Ik Hou Van Grote Borsten

Ik hou van borsten.
‘Ja, duh,’ zullen jullie nu zeggen, ‘dat doet elke man.’
Dat ben ik met jullie eens, maar bij mij is het wat extremer.

Ik ben Martijn en ik ben 24 jaar. Ik heb een blonde kop haar en blauwe ogen. Ik ben slank, eigenlijk wat aan de magere kant, en heb een lul met een normale lengte en dikte.
En ik hou dus heel erg van borsten.
En ik wil graag mijn verhaal met jullie delen.

Mijn moeder heeft mij wel eens verteld dat ze het niet leuk vond om mij de borst te geven. Bij mijn oudere broer en zus had ze geen problemen, maar ik klauwde met mijn kleine handjes in de borst die ik zoog.
En zoog ik nogal erg hard aan haar tepel, wat voor mijn moeder geen lekker gevoel was.
En mijn moeder heeft mij ook verteld dat ik als klein ventje heel vaak aan haar gevraagd had of ik ook zulke dingen kreeg als zij. En mijn moeder heeft beste borsten. Ik heb nooit haar cupmaat gevraagd, maar dat moet ergens in de D zijn, of misschien nog wel groter.

Zover ik terug kan denken over mijn fascinatie voor borsten, is het begonnen toen mijn één jaar oudere zus borstjes begon te krijgen. In die tijd gingen mijn zus en ik nog vaak samen in bad en ik kon heel gefascineerd naar die kleine uitstekende puntjes kijken. Toen ze nog iets groter werden, heb ik ze eens aangeraakt. Mijn moeder zag dat en het was gelijk afgelopen dat mijn zus en ik tegelijk in bad mochten.
Ik moest een manier vinden om ze toch te kunnen zien. Hoe ze groeiden bij haar. Maar ik kon niks anders bedenken dan het gewoon te vragen. Natuurlijk mocht het niet en ze vertelde het aan mama. Ik kreeg een hele preek van mijn moeder, waar ik uit begreep dat ik een heel vies ventje was.
Ik wilde geen vies ventje zijn, dus probeerde ik borsten van vrouwen uit mijn gedachten te bannen.
Wat gewoon niet lukte, ik bleef ze fascinerend vinden.

In mijn pubertijd had ik wel eens een vriendinnetje. Aan neuken dacht ik niet, ik wilde alleen maar met haar borsten spelen. Hoe groter ze waren, hoe lekkerder ik het vond. Je kunt wel zeggen dat de mate van mijn verliefdheid afhing aan de grootte van haar borsten.
Doorgaans vonden mijn vriendinnetjes het fijn dat ik met hun borsten speelde, maar de verkering ging altijd uit als zij verder wilde gaan. Zoiets als neuken en zo. Ik wilde dat helemaal niet, ik wilde alleen maar van haar borsten genieten.

Ik was negentien toen ik Alicia leerde kennen. Een heerlijke meid met een paar gigantische grote borsten. In mijn ogen dan, want het was een gewone D cup. Maar ik had nog nooit zulke grote memmen in het echt gezien.
Alicia is een schat van een meid en al snel hadden wij verkering. Zij vond het heerlijk dat ik met haar borsten speelde, ze genoot er volop van en later vertelde ze mij dat ze er vaak op klaar was gekomen. Maar ook zij wilde meer. Ik liet duidelijk merken dat het voor mij niet hoefde.
Alicia was toen heel gek op mij en liet het er bij, al begon ze vaak met mij te praten. Je kent het wel… De behoeften van een vrouw en van een man en, wat de doorslag gaf, dat ik tijdens het neuken ook met haar borsten zou kunnen spelen.
Dezelfde avond lagen we in haar bed. Allebei geheel ontkleed en was het tijd voor mij om voor het eerst in mijn leven een vrouw te neuken. Alicia lag op haar rug en ik kroop tussen haar benen.
Met behoorlijk wat geklungel kreeg ik mijn lul in haar kut en begon ik te bewegen. Haar borsten bewogen zo mooi mee met de neukbewegingen. Een pracht gezicht!
Ik vergat helemaal met haar borsten te spelen. Volgens Alicia keek ik met ogen zo groot als pizzaborden.
Helaas heb ik er niet lang van kunnen genieten, want binnen een minuut was ik al klaargekomen.
Alicia nog niet en zij wilde ook wel klaarkomen.
Pas bij de derde keer dat ik haar die avond neukte, kwam zij ook klaar. En duurde de neukpartij ook langer dan een minuut. Sindsdien neukte we zo vaak als het maar kon en meestal in het zelfde standje. Zij op haar rug en ik er bovenop.
Ze stelde eens een ander standje voor: op z’n hondjes. Maar dat vond ik niks, ik kon haar borsten niet zien.

