Vrijdag 1 mei

Het was negen uur in de avond en ik zat op mijn vaste plekje aan de bar in mijn stamcafé. Vanuit deze plek kon ik de het hele café overzien en bleef zelf grotendeels uit beeld, wat mij prima beviel. Ik houd namelijk wel van gezelligheid om mij heen, maar ik ben verschrikkelijk verlegen en meng me daarom niet vaak in het feestgedruis. Wel keek ik graag toe en je zou me een stiekeme gluurder kunnen noemen, maar het kijken naar mooie vrouwen, tijdens hun avondje uit, kon mij nu eenmaal mateloos boeien. Niet dat ik er geil van werd, maar ik hield van mooie vrouwen en bewonderde hen vaak. Zeker als ze aan het flirten waren, wat ik in een café vaak een grappig soort van parings-ritueel vond. Toegegeven. Ik fantaseerde wel eens dat ik met een zo’n mooie meid in bed dook, maar dat was altijd als ik alleen in mijn grote bed lag en mij aan het aftrekken was.

Soms wilde ik dat ik wat minder verlegen was, maar bij het idee om zo’n mooie vrouw aan te spreken en de kans te lopen om een blauwtje te lopen, schrok mij voldoende af om maar geen poging te wagen. De meeste vrouwen zagen mij toch niet staan en heel eerlijk gezegd, had ik er geen problemen mee. Ik was graag alleen met mijn gedachten en ik kon doen en laten wat ik wilde. Ik kleedde mij niet naar de laatste mode en deed niet mee met hypes en andere modegrillen. Mijn telefoon was een simpel toestel met knoppen en ik kon er mee bellen, SMS’en en eenvoudige foto’s maken. Meer had ik niet nodig en ik ergerde mij soms aan de verslaafde wijze waarop mensen vast gegroeid leken te zijn aan hun smartphone.

Ik had een kop koffie voor me en ik las de krant. Maaike, het knappe meisje achter de bar kwam af en toe vragen of alles nog naar wens was en schonk me soms vanzelf een verse bak in als mijn kopje leeg was. Ze lachte me dan lief toe en zei dat deze van het huis was. Ik kende Maaike nog van school en hoewel het een mooie meid was om te zien, was ik nooit in haar geïnteresseerd geweest. Ze was een oppervlakkige flirt en speelde met jongens. Ze ging ver om te krijgen wat ze wilde, maar liet zich nooit strikken in een vaste standhoudende relatie. Niet mijn type dus. Vanavond zag ze er wel weer erg lekker uit. Haar grote borsten puilden bijna uit haar strakke bloesje en haar brede heupen wiebelden in een te kort rokje. Ze droeg bruine enkellaarsjes, die net kort genoeg waren om de opvallende tatoeage op haar been zichtbaar te laten. Ze had een knap gezicht, wat helaas ontsierd werd door een piercing in haar neusvleugel. Haar lange blonde haren droeg ze losjes opgestoken, waardoor een paar lokken af en toe in haar gezicht vielen, die ze dan met een nonchalante beweging weer achter haar oor duwde.

Ik keek vanuit mijn hoekje af en toe eens in de grote spiegel achter de bar, waardoor ik ongemerkt naar de andere gasten kon kijken, zonder hen direct aan te staren. Ik zag mijzelf zitten en keek nog eens naar mijzelf. Daar zat ik dan. 28 jaar jong. Zoals altijd gekleed in zwarte kleren en met een redelijk normale en onopvallende kop, waar helaas al een beetje kale plekken in mijn rossige haardos kwamen. Net als mijn te jong overleden vader zou ik al vroeg kaal worden. Ik zat daar niet zo mee, behalve dan dat ik mij zelf voorhield dat het wéér een reden was voor de vrouwen om mij niet te zien staan.

Ik was even opgestaan om naar het toilet te gaan. Al die koffie had toch wel zo zijn effect op mijn blaas. Na het plassen trok ik door en deed mijn kleren weer goed. Ik waste mijn handen en liep weer naar mijn plekje aan de bar in mijn zo vertrouwde en veilig aanvoelende hoekje. Ik keek even rond of er iets veranderd was en zag inderdaad aan de andere kant een groepje van vijf jonge meiden staan van een jaar of achttien, misschien twintig jaar oud. Ze waren in een vrolijke bui en lachten veel en hard. Op één meisje na. Een onopvallend meisje met lang rood haar stond een beetje afzijdig. Ze deed wel pogingen om met haar vriendinnen mee te doen, maar op de een of andere manier kreeg ik de indruk, dat ze zich niet helemaal thuis voelde in het groepje.

Ik zag haar iets vragen aan de anderen en deze knikten allemaal. Het roodharige meisje liep daarop naar de bar en ze stond te wachten op Maaike om een rondje drinken te bestellen. Ik keek zo onopvallend mogelijk naar het meisje en ondanks, dat het een gewoon uitziend meisje was, had ze iets dat mij aan haar aantrok. Ze was niet uitzonderlijk knap hoor. De vier andere meiden zagen er in dat opzicht beter uit, maar iets in haar houding en uiterlijk trof mij. Ze streek haar loshangende rode haren uit haar gezicht en ik kon haar nu goed bekijken. Ze had een fijn gezichtje met, voor zover ik van deze afstand kon zien, kleine sproetjes rond haar wipneusje. Ze had zich, in tegenstelling tot haar vriendinnen niet opzichtig opgemaakt. Enkel een klein streepje groen op haar oogleden accentueerden haar grote ogen, die een beetje droevig stonden. Haar smalle rode lippen leken voorzien te zijn van lipgloss, maar dat kan ook een natuurlijke glans geweest zijn. Ik bekeek haar verder en zag dat haar donkergroene jurk niet heel erg gevuld was. Ze had blijkbaar kleine borstjes. Wel had ze een smal middeltje en iets te brede heupen voor haar figuur. Toen ze met het blad drinken terug liep naar haar vriendinnen, zag ik onder haar middellange jurk haar stevige blanke onderbenen in mooie bruinleren laarzen eindigen. Een klein hakje maakte haar kleine postuur iets langer.

