Door: Angela
Datum: 18-10-2015 | Cijfer: 5.3 | Gelezen: 4451
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 7 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 7 minuten | Lezers Online: 1
Apart verhaal, want er gebeurt eigenlijk steeds niet wat je wel verwacht.
De wind giert door de smalle straten.
Bladeren en takken schuren over de straatstenen, om tegen de banden van de veel daar geparkeerde auto’s te blijven liggen. Televisie antennes zwaaien vervaarlijk op de daken, eerbiedig buigend voor de wind……waar ze lenig de dak pannen raken.
De schaarse straat verlichting flikkert angstig. Sommige straat lantaarns zijn duister als gevolg va de vernielzucht van het straat schorem. Dan begint het tot overmaat van ramp ook nog te regenen. Eerst in trage dikke druppels, maar al snel giet het de hemel uit.
De door de wind geteisterde huizen stralen ondanks alles een vrolijke warmte uit.
De bewoners zitten om hun goed gevulde tafels geschaard voor het avond eten. Hier en daar staat een televisie toestel gezellig te flitsen, elders brengt een radio harmonieuze klanken ten gehore, zoals La Grande van ZZ Top, of Oerend hard van Normaal.
Enkele moedige vogels die zich in dit weer gewaagd hebben worden voort gestuwd door de wind en verliezen de controle over hun vliegerij en verstoppen zich vermoeid op een beschutte plaats en wachten op betere tijden.
Verder is de straat leeg en is er geen hond of kat te zien.
Dan verschijnt er een vage gestalte aan het begin van de straat.
Het is een meisje, dat zwoegend door de muur van wind heen poogt te breken. Een plotselinge ruk wind werpt haar enige meters terug. Door de enorme kracht van de woedende wind springen de knoopjes van haar doorweekte regenjas, waarna deze van haar lijfje wordt gerukt!
Esmee probeert haar jas nog te grijpen, maar die hangt in no time aan een televisie antenne te wapperen. Waar de wind zich er schijnbaar kostelijk mee vermaakt. De tegen haar opslaande regen doorweekt nu snel haar korte rokje en bloesje.
Esmee zwoegt moeizaam voort. Stapje voor stapje wint ze terrein op de beukende wind, die haar met zijn ontelbare armen omhelst, aan haar doornatte kleding rukt, langs haar blote dijen veegt en met haar lange blonde haren stoeit.
Een nieuwe rukwind, werpt haar ruggelings tegen een lantaarnpaal. Snel draait Esmee zich om en klemt zich aan de natte koude paal vast! Paal…..paal..paal….paal….
De woedende wind richt zich nu geheel op haar kleding. Door de bulderende wind heen hoort ze vaag een scheurend geluid, alsof het van heel ver komt.
Ze voelt dat plotseling haar rokje wordt weg gerukt….
Het verfomfaaide kledingstuk zweeft over de auto’s, streelt de glimmende natte daken en stijgt dan snel op. Het meisje kijkt huiverend om zich heen. Achter een raam ter hoogte van de lantaarnpaal waar ze zich aan vasthoud, staat een echtpaar te kijken.
Ze glimlachen haar vanuit hun comfortabele veiligheid bemoedigend toe. Aan de overkant staat een oudere man vanachter zijn raam onduidelijke gebaren te maken, het lijkt wel of hij haar wil verleiden om hem af te pijpen?
Esmee verzamelt al haar krachten en zwoegt weer voort, worstelend tegen de oppermachtige wind.
Ze ziet een grote tak op haar afkomen, maar kan hem niet meer ontwijken en struikelt er overheen. Wanneer ze op natte koude kinderkopjes beland…..raakt ze los van haar schoentjes, welke onmiddellijk door de wind worden afgevoerd.
Ze knallen tegen geparkeerde auto’s, om dan in het duister van de avond te verdwijnen. Esmee staat moeizaam op. Haar knie vertoond een flinke schaaf, haar bloesje is gescheurd. Op haar blote voeten strompelt ze voort. De wind geselt haar, kruipt door de scheur in haar bloesje, laat de stof opbollen en scheurt het verder.
De regen teistert haar rillende lijfje…..laat haar huid glanzen en maakt van haar lange blonde haren een piekerige massa.
Esmee ploetert moedig voort.
Haar tot rafels terug gebrachte bloesje wordt enkele meters verder eigendom van de gulzige wind, berustend ziet ze toe hoe het vod op de wind voort danst.
Esmee wordt nog altijd vanachter de ramen glimlachend gade geslagen.
Ze voelt zich niet prettig onder al die aandacht. Ze voelt zich bespot! De gebaren die sommige mannen maken zijn obsceen…zo van neuken..pijpen en dergelijke en gebaren dat ze wel naar binnen mag komen. Vaag ziet ze een vent met zijn harde lul in de hand voor het raam, die zichzelf aftrekt.
