Nieuwe (geile) Buren - 1

Dit verhaal is een (indirect) vervolg op Dominante vriend ben jij, een verhaal met mogelijk directe gevolgen. Iedereen die mijn verhalen kent, of mijn profiel heeft gelezen weet dat mijn verhalen altijd een combinatie van ervaringen, dromen en fantasieën zijn. Fictie en realiteit, voor het eerst bestaat de reële kans dat wat ik ga schrijven ook werkelijkheid gaat worden en wel in mijn nabije omgeving, sterker nog de heel nabije omgeving. Dit verhaal zal mijn kwetsbaarheden, angsten en geile fantasieën combineren, mijn dromen zouden zomaar kunnen worden omgezet in een nieuwe waarheid. Het is in zekere zin een sollicitatie; hoe dat zit ga je nu lezen.

Het is voorjaar of begin zomer als er na een jaar leegstand eindelijk nieuwe bewoners komen in het hoekhuis tegenover mijn appartement. Ik zit in een geile periode en struin behalve BullChat ook door het homobos in de omgeving waar ik anoniem mannen pijp, ik naakt op mijn knieën voor hen. De adrenaline giert dan door mijn lijf, de houding, het naakt zijn en de piemels (in allerlei vormen en formaten) smaken altijd naar meer. Het is dan ook een aangename verrassing als het twee homo's zijn, beide strak in het vel, ik schat ze in de veertig en mijn brein slaat gelijk op hol. Tot contact komt het niet; als ik door de straat loop zijn zij er niet en behalve dat ik ze wel eens voorbij zie rijden als ik op mijn balkon zit te werken spreek ik ze niet. Maar toch...

Een maand geleden schreef ik in een geile bui het verhaal Dominante vriend ben jij, een beetje als uitgeschreven ideale vriendschap. Ik was de vele fakers op BullChat beu, altijd weer uitleggen wat je bent, wie bent en wat je wilt en na een goed gesprek midden in de weilanden op een doodlopende weg belanden tussen de weilanden. Parkingseks is sneller en al is het niet precies wat ik ooit hoop of wat ik wil; het is een Quick Fix voor seksuele behoeftes. Ik doe het overigens wel safe daar. Er was nog een andere reden voor het verhaal trouwens. Ik wil niet meer naar het bos of op de parking staan. Een andere baan, en ééntje waar men niet direct staat te springen om publiciteit door een geile medewerker weerhoud me van de snelle oplossingen.

Na het opsturen van het verhaal naar Opwindend.net ga ik, geil geworden van mijn eigen verhaal naar de chatsite. Ik klik door de profielen en chat even met een bekende. Dan zie ik dat er een nieuw profiel direct onder de mijne verschijnt. 2 mannen opzoek naar.. Afstand? Nog geen kilometer, in het profiel staat dat de twee opzoek zijn naar een derde en dat er ook via Grinder contact gezocht kan worden. Ik heb een account dat ik eigenlijk nooit gebruik maar nieuwsgierig geworden pak ik mijn mobiel erbij en kijk. Het zal toch niet dat??? Het zal toch wel, zo blijkt als de afstand nog geen 40 meter is. Ik loop naar het raam en gluur naar de overkant, de gordijnen van de overburen zijn gesloten en voor zover ik kan zien is het donker. Toch besluit ik de gok te nemen en vraag op BullChat of het de twee mannen goed bevalt in de nieuwe woning. Met het welbekende “ploinkgeluidje” komt vrijwel gelijk het antwoord.
“Ja hoor, prima”; is het antwoord. Het verbaasd me dat er geen vraag achter staat. Zouden de overburen een soortgelijk vermoeden hebben als ik? Ik kan het me niet voorstellen. Er ontstaat een open chat waarbij ik steeds hints blijf geven dat ik weet wie ze zijn. Het duurt vrij lang voor de verwachtte vraag komt wie ik dan ben. En naar waarheid geef ik aan waar ik woon.
“Een geile overbuurman dus? Wat zoek jij?”. Ze zijn direct én omdat het altijd vrij complex is om snel aan te geven wie of wat vraag ik om een emailadres waar ik dan mijn net afgeronde verhaal heen kan zenden. Ik stuur het op en wacht een beetje nerveus op het antwoord. Het kan een directe uitnodiging worden of een harde afwijzing. Het wordt iets in het midden, de mannen zijn niet direct into wat ik beschrijf, maar wel nieuwsgierig naar mij als persoon. Ondertussen is het diep in de nacht en ergens ben ik blij dat Wim (gefingeerde naam) besluit de chat te beëindigen.

