In Lelystad gebeurt niet veel. Althans niet veel dat ik, een 17-jarige vwo-er, het vermelden waard vind. En al helemaal niet in de straat waar ik woon: twee rijtjes huizen tegenover elkaar. Mijn ouders werken allebei, ze komen rond 6 uur thuis. Ik meestal een uur eerder. Op dinsdag ben ik al om 2 uur uit. Na een kop thee ga ik naar boven, naar mijn kamer, om huiswerk te maken. Mijn bureau staat voor het raam.

Sinds enige weken gebeurt er dinsdags iets geheimzinnigs in onze straat. Klokslag 3 uur komt er een man, ik schat hem op een jaar of 45, op een brommer de straat in. Hij parkeert zijn brommer op de stoep van nummer 19, hier recht tegenover, en belt aan. Een andere man, ongeveer even oud, doet open. Ze wisselen enkele woorden en dan stapt de brommerrijder naar binnen. Direct daarna sluit de bewoner de gordijnen op de begane grond.

Zoiets maakt me behoorlijk nieuwsgierig. Wat doen ze daar? Zitten ze in het donker te schaken? En wat zeggen ze als ze bij de deur staan? Een geheime begroeting? Een wachtwoord? Zijn het spionnen? Mijn fantasie neemt een wilde vlucht. En daar zitten ook minder brave fantasieën bij. Sex bijvoorbeeld. Vooral vanwege die gesloten gordijnen. Het idee dat die twee mannen daar ... en verder kom ik dan niet. Ik heb er geen voorstelling bij, maar het idee dat er dingen gebeuren die het daglicht niet verdragen, dat windt me op. En ongemerkt verdwijnt mijn hand dan in mijn broek. Maar ook al is fantasie soms spannender dan de werkelijkheid, de nieuwsgierigheid wint het: dit moet worden opgehelderd.

***

De volgende dinsdag, om 1 voor 3 steek ik de weg over. Naast de deur van het verdachte huis staat een Rhododendron. Ik kan er nog net achter knielen als ik de brommer hoor aankomen. Het is dezelfde man. Hij zet zijn brommer op slot, doet zijn helm af en belt aan. Ik hoor de deur open gaan. Ik kan ze nu niet meer zien maar wel horen. ‘Wat draait er vandaag?’ vraagt de aankomende man. ‘Ik ben de titel vergeten, maar het is iets met matrozen, een Duitse film’, antwoordt de ander. Ze sluiten de deur achter zich. Even later doen ze de gordijnen dicht. Dan bel ik aan.

De bewoner doet open. ‘Ik kom voor de matrozenfilm’, zeg ik.
Hij aarzelt. ‘De Duitse matrozenfilm’, zeg ik met een glimlach, ‘ik ben Ruud.’
‘Sorry, kom binnen Ruud, ik ben Paul.’ Ik doe in het halletje mijn jas uit. Ruud leidt me naar de kamer.
De brommerrijder geeft me een hand en zegt een beetje kortaf: ‘Bert, aangenaam.’ ‘Ruud’, knik ik.
‘Wil je ook thee?’ vraagt Paul.

Tegen de muur is een laken opgehangen. Daartegenover staat een versleten bank waarop zeker 5 mensen kunnen zitten, daarachter een beamer op een keukentrap. Verder is het sober, een beetje ouderwets, ingericht. ‘Zet ‘m maar aan, Paul’, bromt Bert. Paul doet het licht uit en start de film. Ze gaan allebei in een uiterste hoek van de bank zitten. Als ik in het donker nog eens goed naar ze kijk, zie ik twee goed ogende mannen – ze doen niet onder voor matrozen in de film – die allebei in elkaar gedoken zitten, alsof ze er niet zijn.

De Duitse matrozen zitten elkaar intussen achterna in een landschap met watervalletjes en bloemenperkjes. Eentje kleedt zich uit, gaat onder een waterval staan en begint zich af te trekken. De andere matrozen staan hem achter een boom te bespioneren.

Ik maak mijn riem los en laat mijn broek op mijn enkels zakken. Ik haal mijn, inmiddels stijve, pik uit mijn onderbroek en begin me af te trekken. Paul en Bert maken zichzelf nog kleiner.

‘Mmm, lekker jongens, prima film hoor, jullie mogen ook best met jezelf spelen, daar wordt de film alleen maar lekkerder van. Schaam je maar niet, we zijn met mannen onder elkaar.’ Eerst gebeurt er niets. Dan maken ze, strak voor zich uit kijkend, hun gulp open. Ze zien er nog slap uit, maar als ik langer naar ze kijk staan er al snel twee flinke lansen aan weerzijde van me. Alsof mijn ogen ze tot leven wekken. Ze durven niet op of om te kijken. Ze trekken zich onhandig af, alsof ze zich nog steeds doodschamen. Ik loop met mijn broek op mijn enkels naar Paul. Hij laat zijn pik los en kijkt me bang aan. Ik neem zijn pik in mijn hand en zeg: ‘Wat een lekkere worst heb jij daar, Paul.’

‘Bert, je moet echt even komen kijken naar die heerlijke stijve van Paul!´

Schuchter, komt Bert aangelopen. ‘O, maar Bert, jij hebt ook al zo’n prachtige penis!’, moedig ik hem aan. ‘En allebei een harde zak. Vol met geil, opgespaard voor dinsdagmiddag. Jullie moeten echt even bij elkaar voelen.’

In grote verlegenheid gebracht, raken ze even elkaars pik aan. ‘Misschien moeten die twee worsten elkaar eens wat beter leren kennen. Ga maar tegenover elkaar staan.’