Huiverend verwijdert ze zich van de huizen en gaat wankelend langs de geparkeerde auto’s.
Aan de auto’s heeft ze nog enig houvast.
Doch ook de auto’s lijken zich tegen haar te keren. Het dunne bandje van haar slipje blijft achter een deurkruk haken, het bandje breekt en de wind doet de rest. Het kleine witte lapje waait op en laat zich vervolgens gewillig afvoeren.
Esmee kijkt het met spijt na.
Haar toestand wordt nu wel erg peniebel. Er staan nog meer mannen achter de ramen, alsof ze elkaar gebeld hebben en openlijk wordt ze naar binnen gewenkt alsof ze een goedkoop hoertje is…..een straat sletje.
Esmee bedekt haar kale blote kutje met een hand en struikelt verder. De genadeloze wind werpt zich nu op haar Bhtje, haar laatste bescherming.
Hij rukt en trekt aan de dunne bandjes. De regen veegt over de dunne stof en zwiept in haar gezichtje, een hevige ruk wind slingert haar over een geparkeerde auto. Haar Bhtje blijft achter een auto antenne haken….als een vlag trots wapperend. Traag staat ze op en worstelt zich naar de bewuste auto, maar voor dat ze het Bhtje kan grijpen, wordt deze door de wind ontvoerd…onbereikbaar voor haar grijpende vingers.
Berustend zwoegt ze weer voort, geen moeite meer doend om haar nu volledige naaktheid te bedekken. Slechts een gedachte speelt door haar hoofdje.
‘’Thuis…., ik moet naar huis…, nog even en ik ben thuis!’’ Met wapperende haren overbrugt ze strompelend de laatste meters van de straat. Dan verdwijnt ze om de hoek, tot het laatste moment toe nagekeken door vele niet begrijpende ogen.
De mensen verlaten druk pratend hun plaatsen achter de ramen, sommige mannen die net klaar komen stoppen hun pik weer in de broek en sluiten de rits….helaas de voorstelling is voorbij en ze hadden hun lul liever geleegd in dat sletje in plaats van tegen de gordijnen af te spuiten!
De wind giert voort, alsof er niets gebeurd is en de regen blijft onverminderd neergutsen.
De televisie antennes op de daken gaan voort met hun dans, sommige versierd met een rokje of een bloesje. Ergens in de verte kletteren schoentjes tegen een garage deur. Verder is de straat leeg, zelfs geen hond of kat valt er te zien.
De wind giert door de smalle straten.
Bladeren en takken schuren over de straatstenen, om tegen de banden van de veel daar geparkeerde auto’s te blijven liggen. Televisie antennes zwaaien vervaarlijk op de daken, eerbiedig buigend voor de wind……waar ze lenig de dak pannen raken.
De schaarse straat verlichting flikkert angstig. Sommige straat lantaarns zijn duister als gevolg va de vernielzucht van het straat schorem. Dan begint het tot overmaat van ramp ook nog te regenen. Eerst in trage dikke druppels, maar al snel giet het de hemel uit.
De door de wind geteisterde huizen stralen ondanks alles een vrolijke warmte uit.
De bewoners zitten om hun goed gevulde tafels geschaard voor het avond eten. Hier en daar staat een televisie toestel gezellig te flitsen, elders brengt een radio harmonieuze klanken ten gehore, zoals La Grande van ZZ Top, of Oerend hard van Normaal.
Enkele moedige vogels die zich in dit weer gewaagd hebben worden voort gestuwd door de wind en verliezen de controle over hun vliegerij en verstoppen zich vermoeid op een beschutte plaats en wachten op betere tijden.
Verder is de straat leeg en is er geen hond of kat te zien.
Dan verschijnt er een vage gestalte aan het begin van de straat.
Het is een meisje, dat zwoegend door de muur van wind heen poogt te breken. Een plotselinge ruk wind werpt haar enige meters terug. Door de enorme kracht van de woedende wind springen de knoopjes van haar doorweekte regenjas, waarna deze van haar lijfje wordt gerukt!
Esmee probeert haar jas nog te grijpen, maar die hangt in no time aan een televisie antenne te wapperen. Waar de wind zich er schijnbaar kostelijk mee vermaakt. De tegen haar opslaande regen doorweekt nu snel haar korte rokje en bloesje.
Esmee zwoegt moeizaam voort. Stapje voor stapje wint ze terrein op de beukende wind, die haar met zijn ontelbare armen omhelst, aan haar doornatte kleding rukt, langs haar blote dijen veegt en met haar lange blonde haren stoeit.
Een nieuwe rukwind, werpt haar ruggelings tegen een lantaarnpaal. Snel draait Esmee zich om en klemt zich aan de natte koude paal vast! Paal…..paal..paal….paal….
