Rijexamen

Ik was weer eens bloednerveus, ik was namelijk voor de vierde keer op weg naar mijn rijexamen. Ik schaam me er best wel voor dat ik na drie keer nog steeds niet geslaagd ben. Maar ik ben elke keer zo zenuwachtig dat ik de ene domme fout na de andere maak. Maar dit keer moest het gaan lukken want ik had me opgegeven voor het faalangstexamen. Tijdens dit examen krijg je meer tijd en stellen ze je meer op je gemak. Zo hoop ik vandaag toch dat roze pasje te bemachtigen.

Samen liep ik met mijn rijinstructeur het CBR gebouw binnen. Terwijl we naar binnen liepen sprak hij me nog een beetje moed in “Als je gewoon zo goed rijdt als afgelopen lessen dan kan er echt niets fout gaan”. “Dankjewel” zei ik een beetje nors, omdat hij dat tot nu toe elke keer heeft gezegd en dat dat dus niet echt geholpen heeft. Ik meldde mij aan en ik kreeg een examinator toegewezen. “Hoi, ik ben Willem. Maar zeg maar gewoon Wim” zei hij toen we elkaar een hand gaven. “Hoi, ik ben Jeroen” zei ik. “Goed Jeroen, neem plaats dan gaan we even kort bespreken wat we vandaag gaan doen” zei Wim terwijl hij gebaarde naar de stoelen. Wim was een man van rond de 30, sportief gebouwd, hij had kort bruin haar met al hier en daar wat grijze haren. Daarnaast zag hij er erg vriendelijk uit en ik voelde me daardoor gelijk al iets meer op mijn gemak.

Wim vertelde mij wat het examen inhield. Zo vertelde hij mij dat het examen 80 minuten duurt in plaats van 55 minuten. Hij vertelde ook dat een ingreep in het begin niet meteen betekende dat ik gezakt was. Maar dat, als ik me zou herstellen voor de rest van de rit, ik dan alsnog geslaagd zou zijn. “Is het voor jou helemaal duidelijk nu?” vroeg Wim. “Ja hoor helemaal” antwoordde ik. “Oké laten we gaan! Jouw rijinstructeur gaat niet mee toch?” zei Wim. “Ja prima, ja die blijft gewoon hier” zei ik. “Haha aan je instructeur heb je ook niets hoor” grapte Wim, we moesten daar beide hard om lachen.

“Ik ga heel even langs de wc en dan neem ik gelijk wat doekjes mee. Want dan mag jij zo voor mij kijken of er nog genoeg olie in de auto zit” zei Wim terwijl hij richting het toilet liep. Toen hij terug was van het toilet liepen we samen naar de auto. “Oké stop maar even. Kan jij het kenteken opnoemen van die blauwe Ford vanaf hier?” vroeg Wim toen hij naar de auto wees. Ik las het kenteken hardop voor hem voor. “Prima, als we zo bij de auto zijn mag je gelijk laten zien hoe je het oliepijl checkt.” zei Wim. We liepen verder. Eenmaal bij de auto stapte ik in en ontgrendelde de motorkap. Vervolgens liep ik naar de motorkap en probeerde ik deze te openen. Ik wist dat er ergens een hendeltje zat maar ik kon het niet vinden. Ik voelde me alweer zenuwachtig worden.

Op dat moment kwam Wim heel dicht achter me staan en begeleidde mijn hand naar het hendeltje. “Niet zeggen dat ik je help hè” zei Wim zachtjes in mijn oor. Ik was heel even helemaal verstijfd, ik vroeg me zelf af “Gebeurde dit nou echt? Is dit normaal om te doen?”. Een ogenblik later dacht ik “Oké gewoon laten gaan, doen of er niets gebeurd is”. Daarom lachte ik maar zachtjes en bedankte hem. Het oliepijl checken ging verder goed en ik kon eindelijk in de auto plaatsnemen om te beginnen met het echte rijexamen.

Ik nam plaats in de auto, stelde alle spiegels goed af en startte de motor. “Nu kunnen we echt beginnen. Ben je nog een beetje zenuwachtig?” vroeg Wim terwijl hij een hand op mijn been legde. Ook dit vond ik echt apart maar ik dacht bij mezelf “Gewoon negeren”. Dus ik antwoordde nuchter “Valt mee, ik denk gewoon gezonde spanning” terwijl mijn hart echt in mijn keel klopte van de zenuwen. “Oké mooi! Dan mag je beginnen, dan mag je dit parkeerterrein afrijden en dan meteen naar links” zei hij vrolijk.