Tijdens de bestelling had ze me niet aangekeken. Sterker nog, ze had niemand aangekeken, alsof ze te verlegen was. Ze deelde de drankjes uit en liep terug naar de bar om het lege dienblad terug te zetten. In die tijd waren de andere meiden al begonnen te drinken. Het leek wel alsof het roodharige meisje alleen maar mee was om hen te bedienen. Ik kende dat soort meiden nog wel van mijn school- en studietijd. Verschrikkelijke wijven vond ik dat en ik kreeg medelijden met het schuchtere roodharige meisje.

Ik voelde genegenheid voor dat arme meisje en ik wilde niets liever dan op het groepje afstappen en het meisje vol op haar mond kussen. Al was het alleen maar om die anderen te laten zien, dat zij leuker en begeerlijker was dan zij met zijn vieren bij elkaar. Maar natuurlijk deed ik dat niet. Ik durfde simpelweg niet.

Een beetje moedeloos van mijn eigen onzekerheid en misschien ook wel lafheid betaalde ik mijn rekening bij Maaike en verliet de kroeg. Ik zou het, in mijn ogen, mooie roodharige meisje waarschijnlijk nooit meer tegen komen en terwijl ik naar huis toe fietste, bad ik in stilte dat het allemaal goed met die meid zou gaan komen.

Op de gracht aangekomen reed ik via de steeg achterom naar de dubbele garage en parkeerde mijn fiets naast mijn auto. Ik sloot de deur en ging via het gangetje het grote lege huis binnen. Het huis was na het overlijden van mijn ouders, toen ik 18 was, naar mij over gegaan. Het was al sinds vele generaties in het bezit van de familie en diende voorheen als hoofdkantoor van een zeer goedlopend administratiekantoor, dat in meerdere steden actief was, met name voor de advocatuur en notariaten. Na het overlijden van mijn ouders was ik de enige erfgenaam van het bedrijf, maar ik had geen in om mij te begraven in stoffige boeken en cijfers. Ik verkocht het bedrijf aan een groot nationaal opererende firma en hield er meerdere miljoenen aan over. Het huis behield ik natuurlijk. Dat was privébezit en niet verbonden aan het bedrijf.

Door het fortuin was ik redelijk zelfstandig en ik kon mij wijden aan mijn grootste hobby en dat was schrijven. Als freelancer verkocht ik soms verhalen en ik plaatste regelmatig columns en editorialen in de lokale kranten. Dat deed ik niet voor het geld, want dat had ik niet nodig. Ik vond het gewoon prettig om mijn mening op te schrijven en aan anderen te delen. En met dat beetje geld, dat ik er voor kreeg verwende ik mijzelf met leuke dingetjes. Zo had ik het huis verbouwd en ingericht naar mijn eigen smaak, met overal handige en leuke technische snufjes. Het enige dat ik origineel had gehouden was de grote statige bibliotheek met die grote stenen schouw op de begane grond. Alle boeken, die mijn familie in de afgelopen eeuwen hadden verzameld stonden stoffig in de meest mooie kasten te pronken.

De wanden waren bekleed met grote donkerbruine houten panelen en het zware balkenplafond gaf houvast aan twee schitterende kristallen kroonluchters. Overal waren wandlampjes en op elk tafeltje stonden schemerlampen. Alle lampen kon ik met een afstandsbediening aan en uit zetten en dimmen. Dat was de enige techniek in deze kamer. Dat, en soms mijn laptop als ik als ik zin had om hier te schrijven.

De geur van papier en leer hing als een warme deken in de kamer. Voor de open haard stonden twee grote oor fauteuils met daartussen een eiken tafeltje. In de hoek naast een klein bureautje stond een grote globe, met daarin verborgen een aantal flessen zeer oude ierse whiskey.

Ik deed de haard aan, schonk mij een glas in en ging in een van de fauteuils zitten. Ik draaide een sigaret en stak hem aan. Rokend en van mijn drankje nippend, zat ik, luisterend naar een symfonie van Beethoven, in de vlammen van het haardvuur te staren. Ik kon er niks aan doen, maar het beeld van dat mooie, trieste meisje met het lange rode haar bleef maar voor mijn ogen komen. Ik probeerde aan iets anders te denken, maar het wilde niet lukken. Ik probeerde dan maar te lezen in het boek, dat naast me lag. En ondanks dat het een spannend boek was, bleven de beelden van het roodharige meisje voor mijn ogen dansen.

Mijn glas was leeg en mijn derde sigaret was opgerookt. Ik besloot de avond te laten voor wat het was en stond op om naar bed te gaan. Ik liep over de brede trap naar de eerste verdieping, waar mijn slaapsuite was. Ik kleedde mij uit in de walk-in-closet en hing mijn kleren over de dressboy. Mijn sokken en onderbroek gooide ik met een sierlijke boog in de wasmand en ik liep de en-suite badkamer in om een laatste plas te doen en mijn tanden te poetsen.

Terwijl ik mijn tanden stond te poetsen keek ik in de spiegel. Maar in plaats van mijzelf te zien zag ik het roodharige meisje haar tanden poetsen. Zij keek mij aan met haar grote groene ogen en stond haar tanden te poetsen. Ze was net als ik naakt en ik zag haar kleine ronde borstjes, die niet veel groter waren dan een ruime cup A of misschien een kleine cup B. Haar roze tepels stonde midden op haar borst en wezen stijf naar mij. Op haar smalle blanke schouders prijkten net zulke lieve sproetjes, als rond haar wipneusje. Haar buikje was blank en strak en ze had een klein toefje kort getrimd rood schaamhaar op haar venusheuvel staan.

