Herinneringen - 1

Ik ben Gijs. Ik ben exhibitionist. Ik hou ervan bekeken te worden en dat ik aangeraakt wordt. Dat heb ik al vanaf de basisschool. Knuffelen, daar hou ik ook van. Ik ben nu 54 en nog steeds single. Maar ondanks dat ben ik heel tevreden over mijn leven tot nu toe. Herinneringen zorgen bij mij voor voldoende opwinding om bij het aftrekken steeds explosief klaar te komen. En die herinneringen gaan ver terug. In deze serie herinneringen laat ik kennis maken van mijn belevenissen. Belevenissen die ieder ander van jullie ook kon zijn overkomen.

Mijn eerste herinnering is uit de tijd dat ik in de vijfde klas van de lagere school zat. Tegenwoordig zou je groep zeven zeggen. Het was ook in de tijd dat je een jongensschool had en een meisjesschool. Gemengde scholen waren er niet.

Ik was niet groot voor mijn leeftijd. Beetje rossig haar met sproeten en gezond mager. We woonden in een klein dorp in Drenthe. Vanwege het werk van mijn vader waren mijn ouders vanuit Amsterdam daarheen verhuist. Een boerendorp was het, en wij waren daar de eerste import. Vandaar dat ik voor de jongens uit mijn klas in eerste instantie een soort van bezienswaardigheid was. Mensen uit de grote stad, zeker uit Amsterdam, kenden ze daar niet.

De eerste dagen op school stond ik in de pauzes alleen op het schoolplein. De anderen bekeken mij van een afstand. In tegenstelling tot de andere jongens had ik nette kleren aan. Een keurig gestreken kort broekje en een blouse met knoopjes. En witte sokjes met sandalen. Heel iets anders dan mijn klasgenoten. Die hadden ook wel een korte broek, maar die was waarschijnlijk al gedragen door oudere broers. Behoorlijk versleten. En blouse met knoopjes hadden ze sowieso niet. Alleen een soort overgooier. Sandalen hadden ze ook niet. Wel klompen.

Dat ik zo bekeken werd vond ik eigenlijk wel interessant, dat maakte mij speciaal. Een prettig gevoel. Het duurde een paar dagen voordat de andere jongens voorzichtig toenadering zochten. Dat was eigenlijk na de eerste gymles. In Amsterdam hadden we bij de gymles altijd een gymbroekje aan. Dat het in Drenthe anders ging wist ik niet. Ze hadden wel een soort gymzaaltje. Eigenlijk was het de zaal van het buurthuis, maar de ruimte was prima. Omkleden was in een kleine ruimte ernaast. Daar waren een paar banken neergezet.

De andere jongens hadden er duidelijk zin in. Ik kwam als laatste binnen. Terwijl ik mijn gymtas nog aan het openmaken was, stonden de andere jongens al met ontbloot bovenlijf en alleen in hun onderbroek. Het tenue waar ze normaal in gymden. Grinnikend keken ze naar mij.

Ik haalde mijn blauwe Amsterdamse gymbroekje uit mijn tas. Ik wist alle ogen op mij gericht. Ik knoopte mijn blouse los en legde die netjes naast me neer. Vervolgens trok ik mijn hemdje uit. Ik was dan wel klein en mager, maar best gespierd. Langzaam trok ik mijn broekje uit. Daarbij ging mijn onderbroek ook een beetje naar beneden, tot halverwege mijn billen. Ik hoorde weer gegrinnik. Ik draaide mij om. “Nog nooit een stadse kont gezien?” Een aantal van de jongens knikten van nee.

Mijn onderbroekje zat nog steeds halverwege en bedekte mijn piemeltje maar net.

Ineens had ik een idee. Ik trok mijn onderbroekje helemaal uit. Poedelnaakt stond ik voor mijn klasgenootjes. “Dan kunnen jullie nu meteen alles zien.” Ik draaide in het rond. Het kon me niks schelen. Ik vond het wel leuk.

“Wat gebeurt hier?”, donderde de stem van de meester door de ruimte. Ik nam snel mijn blauwe gymbroekje en trok die aan. “We zijn aan het omkleden meneer.”

“Hop, de zaal in jullie, ik sta al een tijdje te wachten.”

We gingen in rap tempo het zaaltje in. Mijn optreden had wel effect gehad. De meeste jongens spraken me daarna wél aan. Dat ik best goed was in gym hielp daar ook bij. Bij spelletjes wilden ze mij graag in hun team.

