Circus Circus

Na even weg te zijn geweest, ben ik weer terug.
Een vriend van me vroeg om een bepaald thema en wel het Circus.
Ik hoop dat jullie net zoveel genieten als hij.

---

Met een zwaai sloeg de grote deur van het Kentalis Martinus van Beekschool open, ruimte makend voor de stroom aan kinderen die naar buiten rende. Omdat hij nog even na moest blijven liep Mark een minuut later in zijn eentje naar buiten. Snel liep hij naar een jongen die aan de rand van het plein stond te wachten. Het was Pepijn, zijn beste vriend en klasgenoot. In gebaren maakte Pepijn duidelijk dat hij al vijf minuten stond te wachten en zich afvroeg waar Mark zoveel tijd voor nodig had. In even vloeiende gebaren antwoordde Mark dat hij nog wat vragen had over de les van die middag. “Had natuurlijk totaal niks te maken met het korte rokje dat van Merkel aan had”. In gedachte ging Mark de kleding van de 28 jarige vrouw eens na. Hij dacht zelfs even haar string te hebben kunnen zien. “Nee, heeft er helemaal niks mee te maken”. Lachend liepen ze het plein af.

Auto’s ronkten langs hen over de drukke straten. Maar Mark en Pepijn merkten er niks van, in ieder geval niet meer dan dat ze voorbij flitsten in een kleurige vlaag. Ze waren er achter gekomen dat op dit soort momenten ze beter hun gehoorapparaten konden uitzetten. Dat betekende wel dat ze tig keer beter moesten opletten, maar het scheelde wel in de kakafonie van geluiden die ze meestal toch niet konden thuisbrengen. Plots bleef Mark staan, zijn blik gericht op een adviesje op een elektriciteitskast. Pepijn volgde zijn blik en zag nu ook het kleurige plakkaat. “Circus Krone” prijkte bovenaan, gevolgd door een paar kleine foto’s, datums en de lokatie. Aan weerszijde van de poster stond een spiegelende clown, of ja... clown? De man droeg de schmink van een clown, maar verder zag hij er meer uit als een trapeze artiest of acrobaat. Twee gespierde armen lagen over elkaar voor z’n blote borstkas, alleen de banden van zijn bretels waren er overheen gespannen. Verder had hij een neongroene broek aan, die zo strak leek te zitten dat elke ader op zijn benen er doorheen zichtbaar was. Mark keek wat aandachtiger naar de beide clowns, toen pas viel het hem op dat het twee verschillende mannen waren. Het moesten wel tweelingbroers zijn, want anders konden ze nooit zo veel op elkaar lijken. Zijn ogen gingen van de linker- naar de rechterkant. Wat een knappe mannen. Mark schrok van Pepijn die op zijn schouder tikte ten teken dat hij door wou gaan. “Zin om vanavond te kijken bij het circus?” Mark schudde zijn hoofd “Heb geen geld en van mijn ouders hoef ik het niet te verwachten, dus ik kan het niet betalen”. Pepijn kreeg een brede mysterieuze glimlach over zijn gezicht “Wie had het over betalen?”

Het gekleurde schouwspel stak sterk af tegen de groene kleuren van het Goffertpark. Verschillende vrachtwagens, trailers, caravans en campers stonden afgewisseld met een houten hekwerk als gekleurde wachters rond de grote tent in het midden. Bij de ingang was een massa aan mensen rustig aan het wachten tot ze hun kaarten konden kopen en naar binnen zouden lopen. Mark en Pepijn stonden er even naar te kijken voor ze verder naar de achterkant liepen waar het rustiger en donkerder was. Na wat zoeken vonden ze tussen twee trailers een krappe ruimte, die net breed genoeg leek om doorheen te kruipen. Snel keken ze nog eens goed rond of er niemand in de buurt was en toen renden ze naar hun privé toegang. Een sterk aroma van stro en dierlijke geur kroop in Mark zijn neus. Boven hem was een kleine kier tussen de platen in waar hij doorheen kon kijken. Even schrok hij van het aanzicht, van onder zag hij een brede bos manen die de leeuwenkop sierde. Voor het dier hem door zou hebben, besloot Mark snel achter Pepijn aan te kruipen.

