De Dominante Boer

Die boeren hadden iets met homo’s. Wat hun probleem was begreep ik echt niet. Je hoefde maar een net shirt aan te doen of je was er al een. Als flex-jurist zit je nou eenmaal vast aan nette kleding. En huisbezoeken zijn nu aan de orde van de dag in deze regio. De concurrentie is moordend en dat extra beetje service is een minimale vereiste. Als je dan ook nog wordt uitgescholden voor flikker door een stel proleten in T-shirts als je aan komt rijden, raak je wel zwaar geïrriteerd.

Hun baas bleek het ook nog te hebben gehoord. Hij lachte het weg, maar bleef mij wel onderzoekend aankijken. Hij was een potige kerel in een geruit overhemd met daaronder een donkerblauwe spijkerbroek en een paar legerkisten. Hij had jongensachtige gelaatstrekken voor een man van zijn leeftijd, maar zijn sympathieke overkomen had toch een klierig iets. Alsof hij wel raad wist met een homo. Ik negeerde het maar en bleef mij op de zaken richten, maar ik had wel mijn mening al klaar: dit was een onzeker zooitje uit de kluiten gewassen tieners en één ervan was een flikker. Dat was duidelijk.

Ik had alleen niet gedacht dat de baas die flikker was. De subtiele grijns op zijn gezicht bleek toch iets anders te betekenen. Eerst dacht ik nog dat hij onder de veronderstelling was dat ik de homo was. Maar halverwege het gesprek kreeg ik toch het gevoel dat hij mijn lichaam aan het inspecteren was. Hij was moeilijk te lezen, maar hij kon het uiteindelijk toch niet laten om een blik te werpen op mijn kruis. Vervolgens had ik hem door. En hij zag ook dat ik hem door had, waardoor hij steeds uitdagender naar mij ging kijken.

Sommige mensen waren nou eenmaal schaamteloos. En ik wist wel raad met dit soort mensen. Zonder enige gêne greep ik mijn kruis en verschoof ik mijn geslachtsorgaan zodat hij wat beter zat. Iets dat je eigenlijk niet zo opzichtig deed in het bijzijn van andere mensen en al helemaal niet tijdens een zakelijke ontmoeting. Maar net zoals verwacht bleek hij de speelse geste wel amusant te vinden en bood me met vonkelende ogen iets sterkers te drinken aan. Een whisky waar je – gezien de kwaliteit, zeker dertig euro per bodempje - eigenlijk geen nee tegen kon zeggen.

Het was een domme zet van mij. Over twee uur moest ik weer terug zijn en hij had het contract nog steeds niet getekend. Nu zou ik ook nog de rest van de ontmoeting met hem moeten flirten, terwijl ik hem alleen maar wilde jennen. Jennen over het feit dat hij ironisch genoeg de flikker was en ik niet. Hoe goed die whisky ook was, de prijs die ik ervoor moest betalen was het hem niet waard. Op sommige momenten werd het feit dat je een zwaar triest leven had er wel heel hard ingewreven.

**

“Heb je die rooie gezien? In dat grijze T-shirt.” Zei hij op samenzweerderige toon. “Lekkere kop, een echt mannenlichaam en de bleekste billen die je ooit zult zien. Net marmer. En ook net zo stevig. Gevormd als een romeins achterwerk.” Instemmend knikte ik, alsof ik het beeld al voor me had.

Ik had hem uit wanhoop en deels meligheid gevraagd of hij één van die etters neukte die mij een uur daarvoor nog hadden uitgemaakt voor flikker. Het idee was simpelweg te grappig voor mijn aangeschoten geest. En alles om hem af te leiden. Zodat zijn aandacht verschoof naar iets anders dan mijn lichaam.

Ik kon nog net voorkomen dat ik de volgende slok whisky uitspoot toen hij het antwoord gaf.

Alle vier.

Hij neukte alle vier de knechten? Dat verklaarde inderdaad heel wat.

“Een echt stootkussen, als je weet wat ik bedoeld.” Begon hij weer.

“En de geluiden die hij maakt. Elke keer lijkt het net alsof ik hem opnieuw ontmaagd.”

Die rooie was blijkbaar zijn favoriete. Een brede kerel die even lang als de boer was, wat hem zeker een halve kop groter dan mij maakte.