Na een half jaar verkering merkte ik verandering bij Alicia. Ze was nog steeds stapelgek op mij, maar ik mocht minder aan haar borsten komen. Niet omdat ze het niet lekker of fijn vond, maar haar borsten deden haar zeer. Uiteindelijk is ze naar haar huisarts gegaan, die haar direct doorstuurde naar het ziekenhuis.
Gelukkig voor Alicia was er niks ernstigs aan de hand, maar de arts in het ziekenhuis stelde wel voor dat ze haar borsten liet verkleinen, dan was de kans op herhaling van de pijn ook kleiner.
Ik weet niet wie er verdrietiger was, Alicia of ik. Natuurlijk vond ik het heel erg voor haar, zij was ook gek op haar mooie, grote borsten. Maar het voelde bij mij alsof er bij mij minimaal één borst werd geamputeerd.
Een paar maanden na haar borstverkleining is de verkering uit gegaan. Helaas. Gelukkig zijn we nog wel vrienden en zien we elkaar nog vaak. Maar haar mooie, grote borsten zie ik nooit meer, ze zijn weg.

Op een avond, ik was inmiddels op mezelf gaan wonen, was Alicia bij mij en zaten we te praten over mijn fascinatie over borsten. Alicia had er geen moeite mee om er over te praten, ze wilde mij juist helpen. Dat vond ik heel fijn.
Maar haar borsten zag ik nooit meer, haar kleding bleef aan.
Bij één van de vele gesprekken die wij hadden over borsten, zei ze een keer terloops ‘dan neem je toch zelf borsten.’
Die avond schonk ik er verder geen aandacht aan, maar dagen later galmden die woorden door mijn hoofd.
Ik ben op internet gaan kijken wat de mogelijkheden zijn voor een man. Helaas niet zoveel.
Saline inspuiten was eigenlijk nog de beste oplossing voor een man, maar ik wilde de borsten altijd hebben en niet voor een paar dagen. Om dan weer opnieuw saline in te moeten spuiten.
Vrouwelijke hormonen slikken werd ook vermeld als een oplossing. Maar daar kan je hooguit een volle A cup mee bereiken en dat vond ik, en vind dat nog steeds, te klein. Ik hoef heus geen D cup te hebben, maar een A cup vind ik te klein.
Borstvergroting was, en is volgens mij nog steeds, onmogelijk voor een man. Tenzij er medische redenen zijn en die heb ik niet. Ik wil ze gewoon hebben omdat ik het prachtig vind.

Het bleek dat in Amerika wel plastische chirurgen zijn die het doen. En dan bedoel ik niet van die louche artsen in schimmige ruimtes, maar gewoon goede medici die zich er dik voor laten betalen.
Alicia stelde voor dat ik dan maar flink moest gaan sparen als ik het zo graag wilde. Het zou een heel duur iets worden, want het is niet alleen de borstvergroting, maar ook de vliegreis en de verblijfskosten daar. En ik zou toch een aantal weken in Amerika moeten blijven voor de arts met mij klaar is.
Die avond besloot ik om elke cent die ik kon missen, opzij zou leggen en dan over een jaar kijken hoeveel geld ik zou hebben. Misschien wel genoeg, maar waarschijnlijk niet. Ik schatte toen zelf in dat ik dan nog niet eens de helft van het geld bijeen zou hebben.

Maar soms lacht het geluk iemand toe. Zo ook bij mij.
Zo af en toe koop ik een staatslot. Vaak win ik niks, soms een klein geldbedrag. Maar na ruim een half jaar sparen, kwam de grote klapper bij de Staatloterij vandaan. Niet dat ik nu miljoenen won, maar het was in één keer genoeg om de borstvergroting in Amerika te laten doen. Het bedrag was zelfs zo ruim, dat ik Alicia mee kon nemen.
En dan was het geld echt wel op, zelfs mijn spaargeld zou dan op zijn, maar dat kon mij niet schelen. Mijn grootste wens zou dan uitkomen: mijn eigen borsten.

