De Shoot

Het is een algemeen aanvaarde waarheid dat een alleenstaande man met een flink vermogen een vrouw aan zijn zijde nodig heeft. Maar voor mij is dat niet zo makkelijk, ik ben namelijk geboren met een open ruggetje. Hierdoor loop ik moeilijk, kan ik mijn plas niet inhouden en zo zijn er ook nog wat andere problemen die bij deze aandoening horen. Ik ben dan ook flink gaan nadenken over wat een flink vermogen inhoudt en wat dit voor mij zou betekenen.

Ik ben er achter gekomen dat voor mij een flink vermogen hebben betekent dat je ultiem gelukkig bent. Geen bergen geld, geen dure auto’s, geen kasten vol met dure merkkleding, maar doen waar ik gelukkig van word, dat zorgt er voor mij voor dat ik flink vermogend ben. Het enige wat daarbij ontbreekt is een vrouw. Omdat ik er door mijn aandoening niet uit zie als de meest aantrekkelijke man en ook niet als de meest stabiele (qua gezondheid dan hè) is het toch moeilijk om een vrouw te vinden.

Op school ben ik ook flink gepest door mijn aandoeningen. Omdat ik natuurlijk moeilijk loop en altijd incontinentiespullen bij mij moet hebben. Ik kon mijn emoties gelukkig kwijt in het fotograferen. Foto’s maken is mijn leven, het mooie en schone, in de meest alledaagse dingen zien is voor mij van enorme waarde. Ik fotografeer natuurlijk niet alleen objecten, maar ook mensen en het liefste vrouwen. En dan als het mogelijk is vooral vrouwen die bedekt zijn met sieraden.

Wat ik al eerder zei, door mijn aandoening ben ik niet in trek bij vrouwen. Maar ook ik heb gevoelens. Zo zijn er verschillende vrouwen geweest waar ik enorm verliefd op ben geworden, maar zij niet op mij. Ik was altijd die vriend waarvan elke vrouw zei: “Maar wij zijn toch gewoon vrienden? En ik vind dat zo fijn omdat ik alles bij je kwijt kan”. Ik was die metro-man, de knuffelhomo, en misschien wel niet de ergste maar ik was ook altijd die vent die dan de hartsvriendin moest gaan lopen uithangen. Altijd maar weer het gezeik aanhoren over hoe de relatie stuk was gelopen, huwelijk nummer 4 op de klippen lag en hou alsjeblieft op over of je dik lijkt in die broek. Ik wil ook wel eens worden gezien als die stoere vent, die piratenman, de macho, de glijer. Maar nee, ik was elke keer die Quasimodo.

Mijn allereerste liefde ben ik kwijt geraakt aan een motormuis. Zij was de eerste die met mij om wou gaan, en zij was ook de eerste die het niet raar vond om met mij gezien te worden. Toch, met het werk wat ik doe en vooral als ik vrouwen mag fotograferen, vinden de vrouwen het nooit gek om naakt voor mijn camera te staan. Misschien omdat zij weten dat zij allemaal veel te hoog voor mij gegrepen zijn en dat ik daarom nooit een zet zou doen. Wat zij natuurlijk niet weten is dat ik nooit een zet zou doen uit professionaliteit.

Mijn verhaal begint bij een bijzondere vrouw die ik heb leren kennen via het werk wat ik doe. Zij was iemand die verder keek dan mijn handicap. Zij leerde mij dat het leven geen toeschouwerssport is maar een sport om aan deel te nemen, daar gaat het namelijk te snel voor. Deze bijzondere vrouw heette Monique. Monique was een vrouw waarvoor iedere man omkeek. Haar haar was zo zwart als de nacht, ze had een lichaam als dat van een godin en alles aan haar was perfect.

Ik heb Monique leren kennen via een advertentie die ik had geplaatst op een site voor modellen. Het ging om een vrouw die naakt op de foto wou voor een sieradenmerk. Hier hadden verschillende vrouwen en meisjes op gereageerd, en ook zij. Ik had de hele dag al gesprekken en vleeskeuringen achter de rug toen zij binnen kwam lopen. Ik was verkocht, dit zou mijn model worden voor deze opdracht. Ik zag haar al vol hangen met gouden kettingen, glimmende horloges en oorbellen tot aan haar schouders. Monique was perfect. Maar omdat ik nog een aantal andere modellen te gaan had om te screenen, moest ik wachten tot het maken van mijn definitieve keuze tot dat de anderen ook waren geweest.