Ik schudde van verwarring mijn hoofd en het beeld van het meisje verdween en ik zag mijzelf weer in de spiegel. Ik bekeek mijzelf en zag mij staan met een grote stijve pik. Een beetje beduusd spuugde ik de tandpasta in de wasbak en spoelde mijn mond. Ik zette de elektrische tandenborstel in zijn lader en liep naar mijn grote lege bed, waar ik nog steeds verward in stapte. Ik keek nog even naar de TV, maar viel al snel in slaap. De TV en bedlamp stonden op een timer, dus die gingen vanzelf na een uur uit. Dat zorgde ervoor dat ik rustig kon slapen.

Nou ja… rustig? In mijn dromen werd ik weer geplaagd door het roodharige meisje. Ik droomde dat ze op mij af liep en haar armen om mij heen sloeg. Haar van nature rode lippen drukte ze op de mijnen en ik voelde een spits tongetje zich een weg banen tussen mijn lippen. Ik opende mijn mond een beetje en gaf haar daarmee toegang tot mijn mondholte en mijn tong. We tongden als een verliefd stelletje en ik merkte dat ze haar tengere lichaam tegen mij aan drukte.

Het volgende moment lag ze naakt voor me op mijn bed. Ze had haar benen gespreid en gaf mij een goed uitzicht op haar mooie kutje. Onder het netjes getrimde toefje rood schaamhaar waren haar van opwinding gezwollen schaamlippen die, kaal geschoren, blonken in het zachte licht van de kamer. Haar kutje was nog gesloten, maar ik kon wel zien dat een druppel wit vocht uit haar kutje via haar bilspleet naar beneden gleed. Ze bewoog haar ranke vingers met korte nagels naar haar kutje. Ze droeg aan de ringvinger van haar linkerhand een heel klein zilveren ringetje met een klein groen smaragdje, dat tussen twee handen vast gehouden werd. Ik herkende het als een Claddagh, een iers symbool voor liefde en trouw.

Haar vingers hadden nu haar kutje genaderd en met trage bewegingen spreidde haar vingers de glanzende buitenste schaamlippen. Een heel mooi klein roze kutje werd zichtbaar. Haar kleine schaamlippen waren heel klein en bedekten nauwelijks haar open gaande vagina. Bovenin was een klein, maar gezwollen klitje zichtbaar. Ze drukte twee slanke vingers in haar vagina en toen ze die er weer uithaalde glansden ze van het vocht.

Het beeld vervaagde weer en toen ik weer details kon zien zag ik haar op haar knieën voor mij zitten en mijn harde pik had ze helemaal in haar mond gestoken. Ze keek me aan met haar grote ogen en zoog krachtig op mijn pik. Haar kleine handje met die ring had ze om de basis van mijn pik gesloten en terwijl ze aan mijn eikel zoog trok ze mij af. Ik was geil en ik voelde dat ik klaar ging komen. Mijn orgasme kwam snel en ik spoot krachtig mijn sperma in…..

Mijn bed. Ik had verdorie als de eerste de beste puber een natte droom gehad. Ik werd wakker en voelde mijn kruis vochtig kleven. Ik sloeg mijn dekbed van mij af en bekeek mijn ondergespoten schaamstreek. Met de tissues die altijd naast mijn bed lagen, voor als ik mij aftrok, maakte ik alles zo goed als het kon schoon en ik schoof op naar de andere, droge helft van mijn bed. Morgen zou ik mijn bed wel verschonen.

Ik viel weer in slaap en deze keer bleef mijn slaap droomloos.

Zaterdag 2 mei

Ik had heerlijk uitgeslapen en alleen bij het wakker worden dacht ik terug aan mijn droom, doordat ik op de andere helft van mijn bed lag. Ik lachte mijzelf uit om mijn onnozelheid en liep naar de badkamer. Ik deed een plas en ging me scheren. Ik douchte me uitgebreid en schoor mijn schaamstreek grondig, wat ik altijd op zaterdag deed. Ik vond dat prettig en hygiënisch en het gaf me een lekker gevoel bij het masturberen.

Ik ontbeet uitgebreid met gebakken eieren en spek, waarbij ik verse jus d’orange en koffie dronk. Ik bracht de dag door met huishoudelijke klussen, die ik niet aan mijn werkster over wilde laten en verschoonde mijn bed. Daarna deed ik boodschappen en lunchte in de stad in mijn favoriete lunchroom.

’s Middags deed ik wat klussen in huis en in de garage en om zes uur friste ik mij op en deed mijn nette zwarte kleren weer aan. Ik pakte mijn fiets en reed richting de stad om bij de chinees een lekkere kantonese maaltijd te nuttigen.

Na het eten reed ik weer naar mijn stamcafé, waar ik vriendelijk werd begroet door Maaike. Ik zette mij weer op mijn vertrouwde kruk in het hoekje en bestelde een koffie. Maaike bracht mij een koffie en de krant en ik begon weer te lezen. Het werd langzaam wat drukker en rumoeriger in het café. Ik begroette enkele bekenden en toen mijn krant uitwas wijdde ik me weer aan mijn favoriete bezigheid. Mensen bekijken.

De klok aan de muur naast mij sloeg negen uur en de deur van het café ging open. Weer kwam dat groepje meiden van gisteren druk lachend en pratend binnen. Verwachtingsvol keek ik naar het groepje dat een voor een binnen kwam. Eerst een, toen de tweede en daarna de derde en de vierde. En toen niks. Niet dat mooie roodharige meisje dat door mijn dromen spookte. De deur sloot zich weer. Een beetje teleurgesteld zakte mijn schouders weer naar beneden. “Ik zou haar inderdaad nooit meer zien” ging als een mantra door mijn hoofd heen.