Na een paar meter op handen en knieën bewogen te hebben, zaten ze achter de zware wielen van de trailer. Op nog geen meter afstand stond een vrouw in een soort gympakje twee paarden de laatste controle te geven. Druk stond ze leren banden te trekken en gespen te zekeren. Haar aandacht was dusdanig gefocust dat Pepijn een grote gok waagde en voorzichtig onder de trailer vandaan kroop. Centimeter voor centimeter vorderde hij achter haar langs richting de rand van de tent. Mark keek met grote spanning naar zijn beste vriend en dan weer naar de dame voor hem. Zonder dat ze maar iets merkte had Pepijn de grote circustent bereikt. Snel tilde hij het doek op en kroop er onderdoor. Mark zat met kloppend hart nu alleen in zijn donkere schuilplaats. Durfde hij ook te gaan, of zou hij toch maar terug kruipen? Nog voor hij een antwoord kon bedenken nam de dame de paarden bij het halster en leidde ze naar de artiesteningang. Voor Mark het in de gaten had kroop hij al richting de tent. Met een aarzeling tilde hij het doek op en kroop waar Pepijn hem voor was gegaan.

Toen zijn ogen wat meer aan de donkere omgeving gewend waren, zag Mark dat hij onder de tribunes zat. Een paar meter verder, waar de schuinte net hoog genoeg was om op de buik te kruipen, zag hij de schoenzolen van zijn vriend naar hem toe steken. Snel tijgerde hij zich naast Pepijn, die tussen een paar planken door zat te gluren. De kier was lang genoeg om ook Mark een zicht te geven en zo lagen ze naar de piste voor hen te kijken. De show was helaas al begonnen, maar ze zagen nog net hoe een jongleur zijn finale truck inzette. Een assistent gooide één voor één ballen, kegels en ringen naar hem, tot hij vijftien objecten de lucht in hield. Nadat de jongleur zijn applaus in ontvangst had genomen, kwam de stalmeester tevoorschijn en begon te spreken. Mark verstond er niks van, maar de gebaren die gemaakt werden duidden op iets groots. Alle spotlights werden naar het grote gordijn achter de stalmeester gericht en plots verschenen ze: de twee clowns die hij op het pamflet had gezien.

Snel achter elkaar buitelden ze naar voren en rolden verder de piste in. Daar vertoonden ze een sterk staaltje kracht en precisie. De ene clown zette zich in een spreidstand stevig op de grond en de andere klom op zijn schouders. Even stonden ze zo boven op elkaar toen de bovenste er af leek te vallen. Met zijn voet haakte hij zich achter de nek van de ander en pardoes stond hij bijna parallel aan de vloer. Nadat het eerste applaus was bedaard, nam de onderste clown zijn metgezel bij de handen en hield hem met grote inspanning in de lucht. Terwijl hij zo bleef staan, haakte de ander zich los van zijn nek en richtte zijn benen omhoog tot hij in een handstand stond. Mark keek met grote aandacht naar het spektakel, en bij iedere langzame beweging van de clowns voelde hij iets in zich kriebelen. De gefocuste blikken, de spieren die zich opbolden, de van zweet glimmende lichamen, nooit had hij gedacht dat dit hem zo zou kunnen opwinden.