“Met de rest neuk ik niet zo vaak. En het is niet zo dat ze liever met elkaar neuken dan met mij. Nee, ze hebben vriendinnen. En dat maakt alles net ietsjes anders. Maar dat is ook beter zo, anders moet ik ze de hele dag van elkaar af meppen. Dan ligt die weer voorovergebogen op een hooibaal, dan is het weer de beurt van zijn bilmaatje. Niets zou klaar komen. Afgezien van hun dan.”

Hij zuchtte.

“Twee mannen en een druppeltje glijmiddel, hè. Dat is eigenlijk het enigste wat je nodig hebt. Het is allemaal net iets te gemakkelijk.”

Toen hij mijn blik vol ongeloof zag, wist hij dat ik het niet begreep.

“Neuken is net zo natuurlijk als schijten op een boerderij.” Maar hij stopte met de uitleg. “Nou, nee. Het is eerder een kwestie van dominantie.” Zijn mening herziend. “De natuurlijke orde handhaven, weet je wel? Ik ben nou eenmaal de baas en dat vergeten ze nog wel eens. Dat moeten ze accepteren. En dat doen ze ook, als ik ze daar aan help herinneren.”

Dit kon niet waar zijn … waar ben ik in hemelsnaam beland?

“En die rooie dan?” Vroeg ik om de stilte te doorbreken die steeds ongemakkelijker werd.

“Ja, dat is weer anders.” Hij gooide zijn armen naar achter om ze te laten hangen van de stoelleuning en liet zijn benen ietsjes wijder staan.

“Sommige mannen zijn gewoon …”

“Anders?” Maakte ik af. Ik had werkelijk geen idee waar ik het over had.

“Ja, nu begrijp je het.” Zei hij instemmend, mijn blik verkeerd lezend. Zijn tong gleed over zijn lippen om ze te bevochtigen.

“Anders.”

***

“En wat vindt hij ervan?”

“Waarvan?”

“Jullie … verstandhouding.”

“Het is zoals het is.” Waarop hij mij een argwanende blik gaf. “Waarom dan? Heb je …”

“Neee … uh, dat bedoel ik niet.”

Bulderend lachte hij. “Nee, dat dacht ik al.” Waarop hij zijn blik vernauwde.

“Je bent hier om mij als klant te houden. Ik maak graag gebruik van jullie service. Maar we weten allebei hoe het gaat.”

“Wat bedoelt u?” Verrast over de plotselinge wending in het gesprek.

“Over een uurtje zit je dit gesprek te herkauwen met je collega’s. En daar heb ik helemaal geen zin in.”

Proestend protesteerde ik, maar hij keek we alleen sardonisch aan, terwijl hij zijn mobiel tevoorschijn haalde.

“Kom even naar het landhuis.” Sprak hij in het mobiel. “Ja, nu.” Alsof hij geen verdere protesten zou dulden. Hij stopte het mobiel weer weg en bleef me zwijgzaam aankijken. Ik wilde hem vragen waar hij mee bezig was, maar bedacht me toen ik zijn blik zag.

Dit gaat de verkeerde kant op …

“Ik kan u verzekeren dat dit soort gesprekken vertrouwelijk blijven …”

Hij bleef mij maar aanstaren terwijl ik op hem insprak.

****

Eén van zijn knechten stond voor ons. Hij had een paar modderige legerbakken aan, een zwarte spijkerbroek die onder de modderspetters zat en een smerig donkerblauw T-shirt dat op zijn krachtige lichaam als gegoten zat. Ik had die rooie verwacht, maar in plaats daarvan was het die zwartharige etter die het zo grappig vond om een modderklont tegen mijn autodeur te gooien. Hij was even klein als ik en daarmee kleiner dan de boer, maar hij was wel stevig gebouwd. Ik zou niet graag met hem vechten.

Op zich had hij wel een aardig voorkomen, maar het boze blik dat hij trok maakte van hem een hatelijke verschijning. En het spoor van modder dat over de vloer van de woonkamer naar de plek waar hij stond liep sprak ook boekdelen. Hij was overduidelijk niet blij om hier te zijn. Ik was er evenmin blij om, want ik wist niet wat de bedoeling hiervan was. De boer moest nu toch wel weten dat hij mij kon vertrouwen.

Stoïsch wachtte ik af wat de boer voor ogen had. Dit contract was weliswaar belangrijk, maar wellicht niet zo belangrijk.

De spanning was om te snijden.

