De Tandartsassistente - 5

Beste mensen.

Het heeft even geduurd maar hier is toch weer een vervolg op de tandartsassistente.

Wegens persoonlijke omstandigheden is het schrijven een beetje naar de achtergrond geschoven maar als ik ook maar een beetje tijd weet te vinden, probeer ik te schrijven. Een nieuw vervolg is in de maak, maar ik weet niet hoe lang het duurt eer het klaar is. Graag een beetje geduld.

Mijn excuses. De Wandelaar.

Niet veel later lagen we met z’n drieën in mijn bed, lekker tegen elkaar aan. Ik in het midden met aan beide kanten een heerlijke vrouw. Wat genoot ik van mijn twee schatten. Ik speelde aan elke kant met een borst en onbewust vergeleek ik ze met elkaar. Waar Irene stevige borsten had, een stuk kleiner dan Astrid, waren die van Astrid veel zachter en malser. Waar ik bij Astrid wat meer moeite moest doen om de tepels hard te krijgen, priemden die van Irene al naar voren als ik er alleen maar aan dacht om er mee te spelen. Maar als je mij zou vragen welke ik liever had, echt, ik zou geen keuze kunnen maken. Zoveel als ze van elkaar verschilden, zo lekker waren ze van allebei.

Terwijl ik zo lag te mijmeren voelde ik twee handen, die via mijn buik afgleden naar mijn kruis. Als afgesproken kwamen ze gelijktijdig aan en de een pakte mijn lul terwijl de andere mijn zak en ballen begon te kneden. Ik voelde hoe ze allebei tegelijk naar mij toe bewogen en toen ik mijn mond opende om hun te kussen, greep ik mis. Hun monden vonden elkaar en toen ik mijn ogen opende keken ze mij geil glimlachend aan, terwijl ze elkaar tongden.

“Hmm,” kreunde ik, “niet helemaal wat ik verwachtte, maar zeker zo geil,” en toen was ik aan de beurt. Om de beurt kusten ze me, tongden me, likten me en vreeën met elkaar. Regelmatig waren alle drie onze tongen met elkaar bezig en de hele kamer was geladen met een erotische spanning, die ik nog nooit had meegemaakt.

Mijn lul stak recht overeind de lucht in en de ene keer voelde ik de mond van Irene eromheen, terwijl Astrid mij kuste en dan weer was het omgekeerde het geval. Toen ik weer heerlijk met Irene lag te tongen voelde ik beweging op bed en ik merkte dat Astrid schrijlings over mij heen kwam zitten. Aan haar bewegingen kon ik voelen wat ze van plan was en inderdaad, even later voelde ik haar kutlipjes over mijn lul glijden en ze liet zich met haar natte kut over mij heen zakken. Toen ze op me zat, met mijn pik helemaal in zich, begon ze zacht met haar spieren te bewegen. Ik probeerde me op haar bewegingen te concentreren maar dit lukte niet helemaal, omdat Irene nog steeds haar tong diep in mijn mond had zitten, en daar stevig aan het werk was om mij nog opgewondener te krijgen. Nu begon Astrid langzaamaan te bewegen en in een heerlijk tempo begon ze me te neuken. Mijn handen vonden hun weg naar haar borsten en die begon ik stevig te kneden. Irene streelde over mijn borst, speelde af en toe met mijn tepels en dan weer voelde ik hoe haar hand zich even bij de mijne voegde om met Astrid haar borsten te spelen. Dit ging ik niet zo heel lang vol houden, want zoiets geils had ik dus nog nooit in mijn leven meegemaakt. Welke man droomt er niet van om eens een triootje te hebben met twee heerlijke meiden, en ik dus ook. Maar waar ik altijd dacht dat dit een droom zou blijven, was het nu werkelijkheid geworden. Ik lag met twee vrouwen te sexen. Twee geile meiden die mij werkelijk de toppen van de wereld lieten zien.

