Door: Bill Heath
Datum: 06-01-2016 | Cijfer: 6.1 | Gelezen: 3433
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 1
Het volgende verhaal is opbouwend en heeft een lange intro maar die heb je ook wel nodig anders snap je de zin van het verhaal niet. Veel plezier.
Laat ik me even voorstellen, ik ben een man van 43 en heb 2 kinderen. Mijn vriendin is 45 jaar en heeft 3 kinderen. We hebben in het verleden samengewoond met alle kinderen maar door omstandigheden wonen we nu alweer 3,5 jaar apart. Sinds we weer apart zijn gaan wonen is er een scheur in onze relatie ontstaan en hebben we regelmatig ruzie, iets wat we voorheen nooit hadden. Toen begrepen we elkaar en vulden elkaar goed aan. Sinds 3,5 jaar is dat veranderd en elke keer dat we weer ruzie hebben lijkt de scheur te groeien en is zelfs zo groot geworden dat je rustig kunt spreken van een kloof in onze relatie. Zeker het afgelopen jaar heeft dat geleid tot een knipperlichtrelatie!
Mijn vriendin werkt in het onderwijs en heeft dus alle schoolvakanties vrij, zo ook afgelopen kerstvakantie. Ik moest echter gewoon werken maar ook ’s avonds zagen we elkaar niet tot grote frustratie van mij wat ik haar dan ook maar weer probeerde uit te leggen. Haar uitleg daarentegen was dat ze zich niet lekker voelde en grieperig was en dat ze sowieso het heerlijk vond om tijd voor haarzelf te hebben. Nou ja, ik was daar wel gepikeerd over maar gunde haar wel die tijd. Zo ging de eerste week vakantie voorbij en in dat weekend hadden we allebei geen kinderen dus hadden we besloten om bij elkaar te zijn en dan op die zaterdagmiddag te gaan uit eten. Het was immers 2de kerstdag!
Toen ik bij haar aan kwam bleek het helemaal niet goed met haar te gaan. Ze had heel veel last van haar arm en nog steeds grieperig. Ik wilde meteen de huisartsenpost bellen maar dat wilde ze niet. We zijn dus toch gewoon gaan eten en het was ouderwets gezellig maar ik zag aan haar dat het per uur minder ging en toen we ’s avonds terugkwamen toch maar die dokterspost gebeld en we konden meteen terecht! Slijmbeursontsteking in haar schouder en een flinke ook werd ons verteld.
Na een spuit te hebben gezet keerden we huiswaarts waar ik haar in bed heb gelegd en allebei zijn gaan slapen. De volgende dag ging het al ietsje beter maar nog niet goed. “Zal ik boodschappen voor je doen? Of moet er nog iets gedaan worden?”, vroeg ik haar. “Nee”, zei ze,”ga maar naar huis, jij moet ook nog poetsen en dan kan ik gewoon lekker gaan liggen”. Ik ben nog even gebleven en daarna maar naar huis gegaan. Ik moest de volgende dag ook weer werken. ’s Avonds hebben we nog even ge-appt maar het ging niet veel beter helaas. Zit ik de volgende dag op mijn werk krijg ik rond 11uur een app dat Peter (een goede vriend van haar en regelmatig langskomt) zo lief is geweest om met haar mee te rijden en de boodschappen te doen. Wat is het toch een goede vriend! Ik was eigenlijk meteen boos omdat ik haar dat de vorige dag aanbood en ze eigenlijk niks liever wilde dan gaan liggen en ik maar naar huis moest gaan.
Mijn boosheid veranderde al snel weer in bezorgdheid en ik was om 17.15uur klaar met werken en besloot om even langs mijn vriendin te rijden om te kijken hoe het ging. Kom ik binnen zitten ze gezellig samen aan de eetkamertafel aan de wijn en wordt me doodleuk verteld dat Peter haar ’s middags heeft meegenomen naar het dorp en hebben ze lekker op het verwarmd terras gezeten. Daarna naar huis gegaan en daar hebben ze de gezelligheid met de nodige alcohol maar doorgezet. Tot overmaat van ramp vraagt Peter aan mij of ik de volgende dag tijd heb om ’s morgens met Anne (mijn vriendin) mee te rijden naar de garage want haar auto moet een beurt en hij had geen tijd !!!
