Aangenaam Verrast Door Robert - 16

Toen we thuis waren gingen we de woonkamer binnen, daar zaten Willem en Pieter gebroederlijk naast elkaar op de bank.
Pieter was nieuwsgierig en wilde weten wat we hadden gekocht.
Hij zei dan ook, ‘laat eens zie wat er in dat zakje zit’.
Ik zei, ‘dit is privé, dat gaat jou niets aan, lekker dan’.
Nu werd ook Willem nieuwsgierig, en vroeg aan Robert, ‘laat het me alsjeblieft zien, ik zeg ook niets verder hoor?’
‘Nee, ik ken jou veel te goed, wat jij weet, weet in No time, ook de rest in het dorp,’ zei hij.
‘En dat willen we nog niet, dit blijft iets tussen ons en de ouders van ons’.
Willem zei, ‘denk jij dat ik niet weet, dat er tussen jullie meer is dan alleen vriendschap’.
‘Ik heb het allemaal gezien, toen ik in het ziekenhuis lag’.
‘Vraag me niet hoe, maar ik weet alles, vandaar dat ik er ook op bestond dat Ron mee ging op vakantie met ons’.
Robert keek zijn broer verwonderd aan en zei, ‘je heb gelijk, maar je houdt het wel voor je zelf hé, Mark weet nog van niets’.
‘Hier in huis weet iedereen dat we quasi verloofd zijn, oma en opa en onze ouders ook’.
‘Verder weet niemand het, en dat willen we zo ook voorlopig houden’.
‘O, ja Markus en Geert weten het ook, dat was ik even vergeten,’ zei hij.
Robert en ik gingen naar onze kamer, daar was het bijna niet om uit te houden vanwege de hitte.
We trokken dan ook onze toch al bezweten, kleren uit.
Nadat we plaats hadden genomen op bed zei Robert, ‘wat een rare verkoper was dat, in die sexshop ’.
‘Ik vermoed dat het komt, omdat we nog zo jong zijn,’zei ik.
‘Hij kan zo dan ook geen goed advies geven’.
‘Nee, dat klopt wel, maar hij genoot echt van ons’. ‘Vooral toen hij voordeed hoe het oprekken ging, ik zag hoe zijn pik stijf werd in zijn trainingsbroek,’ zei Robert.
‘Misschien valt hij wel op jonge jongens, hij leek me er echt het type voor,’zei ik.
‘Maar geen angst hoor, mijn type was hij zeker niet’.
‘Ik ben blij met wat ik heb,’ en gaf Robert een vette zoen op zijn mond.
Deze ging over in een tongzoen, na een tijd te hebben gezoend, stond ik op.
Met de mededeling, dat ik zo weer terug was verliet ik onze kamer.
Ik liep naar de badkamer, en nam uit het toiletkastje een potje vaseline.
Gewapend met het potje in mijn hand, liep ik terug naar onze kamer.
Ik maakte de deur open, en draaide met een lach het bordje om op “niet storen”.
Robert begreep meteen wat ik wilde, en lachte terug naar mij.
Ik zette het potje op mijn nachtkasje, en ging op mijn buik op bed liggen.
‘Laat maar eens zien of jij een goede leerling bent, ik wil jou vingers in me voelen,’ zei ik.
‘Maar alleen je vingers, de rest komt nog wel’.
Robert zei, ‘dat is goed, ik neuk je nu alleen met de vingers’.
Hij duwde zijn vinger in de vaseline, en streek mijn bilnaad er mee in.
Toen zijn vinger op mijn sterretje ruste, voelde ik hoe hij even later in mijn hol verdween.
Hij ging een paar maal op en neer, ik voelde bijna geen pijn.
Nu trok hij zijn vinger uit mijn kontje, en ging weer in het potje.
Drie vingers waren er nu bedekt met vaseline, twee ervan duwde hij gemakkelijk naar binnen.
Weer ging hij een tijd op en neer, ineens voelde ik hoe de derde vinger volgde.
Dit deed wel even iets zeer, ik duwde mijn kont omhoog.
