Groepswerk - 3

Jasper liep stil de trap op en keek door de kier van de deur de kamer binnen. Hij zag Roy spiernaakt op de bank zitten, met Maarten op zijn knieën voor hem. Met open mond en met zijn hart in de keel bleef Jasper op de gang staan.

Met zijn hart bonzend in zijn keel bleef Jasper op de gang staan. Zijn mond was open gevallen van verbazing, maar dat had hij niet door. Hij bleef een tiental seconden staan gluren. Maarten had de grote bruine piemel van Roy in zijn mond, en ging met langzame zuigbewegingen op en neer op zijn lange schacht. Na een tiental seconden begon Jasper te twijfelen. Wat kon hij nu het best doen? Gewoon binnenstormen? Hij wist niet hoe zijn groepsgenoten dan zouden reageren.

Hij merkte tot zijn verbazing dat zijn eigen pik ook begon te groeien in zijn broek. Ademloos en verward bleef hij staan loeren op de overloop. Na de eerst golf van verontwaardiging ging er een vlaag van geilheid door zijn lichaam. Roy begon wat kreungeluiden te maken, tot verbazing van Jasper. Meer en meer klanken gonsden door de slaapkamer van Roy. Maarten bleef ongehinderd zuigen, en uiteindelijk hoorde Jasper een laatste gedempte kreet, en een slikgeluid van Maarten.

Met een rode kop besloot Jasper maar in actie te komen. Doodstil sloop hij terug de trap af, tot hij weer in de hal stond waar hij het huis van Roy was binnengekomen. Met een natuurlijk tempo, maar met duidelijke, luide trede kwam hij nu de trap opgelopen. Hij klopte op de deur, en ging naar binnen na de goedkeurende stem van Roy.

Maarten zat weer naast Roy op de bank, en het titelscherm van het videospel stond weer op. Met een rood hoofd zei Jasper: "Tas vergeten." "Oh, ja, juist," zei Roy, met een uitgestreken gezicht. Hij was er duidelijk niet echt van onder de indruk dat Jasper zo kort na hun avontuur was binnengekomen. Maarten keek wat meer geschrokken. Er hing nog een kleine witte druppel aan zijn kin, die hij snel wegveegde.

"Thanks," mompelde Jasper en na een korte groet liep hij de kamer weer uit. "Tot morgen!"

Jasper fietste vervolgens razendsnel naar huis en stormde zonder gedag te zeggen tegen zijn moeder en broertje zijn slaapkamer in. Hij ging met zijn handen in het haar op de rand van zijn bed zitten, en keek in de grote staande spiegel in de hoek van zijn kamer. Hij was nog steeds vuurrood, zag hij. De paalharde erectie in zijn broek was er ook niet minder op geworden.

De jongen die naar hem terugkeek in de spiegel keek hem zo verward aan als hij zich voelde. Hij vroeg zich af of hij het toneelstukje nu goed gespeeld had. Maarten leek toch niet helemaal overtuigd, maar Roy leek zich er op het eerste gezicht geen zorgen over te maken. Hij draaide met zijn vingers langs een van zijn bruine krullen. Hij besloot zijn T-shirt uit te doen, en hij bleef halfnaakt op zijn bed liggen, nadenkend.

Japser besloot om het incident een aantal dagen te laten berusten. Hij wist nog niet zo goed wat hij er eigenlijk van moest vinden. Hij vond het wel een geil gezicht, om zijn klasgenoten zo bezig te zien, en hij was wel nieuwsgierig geworden naar zo'n ervaring.

De maandag erop besloot hij de knoop door te hakken. Op de groepsapp besloot hij een berichtje te plaatsen: "Vanavond de presentatie oefenen? Zijn ze goed voorbereid voor morgen"

Nadat hij op de verzend-toets drukte, bedacht hij zich dat er wel een behoorlijk kans was dat het allemaal niet door zou gaan. Hij had geen idee wat zijn klasgenoten normaal gesproken uitvoerden op maandagavond. Maar: tot zijn verbazing reageerden zowel Roy als Jasper positief op zijn voorstel.

Roy had de jongens opnieuw op zijn kamer uitgenodigd. Jasper vond het een goed idee om gewoon de presentatie luidop te oefenen voor de spiegel, zodat ze een beetje gewend zouden worden aan de tekst. Hij had er moeite mee om zich te concentreren op de tekst. Vooral omdat alles precies volgens de setting was van de vorige keer. Roy zat links op de bank, Maarten rechts van hem. Jasper zat in Roy's bureaustoel, en dreunde zijn tekst op op een jongensachtige, verveeld intonatie.

Het was weer zo'n warme dag als vorige week. De ventilator draaide op volle toeren en ze zaten alle drie in een T-shirtje en een korte broek. Roy droeg er een zonder mouwen, met een basketbalbroekje eronder. Hij sloeg zijn armen achter zijn hoofd, en Jasper zag dunne plukjes van beginnend okselhaar verschijnen.

Na een tijdje merkte hij dat hij opnieuw, net als de vorige keer, een stijve kreeg. Ze waren net klaar met de tekst. Shit, dacht hij. Hij sloeg de ene been over de andere, en keek een beetje nerveus om zich heen.

Roy ging wat chips halen en een fles cola. Maarten en Jasper keken elkaar aan. "Vergeet je tas nu niet he," zei Maarten lachend. "Haha, dat zou je wel willen he," antwoordde Japser. Het was er uit voor hij er erg in had. Maarten werd vuurrood, en stamelde: "Hoe lang was je nu al binnen, toen je hem kwam halen vorige week?" Op dat moment kwam Roy ook binnen. "Al een tijdje," mompelde Jasper.

Roy voelde de ongemakkelijkheid toen hij weer binnenkwam met de bak chips en de frisdrank. "Ehm, Roy.." mompelde Maarten. "Jasper was al even binnen vorige week, toen hij zijn tas kwam halen."

"Ja, dat weet ik," zei Roy grijnzend. "Je durfde niet binnen te komen." Maarten en Jasper keken hem met open mond aan. Vijf volle seconden bleef het muisstil in de kamer, tot Roy hem opnieuw verbrak. "Zin om eens mee te doen, Jasper?"

Wordt vervolgd