Toen was ik helemaal pissed-off, heb ze nog een gezellige avond gewenst en ben gegaan. Ik voelde me zo aan de kant gezet. Ik heb niks meer gehoord van Anne tot ik dinsdagavond een app kreeg dat ze het niet leuk vond dat ze mij ’s morgens had laten zitten met de auto. Ik zou toch mee rijden?
En…oh ja…Peter had hun op woensdagavond uitgenodigd om samen met haar kinderen te gaan uit eten. Lief he?
Toen was ik helemaal in alle staten en heb teruggestuurd dat ze het lekker uitzoekt met d’r Peter en dat ze oudjaar ook maar met hem moest vieren en dat ik wel iets anders ging doen! Ze vond dat ik raar reageerde en heb tot op oudjaar ’s middags niks meer gehoord. Ik kreeg rond 16u een app-je hoe laat ik naar haar kwam. Niet! Was het antwoord van mij en dat ze Peter maar moest vragen. Daarna was ze dus weer boos op mij omdat ik haar heb laten zitten op oudjaar.
Welnu, een hele lange intro met de uitleg waarom ik zo boos was op haar en nu komt het eigenlijke verhaal. Zaterdag 2 januari kreeg ik een app dat ze graag wilde praten en dat ze vond dat het niet goed ging zo. Dat we ook niet lekker uit elkaar waren gegaan en dat het helemaal niet de bedoeling was. Nee, ik vind al langer dat het niet goed gaat en dat we elkaar zo weinig zien en weinig seks hebben frustreert me al helemaal (ik blijf toch een man, he!).
Via de app vraagt ze of het goed komt tussen ons. Ik antwoord dat ze dat zelf in de hand heeft en of ze bereid is om daar alles voor te doen. Een tijdje hoor ik niks en dan komt er een app binnen: “Wat wil je dat ik doe?”. Ik vraag haar of ze weleens geneukt heeft met Peter maar dat ontkent ze (Daar geloof ik haar trouwens wel in want Peter is een goedzak en niet de knapste).
Ik vraag haar ook of ze de laatste jaren inderdaad minder zin heeft in seks of dat het de situatie is waar we in beland zijn. Het laatste weet ze me te antwoorden. “Dus als ik er doordeweeks niet ben en jij hebt de kinderen niet dan ben je ook weleens geil?”, vraag ik haar. Ze schrijft terug dat dat inderdaad gebeurt en dat ze weleens met haar vibrator aan de slag gaat. “Maar je hebt nooit afgesproken met een andere man?”, is mijn wedervraag. Het antwoord is nee. We hebben afgesproken om een week later op zaterdag 9 januari samen te praten over onze toekomst en ik vraag haar of ze bereid is om de week daar naar toe mijn opdrachten te vervullen. Even is het stil op de app. Dan krijg ik een berichtje:”Wat moet ik dan allemaal doen? Want ik doe niet alles hoor….!”.
Ik denk even na en stuur haar het volgende berichtje: “Ik wil graag met je praten volgende week over onze toekomst. Maar je weet dat ik een geile donder ben en ik weet dat jij dat ook kan zijn! Dat houdt onze relatie ook spannend en zo hebben we allebei weer zin in elkaar. Jij voert de opdrachten uit die ik je geef zodat ik weet dat jij onze toekomst ook ziet zitten. Als je bij voorbaat al zegt dat je het niet doet dan heeft het ook geen zin meer. Hoeven we ook niet meer te praten en stopt hier alles. Zeg je JA dan voer je ook gewoon de opdrachten uit en hebben we volgende een erg positief gesprek!”.
Ik hoef niet lang te wachten of ik krijg een app terug dat ze ervoor wil gaan. Ik stuur haar dat dat antwoord ons alweer een stukje dichter bij elkaar brengt en dat ik ga nadenken over de 1ste opdracht en dat ze die diezelfde dag kan verwachten.
