werken moeten. We hebben ten slotte een tas vol pillen bij ons.

'Zullen we ergens gaan chillen?'

Opper ik.

'We kunnen wel naar mijn appartement gaan? Dat is hier dichtbij.'

Ieder stemt in met het plan van Merel en we lopen achter elkaar aan.

'Doen, durven of de waarheid.'

Roept Robbie ineens.

'Zijn we daar niet iets te oud voor?'

Joris kijkt serieus. Ik kijk hem aan. Hij heeft enorme sproetjes en zijn haar heeft prachtige slagen erin. Ik vind hem schattig.

'Wij zijn nog nergens te oud voor, Joris. De vraag is of we er niet nog te nuchter voor zijn!'

Bij een buurtslijterij ga ik naar binnen en haal twee flessen wodka en twee gin. Mo draagt een tas met flessen tonic, cola en water.

Bij Merel aangekomen blijkt zij een redelijk mooi en groot appartement heeft. Lang niet zo groot als dat va Mo en mij, maar voor een student niet onaardig.

We gaan met z'n alleen rond de kleine tafel in de woonkamer zitten. Sommigen op de grond. Ik tussen Joris en Merel in op de bank. We schenken in en we proosten.

'Op de leukste eerste jaars ever!'

Schreeuwen we door elkaar.

'Oké, doen, durven of de waarheid, Mo!?' Robbie wijst met zijn vinger naar Mo.

'Waarheid.'

'Aan welke regels houd jij je niet als moslim?'

'Ik bid niet. Niet vijf keer per dag hardop. Maar meer in mijzelf.'

'En verder?'

'Verder mag je geen vragen meer stellen, Robbie. Ik heb antwoord gegeven. Dus nu ben ik. Doen, durven of de waarheid, Joris!?'

'Waarheid!'

'Ben jij zo braaf als jij er uitziet?'

Het is even stil.

'Nee, ik ben niet zo braaf als ik er uitzie.'

'Hoe uit zich...'

'Nee, ik heb antwoord gegeven. Ik ben aan de beurt. Mag ik ook een vraag aan de hele groep stellen?'

Joris kijkt de anderen aan.

'Ja, waarom niet?'

Zegt Mo terwijl zijn flesje water drinkt.

'Goed. Wie heeft hier wel eens over zichzelf getwijfeld?'

Iris draait naar Joris.

'Hoe bedoel je dat?'

'Nou... Gewoon... Of je wel eens twijfelt aan iets wat je doet of wie je bent.'

Het is even stil. Iedereen voelt dat ze hier serieus op moeten reageren.

'Ik heb wel getwijfeld of ik mijn studie wel aan kan.'

Begint Merel en neemt een slok van haar wodka cola.

'Ik of wij hebben getwijfeld of we hier wel samen moesten gaan studeren.'

Volgt Iris.

'We hebben zelfs getwijfeld of we wel verkering moesten houden'

Ik zie Robbie verbaasd naar zijn broer kijken.

'Maar jullie passen fucking goed bij elkaar!'

Orlando wrijft liefkozend over de knie van z'n broertje.

'Dat weet ik, maar soms is het ook goed om de vrijheid te hebben. Dus daarom wonen we hier ook niet samen en hebben we elkaar ook wat vrijheid gegeven.'

Robbie was even stil.

'Ik twijfel wel eens aan... Mijn broer zijn gezonde verstand! Haar zomaar laten lopen! Je bent gek.'

Iedereen moet lachen.

'Maar nu series, bro.'

Orlando kijkt zijn broertje aan.

'Ik twijfel wel eens... Ik denk wel eens, dat ik... Misschien vind ik jongens ook leuk.'

'Ik ook.'

Ik zeg het voor ik het mij realiseer dat ik het zeg.

'Bedoelden jullie dan dat jullie bi-schierig zijn of...'

Nu het toch al is gezegd door mijzelf, speel ik liever open kaart. Tijd mij de echte ik.

'Ik ben gay. Dat weet ik eigenlijk wel zeker. Maar niemand weet het nog!'

Mo speelt alsof ie heel verbaasd is.

'Al die tijd! En mij heb je nooit wat verteld?'

De rest lacht.

'Cool dat je als...'

Merel wrijft over Mo zijn knie en hij onderbreekt haar abrupt.