Astrid voelde wel dat ik het steeds moeilijker begon te krijgen en geleidelijk aan voerde ze haar tempo verder op. Ik lag nu te hijgen en te kreunen en voelde hoe mijn lul verdikte. Ook Astrid voelde dit, want ze stopte met neuken toen ze weer op me zat en begon me nu opnieuw met haar spieren te melken. Dit was de laatste zet die ik nodig had, en met een diepe kreun, want inmiddels zat de tong van Irene al weer in mijn mond, drukte ik me omhoog, zover ik kon, en spoot met kracht mijn zaad diep in dat zeiknatte kutje van mijn lieve schat.

Nahijgend bleven wij zo een paar minuten in elkaar, totdat ik voelde dat mijn zaad, vermengd met de geile sappen van Astrid, zich een weg baande uit haar kut, en over mijn kruis stroomde, richting mijn bilnaad.

Dit was voor Astrid het moment om zich van me af te laten glijden, en ze vlijde zich naast me neer. Haar mond zocht de mijne en toen onze tongen elkaar vonden, voelde ik hoe de tong van Irene mijn lul begon schoon te maken. Toen deze schoon was kroop ze weer tegen me aan en zo lagen we een hele tijd met zijn drieën van elkaar te genieten.

Ik werd wakker van de wekker. Verdomme. Werktijd. Nog half slaperig wilde ik de wekker uitdrukken maar voelde iemand naast me liggen. Langzaam drong het weer tot me door wat er de vorige avond was gebeurd. Ik lag tussen mijn twee lieve dames in en na wat gestommel aan mijn zij hield de wekker op met zoemen.

“Goeiemorgen,” klonk het heerlijk geil in mijn oor en ik voelde een hand zachtjes over mijn lul strijken en twee lippen omsloten mijn mond voor een ochtendzoen. Aan de andere kant kwam ook wat tot leven en een warm lichaam draaide zich tegen het mijne en ook daar gleed een hand naar mijn kruis toe.

“Goeiemorgen,” lispelde Astrid me in mijn oor en zoende me in mijn nek.

“Jullie ook een goeie morgen dames. Ik heb genoten gisteravond. Maar als jullie mij nu even wat ruimte geven dan sta ik op en ga een lekker ontbijtje maken.”

Astrid draaide zich wat van me weg en ik kroop voorzichtig over haar heen uit bed. Met heel mijn lichaam streek ik zachtjes over haar heerlijke lichaam, en ineens sloeg ze haar armen om me heen, trok me naar zich toe en drukte met zachte dwang haar tong mijn mond in. Even zoenden we met elkaar en toen liet ze me weer gaan.

“Zo lekker ding, en nu gauw een ontbijtje maken voor jouw sletjes,” knipoogde Astrid me toe.

Ik gleed van het bed en met mijn stijve recht vooruit wijzend liep ik eerst naar het toilet om te gaan plassen. Toen ik weer terugkeerde in de slaapkamer, om mijn ochtendjas te pakken, lagen die twee geile meiden al in een innige verstrengeling met elkaar te tongen.

“Tot zo, geile serpenten,” lachte ik hun toe terwijl ik het niet kon laten om ze nog even allebei lekker bij de kont te grijpen.

Een kwartiertje later zaten we alle drie aan de tafel van ons ontbijt te genieten. Astrid en Irene naakt en ik met mijn opengevallen ochtendjas aan. Toen we klaar waren zei Astrid dat ze zich ging douchen, waarna Irene zei dat ze mij wel zou helpen opruimen. Maar Astrid was nog niet weg of Irene zat al bij mij op schoot, met haar strakke kut vast om mijn loeiharde paal geklemd. Het viel me op dat ze al behoorlijk nat was, want ze gleed er soepel overheen.

“Astrid en ik hebben elkaar daarnet nog even heerlijk klaar gevingerd,” zei ze zachtjes in mijn oor, “en nu ga ik jouw lekkere pik nog even snel klaar maken, want wij willen niet dat jij je tekort gedaan voelt.”

“Hmm, lekker zo ’s ochtends vroeg,” zei ik terug en daarna begon ik al gauw te kreunen, want ze begon heerlijk over mijn lul heen te schuiven.

