Jongens Hormonen - 32

Dank voor de leuke reacties. Dat zet er me toe aan verder te gaan.
Vraagje : zijn de delen die ik plaats, niet te lang ? Graag jouw reactie.

Nee, tijdens de rest van de paasvakantie geen leuke ontmoetingen meer. Op paasmaandag wel nog gefitnest samen met Serge. In slipje. Pa en ma waren thuis en dronken beneden koffie samen met de ouders van Serge. Dus, niet naakt en geen leuke spelletjes.
Serge en ik begonnen ook meer te pompen, dus steunend op handen en tenen, de armen buigen tot de borst de grond raakt, en dan terug het lichaam omhoog duwen door de armen te strekken. Lastig ! Verdomd lastig ! Maar het lukte. We hielden op bij vijfentwintig. Pompaf ! Dan op onze rug liggen uitblazen. Genieten.
Dinsdagochtend. Opnieuw naar school. Met de fiets. Ik zou Lieven terug zien.
Jammer, Lieven kwam pas die middag aan in Zaventem. Het weerzien uitgesteld tot op woensdag.

Woensdag. .Lieven terug. Vertelt honderduit over wat hij in Amerika allemaal bezocht en gezien heeft. Ze logeerden bij een oom en tante. Die hadden een zoon en een dochter. Harry was negentien en Suzy twintig.
- En ? vroeg ik.
- God zeg, wat zijn die ouderwets preuts ! Wanneer ze in de badkamer zijn, dan wordt die hermetisch gesloten. Hun privacy ! Om je dood te lachen.
- En sliep je op de kamer van je neef ?
- Ja. Apart eenpersoonsbed.
- En je hebt hem dan naakt gezien ?
- Naakt ? Niets van ! Die hield zijn boxer aan om te slapen en verwisselde die enkel in de badkamer !
- En jij ? Je trok toch je slip uit ?
- De eerste avond wel. Harry keerde zijn gezicht naar de muur. Dus, andere avonden niet meer.
- Amaai, slapen in je natte ondergoed !
- God, wat zijn die Amerikanen ziekelijk preuts !
- Ja, zeg wel. En anderzijds, het merendeel van de porno komt uit Amerika.

Wat was ik blij dat ik weer bij Lieven zat ! Ik had hem wel dicht tegen me aan kunnen trekken en zoenen. Maar, nee… in de klas, op de speelplaats, nee. Was ik dan een homo, omdat ik Lieven zo graag zag ? Ik wist het niet. Ik dacht van nee. Lieven was een super extra vriend, iets anders dan de anderen. Wanneer we samen naakt waren, elkaar aftrokken of elkaar pijpten, dan was dat anders dan met Serge of met anderen. Het gaf een andere betekenis aan ons spel. Het was niet de seks om je zaad kwijt te spelen. Het ging dieper. Het ging erom elkaar te laten genieten. O ja, met Serge genoot ik ook. Doch het was anders. Ik genoot en ik weet niet of ik blij was dat Serge ook genoot.

Donderdag. Meneer Detillieux leest een brief voor. Een school uit de streek van Verviers zoekt naar uitwisseling met een Vlaamse school. De drie dagen voor Onze-Lieve-Heer- Hemelvaart zouden we er bij leerlingen van die school kunnen verblijven en samen met hen de lessen volgen in hun school. Natuurlijk, onmiddellijk een en al enthousiasme. Meneer Detillieux zou het nodige doen, en via email kon dat zeer snel gebeuren.
En inderdaad, op vrijdag had meneer Detillieux reeds alle informatie.
We zouden vertrekken op zondag na de middag. Met de trein naar Verviers. Vertrekken om 14.00 uur om pas in Verviers te arriveren tegen 18.00 uur. Daar zouden de directie van het collège Saint-Michel, ons opwachten en naar de school begeleiden In de school zouden onze gastgezinnen ons opwachten. We zouden inderdaad vier dagen bij een leerling uit de school verblijven en er kind aan huis zijn. En samen met de leerling ook de lessen volgen in het college.
De terugreis was voorzien door de donderdag, zodat we nog op woensdagmiddag in Verviers nog samen aan sport konden doen.

