Jongens Hormonen - 17

Maandag, terug naar school. Lieven zien, na een volle week elkaar niet gezien te hebben. Leuke begroeting.
- Hé, hoe gaat het man ?
- Goed, goed….
- Leuke vakantie gehad ?
- En of, antwoordde ik.
Hoeveel keren had ik mijn zaad gespoten in die week vakantie ? En met wie samen ?

We zaten opnieuw naast elkaar op die ouderwetse schoolbank. Luisteren naar de leraar of lerares. Aandachtig naar het bord kijken. Noteren.
Lieven legde plots zijn hand op mijn dij. Het voelde opwindend aan. En nog opwindender wanneer hij heel even zijn hand dichtkneep. Hij keek me aan. Knipoogde.
- Heb je iets gehad tijdens de vakantie ? vroeg hij.
Ik knikte.
- En jij ?
- Eenmaal. Met een buurjongen. Hij is al eenentwintig. Amaai zeg ! Die pijpte me helemaal leeg.
Zwijgen. Les volgen.
Tijdens de speeltijd vroeg ik aan Lieven
- Zie je die kerel soms ?
- Soms. Hij woont alleen bij zijn ma. Zijn ouders zijn gescheiden. Hij werkt al bij de post. ’s Ochtends vroeg beginnen en vanaf begin de namiddag vrij.
- Whaw.
- Wil je hem misschien ook eens ontmoeten ?
- Ik weet niet. Misschien.
- Hij heeft een lul van misschien wel twintig centimeter. En helemaal kaal geschoren.
- Dat is lang hoor !
- Ja, het is lang !
- Heeft hij jou geneukt ?
- Nee. Afgezogen.
- En heb jij hem ook afgezogen ,
- Ja, natuurlijk ! En hij heeft ook nog mijn hol gevingerd. Leuk zeg !

Mijn hart sloeg sneller. Afgezogen worden. Anus gevingerd.
Hoe kwam het dat ik de laatste tijd daar graag over hoorde vertellen, en er naar verlangde om het zelf te ondergaan ? Ik dacht daar vroeger nooit aan. En nu ! Ik verlangde er naar. Het jaagde me op. Het deed mijn hart sneller slaan.
En nu vooral, omdat Lieven dit meegemaakt had. Ik had er bij willen zijn. Echt.
- Heb je dat nog gedaan met die buurjongen ,
- Ja, al enkele keren. Zo’n keer of drie, vier misschien. Tijdens de vakantie als hij niet moet werken.
- Ik zou daar eens bij willen zijn.
- Er is donderdag geen school. Elf november.
- En is zijn ma dan niet thuis ,
- Nee. Die gaat werken in een restaurant. En is altijd al van voor de middag weg.
- Ja… maar hoe moet ik thuis weg geraken ?
- Zeg dat we nog iets moeten doen voor ons werk Nederlands.
- God, ja zeg !

Maar ja, je maakt plannen en ze vallen compleet in het water.
’s Avonds vertelde pa dat we op elf november naar Ieper gingen voor de hele dag. Elf november, de herdenking van de wapenstilstand in 1918. Voor Ieper is dit het hoogtepunt van het jaar. Hij was als directeur van de fabriek uitgenodigd door het Ieperse gemeentebestuur. Eerst naar de Eucharistieviering in de kathedraal. Daarna kijken naar de Poppy Parade en daarna naar de majestueuze Menenpoort om de speciale Last Post mee te maken. En achteraf gaan eten in een van de Ieperse restaurants.
Weg vooruitzicht op een leuke namiddag.
En voor mij het beleven van iets waar ik wel eens over gehoord had, doch waar ik bitter weinig over wist.

- Jammer, zegde Lieven toen ik het hem op dinsdag vertelde.
En op die dinsdag gebeurde er nog iets. Meneer Detillieux, onze klastitularis en leraar Nederlands gaf ons een nieuwe opdracht, per twee uit te voeren. Deze keer moesten we de Nederlandstalige schrijvers en dichters van voor 1900 bestuderen. Schrijvers van voor 1900 ! Wat hadden wij daar aan ?
Meneer Detillieux plaatste een doos vooraan de klas. Een voor een moesten we er een kaartje uit nemen. Van elke schrijver zaten er twee kaartjes in de doos. En de twee leerlingen die eenzelfde naam trokken, moesten ook samen werken aan de opdracht.
Ik trok Nicolaas Beets. God, nooit over gehoord ! Wie zou ook die naam trekken ?
Lieven had Hendrik Conscience. Ja, die kenden we als schrijver van De Leeuw van Vlaanderen.
- Wie heeft nog Nicolaas Beets ?
Lindsay toonde haar kaartje.
Tedju ! Met Lindsay samen werken. Nee zeg !
Ja, ze was wel een hups meisje, altijd netjes gekleed. Maar opdringerig ! Echt ! Wanneer we met enkelen van de klas samen stonden, dan wilde ze altijd het woord voeren en stelde altijd maar vragen aan mij. Ben je het hier al gewend ? Verlang je niet om terug te keren naar Antwerpen ? Wat vind je hier van onze school ?
Ik vond haar echt vervelend. En nu moest ik samen met haar de opdracht afwerken binnen de twee weken !
Was het nu nog met een ander meisje geweest ? Doch met die Lindsay. Nee, ik voelde er niets voor. Maar voelde ik wel iets voor een meisje ? Ja en nee. Ik had al enkele ervaringen met meisjes. Ja, dat wel. Het was leuk als ze me aftrokken. En ik vond het leuk om in hun spleetje te kunnen kijken en aan hun borstjes te voelen. Doch echt verlangen er naar, zoals ik naar Serge verlangde en naar Lieven, nee.