Maar toen ging de deur weer open. Ik keek op en ja hoor. Daar was dan toch nog dat heerlijke meisje met die lange rode haren, die wapperden bij elke stap die ze deed. Ze leek te hijgen alsof ze had gerend. Ze hing haar jas aan een haakje naast de deur, toevallig naast mijn jas. Ik zag dat ze weer die donkergroene jurk droeg, maar deze keer geen laarzen eronder, maar hoog gehakte pumps in de zelfde groene kleur als haar jurk, en die om haar slanke enkels vastzaten met stroken leer, die ter hoogte van haar roomwitte kuiten bij elkaar waren geknoopt.

Ze stonden weer in hetzelfde hoekje als gisteren en weer werd ze naar de bar gestuurd om drinken te bestellen. Maaike was nog druk bezig in de keuken met het wisselen van een biervat en ik had daardoor iets meer tijd om haar te bekijken.

Weer streek ze met een achteloos gebaar een lok rood haar achter haar oor en nu keek ze opeens naar mij. Ze had me ongetwijfeld naar haar zien kijken en verlegen wendde ik mijn hoofd af en keek in mijn lege koffiekopje.

Ik nam weer een vluchtige blik naar het meisje en kon nog net zien hoe ze een blosje op haar bleke wangen had gekregen en met een verlegen glimlachje op haar mooie smalle lippen keek ze op haar vingers, die met een bierviltje aan het spelen was.

Weer keek ze naar mij en weer wendde ik mijn blik af. “Godverdomme Rob” vloekte ik in mezelf. “Wees toch niet zo’n schijterd en durf dat meisje gewoon aan te kijken.” Ik keek weer op, maar op dat moment stond Maaike al bij haar en nam de bestelling op. Ik kon nog net zien hoe ze een beetje op haar pumps stond te wiebelen en toen werd mijn uitzicht geblokkeerd door een man, die ook drank wilde bestellen. Ik probeerde nog via de spiegel achter de bar naar het meisje te kijken, maar die had zich net omgedraaid en liep met een vol blad naar haar vriendinnen. Deze keer bracht ze het lege blad niet naar de bar, maar zette het naast zich op de statafel, waar ze naast stonden. Ze mengde zich in het gesprek en ik kon me vergissen, maar ze leek iets meer op haar gemak dan gisteren. Via de spiegel zag ik dat ze af en toe mijn richting op keek, maar ik deed alsof ik niks zag. Ik bedacht wel honderd manieren om haar aan te spreken, maar in mijn gedachten mislukten ze allemaal. Ze bleef ook maar in de buurt van haar vriendinnen en dan durfde ik al helemaal geen toenadering te zoeken. En daarnaast…. Wat maakte ik mij illusies. Dat ze naar me keek, was toch geen garantie, dat ze me leuk vond?

Net toen ik een beetje moed aan het verzamelen was, ging het groepje helaas al weer weg. Blijkbaar hadden ze nog een ander feestje en kwamen ze alleen op weg ernaar toe hier even langs om een drankje te nemen. Ik zakte weer terug in mijn trieste houding.

Maaike kwam naar me toe en zag dat er iets aan de hand was. “Hey Rob,” zei ze mij aankijkend. “Je ziet er uit alsof je een spook hebt gezien. Zal ik je wat te drinken brengen?”

Maar ik had al geen zin meer om in het café te blijven. Ik betaalde de rekening en nam mijn jas van het haakje naast de deur. Ik trok mijn jas aan en heel even dacht ik een onbekend geurtje te ruiken. Ik snoof even aan mijn kraag en verdorie zeg. Er kwam inderdaad een lichte parfumlucht in mijn neus. Dat moest haast wel van de jas van dat roodharige meisje zijn. Ik snoof nog een keer en vond het erg lekker ruiken. Met het idee dat ik toch nog iets van haar bij me had, reed ik een stuk vrolijker naar huis.

Thuis aangekomen rookte ik eerst nog een sigaret, dronk een whiskey en keek wat TV om mijn geest leeg te maken, wat natuurlijk niet lukte. Steeds weer kwam het roodharige meisje weer in mijn gedachten. Ik liep zelfs een keer naar de gang om aan mijn jas haar parfum te ruiken. “Mijn god”, zei ik tegen mezelf. “Je lijkt wel een verliefde puber zeg. Je kent haar niet eens. Doe toch eens normaal.”

Ik ging naar bed en weer kwam tijdens het tanden poetsen het beeld van het roodharige meisje in de spiegel en weer was ze net als ik naakt. Ze glimlachte deze keer naar me en keek me verliefd aan. Ik stond stokstijf voor mijn spiegel en bewonderde weer haar gave blanke huid van haar heerlijke perfecte lijf, met die mooie kleine tietjes en dat lekkere kutje. Op het moment dat mijn stijve pik tegen de koude rand van de wastafel stootte verdween het beeld weer en keek ik weer naar mijn eigen spiegelbeeld.

In bed begon ik weer te fantaseren over het meisje. Ik zag in mijn fantasie het meisje weer in mijn bed liggen en ik knielde voor haar tussen haar gespreide benen. Mijn handen lagen op haar roomblanke dijen, die verrassend warm aanvoelden. Ze had zelf weer haar handen bij haar roze kutje en speelde met haar vingers rond haar vochtig wordende schaamlipjes.

Ik was mij intussen lekker aan het aftrekken en mijn hand ging in een hoger tempo dan normaal over mijn harde pik.

In mijn fantasie spreidde het meisje haar roze lipjes met beide handen en ze fluisterde mij toe: “Kom op Rob. Steek je pik in me en maak me jouw vrouw. Neuk me dan.” Ik richtte mijn harde pik op haar geopende vagina en op het moment dat ik mijn eikel tussen haar lipjes stopte leek het wel alsof ik het in het echt voelde.