[i]Elke opdracht die Anne krijgt is een apart verhaal. Tijdens het schrijven van dit verhaal zit ik er zelf nog middenin en het duurt nog 3 dagen! Heb je ideeën wat ik Anne voor opdracht kan/moet geven kun je deze nog snel in de reactie zetten[1/]
Laat ik me even voorstellen, ik ben een man van 43 en heb 2 kinderen. Mijn vriendin is 45 jaar en heeft 3 kinderen. We hebben in het verleden samengewoond met alle kinderen maar door omstandigheden wonen we nu alweer 3,5 jaar apart. Sinds we weer apart zijn gaan wonen is er een scheur in onze relatie ontstaan en hebben we regelmatig ruzie, iets wat we voorheen nooit hadden. Toen begrepen we elkaar en vulden elkaar goed aan. Sinds 3,5 jaar is dat veranderd en elke keer dat we weer ruzie hebben lijkt de scheur te groeien en is zelfs zo groot geworden dat je rustig kunt spreken van een kloof in onze relatie. Zeker het afgelopen jaar heeft dat geleid tot een knipperlichtrelatie!
Mijn vriendin werkt in het onderwijs en heeft dus alle schoolvakanties vrij, zo ook afgelopen kerstvakantie. Ik moest echter gewoon werken maar ook ’s avonds zagen we elkaar niet tot grote frustratie van mij wat ik haar dan ook maar weer probeerde uit te leggen. Haar uitleg daarentegen was dat ze zich niet lekker voelde en grieperig was en dat ze sowieso het heerlijk vond om tijd voor haarzelf te hebben. Nou ja, ik was daar wel gepikeerd over maar gunde haar wel die tijd. Zo ging de eerste week vakantie voorbij en in dat weekend hadden we allebei geen kinderen dus hadden we besloten om bij elkaar te zijn en dan op die zaterdagmiddag te gaan uit eten. Het was immers 2de kerstdag!
Toen ik bij haar aan kwam bleek het helemaal niet goed met haar te gaan. Ze had heel veel last van haar arm en nog steeds grieperig. Ik wilde meteen de huisartsenpost bellen maar dat wilde ze niet. We zijn dus toch gewoon gaan eten en het was ouderwets gezellig maar ik zag aan haar dat het per uur minder ging en toen we ’s avonds terugkwamen toch maar die dokterspost gebeld en we konden meteen terecht! Slijmbeursontsteking in haar schouder en een flinke ook werd ons verteld.
Na een spuit te hebben gezet keerden we huiswaarts waar ik haar in bed heb gelegd en allebei zijn gaan slapen. De volgende dag ging het al ietsje beter maar nog niet goed. “Zal ik boodschappen voor je doen? Of moet er nog iets gedaan worden?”, vroeg ik haar. “Nee”, zei ze,”ga maar naar huis, jij moet ook nog poetsen en dan kan ik gewoon lekker gaan liggen”. Ik ben nog even gebleven en daarna maar naar huis gegaan. Ik moest de volgende dag ook weer werken. ’s Avonds hebben we nog even ge-appt maar het ging niet veel beter helaas. Zit ik de volgende dag op mijn werk krijg ik rond 11uur een app dat Peter (een goede vriend van haar en regelmatig langskomt) zo lief is geweest om met haar mee te rijden en de boodschappen te doen. Wat is het toch een goede vriend! Ik was eigenlijk meteen boos omdat ik haar dat de vorige dag aanbood en ze eigenlijk niks liever wilde dan gaan liggen en ik maar naar huis moest gaan.
Mijn boosheid veranderde al snel weer in bezorgdheid en ik was om 17.15uur klaar met werken en besloot om even langs mijn vriendin te rijden om te kijken hoe het ging. Kom ik binnen zitten ze gezellig samen aan de eetkamertafel aan de wijn en wordt me doodleuk verteld dat Peter haar ’s middags heeft meegenomen naar het dorp en hebben ze lekker op het verwarmd terras gezeten. Daarna naar huis gegaan en daar hebben ze de gezelligheid met de nodige alcohol maar doorgezet. Tot overmaat van ramp vraagt Peter aan mij of ik de volgende dag tijd heb om ’s morgens met Anne (mijn vriendin) mee te rijden naar de garage want haar auto moet een beurt en hij had geen tijd !!!