Eindelijk was het zover, iedereen was geweest en ik mocht mijn keuze bekend maken. Zodra de laatste de deur uit was schreef ik gelijk een mail aan Monique.

Beste Monique,
Bij deze wil ik graag melden dat ik jou heb uitgekozen om model te staan voor het sieradenmerk BlingChique. Het merk staat voor vrouwelijkheid, elegantie en heeft een sterke eigen identiteit. Bijgevoegd wat foto’s van de sieraden waarmee jij op de foto komt.
Mijn idee voor de shoot is als volgt. Het moet een vrouwelijke shoot zijn. Ik dacht er aan om een zwart/witte foto te maken waarin alleen de sieraden in kleur zijn uitgelicht. Verder zou ik willen dat jij niks aan hebt, zodat de kleren niet afleiden van de sieraden.
Als je interesse hebt in deze opdracht mail mij dan zo spoedig mogelijk terug en dan plannen we de shoot zo snel mogelijk in.
Met vriendelijke groeten,
Luc

Ik las mijn bericht nog een paar keer door om vervolgens op verzenden te drukken.
Ik begon na een paar dagen wat zenuwachtig te worden omdat ik maar steeds geen antwoord kreeg van Monique. Maar mijn geduld werd al snel beloond en na een paar dagen later kreeg ik antwoord.

Beste Luc,
Sorry voor mijn late reactie.
Ik ben blij verrast dat je mij hebt uitgekozen om model voor jou te staan. Ik had eerder gedacht dat je voor een wat jonger persoon zou kiezen maar toch heel erg leuk dat je voor mij hebt gekozen! Ik heb verder geen verplichtingen door de week dus roep maar en ik sta voor je deur!
Groetjes, Monique!

In deze zelfde week maakten wij nog een afspraak om de foto’s te maken.
Ik moest nog drie dagen wachten tot ik Monique weer zag en elke minuut die verstreek werd het moeilijker en moeilijker. Elke dag keek ik wel een paar keer door het portfolio van Monique en elke keer kreeg ik nieuwe ideeën om haar zo mooi mogelijk op te foto te zetten.

En toen was het zo ver. Ze was precies op tijd. Wat een verschijning was ze toch, zo mooi, dat lichaam wat bij elke stap zo vrouwelijk en sierlijk mee bewoog met haar beweging. Haar borsten die lichtjes mee deinden met haar beweging en haar heupen die zachtjes heen en weer wiegden. Zij was alles wat ik nooit zou kunnen hebben, en toch was zij de aankomende paar uur van mij, en alleen van mij.

Samen liepen we naar de achterkant van mijn studio. Daar had ik twee banken neergezet, een klein keukentje. Het was een klein gezellig zithoekje om even te kletsen voordat de shoot begon. Ik vroeg haar wat ze wou drinken. Ze dronk thee, als een echte dame. Ik had ook eigenlijk niet verwacht dat ze koffie zou drinken. Ik gaf haar een kopje thee en zette dit voor haar neer op de salontafel. Al snel raakten we in gesprek over wat de dag ons ging brengen, en uiteraard ook waarom ik zo moeilijk liep. Ik vertelde haar de waarheid, van mijn open ruggetje, hoe ik als kind werd gepest en al snel waren we zo in het verhaal geraakt dat er alweer een uur verstreken was. Ik schrok me rot en zei dat we maar snel moesten beginnen. Monique was het hier mee eens en samen liepen we naar de ruimte om de foto te maken.

Ik begon de lichten neer te zetten, maakte af en toe een testfoto om te kijken of het licht goed was. Ik legde de sieraden vast op een tafel dichtbij om zo makkelijk te kunnen wisselen. Eventjes keek ik naar rechts. Daar stond ze, naakt inmiddels, haar haar langs haar gezicht, net iets over haar schouders. Haar borsten stonden mooi vooruit, met twee kleine tepels die mooi vooruit priemde. Ze had zich geschoren van onder, waardoor haar schaamlippen zich mooi aftekenden tussen haar benen, twee kleine lipjes. Haar clitoris zag je niet en was mooi verstopt tussen haar twee lipjes. Ze was echt heel mooi.