We waren nog geen 10 minuten onderweg of ik kreeg al mijn eerste ingreep. “Ho ho stop! Die auto en die fietser hebben beide voorrang” zei Wim. Ik baalde enorm van mezelf, hoe kon ik dat nou over het hoofd gezien hebben? “Onthoudt wat ik gezegd heb, gewoon rustig blijven. Deze ingreep betekent echt niet dat je gezakt bent, laat zien wat je kan” zei Wim kalm. Ik startte de motor weer, want die was ook afgeslagen, en vervolgde de rit. “Misschien helpt het als we gewoon een gezellig gesprek hebben. Kan je wat over jezelf vertellen?” vroeg Wim. “Eeuhm ja. Ik ben dus Jeroen, 19 jaar. Ik ben net begonnen aan mijn studie geneeskunde. En als hobby doe ik veel aan sport, zoals hardlopen en wielrennen” vertelde ik hem. “O wat leuk zeg, dus je wordt later arts!? Hier naar rechts en dan de snelweg op” zei hij opgewekt. “Ja dat is wel de bedoeling, maar ik weet nog niet waarin ik me ga specialiseren hoor”. “Super dankbaar werk lijkt me dat. En heb je nog een vriendin?” vroeg hij. “Nee ik heb geen vriendin”. “O nee? Een vriend dan?” zei Wim verbaasd. “Haha nee ook geen vriend” zei ik lacherig. “O daar snap ik nou niets van, je bent toch een leuke knappe jongeman. Ik zou het wel weten hoor” zei hij, terwijl hij weer zijn hand op mijn been legde maar nu iets dichter bij mijn kruis. Ik keek verbaasd naar zijn hand en toen voelde ik opeens de auto heel hard afremmen.

Ik had een tweede ingreep gekregen. “Kijk er is file! Waren we bijna tegen die auto geklapt” zei Wim ook een beetje geschokt. “Godver, waarom leg je jouw hand ook daar op mijn been! Ik werd er door afgeleid!” riep ik boos. “Rustig maar, ik wil ook graag dat jij gaat slagen vandaag. Blijf gewoon je best doen en dan komt het vast nog goed” zei Wim weer heel kalm. Hij negeerde totaal wat ik zei over zijn hand op mijn been. “Ga er maar bij de eerste afrit af” zei hij. Ik probeerde me weer rustig te maken en me te concentreren. We reden de snelweg af. “Bij het stoplicht naar rechts en dan het tweede kruispunt naar links en vervolgens de parkeerplaats op” zei Wim.

Even later reed ik de auto de parkeerplaats op. Het was een parkeerplaats aan de rand van een bos langs de snelweg. “Oké parkeer de auto hier maar even en zet de motor maar uit” zei Wim. “Ik heb het idee dat je nog helemaal gestrest bent van daarnet, klopt dat?” vroeg hij. “Ja klopt ik zou nu toch weleens een keertje willen slagen. En op deze manier gaat dat natuurlijk niet lukken” zei ik gefrustreerd. “Ja dat begrijp ik heel goed en ik zou je er heel graag mee willen helpen” zei Wim terwijl hij zijn hand dit keer volledig op mijn kruis legde. Ik verstijfde want ik begreep heel goed waar hij naar toe wilde. Ik keek hem verbaasd aan. “Er zijn heel veel mensen die op deze manier slagen hoor” zei hij lacherig. Ik deed of ik hem niet begreep en vroeg “Hoe bedoel je?”. “Ik denk dat jij dat echt wel begrijpt. Jij doet mij een pleziertje en ik zorg dat jij slaagt” zei hij nog steeds heel vriendelijk. “Je maakt me anders behoorlijk geil, voel maar!” zei hij, waarna hij snel naar mijn hand greep en deze in zijn kruis drukte. Ik voelde dat hij al een harde pik had in zijn broek, maar ik trok vervolgens snel mijn hand weg. Hij moest lachen en zei “Naja het is dít of je zakt voor de vierde keer”.