De reis naar Verviers kon niet snel genoeg komen. Drie dagen lang les volgen in het Frans ! Meneer Vervaecke, onze leraar Frans en voetbaltrainer zouden ook mee reizen.
We kregen elk de naam en adres van de persoon waar we bij zouden logeren. Natuurlijk jongens bij jongens en meisjes bij meisjes.
- O, dat is jammer, zuchtte Silvie.
- Gij hebt al liefjes genoeg, lachte Patrick.
We moesten een brief schrijven in ons beste Frans. Ik schreef naar een zekere Martin, als ik het goed voor heb, in de rue de la Papéterie.
- Whaw, pap eterie !
- Alle dagen pap !
- Een papéterie is een papierfabriek, legde meneer Vervaecke uit. Het kan ook een winkel van bureaugerief zijn.
Ik weet niet meer juist wat ik schreef. Ik stelde zeker mezelf voor, en mijn hobbies en zo. Twee dagen later kreeg ik thuis een brief van Martin. Hij had een jongere zus, en hij speelde graag voetbal. En “ik ben in verwachting van uwe komst”.
De week voor we naar Verviers reisden hadden we ook contact met elkaar via email en ook via Skype. Martin zag er een vrolijke gast uit, met pikzwart haar. Veel zegden we niet. Wachten tot ik bij hem kwam.

Af en toe kwam Serge op zaterdag of zondag bij mij thuis fitnessen. In slipje, want mijn ma was thuis. Ook Lieven kwam eens. Dat was leuk.

En dan kwam eindelijk de zondag dat we naar Verviers zouden afreizen. Pa bracht me tegen half twee naar school. Iedereen was uitgelaten blij. In groep naar het station. De trein op tot Gent. Daar moesten we wel een uur wachten. We gingen iets drinken en kochten wafels. . En dan de trein op naar Verviers. Er was een heel stuk van een wagon voor ons gereserveerd.
Ja, en wat doen zestien-, zeventienjarigen als ze zo lang op de trein zitten ? Vertellen, elkaar al eens pesten, vriendelijk. Nee, noch meneer Detillieux noch meneer Vervaecke moesten tussenkomen.

Het was rond 18 uur toen we het station van Verviers binnen reden. Uitstappen. Rugzakken meesleuren. Verzamelen op het perron. De directeur van het college verwelkomde ons in perfect Nederlands. Toen hij begon te spreken, en wij elkaar aankeken, god, een directeur van een Waalse school die perfect Nederlands spreekt, dan zegde hij ‘Ja, ik ben niet voor niets in Sint-Truiden geboren’. Hij kreeg applaus.
Met de schooldirecteur en onze leraars op kop trokken we naar de school. Twee, misschien driehonderd meter ver. De directeur loodste ons in de schoolrefter. Daar zaten de leerlingen waar we bij zouden logeren, en hun ouders.
De directeur verwelkomde ons nogmaals, deels in het Frans, deels in het Nederlands. Dan was het de beurt aan meneer Vervaecke die – in voor ons perfect Frans – onze school voorstelde en die inkaderde in de Westhoek. Hij kreeg een ferm applaus.
En dan de aanduiding van onze gastgezinnen. De directeur riep een naam van ons en dan de naam van een van zijn leerlingen. Mijn naam en
- Martin.
Er kwam een kleine kerel op me af. Zuiders uitzicht, pikzwart haar.
- Goeten daag… Ikk ben Martin.
- Bonjour. Moi je m’apelle Rik.
Ik had die zin wel honderd keren voor mezelf afgedreund.
Hartelijk hand schudden. Martin leidde me bij zijn ouders. Twee vriendelijke mensen. Moeder, een lachend gezicht. Vader, ook zuiders uitzicht. Meer dan hartelijke verwelkomst, zoenen inbegrepen.
- Ikk Benne Hélène…
Een hups meisje van zo’n veertien jaar kuste me. De zus van Martin.