Toen de boer opstond had ik niet verwacht dat hij zijn knecht onmiddellijk in een houdgreep zou nemen. De plotselinge uitbarsting van geweld en krachtinspanning van twee volwassen kerels zorgde ervoor dat ik bijna achterover viel met mijn stoel en al. De knecht had het ook niet verwacht. De spieren van beide mannen stonden stijf van de inspanning. De boer had duidelijk de overhand, maar de knecht bleef zich verzetten zoals alleen een volwassen man dat kon.

Met veel moeite en geschreeuw werd de tegenstribbelende knecht naar de bank geleid. Eenmaal daar dwong hij de knecht om met zijn knieën op de bank te gaan zitten door zelf met één knie op één van de kussens te knielen. Tegen de houdgreep van de boer was geen weerstand mogelijk. Het overwicht dat de boer had door zijn formaat en gewicht was simpelweg te groot. De houdgreep was beslissend voor deze tweestrijd, zoals deze techniek al veel gevechten door de eeuwen heen had beslist. Er was geen ontsnappen aan, de boer had de knecht in zijn macht.

De boer begon hard tegen de knecht te blaffen dat hij zijn broek naar beneden moest trekken. Zonder genade begon hij hem te wurgen. Rood aanlopend probeerde de knecht zich los te trekken, maar tegen zoveel geweld kon hij niet op. Hij smeekte de boer om op te houden, terwijl hij zijn broek al wanhopig naar beneden aan het trekken was. Een stevige rozige billenpartij kwam tevoorschijn. Het leek mij dat hij zich al eens eerder op een vergelijkbare manier gewonnen had gegeven, gezien de snelheid waarmee hij instemde.

“Hoe graag wil je dat contract?” Blafte de boer in mijn richting.

“Wat moet dit nou voorstellen, man?” Zei ik volledig verbouwereerd. Ik was plotseling pijnlijk bewust van mijn eigen aanwezigheid in deze woonkamer.

“HOE GRAAG WIL JE DAT CONTRACT?” Blafte hij nog harder, terwijl hij de knecht met veel moeite in bedwang hield. “Hou je rotkop toch, klootzak” snauwde hij naar de knecht toen deze weer gilde om hem los te laten. Een tweede wurgpartij snoerde hem de mond.

“Het is tijd om je lul nat te maken.” Ditmaal gericht tot mij.

Ik hoefde er niet bij na te denken, ik was al halverwege bij de deur toen ik de boer weer hoorde schreeuwen. In mijn paniek bleef ik achterover kijken, waardoor ik de afstand naar de deur verkeerd inschatte. Hard liep ik tegen de voordeur aan. Met een pijnlijke bonk belandde ik op de vloer. Het laatste dat ik nog herinnerde was een roodharige man die zich voorover boog en mij vroeg of het ging.

*****

Met een bonkend hoofd werd ik wakker in een slecht verlicht kamertje. Het was al nacht. Ik voelde een koele lucht over de kwetsbare huid van mijn naakte lichaam. Een warm vochtig iets verplaatste zich tussen mijn billen. Ik probeerde mijn benen te verplaatsen, maar iets hield ze op hun plaats. Ik had eerst niet door wat er gebeurde, maar toen ik de smakgeluiden hoorde kon ik het gevoel eindelijk plaatsen.

Iemand was mij aan het rimmen.

Toen de tong mijn kontgat ging verwennen smeekte ik hem om te stoppen. Ik was te zwak om er iets tegen te doen, al bracht ik wel een hand naar zijn hoofd om hem flauwtjes weg te duwen. Hij negeerde mijn poging en ging door.

Het bonkende gevoel in mijn hoofd vermengde zich met het genot van mijn kontgat. Ik kreeg er een zwijnend gevoel van, alsof het allemaal te veel werd. Ik denk dat ik toen weer het bewustzijn verloor. Toen ik weer bijkwam werd de zee van zwijmelde extase overspoeld met een steeds groter gevoel van paniek. Er zat iets hards in mijn achterwerk en wat ik ook deed, het ging er niet uit. Er lag ook iets op mijn lichaam. Ik kon mij maar met moeite bewegen. Het drukkende gewicht dat mij knel hield begon zich toen te verschuiven. Het harde iets verschoof ook. Ik hoorde mezelf kreunen als antwoord op dat pijnlijke gevoel.