Ik stond zo eventjes te staren en dacht bij mezelf dat ik er echt heel stom bij stond met mijn camera in mijn handen, haar aankijkend, en de sieraden die voor mij lagen. Ze liep naar mij toe en begon de sieraden te bekijken. Ik pakte langzaam haar hand vast en deed voorzichtig een gouden horloge om haar pols. Het koude metaal raakte haar huid wat wat kippenvel veroorzaakte. Ik pakte een gouden ketting die bij het horloge paste en liep om haar heen. Zachtjes deed ik haar haar opzij en legde het koude metaal van de ketting in haar nek. Het sieraad viel in een halve maan rond haar hals. Het paste perfect, de stenen vielen precies tussen haar borsten. Omdat het nog zo koud was deed het haar tepels stijf worden en als twee kleine parels stonden ze naar voren.

Vervolgens deed ze zelf de oorbellen in, die mooi langs haar gezicht vielen, en liep ze heupwiegend naar de witte wand en ging tussen de lichten staan. Het witte licht van de lampen liet haar roomblanke huid nog meer glimmen, en de sieraden staken mooi af tegen haar huid en de lichten. Ik liet haar een paar poses doen voordat ik de sieraden weer veranderde. Ze begon zich steeds meer op haar gemak te voelen. Steeds meer begon ze uitdagende poses aan te nemen, de sieraden op plekken te leggen waarvan ik nooit had verwacht die bij een vrouw te kunnen zien. Hoe zij met haar lichaam bewoog, precies wist hoe ze zo mooi mogelijk op de foto kwam te staan, dat was voor mij onvergetelijk.

Ze vroeg op een gegeven moment of ik ook wat muziek had.
“Eeeuh ja, alleen wel klassiek…”
“ O, maar dat is goed!” zei ze met een lieve glimlach.
Ik liep naar de kast waar mijn apparatuur stond en zette een CD op van Bach. De zware muziek vulde de kamer terwijl ik terug liep naar mijn fotocamera. Monique stond alweer klaar om te poseren. Haar lichaam bewoog mee op de muziek terwijl ik foto’s maakte. Sierlijk accentueerde ze de sieraden. Het deed me steeds meer om haar zo te zien bewegen. De sieraden liet ze mooi uitkomen, zij was alles wat ik nooit zou kunnen hebben.

Dus nu terugkomend op mijn begin zin: “Het is een algemeen aanvaarde waarheid dat een alleenstaande man met een flink vermogen een vrouw aan zijn zijde nodig heeft”. Op deze dag van mijn shoot met haar, op dit moment dat zij zo voor me stond. Ik was de alleenstaande man met een flink vermogen. En zij op dit moment, zij was mijn vrouw, die ik voor deze dag aan mijn zijde mocht hebben. Nog nooit heb ik me zo rijk gevoeld, nog nooit heb ik genoten om naar een vrouw te mogen kijken en al haar bewegingen te mogen vastleggen. Zij was voor mij op dit moment mijn vermogen, zij was alles wat ik wou, en alles wat ik nodig had.

De pauze. Hoe leuk, gezellig, mooi, en spectaculair een fotoshoot ook mag zijn, een pauze is af en toe nodig. We gingen zitten in mijn zitje en aten een boterham. Het was op dit moment dat alles normaal leek te zijn, te normaal. Monique die voor me zat in alleen een badjas en een boterham met kaas naar binnen werkte. Het was iets te normaal en opeens moest ik lachen. Heel hard lachen. Monique keek me scheef aan en begon op haar beurd ook te lachen. En zo lachten wij allebei voor een paar minuten.

