Hier is hij dan, het eerste deel van een nieuw verhaal. Ik ben zeer benieuwd wat jullie vinden van dit verhaal. Ik zal ernaar streven om wekelijks minimaal 1 deel in te sturen. Laat je een reactie voor me achter?

Resoluut trek ik de schuurdeur achter mij dicht en draai hem op slot. Dan stap ik op mijn vaders fiets en rij de oprit af. Twijfel heb ik niet meer, mijn doel staat vast. Wel besluit ik om een stukje om te fietsen. Het is ten slotte mooi weer en ik geniet van de warme zon op mijn gezicht. Als ik mijn wijk uitfiets zie ik mijn bestemming in de verte. Een groot flatgebouw van 16 verdiepingen. Vanaf de hoogste verdieping heb je een super mooi uitzicht over de weilanden.

Wie ik ben? Ha, jij kent mij wel al weet je waarschijnlijk niet hoe ik heet. Waarschijnlijk zit of zat ik vroeger bij jou in de klas. Ik ben die jongen waarvan je niet op zijn naam komt als je al je klasgenoten opnoemt. En als je mijn voornaam weet te herinneren weet je sowieso niet mijn achternaam. Niet dat ik het je kwalijk neem hoor, ik beweeg expres op de achtergrond. Ik leef als het ware in de schaduwen en dat bevalt mij prima. Ik zorg er voor dat ik een gemiddelde leerling ben, mijn cijfers voor elk vak zijn gemiddeld een zeven. Op deze manier val ik ook niet op bij de leraren. Nee, ik word niet gepest en daar ben ik overigens ook niet bang voor. Er is immers al een pispaal (Pieter) in de klas wat ik eigenlijk best sneu voor hem vind. Uiteraard doe ik niet mee aan de pesterijen maar neem het ook niet echt voor hem op. Is misschien zwak maar als ik het voor hem ga opnemen, beland ik dan juist niet in de belangstelling?

Nu hoor ik je bijna denken. Wat nou als je een gezamenlijk project heb? Nou, daar heb ik ook aan gedacht. Deze doe ik over het algemeen samen met Pieter en als het met meer moet zijn er twee meiden die alleen oog voor elkaar hebben en voor de rest ook geen vriendinnen hebben. Bij zo’n gezamenlijk project neem ik het meeste werk op mij en Skypen we met zijn tweeën of vieren vanuit huis.

Wanneer de bel gaat loop ik met de meute mee het lokaal in, ik zit bijna altijd alleen in een hoekje van de klas. Tijdens de pauzes of bij tussenuren zit ik alleen in de bibliotheek, daar probeer ik zoveel mogelijk mijn huiswerk te maken zodat ik thuis alle tijd heb voor mijn hobby.

Maar toch zal ik mij even voorstellen. Ik ben Joey Langman, 17 jaar oud. Ik ben behoorlijk klein van stuk met mijn 1.60, is eigenlijk wel grappig in combinatie met mijn achternaam.

Net zei ik al dat ik een hobby heb, dit is gamen. En dan eigenlijk vooral online gamen. Denk aan World of Warcraft, Battlefield V & Fortnite. Maar mijn grootste voorkeur gaat uit naar America’s Army wat ik speel via het platform Steam. Zo simpel mogelijk uitgelegd: Dit is een online spel waarin je als soldaat in een team met andere soldaten het team van de tegenstander moet uitschakelen. Wanneer ik vrij ben van school en niet hoef te werken en niet bezig ben ik dus aan het gamen. En ik ben er goed in, dat durf ik wel van mezelf te zeggen. Onder de andere hardcore gamers ben ik trouwens behoorlijk bekend.

Nu ben ik ook aan het gamen, America’s Army. Ik speel het scenario The Bridge. Is eigenlijk het meest overzichtelijke scenario. De opdracht is simpel, ik zit in het aanvalsteam en moet samen met mijn medespelers naar de andere kant van de brug. Als er één lid van mijn team achterin komt is de ronde afgelopen en heb je gewonnen. Aan de verdedigers dus de taak om je tegen te houden. Tijdens de ronde hoor je de real life stemmen van mijn medespelers, ten minste als ze een microfoon hebben. Mijn stem hoor je dus ook, ik probeer de leiding te nemen en mijn medespelers te informeren. Andere hardcore spelers overleggen over het algemeen goed en over het algemeen heb je de meeste kans om te winnen als je met elkaar communiceert. Als ik vlak voor het midden achter een autowrak schuil houd gooi ik een rookgranaat, daarna kijk ik om een hoekje en zie een tegenstander, headshot!, dat is er weer één minder. Door mijn microfoon roep ik “forward guys” en ren zelf naar voren. Op dat moment gaat mijn mobiel af, ik kijk opzij en zie dat mijn vader belt. Ik kijk terug en zie een tegenstander, ik probeer eerder te zijn dan hem maar ik ben te laat en word afgeschoten. Ik vloek even zacht en neem dan mijn telefoon op.