Op dat moment kwam ik met een diepe grom klaar en spoot mijn sperma in meerdere stralen over mijn buik en hand. Ik voelde de witte kleverige substantie langs mijn vingers vloeien en ik pakte snel een paar tissues om de ergste schade te beperken. Het sperma zat al op mijn ballen en nog voordat ik weer vlekken in mijn lakens kreeg had ik alles opgedept. Ik wierp de natte tissues in de prullenbak, die altijd naast mijn bed stond en met nieuwe tissues maakte ik mijn handen schoon. Met een tevreden en bevredigd gevoel viel ik in een droomloze slaap.

De week erop gingen als een flits voorbij. Ik trok mij elke avond af met de fantasie van het roodharige meisje in mijn hoofd en dat zorgde ervoor dat ik heerlijk heb geslapen. Ik had zelfs energie om nog een paar stukjes voor de krant te schrijven en deed verder de dingen, die ik normaal ook deed.

Vrijdag 8 mei

Het was negen uur in de avond en ik zat op mijn vaste plekje aan de bar in mijn stamcafé. Het regende pijpenstelen en ik had eigenlijk de hoop opgegeven het roodharige meisje vanavond te zien. Ik babbelde wat met Maaike, die al had opgemerkt, dat ik een stuk vrolijker was dan normaal. Ik vertelde maar niet waarom en klets gewoon over normale dingen met haar. Het was rustig in het café en ze had alle tijd voor me. Er zaten, buiten mij, maar twee mensen aan de bar en een enkel tafeltje was bezet door een jong verliefd stelletje, waar ik regelmatig naar gluurde via de grote spiegel achter de bar. Ik kreeg fantasieën over hoe ik daar met het roodharige meisje zou zitten en we elkaars handen vast hielden en met elkaar praatten.

Net toen ik in mijn fantasie het meisje een kus wilde geven ging de deur van het café open. Twee meisjes in lange regenjassen met de capuchon nog op kwamen druipend het café binnen. Mijn hart maakte een sprongetje van vreugde, want onder een van de lange regenjassen herkende ik de bruinleren laarzen van het meisje, die ik niet kende, maar inmiddels wel verliefd op was geworden. Ze deed haar capuchon af en haar lange rode haren waaierden als een vurige vloed over haar schouders. Ze keek de zaak rond en zag mij zitten. En weer wendde ik verlegen mijn blik af.

Toen ik via de spiegel weer durfde te kijken kon ik net zien dat ze haar natte jas uit trok en weer naast die van mij aan het haakje hing. Ze droeg deze keer geen groene jurk, maar was gehuld in een zwarte halflange rok tot op haar knieën. Haar bovenlijf was gehuld in een nauw sluitend zwart haltertopje met daarover heen een bruin vestje in de zelfde kleur als haar laarzen. Bij het uittrekken van haar jas, was het vestje even in de jas blijven steken en ik zag haar smalle blanke schouders en ik zag dat deze, net als in mijn fantasieën, bespikkeld waren met kleine sproetjes.

Ze ging met haar vriendin aan een tafeltje zitten en zat met haar gezicht naar mijn kant gericht. De twee meiden begonnen vrolijk en vriendschappelijk met elkaar te kletsen en nu kon ik ook zien, dat het andere meisje niet hoorde bij het groepje van vier, waar ze de andere keren hier was. Ze bleken elkaar goed te mogen en ze lachten veel en hartelijk.

Vanwege het slechte weer had Maaike de verwarming iets hoger gedraaid en dat zorgde voor een gezellige warme sfeer in het rustige café. Het andere meisje, dat tegenover mijn geheime en o zo gewenste liefde zat stond op en liep naar de bar om drinken te halen. In de tussentijd trok het roodharige meisje haar vestje uit en via de spiegel zag ik dat haar shirtje door heel dunne bandjes omhoog werd gehouden. Haar blanke besproete schouders leken licht te geven in het licht van de lamp boven de tafel. Ze legde het vestje naast zich op de stoel en daarbij spande het shirtje nog dichter om haar bovenlijf. Ik kon nu de vormen van haar kleine borstjes goed zien. Ook al was het niet veel dat ik zag, maar ik kreeg toch een droge mond van die kleine ronde vormpjes.

Haar vriendin stond twee krukken van mij vandaan en keek mij openlijk en vriendelijk aan. “Hoi” zei ze vrolijk groetend en ik mompelde een “hoi” terug. Ze ontving de twee glazen wijn en huppelde bijna terug naar het tafeltje waar ze de glazen neer zette, voordat ze ging zitten. Ze boog even voorover en fluisterde iets naar het roodharige meisje. Ik hoorde haar giechelen en ik zag dat het roodharige meisje een blos op haar wangen kreeg. Ik zag nog net hoe ze via de spiegel mij wilde aankijken, maar dat lukte niet, want Maaike stond er tussen.

“Zo Rob.” Volgens mij heb je sjans met dat meisje.” Zei ze plagerig. “Zal ik haar naam en nummer voor je vragen?” Dat laatste vroeg ze expres, omdat ze wist dat ik verschrikkelijk verlegen was.

“Mwa,” mompelde ik. “Dat zal toch niet? Waarom zou zo’n meisje geïnteresseerd zijn in mij. Zo speciaal ben ik niet.”

“Dat moet je niet zeggen Rob.” Zei Maaike en keek me verwijtend aan. “Je bent een lieve man en menig vrouw mocht wensen, dat ze jouw als vriend of man hadden.”

“Ach houd toch op.” Bromde ik. “Wat weet jij daar nou van.”

