Het Spel

Het is twee jaar geleden als ik Tessa voor de eerste keer zie. Ze staat haar tekst door te nemen in de coulissen van het amateurtheater waar zo meteen de repetities weer verder gaan. Het is een oude Griekse tragedie in een nieuw kleedje... ten minste, zo wordt het verkocht door onze regisseur.

Ik ben op dat moment aan het helpen bij het plaatsen van de verlichting. Lampen aansluiten, kabels trekken, kleur en intensiteit regelen. Tessa is er zich niet van bewust. Haar aandacht zit bij het script dat ze vol overgave in zich opneemt. Ze speelt met een pluk haar in haar mond, en verraadt zo haar zenuwen.

Ik blijf blikken op haar werpen. Ze is, zoals de meesten hier, een stuk jonger dan mij. Ik schat haar begin twintig; ikzelf ben al een tijdje de dertig voorbij. Haar lang krullende lokken heeft ze pastel-roze gekleurd. Een blauw strapless jurkje met een brede riem accentueert haar slanke lichaam en biedt wat inkijk op haar pronte boezem.

"Tessa, tijd voor de volgende scene. Kom je op het podium ?"

Ze neemt diep adem en loopt de zaal in.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Allemachtig, nee ! Meer passie !"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Onze eerste echte ontmoeting volgt een week later, bij het begin van de generale repetities. Iedereen is in kostuum die dag. Tessa's roze haar zit mooi gevlecht. Ze draagt een witte toga, gedrapeerd over één schouder. De stof valt licht over haar borsten, en het lijkt alsof ze geen beha draagt. Ze frunnikt vol frustratie aan een speld die haar kledij op z'n plaats moet houden.

"Problemen met de garderobe, " vraag ik ?

Ze kijkt me wat verveeld aan met diep groene ogen. "Ja, de speld sluit niet meer. En ik moet zo op. Deze voorstelling wordt een ramp..."

"Ach nee hoor. Je doet het fantastisch. Geef die speld meer even aan mij, dan kijk ik er naar."

"Oh ? Eh, ja, dank je wel... euh..."

"Ben, " antwoord ik, en ik neem de speld aan. Ik zie dat de sluiting wat verbogen is, en zoek meteen een fijn tangetje om het te herstellen.

"Dank je Ben. Ik ben Tessa."

"Onze grote ster, " lach ik. Ze moet even lachen, en is duidelijk niet akkoord.

"Ooit misschien, maar niet vandaag. Vandaag ben ik op van de zenuwen."

"Echt ? Heb ik nog niets van gemerkt." De opmerking is bedoeld om haar gerust te stellen, maar ze geeft me een stoot tegen de arm.

"Je bent een slechte acteur, Ben. Maar de leugen is goed getimed."

"En gelukkig ken ik mijn nut." Ik toon de herstelde speld, en ze draait zich met een glimlach met haar schouder naar mij. Als ik hem aan de toga bevestig merk ik haar bloemige parfum op, maar nog meer valt me op hoe haar bevallige C cup nu strak tegen de stof komt te staan. Nee, ze draagt heel zeker geen beha.

"Tessa, vijf seconden, " roept één van de helpers naar haar. Ze geeft me een kus op de wang, en loopt dan het toneel op. Ik kijk haar natuurlijk achterna.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Ach, verdomme, jullie lijken wel een preuts koppel. De liefde moet er af spatten ! Opnieuw !"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Het stuk werd, ondanks de nogal vreemde smaak van de regisseur, toch een aardig succesje voor onze groep. De prestatie van Tessa stond daarbij zeker centraal. Ik werkte elke avond achter de schermen mee. De eerste voorstelling werd een hele ontlading voor haar. Daarna kwam ze helemaal los, zowel op de planken als achter het doek. Korte praatjes tussendoor werden langere nabesprekingen achteraf. Bij praktische problemen wist ze me telkens te vinden. Van de speld had ze nooit meer last.

Het jaar daarna hielp ik Tessa met het oefenen van haar tekst buiten de uren van de repetities. Vaak gebeurde dat in haar kleine kleedkamertje. Haar roze lokken kleurden dit keer pikzwart voor een vertolking van Cleopatra. Wat kan ik zeggen, de regisseur houdt van geschiedenis... Maar ik kon niet klagen, want het kostuum dat jaar was zowaar nog luchtiger dan tevoren. Tessa's borsten werden slechts omhuld door een witte band. Verder droeg ze een lange witte rok met grote split aan beide zijden die omzeggens niets van haar lange slanke benen verhulden. En toch kwam ze vorstelijk over op het podium, als een koningin die kreeg wat ze wil en voor geen man moest onderdoen.

We werden goede vrienden, meer niet. Ze kon altijd op mijn hulp rekenen, en ik genoot met volle teugen van haar schoonheid en haar optreden.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

De regisseur schreeuwt het nog een laatste keer uit, en stormt dan het theater buiten. Ik sta met Tessa op de planken, en kijk haar verontschuldigend aan...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Hey Ben. De volgende productie wordt er één in de middeleeuwen". Ik heb Tessa aan de lijn.

"Hah. Nog twee jaar en we zitten eindelijk aan de moderne tijd." Ze lacht.

"Wil je deze keer niet mee het podium op ?" Huh ? "De regisseur zoekt nog iemand die de koning wil spelen, en ik heb jou voorgesteld. Ik denk dat je geknipt voor de rol bent."

"Uuuh... Maar ik ben geen acteur. Ik heb dat nog nooit gedaan."

"En al onze repetities dan ? Die doe je geweldig. We kennen elkaar en spelen perfect op elkaar in. Dit zou echt perfect zijn."

"En wat wordt jouw rol ?"

Ik hoor haar even diep adem halen...