In de dagen erna hoop ik hen tegen te komen, of in de buurt of juist op de chat. Maar of we lopen elkaar mis of zij zijn er niet. Ik heb wel geile fantasieën over de twee en ruk me regelmatig af op de gedachte wat er zou kunnen gebeuren als...

Sollicitatie

Maar ik krijg het steeds drukker in mijn nieuwe baan en zit zoveel achter de p.c. dat ik blij ben als ik het ding dicht kan klappen als ik klaar ben. Ik kom dus niet of nauwelijks op Bull en op Grinder kom ik in het algemeen al niet vaak. Tot ik gisteren een vrije dag had en besloot die lekker naakt thuis door te brengen. Al gauw had ik mijn kuisheidskooitje om (ik wilde niet in de verleiding komen om me te gaan aftrekken uit angst dat mijn heerlijke geile bui gelijk over zou zijn) ik las geile verhalen en zat op de chat. Daar gebeurde niet veel en ik greep mijn Samsung om op Grinder te kijken.. Wie weet dacht ik nog. En ja, Top/versa was aanwezig. Ik twijfelde even of ik zou reageren; een goeie geile fantasie is vaak beter dan de realiteit. Bovendien kun je de realiteit niet altijd sturen en dromen wel. Toch de stap genomen:
'Mooi lichaam buurman' , open ik (de overbuurman heeft onlangs een foto toegevoegd met zijn lijf)
'Thanks, wordt aan gewerkt' is de respons die gelijk volgt. De mijne duurt wat langer, ik wil aantrekken en vooral niet afstoten.
'Dat zou ik ook moeten doen, en snel ook', ten slotte ben ik het laatste jaar flink aangekomen en doe weinig aan lichaamsbeweging en de snelle pompstation-hap draagt ook niet bij aan een wat minder buikje. Niet dat ik extreem vet ben, maar ik heb zo'n bol buikje (wel een lekkere kont, goede benen). Er volgen wat smileys als reactie. Zo'n moment waarop het gesprek kan doodslaan en ik wil ook weer niet te wanhopig overkomen of te direct.
'Veel lichaamsbeweging?' vraag ik
'Onder andere' is het antwoord met een knipoog erachter
'Hmm, kan ik me weer van alles bij voorstellen?' type ik terug. De ondertoon is duidelijk maar letterlijk zou je het gesprek op de verjaardag van je baas kunnen voeren.
'Misschien een onderwerp voor een nieuw verhaal?', de ondertoon is er... ook van de overkant van de straat..
'Zou zomaar kunnen inderdaad; titel “de nieuwe overburen” en “Ik kwam hem tegen met zijn hond, de nieuwe overbuurman”'... Nog steeds niets concreets, uitdaging wederzijds het is spelen met. Al voelt het of hij met mij aan het spelen is. Dat gevoel blijft.
'Pakkende titel en opening' (hij)
'De richting ook wel duidelijk' (ik) Ik ga door met de vraag of hij nog wensen heeft en hij zegt dat hij dat aan mij overlaat. Ik besluit toch directer te worden:
'Weer eens wat nieuws, schrijven over seksuele fantasieën met de overburen; met de andere buren heb ik daar geen last van'. De hint overduidelijk en verzacht met een grap.
'Zie het niet als last maar als een uitdaging'. Ik vraag me af of dit een opdracht is? En antwoord dat het schrijven ook het probleem niet is. De reactie zijn lachende smiley's
'Dit voelt meer als een creatieve en geile sollicitatie.. ook wel een geile titel'. Duidelijker kan ik niet zijn.
'Dat bedoel ik met een niet willen beïnvloeden van een creatief brein' En daarmee (en onverwacht) sluit (ik denk Robert) af, mij toch in verwarring achter latende.