Eindelijk was ik, samen met Alicia, in Amerika. We hadden diverse gesprekken met de arts gehad en hij was bereid om mij een paar borsten te geven. Een volle C cup, net zo groot als die van Alicia nu zijn.
De dag van de operatie naderde al snel en ik werd steeds nerveuzer. Niet van angst, maar van blijdschap. Op de dag van de operatie zei Alicia dat ze blij zou zijn als alles achter de rug was, zodat ze niet de hele dag mij aan hoefde te horen hoe blij ik was.
Ik kwam niet helemaal goed uit de volledige narcose en moest een nachtje blijven. Gelukkig was er medisch geen enkel probleem, alles was goed verlopen.
Ik verliet het ziekenhuis met een paar mooie, ingetapete borsten. Ik keek meer naar de bobbels op mijn borst, dan waar ik liep. Ik was er helemaal happy mee.
Op de hotelkamer deed ik snel mijn bovenkleding uit en bekeek mijn borsten. Het meest nog via een grote spiegel.

Een week later zat ik weer bij de arts in het ziekenhuis en werd de tape verwijderd. De arts was zeer tevreden over mijn borsten. Hij wees naar een spiegel en zei me dat ik het zelf moest bekijken. Ik stond op en liep naar de spiegel. Ik zag voor het eerst mijn eigen borsten en er verscheen een glimlach van oor tot oor.
Ik had nog nooit een andere man gezoend, maar deze arts kreeg drie volle zoenen van mij. Alicia en arts moesten er om lachen, ik werd alleen maar rood om wat ik gedaan had.
De arts gaf mij een soort sportbeha en die zou ik de komende zes weken moeten dragen. Dag en nacht. Daarna was ik vrij om te bepalen wat ik wilde dragen, of niet wilde dragen.
We zijn nog een weekje in Amerika gebleven om er even lekker uit te zijn. Maar ook om overal heen te gaan zodat ik aan de blikken om mij heen kon wennen.

Terug in Nederland kwam het moeilijkste. Het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven heb moeten doen. Het aan mijn ouders vertellen dat ik nu, als man, borsten heb. En dan nog wel een C cup.
Gelukkig ging Alicia met mij mee en nog voor ik iets kon zeggen, had mijn moeder al een paar kopjes en schoteltjes gebroken. Is ook niet zo gek als je zoon opeens voor je in de keuken staat met een paar borsten die niet te verbergen valt. Die ik ook niet zou willen verbergen.
Mijn vader reageerde pas toen ik het vertelde. Glimlachend wees hij op zijn voorhoofd en zei dat ik normaal moest gaan doen en dat ding moest uittrekken. Het geintje had nu wel lang genoeg geduurd, vond hij.
Alicia en ik konden zeggen wat wij wilden, maar mijn vader wilde ons niet geloven dat ik nu echte borsten had.
'Laat het dan maar eens zien.’ zei mijn vader.
Ik keek even Alicia aan en zij knikte. Ik trok mijn trui en bh uit en stond nu mijn borsten aan mijn vader te showen.
Mijn moeder slaakte een klein gilletje en viel nog net niet flauw. Mijn vader keek met grote ogen naar mijn borsten. Zeker wel vijf minuten lang.
'Als jij er gelukkig mee bent, jongen, dan ben ik het ook. Maar wat je ook doet, je blijft wel mijn zoon en je zult nooit mijn dochter worden.’
Deze reactie had ik van mijn vader nooit verwacht, maar was er heel blij mee.
Ik verzekerde hem ook dat ik nooit een meisje zal worden, ik zal altijd een jongen blijven. Ik ben nu alleen een jongen met borsten. Mijn moeder kwam moeilijker uit haar woorden, maar na veel hakkelen en stotteren werd het mij duidelijk dat zij het maar niks vond, maar dat ze wel blij voor mij was.

Opgelucht gingen Alicia en ik weer naar mijn huis. We hebben tot diep in de nacht zitten praten. En ja, we hebben zelfs onze bovenkleding uitgedaan en hebben met elkaars borsten gespeeld.
Het was een erg vreemd gevoel, helaas soms ook nog een beetje pijnlijk, maar ik genoot er volop van. Zonder dat er geneukt was, was dit de lekkerste sex die ik tot nu toe ooit gehad had.