Naarmate de betekenis hiervan tot mij doordrong begon de paniek ook steeds groter te worden.

Een krioelend nat iets gleed in mijn oorschelp.

“Lekker, hè?” fluisterde een zwoele mannenstem.

Het was niet de stem van de boer. Noch van de etter.

“Ga van me af, klootzak!”

Even gebeurde er niets. Vervolgens kwam het lichaam dat op mij lag in beweging. Het harde iets dat in mijn kont zat kwam met een plop-geluid vrij. De beurse pijn in mijn achterste bleef nagloeien, maar mijn lichaam reageerde instinctief op de verademing. Het drukkende gewicht op mijn lichaam verdween toen ook. Gelijktijdig voelde ik naast me een grote verplaatsing op het matras.

Hij lag naast mij.

Maar ik was vrij, en te zwak om op te staan. Ik kwam niet verder dan de bedrand. Toen ik er bijna afviel greep een stevige hand mij bij de schouder en trok mij weer terug op het bed. Ik voelde me zo licht in het hoofd dat het niet eens in mij opkwam om strijd te leveren met deze hand.

Ik was te zwak om mij te verzetten.

“Geniet er toch van.” Fluisterde de man in mijn oor. “Het blijft ons geheim.”

Hij kroop met zijn warme lichaam tegen mij aan. Ik wilde hem vragen wie hij was, maar toen het maanlicht op zijn korte rode haar viel werd zijn identiteit duidelijk.

Hij was anders, zei de boer …

Even streelde hij de zijkant van mijn gezicht. Het was een tedere en plezierige ervaring, maar toch bekroop mij een gevoel dat dit verkeerd was.

“Ik ben toch geen vrouw …” fluisterde ik terug. Ik was te zwak om mijn stem te verheffen. Zijn hand gleed door mijn haar als antwoord en ik voelde me weer wegglijden naar een staat van bewusteloosheid.

“Ik wil in je klaarkomen.” Waren de laatste woorden die ik hoorde.

******

Ik werd wakker met een bonkende koppijn. Het was ochtend en ik zat in mijn auto. Ik stond ergens geparkeerd langs de kant van de weg. Toen ik het beurse gevoel in mijn kont opmerkte kwamen de herinneringen van de vorige dag en nacht als een stortvloed terug. Paniekerig vocht ik met de autoriem om met mijn hand tussen mijn billen te kunnen voelen. Ik wist niet wat ik daar wilde bespeuren met mijn hand, maar toch voelde ik mij gedreven om dat te doen. Toen ik eindelijk doorhad dat het makkelijker was om simpelweg de riem los te maken, merkte ik het briefje op dat op de dashboard lag.

“Klik play.” Stond er.

Mijn mobiel lag onder het briefje.

Mijn hart ging zo hard tekeer dat ik bijna vergat om te ademen. Ik greep het mobiel en ik zocht haastig naar de beeldbestanden.

Dit kon toch niet … dit is een nachtmerrie … nee, nee, nee …

Toen ik eenmaal doorhad dat het in mijn emailaccount moest zitten, had ik al verschillende doomscenario’s uitgespeeld in mijn hoofd.

Ik klikte zo vaak op het filmpje dat hij telkens weer stil stond doordat het play icoontje in een pauze icoontje veranderde en vice versa. Vijf seconden later begon het filmpje.

Ik lag naakt op mijn buik in een onbekend kamertje. Een naakte man in een bivakmuts kwam in beeld en stak grijnzend zijn duim omhoog. Hij liep naar het bed, trok mijn benen uit elkaar, klom op het matras en ging in de ruimte tussen mijn benen zitten.

Wat volgde was een vijfminutenlange brute anale verkrachting van mijn naakte lichaam. De cameraman filmde het spektakel van verschillende hoeken en bleek bijzonder geïnteresseerd te zijn in het sperma dat achteraf uit mijn stuk getrokken kontgat droop.

Gebiologeerd nam ik het schouwspel in mij op. Elke momentopname van de seksuele vernedering stond geëtst in mijn netvlies. Mijn eigenwaarde en trots waren gereduceerd tot nul tegen het einde van het filmpje.