Toen was ik helemaal pissed-off, heb ze nog een gezellige avond gewenst en ben gegaan. Ik voelde me zo aan de kant gezet. Ik heb niks meer gehoord van Anne tot ik dinsdagavond een app kreeg dat ze het niet leuk vond dat ze mij ’s morgens had laten zitten met de auto. Ik zou toch mee rijden?
En…oh ja…Peter had hun op woensdagavond uitgenodigd om samen met haar kinderen te gaan uit eten. Lief he?
Toen was ik helemaal in alle staten en heb teruggestuurd dat ze het lekker uitzoekt met d’r Peter en dat ze oudjaar ook maar met hem moest vieren en dat ik wel iets anders ging doen! Ze vond dat ik raar reageerde en heb tot op oudjaar ’s middags niks meer gehoord. Ik kreeg rond 16u een app-je hoe laat ik naar haar kwam. Niet! Was het antwoord van mij en dat ze Peter maar moest vragen. Daarna was ze dus weer boos op mij omdat ik haar heb laten zitten op oudjaar.
Welnu, een hele lange intro met de uitleg waarom ik zo boos was op haar en nu komt het eigenlijke verhaal. Zaterdag 2 januari kreeg ik een app dat ze graag wilde praten en dat ze vond dat het niet goed ging zo. Dat we ook niet lekker uit elkaar waren gegaan en dat het helemaal niet de bedoeling was. Nee, ik vind al langer dat het niet goed gaat en dat we elkaar zo weinig zien en weinig seks hebben frustreert me al helemaal (ik blijf toch een man, he!).
Via de app vraagt ze of het goed komt tussen ons. Ik antwoord dat ze dat zelf in de hand heeft en of ze bereid is om daar alles voor te doen. Een tijdje hoor ik niks en dan komt er een app binnen: “Wat wil je dat ik doe?”. Ik vraag haar of ze weleens geneukt heeft met Peter maar dat ontkent ze (Daar geloof ik haar trouwens wel in want Peter is een goedzak en niet de knapste).
Ik vraag haar ook of ze de laatste jaren inderdaad minder zin heeft in seks of dat het de situatie is waar we in beland zijn. Het laatste weet ze me te antwoorden. “Dus als ik er doordeweeks niet ben en jij hebt de kinderen niet dan ben je ook weleens geil?”, vraag ik haar. Ze schrijft terug dat dat inderdaad gebeurt en dat ze weleens met haar vibrator aan de slag gaat. “Maar je hebt nooit afgesproken met een andere man?”, is mijn wedervraag. Het antwoord is nee. We hebben afgesproken om een week later op zaterdag 9 januari samen te praten over onze toekomst en ik vraag haar of ze bereid is om de week daar naar toe mijn opdrachten te vervullen. Even is het stil op de app. Dan krijg ik een berichtje:”Wat moet ik dan allemaal doen? Want ik doe niet alles hoor….!”.
Ik denk even na en stuur haar het volgende berichtje: “Ik wil graag met je praten volgende week over onze toekomst. Maar je weet dat ik een geile donder ben en ik weet dat jij dat ook kan zijn! Dat houdt onze relatie ook spannend en zo hebben we allebei weer zin in elkaar. Jij voert de opdrachten uit die ik je geef zodat ik weet dat jij onze toekomst ook ziet zitten. Als je bij voorbaat al zegt dat je het niet doet dan heeft het ook geen zin meer. Hoeven we ook niet meer te praten en stopt hier alles. Zeg je JA dan voer je ook gewoon de opdrachten uit en hebben we volgende een erg positief gesprek!”.
Ik hoef niet lang te wachten of ik krijg een app terug dat ze ervoor wil gaan. Ik stuur haar dat dat antwoord ons alweer een stukje dichter bij elkaar brengt en dat ik ga nadenken over de 1ste opdracht en dat ze die diezelfde dag kan verwachten.
[i]Elke opdracht die Anne krijgt is een apart verhaal. Tijdens het schrijven van dit verhaal zit ik er zelf nog middenin en het duurt nog 3 dagen! Heb je ideeën wat ik Anne voor opdracht kan/moet geven kun je deze nog snel in de reactie zetten[1/]
Lees verder: Nu Wordt Het Menens - 2
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10