Op het moment dat Astrid riep dat ze klaar was, en de volgende kon gaan douchen, kreunden wij ongeveer tegelijkertijd dat wij ook klaar waren en spoot ik mijn eerste zaad van de dag diep in Irene haar kut, terwijl die met een diepe kreun klaarkwam toen ik nog maar amper uitgespoten was.

Het lachende gezicht van Astrid verscheen om de hoek.

“Dacht ik het niet, stelletje geile rakkers, ik meende al dat ik jullie hoorde neuken. Hier slet, een doekje en poets gauw die kut even schoon, want anders komen we nog tijd te kort.”

Een half uurtje later zaten we in de auto op weg naar het ziekenhuis. Ik zou die twee daar afzetten om daarna door te rijden naar mijn eigen werk. Want gisteren waren hun auto’s daar achter gebleven.

Een beetje uit het zicht van de ingang liet ik de twee uitstappen, waarna ze naar de deur toe liepen. Net toen ik weg wilde rijden zag ik een man op de twee meiden af stevenen en hij begon ontzettend tegen Astrid uit te vallen. Aan hun bewegingen kon ik merken dat ze fel tegen elkaar tekeer gingen en ik vroeg me al af of ik me er mee moest gaan bemoeien, toen Irene zich als een bemiddelaar tussen die twee opstelde. Al snel werden ze beiden wat rustiger en ik zette de wagen in de versnelling en begon langzaam weg te rijden. ‘Dat zal dan haar man wel zijn’, flitste het door mijn hoofd en terwijl ik dat dacht zag ik vanuit mijn ooghoek dat er een man, iet of wat verscholen in de schaduw, het hele tafereel met belangstelling stond gade te slaan. Nog voordat ik goed en wel kon nadenken had ik mijn telefoon al in mijn hand en nam een paar foto’s van de gluurder, waarna ik wegreed, want ik moest me nu toch wel wat haasten om zelf niet te laat op mijn werk aan te komen.

Jeetje, had je dat nog meegekregen! las ik een paar uurtjes later op mijn telefoon. Dat was die vent van Astrid. Iemand had ‘m getipt dat ze vreemd was gegaan en hij stond haar daar bij de ingang op te wachten. Wat ging die vent tekeer zeg. Ik kon hem amper tot bedaren brengen, en Astrid was ook helemaal over de zeik. Ze heeft hem gezegd dat ze deze week zonder meer bij mij zou blijven logeren, en dat hij kapot kon vallen. Daarna zou ze dan wel kijken of ze nog met hem verder wilde. En hij moest haar met rust laten zodat ze alles eens rustig kon overdenken.

Ja, dat had ik nog allemaal meegekregen. Maar ook nog iemand anders. Ik stuurde de twee meest duidelijke foto’s naar Irene en vermeldde, deze vent stond jullie in de gaten te houden. Ik ken ‘m niet, maar jullie misschien wel. Ik vond het al zo verdacht dat hij zich zo verscholen hield. Maar ik moet er nu van tussen want mijn werk roept.

Oké, werk ze nog en je wordt vanavond op dit adres verwacht. Het eten zal daar op je staan te wachten. Liefs en tot vanavond. xxxx Ireentje.

Om ’n uur of half zes belde ik aan op het adres dat Irene me gegeven had. Al gauw ging de deur open en Irene wenkte me snel naar binnen, na eerst even buiten rond gekeken te hebben.

“Heb je niemand gezien? Of is er je niks opgevallen?” vroeg ze me nadat ik een vlugge kus had ontvangen.

“Nee, niet echt, maar ik wist ook niet dat ik ergens op moest letten. Hoezo?”

“Fred, de man van Astrid stond vanmorgen aan ’t ziekenhuis zoals je weet, en die heeft daar een ontzettende scene geschopt. Ik moest er tussen springen om ze uit elkaar te houden. Maar dat had jij ook al meegekregen niet?”

“Ja, ik had ’t nog net gezien en ik dacht toen ook al dat hij haar man moest zijn. Maar ik snap ’t nog niet helemaal. Dat hadden we in de app ook al besproken, toch?”

“Ja, maar nu denken wij dat hij ons misschien gevolgd is en ons in de gaten houdt. Maar kom eerst verder. Astrid wacht al op ons. Dan hebben we het er onder het eten wel verder over.”