Toen ik het eenmaal had weggeklikt merkte ik de andere e-mails op. Er waren er nog vier. De moed zonk me in mijn schoenen. Aarzelend klikte ik op de tweede. Een tweede man in een bivakmuts kwam in beeld. Weer een grijns en een opgestoken duim. Toen hij bij het bed aankwam likte hij speels de sperma tussen mijn billen vandaan. Hij zei niets, maar de boodschap was duidelijk: het was zonde om zo’n lekker goedje te verspillen. Een paar seconden later ging hij onmiddellijk over tot de penetratie van mijn kont met zijn grote lul. Twee minuten lang ononderbroken gehijg volgde, waarop hij zwaar kreunend klaarkwam in mijn onbewuste lichaam. Toen de man opkeek naar de cameraman vertrok zijn gezicht. Een stopwatch kwam in beeld. Ik hoorde een onbekende stem in de microfoon fluisteren: we spelen namelijk een spelletje. De man die het snelst klaarkomt wordt dit weekend uitgewoond door de rest van ons. Leuk, hè?

Wat waren dit voor perverselingen?

Met afschuw klikte ik op het derde bestand. Ditmaal moest het die etter zijn onder de bivakmuts. Schouderophalend grijnsde hij terwijl hij in de cameralens keek. “Je kan ze niet allemaal winnen, toch?” Met zijn wijsvinger haalde hij wat zaad tussen mijn billen vandaan en gaf zijn vingertopje een likje. Hij stak vervolgens zijn tong speels uit naar de camera, liet hem heen en weer gaan en sprong vervolgens op mijn lichaam. Toen hij eenmaal zijn lul had begraven in mijn hulpeloze kont begon hij sneller te neuken dan een zestienjarige tiener die voor het eerst op een meisje mocht liggen. Hij leek er overduidelijk zin in te hebben want hij ging van het ene standje naar het andere om uiteindelijk zwaar klaar te komen met een hijgende zucht van puur genot.

Met gemengde gevoelens keek ik naar het schouwspel. Hij gedroeg zich net als die heteropornosterren waar ik altijd naar keek. Met een halfslappe lul bewonderde ik zijn werk. Toen ik de ziekelijke ironie van mijn eigen gevoelens ontdekte werd ik er bijna misselijk van. Hij was ongeveer vier en een half minuten bezig geweest. Ik zou ook mijn wraak niet krijgen.

Op dat punt had ik er genoeg van, maar na vijf minuten leeg voor mij uit te staren werd ik de morbide nieuwsgierigheid niet te baas. Het bestandformaat gaf aan dat het volgende filmpje een lange zou worden. En ja hoor, daar was de boer in een bivakmuts.

Hij keek even hoofdschuddend in de camera, alsof hij zijn teleurstelling over mijn eerdere beslissing kenbaar wilde maken, om vervolgens naar het bed te lopen. Ook hij speelde met het zaad in mijn bilspleet. Als een wijnproever liet hij zwijgend met zijn hand weten dat het wel meeviel. Hij had betere geproefd.

En toen begon hij.

Ditmaal leek het alsof ik alle stoten van zijn lul kon voelen. Hij gaf de voorkeur aan een diepe penetratie, waarop hij hem er weer helemaal uittrok, om hem vervolgens er weer hard in te rammen. Moedeloos aanschouwde ik het tafereel, terwijl ik mij afvroeg waarom ik niet meer pijn in mijn achterste voelde. Dit was een brute verkrachting. Bruter dan de eerdere verkrachtingen.

Terwijl het filmpje nog speelde gleed ik met een bevende vinger over mijn rug richting kont. Ik voelde alleen een lichte steek toen ik met mijn vingertopje tussen mijn billen zat. Mijn gevoelige kontgat bleek voor zover ik wist normaal aan te voelen. Een nadere inspectie van mijn vinger bleek ook geen bloed te tonen. Afgezien van een naar kontluchtje was er niets op mijn vinger te bespeuren. Het filmpje liep nog steeds en de brute verkrachting ging maar door. Wraakneuken was dit. Ik werd compleet anaal verwoest. Dit kon toch niet. Onmiddellijk stak ik mijn vinger weer terug tussen mijn billen om het nog een keer te proberen.

Toen ik opnieuw niets vond schoot ik in paniek. Het was vijf uur in de ochtend en ik stond geparkeerd langs de kant van een landweggetje. Ik zag niemand, waardoor ik vervolgens acrobatische taferelen in die auto uithaalde om foto’s met flits te maken van mijn kontgat. Het was eigenlijk de eerste keer in mijn leven dat ik eens goed naar mijn eigen kontgat had gekeken. Er was niets aan op te merken, afgezien van het feit dat het er wat beurs uitzag nadat ik ingezoomd had.

