Belieber In Bieber - 2

Twee jaren geleden startte ik dit verhaal hier met veel positieve feedback. Het was niet mijn bedoeling om zo lang te wachten met het vervolg, maar in een leven kunnen nu eenmaal belangrijke en onverwachte gebeurtenissen voorkomen, die je volledige tijdplanning in beslag neemt. Vandaag ben ik klaar om jullie eindelijk terug te entertainen met een eerste sequel. Ik hoop dat je er van geniet en dat mag je gerust laten weten in een reactie. Om even de draad terug op te nemen … in deel 1 kon je lezen hoe Joachim in het Hilton Hotel geen vrij kon krijgen om naar het concert van zijn idool - Justin Bieber - te gaan. Daar baalde hij enorm van en zodus nam zijn marokaanse collega en vriend Simo hem mee op stap. De avond eindigde in het appartement van Joachim, waar deze zich versprak en zich moest outen als jonge homo. Het onverwachtte gebeurde, Simo outte hemzelf als bisexueel en wat volgde was een heerlijke vrijpartij … (Je kan dit verhaal terugvinden door op mijn naam te klikken, waar je al mijn verhalen terugvindt.)

De volgende ochtend werd Joachim langzaam wakker met een heerlijk gevoel. Hij opende zijn ogen, probeerde zich op te richten, maar werd meteen terug plat geduwd. Hij voelde een warme, zachte mond rond zijn ochtenderectie, met een stevig ritme werd zijn lul verwend. Zachtjes ontsnapten enkele kreuntjes en sloot hij terug zijn ogen. Simo! Zijn getinte vriend was weer 'ns blijven crashen en hij herinnerde zich de coming out en hun gevrij erna. Zalig! Dit was werkelijk een uitgekomen droom. En dan op zo'n manier gewekt worden, daar tekende hij graag dagelijks voor!

Na een tijdje gleden de lippen weg van zijn lul. Hij opende zijn ogen en keek recht in de mooie bruine kijkers van zijn Marokaanse vriend. "Goeiemorgen schone jongen", zei Simo zacht en hij kuste Joachim teder. Mmmm, die lippen !! "Heb je goed geslapen?" - "Heerlijk, zeker tegen jou aan!", zei Joachim en hij kuste Simo terug. "Je bent erin geslaagd, waar voorheen niemand in slaagde, een baaldag van mij te converteren in een onvergetelijk moment. Ik hou van je, Simo! Als je vriend, je collega … en hopelijk vanaf vandaag een ietsje meer". De mooie glimlach op Simo's gezicht werd nog intenser. De jongen was blij wat hij hoorde. "En waaraan had je dan gedacht met 'ietsje meer'?, vroeg hij. - "Ik sta open voor veel met jou", antwoordde Joachim. Van 'friends with benefits' tot zelfs een serieuze relatie. Alles hangt er vanaf wat jij wil, je hebt nu pas net je vrijheid terug verworven. Dus, laten we maar niet te vlug versnellen." - "Je hebt gelijk", antwoordde zijn vriend. "Ik zeg niet neen tegen een toekomst met jou, maar we kunnen ook samen genieten van zovele dingen en mensen. Gewoon kwestie van afspraken maken en eerlijk zijn met elkaar. We zien wel in welke richting onze gevoelens voor elkaar drijven." Daarbij omarmde hij zijn vriend innig en begonnen ze weer stevig te vrijen. Met zijn hand maakte hij zijn werk af en even later kwam Joachim met een hevige climax klaar op Simo's buik. In elkaars armen snoesden ze weer even in …

Enkele uren later waren ze beiden op hun post in het Hilton Hotel, Joachim achter de balie en Simo in de keuken. Beiden kregen ze op hun beurt instructies van hun chef over wat er vereist werd vandaag voor welke klanten. Eigenlijk verliep de dag vrij vlotjes zoals andere dagen, de VIPS waren helemaal geen moeilijke gasten. Marco Borsato had zelfs een leuk praatje gemaakt met Joachim, vooraleer hij zich begaf naar de zaal, waar hij zijn persvoorstelling gaf voor zijn nieuwe album. De jongen had zelfs van de zanger een gesigneerd exemplaar gekregen toen hij gemerkt had dat alle gevraagde voorzieningen piekfijn in orde waren gebracht. Die persvoorstelling werd gepresenteerd door Matthijs van Nieuwkerk. En toen John Cleese arriveerde, wilde hij zo vlug mogelijk naar zijn suite. Hij vroeg enkel gewekt te worden rond 18 uur. Cleese trad op in de Koningin Elisabethzaal met zijn laatste theatertoernee "The Last Time To See Me Before I Die".

Maar rond 19 uur was het hek even van de dam! Een tiental bodyguards stormden binnen, gevolgd door de Turkse president Erdogan en zijn echtgenote. Alsof het hotel van hen was, duwden de mannen sommige klanten aan de kant om hun president door te laten. En als je dacht dat die vent zich eerst kwam inchecken, dan was je mis. Het presidentiëel koppel nam even plaats in de lounche, terwijl een bink van een vent met zonnebril, tattoo in de nek en een vreselijke stem met een vreemd accent de suite-kaartsleutel van zijn baas kwam vragen. Hij ritste de kaart uit de hand van Joachim en zonder enig document te ondertekenen, deed hij teken aan twee van zijn collega's en samen namen ze de lift naar boven. Waarschijnlijk om de suite te checken, dacht Joachim. Maar veel indruk had het hem allemaal niet gemaakt, hij was al wel wat gewoon. Zijn chef daarentegen liep de hele tijd van hut naar her, het zweet van zijn gelaat afdrogend met een witte zakdoek. En de Erdogans … die keuvelden wat met elkaar. Het was niet aan hen te zien dat de economie in hun land een vervelende duik had gemaakt deze week. Na een twintigtal minuten kwam de bodyguard - die voorheen ook de sleutelkaart had opgehaald - terug naar beneden en toen hij bij zijn president kwam, maakte hij een korte knik, instemmend dat alles in orde was. Het koppel stond recht en verdween met hun lijfwachtenharem in de lift. Vermits ze ook hun eigen kok bij hadden, zou Joachim daar verder niet veel last meer van hebben. Simo misschien iets meer. Hij zou het later wel van de jongen horen.