Maar er waren ook problemen. Niet met mijn borsten, maar om mijn borsten.
Ik moest van voetballen af, omdat ik borsten had. Het zou de andere spelers teveel afleiden. En vrouwenvoetbal was natuurlijk geen optie, want ik heb een lul.
Ook bij andere sporten werd ik geweigerd, of weggestuurd, omdat mijn borsten teveel opvielen.
De eerste keer dat ik, samen met Alicia, naar het zwembad ging, stonden we al snel weer buiten. Als man zijnde mocht ik natuurlijk in enkel een zwembroek zwemmen, maar aangezien mijn borsten te groot waren, zou ik een bovenstukje moeten dragen. En die had ik niet, dus kon ik vertrekken.
Ook op het werk veranderde dingen. Niet gelijk, maar na een paar klachten van mannelijke collega’s werd mij een andere functie binnen het bedrijf aangeboden. Mijn baas kon wel begrip voor mij opbrengen, maar zij moest ook rekening houden met andere werknemers. Ik begreep dat en accepteerde de andere functie.
Nu deel ik een ander kantoortje met vier vrouwen. Ook zij moesten even wennen, maar nu gaat het prima. Zelfs zo goed dat mijn baas erg tevreden is en ik zelfs loonsverhoging heb gekregen.

Ik was inmiddels 22 en heel blij met mijn lichaam. Het enige wat in mijn leven nog ontbrak, was een lieve vriendin. Natuurlijk was Alicia er, maar zij is een goede vriendin van mij, niet mijn vriendin.
Op een zomerse avond zaten we, Alicia en ik, op mijn kleine balkonnetje te genieten van de avondzon. Af en toe zeiden we iets, maar we hadden geen echt gesprek met elkaar. We genoten gewoon heerlijk van de zon. En dat het vrijdagavond was, dat we een heerlijk weekend vrij waren.
Alicia stond op, ze moest naar het toilet, en wurmde zich tussen mij en het balkonhek door. Het lukte niet helemaal en ze kwam op mijn schoot terecht. Om niet op de grond te vallen, sloeg ze haar armen om mijn nek en pakte ik haar bij haar middel beet.
We keken elkaar even aan en toen vonden onze monden elkaar. Onze tongen ook.
De zoen duurde niet lang, Alicia stond snel op.
“Toilet” zei ze zachtjes.
Ik stond ook op. Ik ging wat drinken pakken en daarna ook even naar het toilet. Toen ik weer op het balkonnetje kwam, zat Alicia weer op haar stoel. Ik gaf haar der drinken en ging zelf ook weer zitten. Zwijgend keken we rond, maar niet naar elkaar. We ontweken elkaars blikken. Ik wist niet wat ik van die zoen moest denken. Ja, Alicia is een lieve schat en eens waren we geliefden, maar wat voel ik nu voor haar? Zij is gewoon mijn hartsvriendin. Toch?
“Ik wil het weten.” zei Alicia opeens en ze keek mij aan, “Vond je het erg dat ik je zoende?”
“Nee.” zei ik en dacht even na, “Ik beantwoorde je zoen en dat zou ik niet doen als ik het niet zou willen.”
Alicia stak haar hand naar mij uit. Ik pakte haar hand en keek haar met een grote glimlach aan. Zonder iets te zeggen stonden we tegelijk op en liepen we hand in hand naar binnen.
In één rechte lijn naar de slaapkamer. Die avond hebben we heerlijke sex gehad. Erg heftige sex. Zo heftig dat de lampjes die op de nachtkastjes stonden, het niet overleefd hebben.
Volgens mij hebben de buren ook vaak op de muur gebonkt. Ik denk dat zij wilden slapen.

Maar goed, ik ben nu 24 en hoe gaat het met mij…
Het gaat geweldig. Sinds die nacht zijn Alicia en ik weer een ‘stelletje’. Beter nog, we zijn al bijna twee jaar getrouwd. We zijn verhuisd naar een andere woning. Een grotere woning. Dat was ook nodig, want ongeveer negen maanden na die heftige nacht, is er een tweeling geboren.
Een meisje en een jongen.