‘Met Joey’

‘Met je vader… Jan heeft zich zojuist ziek gemeld dus kan je eerder komen?’

Hij vraagt het, maar ik weet dat het geen vraag is.

‘Ja, ik kom eraan, tot zo.’

‘Tot zo’ zegt hij terug en dan verbreek ik de verbinding.

Ik excuseer mij naar mijn team en sluit het spel af om te gaan werken.

Mijn ouders zijn eigenaar van een restaurant in het centrum aan een druk plein. Mijn vader is de hoofd kok en mijn moeder de gastvrouw. Het restaurant is zeven dagen per week open en als je niet van te voren reserveert is de kans zeer klein dat er plaats is, zeker in het weekend zoals nu. Als je ouders een restaurant hebben heeft dat zo zijn voor- en nadelen. Het grootste voordeel, ten minste dat vind ik, is dat ik heel vaak alleen thuis ben. Als ik doordeweeks naar school ga liggen mijn ouders over het algemeen nog in bed en als ik thuis kom zijn ze al weg tot laat in de avond. In het weekend zie ik ze wel, in de ochtend ten minste. Begin van de middag zijn mijn ouders dan alweer weg. Toen ik nog klein was werkte mijn moeder niet in het restaurant maar deed ze de administratie vanuit huis. Maar toen ik naar de middelbare school ging is mijn moeder als gastvrouw gaan werken. Ik werd dus al snel erg zelfstandig. Vanaf ongeveer mijn veertiende ben ik meer en meer gaan werken in het restaurant. Eerst in de spoelkeuken maar al snel ook achter de bar en in de bediening. Even heb ik het ook geprobeerd als kok maar ik bakte er letterlijk en figuurlijk weinig van en daar was ik dan ook snel klaar mee. Het is grappig eigenlijk, op school leef ik in de schaduw, ben ik de onbekende jongen en hier in het restaurant ben ik die joviale en klantvriendelijke jongen die eigenlijk met iedereen wel een praatje kan maken. Ik werk standaard op vrijdag, zaterdag en zondag. Doordeweeks alleen bij topdrukte of al er iemand ziek is.

Na een half uurtje stap ik van mijn fiets, zet hem op slot en ga via de achterzijde naar binnen. Daar is een kleine ruimte wat dient als garderobe voor het personeel. Hier ligt ook de bedrijfskleding. Snel doe ik een overhemd aan en loop door naar de keuken. Mijn vader is samen met twee andere koks al druk met het voorbereiden van al het eten. Hij ziet mij en wenkt, ik loop naar hem toe. Jan is ziek dus jij mag de bar doen vandaag. Straks komt er een nieuwe, Paul, Jan zou hem inwerken maar dat kan jij toch ook?’

‘Natuurlijk pa’ zeg ik en loop de keuken uit het restaurant in. Mijn moeder ziet me binnenkomen en glimlacht naar mij. ‘Hoi lieverd, wat fijn dat je zo snel kon komen.' Ik glimlach naar haar en loop naar de bar. Vanachter de bar heb je een goed overzicht op het restaurant en zie ik dat het terras bijna vol zit. De twee meiden die in de bediening zitten hebben mij inmiddels ook gezien en steken bijna opgelucht hun arm op ter begroeting. Direct kijk ik op het scherm of ik drank moet klaar maken en ik kan eigenlijk direct aan de slag. Tafel 4, een cola, een bitter lemon en twee keer Heineken van de tap.

Al snel heb ik de achterstand weggewerkt en kan even rustig een doekje over de bar halen. In mijn ooghoek zie ik iemand het restaurant inlopen, automatisch draai ik mijn hoofd en schrik. Dat is Paul en ik herken hem! Hij zit bij mij in de klas en hoort bij de populaire jongens. Hij doet alles om in de belangstelling te staan en met alles bedoel ik ook echt alles! Hij is knap, bruin kort haar, bruine ogen en een brede kaaklijn. Hij is ook een kop groter dan ik en heeft een gespierd lichaam. Hij is één van de jongens die na de gym les pronkt met zijn lichaam en helemaal naakt naar de douches loopt zonder iets te verbergen. Zelf ga ik altijd met een boxer aan en handdoek om naar de douches, schiet snel een hokje in, douche snel om vervolgens afgedroogd en weer met boxer aan terug te gaan naar mijn kleding die ik snel aantrek. Zucht, is hij de nieuwe die ik moet inwerken?