De avond verliep verder zonder geen enkel probleem. Alle klanten aan de balie hadden geboekt, dat waren de gewone formaliteiten. Alle telefoon- en mailverkeer werd opgevolgd en de reservaties genoteerd. Voor hij er benul van had, was het 5 voor 2 toen Joachim op zijn horloge keek. Nog vlug even wat richtlijnen doorgeven aan Marc, de collega die de post van hem overnam. En dan kon hij zich omkleden en naar de keuken gaan.

Simo had wel een rot-avond gehad. Die Turkse kok sprak namelijk geen letter Engels en had de ganse avond zijn gangetje gegaan in de keuken. Zijn gerechten klaargemaakt en de ganse mise-en-place in de war gegooid. Tot iets voor twee, toen was hij voor het laatst verdwenen met de laatste schotels. En wat overbleef, bergen afwas en alle fornuizen vuil, dat was overwerk voor Simo. De jongen was maar al te blij toen hij het gezicht van Joachim zag binnenkomen. Extra hulp! En natuurlijk wilde zijn vriend dat graag doen!

Tegen 3 uur in de ochtend was de hotelkeuken weer blinkend schoon, alle servies, potten en pannen netjes proper terug op hun plaats en de mise-en-place terug hersteld. Ook Jean, de nachtkok had een hand toegestoken, wat normaal niet zijn taak was. Teamwork, da's het recept van een draaiende zaak! Het laatste uur hadden ze ook geen meldingen binnengekregen voor eventuele roomservice, zodat alles wat vlugger had gegaan. Maar net toen ging de telefoon … Marc van de receptie meldde dat Suite 703 een Seafood Hamburger met frietjes wenste. Simo keek naar Joachim. "Wat?", vroeg deze. "Suite 703, weet je wie dat is?", vroeg zijn Marokaanse vriend. Joachim staarde hem aan, hij kreeg plots een vermoeden. "Toch niet …" - "Jaaaa !! Da's Justin! Hij is dus binnen!" Joachim's hart begon sneller te slaan. Plots kwamen de zenuwen op. "Wowowoooow", stotterde hij. "Echt !!??" Simo lachtte ondeugend … "Dan gaan we onze nieuwe klant niet langer laten wachten, hé!" En hij gooide een portie verse frietjes, samen met een fishburger in de olie. Jean dresseerde het bord en roosterde een groot broodje. In zo'n vijf minuutjes was alles klaar en vertrok Simo met de schotel. "Kom je niet mee?", vroeg hij aan Joachim. Joachim aarzelde even … "Kan dat?" - "Maar natuurlijk!", verzekerde zijn vriend,"Onze chef is toch al vertrokken, want die heeft morgen de vroege shift". Blij maar zenuwachtig volgde Joachim zijn maat. Met de lift naar het zevende …

Op het zevende verdiep zagen ze twee van die turkse lijfwachten in de gang staan. Die hielden hem tegen en vroegen wat ze kwamen doen. Simo toonde de plateau en hief de koepel omhoog. De Seafood Burger kwam te voorschijn. "For Suite 703", zei hij. Wantrouwend lieten de mannen hen door, doch ze hielden hen goed in de gaten. "Erdogan zit in 702", zei Simo tot Joachim. Dat verklaarde hun aanwezigheid op deze verdieping. Aangekomen bij 703 klopte Simo aan en riep "Roomservice". Een tiental seconden later ging de deur open en Joachim zag voor het eerst in zijn leven zijn idool voor hem staan. In een sportshort en blootbovenlijf. Justin Himself! "Good Evening, Mister Bie...", zei Simo. Op dat moment weerklonk een schot. Geschrokken trok Justin Simo en Joachim binnen en knalde zijn deur dicht. Terwijl de plateau met de burger op de grond viel, hoorden ze een tweede en derde schot. "Come here guys", riep Justin tot het hotelpersoneel en wees achter het kingsize bed. De jongens begrepen wat hij bedoelde. Met zijn drieën doken ze achter het bed op de grond. Niet wetend wat er daarbuiten gebeurde en verstijfd van de angst, voelde Joachim nog iets anders stijf worden. Hij lag tussen Simo en ... zijn Justin Bieber. Hij voelde iets heel dicht tegen zijn kontje ...

Deel 2 van dit verhaal was een ruime aanleiding naar het spannende en vooral supergeile vervolg in Deel 3 !

Hebben jullie er zin in ?! Laat me vlug iets weten, zoveel te sneller komt het eraan !! Lees in afwachting misschien ook even één van de andere verhalen die ik hier al schreef. Want ook op deze verhalen komt binnenkort een vervolg. Je mag me zelfs al tippen welk verhaal je graag het eerst in sequel wil zien gaan.