Maar jullie willen vast vooral weten hoe het met mijn borsten gaat.
Die heb ik nog steeds. Alicia en ik zouden ze niet meer willen missen. We genieten van elkaars borsten. Als we sex hebben, en dat is best wel vaak, hebben we nooit een voorspel.
Wij noemen het borstenspel en die duurt doorgaans erg lang.

Het interesseert ons niet wat en hoe anderen er over denken. Wij gaan tegenwoordig regelmatig naar een naaktstrand. We gaan ook regelmatig naaktzwemmen en naar een sauna.
Komende zomer gaan we voor het eerst met vakantie. Het is binnen Nederland, en we hebben besproken op een naturistencamping.
Ik schaam mij niet voor mijn borsten, ik ben er zelfs trots op. En het maakt ons niet uit wat anderen er van vinden.

Zo, nu weten jullie waarom ik graag mijn verhaal met jullie wilde delen. Want hoe gek of vreemd je voorkeuren, ideeën, of wat dan ook, zijn, ik raad jullie aan om het gewoon te doen en er eerlijk over te zijn. Er zullen altijd negatieve reacties zijn, maar ik ben er van overtuigd dat het positieve zal winnen.
Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Met, en dankzij, Alicia en mijn borsten.

Alicia wil ook nog wat vertellen…

Al snel nadat ik Martijn leerde kennen, viel het mij op dat hij vaker naar mijn borsten keek dan naar mijn ogen. Ik vond dat niet erg, al vind ik dat ik ook erg mooie ogen heb. Ik was toen ook erg blij met mijn grote borsten, ik hou er van en was blij dat Martijn het ook was. Ik vond het een ramp dat ik een borstverkleining moest doen, maar het was gewoon beter voor mijn gezondheid. Maar volgens mij vond Martijn het nog veel erger. Niet alleen voor mij, maar vooral voor hemzelf. Volgens mij was dat het begin van het einde van onze verkering. Maar ik bleef van Martijn houden. Hij zo’n lieve jongen. En ik begreep zijn fascinatie voor grote borsten. Ik begreep hem niet alleen, ik kon die fascinatie ook met hem delen, want ik hou er ook van.
Onze gesprekken gingen dan ook vaak over grote borsten. Soms vond ik het wat moeilijk, omdat mijn borsten juist verkleind waren. Op een avond was ik erg moe en Martijn begon er weer over. Ik heb eerst nog mee zitten praten, maar was het al snel zat en heb toen inderdaad gezegd dat hij ze dan maar zelf moest nemen.
Niet wetende dat hij het serieus nam.

Ik heb hem helpen zoeken op internet naar de mogelijkheden voor hem, maar we vonden niet echt wat. Gelukkig kon hij in Amerika terecht en sindsdien heb ik geen gelukkigere Martijn gezien dan toen. Sinds hij zijn borsten heeft, voelt hij zich compleet. Beter gezegd: is hij compleet.

Het was voor mij wel even wennen om hem met even grote borsten als mij te zien, maar al snel hield ik net zoveel van zijn borsten, als hij zelf. We hebben toen één keer elkaars borsten betast en het was het lekkerste wat ik ooit gedaan heb.
Ik heb geen behoefte om dat bij vrouwen te doen, maar de borsten van Martijn zou ik wel dagelijks willen betasten.

De borsten van Martijn hebben ook wel eens voor een paar probleempjes gezorgd. Martijn schreef er al over. Maar wat ik het meest vreemd vond, is dat er op een textielstrand vreemder en vaker naar Martijn werd gekeken, dan op een naaktstrand. Natuurlijk werd daar ook wel gekeken, maar heel anders.
We voelden ons daar veel meer thuis, we konden gewoon ons zelf zijn. En we begonnen erg te genieten van het naakt zijn, en zo kwam naaktzwemmen en de sauna in beeld. Dit jaar voor het eerst op vakantie. Er zal best wel negatieve reacties komen op de naturistencamping, maar dat maakt voor ons niet uit.

Er is wel eens ‘freak’ naar Martijn geroepen. Maakt mij niet uit, hij is mijn freak!
En ik hou van hem.
Met heel mijn hart.
En ik kan geen betere vader voor onze kinderen bedenken.
Martijn is geen shemale. Hij is voor 100% een hetero man, maar dan met borsten.

Alicia.