Terwijl ik zie dat mijn moeder Paul aanspreekt en hem een hand schud krijg ik een nieuwe bestelling binnen. Ik begin er gelijk mee en hoor even later mijn moeder achter mij. ‘Joey, heb je even.’ Ik draai om en kijk vragend naar mijn moeder. ‘Joey, dit is Paul, Paul dit is Joey.’

‘Hey Paul’ zeg ik met een geforceerde glimlach en ik steek mijn hand uit over de bar. ‘Hey Joey’ zegt hij terug. Ik kan zien dat hij minstens zo verbaasd is als ik. ‘Kennen jullie elkaar?’ hoor ik mijn moeder vragen.

‘Ja, we zitten bij elkaar in de klas.’ Zeg ik snel.

‘O, wat leuk! Nou dan kan ik hem prima aan jou overlaten toch? Zorg jij er even voor dat hij bedrijfskleding krijgt?’

Ik knik naar mijn moeder en richt mijn aandacht op Paul. ‘Heel even geduld, ik maak even een bestelling af.’ Zonder op antwoord te wachten ga ik verder met het maken van een Bacardi cola. Als ik alles klaar heb gezet spoel ik mijn handen en kijk naar Paul die mij aandachtig observeert. ‘Loop je even mee?’

Paul volgt mij naar achteren, door de keuken waar mijn vader hem begroet door een hand op te steken maar snel weer verder gaat. ‘Deze kant op’ zeg ik over mijn schouder en ik loop naar de kleine ruimte achter. Daar open ik een kast. ‘Welke maat heb je?’ vraag ik zakelijk zonder hem aan te kijken. ‘Eh L denk ik, ligt eraan hoe die valt.’ Zonder dat hij het ziet rol ik even met mijn ogen en pak dan een overhemd in de maat L. Als ik omdraai heeft Paul zijn jas al uitgetrokken en trekt net zijn shirt over zijn hoofd. Ik zie zijn brede borstkas en strakke buik. Hij ziet mij kijken en glimlacht. Ik reik hem snel een overhemd aan en hij trekt hem aan. Als hij de knoopjes dicht heeft zie ik hem zoeken naar een spiegel. ‘Spiegel hebben we niet maar het is de goede maat, hij staat je erg goed.’ Ik schrik van mijn eigen woorden en Paul glimlacht alleen maar. Snel pak ik nog twee overhemden en leg ze apart. ‘Die kan je vanavond meenemen. Ga je mee?’ Wederom zonder op antwoord te wachten loop ik terug naar de bar met Paul in mijn kielzog. Wat mij betreft mag deze avond heel snel voorbij zijn.

Nadat ik Paul heb voorgesteld aan de twee meiden Anna & Merel begin ik hem wegwijs te maken achter de bar. Ik leg uit hoe het computersysteem werkt en laat zien waar alles staat. Het verbaasd mij enigszins maar de samenwerking verloopt prima. Hij pakt alles snel op en doet sommige bestellingen al in zijn eentje. Op een gegeven moment als Paul bezig is met een paar biertjes te tappen word ik gewenkt door Merel. ‘Lekker ding die Paul, is hij bezet?’

Ik rol mijn ogen en zeg kortaf: ‘Weet ik veel, moet je hem vragen.’ Lachend kijkt ze mij aan en loopt dan weer weg. Paul kijkt met een vragende blik aan en ik loop op hem af. ‘Ze wil weten of je vrijgezel bent.’ Hij lacht en kijkt naar haar.

‘Wat Merel betreft ben ik bezet maar op Anna zou ik wel een kunstje kunnen.’ Pff denk ik bij mezelf en besluit maar om niks te zeggen. ‘Wat ben je opeens stil Joey, je gaat toch niet vertellen dat je daar niet over fantaseert.’

Ik haal mijn schouders maar op en zie op het scherm een nieuwe bestelling. ‘Doe jij die?’ vraag ik en wijs naar het scherm. ‘Ik loop even naar achter, cola pakken, die is bijna op.’

Wanneer ik weer terug ben en de cola heb bijgevuld komt mijn moeder op ons af lopen. ‘Hoe gaat het jongens?’

‘Goed hoor’, zeg ik, ‘Paul pakt het prima op.’

‘Goed om te horen, Joey, zou jij Anna en Merel willen ondersteunen om een aantal tafels van ze over te nemen.’