Intussen hadden de clowns zich laten optakelen naar ongeveer drie meter de lucht in. Waar ze net duidelijk waren opgedeeld in een tillend en uitvoerend duo, vertoonden ze nu beide hun kunsten. Synchroon bewogen ze zich in allerlei posities, de ene nog spectaculairder dan de andere. Tegen de tijd dat ze hun laatste kunst afrondden, was Mark zo opgetogen dat hij vergeten was dat ze verborgen moesten blijven. Luid begon hij te applaudisseren en te juichen. Snel gaf Pepijn hem een stomp in zijn zij, wat Mark tot de realiteit terugbracht. Om de kans betrapt te worden toch zo gering mogelijk te houden, besloten ze nu maar snel er van tussen te gaan. Zo stil als ze konden tijgerden ze terug naar het tentdoek en gluurden er onderdoor om te zien of de kust veilig was. Er was niemand te zien, dus snel kropen ze onder het doek door en in gebogen houding renden ze naar de trailers aan de overkant. Pepijn dook als een snoek het duister achter de wielen in en Mark volgde hem op nog geen seconde. Snel keken ze rond om te zien of niemand ze had opgemerkt. Alles was rustig en geen kip te zien. “Veilig” gebaarde Mark naar Pepijn “Laten we nu maar snel weg gaan”. Pepijn knikte en kroop langs zijn vriend heen. Mark draaide zich om Pepijn te volgen. Plots voelde hij twee sterke handen om zijn enkels, een harde ruk en voor hij het wist hing hij ondersteboven in de lucht.

Een paar helblauwe ogen omringd door witte en zwarte schmink keken hem aan. “Zie je, ik zei toch dat er extra gasten waren?” De Duitse taal ontging Mark helemaal, deels doordat hij in paniek was, maar meer omdat door zijn positie zijn gehoorapparaat los had gelaten. “Je moet betalen knaap!” De clown hief een gebalde vuist op om zijn woorden kracht bij te zetten. Mark schudde onbegrepen zijn hoofd. “Wat nee? Ik zal je!” Net voor de clown wou uithalen, riep de ander hem te stoppen. “Ik denk dat hij je niet verstaat.” Zonder moeite liet hij Mark met één hand los en wees naar het gehoorapparaat op de grond. “Zelfs al zou hij Duits kennen, horen doet ie niet.” Even keek de eerste clown naar Mark, toen naar het apparaat op de grond en weer terug naar Mark. Zonder verder wat te zeggen begon hij toen over de zakken van Mark zijn broek te voelen. “Volgens mij heeft ie niet eens een portemonnee bij zich!” De eerste clown begon weer zichtbaar woedend te worden. Een tweede keer wou hij uithalen, maar weer hield de ander hem tegen. “Hij kan ook op andere manieren betalen.” Met een zwaai gooide hij Mark op zijn schouder en droeg de verschrikte jongen richting hun caravan.

Mark zat ongemakkelijk in de hoek van de woonwagen. Voor hem torende de twee clowns boven hem uit. Wat wilde ze van hem? Waarom hadden ze hem hierheen gebracht. Zijn ogen keken rond naar een mogelijke uitgang, maar het enige wat hij zag was de deur achter de twee mannen. De clown die Mark herkende als het opvliegende deel van het duo, volgde zijn blik. “Ow nee, dat gaat niet gebeuren!” Met een paar stappen was hij bij de deur en draaide het slot om. Nu wist Mark dat er geen ontkomen aan was... aan wat ze ook van hem wilden. De rustige van het duo, zakte langzaam door zijn knieën om op gelijke ooghoogte te komen met Mark. “Versta je mij?” Na een paar keer de met dikke accent doorspekte Nederlandse woorden te herhalen en duidelijke lipbewegingen te maken, zag hij Mark haastig knikken. “Hij kan in ieder geval liplezen.” Weer keek hij naar Mark. Terwijl hij naar zichzelf wees, articuleerde hij “Karst”. Even wachtte hij en herhaalde hij weer “Karst”. Vervolgens wees hij op zijn broer “Kurt”. Mark keek ze beide aan en knikte haastig. Karst wees nu op hem en wachtte tot Mark begreep wat hij wilde. Snel schreef hij met zijn vinger op de vloer de letters van zijn naam. Karst ging het echter te snel, hij schudde, gebaarde dat het langzamer moest en wees weer op Mark. Mark schreef weer de letters van zijn naam, dit keer langzaam. “Ok, onze kosteloze toeschouwer heet dus Mark.” zei hij knikkend ten teken dat hij het begrepen had. Langzaam strekte hij zijn benen tot hij weer boven Mark uit torende.