Mijn mobiel lag lonkend op mijn schoot toon ik mijn riem weer dicht maakte. Er was nog één filmpje. Hij was nog langer dan de laatste. Dit moest die rooie zijn waar ik de nacht mee had gedeeld. Gemengde gevoelens kwamen in mij op. Hij moest mij verschillende malen verkracht hebben, maar toch voelde ik iets voor hem. Was het hoofdtrauma of iets anders?

*******

Het filmpje begon net als de anderen. Bivakmuts op, een triomfantelijke grijns en een opgestoken duim. Maar deze keer was het die rooie. En met tegenzin moest ik erkennen dat hij echt een pracht van een vent was. Hij was net zoals die boer hem had beschreven, zijn hele lichaam had de schoonheid van een Romeins beeld, maar vooral zijn achterwerk.

Met de natuurlijke gratie van een panter liep hij naar mijn onbewuste lichaam. Vol zelfvertrouwen begon hij met mijn lichaam te spelen. Eerst moest hij mijn onbewuste lichaam nog even omdraaien om zijn lul in mijn mond te duwen. Hij speelde een korte tijd met mijn tepels om vervolgens mijn lul naar een erectie te strelen. Ik hoorde mezelf kreunen. Toen de cameraman ongeduldig werd draaide hij mij weer om. Gretig haalde hij een tong door mijn bilspleet en speelde met het zaad in zijn mond totdat de stopwatch inging.

Vervolgens ging hij geconcentreerd helemaal op in zijn neukplicht. Hij speelde met zijn ritmes, probeerde verschillende standjes en neukte zichzelf in een trance. Wie zou niet helemaal opgaan in zichzelf als hij zo’n lichaam had? Toen hij eenmaal luidruchtig klaarkwam vol overgave ging hij toch nog een minuut door om na te genieten van zijn grote lul. Deze man was werkelijk een prachtexemplaar. De doodgewone onschuld op zijn gezicht maakte hem zelfs nog aantrekkelijker.

Met een kloppende lul zat ik daar in die auto te kijken naar het filmpje. Tegen het einde had die rooie niet alleen hun ziekelijke spelletje gewonnen, maar liep de cameraman zichzelf ook nog eens af te trekken. Ik wist niet meer wat ik er van moest denken.

Ik werd overspoeld door een zelfvernietigend gevoel. Was ik net zo pervers als deze mannen? Waarom voelde ik mij zo?

Er stond nog iets bij het laatste e-mailtje. Een jpeg-bestand. De foto die opkwam was een groepsfoto. Alle vijf op het bed met mijn onbewuste lichaam op hun schoot. Op een papiertje hadden ze in grote letters ‘power bottom’ geschreven die ze grijnzend ophielden voor de camera.

In het e-mailtje zelf stond ook nog wat geschreven: powerbottoms zoals jij hebben een plicht naar andere mannen. Vergeet die niet. En dit was ondertekend met: je trotse bewonderaars.

Weer kreeg ik dat misselijke gevoel.

Ik merkte toen ook het e-mailbericht van de boer op. Dit was van zijn officiële account. “Ik zal met de rest van de boerenfederatie praten. Ik denk dat we er wel uitkomen.”

Dat zou zeker vijftig klanten betekenen in plaats van een enkele … de tranen schoten mij in de ogen. Was het dan toch niet allemaal voor niets geweest? Hij las de e-mail nog eens en zag ditmaal het laatste omineuze zinnetje.

“Ik verwacht je wel volgende week weer terug. Zelfde tijd?”

Dit raakte net die ene snaar die nog niet geraakt was. Er brak iets in mij waardoor ik begon te janken als een kind. En ik bleef maar janken. Uit frustratie begon ik mijn erectie klappen te geven. Hij wilde maar niet weg gaan. Door de opwinding begon mijn kontgat ook steeds harder te gloeien. Het was een beurs gevoel vol van kloppende verwachting. Alsof ik de leegheid in mijn achterste met iets moest vullen om mij zo weer compleet te kunnen voelen. Mijn huilen sloeg over in manisch lachen toen ik doorhad wat het was. Ik wilde weer geneukt worden door die rooie.

Toen ik weer enigszins bij zinnen was draaide ik de sleutel om en reed weg.

“Klootzakken.”