De schone hand greep gelijk naar mijn pik, en Robert begon me langzaam af te trekken.
Als zijn vingers diep in mijn hol zat, trok hij mijn velletje helemaal naar voren.
En als zijn vingers bijna uit mijn holletje waren, trok hij het velletje naar achteren zodat mijn eikel vrij kwam.
Ik hield het niet lang vol, en spoot mijn zaad op een klaar liggend handdoekje.
Robert bleef doorgaan totdat ik helemaal leeg was gespoten.
Nu ging hij op zijn knieën zitten en boog voorover, hij steunde op zijn onderarmen.
Zijn billen staken omhoog, Robert zei, ‘nu is het jouw beurt’.
Ik deed een klontje vaseline op drie vingers, en streek dit uit tussen zijn billen.
Opnieuw deed ik mijn vingers in het potje, en ging gelijk met twee vingers voorzichtig naar binnen.
Na een paar minuten op en neer te zijn gegaan, duwde ik de derde erbij.
Ik nam zijn pik in mijn hand, en deed het zelfde wat Robert bij mij had gedaan.
Robert hield het ook niet lang vol, hij kwam nog sneller klaar dan ik.
Hij spoot zeker vijf flinke stralen sperma op de handdoek, deze werden gevolgd daar nog drie kortere straaltjes.
Uitgeput liet hij zich op de handdoek vallen, en hij zei hijgend, ‘wat is dat een zalig gevoel’.
Ik zei, ‘daar kan ik jou alleen maar gelijk ingeven, ik verlang er naar dat je me eindelijk eens neukt’.
Robert zei, ‘en ik verlang naar jou, pik in mijn holletje’.
Hij draaide zich op zijn rug, ik keek naar zijn pik en zag dat er nog een druppel sperma uit zijn pik was gekomen.
Met mijn vinger streek ik over zijn pisbuisje, en likte mijn vinger schoon.
Hij had die van mij helemaal leeg gemolken, dus had hij pech.
We vielen uitgeput in slaap, om zeven uur werd er op de deur geklopt.
Ma zei door de gesloten deur, ‘jongens het word tijd, Robert zijn moeder heeft gebeld’.
‘En vraagt, of Willem en Robert nog naar huis kwamen vandaag’.
‘Ik heb gezegd dat jullie twee druk bezig zijn geweest, en vermoedelijk in slaap zijn gevallen’.
Robert stond op en opende de deur, met een verslapen gezicht.
Ma, grinnikte en zei, ‘ik geloof dat ik niets verkeerd heb gezegd, als ik jullie zo zie’.
‘We komen zo,’ zei Robert.
Toen ma weg was, maakte we ons tussen de billen schoon met de handdoek.
Ik vroeg, ‘Robert nog even snel onder de douche?’
Hij knikte van ja, dus liepen we naar de badkamer.
We douchten ons nog even lekker, en hielpen elkaar met de rug en vooral de tussen de billen.
Daarna liepen we terug naar mijn kamer, Robert trok zijn kleren aan nadat we elkaar nog een tongzoen hadden gegeven.
Toen we onder waren vroeg hij, ‘kom je of jullie morgen nog zwemmen, bij mooi weer?’
Ik zei, ‘zelfs bij minder mooi weer, kom ik zeker naar jou toe’.
Iedereen keek glimlachend naar ons, Willem zei spottend, ‘kijk de tortelduifjes nu toch eens’.
‘Het is echt te gek voor woorden, ze kunnen gewoon niet zonder elkaar’.
Freek sloeg me op mijn schouder en zei, ‘straks hebben jullie elkaar voor drie en een halve week, maar na de vakantie moet je wel onze tent goed schoon maken hoor’.
‘Ik wil het volgend jaar niet in jullie drek liggen, dus zorg maar dat je hem schoon krijgt’.
Nu moest echt iedereen lachen, zelfs Robert en ik.
Robert en Willem namen afscheid van ons, Willem kon het niet laten en vroeg nog eens extra aan Pieter. ‘dus jij weet zeker dat je mee gaat met ons?’
