Twee weken geleden ontving ik het merkwaardige maar persoonlijke pakketje per aangetekende post. Vanavond zou ik worden opgehaald voor een bezoek aan het exclusieve Rainbow Hotel. Op internet kon ik niets terugvinden maar ik had toch gezorgd voor een vrije avond en een mooie outfit.
Bij de uitnodiging zaten expliciete erotische voorschriften en een aantal seksspeeltjes. Ik had gekozen voor de balletjes, heerlijk om daar mijn kutje omheen te spannen. Op het aangekondigde tijdstip verscheen de chauffeur en ik ging mee. Het gevaar en avontuur deden mijn bloed kolken, uitwendig bleef ik rustig. Ik ben dol op dit soort spelletjes.

Door de simpele draaideur stap ik in een sprookjesachtige lobby.
Mijn hart klopt in mijn keel terwijl ik om me heen kijk.
Een atrium van wel tien verdiepingen met een koepelvormig dak. De balustrades zijn begroeid met bloeiende klimplanten en ik hoor water kletteren. Het witte marmer is in alle kleuren van de regenboog uitgelicht en vanuit een grote oculus in het dak schijnt een wit licht op de receptie. De onberispelijk geklede en gekapte klerk wenkt me.

‘Welkom in het Rainbow Hotel. U staat op het punt een grandioos cadeau te krijgen.
Als het bevalt, mag u altijd terugkomen maar uiteraard tegen betaling. De details hoort u van de chauffeur, die u morgenochtend thuisbrengt.’

Ik krijg net de kans om een wenkbrauw op te trekken voor hij verdergaat.

‘Wat wij voor u in de aanbieding hebben? Middels uw antwoorden op een aantal vragen en een ingewikkeld algoritme selecteren wij één van onze mannen. De perfecte man staat tot uw beschikking en zal er alles aan doen u een onvergetelijk verblijf in ons hotel te bezorgen.’

Hij sluit zijn verhaal af met een vette knipoog en is dan stil. Met een glimlach pak ik het clipboard van hem aan, vink intuïtief de meerkeuzevragen af en geef het hem terug. Hij voert mijn antwoorden in op een soort computer. Uit een rek met sleutels floept eentje naar voren en die steekt hij in de machine.

‘Neemt u maar even plaats. We maken het zo in orde.’

Het ding ratelt als een modem uit 1994, heeft blijkbaar moeite met mijn perfecte man. Ik zie de klerk goedkeurend knikken en op een grote rode knop duwen.

‘Daar gaat u, mevrouw. Lekker genieten hoor, komt allemaal goed.’

Meteen word ik in mijn fauteuil gesnoerd door automatische gordels die uit de zitting tevoorschijn komen. Ik hou me vast aan de armleuningen en voel hoe ik met stoel en al loskom van de grond. Niet zomaar een metertje maar recht omhoog in die lobby waar het plafond op hemelhoogte lijkt te hangen.

De zitting begint te trillen en ik voel alle balletjes in me. De stoel zwenkt naar het blauw uitgelichte deel en landt als een hovercraft voor kamer 1.
De gordels schieten los en ik sta op. De deur gaat langzaam open en ik kijk in bekende ogen.
Dat is…, nee dat kan niet. Ja, dat kan dus wel.
Alleen in het Rainbow Hotel.

Ik sta vastgenageld aan het hoogpolige tapijt en kijk recht in de ogen van Rutger.
Hij was mijn vriendje in Amsterdam, we waren allebei eind twintig en hadden al acht maanden wat.
Tot die noodlottige ochtend in april, in de tijd dat de dodehoekspiegel nog niet verplicht was, toen Rutger op de Ceintuurbaan werd platgereden door een vrachtwagen die rechtsaf sloeg.
Ik werd door zijn familie heel lief betrokken bij de uitvaart maar we zouden nooit weten of ik inderdaad de ideale schoondochter was geworden.
Vooral voor zijn moeder vond ik het vreselijk. Ik verloor mijn vriend en minnaar maar zij haar zoon.
De jongen die zij man liet worden. Een prachtexemplaar.
Rutger had blonde manen rond zijn engelachtige gezicht. Hij had een tijdloze schoonheid en energie.
Ik voelde me vereerd toen hij me het hof begon te maken en was altijd verbaasd gebleven dat zo’n mooie man zo goed bij mij paste. Maar hij ging dus dood en mijn leven ging verder. Tot de dag van vandaag duikt hij onverwachts in mijn gedachten op en nu staat hij dus voor mijn neus.

Hoe bizar de situatie ook is, ik voel me op mijn gemak.
Ik wil hem liefst in de armen vliegen maar ben bang dat ik door hem heen stap.
Hij is het echt maar lijkt omringd door een goudachtige gloed.
Rutger reikt me de hand zonder mijn blik te verliezen.
Ik pak hem vast en ben blij dat hij naar mens voelt.
Dit kon wel eens een hele bijzondere ervaring worden.