“Ik zal jou wel eerst verwennen, zodat de spanning er een beetje vanaf is” zei Wim, waarna hij mijn broekriem open probeerde te maken. Ondertussen klopte mijn hart in mijn keel. Ik was in shock en ik wist niet wat ik moest of kon doen en daarom liet ik hem gewoon zijn gang gaan. Mijn riem had hij nu los gemaakt en hij maakte de knoop en de rits van mijn broek ook meteen los. Met enige kracht trok hij in één keer mijn broek naar beneden. Ik zat in mijn onderbroek met mijn broek op mijn knieën in de auto. Wim keek mij lustig aan en zei “Zo te zien zit er wat lekkers in die onderbroek van jou, zo goed gevuld is hij”. Hij ging heen en weer met zijn hand over mijn boxer, een paar keer kneep hij zachtjes in mijn ballen. Tot mijn verbazing was ik best rustig en ontspannen geworden. Ik voelde zelfs dat mijn pik iets aan het groeien was. Dat was Wim ook opgevallen want hij zei lacherig “Zo erg vind je het allemaal niet geloof ik”.

Hij ging nu langzaam met één hand mijn boxer binnen. Hij pakte mijn pik beet en begon mij af te trekken. Mijn pik was in no-time kei hard geworden. “Je vindt het geloof ik heerlijk?!” zei Wim terwijl hij me vragend aankeek. Ik knikte alleen maar want ik kreeg er nog geen woord uit. “Oké goed zo, dan is het nu tijd dat jij mij eens gaat verwennen” zei Wim en hij schoof zijn stoel helemaal naar achteren. “Kom maar hier op je knietjes voor me zitten” zei hij en wees tussen zijn benen.

Ik keek hem bedenkelijk aan waarop hij zei “Ja kom nou maar, jij wilt toch je rijbewijs of niet?”. Na een paar seconden twijfelen klom ik van de bestuurdersstoel naar hem toe. Ik zat nu in mijn onderbroek op mijn knieën tussen zijn benen in. “Maak het cadeautje maar open” lachte hij, terwijl hij naar zijn kruis wees. Ik maakte zijn riem en broek los en trok zijn broek naar beneden. Hij had een vrij strakke boxer aan waar ik zijn inmiddels al harde pik goed in kon zien. Ik trok nu ook zijn boxer naar beneden en zijn pik sprong vrij. Hij had een flinke pik van zo’n 18cm en hij had hem netjes kaal geschoren. Met een kleine aarzeling pakte ik zijn pik beet en begon hem langzaam af te trekken.

Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik een pik van iemand anders beet had en dat voelde vreemd, maar tegelijkertijd ook heel lekker. Ik begon hem wat sneller af te trekken en met mijn linkerhand speelde ik een beetje met zijn ballen. Zijn pik werd al snel nat van het voorvocht. “Mmm je bent goed bezig Jeroen!” zei Wim licht hijgend.

Opeens drukte Wim met zijn hand mijn hoofd naar beneden. “Als je je rijbewijs wilt moet je je me op z’n minst wel pijpen” zei hij. Ik was ondertussen zo geil geworden van de situatie dat ik zonder aarzelen zijn natte pik in mijn mond nam. Ik voelde me een enorme slet en die gedachte maakte me gek genoeg alleen maar geiler. Ik maakte met mijn mond lange halen over zijn pik. Ik hoorde hem goedkeurend kreunen. Wim drukte nog steeds met zijn hand op mijn hoofd. Soms drukte hij mijn hoofd wat verder waardoor zijn pik helemaal in mijn keel verdween. Wim begon steeds meer en harder te kreunen totdat hij hijgend zei “Ik ga komen!”. Ik probeerde mijn hoofd omhoog te doen maar Wim drukte het alleen maar harder naar beneden. Op dat moment hoorde ik hem een soort oer geluid maken en voelde ik de stralen sperma mijn keel in spuiten. Wim haalde zijn hand van mijn hoofd af, maar ik pijpte nog even verder totdat zijn pik weer helemaal schoon was. Ik haalde zijn pik uit mijn mond een keek Wim aan. “Jezus je bent wel een goed pijpsletje hoor. Dit mag je bij mij wel vaker komen doen haha” zei Wim. Het enige wat ik daarop wist te antwoorden was “Dankjewel!”.

Ondertussen was ik weer op de bestuurdersstoel gaan zitten. Ik keek Wim vragend aan in de hoop dat hij me nog verder ging verwennen. Wim keek me lachend aan “Haha nee dat ga ik zeker niet doen slet, je krijgt al een rijbewijs van me! Als je echt wil dat ik je ga verwennen moeten we nog eens afspreken”. Ik keek hem enigszins teleurgesteld aan maar zei toen “Oké deal! Wanneer spreken we af?”. Wim keek me aan en zei “Je vond het dus echt heel lekker! Laten we dit weekend nog eens afspreken, dan laat ik je echt genieten!”