Onzeker

Wat moet ik hier mee? Wil hij nou een sollicitatie, en opent hij daarmee de mogelijkheden binnen een straal van 50 meter? Ik lees de chat meerdere malen, de ene keer lees ik duidelijk dat hij een sollicitatie van mij verwacht en dan weer heb ik het idee dat hij / zij met me aan het spelen zijn. Met die gedachte ga ik naar bed en sta er ook weer mee op. Is dit een mindfuck, serieus, lees ik meer dan er staat? Zijn toon is dominant, verraad intelligentie of gaat mijn brein met mij aan de haal? Wat moet ik hiermee? Een verhaal schrijven? Ja dat kan altijd, dat vind ik ook altijd leuk (en ik ben eigenwijs genoeg om te denken dat ik er steeds beter in word, maar dat terzijde). Maar een verhaal schrijven over iets wat zo dichtbij is (en toch tegelijkertijd zover weg?). Hoe doe ik dat? Zelfs met mijn creatieve brein een uitdaging, met mijn ervaring bijna nog onmogelijk. In zo'n verhaal moet ik aantrekken, of afstoten; wat mijn doel ook maar is. Want dit komt dichtbij, heel dichtbij.
Er gaan allerlei scenario's door mijn hoofd, ik ben (geil) onrustig. In voorgaande verhalen heb ik wel eens geschreven over cameratoezicht van een slet of slaaf; dat zou nu niet eens nodig zijn als de mannen besluiten me als sletje te gebruiken; ze hoeven maar door het raam te kijken om te zien of ik thuis ben, of te kijken om te zien dat mijn auto er staat. Ik heb ergens wel beschreven dat het me geil lijkt om altijd beschikbaar te moeten zijn, of om een sleutelhouder van mijn kuisheidsgordel te hebben.. dat alles ligt nu letterlijk binnen loopafstand als zij het zouden willen.

Van alleen vriendschap, goede gesprekken (open want we weten nu wel van elkaar dat we drie geile kerels zijn) tot vast slaafje onder handbereik... alles is mogelijk. Dat is eng en spannend en geil.. En dat al mijn verhalen mogelijk al zijn gelezen? Dat geeft hun een ruim overzicht van de diverse mogelijkheden die ze met me zouden kunnen hebben. Ik heb geen idee hoever ze zouden willen gaan, wie weet dagen ze me alleen maar uit... Iets wat ik als kwetsend zou ervaren, maar goed, ik ken hen nog niet en zij mij niet. Het doet me allemaal denken aan de procedures waar je doorheen moet als je een baan wilt, al is dit niet een baan. Het opstellen van een curriculum vitae hoeft niet, dat staat min of meer wel in de tientallen voorgaande verhalen. De motivatie misschien wel, en het gesprek zal mogelijk een soort keuring zijn. Al vermoed ik dat ik niet de enige ben die af en toe een blik werpt op de overkant, een indruk zullen ze wel hebben denk ik? Het is me wel duidelijk, was mijn grote wens ooit seksvrienden te hebben of een dominant die dichtbij woont? Die wens zou zomaar in vervulling kunnen gaan (ik weet niet wie, maar is er geen wijsgeer die ooit zei dat je moest oppassen met je wensen?). Het is hoe dan ook inspiratie voor een verhaal, dit verhaal. Waar ik normaal blij ben met een hoge beoordeling van jullie? Gaat het dit keer om de goedkeuring van maar twee mannen, mijn overburen.. Ik ga een poging doen.. en dit kan best eens een heel lang verhaal worden. Mogelijk met vervolg...

Verhaal

Het is enkele dagen geleden dat ik dit verhaal geplaatst heb, op zondag is het gepubliceerd en ik heb het de dag ervoor al gemaild naar mijn overburen. Daarop geen reactie en op Grinder zag ik ze ook niet. Op het verhaal zelf wel, op Opwindend.net en via mijn mailadres (lex4seks op yahoo) stromen reacties binnen. De meesten positief. Maar ik wacht, ik smacht naar een antwoord van Wim en Robert mijn overburen. Ik versterk mijn eigen geilheid door voornamelijk naakt te zijn en een kooitje te dragen. Ik scheer mijn korte schaamhaar expres niet af, misschien houden ze er wel van en eraf gaat veel sneller dan het laten groeien. Ik weet niet of ze het doorhebben maar ze zitten in mijn kop. Gelukkig is er qua werk genoeg te doen. Het levert een raar tafereel op, ik kleed me aan en uit, uit en aan. Ik zoek op allerlei manieren afleiding en op maandag begint gelukkig een hele drukke week en ben ik veelvuldig onderweg. Hoor ik van de overkant weinig (en ik zie ze ook niet op Bull of Grinder) ik krijg genoeg andere voorstellen. Iets te veel en bovendien ben ik op dit moment eigenlijk alleen maar, indien gewenst, beschikbaar voor de mannen aan de andere kant van de straat. Ik weet niet of Robert dit bewust heeft gedaan of doet, ik weet wel dat ik mezelf gek aan het maken ben van geilheid. ten slotte kan ik altijd zelf nog NEE zeggen toch? Zou ik dat kunnen?