Hij leidt me naar binnen in een kamer met een duidelijk thema.
Het is niet luguber of kil maar bijna alles is zwart.
De muren, het plafond, de vloer en bovenal het bed.
Alleen de kranen van de jacuzzi, de lichtarmaturen en het deurbeslag zijn glimmend goud. Ik neem plaats op de chaise longue en kijk hoe hij de champagne voor ons ontkurkt.

Op het moment dat ik mijn mond open wil doen om hem de oren van het lijf te vragen, legt hij zijn vinger op zijn mond. Hij heeft duidelijk een reden om niet te praten, zo’n soort deal als de kleine zeemeermin, die benen kreeg in ruil voor haar stem. Misschien maar beter ook, wat kun je vragen aan een gestorven geliefde?

Die nacht bedrijven we woordeloos de liefde.
Rutger geeft me zijn befaamde 1000-kusjesmassage en als ik begin te huilen, kust hij mijn tranen weg.
Elke notie van tijd is verdwenen, we laten elkaar niet los.
Terwijl hij mijn tepeltjes kneedt, daalt hij af richting mijn venusheuvel. Hij wroet zijn neus tussen mijn lipjes en laat zijn tong de omgeving verkennen, nooit ben ik meer zo lekker gelikt als door Rutger.
Ik laat mijn benen gewillig uit elkaar vallen en geef me over aan de verwennerij.
Zijn tong brengt me in vervoering, hij zoent met mijn kutje.
Tergend langzaam trekt hij de balletjes uit mijn kutje tevoorschijn, hij legt zijn lippen om mijn klitje, zuigt er zachtjes aan en voert me zo naar een goddelijk hoogtepunt.
Ik voel golven van genot door mijn bekken stromen en stamel ‘Oh Rutger, oh Rutger’. Als ik mijn ogen langzaam open, zie ik dat hij rechtop tussen mijn benen zit met een gigantische erectie.

De lust spat uit zijn ogen, hij gaat me nemen.
Terwijl mijn kutje nog trekt van het orgasme van net, voel ik hoe hij zijn pik tussen mijn lipjes zet en hem langzaam naar binnen laat glijden. Ik kreun, kantel mijn bekken en spreid mijn benen wat verder. Hij stoot tot aan zijn ballen in me en begint te pompen. We hebben ons ritme als vanouds snel te pakken en ik kan niet geloven dat we dit aan het doen zijn. Het voelt alleen te echt om niet te geloven. Zijn pik en mijn kutje zijn als een stekker en een stopcontact.
Ik voel een tweede orgasme aankomen als Rutger stopt en met een knipoog gebaart dat ik om moet rollen. Een pijnlijke scheut van verlies schiet door mijn hartstreek bij deze déjà vu.
Rutger hield ervan om op z’n hondjes te komen, met grip en uitzicht op mijn bilpartij.
Ik draai me om en steek mijn billen in de lucht. Hij komt achter me zitten en weer voel ik die harde paal in me verdwijnen. Mijn billen houdt hij stevig vast terwijl hij zijn pik krachtig op en neer beweegt. Ik grom en al mijn neukspieren trekken ritmisch samen. Rutger geeft me een flinke pets met de vlakke hand en ik voel zijn pik in me kloppen.

Ik kijk over mijn schouder.
Rutger heft zijn blik ten hemel, zijn mond wijd open. Alsof hij schreeuwt zonder geluid.
De gouden gloed die ik eerder rond hem meende te zien is nu niet meer te missen.
Hij geeft gewoon licht. Warme stralen zaad spuiten in mijn kutje, dat zich hongerig rond zijn pik spant. Rutger zoekt met zijn hand mijn klitje, terwijl hij inwendig rustig in ons ‘neuksoepje’ roert.
Hij drukt zich stevig tegen mijn billen en houdt mijn klitje klem tussen twee van zijn vingers.
Het orgasme rolt over me heen als een warme deken en ik schok heen en weer tussen zijn heupen en zijn hand.

Verzadigd liggen we naast elkaar, hij streelt me en ik hem.
De woorden die we niet kunnen zeggen, worden door onze ogen gedeeld.
Ik wil het niet maar val toch in slaap.
Als ik de volgende ochtend wakker word, is Rutger verdwenen.
De bakelieten telefoon gaat en de bekende stem van de klerk meldt dat de chauffeur over 15 minuten gereed staat om me naar huis te brengen.
Ik spring snel onder de douche in de marmeren badkamer en schiet in mijn jurkje.
Op de gang zie ik gelukkig een bordje dat naar de lift verwijst, ik ga liever niet weer met de vliegende fauteuil.
Als ik me langs de receptie wil spoeden, word ik tegengehouden door de klerk.
‘Alles in orde, mevrouw? Heeft u een prettig verblijf gehad?’
‘ Ja, het was onmogelijk vergetelijk. Het lijkt me geweldig om nog een keer te komen.’
‘ Wij verwelkomen u graag, de chauffeur zal u alles uitleggen over onze speciale arrangementen.’