Kurt leek het allemaal niet te interesseren. “Hoe moet ie ons nu gaan betalen?” Karst keek naar zijn broer en gaf hem een knipoog “Broertje, ik hou van je als geen ander, dat weet je. Maar soms wil ik ook wel eens wat anders dan jouw mond.” Even leek Kurt hem niet te kunnen volgen, maar al snel kreeg hij een brede glimlach. Met een paar snelle stappen was hij bij Mark en begon aan zijn kleding te trekken. “Uittrekken!!” Mark probeerde onder de graaiende handen uit te komen, maar met zijn rug tegen de wand aan kon hij nergens heen. Zo goed als het ging weerde hij dus Kurt af. “Meewerken jij!” Kurt bleek maar weer degene te zijn met een kort lontje en werd hardhandiger in zijn aanpak. Met een vlakke hand sloeg hij Mark in het gezicht. Geschrokken van de plotselinge klap greep hij naar zijn wang. Karst trok zijn evenbeeld met een ruk terug. “Wil je dat laten? Je kan het ook anders aanpakken.” Weer zakte hij langzaam door de knieën en begon in een met een accent doorspekt Nederlands te praten. “Jij moet ons betalen. Jij hebt geen geld, dus moet jij anders betalen. Als jij niet betaald, bellen wij de politie.” Mark die nog steeds zijn wang vasthield, schrok toen hij het woord politie las op de rode lippen. “Wil jij nu wel betalen?” Kort knikte hij.

Karst stak rustig zijn hand uit naar Mark zijn broek en begon deze los te knopen. Zonder moeite tilde hij met één hand de jongen iets van de grond en trok in een vloeiende beweging tegelijk de broek en boxershort uit. Daar zat Mark nu, half naakt en te trillen van angst. Karst keek even naar het zielig hoopje mens dat voor hem zat, reikte naar zijn gezicht en streelde lieflijk de wangen. “Niet bang zijn, is niet nodig.” Zijn hand streelde nog even geruststellend over Marks gezicht, alvorens hij zakte richting de schouder. Zacht masserend beroerde hij de jonge knaap, die zich meer leek te ontspannen. Langzaam, bijna onmerkbaar, gleed zijn hand onder het stof van Mark zijn shirt. Het gevoel van de sterke handen met een ruw laagje eelt, voelde vreemd maar prettig. Voor hij het door had, lag Mark met gesloten ogen te genieten van de masserende aanrakingen. “Ik denk dat ie nu niet veel weerstand meer zal bieden.”

Karst tilde Mark voorzichtig op en zette hem op een kist naast zich. Hij tikte op zijn armen en deed toen die van hemzelf de lucht in. Even twijfelde Mark, maar al snel volgde hij het voorbeeld. De sterke handen grepen de rand van zijn shirt en trok het omhoog over zijn hoofd heen uit. Ondanks dat het best warm was, voelde Mark een koel briesje over zijn naakte lichaam trekken. Een rilling gleed over zijn rug heen terwijl hij afwachtend naar Karst keek. Deze stond weer op, haakte zijn duimen tussen de bretels en zijn borstkas en duwde ze van zijn schouders. Bijna gelijk toen de spanning van de elastische banden af was, gleed de neongroene broek omlaag. Het stof bleef steken net boven de schaamstreek. De ogen van Mark werden getrokken door de beweging en sperden wijd open toen hij de bult er onder zag. Na gymmen onder de douches had hij wel eens gekeken en vergeleken, maar wat dáár onder schuil ging moest flink zijn. Bijna vanzelf reikte Mark naar de broekrand en trok hem verder omlaag. Een netjes geschoren onderbuik kwam als eerste tevoorschijn, even later zag hij de basis van Karst zijn trots. Een twijfel weerhield hem om de broek verder omlaag te trekken. Karst nam de dunne armpjes in zijn grote handen en duwde ze verder omlaag. Met een wip kwam zijn penis vrij en zwiepte een paar keer op en neer.

