Ze had hem binnen zien komen, hij was net als zij alleen. Ze vroeg zich af of zijn date misschien ook niet op was komen dagen zoals bij haar het geval was.

Ondanks het bedrieglijke schemerdonker zag ze dat hij aantrekkelijk was en een mooie soepele tred had als hij liep. Hij leek wat te aarzelen, keek om zich heen en hield even zijn pas in. Haar hart sloeg een slag over en haar fantasie sloeg op hol. Kleine kans dat hij haar ook had gezien in bioscoopzaal. Het was niet druk. Arthouse films trokken bepaald geen groot publiek maar slechts een handjevol liefhebbers.

Wat ze nooit had verwacht gebeurde, hij liep haar richting uit. Wat was ze blij dat ze aan het gangpad was gaan zitten. Zelfverzekerd, alsof het de normaalste zaak van de wereld was om alleen naar de film te gaan terwijl mensen je meewarig aankeken omdat ze leken te weten dat het geen vrije keuze was.

Hij hield stil bij haar rij, aarzelde even:

"Mag ik misschien hier komen zitten"?

Een donkere zware stem die goed leek te passen bij zijn grote gestalte. Donkere ogen die haar vriendelijk aankeken maar wel op een manier waarop een man naar een vrouw kijkt.

Ze keek naar hem op en slikte, wat een bijzonder mooie man...hij straalde iets uit waar ze als een blok voor viel. Iets bijzonders wat in commerciële termen "the X-factor" heet.

Ze knikte en mompelde "Ja tuurlijk" ..ze hoorde hoe onvast haar stem klonk.

Een onzichtbare muur van spanning tussen hen in vanaf het moment dat hij ging zitten. Een stiekeme blik opzij, zijn gladde sterke onderarm vlak naast die van haar op de armleuning. Als hij nog één centimeter zou verschuiven zou hij haar arm raken. Hij weet dat en zij weet dat..het vonkt en knettert nu al, zelfs zonder aanraking.

De lichten gaan uit, stiekem gluurt ze opzij, ziet zijn mooie sterke profiel. Zijn ogen op het grote scherm gericht. Haar keel is droog en ze voelt haar bloed ruisen, haar hart in haar keel kloppen.

Dan gebeurt het onvermijdelijke en raken hun armen elkaar. Acute kortsluiting die er normaal gesproken voor zorgt dat twee vreemden zich verontschuldigen tegen elkaar na een dergelijke onverwachte en ongewenste aanraking. Maar deze aanraking is niet onverwacht en zeker niet ongewenst. Beiden laten hun arm liggen. Ze gluurt stiekem opzij en hij kijkt terug. Komt het door de lichtval van het witte doek of ziet ze daadwerkelijk een geile schittering in zijn ogen?

Ze slaat haar ogen neer en schraapt haar keel. De warmte in haar onderarm verspreid zich langzaam door haar lichaam en nestelt zich in haar onderbuik. Ze schuift over haar stoel, wordt zich bewust van haar lichamelijkheid. Haar satijnen slipje die plotseling op haar kruis lijkt te drukken en een huivering die ervoor zorgt dat haar tepels hard worden..het voelt lekker en het komt door hem.

Ze heeft zich nog nooit zo sterk lichamelijk aangetrokken gevoeld door een man die als een totale vreemdeling voor haar is.

Net op het moment dat haar ratio de regie weer terug wil nemen over haar lichaam doet hij het..hij legt een hand op haar knie. Alsof hij leek te weten, het is nu of nooit...

Ze kijkt naar zijn hand die losjes op haar knie rust. De warmte van slechts één hand trekt een geil spoor door heel haar lichaam. Ze zucht, kijkt opzij en opent haar mond om iets te zeggen. Nog voordat er geluid uit haar keel komt heeft hij zijn lippen op die van haar gedrukt. Zijn lippen zijn vol, zijn smaak is mannelijk. Als vanzelfsprekend laat ze zijn tong toe in haar mond. Zijn zoen is dominant en heerlijk, geeft haar geen gelegenheid tot terugtrekken of weigeren. Hij zoent haar als de normaalste zaak van de wereld en het voelt even onbekend als vertrouwd, ze is meteen verslaafd.

Zijn hand kruipt plagend omhoog terwijl hij zich losmaakt van haar smachtende mond. Haar lippen pulseren en kloppen, lijken wel in de brand te staan.

"Open je voor mij" lijkt zijn hand te zeggen en als vanzelfsprekend doet ze haar benen ietwat uit elkaar. Weer een diepe zucht..de film is inmiddels begonnen.

Zijn fluisterende donkere stem vlak bij haar oor.."ssssst, beloof je me dat je stil zult zijn"?

Langzaam verkennen zijn vingers de binnenkant van haar dijen, wat voelt ze heerlijk. De warmte van haar kutje trekt zijn vingers aan als een magneet. Haar broekje is glad en hij voelt haar lipjes door de dunne stof heen. Schuift zijn vingers er voorzichtig tussen.

De sensatie van het voelen van een nieuw en onbekend kutje is altijd weer spannend. Wat voelt ze heerlijk. Spiegelglad en soepel. Vochtig en open. Zijn vinger glijdt als vanzelfsprekend in haar. Nog meer warmte en vrouwelijkheid. Hij trekt zijn vinger terug en is verbaasd over haar vochtigheid. Dan beroert hij haar clitje. Draait rondjes, laat zijn vinger zachtjes op haar harde knopje trillen en stopt vervolgens even waarna ze haar benen hard tegen elkaar aandrukt.

"Nee, niet stoppen, alsjeblieft ga door" denkt ze.. Ze bijt op haar lip en voelt dat ze op het punt staat zich totaal over te geven aan de vreemdeling met zijn heerlijke handen. Als zijn handen al zo heerlijk zijn...

Ze pakt zijn hand en brengt deze dwingend terug tussen haar benen. Opnieuw de trillende vingers op haar hunkerende clitje, ze opent haar mond en kijkt opzij..

"Wat is ze mooi als ze geil is"denkt hij. In een flits zag hij haar weerkaatst door het felle licht van het witte doek. Haar mond half open, haar ogen extatisch. Zijn vingers glijden steeds soepeler over haar heerlijke kut. Zo gaat hij door en door en door..

"Oh ja, ik hou het niet meer"ze zet haar tanden op elkaar en kromt haar rug om haar orgasme in stilte op te kunnen vangen...de hitte slaat van haar gezicht af en het kost haar moeite zich te beheersen. Haar onderlijf schokt zachtjes waarna hij in een rustiger tempo gewoon doorgaat.

Ze sluit haar ogen en leunt met een zucht achterover. Haar hand wordt vastgepakt en ze voelt een duim over haar knokkels strijken..

De lichten gaan aan, het is pauze. Hij verstevigt zijn greep en trekt haar overeind uit haar stoel. Ze staat onvast op haar benen, hij kijkt haar intens aan..

"Kom dan gaan we even koffie drinken"...

Er daalt een rust op haar neer als hij haar meeneemt de zaal uit, al die tijd houdt hij haar hand vast. En niemand kijkt hen vreemd aan, want ze horen immers bij elkaar, zonder woorden, zonder namen, zonder achtergrond maar met de toekomst voor zich...