Rik, zeventien jaar, is verhuisd van de grootstad naar de Westhoek in Vlaanderen.

Wakker worden in een totaal nieuwe omgeving. Op je rug liggen niets doen. Turen naar het plafond. Turen naar het zwakke schijnsel van de opkomende zon doorheen de rolluikspleten. Beseffen dat je plots aan de andere kant van het land woont.
Dat was wat me die eerste ochtend in de Westhoek overkwam.
Wat was er gisteren allemaal niet gebeurd ?
Danny…. Het was of ik nog zijn lippen voelde, die mijn stijve piemel omklemden. Wat een ervaring ! Ik, de brave jongen, die nooit aan iemand durfde vertellen wat hij in het diepste geheim met zichzelf deed. En gisteren… Nog geen vierentwintig uur geleden, werd ik door Danny, door een vreemde, leeg gezogen. Ik had nog nooit zo genoten. Dit gevoel overheerste me nog steeds.
En dan had ik Serge leren kennen. Een stuk natuurkind, zo uit de wildernis weg gelopen. Ik verlangde om hem opnieuw te zien, zo in zijn verfomfaaide slipje, te groot om rond zijn lichaam te spannen.

Ik hoorde ma beneden. Pa was zeker al broodjes gaan halen. Dus, naakt als ik was naar de badkamer. Wat een luxe ! Dubbele wasbekkens, ligbad, instapdouche. En een toiletpot, waarin ik mijn warme urinestraal liet neerpletsen.
Ik liet het water in het grote bad lopen. Goot er een flinke scheut badschuim bij. Legde twee grote handdoeken naast het bad. Stapte in het bad. Ging half neerliggen.
Heerlijk ! Heerlijk !
Mijn lichaam verdween geleidelijk aan onder het schuimende badwater. Tot tegen mijn kin. Heerlijk liggen zweven in het water. Wat een genot !
Hé, het topje van mijn piemel stak nog netjes boven water ! Haha, stoute jongen ! Je wil me uitdagen hé ! Dat gaat zo maar niet hoor ! . Kom hier, ik zal je even leren !
Mijn een hand omklemde mijn penis. De wijsvinger van mijn andere hand zocht onder het water naar mijn anusgaatje. Gek, dat die vinger het gaatje vond. Er even aan voelde. Ik liet me dieper achterover zakken tot het water ook mijn kin bedekte. Mijn beide benen gingen omhoog, mijn knieën plooiden zich en spreidden zich zo ver mogelijk uit elkaar. Mijn vinger schoof zachtjes in mijn holleke. Mijn hand masseerde mijn stijve tuit. Genieten ! Genieten ! Genieten ! Wat een gevoel ! Mijn hand kneep in mijn blote eikel. Kneep. Kneep. Ik voelde alles in mij bewegen, diep in mij. Daar was het. De tsunami van zaad en sperma. Het spoot tot boven de schuimende zee waar ik in dobberde.

Ik lag uitgestrekt te genieten. Genieten van wat ik mezelf had aangedaan. Denken aan Danny. Zou hij zich ook aftrekken vandaag ? Of zou zijn kameraad hem zuigen ?
Mijn hand kneep de laatste zaaddruppels uit mijn verwelkende piemel. Hooohhh… Heerlijk !
Ik waste me, liet het badwater met de slierten sperma wegstromen, spoelde me af.
Uit het bad. Afdrogen. Kijken in de grote spiegel. Een naakte adonis, met een slappe penis en een uitgerokken ballenzak. Dat was altijd zo wanneer ik uit een warm bad stapte.
Naar de slaapkamer. Aankleden. Slipje, broekje, hemdje, sloffen.

- Dag ma !
Pa kwam juist binnen met een grote zak. “Bakkerij Decramer” stond er op.
Samen met pa en ma ontbijten. En praten. Het heerlijkste moment van de week, zondagochtend, samen aan de tafel.
Deze keer niet vertellen over de voorbije week. Nee. Opsommen wat er allemaal gedaan moest worden. Pa zou zijn bureau installeren. Ik moest alles voor mijn kamer uitpakken. Ma zou in de keuken bezig zijn.

Ik haalde mijn boeken uit de kartonnen verhuisdozen. Plaatste ze in de boekenkast. Mappen met cursussen legde in vanonder in de kast. Mijn stereo-installatie checken.
Oei, mijn kleren !
Ik keek door het grote raam naar de straat. Op minder dan honderd meter liep de weg dood in het bos.