Omdat ik mezelf kan en mag aftrekken doe ik het kooitje af en (omdat ik er wel van wil genieten) neem ik er de tijd voor. Naakt, een porno op én een geile Skypevriend die het geheel bekijkt via de cam, olie ik mijn handen in en masturbeer ik langdurig tot ik eindelijk en intens klaarkom. Mijn eigen sperma knalt uit mijn eikel als champagne als de kurk eraf gaat. Het zit over mijn lijf, mijn gezicht, in mijn haar en zelfs op de grond achter me. Ejaculatie Extrema.. Meestal ben ik dan letterlijk ook klaar met mijn geilheid. Nu ook maar het duurt maar even. Nog geen uur later grijp ik al weer naar mijn mobiel, maar ze zijn er niet. Een paar uur later ruk ik (nu gewoon om te komen) nog maar eens.. ik WIL EN MOET van die geilheid af.

Het is woensdag als ik thuiskom uit mijn werk, lange dag, dynamische ontwikkelingen en ik ben moe, gestrest en mijn kop loopt om van gedachten. Geen geile, ik moet gewoon even alle gebeurtenissen op een rij zetten. Het is lekker weer en ik besluit een flink blokje om te doen. Wel met de start in de straat en eindigende in de straat waar de overburen wonen. Op de heenweg zie ik dat de auto weg is en er brand geen licht. Maar als ik terugkom van de 5 kilometer, weer wat ontspannen ben zie ik in de verte Robert al met zijn hondje staan. Ik twijfel nog over wat ik nu moet doen als hij zijn hand op steekt. Hij heeft mij gezien en ik kan nu niets anders doen dan doorlopen. Voor het eerst komen we binnen een meter van elkaar en ik steek mijn hand uit. Ietwat bedeesd stel ik mezelf voor. Lullig genoeg niet met mijn naam maar als 'eh.. de overbuurman'. Hij lacht.
“Dat wist ik onderhand wel hoor”. Wel een verwijzing naar, maar weer geen directe opmerking over.
“Kom mee, Wim wil je nu ook wel eens zien”. Hij loopt onverstoorbaar voor me uit en ik volg braaf als zijn hondje dat me overigens geen blik waardig gunt. Het staat te gebeuren, er zal duidelijkheid komen vermoed ik, mijn vermoeidheid is verdwenen al staat mijn hoofd op ontploffen. Mijn brein besluit zich uiteindelijk ook maar over te geven en zo stap ik onverwachts toch de woning van mijn overburen in.

Het :”kleed je maar uit” wat in mijn fantasie klonk bleek anders te gaan.
“Je krijgt een biertje”, waren de woorden die werden uitgesproken. Geen vraag, geen keuze. Ik bleef onzeker staan en wist en voelde me bekeken. Wim zat aan de eetkamertafel, nam me goed in zich op maar bleef zitten. Stak wel zijn hand uit en begroette me bijna laconiek en ongeïnteresseerd terwijl Robert met een glas bier en een flesje uit de keuken kwam, mij het flesje gaf en neerplofte in de bank. Onhandig stond ik daar, verwachtte een uitnodiging om te gaan zitten maar die kwam niet. Ik had, na het online voorspel, mijn verhaal geen idee wat te moeten doen.

Wim bleef bezig met typen, Robert stelde simpel;
“Dus, daar sta je dan. In de kamer van je overburen..”
“Ja daar sta ik dan”, mompelde ik terug. Terwijl woorden, spitsvondigheden zowel gesproken als geschreven mijn vak zijn wist ik niets anders te zeggen. Op de één of andere manier was ik niet bij machte mijn kracht, sturen met woorden nu uit te voeren. Ik voelde me als een schooljochie voor het bureau van de directeur. Ik zag de mannen even naar elkaar kijken en veelbetekenend lachen.
“Naar dit moment keek je toch uit?”. Hij had gelijk, en ik wilde antwoorden maar kon de juiste woorden niet vinden.
“Wil je je niet uitkleden? Dat lees ik telkens in je verhalen?”. Hij had gelijk, dat schreef ik inderdaad vaak maar nu het moment daar was wist ik niet wat te doen. Terwijl ik probeerde een beslissing te nemen en een antwoord te formuleren keek Robert me zo aan dat ik onbewust bijna mijn flesje bier op tafel zette en schoorvoetend knielde om de veters van mijn sneakers los te maken. Langzaam ontdeed ik me van mijn schoenen, broek, shirt en als laatste mijn onderbroek.
“Ik dacht dat jij geen ondergoed droeg?”. De situatie was bizar, zijn woorden klonken zo normaal terwijl ik nu naakt voor hen stond. In mijn fantasie had ik nu een loeiharde pik gehad, in realiteit had mijn piemeltje last van zenuwen. Drie centimeter gekrompen huid in plaats van de trotse 15 centimeter met dikke eikel die voorvocht lekte..