Met de auto tot aan het huis van Martin. Een huis in een rij. Een vrij smal huis, drie verdiepingen hoog. Een gang, en dan de living. Er achter een keuken.
- Welkom….
Ik voelde mij er meteen thuis. Zo’n vriendelijke ouders. En die Martin, een kop kleiner dan ik, doch met zo’n lachend bruin gezicht.
De ma van Martin stelde meteen voor dat ik mijn spullen ging uitpakken, mij eventjes op de badkamer verfriste na die lange treinreis en dan wat gemakkelijks zou aantrekken voor de rest van de avond. Martin ging me voor. Op de eerste verdieping sliepen zijn ouders en zijn zus en was er een grote badkamer. Hijzelf sliep op de tweede verdieping. Een grote slaapkamer met ernaast een leuke badkamer met lavabo en douche. Ik zou uiteraard bij Martin slapen. Er stond een groot tweepersoonsbed, een studeertafel, een kleerkast, een tafeltje en drie stoelen. Martin hielp me bij het uitpakken van mijn kleren en hing en legde ze in de veel te grote kleerkast. In meer dan gebrekkig Nederlands zegde hij dat ik maar mijn bovenkleren moest uittrekken en naar de badkamer gaan. Oke, ik schoenen en broek en jas en hemd uit en met enkel mijn slipje aan en een onderhemdje trok ik naar de badkamer. Mijn gezicht wat verfrissen en armen en handen. Dan terug naar de slaapkamer. Martin trok ook zijn bovenkleren uit en zijn hemd. Hij droeg een boxer. Ik merkte duidelijk vooraan een ferme bobbel. Waarom zochten mijn ogen naar die bobbel ? Martin had forse dijen. Hij zag er wel een atleet uit. Hij trok een soort trainingspak aan.
- Leuk voor avond.
Ik zocht het trainingspak dat ik mee had en trok het aan, en ook een paar sloffen. Samen naar beneden. Martin vond ik al meteen een toffe kerel.

We aten pizza’s. Ondertussen vroegen de ouders van Martin een en ander over mijn ouders. Blijkbaar kon ik vrij goed uit de voeten met de franse taal. Ik kreeg zelfs een compliment. Martin probeerde af een toe een stukje Nederlands te spreken, doch het vlotte niet echt.
Ik leerde dat zijn pa uit het zuiden van Frankrijk kwam, uit de streek van Marseille. Dat hij in België verzeild raakte via een kameraad die hier reeds werkte. Dat hij in de chocoladefabriek Jacques werkte in Eupen. De ma van Martin was huisvrouw, femme de ménage. En Hélène volgde les in het college, tweede jaar.
Dat de pa van Martin uit de streek Marseille kwam, kon die bruinere gelaatskleur van Martin verklaren.
Ik probeerde ook een en ander te vertellen over de Westhoek.
- C’est là le front de la guerre mondiale.
- Ha, oui, oui, oui… On a vu ça sur la television.
Ze vroegen ook of ik aan sport deed. Ik vertelde van onze college-voetbalploeg en over mijn fitnesstoestel. Ze vonden dat merveilleux.
Ik vroeg ook een en ander over de school. Ja, Martin had heel wat problemen met zijn Nederlands.
- Le néerlandais, c’est tres difficile.
- Ha, oui, ha oui….

Het was rond tien uur toen we naar bed gingen. Zou ik Martin naakt te zien krijgen ?
Samen met Martin, alleen. We trokken meteen ons trainingspak aan. Martin had nog enkel zijn boxer aan. Ik enkel mijn slipje aan. Meer niet. Martin zijn hele lichaam had die leuke zuiderse kleur. Ik zocht mijn pyjama. Martin keek me aan;
- Gij zoekt votre pyjama ?
- Oui… Ja…
- Ik..
Martin dacht na. Zocht zijn woorden.
- Moi, je dors toujours tout nu…..
Mijn hart sloeg bijna tilt.
- Helemaal naakt ?... Dans votre coutume d’Adam ?
Martin lachte.
- Oui… Ja….
- Ik, thuis… à la maison aussi.
- Aussi tout nu ?
Ik knikte.
- Alors… on dors … Bloot ?
- Oui.
Meteen trok Martin zijn boxer uit.
Ik aarzelde even. Ik keek Martin aan. Hij stond daar poedelnaakt. Tout nu ! Maar wat ik te zien kreeg !

Martin was een kort geblokte kerel. Gespierd. Atletische dijen. En tussen een bos pikzwart schaamhaar hing zijn lul. Ik had het laatste jaar reeds enkele grote lullen gezien. Doch wat ik hier te zien kreeg. Een dikke lange worst die tussen Martin zijn dijen neer hing. En.. geen voorhuid te zien.
Ik haastte me dan ook om mijn slipje uit te trekken. Mijn penis stond half stijf. Martin keek me aan en lachte zijn tanden bloot.
En dan schudde Martin even aan zijn enorme lul.
- Tu vois…je n’ai pas de prépuce…
- Prépuce ?
- Oui, le peau de mon penis… ici au bout….
- Je vois… Geen voorhuid.
Ik wees mijn voorhuid aan.
- Oui.
We gingen naast elkaar op het bed liggen. Martin vertelde met veel woorden, Frans of Vlaams, dat hij aan elf jaar geopereerd werd van fimosis;
- Ha, oui, je comprend. La circonsition.
- Oui, c’est ça.
Martin sprak er zo heel gewoon over.
- C’est comme chez les Juifs….