- Ze heeft een leuke broer,wist Lieven te vertellen. Hij is twintig of zo en studeert voor dokter in Leuven.
- Ken je hem ?
- Ja. Hij is nog leider geweest in de scoutsgroep waar ik bij was.
- Ben jij bij de scouts ,
- Nu niet meer. Tot verleden jaar wel. Ben in ruzie gevallen met de hoofdleider. Maar Carl, de broer van Lindsay heeft me eens afgetrokken.
- Ha !
- Ja. We waren op tweedaagse trektocht en we sliepen met drie in een tent, Carl en ik en nog een jongen, Steven. En Carl zei dat we alles moesten uit trekken om te slapen en in ons blootje slapen.
- Hoe oud was je dan ?
- Verleden jaar. Zestien of zo.
- En wat heeft hij dan gedaan ?
- Wel, in het donker stak hij zijn hand in mijn slaapzak en nam mijn pietje vast en trok me af.
- Die durfde nogal. En heeft hij die Steven ook afgetrokken ?
- Ja en dan moesten wij hem aftrekken.
- Amaai zeg.
- ’t Is een echte jeannette ! Let maar op als je daar naar toe gaat.
- Dat kan ook leuk zijn !

Ik sprak met Lindsay af dat we elk apart zouden zoeken wat we over die Nicolaas Beets vonden en dat we dan op zaterdag, de week erop, bij haar zouden samen komen.
- Zijn je ouders dan thuis ? wilde ik weten.
- Nee. Op zaterdag gaan ze altijd naar oma die in Gent woont.
- Ben jij van daar afkomstig ?
- Mijn ma wel, mijn pa was van Brugge.
- En is je broer dan thuis ,
- Ja. Die komt altijd op zaterdagmiddag thuis.

Ik zou bij Lindsay aan huis gaan. Haar broer zou thuis zijn. Zou hij ?

’s Avonds vertelde ik aan pa dat ik een werk moest maken over Beets.
- Haha, die ouwe Hildebrand !
- Hildebrand ?
- Ja, zijn schrijversnaam ! En zijn Camera Obscura !
- Wat is dat ,
- Zijn meest gekende werk. Dat moet ergens in die grote kast liggen boven.
Ik de trap op naar de zolder. Een immense kast vol boeken, meestal kleine. En ja. Daar stond het, netjes in de rij. Camera Obscura. Ik nam het vast. Prisma boeken, uitgeverij Het Spectrum,Utrecht, Antwerpen. Een boekje 18 bij 10,5 cm. , 412 bladzijden. Achteraan stond de prijs in potlood. 20 frank. – een halve euro !
Op de rugzijde een foto van die Beets en een korte levensbeschrijving.
Ik met het boek naar beneden. Er zat een dubbel gevouwen papiertje in. “Eerwaarde, ik wens het boek Camera Obscura van Beets te lezen”, met een handtekening van ik-weet-niet-wie.
- Ja, gaf pa als uitleg, toen mijn pa op school in de studiezaal een boek wensten te lezen, dan moest hij daar toelating voor vragen aan de subregent.
Wie had er nu nog zo’n ouderwets boek ? En wie leest dat nog ? De leraar zou nogal kijken wanneer ik het meebracht naar school !

’s Avonds in bed. Lieven. Lindsay. Serge. Nee, mijn hart klopte niet voor Lindsay. Wel voor haar broer Carl.
Onder het dekbed trok ik mijn knieën op, voelde met een vinger aan mijn anusgaatje. Leuk gevoel. Mijn voeten stampten het dekbed van me af. Ik lag poedelnaakt. Mijn een hand omklemde mijn ballen. Mijn andere hand omklemde mijn stijve lul. Op en neer ging mijn hand, op en neer. Mijn sperma spoot tot op mijn borst. Whaw ! Heerlijk ! Zouden Lieven en Serge het ook doen vanavond ? En Carl ? En zou Lindsay haar vinger in haar spleetje duwen ?