“Wat was er nou waarom je zo moest lachen?”
“O niks, het was alleen het absurde van het moment dat mij liet lachen” zei ik.
“Wat is er zo absurd aan een boterham eten?” vroeg zij met een scheve glimlach.
“Gewoon, het moment was er niet voor. Wij met Bach op de achtergrond, jij als een meuse voor mijn camera, en dan zit je alsof er niks aan de hand is een boterham naar binnen te werken” zei ik, met nu een beschaamde glimlach.
Nu moest Monique weer lachen. “Ja het is best raar hè, om op deze manier een magisch moment te verliezen”.
“Ja, Ja dat klopt” en ik moest weer lachen. Want op dat moment propte Monique haar hele boterham in maar mond en probeerde te praten.
Ik begon nog harder te lachen dan net, en op dat moment schoot Monique ook in de lach en proestte haar handen vol met stukjes boterham.
“O, sorry, dit was ook niet de bedoeling” zei ze, terwijl ze naar de wasbak liep om haar handen te wassen.
Ik moest nog steeds een beetje lachen en zei iets van dat het niet uitmaakte en dat het een leuke actie van haar was!

Na de pauze gingen we weer foto’s maken. Ik verwisselde de CD voor wat vrolijkers terwijl Monique nieuwe sieraden ging proberen. Toen ze haar setje had gevonden ging ze weer voor de witte muur staan op haar plek om te poseren. Het duurde eventjes voordat we weer in de flow zaten van voor de pauze. Op een gegeven moment lag Monique op de grond. Ik liep naar haar toe om het horloge goed te leggen en haar haar wat uit haar gezicht te halen. En terwijl mijn hand langs haar wang streek, ging er een stroom kippenvel door mij heen. Even keken we elkaar aan. Was die connectie er weer van voor de pauze? Mijn hand gleed langs haar wang, over haar nek, richting haar schouder, en raakte het koude metaal van haar ketting aan om deze nog net iets beter neer te leggen tussen haar borsten (wat eigenlijk niet nodig was). Mijn vingertoppen raakten het warme vlees van maar borsten aan. Tijdens deze beweging bleven wij elkaar aankijken. Ik zag dat haar tepels nog iets stijver werden en dat er kippenvel op haar armen zat.

Ze kwam omhoog. Haar ogen nu op mijn hoogte, haar mond op de hoogte van die van mij. Ik wist dat als ik iets wou, als ik ooit de lippen van een vrouw wou proeven, dat dit het moment was. Maar mijn functie als fotograaf, en haar functie als mijn model hield mij tegen. Op het moment dat ik weg wou kijken omdat ik wist dat het nooit wat zou worden raakten haar lippen de mijne. Haar lippen raakte de mijne! Haar lippen raakte de mijne! Het was een wonder. Nog nooit had ik in mijn leven de lippen van een vrouw mogen zoenen, aanraken, nog nooit had ik zo dicht bij een vrouw mogen zijn. En nu maakte zij de eerste stap. Zij maakte de eerste stap om mij te zoenen.

Mijn hand gleed langs haar wang, nu voor de tweede keer. Mijn hand gleed naar achter, door haar haar heen, naar de achterkant van haar nek, onze lippen elkaar nog steeds aanrakende. Onze tongen waren in een spel geraakt waar geen regels waren. Ik bevond me nu op glad ijs. Als dit naar buiten kwam dan kon ik mijn carrière als fotograaf wel vergeten. Ze kwam nog meer omhoog en raakte mijn arm aan, langzaam maar teder. Ik vond dat ik nu ook wel een stom mocht zetten, en legde haar op haar rug op de koude vloer van de studio. Daar lag ze voor me, in de belichting voor de foto’s. Ze was naakt, volgehangen met gouden sieraden, en ze keek me met een wellustige blik aan. Langzaam boog ik me over haar heen, kuste haar lippen nogmaals, en ging naar beneden.

Op mijn weg naar beneden trok Monique mijn shirt uit. Het maakte me niet uit, of ik haar nu zou afschrikken vanwege mijn litteken of niet, ik had al meer gekregen dan ik had gehoopt. Langzaam ging ik verder op mijn ontdekkingsreis van haar lichaam. Ik kwam langs haar tepels, waar ik eventjes aan zoog. Later kwam ik langs haar buik die zacht en veerkrachtig aanvoelde. Er ging een rilling door haar heen. Langzaam ging ik verder naar beneden, tot aan de aanzet van haar venusheuvel. Snel keek ik omhoog of zij het nog steeds goed vond. Het enige wat ze deed is dat zij haar benen iets uit elkaar haalde.