Na de gymles werd ik aangesproken door een van de jongens. “Ik ben Luuk, zullen we na school samen spelen?” Luuk was net zo groot als ik. Smal gezicht, kort donker haar en een leuke glimlach.

Ik lachte terug. “Is goed, kom je bij mij thuis?” Hij knikte. Het hele dorp wist waar we woonden. Dat was ook niet zo moeilijk want mijn ouders hadden een villa laten bouwen vlakbij het dorpscentrum. Een mooi wit huis. Groot ook. Naast de woonkamer met serre en de keuken nog een bijkeuken en op de eerste verdieping vier kamers en een badkamer. Een van die kamers was de slaapkamer van mijn ouders. In een andere kamer stonden fitness-toestellen, terwijl de andere kamers logeerkamers waren.

Op zolder had ik mijn eigen kamer. Een luxe. Mét een balkon en ook nog een eigen douche en toilet. Ik weet het, mijn ouders verwenden mij als enigst kind.

Na school ging Luuk meteen mee. Ik keek hem nog eens aan. Het was een leuke, vrolijke jongen. “Moet je moeder niet weten dat je ergens anders gaat spelen?”

“Nee hoor, mijn ouders werken allebei tot laat.”

Bij ons thuisgekomen gingen we via de bijkeuken naar binnen. Luuk keek zijn ogen uit. Zo’n groot huis had hij nog nooit gezien. Mijn moeder was in de keuken en ik stelde Luuk aan haar voor. Die had zijn klompen netjes bij de achterdeur gezet. “Wat leuk Gijs dat je een vriendje gevonden hebt. Willen de heren een glas limonade?” Dat ging er wel in. Luuk keek zijn ogen uit. Moeder schonk nog een tweede glas in. “Neem die maar mee naar boven.”

Even later zaten we op mijn kamer met een groot glas ranja. Ik moest terugdenken aan de gymles. Luuk had mij poedelnaakt gezien. Zou dat de eerste keer zijn geweest dat hij een blote jongen gezien had? Was het daarom dat hij had voorgesteld om samen te spelen? Zou hij me mooi vinden? Allemaal vragen die alleen beantwoord konden worden door het uit te testen.

Luuk had alle aandacht voor mijn grote kamer. “Jeetje joh, jouw kamer is net zo groot als onze woonkamer”, zei hij bewonderend.

“Ja hij is groot hè? Ik kan hier goed rondrennen. Het enige nadeel is dat het op zolder is en dus ook warm in de zomer.” Terwijl ik dat zei deed ik mij blouse en hemd uit. “Zo, dat is beter.”

Ik zag Luuk met bewondering kijken naar mijn gespierde bovenlijf. “Jij hebt al spierballen.” Ik liet hem mijn bovenarmen voelen. Zijn aanraking gaf mij een heerlijk gevoel.

“Je mag je hemd ook wel uitdoen hoor”. Luuk twijfelde, maar even later zat hij ook met ontbloot bovenlijf. Hij was niet zo gespierd als ik maar zag er wel mooi uit. Het was inderdaad warm op mijn kamer. Ik deed de deuren naar mijn balkon open. Een zwoel windje kwam naar binnen.

“Dat helpt nog niet veel. Ik neem even snel een douche, vindt je dat erg?”

Luuk knikte van nee. “Je doet maar.”

Ik liep naar mijn douche en deed de rest van mijn kleren uit. Ik had de deur een beetje open laten staan. Als Luuk het wilde dan kon hij mij zien. Ik stapte de douche in en liet me heerlijk afkoelen door het lauwe water. Door de deur zag ik dat Luuk het balkon was opgelopen. Van daaruit kon hij door het raam van de doucheruimte naar binnen kijken en een mooi zicht op mijn blote lijf hebben. Hij deed net alsof hij niet keek, maar dat deed hij wel. Ik vond het prachtig. Ik werd graag bewonderd.

Ik deed de kraan uit, pakte een handdoek en terwijl ik mijn haar afdroogde liep ik in adamskostuum mijn kamer binnen. Ik zag Luuk kijken en ik deed alsof ik het de gewoonste zaak van de wereld vond. Ik liep bij hem het balkon op. “Ben je niet bang dat iemand je ziet?”

“Vanaf het balkon kan niemand mij zien. Wel in mijn kamer, maar dan alleen als het donker is en ik mijn licht aan heb. Overdag loop ik hier vaak in mijn blootje. Lekker koel”, lachte ik.

Luuk keek naar mijn lego-ruimteschip dat boven op een kast stond. “Is dat ding van jou?”

Ik knikte. “Mooi hè? Gekregen met sinterklaas. Wou je hem beter zien?”