Zij liep me voor en ik volgde, een beetje om me heen kijkend. Ik was hier nog niet geweest en zag dat ze mooi woonde. Een keurig net huis, mooi ingericht en redelijk wat erotische kunst links en rechts. Dit beviel me wel.

“Staat het je een beetje aan?” vroeg ze toen ze bemerkte dat ik wat aan ’t rondkijken was.

“Ja, ik kan dit wel waarderen. Het ziet er leuk en mooi uit.”

“John!!”klonk het ineens en daar kwam Astrid me al om de nek gevlogen en haar tong verdween tussen mijn lippen voor een heerlijke zoen.

“Irene woont mooi hè?” zei ze even later.

“Ja, prachtig. Ik had me hier geen voorstelling van kunnen maken. Ik dacht dat ze meer van het ingetogene zou zijn.”

“Ja,” lachte Irene, “weer iets wat je niet achter mij gezocht zou hebben. Maar kom, laten we aan tafel gaan en wat eten. Dadelijk is alles koud.”

Terwijl Astrid en ik aanschoven, zette Irene het eten op tafel en binnen de kortste keren hoorde je alleen nog maar het getik van ’n paar messen en vorken.

Toen de ergste honger gestild was begon ook het gesprek op gang te komen.

“Zo, nu heb je Fred ook gezien,” begon Astrid. “Hij was hartstikke pissig dat ik vannacht niet was thuisgekomen en hij mij niet kon bereiken. Toen vond hij vanmorgen ook nog een briefje in de bus waarop stond dat ik vreemdging. Maar hij had natuurlijk niet verwacht dat ik met Irene aan zou komen vanmorgen. We hebben hem samen aan het verstand kunnen brengen dat hij spoken zag en dat ik een tijdje bij Irene zou blijven logeren om over het een en ander na te kunnen denken en wat zaken op een rijtje te zetten. Maar nu dachten wij dat hij ons misschien zou volgen om te kijken waar Irene woonde, en dan hier nog eens stennis te komen schoppen.”

“Maar hebben jullie reden om aan te nemen dat jullie zijn gevolgd toen je hiernaartoe kwam gereden dan?” vroeg ik.

“Niet echt,” zei Irene, “maar ik had zo’n apart gevoel toen ik naar huis ging. Je weet wel. Net alsof ik in de gaten werd gehouden.”

“Ik wil dadelijk wel eens even rondkijken buiten, of ik iets verdachts zie hoor.”

“Als je dat zou willen doen, graag.”

“Maar nou wat anders. Ben je nog wat wijzer kunnen worden van die foto’s die ik je gestuurd heb. Daar had ik nou een raar gevoel bij.”

“Foto’s?” vroeg Astrid, “wat voor foto’s?”

“Oh, sorry,” zei Irene, “dat was ik nog helemaal vergeten te vertellen. John had vanmorgen gezien dat iemand ons stond te begluren vanuit de schaduw en hij heeft daar snel ’n paar foto’s van gemaakt met zijn mobieltje.”

“Ons begluren? Wie zou er ons in godsnaam moeten staan te begluren. Ik snap er geen klote meer van. Maar laat eens zien die foto’s. Weet jij wie het is?”

“Nee, maar hij komt me wel bekend voor. Het is er echter nog niet van gekomen vandaag om er veel aandacht aan te besteden.”

“Laat eens zien. Misschien dat ik ‘m wel ken.”

Ik haalde mijn mobiel tevoorschijn, zocht de foto’s op en schoof hem naar Astrid toe. Ze pakte hem op, keek even, keek nog ’n keer heel verwonderd en vergrootte toen met twee vingers de foto’s.

“Maar, maar. Godverdomme, dat is Henry. Een assistent van de afdeling naast ons. Wat staat die daar te gluren? En weet je zeker dat hij ons in de gaten hield John? Helemaal zeker?”

“Ja, er stonden op dat dat moment geen anderen buiten, en hij had zoveel aandacht voor jullie, dat hij mij niet eens heeft opgemerkt. Maar hoezo?”