“Helemaal niks.” Zei ze schalks. “Dat komt omdat ik een verdorven sletje ben en ik houd meer van ruige mannen voor kortstondige affaires.”

Ze liep naar een van de andere mannen aan de bar, die nog wat te drinken wilde. Maar voordat ze zijn bier ging tappen legde ze snel een papiertje en een pen voor me neer.

“Jij bent toch een schrijver hè?” zei ze. “Schrijf haar dan een mooi briefje. Misschien lukt het deze keer wel.”

Ze liep naar de tap en ik staarde naar het blanco velletje papier voor me. In mijn fantasieën had ik haar al heel veel lange brieven geschreven, waarin ik haar mijn liefde verklaarde. Maar nu kwam er geen woord in mij op.

Maaike zag mij verloren naar het papiertje staren en liep weer op mij af. “Denk er anders maar eens over na. Ik heb zo het idee dat we haar hier wel vaker zullen zien. En ik heb mij tot op heden nog nooit vergist.” Ze wilde het papiertje wegpakken, maar ik hield haar tegen.

“Wacht even.” Zei ik aarzelend. “misschien bedenk ik me nog.” En ik legde het papier en de pen buiten haar bereik naast me neer.

Ik bleef nog even via de spiegel staren naar het mooie meisje, waarbij ik natuurlijk telkens weer mijn blik afwendde als ze terug keek. En toen wist ik het.

Ik pakte het velletje papier en de pen en schreef heel simpel: ”Ik vind je mooi” en daaronder het nummer van mijn mobiele telefoon. Misschien niet de meest romantische aanzoek, maar ik wist dat als ik haar rechtstreeks zou aanspreken, ik vermoedelijk alleen maar kon stamelen en hakkelen en dan waren mijn kansen gelijk verkeken.

Ik legde geld op de bar om te betalen en liep naar de deur. Ik probeerde niet naar het meisje te kijken en met mijn rug tussen haar en onze jassen wilde ik het velletje in haar jaszak stoppen. En op het laatste moment deed ik het toch niet. Ik durfde gewoon niet. Verdrietig trok ik mijn jas aan en verdween in de regen, die nog steeds met bakken uit de hemel viel. Thuis kroop ik gelijk in mijn bed en huilde mijzelf in een onrustige slaap.

Zaterdag 9 mei

De volgende ochtend werd ik met zware hoofdpijn wakker. Ik voelde me rot en schold me de hele dag uit voor laffe hond en ik werd echt gek van mijzelf. Ik was altijd iemand, die ondanks zijn onzekerheid en verlegenheid, toch altijd grip op de zaken had. En nu was ik die grip kwijt. En dat allemaal door een meisje, waarvan ik de naam niet eens wist. Een meisje, dat in bijna alle omstandigheden onopvallend en onzichtbaar zou kunnen zijn. Behalve voor mij. Voor mij was ze een godin, een fee, een … een … een Lorelei. Ze zou me met haar mooie uiterlijk en gezang op de klippen laten lopen en mij doodongelukkig maken. Ik probeerde haar uit mijn hoofd te zetten, maar het wilde niet lukken. Overal waar ik keek zag ik haar lange rode haren en haar roomblank huid, dat glom in het licht van haar stralende lach. En ik wist het… Ik was verloren…

Die avond wilde ik thuis blijven. Ik durfde gewoon niet naar het café omdat ik bang was. Bang om haar weer te zien. Bang om wat ik zou voelen. Bang voor de grapjes en plagerijen van Maaike. Bang was ik. Doodsbang. Ik bleef thuis en dat was dat.

Om kwart over negen zat ik op de fiets en reed in snel tempo naar mijn stamcafé. Ik hield het thuis niet meer uit. Allerlei dwaze gedachten spookten door mijn hoofd. Wat nu als ze me wél leuk vond en me niet meer zou zien. Zou ze dan niet meer naar het café komen? Wat nu als ze zelf toenadering wilde zoeken en ik was er niet. Wat zou ik dan mislopen? Al dit soort gekke gedachten zorgden ervoor dat ik licht hijgend mijn fiets tegen de gevel van het café parkeerde. Ik opende de deur en liep het café binnen.

“Hey Rob!” riep Maaike van achter de bar. Ik was al bang dat je niet zou komen.”

Ik groette terug en nam plaats op mijn vaste plekje aan het eind van de bar, die Maaike altijd voor mij vrij hield. Ik keek rond in de hoop een glimp op te vangen van het roodharige meisje. Helaas was het erg druk en ik zag haar niet. Door de drukte kon ik niet alle tafels zien, aar niets wees erop dat ze er was. Ook aan de kapstok had ik haar jas niet gezien of haar fijne parfum geroken. Aan de ene kant was ik opgelucht, maar tevens hevig teleurgesteld. Ik had intussen een kop koffie gekregen en ik wilde net de krant pakken om deze te gaan lezen, toen ik naast me een meisjesstem hoorde zeggen: “Sorry…sorry…mag ik er ven langs meneer?...pardon….”

Ik keek op en het was alsof er een donkere deken over het café werd gespreid. Niks was meer te zien van alle mensen, die er net nog waren. Enkel een fel, maar warm licht straalde over de rode lokken van het meisje, dat al dagen door mijn gedachten spookte. Ze liep op mij af. Ze liep op mij af??? Nee!! Wat nu???

