Jeanet, De Buurvrouw - 3

Ook al ben je ongesteld….

Jeanet had 2 opeenvolgende dagen heerlijke sex gehad met haar buurman, maar nu was het even rustig. Ze dacht er met plezier aan terug. Wat haar nog het meest verbaasde was de gemakkelijkheid waarmee ze al wat hij deed kon accepteren. En niet alleen dat, ze had zichzelf ook zo snel aan hem gegeven. Alsof ze hem al jaren kende. Alles was goed wat hij deed. Ze zag hem nog staan rommelen in haar kledingkast. Ze zag nog hoe hij sniffelde aan haar slipjes. Ze zag hem haar dildo pakken die achter haar slipjes verborgen lag. Ze moest er nog om glimlachen en voelde zich er goed bij. Ze hadden afgesproken elkaar de volgende week weer te zien, maar een dag was niet afgesproken. Ze teksten wel.

Helaas werd Jeanet aan het eind van het weekend ongesteld. Dat betekende voor haar dat ze ten minste 3 dagen, soms zelfs 4, niets in haar kutje kon hebben. Het deed te veel pijn. Natuurlijk vond ze het jammer dat het net nu moest gebeuren, maar daar was nu eenmaal niets aan te doen. Maandag was een heel vervelende dag voor haar, dinsdag ook, hoewel het al wat beter ging.
Jeanet dacht vaak aan hem. Ze hoopte dat ze hem later in de week weer zou zien. Het was per slot van rekening al weer 6 dagen geleden dat ze samen waren. Maar ze hoorde niets van hem en dat kwam nu eigenlijk goed uit. Soms zag ze hem in de tuin, dan keek hij op naar haar slaapkamer, maar dat was ook alles. Het werd woensdag.

Jeanet had heerlijk gedoucht en liep met alleen haar slipje aan naar haar slaapkamer. Ze keek in de kast naar wat ze aan zou trekken, maar voor ze tot een keuze kon komen, hoorde ze dat ze een tekst kreeg. Ze liep naar het bed, ging zitten en opende de tekst. Ze las: ‘Heb je koffie?’ Een tekst van hem. Er ging een schok door haar heen. Ze voelde zich ineens blij en warm worden. Onmiddellijk tekste ze terug: ‘Voor jou altijd.’ Zijn antwoord volgde snel: ‘Doe dan de keukendeur maar open, want ben er al.’
Wow! En ze was nog niet eens aangekleed! Snel schoot ze haar ochtendjas aan en haastte zich de trap af. Hij stond inderdaad te wachten. Ze deed de keukendeur van het slot en deed een paar passen achteruit tot ze met haar rug tegen de muur stond. Hij kwam binnen, deed de deur achter zich dicht en bleef staan. God, wat zag hij er goed uit, dacht Jeanet. Hij droeg een lange broek en een wit overhemd dat half geopend was. Ze zag zijn gebruinde borst. Met het zonlicht dat van achter op hem scheen, leek hij wel een Adonis. Ze bewonderde zijn look. Met een glimlach stapte hij op haar af en omarmde haar. Hij zei: “Meissie van me, ik ben heel blij je weer te zien.” Meissie, zei hij. Van iedere andere man had Jeanet dat niet zomaar geaccepteerd. Waarschijnlijk had ze een of ander sarcastische antwoord gegeven. Maar van hem? In zijn armen, stevig tegen zijn brede borst, voelde ze zich als een klein meisje. En soms is dat best een lekker gevoel. “En waar is mijn koffie?” Hij wilde met haar de kamer inlopen, maar dat vond Jeanet geen goed idee. Stel dat iemand die haar of hem kende, langs het raam liep en haar in haar ochtendjas met de buurman zou zien zitten? Praatjes zijn zo geboren. “Wacht maar even. Hoe wil je je koffie?” Ze keerde snel terug met 2 bekers en samen gingen ze de trap op naar haar slaapkamer. Door zijn plotselinge komst had Jeanet geen kans gezien haar kamer op te ruimen. Het bed was nog niet opgemaakt, de kastdeuren stonden open en her en der lag kleding. Het maakte hem niks uit. Hij ging op bed en zij naast hem. Ze dronken van de koffie en keken elkaar aan.