Hoe lang lagen we daar nog te praten ? Voor Martin leek die penis van hem een heel normaal iets. Hoe zou die er uit zien als hij stijf stond ?
We trokken het dekbed over ons heen. Martin knipte het licht uit.
- Bonne nuit…
- Goeten nacht….
Die Martin, dat was iets speciaals. Zoals hij daar zo onbevangen over zijn piemel praatte en die toonde. En die kwam niet eens stijf !
Ik viel moeilijk in slaap. Ik voelde de blote huid van Martin tegen die van mij. Zou ik hier drie nachten bij hem slapen zonder dat er iets gebeurde ?

Het was half zeven toen de ma van Martin ons wakker riep.
- Whaw….
Martin rekte zich helemaal uit en stampte het dekbed van zich af. Ik zag hem meteen in al zijn schoonheid. En met een stijve ! God, mens, zo’n lul ! Helemaal als een schoorsteen recht omhoog.
Ik stampte ook het dekbed van me af. En had ook een stijve.
Martin bekeek mij. Ik bekeek Martin.
- Alors, rien à faire, lachte hij.
Meteen wipte hij uit het bed en liep de badkamer binnen. Ik hoorde hoe hij in de toiletpot stond te plassen.
- Hé, bien, Rik, kom….
Ik uit het bed. Met een stijve lul die mij de weg wees naar de badkamer. Martin stond reeds in de douchekabine. Ik plaste mijn blaas leeg. Mijn lul werd slapper.
- Wil ik was jou rug ?
Martin nodigde mij bij zich in de instapdouche.
We stonden dicht bij elkaar. Martin wreef mijn rug. Het voelde geweldig aan. Ik wreef zijn rug. Afspoelen, afdrogen. Samen naar de slaapkamer. Slappe lullen.
- Goet geslapen ?
- Oui… Comme un… commu un marmot….
Aankleden en samen naar de keuken. Eten en dan te voet naar school. Normaal fietste Martin naar school, doch nu stapten we de halve kilometer af, druk pratend, Frans en Vlaams door elkaar, soms hortend en stotend.
We ontmoetten Lieven. Die verbleef bij een zekere Michel. Een groot opgeschoten kerel, blond haar. Het tegengestelde van Martin.
- Heb je zijn lul gezien ? vroeg Lieven stilletjes.
- Ja. Man ! wat een olifantenlul !
- Michel heeft een lange dunne. Het lijkt meer op een potloodje.
- Aangeraakt ,
- Nee. Ik wilde wel, maar… hoe begin je daar aan ?
- Ik ook niet.

Het werd een leuke lesdag. Er stonden een hele boel stoelen bij in het klaslokaal. We werden in groepjes ingedeeld, groepjes van vier leerlingen. En we moesten aan elkaar vertellen over onszelf. De Vlamingen in het Frans, de Walen in het Nederlands. Af en toe klonk ergens een luid gelach.
Tijdens de speeltijd hadden we natuurlijk veel bekijks van de andere leerlingen uit die school. Na de speeltijd kregen we gewoon les. Eerst Aardrijkskunde, daarna wiskunde. Amaai zeg, al die wiskundige termen in het Frans. Maar… in het oplossen van oefeningen waren de Vlamingen veel beter dan de Walen. Dat moet gezegd !
’s Middags snel over en weer naar huis om te eten.

Na de middag eerst les Frans. Een stuk over Maurice Maeterlinck. Nog nooit over gehoord. Was in feite een Vlaming, schreef in het Frans en kreeg zelfs de Nobelprijs voor Literatuur ! Hij schreef vooral toneelstukken. Hoe je als Vlaming in Wallonië iets kunt leren over een Vlaming !
Na de speeltijd was er turnen en sport. Jammer, jongens en meisjes in een aparte zaal. Eerlijk gezegd, de Vlamingen waren daar nu niet meteen op voorbereid. Geen probleem, er lagen turnbroekjes in overvloed. Naar de kleedkamer. De Waalse jongens stonden in een-twee-drie in slip en… trokken ook hun slipje uit. Ze stonden daar in hun blootste blootje. Whaw, al die lullen. Ze haalden een spannend slipje uit hun sporttas en trokken het aan en dan hun sportbroekje. De Vlamingen kregen elk een hagelwit sportbroekje. Kleren uit, slipje aan houden, sportbroekje aan.
Eerst wat opwarmingsoefeningen en dan mochten we vrij kiezen wat we deden. Lieven en ik klommen zo snel we konden langs het touw naar boven en slingerden ons dan van het ene naar het nadere touw, tot groot jolijt van de Vervierse jongens.