Ik merkte dat ik staarde en sloeg gelijk mijn ogen verlegen neer en ik voelde hoe warm bloed mijn gezicht vulde met een verlegen blos. Ik keek stiekem via de spiegel naar het meisje dat nu naast me stond. De mystieke duisternis was verdwenen en ik zag de drukte weer om ons heen. Ik zag nu dat ze niet specifiek op mij was afgekomen, maar op de ruimte tussen mij en mijn buurman. Ze was hier gekomen om drankjes te bestellen. Ze wachtte totdat Maaike de glazen had gevuld en ik bekeek nu, hoewel heimelijk, maar wel goed het mooie meisje. Ze droeg dezelfde zwarte kleren als gisteren. Maar vanwege het opgeklaarde weer droeg ze sierlijke open zwarte sandalen, die met bandjes om haar ranke enkels vast zaten. Haar lange rode haren waaierden als een bloedige waterval over haar roomwitte smalle schouders en bedekten net de kleine sproetjes. Door het strakke topje kon ik de kleine vormen van haar borstjes van dichtbij bewonderen en haar buikje was strak en slank. En net toen ik omhoog keek, draaide ze haar hoofd naar mij en haar grote groene ogen keken in mijn ogen. Ik voelde me betrapt bij het gluren. Ik staarde haar sprakeloos aan en ik zag kleine rode blosjes op haar bleke wangen komen. Toch zag ik een kleine perfecte lippen open gaan en met een zachte stem zei ze “hi” tegen me.

Ondanks het rumoer om mij heen klonken er klokjes en muziek in mijn oren door die lieve zachte stem. Haar stem had een beetje hoge pitch, maar met een diepe warmte. Ze bloosde nu volop en ik had niet door dat ik de krant in mijn hand in kleine stukjes aan het scheuren was. Stamelend gaf ik een “hi” terug. Ze kreeg nu een glimlach en het was alsof alle ellende uit mijn hoofd verdwenen was en een warme zon ging schijnen.

Ze nam met haar slanke handjes de twee glazen aan van Maaike, die ze op de bar had gezet en liep weer van mij vandaan. Ik staarde haar na en zag hoe haar heerlijke brede heupen wiebelden bij elke stap die ze deed. Het dunne rokje wapperde om haar dijen als een vlag in de wind. Haar blanke kuiten waren perfect gevormd en je kon de spieren bij elke stap zien spannen en ontspannen. Heerlijke meid was het toch en ik wist op dat moment zeker, dat ik haar nooit meer uit mijn hoofd kon krijgen.

Het werd langzaam wat rustiger en ik kon nu vanaf mijn plekje zien, dat ze aan een tafeltje zat met hetzelfde meisje, als waarmee ze gisteren hier was. Ze kwam weer naar de bar met de lege glazen en helaas stonden er nu twee mannen naast me, waardoor ze elders aan de bar haar bestelling bij Maaike moest doorgeven. Ik bekeek haar weer en ze keek me terug aan. Waar ik de moed vandaan haalde, weet ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet, maar deze keer bleef ik haar aankijken. Nu was het zij, die met een rode blos op haar wangen haar blik afwendde. Ze pakte de door Maaike aangereikte glazen aan en wierp nog een snelle blik op mij voordat ze zich omdraaide en naar haar vriendin toe liep. Door haar sierlijke bewegingen en het wapperen van haar lange rode haren voelde ik opwinding in mijn broek ontstaan. Ik stak zo onschuldig mogelijk mijn hand in mijn broek om mijn stijver wordende pik goed te leggen, waarbij mijn vingers een stukje papier raakten. Ik haalde het opgevouwen papiertje uit mijn zak en keek er naar. Het was het velletje papier, wat ik gisteren had geschreven, maar niet in haar jaszak durfde te stoppen. Ik had het vandaag al wel honderd keer uit mijn zak gehaald en open en weer dicht gevouwen. Ik had het vanmiddag zelfs in mijn wanhoop in de papierbak gegooid, om het er een minuut later weer uit te halen. Daardoor was het inmiddels niet meer zo’n netjes uitziend papiertje geworden. Maar op de een of andere manier had ik het weer bij me gestoken. Het was een soort teken geworden van hoop. Misschien durfde ik het haar toch wel te geven en misschien zou ze erop reageren en misschien…. misschien….

Radeloos en moedeloos werd ik van mezelf. Duizend gedachten vlogen door mijn kop en ik staarde naar de krant voor me, die al een half uur op de zelfde pagina lag en waarvan het linkerdeel een heel stuk kleiner was geworden door alle stukjes, die ik net in mijn verlegenheid van af had gescheurd.

Doordat ik zo in gedachten was, had ik niet door dat er iemand naast me was komen staan. Totdat ik de bekende parfum rook, die mij eerder al in vervoering had gebracht. Ik keek naar beneden en zag de ranke voetjes in de zwarte sandaaltjes naast mijn kruk staan. Ik keek omhoog, maar ze keek mij niet aan. Ze was net haar bestelling aan Maaike aan het doorgeven. Ik keek in de spiegel en zag dat de bar nu rustig was. Er was voldoende plaats aan de bar voor haar om haar bestelling te doen, maar toch was ze naast me komen staan. Ik snoof nog een keer om haar parfum te ruiken en dat had ze gehoord. Ze draaide haar gezicht naar mij toe en met haar heerlijke stem zei ze weer zachtjes “hi” tegen me. Ik zei “hi” terug en ze draaide haar gezicht weer naar Maaike en vroeg of ze gelijk de drankjes mocht afrekenen. Ze pakte daarop uit haar kleine zwarte schoudertasje, die aan mijn kant hing haar portemonnee en legde deze onder haar ranke hand op de bar.

Ik zag het tasje open staan en toen kreeg ik een ingeving. Het beduimelde papiertje met mijn boodschap en telefoonnummer lag nog naast mijn krant op de bar en ik pakte deze zo onopvallend mogelijk. Terwijl het meisje met Maaike afrekende stopte ik zo voorzichtig mogelijk het papiertje in haar tasje. Ik was net op tijd klaar, want maar een paar seconden later ging haar portemonnee weer het tasje in. Ze nam de glazen en wierp weer even een blik op mij, voordat ze terug liep naar het tafeltje, waar ze tegenover haar vriendin ging zitten.