De woedende wind richt zich nu geheel op haar kleding. Door de bulderende wind heen hoort ze vaag een scheurend geluid, alsof het van heel ver komt.
Ze voelt dat plotseling haar rokje wordt weg gerukt….
Het verfomfaaide kledingstuk zweeft over de auto’s, streelt de glimmende natte daken en stijgt dan snel op. Het meisje kijkt huiverend om zich heen. Achter een raam ter hoogte van de lantaarnpaal waar ze zich aan vasthoud, staat een echtpaar te kijken.
Ze glimlachen haar vanuit hun comfortabele veiligheid bemoedigend toe. Aan de overkant staat een oudere man vanachter zijn raam onduidelijke gebaren te maken, het lijkt wel of hij haar wil verleiden om hem af te pijpen?
Esmee verzamelt al haar krachten en zwoegt weer voort, worstelend tegen de oppermachtige wind.
Ze ziet een grote tak op haar afkomen, maar kan hem niet meer ontwijken en struikelt er overheen. Wanneer ze op natte koude kinderkopjes beland…..raakt ze los van haar schoentjes, welke onmiddellijk door de wind worden afgevoerd.
Ze knallen tegen geparkeerde auto’s, om dan in het duister van de avond te verdwijnen. Esmee staat moeizaam op. Haar knie vertoond een flinke schaaf, haar bloesje is gescheurd. Op haar blote voeten strompelt ze voort. De wind geselt haar, kruipt door de scheur in haar bloesje, laat de stof opbollen en scheurt het verder.
De regen teistert haar rillende lijfje…..laat haar huid glanzen en maakt van haar lange blonde haren een piekerige massa.
Esmee ploetert moedig voort.
Haar tot rafels terug gebrachte bloesje wordt enkele meters verder eigendom van de gulzige wind, berustend ziet ze toe hoe het vod op de wind voort danst.
Esmee wordt nog altijd vanachter de ramen glimlachend gade geslagen.
Ze voelt zich niet prettig onder al die aandacht. Ze voelt zich bespot! De gebaren die sommige mannen maken zijn obsceen…zo van neuken..pijpen en dergelijke en gebaren dat ze wel naar binnen mag komen. Vaag ziet ze een vent met zijn harde lul in de hand voor het raam, die zichzelf aftrekt.
Huiverend verwijdert ze zich van de huizen en gaat wankelend langs de geparkeerde auto’s.
Aan de auto’s heeft ze nog enig houvast.
Doch ook de auto’s lijken zich tegen haar te keren. Het dunne bandje van haar slipje blijft achter een deurkruk haken, het bandje breekt en de wind doet de rest. Het kleine witte lapje waait op en laat zich vervolgens gewillig afvoeren.
Esmee kijkt het met spijt na.
Haar toestand wordt nu wel erg peniebel. Er staan nog meer mannen achter de ramen, alsof ze elkaar gebeld hebben en openlijk wordt ze naar binnen gewenkt alsof ze een goedkoop hoertje is…..een straat sletje.
Esmee bedekt haar kale blote kutje met een hand en struikelt verder. De genadeloze wind werpt zich nu op haar Bhtje, haar laatste bescherming.
Hij rukt en trekt aan de dunne bandjes. De regen veegt over de dunne stof en zwiept in haar gezichtje, een hevige ruk wind slingert haar over een geparkeerde auto. Haar Bhtje blijft achter een auto antenne haken….als een vlag trots wapperend. Traag staat ze op en worstelt zich naar de bewuste auto, maar voor dat ze het Bhtje kan grijpen, wordt deze door de wind ontvoerd…onbereikbaar voor haar grijpende vingers.
Berustend zwoegt ze weer voort, geen moeite meer doend om haar nu volledige naaktheid te bedekken. Slechts een gedachte speelt door haar hoofdje.
‘’Thuis…., ik moet naar huis…, nog even en ik ben thuis!’’ Met wapperende haren overbrugt ze strompelend de laatste meters van de straat. Dan verdwijnt ze om de hoek, tot het laatste moment toe nagekeken door vele niet begrijpende ogen.
De mensen verlaten druk pratend hun plaatsen achter de ramen, sommige mannen die net klaar komen stoppen hun pik weer in de broek en sluiten de rits….helaas de voorstelling is voorbij en ze hadden hun lul liever geleegd in dat sletje in plaats van tegen de gordijnen af te spuiten!
De wind giert voort, alsof er niets gebeurd is en de regen blijft onverminderd neergutsen.
De televisie antennes op de daken gaan voort met hun dans, sommige versierd met een rokje of een bloesje. Ergens in de verte kletteren schoentjes tegen een garage deur. Verder is de straat leeg, zelfs geen hond of kat valt er te zien.
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10