“Godverdommese lul dat ie is. Nou begint me wat te dagen. Die heeft al een tijdje ’n oogje op me maar ik moet niks van ‘m hebben en dat heb ik ‘m ook al een paar keer flink duidelijk gemaakt. Ik verwacht dat hij naar mijn baas gestapt is. Hij zal mij bespioneerd hebben en gezien hebben dat ik af en toe met jou naar boven ging. En omdat hij bij mij geen kans maakte heeft hij mij er natuurlijk bijgelapt. De zak. En waarschijnlijk heeft hij dan ook dat briefje bij Fred in de bus geduwd. Want het is wel toevallig dat hij net daar in dat hoekje staat op het moment dat Irene en ik en Fred elkaar treffen. Nee, ik mag lijden dat hij dat allemaal op z’n geweten heeft. Wat een lul.”

“Ja, geen wonder dat ik hem dacht te herkennen,” zei Irene. “Een medewerker uit het ziekenhuis. Ja nou, sorry. Maar ik ken natuurlijk ook niet iedereen zo uit mijn hoofd hoor. Maar laat nog eens even zien, die foto’s?”

Na ze nog even goed bestudeerd te hebben, zag ik een trek van herkenning over haar gezicht glijden. “Ja, nou herken ik hem. Ik vroeg me al af waarom die gluiperd zo vaak op dezelfde momenten als jij op dezelfde plaats was, en waarom hij zo stiekem deed. Nou valt alles op zijn plaats. Ik had alleen niet verwacht dat het met jou te maken zou hebben.

Die lul houdt jou al een hele tijd in de gaten. Tot nu toe zocht ik er niks achter, het viel me alleen op dat hij zo’n soort van gluurder was. Maar ik kon er verder niks mee. Ik zal eens kijken of ik morgen iets meer aan de weet kan komen over hem.”

“Wat een vieze gluiperd. Wat ’n lul,” verzuchtte Astrid.

Zachtjes streek ik over haar arm om haar een beetje tot bedaren te brengen en ook Irene begon haar over de andere arm te strelen.

Toen drong opeens tot me door wat de meiden straks zeiden. Dat ze het gevoel hadden dat ze gevolgd waren. Ik stond op en liep weg van tafel.

“Wat ga je doen John?” vroeg Irene.

“Even ’n wandelingetje maken, ik heb ff frisse lucht nodig,” mompelde ik.

“Geen gekke dingen doen hè.”

“Nee hoor, ik ben zo terug.”

Ik ging door de achterdeur naar buiten, door de tuin en vond een poortje waardoor ik in een paadje kwam. Me voorzichtig in de schaduwen houdend, liep ik rustig door de buurt en nam alles in me op. Daar! In een van de geparkeerde auto’s zag ik wat bewegen en stiekem liep ik eropaf om te kijken wat dat kon zijn. Me steeds strak in de schaduwen houdend kon ik de auto ongemerkt van achter, tot op een paar meter naderen. Ja hoor, daar zag ik inderdaad een bekende kop achter het stuur. Toen ik nog wat beter keek zag ik ook een fotocamera op het dashboard liggen. Wat een lul. Die was ons inderdaad aan het bespioneren. Hij zat zo gefixeerd naar het huis van Irene te staren dat ik hem tot op een handlengte had kunnen naderen. Voor de omgeving had hij totaal geen oog. Voorzichtig trok ik me terug en toen ik niet meer zichtbaar was voor Henry, belde ik Irene op.

“Lieve schat. Je voorgevoel heeft je niet bedrogen. Die lul uit het ziekenhuis zit jullie hier te bespioneren.”

“Wat een smerige eikel. Ik kom er aan en geef hem ’n hengst voor z’n kop.”

“Nee, niet doen. Kom met Astrid naar buiten, loop richting het pleintje en ga dan dat voetpad in. Ik hoop dat hij jullie dan volgt. Probeer dan zo snel mogelijk om via de achterom paadjes weer thuis te komen. Ik zal kijken wat ik hier kan doen. Tot zo,” en ik hing op.