“Ik heb m’n meisje gemist,” zei hij. Weer gebruikte hij het woord ‘meisje’.
“Ik jou ook,” antwoordde Jeanet naar waarheid.
Hij zette zijn beker weg, sloeg zijn arm om haar schouder en trok haar naar zich toe. Toen ze opkeek, kuste hij haar lippen. Jeanet proefde hem. Heerlijk om een echte man bij je te hebben. Hij kuste haar weer en zij kuste hem terug. Toen hij met zijn andere hand haar wang streelde, zei ze: “Ik moet je wat zeggen.”
Verwonderd keek hij haar aan.
“We kunnen niet vrijen, want ik ben ongesteld. Het spijt me.”
Er kwam een glimlach op zijn gezicht. Terwijl hij doorging haar gezicht te strelen, zei hij simpel: “Je bedoelt, je kan niet neuken?”
Kleintjes antwoordde ze: “Ja, dat bedoel ik. Ik kan niet neuken. Het is te pijnlijk.”
Hij knikte: “Dan neuken we niet. Maar ik kan je toch wel zoenen? Of kan dat ook niet?“
“Ja, natuurlijk wel, maar…”
“Jeanet, luister! Ik wil je iets vragen. Vertrouw je mij? Vertrouw je mij voor 100% als ik je zeg dat we dan niet neuken?”
Ze voelde zich opnieuw het kleine meisje. Vertrouwde ze hem? Ja, natuurlijk vertrouwde ze hem! Waarom ze hem vertrouwde? Ze wist het niet. Ze wist het echt niet! Het was gevoel. Dat kwam niet vaak voor. Zelden eigenlijk, maar met hem had ze dat. Deze man was gewoon te vertrouwen! Hij had iets dat maakt dat ze zich veilig, prettig en op haar gemak voelde Misschien vreemd, maar het was gewoon zo. Ze antwoordde daarom: “Ik vertrouw je. Ik vertrouw je voor...eh... 200%. Kus me.” Ze zette haar beker weg en kroop in zijn armen. Zijn mond op de hare. Hij legde haar achterover. Zijn kussen werden warmer. Ze voelde zijn tong en gewillig opende ze haar mond. Hun tongen vonden elkaar. Jeanet genoot. Ze voelde zijn hand die haar ochtendjas opende. Ze voelde zijn hand die haar naakte huid beroerde. Een trilling ging door haar heen. Hij kuste haar mond, haar hals, haar borsten. Hij liefkoosde haar borsten lange tijd en het voelde heerlijk. Zij voelde zijn hand op haar buik, haar bovenbenen, haar dijen, maar haar kutje raakte hij niet aan. Jeanet voelde zich heerlijk. Ze raakte opgewonden. Hij streelde haar lichaam en zijn mond vond telkens weer haar mond.
Ze duwde hem opzij en richtte zich op. Ze deed haar ochtendjas uit en zat in haar slipje bij hem. Toen begon ze hem te ontkleden. Zijn overhemd, zijn broek en als laatste zijn slip. Ze zag opnieuw zijn stijve. Daarop ging ze tussen zijn benen liggen en pakte met beide handen zijn lul. Ze begon hem te pijpen. Ze likte zijn schacht. Ze nam hem in haar mond en prikkelde met haar tong het topje.Ze duwde zijn benen verder uit elkaar. Ze likte zijn zak en nam een voor een zijn ballen in haar mond. Hij gromde van genot. Zijn lul werd dikker en harder.