'Hij is mijn beste vriend, dan maakt het niet uit op wie hij valt. Of in wie ik geloof.'

'Dat heb je mooi gezegd!'

Orlando heft zijn glas.

'En zo geldt het ook voor jou, Robbie. Ik plaag je er soms wel mee, maar wie je ook leuk vindt, ik hou van je, broertje!'

'I know, ik weet het gewoon nog niet. Dan zie ik een chick die helemaal te gek is en dan weer een gast...'

'Maar is het niet een soort van fase?'

Iedereen kijkt Merel ineens aan.

'Nee, ik bedoel niet dat je maar hetero moet zijn. Ik bedoel meer een overgangsfase van hetero naar gay. Er veilig tussenin.'

Robbie staat ineens op en geeft Merel een zoen en dan ineens mij ook.

'Nee, beiden even lekker.'

Ik moet lachen. Lekkere lippen heeft hij. Dan wijst Joris naar Mo.

'Mo, jij hebt nog geen antwoord gegeven.'

Mo zucht.

'Het is een beetje cliché, maar ik heb natuurlijk wel eens aan mijn geloof getwijfeld. Zeker als ze uit naam van wat ik geloof anderen pijn doen. Daarom heb ik mijn eigen afspraken. Mijn eigen set of rules. Maar Joris, waar twijfel jij dan aan?'

Iedereen kijkt hem aan. Het is stil.

'Ik twijfel nu heel erg of ik niet weg moet rennen.'

Weer stilte. We beseffen dat het serieus is.

'Maar ik twijfel aan... mijzelf. Of... of ik wel bij deze groep pas. Of... of ik er wel bij mag horen. Of ik wel goed genoeg ben. Ik doe het namelijk niet zo goed in groepen. Sowieso niet met mensen. Sorry ik... Waar is het toilet?'

Merel wijst naar de gang en Joris stormt weg. Ik sta op en loop achter hem aan.

Ik hoor hem overgeven.

'Joris, ik zit hier buiten voor jou. Dus als ik iets voor je moet pakken...?'

'Een... Een glaasje water.'

Ik loop naar de keuken en pak een glas dat ik vul met water. Dan ga ik weet terug naar de wc-deur en klop aan.

'Ik heb water voor je.'

De deur gaat langzaam open en een hand steekt naar buiten. Joris pakt het glas. Hij zit op zijn knieën voor de pot.

'De eerste keer met andere mensen en ik zet mijzelf meteen voor schut. Jullie zullen wel denken.'

Ik leg mijn hand op zijn rug.

'Je hebt gewoon iets te veel gedronken. Net als de rest. Alleen jouw maag zorgt er voor dat je morgen geen koppijn hebt. Verder denk ik niks.'

Joris neemt een paar slokken water, spoelt zijn mond en spuugt het uit.

'Je mag wel terug gaan naar de anderen hoor.'

'Nee, ik blijf bij jou.'

Joris glimlacht.

'Ik ben nog maar net zeventien.'

Zegt hij uit het niks.

'Dat maakt toch niks uit? Ik zou het niet zeggen.'

Hij drinkt de rest van het water op.

'Ik heb asperger. Weet je wat dat is?'

'Een vorm van autisme toch?'

Joris knikt.

'Van m'n psycholoog moet ik er eerlijk over zijn. Vind jij dat erg?'

Ik lach.

'Nee hoor, ik had in mijn klas ook een meisje met asperge. Daar was ik heel lang vrienden mee, tot ze vorig jaar ging verhuizen.'

'Jij bent aardig.'

Hij knikt een beetje en vult dan het glas met water uit het kraantje van de wasbak in de wc.

'Ik werd thuis gepest. Dat had ik niet door tot ik het wel door had en ik niks kon doen. Anderen begrijpen mij namelijk niet zo goed. En ik anderen soms niet.'

Hij neemt een slok water.

'Jij bent dus homo?'

Ik knik lachend 'ja'. Joris kijkt bedenkelijke. Dan landen ineens zijn lippen op de mijne.

Ik word overrompeld, maar zoen terug.

Dan stopt het.

'Misschien ben ik ook wel homo. Want ik vind jou wel lief.'

Ik voel dat ik moet blozen.

'Dank je.'

Dan kotst Joris de hele pot weer onder.