Terwijl ik aan mijn nasi zit en mij verdiep in het olimpisch programma voor 2008 in China bel jij ineens aan voor het anjer fond. Doel van de collecte is om de toneel vereniging financieel te ondersteunen. Jij... jij bent uitgedorst in een rode kimono met goude motiven erop geborduurd. Je haar is zwart en opgestoken. In een knot steken wat chinese etensstokjes. Ik ben verbaasd, verbaasd dat je zo past bij het moment van deze dag. Ik geef je een Euromunt en sluit je, diep in gedachten, weer buiten. Als ik eenmaal besef wat ik gedaan heb en weet wat ik had willen doen met je, vlieg ik naar de deur en zie je met jou collectebus net de hoek van de straat uit lopen. Ik bedenk me niet en loop op mijn sokken, mijn nasi achterlatende, achter je aan. Nog voor je aan kan bellen spreek ik je aan, maar weet niet goed hoe ik je kan boeien met mijn vragen die onbegrijpelijk voor mij zijn, laat staan voor jou. Je probeert er geduldig een touw aan vast te knopen. Uiteindelijk heb ik iets in de geest gevraagd als: wat spelen jullie precies voor toneel en wanneer is er een voorstelling. Speel je dan ook de rol die hoort bij dit costuum?? Je lacht. Ik raak nog onzekerder. Ik vind je betoverend. Ik vraag ongecontroleerd of je met me mee wil en voor mij een oosters sprookje wil zijn. Je doet dan iets wat ik niet verwacht had...

Je zegt ja, pakt mijn hand en lopt met mij mee terug naar mijn huis. Ondertussen vraag je of ik altijd op mijn sokken loop. Ik stamel in gedachten een antwoord dat wel heel afwezig moet overkomen, want je stelt de vraag gewoon nog een keer. Ik antwoord met een: ik wist niet wat me overkwam toen ik je liet gaan. Je nam er genoegen mee. Eénmaal bij mijn huis terug liep je gelijk door naar boven en gaf je me een prachtig uitzicht op je achterste die leuk strak met de stof van je kimono stoeide bij iedere trede die je liep. Ik werd opgewonden naarmate we hoge gingen. Boven aan de trap keerde jij je ineens om. Je keek me aan met een ondeugende blik en boog iets voorover om mijn oren te berijken met een zacht en zwoel gefluister. Heb jij een slipje ontdekt toen je achter mij aan naar boven liep?? Ik mets bekennen dat mijn ogen de strakke stof van de kimono hadden afgetast op zoek naar die informatie. Ik moest haar het antwoord schuldig blijven. Ze zag mijn onzekerheid, had geen geduld meer. Trok me dichter naar haar toe en greep mij in mijn kruis. Dat zit al lekker strak in je broek, zei je. en je wachte niet maar ging ongeduldig te werk en voor ik het bessefte voelde ik mijn broek op mijn enkels rusten. Je Kimono ging iets open en liet speels mijn ogen een stukje benen zien. Ik werd volledig in beslag genomen door jou schoonheid. Jij ? Jij vond at wel leuk, maar was te heet om het spel verder uit te breiden. Je sloeg een been om mijn middel en pakte mij stevig met beide armen rond mijn nek. Je tilde je zo aan mijn lijf omhoog en steunde zwaar hijgend dat ik je moest nemen. Nou dat was niet moeilijk, maar wel link, zo boven aan de trap. Ik wilde daarom nog iets hoger gaan staan op de trap, maar schoof zo gelijk mijn penis in je natte spleet onder luid gekreun. Ik werd wild. En begon beestachtig te stoten in dat zachte vrouwenvlees dat mij omsloot. Terwijl ik spoot kwam je klaar. Bijna onvoorstelbaar. Hier droom je meestal alleen maar van. Je kimono streelde bij iedere stoot mijn huid. Het was een weldaad. Jij schikte je kleren nadat je jezelf van mij af had laten gleiden. Wanneer zie ik je weer, vroeg ik hees. Jij lachte slechts geheimzinnig en liep weg.