- Hé, Rik !
Hij stond daar. Serge. Met enkel een kraaknet blauw slipje aan. Veel te klein ! Ik zag duidelijk de contouren van zijn piemel.
- Hé, Serge !
- Hé…. Wat ben je aan het doen ?
- Uitpakken !
- Moet ik komen helpen ?
- Wil je ?
Ik stormde de trap af.
- Ma, Serge komt helpen !
- Dat is flink zeg !
Ik loodste Serge naar mijn slaapkamer, die overhoop stond.
Maar hoe was hij gekleed ! Een prachtig modieus blauw slipje dat… veel te klein was. Vooraan bedekte het met moeite zijn piemel en ik zag zelfs een stukje schaamhaar boven de rand van het slipje uit priemen. En achteraan kon ik duidelijk het begin van zijn bilspleet zien, die boven de rand van het slipje uit stak. Voor de rest droeg hij niets. Niets ! Blootsvoets en half naakt ! Wat een kerel.
- Je ziet er goed uit !
Hij glimlachte.
- Loop jij altijd zo ?
- Ja. Leuk.
- Je lijkt wel op Tarzan.
Serge spande zijn biceps op en trok zijn buikspieren in.
- Amaai zeg !

Serge reikte mij de boeken en mappen aan. Ik borg ze weg in de kast. De elpees en CD’s en DVD’s gingen in een andere kast.
- Jij hebt veel muziek…
- Ja… Een deel gekregen van mijn oom.
- En DVD’s over de oorlog ?
- Ja. Vooral de tweede wereldoorlog. Maar nu ik hier in de Westhoek kom wonen, de eerste wereldoorlog zal me ook wel bekoren.

Ma kwam een kijkje nemen.
- Hé, Serge.
- Dag mevrouw.
- Leuk dat je wil helpen met Rik.
- Dank je.
Ma keek hem aan, keek mij aan.
- Zeg, Rikske, je kan wel een voorbeeld nemen aan Serge hé. Zo’n spieren ! En zo’n kleur ! En jij, jij staat daar met je witte bast….
- Hij kan hier ook in zwembroek lopen, merkte Serge op.
- Ja, beaamde ma, dat hij wat kleur krijgt…. Hij lijkt meer op een blutsekakker.
- Hé, hé, verweerde ik me.

Pa riep.
Hij kon ook wel wat hulp gebruiken.
- Haha, onze bosmens, lachte pa wanneer hij Serge zag.
Serge boog zijn armen tot zijn handen onder zijn oksels zaten.
- Hu-hu-hu- grrr….
Hij sprong als een gorilla rond. We lachten.
Serge en ik haalden nog enkele dozen uit de garage en brachten ze naar pa zijn bureau.
- Veel handen maken licht werk, loofde pa ons werk.

Tegen de middag waren wij zowat klaar. Natuurlijk, in de living moest er nog veel uitgepakt worden. Dat was het werk voor ma en mij op maandag.
Serge trok naar huis.
- Tot deze namiddag
- Oke, deze namiddag.

Ma had voor salade en koude patatjes gezorgd, met ham. Lekker.
Na het eten liepen we even de tuin in. Die had dringend een beurt nodig, doch pa zou voor een tuinman zorgen.

Tegen kwart over twee belden we bij onze buren aan. Serge deed open. Hij droeg enkel dat leuke slipje. Voor de rest, naakt. Hij leidde ons doorheen het huis naar het terras achteraan. Hartelijke begroeting. Vertellen en babbelen en praten.
- Ga je eens mee in de buurt ? vroeg Serge.
- Ja, graag…
- Ja, dat je wat kleur krijgt, lachte ma. Trek ook maar een zwemslipje aan…
Ik liep snel naar huis, kleren uit, even mezelf bekijken in de grote spiegel, zwemslipje aan, het kleinste dat ik vond.
- Haha, lachte pa toen ik terug keerde, we hebben ook al een Tarzanneke…
- Een beetje een bleekscheet, hé, merkte ma op.
- Zèèg….
We lachten.

Serge en ik verdwenen via een wegeltje achteraan, de weidse natuur in. Hij was blootsvoets. Ik had een paar sandaaltjes aan.
Mens, wat was het leuk, zo in je halve blootje door de weide lopen, tussen de velden. Mens ! Heerlijk ! En vooral omdat ik nu ook in mijn halve blootje liep en…met mijn ogen het getrainde lijf van Serge kon begluren.