Hij wist dat het niet lang meer zou duren. Daarom stopte hij haar. Hij wilde nog niet klaar komen. Hij trok Jeanet omhoog. “Nog niet,” zei hij, “nog niet.” Ze kusten elkaar weer. Hoe vaak hadden ze elkaar nu al niet gekust? Hij keerde haar langzaam op haar rug, ging bij haar liggen en legde zijn hoofd in haar schouderholte. Haar strelend bleef hij tegen haar aan liggen. Jeanet streelde zijn hoofd en rug. Ze voelde zich zo op haar gemak bij hem. Had ze dit ooit ervaren met een andere man?
Toen richtte hij zijn hoofd op en keek haar aan. Hun ogen hielden elkaar vast. Hij zei: “Ik wil dat je naakt ben, naakt net als ik. Ik wil je slipje uitdoen.” Er was geen spoor van twijfel toen ze knikte. Ze vond het goed, nee, ze wilde naakt zijn bij hem. Hij richtte zich op en pakte een handdoek die op een stoel lag en schoof die onder haar billen. Dit attente gebaar stelde Jeanet zeer op prijs. Op zijn knieën zittend trok hij haar slipje uit. Hij keek naar haar kutje en zag het touwtje. Zijn handen streelde haar dijen maar haar kutje raakte hij niet aan. Jeanet vond het heerlijk om zo bekeken te worden. Dat ze ongesteld was, maakte haar niets uit. Ze dacht er eigenlijk niet eens aan. Haar vertrouwen in hem was groot. Hij boog zich over haar heen en gaf kusjes op haar schaamlippen. Het voelde goed. Hij likte haar schaamlippen en het voelde beter. Zijn tong vond haar klitje en dat voelde het best. Nee, ze had zich niet in hem vergist. Ze sloot haar ogen en onderging de prikkels die door haar heen gingen. Zijn handen streelde haar lichaam, maar haar kutje raakte hij alleen met zijn tong aan. Ze kreunde van genoegen.
Ineens hoorde ze zijn stem en ze opende haar ogen. “Ik wil dat je kutje open is.” Hij hield het touwtje van de tampon in zijn handen. “Ik ga je tampon verwijderen. Is dat goed?”
Jeanet knikte. Alles was goed wat hij deed. Hij herhaalde: “Mag ik je tampon verwijderen?”
Weer knikte Jeanet en zei: “Haal hem maar weg.” Ze keek en zag hoe hij langzaam de tampon uit haar kutje trok. Toen pakte hij zijn lege koffiebeker en deed de tampon er in. Er liep een heel klein beetje bloed uit haar. Ze voelde het, maar het maakte haar niets uit. Zijn tong likte weer haar klitje. Jeanet voelde zich zo open en zo vrij naar hem toe. Wat ze nu ervaarde had ze met niemand ooit ervaren. Ook niet met haar man. Die raakte haar nooit aan als ze ongesteld was, maar met hem, haar buurman, gebeurde het allemaal gewoon. Eigenlijk onvoorstelbaar. Hij likte en kuste haar kutje maar met zijn handen raakte hij haar daar niet aan. Eindeliijk zocht hij zich weer een weg omhoog. Kuste haar buik, kuste haar borsten en uiteindelijk haar mond. “Je bent lief,” zei hij. Ze glimlachte om zijn woorden, maar antwoordde niets, hoewel hij voor haar meer dan lief was.
Toen duwde ze hem op zijn rug. Ze wilde hem extra lekker klaar laten komen. Een man die haar zo respectvol behandeld, een man die haar zo weet te plezieren, die verdient het beste van het beste. En Jeanet deed haar uiterste best. Alle trucs die ze kende paste ze toe. Hem pijpen tot zijn hoogtepunt naderde om hem vervolgens niet te laten komen. Teasen, prikkelen, ze ging maar door tot hij haar bijna smeekte om klaar te mogen komen. Zijn ontlading was enorm. Zijn zaad spoot met grote kracht uit zijn lul. Hij trilde en was nat van het zweet. Liefdevol likte en kuste Jeanet zijn lul. Toen trok hij haar omhoog en ze ging dicht tegen zijn natte bezwete lichaam aanliggen. Ze rook zijn geur. Ze likte zijn zweet en alles was fijn. Lange tijd bleven ze zo liggen.