Voor Mark zijn gezicht hing een apparaat van een formaat dat hem deed huiveren. Als in een trance pakten zijn handen het vast, met moeite omsloot hij het warme vlees. Een kreun ontsnapte aan Karst zijn lippen. “Ja, zo is het goed.” Mark keek vol ontzag naar de lengte in zijn handen. Ook al had hij ze achter elkaar, stak nog zeker het dubbele er uit. Karst legde zijn grote hand op Mark zijn hoofd en met lichte kracht trok hij hem dichter naar zijn kruis. Wetend wat er van hem verwacht werd, opende Mark zijn mond en likte snel over de eikel. De eerste aanraking voelde vreemd aan. Een smaak die moeilijk te omschrijven was, verspreidde zich over zijn tong. Desondanks vond hij het niet vies, verre van zelfs. Weer likte Mark de paarse knop, dit keer langer. Toen hij terugtrok hing er een slijmerige draad tussen het pisgaatje en zijn mond. Karst zette weer kracht op zijn hoofd en gebiologeerd opende Mark nu zijn mond helemaal. Hij voelde hoe de zachte huid tegen zijn huig gleed en bijna gelijk raakte hetzelfde deel ook zijn tong. Met korte stoten bewoog Karst heen en weer, steeds iets dieper naar binnen. Toen hij bijna achter in Marks mond was begon deze te kokhalzen.

Met alle kracht die hij had duwde Mark de man van hem weg. Karst tilde zijn gezicht met één vinger omhoog zodat Mark hem aankeek. Overdreven snoof Karst lucht naar binnen door zijn neus en even later blies hij het weer uit. Na een paar keer herhalen, wees hij naar Mark en snoof weer de lucht naar binnen. Mark volgde bijna automatisch het voorbeeld op en ademde met krachtige teugen door zijn neus. Weer legde Karst zijn hand op het achterhoofd en drukte zijn lid de opengesperde mond in. Toen hij achter in de mond was belandt hield hij even in, wachtend op de reactie van Mark. Toen deze uit bleef, stootte hij voorzichtig verder. Mark voelde hoe zijn keel ongemakkelijk begon op te rekken en sloot zijn ogen om te proberen zich zo veel mogelijk te ontspannen. Bij iedere stoot gleed het gevaarte centimeter voor centimeter dieper zijn slokdarm in, tot Mark opeens zijn neus tegen iets aan voelde stoten. Verrast opende hij zijn ogen en keek pal tegen de buik van Karst aan. Even liet deze zijn penis zitten waar deze was en trok toen langzaam weer terug. Toen hij bijna uit Mark zijn mond was, begon hij weer naar voren te bewegen. Dit keer zonder problemen gleed Karst met één beweging geheel naar binnen. Met lange halen begon hij nu te bewegen. In... en uit. In... en uit. In en uit. In en uit. In en uit, in en uit. In en uit, in en uit. In uit in uit in uit.

Mark voelde hoe zijn keel telkens met kracht werd opgevuld door de warme lans. Tegen alle bedoeling in voelde hij ook hoe zijn eigen lende zich begon te vullen met bloed. Lustvol begon hij zichzelf te masseren. “Hij vindt het nog lekker ook!” Kurt wees op de jongen die met gesloten ogen zich leek te verliezen in het spel. “Misschien vindt hij het volgende dan ook wel lekker!” Ruw greep Kurt hem bij de heupen, tilde hem omhoog en manoeuvreerde Mark tot hij met de knieën boven de kist hing. Met een klap raakten zijn benen het harde hout. Mark wilde een pijnkreet geven, maar het lid in zijn keel hield alle geluid tegen. Hardhandig trok Kurt de blanke bollen in zijn handen uit elkaar tot hij zijn doelwit zag. Onelegant spoog hij op de bruine ster en begon met zijn duimen het vocht uit te wrijven. Waar de eeltige handen van Karst voorzichtig te werk gingen, waren die van Kurt allesbehalve zacht. Krachtig duwde hij met zijn duim een weg naar binnen. Mark wilde weer kermen van de pijn, maar Karst was nog steeds volop in zijn mond aan het pompen. Toen Kurt het wel soepel genoeg leek, liet hij zijn pik over de rand van zijn broek hangen en richtte hij hem op Mark zijn toegang. Lomp en onbedachtzaam stootte Kurt naar voren.