Ik liep weer een eindje naar voren totdat ik opnieuw zicht had op Henry in zijn auto. Het begon al redelijk donker te worden, dus ik was minder bang om op te vallen nu. Al gauw zag ik de voordeur van Irene opengaan en de twee dames kwamen naar buiten gelopen. Eventjes bleven ze staan, keken wat rond en ik zag hoe Henry zich stilletjes onderuit liet zakken in zijn stoel. Toen kwamen die twee, innig gearmd richting ons gelopen. Ik zag hoe Henry hun strak in het oog hield, het kwijl liep ‘m nog net niet over zijn kin. Even later draaiden ze inderdaad het paadje in, richting het pleintje. Ik was benieuwd wat Henry zou gaan doen, en wachtte angstvallig af naar zijn daden.

Langzaam kwam hij overeind, reikte naar zijn camera, maar toen hij zag dat ’t te donker was liet hij hem liggen en stapte voorzichtig uit zijn auto. Snel liep hij richting het paadje, gluurde om de hoek en schoot toen stiekem achter mijn twee schatten aan. Volgens mij had hij zelfs zo’n haast gehad dat hij vergeten was zijn auto te sluiten.

Nadat ik een paar keer had rond gekeken liep ik er voorzichtig naar toe en voelde even aan het portier. Inderdaad, in zijn opwinding was hij helemaal vergeten te sluiten. Snel opende ik de deur, griste de camera van het dashboard en sloot weer de deur. Net op tijd, want de knipperlichten gingen even aan en uit en ik hoorde de portieren in het slot vallen. Had hij zich toch nog bedacht. Maar gelukkig voor mij, net te laat. Voorzichtig keek ik even door de raampjes of ik hem al aan zag komen. Toen dat niet het geval was pakte ik een lucifertje, brak er een stukje af en propte dat in het ventiel. Ik hoorde het sissende geluid van een leeglopende band, glimlachte in mezelf en verdween weer terug naar het huis van Irene, waar ik dezelfde weg door de achtertuin af legde.

Ik was amper binnen of ik hoorde de twee ook achterom binnenkomen, terwijl ze hartelijk lachten.

“Kom snel, naar boven,” zei ik en we schoten als hazen de trap op naar het raam aan de voorzijde. We waren net op tijd om een woedende Henry naar zijn auto te zien benen. De knipperlichtjes gingen aan, de deur open en hij stapte in. Nijdig tuurde hij richting ons, maar kon ons in het donker natuurlijk niet zien. Toen kreeg hij in de gaten dat hij wat miste. Lachend stond ik te kijken hoe hij vertwijfeld door zijn auto bewoog.

“Wat is ie aan ’t doen?” fluisterde Astrid en lachend hield ik de camera omhoog.

“Hoe kom je daar aan?”

“Sssst, dat vertel ik straks wel.”

Na nog even in zijn auto rond te hebben gestommeld, en een paar nijdige blikken op het huis geworpen te hebben, hoorden we de motor aanslaan en hij reed weg. Een klein stukje maar, en toen stond hij weer stil, stapte uit, liep om de wagen heen, zag de platte band, schudde woedend met zijn vuist en reed weer weg.

“Wat was dat nou weer?” vroeg Irene.

“Oh, ik had ook even zijn band leeg laten lopen,” zei ik lachend. “Kom, daar moet op gedronken worden,” en gedrieën gingen we weer naar onder toe.

Aan tafel, onder het genot van een drankje, vertelden we eerst elkaars avontuurtje en daarna bekeken we de foto’s op de camera. Godgloeiende, die lul had er honderden. Ik veronderstelde meteen dat dit zijn gluurderskaartje moest zijn, want er stonden alleen maar foto’s op van ons drieën. Ontzettend veel van Astrid, ’n aantal van Irene, een stel van hun samen en zelfs een paar van mij. Die had hij vanavond geknipt, toen ik hier arriveerde. Man, wat was die kerel ziek.

“We zullen de komende dagen eens gaan bekijken hoe we die zak terug kunnen pakken,” zei Irene. Misschien dat we aangifte tegen hem kunnen doen, of zoiets. Maar iets moet er gebeuren.”

