Ik hoorde de muziek van bij de buurvrouw op de derde verdieping tot op de gang van het zesde waar ik woonde. Ik had me overslapen en rende nu de trappen af om mijn trein nog te halen. Op de derde verdieping merkte ik waarom de muziek zo luid klonk. De deur van het appartement van de buurvrouw in kwestie stond op een kier. Ze heette Jennifer en was afkomstig uit Sierra Leone. Ik had haar nog niet zo vaak gezien en dan alleen maar op de trap. Een vriendelijke vrouw midden dertig. Een aangename verschijning die steeds Afrikaans gekleed ging. Lange gewaden van prachtige felle kleuren en een, voor mij althans,zeer ingewikkeld geplooid hoofddeksel. Voor zover ik wist woonde ze alleen, maar ik kende haar levensverhaal niet. De muziek die uit de deur kwam was religieuze muziek.

‘You are the Lord of lords, You are the King of kings, On earth or in heaven, There is no one like You’, hoorde ik een vrouwenstem zingen, een beetje hijgend. Ik wilde verder naar beneden lopen maar het was plots alsof een muur mijn lichaam tegenhield. In een flits zag ik haar. Haar zwarte lichaam. Dansen. In kon geen stap meer zetten en bleef als versteend door de kier naar binnen kijken. Maar dan als een steen die van binnen gloeide. Mijn hart klopte zo hard dat het bijna uit mijn borstkas brak. Mijn adem stokte. Het was geen CD van waaruit de stem klonk. Het was Jennifer zelf die zong. Hijgend omdat ze aan het dansen was in het midden van de kamer. Ze had een geelgroen stuk stof rond haar heupen geknoopt dat tot op haar blote voeten viel. Voor de rest droeg ze enkel een doorschijnende bh die nauwelijks haar twee dikke borsten ondersteunde of zelfs maar kon omvatten. Haar haar viel in lange rasta vlechten op haar rug. Haar lippen waren fel rood en glanzend. Ze danste en zong met haar ogen dicht alsof ze in een trance was. Haar heupen bewogen ritmisch op de muziek heen en weer. Haar handen staken in de lucht:

‘There is no one like You, On earth or in heaven’, zong ze weer al klonk het meer als kreunen. Ze reikte naar iets hoog en ver weg.

Ze zong een lied mee, maar ik hoorde alleen maar haar bezwerende stem:

‘You are the Lord of lords, You are the King of kings.’

Ik was gebiologeerd door haar op en neer wippende borsten. Zo ontzettend geil was dat! Ze kropen langzaam maar zeker uit haar bh, maar deze vrouw ging zo op in haar godsvrucht dat ze daar niets van merkte.

‘You are the King of kings, You are the King of kings.You are the King of kings,...’ bleef ze herhalen.

Ze draaide rond haar as en spreidde haar armen wijd uit. Ik zag dat haar borsten uitliepen in twee grote donkere aureolen. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik was een absolute voyeur nu. Ik keek naar een halfnaakte vrouw die op haar manier aan het bidden was. Ik schaamde me diep voor de keiharde paal in mijn broek. Maar ik had hem wel en hij nagelde mij hier aan de kier van deze deur vast in de grond. Ik kon mij onmogelijk zonder hulp van buitenaf aan dit spektakel onttrekken. Ze wist het niet, maar deze zwarte godin hield mij vast in haar betovering.

‘There is no one like You’, zong ik in stilte mee. Voor haar.

‘You are the Queen of Queens’,

Zij was mijn godin geworden. Ik duizelde van haar extase. Ik wilde op mijn knieën zakken en haar aanbidden.

‘There is no one like You, On earth or in heaven’

Haar mooi krachtige zwarte armen die de hele wereld wilden omhelzen. Haar bekken en haar brede heupen die bewogen op het ritme van het leven. Haar borsten die nu bijna volledig ontbloot waren en het paradijs beloofden. Ik zag hoe dunne beekjes zweet over haar hals liepen naar haar borsten, haar aureolen, haar tepels…

De muziek ging sneller en zweepte haar nog maar op. Ik hoorde haar nauwelijks nog woorden zingen. Ik hoorde alleen haar zwaar gehijg. Haar lendendoek begon langzaam weg te zakken door de wilde bewegingen van haar heupen… Ik kon me niet meer beheersen, trok mijn broek open en haalde mijn harde lul tevoorschijn. Ik zonk in de grond van schaamte, maar had geen enkele weerstand meer. Ik werd evenzeer als Jennifer meegetrokken in iets dat veel groter was. Zij in haar god, in in haar, mijn godin. Nog steeds danste ze met de ogen dicht. Volledig van deze wereld alsof ze pas met de ogen dicht kon zien wat ze wilde zien. Ik kon alleen maar mijn ogen wijd open houden en kijken naar ieder detail, iedere lijn en kromming, iedere beweging, ieder stukje vlees en vet van dit extatisch dansende zwarte lijf.… Nu viel haar lendendoek helemaal los! Even greep haar hand naar beneden maar deed geen enkele moeite om de lendendoek vast te houden. Ze was naakt. Ik zag eerst haar zwarte blote kont: zwart trillend vlees… Ik wist niet hoe ik mijn pik nog moest vasthouden… Dan draaide ze opnieuw rond haar eigen as met opengespreide armen, met dikke tieten die volledig uit haar bh hingen en hijgend zwaar op en neer gingen, met een gezicht vertrokken door extase, met een van zweet en ander vocht glanzend kutje… Ze plooide plots dubbel en greep zuchtend met haar handen tussen haar benen... Het was alsof ze klaarkwam… Ook ik schoot mezelf heftig leeg in mijn zakdoek… Ik moest in mijn hand bijten om het niet uit te schreeuwen… Ik schokte en schokte en schokte… Er leek geen einde aan te komen… Ik moest nu stil en snel zijn. Ik zag dat de rust nu ook in haar lichaam terugkeerde. Ze had nog steeds haar ogen gesloten maar ze bewoog veel langzamer nu. Nog steeds dezelfde bewegingen maar trager. Ze bracht haar lichaam langzaam terug van de hoogtes van de roes naar de wereld van hier en nu. Haar gezicht glansde van het zweet. Ze was uitgeput... maar op haar mond verscheen een hemelse glimlach… Ze stond op enkele meters van mij. Als ze haar ogen nu zou open doen zou ze me zien staan! Ze stond daar met haar handen in haar nek en wiegde zachtjes met haar heupen. Het lichaam van een oergodin: grote borsten, brede heupen, een dikke kont. Maar indrukwekkend elegant. Een hoergodin, schoot er onmiddellijk door mijn perverse geest. Als straf voor mijn blasfemie stootte ik bij het dichtknopen van mijn broek tegen de trapleuning. Jennifer opende verschrikt haar ogen. Ik dook onmiddellijk weg. Ik weet niet of ze me gezien heeft. Ik stond in het donker. Ik rende de trap af met vijf, zes treden tegelijkertijd. Gelukkig was haar appartement aan de achterkant van het gebouw en kon ze me niet vanuit haar raam naar buiten zien stormen...

Ik heb mijn trein niet meer gehaald, al zou me dat zeker gelukt zijn aan de snelheid waarmee ik de trappen afrende. Een paar uren lang heb ik in het park voor me uit zitten staren terwijl ik de zwarte godin van drie hoog aanbad. ‘There is no one like You, On earth or in heaven’, zong een stem voortdurend in mijn hoofd.