Tot Op Het Bot Vernederd

Daar liep ik dan in het bos. Ik wist dat het dom en gevaarlijk was om af te spreken, maar mijn geile en onderdanige gevoelens waren mij de baas. Mijn naam is Giel en ik ben 22 jaar. Ik ben een lange, gespierde jongen die eruit ziet als een hetero. Niemand wist dan ook dat ik stiekem homo was, laat staan dat ik graag een onderdanige slaaf ben. Op internet zoek ik vaak mannen die mij willen vernederen en ik was een koppel tegen gekomen die dit graag wilden doen. Ik had nog geen foto’s van ze gezien, maar wel genoeg naar hen gestuurd en nu liep ik in het bos op weg naar de plaats waar we afgesproken hadden. Ik was zenuwachtig, maar erg geil.

Toen ik eindelijk bij de open plek aankwam zag ik een plastic zak liggen met daarbij een briefje. Ik stapte er op af en las erop: “slaaf Giel. Kleed je uit en doe de kleding aan die in deze tas zit. Doe je kleding in de plastic tas en volg de pijl”. Ik zag enkele rode pijlen op de grond staan. Zenuwachtig keek ik in het zakje, dat erg licht aan aanvoelde en zag tot mijn schrik dat er een witte string inzat. Ik liet mezelf door mijn geilheid leiden en kleedde me uit en deed het stringetje aan. Mijn flinke lul en gespierde, grote kont pasten er eigenlijk niet. Ik liet al mijn kleren, sleutels en mobiel achter en liep door.

Ik zag een brief aan een boom hangen, waarop stond: “Slaaf Giel. Pak de watervaste stift van de grond en schrijf SLAAF GIEL op je buik, reet en voorhoofd”. Met moeite lukte dit en pas na het schrijven op mijn hoofd besefte ik dat dit een groot probleem zou zijn als ik weer naar huis ga. Ik vervolgde mijn reis terwijl mijn stijve bijna uit mijn string sprong. Plotseling zag ik een bankje met drie oudere mannen in de verte. Ik stopte en wilde teruglopen. Wat zouden die mannen wel niet denken? Toch was dit wel wat ik wilde. Ik wilde vernederd worden, uitgelachen, uitgescholden. Dus ik liep door. De mannen hadden mij al gauw in de gaten en keken me spottend aan. “Hee Slaaf Giel” zei er een. “Leuke string!” zei een ander. Ik zag toen tot mijn schrik dat ze hun mobieltjes omhoog hielden. Ik wist niet of er foto’s of videos gemaakt werden, maar flitsen zag ik in ieder geval wel. Geil en bang liep ik door terwijl ik de mannen nog hoorde lachen en opmerkingen maken over mijn ‘dikke slaaf billen’.

Ik liep weer door en hoorde opeens een lage stem: “stop!” roepen. Ik stopte, maar durfde niet achterom te kijken. Ik voelde handen (meer dan twee) mijn lichaam afgaan en mijn grote kont kneden. Ik draaide me om en zag mijn twee meesters (daar ging ik in ieder geval van uit). Twee grote, gespierde, donkere mannen van in de 30. Ik stamelde iets onverstaanbaars. “Wat?” vroeg de grootste scherp. “Hallo Meesters” zei ik iets harder. Ze lachten en lieten hun blik over mijn gespierde lichaam glijden. Ik keek op mijn beurt naar de enorme bobbels in de broeken van de twee meesters. “Hij wil onze lullen nu al Tyg” zei de kleinere meester. Ze lachten en ik bloosde. Ik had me nog nooit zo vernederd en klein gevoeld, om daar voor geklede mannen te staan in een stringetje in de buitenlucht. “Onze pikken moet je verdienen, slaaf.” Zei de andere. “Mijn naam is Meester Tygo, en dit is Meester Tyrone”. Ik knikte en zei “Aangenaam Meesters”. Ik kreeg toen een enorme klap op mijn reet en het werd me uitgelegd dat ik alleen mocht praten als ik iets gevraagd werd.

Meester Tyrone haalde het plastic tasje tevoorschijn waar mijn kleren inzaten. Hij pakte alles eruit, terwijl beide meesters op een bankje gingen zitten. “Kijk is even. Dit zijn kleren voor een echte man. Maar dat ben jij helemaal niet” Lachte meester Tyrone. Hij haalde een schaar tevoorschijn en begon op zijn gemak alles kapot te knippen. Normaal gesproken had ik hem in elkaar geramd, maar ik was bevroren door geilheid. “Wat is je wachtwoord?” vroeg Meester Tygo. Ik zag dat hij mijn iphone vast had en ik stamelde dat ik dat niet wilde geven. Ze keken me toen lang aan, totdat ik mijn cijfercode dan toch doorgaf. Meester Tygo grijnsde, terwijl hij op mijn mobiel bezig was. Beide mannen hadden alle touwtjes in handen en ik kon niets doen naast kijken. Ik zag ook nog eens dat de drie oudere mannen onze kant opkwamen. “Oh slaafje” zei Meester Tyrone langzaam, “Jouw leven zal nooit meer hetzelfde zijn vanaf nu, neem dat maar van ons aan”.