Serge, die kende alle dieren en vogels en planten.
- Kijk, een merel…. kijk, ginder hoog, een buizerd…
Het was heerlijk wandelen zo met enkel een zwemslipje aan. De zachte wind streelde mijn blote lijf.
- Hoe vind je het ? vroeg Serge.
- Heerlijk….
- Ja, hé ! Kom, we lopen door het bos.
We sloegen een smal bospad in.
- Sssttt… Ginder ver, een konijntje…
Het diertje zat daar midden het bospad, op zo’n veertig meter van ons af. En plots, hup, hup, het was verdwenen.

We volgden het paadje. Serge vertelde over de bomen. Hij leek me wel een levende flora. Plots kwamen we in een kleine open ruimte, met aan de ene kant een vijver, zo’n twintig bij vijftig meter. Er liep een klein beetje er naartoe.
- Hé, leuk zeg, riep ik halfluid.
- Ja, hier komen we soms zwemmen.
- Jij, met andere jongens ?
- Ja, in de weekdagen. Op zondag komt er gewoonlijk niemand.
Serge keek me aan.
- Zin in een zwempartijtje ?
- Is het diep ?
- Zo’n drie meter, maximum. Kun je zwemmen?
- Natuurlijk. Op school elke week en soms in het weekend ga ik ook zwemmen en ook aan zee.
- Wel ?
- Oke.
- Maar… we zwemmen hier altijd in ons blootje.
- Helemaal naakt ? Nee zeg !
- Toch wel. Het merendeel die hier komt van de jongens heeft geen zwembroekje mee.
- Maar wij zijn nu wel in zwembroek.
- Ja.. Ja… het is best leuk hoor in je blootje zwemmen.
Serge keek me aan. Hij merkte zeker dat ik een stijve kreeg.
- Of durf je niet ?

Ergens in mijn hoofd warrelden verlangens door elkaar. Naakt. Ik zou Serge in zijn blootje zien. Soms verlangde ik er naar om een andere jongen naakt te zien, zijn flipper te zien. En Serge… Een natuurkind !
- Heb je nog naakt gezwommen ?
- Nee…
- En als jullie je omkleden voor de zwemles…
- Er zijn aparte cabientjes voor elk afzonderlijk.
- Wij kleden ons samen om en staan dan een minuut of twee of langer samen naakt bij de douche achteraf en tijdens het afdrogen. Dat is een gewoonte. Je zal wel zien na de vakantie als er opnieuw school is.
Even stilte.
- Doen we het ?
- Ja !
En vooraleer ik de tijd had om mijn zwemslipje uit te trekken, had Serge reeds die van hem uit en sprong hij poedelnaakt, als een kikker het water in. Met forse slagen zwom hij naar de overkant van de plas. Ondertussen was ik ook naakt en in het water. Mijn stijve piemel verslapte bij het aanvoelen van het frisse water.

Ik zwom Serge achterna. We maakten rondjes rond de vijver, hielden een mini-wedstrijd zwemmen-om-ter-vlugst – Serge haalde het, alhoewel ik ook goed kon zwemmen. Het was een enige belevenis. Wij getweeën, alleen, onder de zomerse hemel. Ik had nog nooit zo’n leuke zwempartij mee gemaakt.
En dan.
Plots viel Serge me aan. Het werd een gevecht op leven en dood, daar in die vijver. Hij probeerde me kopje onder te krijgen. Ik spartelde verwoed, greep Serge bij zijn armen. Wat een gevoel, het naakte lichaam van Serge te voelen. Ik verloor – lachend – de strijd.
We liepen het water uit en lieten ons languit op het gras neer vallen.

We lagen op onze rug in het gras. In feite had ik de piemel van Serge nog niet echt gezien, wel een glimp opgevangen.
Hoog in de lucht glinsterde een vliegtuig in de zon. Van waar zou die komen en waar naartoe zou die vliegen ? Hoeveel mensen zaten daar in ? En heel veel lager maakte een vogel toertjes in de lucht.
- Zie je die buizerd ? vroeg Serge.
- Ja… is dat een buizerd ?
- Ja. Die zien tot tien maal scherper dan een mens.
- Die ziet ons dus liggen ?
- Natuurlijk.
Stilte. Lekker genieten van het in mijn blootje liggen onder de stralende zon. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Het gaf zo’n lekker gevoel. Ja, thuis lag ik wel eens naakt op mijn bed. Maar hier, in de open lucht… Heerlijk !