Om vier uur, school uit en naar huis. De eerste uitwisselingsdag zat er op.
De pa van Martin was ook reeds thuis. Om zes uur avondmaal.
- Wat zou je er van denk als we ging zwem ?
- O oui, riep Hélène.
De pa van Martin keek me aan.
- Vanavond is pour nudistes…
Ik keek Martin aan. Die zat te glimlachen.
- Tout nu ? durfde ik vragen.
- Oui… avec rien de tout….
In korte woorden vernam ik dat de familie van Martin af en toe naakt gingen zwemmen. Elke maandagavond was er naakt zwemmen in het zwembad. Van zeven tot elf.
Mijn hart klopte wat sneller. Naakt zwemmen in het zwembad. Met mannen en vrouwen.
- Vous… vous êtes des nudistes ?
- Nee… mais naakt zwem is leuk.
Ze keken me aan.
- U durft… durft toch ?
Ik knikte.
- Mois, parfois je vais nager avec un camerade dans un … dans un petit puits avec de l’eau.
Ze lachten.

Tegen kwart over zeven naar het zwembad. Er was niet zoveel volk. Kleedkabine binnen. Kleren uit en zo naakt als we maar naakt konden zijn het water in. Ook de pa en ma van Martin. Wat een lichaam had die pa ! Met ook zo’n kolos van een lul. Amaai zeg. Ik zag ook Hélène naakt. Een puberend meisje. Maar mooi… Whaw !
We zwommen heen en weer, dan eens om ter vlugst, dan weer gezellig samen rondjes. Voor mij was dat iets enigs.
We zwommen zo’n dik half uur. Dan een badjas aan en in de cafétaria iets drinken. Er waren nog gezinnen en ook enkelingen, doch niemand anders uit die klas van Martin.
Nog een kwartuurtje zwemmen. Naar de kleedkamer. De pa van Martin bekeek me.
- Tu as un très jolie gigi
Ik moest glimlachen.
Kleren aan en naar huis.
Nog wat praten en tegen tien uur, wat erna, naar bed.

Terug met Martin alleen. Opnieuw kleren uit. Samen naakt bij elkaar in bed. Martin wachtte even om het dekbed over ons heen te trekken. Ik merkte dat zijn piemel wat harder was dan de avond voordien. Ik kreeg een stijve door naar die lul van Martin te kijken.
Martin keek naar mijn piemel.
- Gij zijt… gij hebt goest… ?
Ja, ik had zin om iets te ondernemen.
- Gij zijt een… een… Jolie boy…, zegde Martin.
- Toi aussi.
We moesten allebei lachen.
- Mag ik ?
Ik had geen tijd om te antwoorden. Martin ging gewoon over me heen liggen, zijn buik tegen mijn buik.
- Leuk ? vroeg hij;
- Oui…. tres… charmant…
Martin sloeg zijn armen over me heen en drukte zich dicht tegen mij aan. Het gaf een fantastisch gevoel. Ik voelde mijn lul nog groeien. En ik voelde de penis van Martin groeien.
Martin begon ritmisch te bewegen. Lichtjes op en neer. Lichtjes heen en weer. Het gaf een enorm opwindend gevoel.
Ik voelde zijn adem in mijn hals. Ik genoot er van. Mijn lichaam bewoog ook, heen en weer, op en neer. Ik voelde de lul van Martin helemaal stijf worden. Ik voelde hoe zijn eikel telkens tegen mij buik stootte. Ik voelde hoe mijn eikel tegen Martin zijn buik stootte. Er zou iets gebeuren. Er zou…
Martin bewoog sneller en geweldiger. Zij lichaam wipte bijna op en neer. En telkens stootte zijn lul tegen mijn onderbuik. En telkens stootte mijn lul tegen zijn onderbuik.
En dan viel Martin stil. Hij schudde helemaal.
- A.. aaahhhh….
Ik voelde zijn sperma op mijn buik lopen.
- …Aaaahhhh….
Mijn zaad spoot tegen Martin zijn buik.
We lagen daar drie, vier minuten lang op elkaar. Genietend. Voelend hoe onze lullen verslenterden tot slappe piemeltjes.
Martin rolde van mij af.
We bekeken elkaar. We lachten.
- Blij ?
- Oui, tres, tres heureux.
- Kom…
Naar de badkamer. Schoon wassen. Afdrogen. Terug naar bed.
Martin greep me nog eens vast.
- Dank….
- Merci.