Een flits van stekende pijn schoot door Mark heen. Het voelde of er een gebalde vuist in zijn onderbuik zat. Kurt trok zich kort terug en stootte voor een tweede maal naar voren. De gebalde vuist die Mark voelde leek nu bijna bij zijn navel te zitten. Toen Kurt voor een derde maal toestootte, voelde Mark hoe de heupen zijn billen raakten. Kurt zat nu volledig in hem, net boven zijn navel drukte iets alles in verdrukking. Mark had moeite met ademhalen, zijn middenrif kon niet volledig meer oprekken en zijn neus werd in de navel van Karst geduwd. Met ongelijke stoten begon Kurt nu heen en weer te bewegen. Mark voelde de pijnscheuten met elke haal door zijn hele lichaam. Karst leek het allemaal niet meer op te merken, te diep in zijn eigen genot bleef hij met gesloten ogen doorpompen. Ook Kurt pompte nu in volle vaart op Mark in. Gelukkig leek er nu een gelijkmatiger ritme in te komen en ebde het pijnlijke gevoel steeds verder weg. Als Karst naar voren stootte, trok Kurt zich terug. Gleed Kurt naar binnen, gleed Karst naar buiten.

Na een paar minuten had de pijn plaats gemaakt voor genot, iets wat Mark nooit gedacht had. Een paar druppels vocht sijpelden uit zijn pisgaatje. Kurt stootte naar binnen en weer een paar druppels vonden hun weg naar buiten. Een stoot en meer druppels. Met elke beweging voelde Mark meer naar buiten stromen. Al snel lag er een kleine plas voorvocht onder hem. Steunend op één arm en beide knieën hield hij zich overeind. Met zijn andere hand begon hij zijn eigen staaf weer te masseren. Toen Kurt dit opmerkte, gaf hij met vlakke hand een klap op Mark zijn kont. “Het was de bedoeling dat jij er niet van geniet!” Een rode afdruk van een grote hand kleurde op de witte huid. Vreemd genoeg ervoer Mark de pijn als niet onprettig. Een tweede afdruk werd geplaatst op zijn andere bil. “Dit sletje is niet meer te stoppen!” De dubbele toon van ongenoegen en toch bewondering in Kurt zijn stem gingen verloren in het aanhoudend gehijg en gesteun. “Laten we wisselen, ik wil ook eens zijn keel neuken!”

Kurt tilde Mark de lucht in en met een plop schoot Karst’s lans uit zijn mond. Met een paar snelle bewegingen reikte Kurt naar een paar touwen die over het plafond gespannen waren. Met één hand maakte hij behendig een lus in het ene touw en trok de pols van Mark er doorheen. Karst begreep de bedoeling en trok al snel de enkels van Mark door twee andere lussen. Na een minuut of drie hadden de mannen een sling weten te maken waar Mark weerloos in hing. Kurt nam plaats voor Mark zijn opengesperde mond en stootte lomp naar binnen. Ook al was hij nu wel wat gewend, kostte het Mark toch wel wat moeite om de dikke lul te ontvangen. Karst had intussen zijn toorts tussen de billen laten verdwijnen en begon weer rustig te bewegen. Omdat Mark nu vrij in de lucht hing, veroorzaakte iedere beweging van de één, een gelijke reactie naar de ander. De pik van Kurt schoot hierdoor in één keer ver naar binnen voorbij Mark zijn huig. Nu de eikel eenmaal in zijn keel zat kostte het Mark minder moeite om weer terug in zijn genot te raken. En al snel lag hij weer te genieten van hoe hij gebruikt werd.

Karst streelde met zijn krachtige handen teder langs Mark zijn buik en benen. Steeds meed hij de wiebelende trots van Mark, die intussen dacht dat ie gek werd van lust en verlangen. Het gelijkmatige ritme waar Kurt nog maar net in zat, werd opeens weer ongelijk. Na een tiental keer diep in zijn keel te hebben gestoten, voelde Mark hoe zijn slokdarm verder werd gevuld. Dikke draden zaad spoot Kurt diep in zijn keel richting de maag. Toen Kurt zijn pik uit zijn keel trok, vloeide een restant aan vocht de mond in. De bittere smaak van sperma golfde over zijn tong. Veel tijd om stil te staan bij deze sensatie was er niet. Karst had intussen in zijn strelingen de staande uiting van Mark zijn genot gevonden. Met een stevige grip nam hij hem in de hand en begon met sterke halen er aan te trekken. Gesmeerd door zijn eigen voorvocht gleed de eeltige hand over zijn tedere vlees. In een verhoogd ritme begon Karst afwisselend hem af te trekken en te neuken.