“Ja best wel.”

Ik reikte naar de kast terwijl ik me er van bewust was dat Luuk mij van top tot teen bekeek. Spannend. “Ik kan er niet goed bij”, loog ik. “Ik heb een idee, je kan me helpen. Als je met je rug tegen de kast gaat staan en je handen in elkaar doet kan ik daar op gaan staan en dan kan ik er wel bij.”

Luuk ging tegen de kast staan en maakte van zijn handen een soort opstapje. Het was niet in hem opgekomen dat ik dat ook had kunnen doen, maar nu was het te laat. Ik zette een voet op zijn handen en trok me aan zijn schouders omhoog. Voordat Luuk het in de gaten had keek hij van heel dichtbij tegen mijn piemel en mijn ballenzakje aan. Ik boog expres naar voren zodat mijn lauwe worstje tegen zijn gezicht kwam. Ik voelde hoe hij langzaam omhoog kwam, wrijvend tegen zijn wang. Ik deed er lang over. Eindelijk pakte ik het ruimteschip en liet me weer zakken. Mijn piemel stond recht omhoog.

Luuk keek er met een rood hoofd naar. “Nog nooit een harde piemel gezien?”

“Hoe doe je dat?”

“Als ik over mijn piemel wrijf wordt hij vaak hard.” Ik aaide over mijn stijve en die werd daardoor nóg harder.

Luuk keek bewonderend toe. “Kan hij niet afbreken?”

Ik lachte. “Nee hoor, er zit geen botje in. Je mag wel even voelen hoor.” Luuk twijfelde. Ik nam zijn hand en bracht die naar mijn stijve. Mijn voorhuid zat nog keurig over mij eikeltje. Ik legde de hand van Luuk op mijn piemel. “Voel maar”.

Zijn nieuwsgierigheid won het van zijn twijfel en ik voelde hoe hij met zijn vingers mijn piemel betastte. Klaarkomen kon ik nog niet, maar het voelde heerlijk. Ik zorgde dat ik goed naar hem toegedraaid stond. “Voel mijn balletjes ook maar”, moedigde ik hem aan.

Ik voelde hoe hij mijn knikkers voorzichtig tussen zijn vingers hield. Wij wisten nog niets van homo’s en zo. Voor Luuk was het nieuwsgierigheid, voor mij een heerlijk gevoel. Hij voelde opnieuw mij piemel, duwde hem naar beneden en liet hem ineens los waardoor die tegen mijn buik aan kletste. “Er zit vering in”, lachte hij.

“Heb jij nooit een harde piemel dan?”

“Nee, niet dat ik weet.”

“Wil ik het eens proberen bij je?”

Luuk trok zijn broek en onderbroek omlaag. Zijn slappe worstje hing te bengelen tussen zijn benen. De blauwe aders in zijn lies waren duidelijk zichtbaar. Zijn zakje zat een beetje tegen de binnenkant van zijn benen geplakt. Ik nam zijn piemel tussen mijn duim en wijsvinger en masseerde hem. Met mijn andere hand streelde ik zijn zakje. Luuk keek verwachtingsvol toe. Het duurde even, maar uiteindelijk voelde ik zijn pikkie harder worden.

“Het lukt!”, klonk het enthousiast. Ik bleef masseren. Ook bij Luuk kwam zijn voorhuid nog niet over zijn eikeltje. Na tien minuten staarde Luuk bewonderend naar zijn eerste stijve.

“Lekker”, kraaide hij van plezier. Hij nam het van me over en zo zaten we naast elkaar, lekker bloot, aan onze piemels te voelen.

“Ik moet nu even plassen”, zei ik terwijl ik opstond om naar de wc te gaan.

“Ik ook”, zei Luuk.

Even later stonden we in ons nakie samen te plassen. Het spetterde wel een beetje waardoor onze benen nat werden. Ik stelde voor om het af te douchen. We spoelden ons af in de douche en ik gaf Luuk een handdoek.

“Best wel leuk om zo bloot te zijn.” Hij grinnikte terwijl hij in adamskostuum door de kamer liep. We gingen op het balkon staan en voelde de wind over ons lichaam. Luuk sloeg een arm om me heen. “Jij bent mijn beste vriend.”

We gingen terug naar binnen en ik liet hem het lego-ruimteschip zien en speelden ruimte-oorlogje. Onze piemels waren al lang weer geslonken toen we onze kleren aandeden omdat het voor Luuk tijd was om naar huis te gaan. “Morgen bij mij?” Hij keek me hoopvol en vragend aan.

“Is goed.”