Mijn lulletje was niet het enige wat klein was, ik voelde me ook zo. Ik stond er bij als een kwetsbaar bloot schooljongetje dat bij de schoolarts komt en dan aan zijn zakje gevoeld wordt om te kijken of de balletjes wel ingedaald waren. In mijn hart smachtte ik naar normalisering, een uur eerder. Ik had het gevoel dat de twee buren door me heen konden kijken. Weer kwam ik tot de conclusie dat zij meer van mij wisten dan andersom.

“Ga maar even zitten, op de grond dan en je benen wijd”, ik deed wat er werd gevraagd
“Rook maar een sigaret, wees maar even jezelf”. En dankbaar deed ik wat ik mocht. Nam een slok bier, stak een sigaret aan en bleef verder nogal afwachtend. Er was een omslag, Wim ging ook op de bank zitten (een andere dan Robert) en ze begonnen een normaal gesprek. Iets waar ik met enige moeite aan deel begon te nemen. Hun onderwerpen zouden ook bij de Spar kunnen worden besproken ik zat naakt tegenover hen... Ik kreeg directe vragen en vanuit die vragen kwam het gesprek op gang.

“Wat voor werk doe je eigenlijk?”
“Kom jij uit het dorp?”
“Wat is je achtergrond?”
“Wil je nog een biertje””

Ondanks mijn naaktheid kwam ging ik de situatie accepteren, ik ga niet zeggen dat ik mijn naaktheid vergat en al helemaal niet dat ik hun ogen niet op me voelde maar het werd anders. Ik liet alle voorgeprogrammeerde verwachtingen los. Het werd gewoon gezellig en een leuk gesprek volgde. Over van alles en nog wat.

Ik vergat tijd en verplichtingen en al zag ik op een gegeven moment ook wel dat Wim en Robert een blik wisselden het kwam onverwacht dat Robert de opmerking maakte dat ik Wim moest gaan pijpen. Het voelde niet eens vreemd om op mijn knieën tussen zijn benen te kruipen, zijn broek te openen en zijn warme staaf te likken en strelen. De pik in mijn mond te nemen en tegelijkertijd te horen dat de overburen over mij spraken als het ideale hoertje.

Ik hou, zoals jullie weten van pijpen en de smaak van sperma.. Dat kreeg ik dus ook directe inseminatie van Wim. Warm zaad smaakte heerlijk in mijn mond. Ik keek op het moment van slikken Robert aan en begreep dat ik ook hem moest gaan pijpen. Ik kroop naar hem toe, keek hem in zijn ogen aan terwijl ik zijn jeans losknoopte. Even wipte hij met zijn billen van de bank toen ik zowel zijn spijkerbroek als boxer naar beneden trok. Gulzig begon ik hem te verwennen met mijn handen, tong, mijn lippen.. zijn pik was zalig.. maar hij gaf mij geen kans hem klaar te pijpen. Telkens als ik het gevoel had dat het zover was duwde hij mijn hoofd uit zijn kruis. Mijn verlangen werd alleen maar groter. Hij speelt met mij, dat dacht ik en het bleek ook zo te zijn.

“Kleed je aan en ga naar huis, je hoort morgen van me”. Het klonk zakelijk en afstandelijk.
“Morgen kom je terug, morgen gaan we verder”.

Als een hond die een standje krijgt trok ik snel en schielijk mijn kleren aan en verliet de woning. Thuis gekomen durfde ik niet eens aan mijn eigen piemel te zitten en ging slapen. ten minste, probeerde te slapen.. iets wat uiteindelijk toch gebeurde.

Deels realiteit, deels hoopvol, deels smachtend.. Wie weet een verzinsel...