“Ja, die vent is echt ziek,” bevestigde Astrid. “Daar moeten we iets op verzinnen. Door hem was ik bijna mijn baan kwijt.”

“Inderdaad,” antwoordde ik, “maar,” een blik op de klok werpend, “nu moeten we toch echt naar bed. Morgen weer vroeg dag.”

En gezamenlijk togen we naar boven, waar we al snel met z’n drieën in Irene’s bed lagen.

Binnen de kortste keren voelde ik overal handen over mijn lijf glijden, en hoewel ik best wel moe was, reageerden mijn hormonen meteen. Het bloed werd naar mijn lul gestuwd en binnen de kortste keren had ik een knoeperd van jewelste.

“We kunnen je hier toch niet laten liggen, zonder je verwend te hebben,” hoorde ik in mijn oor fluisteren, en zachtjes likte er een tongetje aan mijn oorlelletje, en zocht zich toen een weg naar mijn mond. Met mijn ogen gesloten herkende ik onmiddellijk de lippen van Astrid, toen zich die om de mijne sloten, en langzaam perste zich haar gewillige tong naar binnen, waar ik meteen op reageerde door haar een heftige tongzoen terug te geven. Ondertussen sloten zich twee andere lippen om mijn stijve en werd ik vakkundig gepijpt door mijn andere schat. Mijn handen vonden twee verschillende borsten en die begon ik opgewonden te kneden en te strelen. Ik liet de tepels tussen mijn duimen en wijsvingers rollen, en waar die van Astrid langzaam reageerden, waren die van Irene al loeihard. Van twee kanten hoorde ik kreuntjes van genot, wat mij ook weer meer opwond. Ik voelde hoe Astrid haar been over mij heen manoeuvreerde, en even later stopte Irene mijn stijve lul in haar sappige kutje. Terwijl Astrid mij nu langzaam begon te neuken, bleef Irene mijn ballen strelen en bewoog met haar andere hand over Astrid haar klitje. Steeds sneller bewoog Astrid over mijn lul op en neer, en ik voelde al snel hoe mijn orgasme zich begon op te bouwen. Maar ik had even buiten mijn andere schatje gerekend. Terwijl Astrid zich naar haar hoogtepunt aan het neuken was, voelde ik opeens een hand in mijn lul knijpen waardoor mijn orgasme snel wegzakte. Hierdoor kon Astrid zich nu bevredigen zonder dat ik mijn kruit al verschoot. Terwijl zij kreunend lag klaar te komen, fluisterde Irene in mijn oor, “bewaar die zaadjes maar voor mijn poepertje liefste. Ik wil dat je me daar heerlijk klaarneukt, terwijl je jouw lading diep in mijn darm loost.”

Toen Astrid was bekomen van haar orgasme liet ze zich van me af glijden, nestelde zich zo tegen me aan dat ze me kon liefkozen terwijl het nu Irene haar beurt was om mij te bestijgen. Al snel gleed mijn pik haar geile sterretje in, geholpen door de vaardige hulp van Astrid, en nu begon ook Irene over mijn lul heen en weer te rijden. Steeds sneller en sneller gleed die strakke warme tunnel over mijn pik, terwijl Astrid mij lag te liefkozen. Haar tong en de mijne voerden hun spelletje weer op terwijl ik tot een hoogtepunt werd geneukt door die lieve Irene. Het duurde niet zo heel lang tot ik mijn zaad weer voelde opkomen en Astrid begon zich nu met het orgasme van Irene te bemoeien. Met twee vingers in haar kut en ’n duim op het klitje, hielp ze Irene mee haar hoogtepunt te bereiken. Toen ik die vingers in Irene haar kutje langs mijn neukstaaf voelde bewegen, alleen gescheiden door een heel dun vliesje, kon ik me niet meer inhouden en met kracht spoot ik mijn zaad diep in haar darm naar binnen. Amper was ik klaar of ook Irene kwam hevig schokkend klaar, met mijn lul in haar kont en Astrid haar vingers in haar kut. Vermoeid liet ze zich van me afglijden en na een paar laatste kusjes vielen we in een diepe slaap.

Morgen vroeg weer dag en een hoop nieuwe plannen voor de boeg.