Heel eerlijk gezegd, schrok ik toen pas van mijn handeling. Ik kon nu ook niet meer terug. Ze zou het papiertje vinden en wat zou ze dan denken. Zou ze het weggooien? Zou ze het nummer bellen en mij uitlachen als ik mij bekend zou maken? Zou ze boos worden omdat er iemand in haar tasje had gezeten? De twijfels raasden weer door mijn hoofd en ik moest weg. Ik kreeg het warm en koud tegelijk en ik leek wel een paniekaanval te krijgen. “Mijn god,” dacht ik, “wat heb ik in hemelsnaam gedaan?”

Ik betaalde zo snel mogelijk de rekening en vloog bijna naar buiten. Met trillende handen haalde ik mijn fiets van het slot en mijn benen waren zo zwak, dat ik pas bij de tweede poging mijn been over het zadel kon slaan. Ik fietste radeloos en zonder omkijken langs de grote ramen van het café naar huis toe. Ik keek niet om en zag daardoor niet dat ik werd nagestaard door het roodharige meisje.

Thuis plofte ik in de bibliotheek neer in mijn stoel en luisterend naar een CD van Wagner, rookte ik een sigaret. Dat bracht mij weer een beetje tot rust. Bij de tweede sigaret schonk ik een glas whiskey in en op dat moment was de kalmte terug in mijn hoofd. Ik staarde met het glas in mijn hand naar de vlammen van de open haard en ik hield mijzelf voor dat ik mij niet zo druk moest maken. Ook al zou ze het briefje vinden. Wat dan nog? Misschien zou ze het weggooien. Maar misschien zou ze me bellen. Dat kon toch ook? Ze had nota bene vandaag zelfs tegen me gesproken. Weliswaar maar twee keer een korte, maar simpele “hi”, maar dan nog. In mijn oren had het als muziek geklonken. Naast de beelden had ik nu ook geluid en ik had even het gevoel alsof er een film in de maak was. Het plot zou nog wel volgen. Hopelijk zou het een Hollywood-productie zijn met een happy end. Maar misschien was het wel een BBC-productie waarin de held toch stierf.

Inmiddels was mijn glas leeg en mijn derde sigaret gedoofd. Ik voelde mij moe en stond op om naar bed te gaan. In de badkamer stond ik weer naakt voor de spiegel en keek hoe ik mijn tanden aan het poetsen was. Tijdens het poetsen gebeurde het weer. Het roodharige meisje verscheen weer in de spiegel. Deze keer niet naakt als voorheen, maar gekleed in de kleren, waarin ze vanavond in het café was. Ze keek me aan met een lieve blik en haar mondje vormde een woord. In mijn hoofd hoorde ik haar zachte stem “hi” zeggen en op dat moment trok ze haar topje over haar hoofd heen uit en ik zag weer haar kleine blanke tietjes, met daarop kleine roze tepeltjes, die stijf stonden. Ze bracht haar handen naar haar borstjes en wreef er met zachte bewegingen over. Ze kneep even in haar tepeltjes, die nog groter leken te worden. Haar linkerhand zakte traag via haar strakke witte buikje naar beneden en verdween onder het rokje en aan de beweging te zien, wreef ze over haar kutje. Ze haalde de hand weer uit haar rokje tevoorschijn en ik zag haar natte middelvinger, die ze langzaam naar haar mond bracht. Ze opende haar lippen en haar tongetje kwam naar buiten en beroerde haar natte middelvinger. Ze likte haar vinger schoon en wenkte met haar hoofd richting de slaapkamer, waarna het beeld vervaagde. Ik zag mijzelf weer staan en zag mijzelf als versteend staan met de tandenborstel nog tussen mijn tanden. Wat ook versteend was, was mijn pik, die stijf kloppend tegen de koude rand van de wastafel stond.

Ik schudde mijn hoofd en spoelde mijn mond. Met mijn stijve pik in mijn hand liep ik naar mijn bed en voor mijn bed staand, kreeg ik een visioen van het meisje, dat naakt en met haar rode haar wijd over mijn kussen gespreid op mijn zwarte dekbed lag. Het contrast van haar witte huid op het zwarte laken, deed mij nog meer naar haar verlangen. Het beeld verdween net zo snel als het gekomen was en ik schoof onder mijn dekbed, die vooralsnog alleen over mijn benen lag. Ik nam mijn pik vast en trok mij af. Op dat moment verscheen het visioen weer. Maar deze keer zat ze bovenop mij en zakte met haar natte roze kutje over mijn pik naar beneden. Het beeld leek wel echt te zijn, zo goed zag ik alle details. Met elke beweging die ik met mijn hand maakte, bewoog zij op en neer en het voelde bijna alsof ik haar echt aan het neuken was. Ik dacht zelfs haar vocht op mijn pik te voelen, maar dat zou waarschijnlijk het zweet in mijn handen zijn. Ze wipte op en neer en hield haar kleine borstjes vast. Ik zag haar hijgen en haar rode haar wipte in het ritme van ons neuken op en neer. Ik zag hoe haar roze kale schaamlipjes om mijn pik zaten onder het mooie toefje rood schaamhaar. Ik kneep een paar keer in mijn pik en fantaseerde dat zij het was, die me met de spiertjes in haar vagina mij aan het melken was. We kwamen samen klaar, maar in plaats dat ik haar lekkere kutje volspoot, spoot ik mijn zaad weer over mijn buik en handen. Ze stond op en liep naar deur van de slaapkamer. Ik zag een klein sliertje sperma over haar dij lopen en met de woorden “we bellen nog. Okee?” verdween de schim door de gesloten deur van de slaapkamer en was ik weer alleen.

Ik veegde de kliederboel weg met enkele tissues en zakte in een droomloze slaap.