Pieter zei, ‘dat weet ik wel zeker, daar bestaat geen enkel twijfel over’.
Willem liep achter Robert aan, deze was al een stuk doorgelopen.
Ik ging verdrietig naar mijn kamer, ik kon wel huilen omdat Robert naar huis moest.
Ook al was het maar voor twee en een halve dag, donderdag middag zo ik met mijn tas en tent al naar Robert gaan.
Nu moest ook Pieter zijn spullen bij elkaar gaan zoeken, maar die had het goed, hij zou zeker hulp krijgen van ma.
Oké, ik was natuurlijk ook een stuk ouder dan hem, maar een beetje hulp kon ik best nog gebruiken.
Ik pakte mijn weekend tas en zat die op mijn bed neer, ik zocht wat kleren bij elkaar die gemakkelijk uit te wassen waren.
Voor de heen en terug reis deed ik wat betere kleren in de tas, mijn badlaken en handdoeken vergat ik niet, net zo min als een zwembroek.
Je wist nooit of we die nodig zouden hebben, tijdens een uit stapje of zo.
“Morgen moest ik niet vergeten om zonnemelk te kopen, en natuurlijk een potje vaseline” dacht ik.
Ik startte mijn PC op, onder tussen liep ik naar het raam en keek naar buiten.
De auto van de buren was weer weg, Karel en zijn neefje Geert lagen op het balkon.
Rondom de leuning was een groen scherm gespannen, dat beschermde hun voor blikken van onderaf.
Van mijn raam uit had ik vrije blik op het balkon, verder kon er niemand voor zo ver ik wist op het balkon kijken.
Ook Karel was er van overtuigd, ze lagen naakt op een strandlaken te zonnen.
Karel lag op zijn buik, en Geert lag er ontspannen naast op zijn rug.
Ik hield het voor gezien, en liep terug naar mijn PC.
Daar startte ik MSN op, tot mijn verbazing was Robert al thuis.
Ik klikte zijn naam aan, om contact te maken.
Hé, Robert al thuis? Schreef ik.
Ik kreeg gelijk antwoord, ja, anders was ik niet online, ha, ha, ha schreef hij.
Ron; “bij mij valt er niets te lachen!”
Robert; “hoezo, wat is er dan aan de hand?”
Ron; “ik ben wat kwijt”
Robert; “wat ben je dan kwijt?”
Ron; “mijn vriendje is weg, en ik mis hem nu al”.
Robert; “Stuurde me een zoen, en schreef mij gaat het net zo”.
Robert; “klote is het, hé”.
Ron; “nog meer als dat, ik wil jou vasthouden”.
Robert; “ik jou ook Lieverd, en nog veel meer”.
Ron; “ik heb nu de foto in mijn hand van ons beide”.
Robert; “goh dat is toevallig, ik ook”.
Robert; “ik moet zo stoppen, om te eten, daarna komen oma en opa om Willem zijn thuis
komst te vieren’.
Ron; “veel plezier vanavond, ik ben mijn tas klaar aan het maken voor onze vakantie”.
Robert; “niet te veel kleren hoor, we hebben daar niet veel nodig”.
Robert; “we lopen de hele dag naakt rond, op het strand en bij de bungalow van mijn ouders
en natuurlijk bij onze tent”.
Ron; “daar verheug ik me nu al op, hopelijk staan we niet te dicht bij de bungalow”.
Robert; “ik denk dat we op de camping moeten gaan staan”.
Ron; “dat zou te gek zijn man, helemaal alleen op de camping”.
Robert; “sorry, ik moet stoppen, tot morgen Lieverd”.
Ron; “tot morgen Schat, probeer wat te slapen vannacht, welterusten”.
Robert; “voor jou het zelfde, en een lekkere nachtkus van mij”.
Ron; “van mij ook eentje voor jouw Schat, slaap lekker”.
Robert ging offline, ik volgde zijn voorbeeld en ging ook offline.