‘O, prima hoor, zal ik deze hoek nemen? Dan kan ik een oogje in het zeil houden bij Paul.’

‘Helemaal goed jongen, fijn.’

Terwijl mijn moeder weer wegloopt om een aantal gasten in ontvangst te nemen wend ik mijn blik naar Paul en vertel hem welke tafels ik onder bediening krijg maar dat ik hem zal blijven ondersteunen. Paul vindt het prima al zie ik aan zijn ogen dat hij het och wel een beetje spannend vindt om de bar alleen te moeten doen.

Na een half uurtje zitten bijna alle tafels vol en zijn Paul en ik behoorlijk druk. De simpele bestellingen gaan Paul prima af. Uiteraard spring ik Paul regelmatig bij en wijs hem af en toe op het juiste glas bij het juiste drankje. De ruimte achter de bar zorgt er wel voor dat we elkaar regelmatig aanraken. Hoewel het lijkt alsof Paul zich hier totaal niet aan stoort krijg ik het er toch wel warm van. Op een gegeven moment zegt Anna wat tegen mij en dan draai ik om zonder te beseffen dat Paul er staat. Mijn linkerhand hing langs mijn zij en doordat ik omdraai glijdt de rug van mijn hand deze onbedoeld van zijn bovenbeen over zijn kruis naar zijn andere bovenbeen en staar ik naar zijn borst aangezien hij een kop groter is. Ik ruik zijn luchtje en zwijmel bijna weg. ‘Rustig aan Joey’ hoor ik hem lachend zeggen. Ik voel dat ik rood begin te worden en snel excuseer ik mezelf en ga aan de kant. Ik zie een doekje op de grond liggen bij mijn voeten en automatisch klap ik voorover om hem op te rapen. Lachend geeft Paul een tik op mijn billen en zegt ‘Zo jij bent lenig!’

Zonder om te kijken sta ik snel recht en zie ik een klant vanaf zijn tafel vragend naar mij kijken. Godzijdank denk ik bij mezelf en snel naar de klant toe. Als ik weer terug ben achter de bar heb ik mezelf herpakt en heeft Paul weer een nieuwe vraag. Gelukkig weten we elkaar voor de rest een beetje te omzeilen. De samenwerking gaat eigenlijk prima en zonder dat ik het eigenlijk echt besef hebben we het nog gezellig ook met zijn tweeën. Als de meeste klanten zijn uitgegeten en de meeste koffie is uitgeserveerd komt er zelfs een moment dat we tegelijk even onze handen vrij hebben.

‘Pff, harder werken dan ik dacht dit.’

‘Haha, we zijn nog niet klaar hoor, we kunnen zo eerst nog even alles bijvullen, is eigenlijk wel een prima klusje voor jou’ zeg ik met een grijns.

‘Oké, waar kan ik de voorraad vinden?’

‘Loop maar mee.’

Nadat ik hem heb laten zien waar hij alles kan vinden gaat hij weer vol goede moed aan het werk. Ondertussen ben ik daardoor natuurlijk weer drukker maar dat is niet erg want dat scheelt straks weer tijd.

‘Zo, nou Paul, hoe vond je je eerste avond?’ vraagt mijn moeder als de zaak zo goed als leeg is. ‘Ik vond het heel leuk mevrouw.’ Zegt hij beleefd terug. ‘Joey hier heft mij een hoop geleerd.’ Hij kijkt glimlachend naar mij en ik voel dat ik bijna moet blozen.

Als ook de laatste klanten weg zijn, alles is bijgevuld en de bar weer schoon is zit onze taak er voor vanavond wel op. ‘Biertje?’ vraag ik aan Paul.

‘Ja lekker, dat gaat er zeker in.’

Even later zitten we met Anna, Merel, Paul, mijn moeder en ik gezellig bij de bar. Mijn vader en het personeel van de keuken is ook bijna klaar en zullen zo nog gezellig een drankje komen doen. Normaal gesproken blijf ik nooit hangen en ben ik snel weg maar om één of andere reden blijf ik vanavond wel zitten. Waarom? Ik weet het eigenlijk niet, misschien om Paul nog een beetje in de gaten te houden?

Ik zit naast Paul, mijn knie raakt af en toe zijn knie maar steeds trek ik hem weer terug. Paul lijkt het niet te merken maar ik voel mij er eigenlijk wat ongemakkelijker onder. Plots vraag Paul wat ik naast school en mijn werk doe. Ik weet eigenlijk niet hoe ik hier op moet antwoorden, moet ik hem gaan vertellen dat ik van gamen hou? Wil ik wel dat hij mij beter leert kennen. ‘Hij zit altijd achter zijn computer’ hoor ik mijn moeder zeggen. ‘De computer?’ Hij vraagt het licht verbaasd maar volgens mij lijkt hij ook geïnteresseerd. Ik haal mijn schouders op. ‘Valt wel mee hoor maar ik vind het wel leuk om te gamen.’