Het gevoel dat Mark nu voelde was iets zoals hij nog nooit had ervaren. Het begon bij zijn tenen en kroop snel omhoog, vervolgens leek het uit zijn vingers te komen en vloeide het naar zijn hoofd. Als laatste verzamelde het zich in zijn buik en als een bom kwam het tot ontploffing. Met een ongekende kracht spoot Mark al zijn geil de lucht in. Met iedere straal leek zijn hele lichaam samen te trekken, zich net voldoende ontspannend voor de volgende straal. Het gelige vocht landde op zijn gezicht, toen in zijn nek en later op zijn borstkas en buik. Karst smeerde al pompend zijn hand door de klodders heen, bracht zijn plakkende vingers naar zijn mond en likte ze schoon. Deze nieuwe sensatie was genoeg voor hem om verder in zijn genot te zakken en met een brul kwam hij klaar. Straal na straal vond de weg naar buiten en gelijk bij Mark naar binnen. Trillend van uitputting bleef Karst zo staan met zijn stijve deel nog diep in Marks lichaam. Even dacht Mark dat Karst als een pudding in elkaar zou zakken, maar met een diepe ademhaling leek hij weer tot de wereld terug te komen. Door een paar stappen terug te zetten gleed zijn slapper wordende penis uit Mark, gevolgd door dik sperma wat op de vloer droop.

Kurt lag in een roes half tegen de muur aan, terwijl Karst voorzichtig Mark uit de makeshift sling haalde. Ongemakkelijk probeerde Mark zijn slap geworden benen onder controle te krijgen. Toen hij eenmaal wat steviger op zijn benen stond, reikte Karst een oude lap aan. Met vluchtige halen maakte Mark zich schoon. Nadat hij klaar was keek hij op en zag dat Karst zijn broer van de vloer hielp. Mark keek rond en ontdekte zijn shirt naast de kist. Snel trok hij dit over zijn hoofd heen. Toen de stof zijn zicht vrij gaf zag hij hoe Kurt hem zijn broek aanreikte. Even twijfelde Mark, maar een vriendelijke glimlach op de clown zijn gezicht overtuigde hem de broek te pakken. Toen Mark zijn broek aan had getrokken, keek hij op om te zien hoe Karst en Kurt de deur uit snelden voor de Grand Finale van het circus.

Even bleef Mark staan, zijn blik gericht op de deur die nu wagenwijd open stond. Een voorzichtige stap naar de deur en hij stond weer stil. Nog een stap en dan twijfel. Het duurde uren voor zijn gevoel, maar toch kwam hij bij de deur. Toen hij naar buiten keek zag hij niemand lopen. Zo snel als zijn benen hem konden dragen begon hij nu te rennen. Een medewerker kwam de hoek om lopen, maar Mark snelde langs hem heen. Bezoekers van het circus stroomden langzaam de tent uit en Mark slingerde tussen hen door. Nog een paar stappen en hij was voorbij de kassa’s. Snel keek hij nog om, er was niemand die hem tegen wilde houden. Mark sprintte de straat op, zo snel mogelijk wilde hij hier weg.

De volgende ochtend kwam Mark het plein op lopen. Toen Pepijn hem zag rende hij op hem af. “Waar was je? Toen ik achterom keek, was je opeens weg”. Mark haalde zijn schouders op en keek een beetje afwezig langs zijn beste vriend. Pepijn tikte hem op de schouder en probeerde het gesprek te vervolgen. “Wat ga je vanavond doen?” Een brede glimlach kwam over Mark zijn gezicht toen hij een paar vrijkaarten uit zijn kontzak haalde. “Vanavond ga ik naar het circus!”