‘Wacht, ik ben geen ..., eh, ..., geen, nou ja, ...’, stamelt Bert. ‘Wij ook niet, maar dan kun je toch nog wel met elkaar spelen?’, stel ik er tegenover en daarmee is alle verzet gebroken. Ze gaan tegenover elkaar staan. Ik maak hun broek los en schuif hun onderbroek iets naar beneden. ‘Kijk nou geven ze elkaar een kusje’, zeg ik. Ik grijp de twee penissen en duw de eikels tegen elkaar aan. ‘Zo, en nu gaan jullie lekker spuiten.’

Nog steeds onzeker over waar dit allemaal heengaat beginnen ze zich af te trekken. Elkaar aankijken is nog een brug te ver. Om te voorkomen dat ze de afstand vergroten steek ik een hand bij beide achter in hun onderbroek, pak hun billen stevig vast en duw ze naar elkaar toe. ‘Kom, steek je penis maar in de onderbroek van de ander.’

Ze gaan nu helemaal op in hun eigen genot en doen alles wat ik zeg. Ze beginnen onregelmatig adem te halen. Nu kijken ze elkaar wel aan. ‘Ja, lekker’, brult Bert ineens. ‘Ja, ja, spuit maar in mijn onderbroek, Bert!’, roept Paul. ‘Ik ga je onderbroek helemaal vullen met zaad roept Bert.’

Op het hoogtepunt duw ik ze nog dichter bij elkaar. Dan spuiten ze elkaars onderbroek vol. Uitgeput staan ze daarna tegenover elkaar. De branie van zojuist is weer verdwenen. Ik ga tussen ze instaan. Ik stop mijn hand in Pauls onderbroek, schep zoveel mogelijk sperma in mijn hand en wrijf daar zijn zak mee in. Daarna doe ik bij Bert hetzelfde.

‘En nu mogen jullie terug naar de bank, de matrozenfilm afkijken. Ik moet er vandoor.’

Als ik een kwartier later thuis aan mijn huiswerk begin, zie ik Bert zijn brommer starten en de straat uit rijden. Ik kan niet wachten tot het weer dinsdag is.

***

Dinsdag, een week later, het is 3 uur. Ik zie Bert aanbellen en naar binnen gaan. Ik wacht een kwartier voordat ik de straat oversteek en aanbel. Paul doet open. ‘Wat draait er vandaag?’, vraag ik. ‘Iets met Romeinen, een Italiaanse film’ antwoordt Paul. ‘Kom gauw binnen, we staan op het punt om te beginnen. Als ik de kamer in loop, zie ik dat de sfeer anders is dan vorige week: Paul en Bert zien er, met rode wangen, opgewonden, uit. De broeken zijn al uit en de onderbroeken staan met een flinke punt naar voren.

‘Wat gaan we vandaag doen?’, vraagt Bert. Vorige week was hij nog zo schuchter en nu zo zelfverzekerd.
‘Iets met Romeinen’, antwoord ik plagerig. ‘Maar we gaan ook ons zaad lozen in elkaars mannenvagina.’
‘Jeetje’, zegt Bert. ‘Wil je thee?’

De film verveelt al snel. Het is een soort klucht van mannen met pruiken, die net als de matrozen van vorige week achter elkaar aanhollen. Ik trek mijn broek en onderbroek uit en speel wat met mijn pik. Paul en Bert hebben hun hand ook in hun onderbroek. Ze kijken me verwachtingsvol aan. ‘Ok dan’, breek ik de ban, ‘tijd voor actie!’

Ik neem ze mee naar de achterkant van de bank.

‘Als jij nou met je buik op de achterleuning van de bank gaat liggen, Bert, met je benen een beetje wijd, dan kan Paul zijn penis in je mannenvagina duwen. Maar wacht, dan maak ik Paul eerst nat.’ Ik kniel voor Paul. ‘Kom, steek je piemel maar even lekker in mijn mondje.’ Hier heeft Paul de hele week van gedroomd, ik weet het zeker. Ik neem zijn pik in mijn mond, zo diep mogelijk. Daarna lik ik hem tot aan zijn kloten kletsnat. Pauls pik is nog verder gegroeid en hij heeft van de opwinding kippenvel op zijn zak. Ik begin te twijfelen of het allemaal wel zo’n goed idee is. De maagdelijke anus van Bert is misschien nog niet helemaal klaar voor het opgezwollen gevaarte van Paul. En omgekeerd mogelijk ook niet.

‘Mannen, we gaan het helemaal anders doen. Dit gaat niet passen. Die van mij is een stuk bescheidener van formaat. Als ik mijn penis nu even in jouw warme mond mag steken, Paul, dan kun jij daarna naast Bert gaan staan en dan priem ik mijn natte hete penis om de beurt in jullie achterste. Even later zijn ze er klaar voor: twee lekkere mannen liggen verlangend op mijn kloppende penis te wachten. Ik zet mijn eikel op het sterretje van Bert en duw. Hij gaat er helemaal in. Dan neem ik zijn pik in mijn hand en knijp een paar keer zachtjes in zijn eikel. Aan het samenknijpen van zijn billen voel ik dat hij klaarkomt.

Dan is Paul aan de beurt. Het gaat even gemakkelijk als bij Bert, die hem overigens liefdevol aanmoedigt: ‘Toe maar Paul, dit is heerlijk. Voel je het? Lekker hè, zo’n piemel in je; dat een andere man hem in je gaatje duwt. Dat is toch vies en lekker tegelijk?’
‘Ja! Ja!’, roept Paul en begint te spuiten.

Ik hijs mijn broek op, loop naar de gang en trek mijn jas aan. Paul komt achter me aan. ‘Moet je alweer weg? ‘Ja, bedankt voor de thee.’

Als ik ’s avonds naar bed ga, kijk ik nog even uit het raam. Berts brommer staat er nog steeds.