Serge ging half rechtop zitten. Bekeek me.
- Jij bent ook flink gebouwd zeg !
- Ja, ik zwem veel.
Ik richtte me ook op. Zag zijn piemel. Amaai zeg, zo’n piemel ! Die lag half slap over Serge zijn ballenzakje. Ik zag duidelijk een van de twee knolletjes. We bekeken elkaar. Ik zag Serge zijn lulleke. Hij zag dat van mij. Mijn piemel groeide. Ik voelde het zo.

- Zin in een worstelpartij ? Even zien hoe sterk we zijn.
Ik had geen tijd om na te denken. Serge sprong op en plofte boven op mij. Het werd bijna een heroïsch gevecht. Grijpen, spartelen, verdedigen… Wat een macht had die kerel ! En plots zat hij schrijlings over mij en drukte mijn armen tegen de grond. Hij wipte enkele keren op en neer en telkens plofte zijn blote kont tegen mijn piemel, die telkens wat groeide en helemaal stijf werd. Voelde Serge mijn piemel ? Hij liet zich met zijn kont op mijn lul ploffen. Alles draaide in mij. Dat gevoel, van diep uit mijn onderbuik.
- Aaahhhh…
Ik voelde hoe mijn zaad zich een weg baande en uit mijn stijve lul spoot, tegen de billen van Serge.
- Hé, gotfert…
Serge sprong op. Bekeek mijn gemartelde penis en het zaad dat er nog uit leekte.
- Zijt gij zo ne rappe ?
Ik lag daar voor Piet Snot !
- Het was daar plots….
- En zo’n plas !
Ik glimlachte. Ik krasselde recht en liep het water in om mij af te spoelen en de laatste druppel zaad uit mijn slap wordende lul te persen. Ik keerde terug bij Serge. Hij stond daar gewoon naar mij te kijken. Doch wat een lul ! Helemaal slap.
We gingen in het gras neerzitten.
- Schiet jij altijd zo vlug ?
- Ja… Ja….
- Bij mij duurt het altijd een hele tijd, als ik aftrek.
Ik keek Serge aan, keek naar zijn lul.
- Hoe dikwijls doe je dat ?
- Om de twee, drie dagen. Jij ook ?
- Bijna elke dag.
- En weten je ouders dit ?
- Ma weet het zeker. Ze legt handdoekjes klaar om mijn zaad op te vegen.
- Die van mij weten het ook. Nu ja, iedereen doet dit wel eens.

Even stilte.
- Soms zijn we hier wel met vijf, zes jongens om te zwemmen.
- Allemaal naakt ?
- Ja, natuurlijk ! En dan wordt er ook wel geworsteld tegen elkaar.
- Leuk zeg !
Ik zweeg even.
- En ook afgetrokken ?
- Ja, soms. Ik heb dat hier geleerd. Ik was dertien en ik kwam voor de eerste keer. En dan heeft er mij een kerel van zestien, zeventien getoond hoe het moest.
- En heeft er jou al eens een andere jongen afgetrokken ?
- Ja…Ja, al enkele keren.
- Bij mij nog nooit.
Ik zweeg over Danny, de dag voordien.

Hoe lang lagen we daar nog te genieten ? Ik weet het niet meer. Na een hele tijd trokken we ons zwembroekje weer aan keerden terug naar huis.

- Haha, onze naturisten, lachte de pa van Serge.
- En ? vroeg zijn ma, gaan zwemmen ?
- Natuurlijk…
- En…
De pa van Serge keek mij aan, keek mijn ouders aan.
- Zoals Adam ?
Mijn ma keek me aan .
- Natuurlijk, zegde Serge.
- Helemaal naakt ? vroeg mijn ma.
Ik knikte.
- Leuk.
- Daar zwemmen ze allemaal in hun blootje, wist de pa van Serge te vertellen. Ik heb het vroeger gedaan en mijn vader ook en…
- Zo met helemaal niets aan ? vroeg mijn ma.
- Natuurlijk, antwoordde de ma van Serge. Jongens onder elkaar, die hebben toch niets te verbergen voor elkaar.

Pa en ma hebben er niets meer over gezegd. Toen ik twee dagen later opnieuw met Serge ging wandelen en toen ik thuiskwam vroeg ma
- Gaan zwemmen ?
- Ja.
Meer werd er niet gezegd. Wat in de stad niet kon, dat was hier, op de buiten, misschien wel normaal. Of toch niet ?