"Ik speel zijn minnares..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

De regisseur lijkt niet terug te komen. Tessa en ik zijn nog de enigen in het theater. We staan op de set, in de troonzaal van de koning. Van mij dus, eigenlijk...

Tessa heeft deze keer fel rood haar, en draagt een donkergroene middeleeuwse jurk. Haar schouders zijn bloot. De lijn van de jurk gaat laag, en geeft me ruim zicht op haar boezem. Het kost me altijd moeite om niet te blijven staren, om niet rood aan te lopen.

"Sire ?"

Ik kijk haar aan. Haar diep groene ogen kijken recht in de mijne.

"Vind uw me niet aantrekkelijk, Sire ?"

Ik kijk verbaasd. "Wat ? Natuurlijk wel. Maar..."

Haar handen glijden over haar lichaam. "Wind ik je helemaal niet op ?"

Ik weet niet wat te zeggen. Haar blik verraad een speelsheid die me nooit eerder is opgevallen. "Tessa ?"

"Mijn naam is Rainilda, Sire." Haar handen sluipen over haar borsten, en trekken de jurk langzaam omlaag. Ik zie twee mooie roze tepels verschijnen. "Ik ben deze avond uw nederige dienaar." Haar handen masseren haar borsten nu openlijk. "En sta volledig tot uw dienst." De groene jurk glijdt nu helemaal op de grond en Tessa, of Rainilda, staat naakt voor me.

Ik laat m'n ogen over haar hele lichaam glijden. Zie hoe ze haar schaamhaar in een net driehoekje heeft geschoren. Zie hoe haar borsten lichtjes schudden als ze langzaam dichterbij komt. Ik werp een blik in de zaal. We zijn nog steeds alleen. Denk ik. De spots staan op ons gericht, en haar witte huid straalt in het licht.

"Lieve deerne, uw diensten zijn zeer welkom." Ik sta op uit mijn troon, en trek m'n tuniek over mijn hoofd. Tessa glimlacht en kijkt naar mijn kruis. Ik leef momenteel tussen lust en spanning, en mijn lid staat hard. Zodra mijn broek op de grond ligt staat Tessa pal voor me, en ik voel hoe haar linkerhand meteen met me begint te spelen. Ik knijp in haar billen, betast haar borsten. Neem haar hoofd in m'n handen en kus haar vol passie. Onze tongen verstrengelen, en ik voel hoe ik nog harder word in haar hand.

"Ga zitten, uwe majesteit." Ik plaats me terug op de troon, kroon nog steeds op mijn hoofd. Tessa knielt, en ik spreid mijn benen, radende wat er gaat komen. Ze plaats haar lippen over mijn paal, en begint me te pijpen. Haar warme natte tong glibbert heen en weer. Ik laat mijn vingers door haar rode haren bewegen, en duw haar hoofd telkens diep naar beneden. Ze kijkt me aan met een geile blik, een stoute glimlach, en begint harder en harder te zuigen. Ik leun mijn hoofd naar achter, en geniet met diepe teugen. Ik voel me borrelen, voel hoe mijn ademhaling even stokt en ik vervolgens diep in haar mondje klaar kom. Mijn hand grijpt haar haren nog steeds stevig vast. Mijn sperma druipt van haar lippen. Ik kus haar.

"Ga zitten, Rainilda. Uw koning gebiedt u." Ze neemt mijn plaats op de troon in, en spreidt nu zelf haar benen. Ik laat mijn vingers langs haar dijen glijden, zoek haar natte grotje, en duw een vinger naar binnen. Ze kreunt. Glimlacht. Speelt met haar harde tepels. Een tweede vinger glijdt mee naar binnen. Ze slaakt een klein kreetje, maar kantelt haar bekken en toont dat ik verder moet gaan. Ik kniel, en plaats mijn lippen over haar klitje. Mijn tong glijdt nu heen en weer over haar. Ik omsluit haar gevoelig knopje en zuig er lekker aan. Mijn vingers druipen al, en blijven haar poesje bewerken. Nu grijpt zij op haar beurt mijn haar stevig vast. Ik blijf likken, zuigen, vingeren. Ik voel haar gloeien, voel hoe ze na een tijdje begint te schokken, tot ze stevig spuitend klaar komt. Mijn troon, en het toneel, zijn overspoeld door haar geile sappen.

Ik sta weer op, en gebiedt Rainilda, Tessa, om zich om te draaien. Ze knielt op de troon, steekt haar billen voor me in de lucht. Ik kom achter haar staan, en leidt mijn paal naar haar inmiddels doorweekte poesje. "Neem me, Sire, " zegt ze speels. "Neem me hard." Ik hou het niet meer; hoezo zelfbeheersing ? Ik duw mezelf in één keer bij haar naar binnen. We vrijen niet. We hebben elkaar niet lief. Nee, we neuken. Diep, en hard. Ze duwt zichzelf bij elke stoot hard tegen mijn lichaam. Ik grijp naar haar borsten, hou ze stevig in mijn handen. Haar harde tepels duwen tussen mijn vingers door. We kreunen hard, schreeuwen. In de akoestiek van deze zaal is elk beetje genot duidelijk hoorbaar. Maar ik ben vergeten waar ik ben. Vergeten wie ik ben. Ik ben een koning met zijn minnares. Ik ben één met Rainilda. Voel hoe haar vagina me stevig grijpt. Hoor haar poesje stevig soppen. En dan, wanneer ik het finaal niet meer houd, komen we beide schreeuwend klaar.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Het spel wordt een daverend succes. Elke avond mocht ik Tessa passioneel kussen, op de planken, voor een publiek van een paar honderd man. En na elke voorstelling zetten we de passie voort. In haar kleedkamer. In de mijne. En op elke andere plek waar we maar een moment bij elkaar alleen werden gelaten.