Jeanet was niet klaargekomen. Dat hoefde ook niet. Zij had zich volledig overgegeven aan hem. Ze hadden lekker gevreeën. Ze bleef zich maar verbazen over deze man. Ze keek naar hem met grote ogen. Hij glimlachte en zei: “Wat is er meissie?” Ze schudde haar hoofd: “Niks, nee, niks.”
En hij? Eerlijk gezegd was het de eerste keer dat hij zover ging met een vrouw. Zijn eigen vrouw hield hem nadrukkelijk op afstand als ze ongesteld was. Hij verviel in gedachten. Jeanet zag het en liet het zo. Zijn eigen vrouw, ja. Voor haar was het aller-, allerbelangrijkste haar carrière. Dat was nummer 1 in haar leven. Om die reden wilde ze ook geen kinderen. Dat zou alleen maar belemmerend werken. Hoe vaak was zij ‘s avonds in haar, wat ze noemde, werkkamer tot laat nog bezig. Lange tijd wachtte hij op haar, maar steeds vaker besloot hij maar te gaan slapen om de volgende dag te merken dat ze op het logeerbed in haar werkkamer geslapen had. “Ja,” zei ze dan, “ik wilde je niet storen.” Geld vergoedde veel. Ze hadden luxueuze trips gemaakt, maar dat werd de laatste tijd ook minder. “Druk,” zei ze, “ik heb het nu erg druk. Zodra het wat rustiger word, gaan we op vakantie.” Ze was geen verkeerde vrouw. Echt niet. Maar dat ze van elkaar vervreemdden, was duidelijk. Hij zuchtte en keek naar Jeanet. Hij had nog nooit een vrouw meegemaakt die zo open naar hem toe was. Hij mocht alles met haar doen. Nou, hij zou er voor zorgen dat hij haar niet teleurstelde. Ze vertrouwde hem en hij zou dat vertrouwen nooit, nee nooit beschamen. Hij zag hoe ze hem observeerde. Toen zei ze: “Wat is er jongen?” Hij schudde zijn hoofd: “Niks, echt niet. Ik moet gaan.”

Op haar zij liggend, haar hoofd ondersteunend met haar hand, keek Jeanet hoe hij zich aankleedde. “Ik moet nu echt gaan,” herhaalde hij toen hij aangekleed was. Hij gaf haar een kusje op haar voorhoofd en liep naar de slaapkamerdeur. Daar draaide hij zich om. Jeanet keek nog steeds en hun ogen hielden elkaar vast. Daarop kwam hij terug naar het bed en kuste lichtjes haar lippen. Hij zei: “Je bent echt een lieve vrouw. Ik zie je gauw.” Zonder nog om te kijken liep hij weg. Jeanet hoorde hem de trap af gaan, ze hoorde de keukendeur, de poort. Weg was hij. Terug naar zijn eigen vrouw, schoot het door haar hoofd. Ze voelde plots een steek. Een steek van jaloezie. Hardop zei ze: niet doen Jeanet, niet jaloers worden. Dat kan niet! Dat mag niet!
Het lied ‘Jealousy’ van Alice Merton kwam in haar gedachten. Ergens in het refrein zingt Alice: Jealously! Oh, can’t you stay away from me? Ze stond op en het refrein neuriënd, liep ze naar de badkamer. In de spiegel keek ze naar zichzelf en herhaalde: niet jaloers worden, Jeanet, niet doen! Het is alleen maar sex. Meer niet. Alleen maar sex! Ze haalde diep adem: kom op meissie! Het was fijn, maar de nieuwe dag is al begonnen en het werk wacht. Via de spiegel keek ze naar de overvolle wasmand en fronste haar wenkbrauwen. Bovenop het wasgoed lag een mannenslip. Zijn slip!