Wat je moet weten over mij, voordat ik verder ga met dit verhaal, is dat alles wat ik weet over vrouwen uit pornofilms komt, en van verhalen die ik heb gelezen. Wat ik al eerder had gezegd, dat ik dus niet in trek was bij vrouwen, heeft ook als consequentie dat ik nog geen sex heb gehad. Ik heb nog nooit het binnenste van een vrouw kunnen voelen, laat staan proeven. En nu was het moment! Alles wat ik uit mijn pornofilms heb gehaald moest ik nu toepassen in het echte leven.

Ze had een mooi kaal geschoren kutje, licht roze, en een klein knopje (wat haar clitoris zou moeten zijn). Voorzichtig stak ik mijn tong uit, en haalde hem lang haar clitoris. Ik hoorde haar zuchten en een siddering ging door haar lijf heen. Haar tepels trokken nog meer samen, haar ogen had ze gesloten, haar hoofd wat naar achteren waardoor haar rug wat bol kwam te staan. Ze gaf zich compleet over aan mijn aanrakingen. Gulzig maar voorzichtig ging ik verder. Steeds wat sneller ging mijn tong langs haar clitoris, steeds wat sneller en harder ging ik tekeer. Ik hoorde haar ook steeds harder hijgen, haar temperatuur steeg snel en op haar wangen kwam een rode blos te staan.

Nu probeerde ik met mijn vinger in haar kutje te gaan. Voorzichtig voelde ik het warme vlees van haar binnenste. Het voelde raar aan mijn vinger, en al snel ging ik op zoek naar dat ene plekje wat haar genot nog meer zou verhogen en misschien zelf wel tot een orgasme zou brengen. Ik luisterde heel aandachtig naar haar ademhalingen, totdat deze sneller gingen, harder gingen en haar zuchten overgingen in daadwerkelijke kreunen. Dit was het plekje waar ik naar op zoek was geweest. Sneller ging ik op en neer, oefende iets meer druk uit, en mijn tong bleef over haar clitoris gaan. Monique had haar handen op haar borsten liggen en begon met haar eigen tepels te spelen terwijl ik bezig was tussen haar benen.

En toen kwam het moment. Haar benen omklemden mijn hoofd, haar handen zaten vast in mijn haar. Ze duwde mijn hoofd hardhandig tegen haar eigen kutje aan en haar bekken ging heen en weer om nog net dat extra zetje te zoeken dat ze nodig had voor haar orgasme. Ik hoorde haar kreunen, steeds harder, steeds minder ritme. En toen was het zo ver! Haar lichaam ontspande zich, haar handen raakten hun grip kwijt uit mijn haar, haar benen verslapten. Daar lag ze. Uitgeput. Haar borst ging hevig op en neer, haar ogen waren nog dicht en haar ademhaling werd steeds minder.

Ik ging naast haar liggen, mijn hoofd op haar borst. Mijn vingers speelden zachtjes met haar tepels. Ze was zo mooi hoe ze daar lag. Naakt, in het licht van de lampen voor de shoot. Haar huid weerspiegelde de lampen. Dit moment was van haar, ze haalde alles uit het moment. Deze dag draaide om haar en dat zou ze laten merken ook.

Op het moment dat ze haar ogen open deed keek ze recht in die van mij. Het was een magisch moment. Ze zei niets, klom op mij en zoende me. Zoende me keer op keer op keer. Ik gaf me over aan haar. Haar handen gingen over mijn broek richting mijn rits. Uit reactie hield ik haar handen tegen, vanwege die incontinentiespullen zeg maar. Het schrok haar af. Ik weet dat ik me nooit over deze schaamte heen zou kunnen zetten, ik ben gewoon niet die man die ooit een vrouw aan zijn zijde zou hebben. Maar zij was vastberaden en wou mij in haar voelen. Ik keek weg, werd rood. Zij opende mijn broek. Op hett moment dat ze mijn rits naar beneden trok keek ze me aan en zei “Mijn broer is ook geboren met een open ruggetje, je hoeft je nergens voor te schamen.”