‘gamen?’ vraagt hij.

Ik zucht, ‘Ja, online gamen. Je weet wel. Fortnite, Battlefield, America’s Army bijvoorbeeld.’

Ik zie Anna met haar ogen rollen en zij begint een gesprek met Merel. Paul daarentegen kijkt verbaasd. ‘America’s Army? Dat ken ik, dat is supertof.’

Mijn moeder lacht, ‘Nou dan moeten jullie maar eens samen gaan spelen, zou leuk zijn als Joey eens een vriendje mee naar huis neemt.’

‘Maaam’ zeg ik geërgerd. ‘Doe is normaal.’

Gelukkig komt het personeel van de keuken het restaurant nu binnen. Snel sta ik op en vraag wat ze willen drinken. Terwijl ik voor iedereen weer wat inschenk zie ik Paul met mijn vader praten. Ik besluit om niks voor mezelf in te schenken en als ik iedereen van een drankje heb voorzien zeg ik dat ik ga. ‘Nu al?’ vraagt Paul. Ik negeer hem en steek mijn hand op. ‘Luitjes, tot morgen.’ Snel loop ik naar achter, pak ik mijn jas en vertrek ik door de achterdeur.

Thuis, ik kijk op de klok. Half één, pff. Ik ben gesloopt. Ik loop direct door naar boven naar mijn slaapkamer en kleed mezelf uit. Ik gooi al mijn kleren op de overloop en loop naar mijn eigen badkamer. Ja, dat is nu eenmaal één van de voordelen van het hebben van ouders met een goed lopend restaurant. We wonen best groot en aangezien ik geen broers of zussen hebt heb ik een grote slaapkamer met een aangrenzende badkamer. Aan de andere kant van de overloop hebben mijn ouders hun slaapkamer met badkamer.

Als het warme water uit de stortdouche over mij heen valt sluit ik mijn ogen. Ik glij met mijn hand van mijn borst langzaam naar beneden. Paul… zucht ik terwijl ik mijn lul streel. Direct voel ik het bloed naar mijn lul stromen. Ik open mijn ogen en kijk trots naar beneden. Hoewel ikzelf klein van stuk ben is mijn lul dat niet. Hij is ongeveer 14 / 15 centimeter in slappe toestand en een centimeter of 21 / 22 als hij stijf is. Hij is overigens niet dik maar eigenlijk gewoon dun. Mijn eikel zit netjes in zijn huidje als hij slap is maar wanneer hij stijf word schuift mijn voorhuid naar achteren en pronkt mijn eikel trots. Mijn schaamhaar scheer ik trouwens weg, dit vind ik persoonlijk hygiënischer en eigenlijk lijkt hij dan nog langer haha.

Het duurt niet lang voordat mijn lul volledig stijf in mijn hand ligt. Zachtjes masseer ik mijn eikel en een zachte kreun kan ik niet onderdrukken. Dan buig ik voorover, en lik even aan mijn eikel. Ja, ik ben lenig en ik heb vaak geoefend, daardoor kan ik er goed bij. Ik ben geil, ik wil klaarkomen. Snel draai ik de douche uit en droog mij af. Naakt loop ik naar mijn kamer en ga op mijn bed liggen. Ik sluit mijn ogen en denk aan Paul, Mijn eikel wordt steeds natter van mijn eigen voorvocht, ik krom mijn rug en zet mijn voeten tegen de muur, Langzaam kantel ik mijn bekken verder en voor ik het weet raken mijn lippen mijn eigen eikel. Ik proef mijn eigen voorvocht, langzaam kantel ik mijn hoofd en mijn lippen omsluiten mijn eikel. Terwijl mijn tong mijn eikel bewerkt trek ik zacht aan mijn harde stam. Al kreunend streelt mijn vrije hand mijn billen. Als ik met een vinger mijn gaatje masseer voel ik een orgasme opborrelen. Ik versnel het tempo van mijn hand en houd mijn eikel in mijn mond. Dan kom ik met een ingehouden kreun klaar en voel ik mijn zaad mijn mond vullen. Gretig slik ik door en zuig de laatste resten uit mijn eikel. Dan ga ik languit liggen en sla de dekens dicht en val in een diepe en rustige slaap.