Ik liep weer naar het raam, Karel zat rechtop en dronk uit zijn glas.
Hij zag me staan, en wenkte me dat ik moest komen.
Ik liet hem weten dat ik nog moest eten, door mijn hand een paar keer naar mijn mond te doen.
Karel stak zijn hand op, als teken dat hij me had begrepen en ging weer liggen.
Ma riep me en zei, ‘Ron, het eten is klaar, kom je eten’.
Ik riep terug, ‘ik kom er aan, ma’.
Terwijl ik naar onder liep dacht ik “ik zou na het eten, best even naar de buren kunnen gaan”.
“Robert, komt toch niet meer online vanavond, en praten, kon toch geen kwaad”.
In de keuken schoof ik aan de tafel aan, de rest van de familie zat er al.
Ik schepte me, een paar aardappels op wat bloemkool en een stuk braadworst met jus.
Mijn moeder keek me aan en zei, ‘heb je geen trek jongen, wat jij op het bord heb kan zelfs een huismusje op’.
Ik zei, ‘nee, ik heb niet zoveel trek vandaag’.
Pieter zei spottend, ‘ja, ja, als de geliefde weg is, heeft broertje lief geen honger’.
Ik haalde uit en gaf hem een tik tegen zijn schouder, en verbeterde hem “broer zal je bedoelen”.
Pa zei, ‘nu is het genoeg Pieter, anders ga je meteen na het eten naar bed!’
Pieter trok een zuur gezicht en begon te eten, na het eten zei ik, ‘ik ga zo even naar Karel van hiernaast, het schijnt dat er iets niet klopt met zijn PC’.
‘Dat zei hij toen ik de vliegenhor in het raam zette, ik zei dat ik eerst nog moest eten’.
Pa zei lachend, ‘dat is prima jongen, maar vergeet niet om je eerst wat aan te trekken’.
Ik zei, ‘ik ben mijn broertje niet, daar kunt U dat van verwachten’ en stak mijn tong naar Pieter uit.
Hij wilde gelijk commentaar geven, maar pa keek hem aan.
De blik van pa zei genoeg, hij hield zijn mond, maar maakte wel een vuist en bedreigde me.
Ik moest lachen en wilde wat zeggen, maar nu snoerde mijn pa ook mij mijn mond.
Stil zwijgend aten we verder, na het toetje ging ik naar boven, het was Pieter zijn buurt om af te ruimen.
Op mijn kamer trok ik mijn sportbroek en T- shirt aan, en liep naar het raam.
Daar riep ik naar Karel, hij keek gelijk op en zwaaide naar mij.
Ik zei met een knipoogje, ‘ik kom even naar jullie, en kijk dan naar je PC’.
Hij lachte en begreep meteen wat ik bedoelde, hij zei, ‘dat is mooi man, ik zie je zo’.
Ik liep naar onderen, in de kamer zei ik, ‘Ik ben dan naar Karel, en zie wel hoe laat ik terug ben’.
Mijn moeder zei, ‘maar maak het niet te laat hoor, om elf uur moet je zeker terug zijn’.
Ik zei, ‘zo laat wordt het hopelijk niet, ik hoop dat ik het probleem snel kan oplossen’.
Toen ik bij Karel zijn huis aanbelde, maakte het neefje de deur open hij had alleen een handdoek om.
Ik gaf hem een hand en stelde me voor aan hem, hij zei ook zijn naam.
Maar die wist ik natuurlijk al, nadat hij de deur dicht had gedaan viel zijn handdoek op de grond.
Hij zei, ‘sorry, dit probleem heb ik vaker, ik heb altijd ruzie met handdoeken.
Ik lachte even, terwijl we naar boven liepen vroeg ik, ‘hoe oud ben jij eigenlijk?’
Hij stelde een wedervraag en zei, ‘wat schat je hoe oud ik ben?’
‘Nu ik denk dat je hooguit een jaar of twaalf bent, ‘zei ik.
Nee, zei hij, ‘ik ben al dertien, maar iedereen denkt dat ik, amper twaalf jaar ben’.