Dit luchtte mij op een een-of-andere manier zo op dat ik haar haar ging liet gaan. Ze deed mijn broek uit en vervolgens mijn boxer. En daar stond hij, in volle glorie, mijn piemel! Nog nooit had ik hem zo groot gezien en ook niet gevoeld. Ze boog zich voorover en begon mijn eikel te likken. Voorzichtig trok ze mijn voorhuid naar beneden en deed haar mond over mijn eikel heen. Mijn hele pik vulde nu haar mond en tot mijn verbazing ook haar keel. Ik genoot en het was nu aan mij om te genieten van haar aanrakingen. Maar ik wou niet klaar komen, nee, ik wou in haar klaar komen, ik wou dat mijn zaad haar vulde, dat ik haar vulde.

Voorzichtig begon ze op en neer te bewegen. Haar haar had ze bijeen gepakt waardoor ik een mooi uitzicht had op hoe zij mijn jongeheer bewerkte. Steeds sneller en sneller, totdat ik bijna klaar kwam. Nu was het aan mij om haar bij haar haar te pakken en ik trok haar langzaam omhoog. Ze wist precies wat ik wou en ze zette haar benen aan weerszijden van mij neer. Ze boog iets voorover en plantte mij zo in haar. Langzaam schoof ze over mij heen. Ik deed mijn ogen dicht om nog beter van het moment te kunnen genieten en toen ik helemaal in haar zat ging ze langzaam op en neer.

Ze ging steeds sneller en sneller, haar borsten deinden mee op haar bewegingen. Ik stak mijn handen uit om haar borsten vast te pakken en haar tepels te stimuleren. Haar lichaam begon steeds meer te glimmen in het licht van de lampen. Ze ging steeds sneller en sneller op en neer. Haar lijf maakte zich klaar voor een tweede orgasme. En toen was het er, ze gooide haar hoofd achterover, greep naar haar borsten en op een lange en harde kreun kwam ze klaar. Ik, die verbaasd was dat ik nog niet was klaar gekomen, gooide haar van mij af, legde haar op haar rug op de vloer neer en ging tussen haar benen hangen. Voorzichtig geleidde ik mijn pik richting haar vulva en drong nu voor een tweede keer naar binnen. Na een lange en zware kreun was ik er klaar voor om te beginnen.

Eerst voorzichtig en langzaam ging ik op en neer, maar al gauw werd het steeds sneller en harder. Ik boog me over haar heen zodat ik nog harder kon stoten. Het zweet stond op mijn rug. En toen deed ik mijn ogen open. Dit was het moment dat ik het ook niet meer hield. Haar sieraden verlichtten op in het licht, haar ketting viel precies tussen haar borsten en het goud van haar horloge kwam fantastisch uit. Toen ik dit zo alles zag kon ik me niet inhouden, met een diepe en harde kreun spoot ik haar vol.

Bezweet en uitgeput viel ik op haar neer en hijgde uit. Daar lagen wij, bezweet, uitgeput en klaar met de dag. Maar ik wou niet dat de dag over was, ik wou dat dit moment nooit meer over ging. Haar vingertoppen die zachtjes over mijn rug heen gingen. Ik wou dat dit moment nooit meer voorbij ging. Maar het kon niet anders, en zij was de eerste die het moment doorbrak. Het was zij die als eerste haar mond open deed en zei dat we misschien te ver waren gegaan, en dat dit absoluut niet de bedoeling was geweest.

Natuurlijk schrok ik en ik rolde van haar af, lag op mijn rug en keek naar boven. Terwijl zij opstond en de sieraden af deed, zichzelf aankleedde en weg ging. Al deze tijd werd er niks gezegd. We keken elkaar niet aan en zeiden geen woord. Tot het moment dat de deur van mijn studio dichtsloeg. Toen, op dat moment, realiseerde ik mij dat ik door een engel was ontmaagd, dat dit het mooiste moment van mijn leven moest zijn geweest. Aan de andere kant was het zo dat dit het meest vreselijke is wat mij ooit was overkomen. Door een wildvreemde was ik genomen, misbruikt en vervolgens afgedankt. Door een vreemde was ik veroverd en in een hoek gezet.

Ik voelde mij misbruikt, en ergens ook de gelukkigste man op aarde. Dus voor de laatste keer: Het is een algemeen aanvaarde waarheid dat een alleenstaande man met een flink vermogen een vrouw aan zijn zijde nodig heeft. Ik ben een man zonder flink vermogen noch een vrouw. En niks houd mij nog tegen, om een gelukkig man te zijn.