Steffie In Het Bos Bekeken

Een van mijn sletterige vriendjes heet Steffie en hij wordt door zijn Meester Huib regelmatig als slaafje ontboden op een homo-ontmoetingsplek bij mij in de buurt en daar aan een boom gebonden en door allerlei mannen gebruikt. Op die boom groeit geen mos aan één kant, zo vaak heeft Steffie daar inmiddels vastgebonden gezeten.

Hij had gezegd dat hij me zou bellen als hij weer een keer onverwacht werd opgeroepen door Meester Huib, zodat ik ook kon komen kijken als ik in de gelegenheid was. En het mooist zou zijn als ik mijn herdershond mee zou nemen. Als die toch aan een wandelingetje toe was.

Op een zondagavond ging mijn telefoon en aan het nummer zag ik al dat het Steffie was. 'Hoi', riep hij ongewonden. 'Het is zo ver, ik moet over een kwartier van Meester Huib op de parkeerplaats aan de rand van het bos zijn. Kun je ook komen, en je hond meenemen?' Ik zei snel ja, want ik werd best wel opgewonden bij het idee dat Steffie zou worden gebruikt door een aantal mannen en dat ik zou mogen toekijken.

'En jouw meester Huib vindt het geen probleem dat ik toekijk hoe jij onder handen wordt genomen door homomannen?', vroeg ik. 'Ja, natuurlijk wel, dus blijf een beetje uit beeld. En laat op een gegeven moment je hond loslopen, en als je die komt halen, doe dan alsof je absoluut niet wist wat er daar gaande was.' 

Het klonk allemaal een beetje wazig en ongeloofwaardig, maar mijn nieuwsgierigheid won het van de eventuele represailles van Meester Huib, waar ik best wel enge dingen over gehoord had. Bovendien had ik - als de nood aan de man kwam - mijn stoere hond bij me als bewakingsdienst.

Ik deed mijn jas aan, pakte de hondenriem en riep mijn hond. Die was blij dat hij naar buiten mocht met de baas, al moest hij wel na een snelle plas meteen de auto is. 'Je mag straks lekker in het bos wandelen', zei ik. En bij het woord 'bos' begon hij blij te kijken en met zijn lange staart te kwispelen.

Toen ik bij de parkeerplaats arriveerde, was het er best wel druk. Auto's en rondhangende mannen. Enkele lantarenpalen zorgden voor slechts weinig licht, maar de boom aan de bosrand waar Steffie aan vastgebonden zat, was redelijk goed te zien, want die stond bijna naast een lantarenpaal. Alsof de boom daarop door Meester Huib uitgekozen was ...

Ik stapte uit mijn auto en liep bewust niet in de richting van de drukte bij de boom, maar aan de andere kant van de parkeerplaats het bos in. Toen ik een meter van 50 in het bos was, liet ik mijn hond los. Die begon driftig door de struiken te snuffelen en kwam allerlei voor zijn neus interessante dingen tegen. Waaronder wat gebruikte condooms, al dan niet dichtgeknoopt, een enorme hoeveelheid vieze natte tissues en zelfs een verdwaalde buttplug. Eigenaar onbekend. 

Toen mijn hond een beetje uitgesnuffeld was, hoorde ik een hard geluid klinken in de verte, in de richting van de boom die de lantarenpaal. Het was duidelijk Steffie, die luid kreunde. Ik lijnde mijn hond aan en liep voorzichtig verder door het kreupelhout om dichter bij de boom te komen en uit te vinden wat er met Steffie gebeurde.

Hij werd door twee mannen vastgehouden, terwijl hij al aan handen en voeten aan de boom vastzat met touw. Hij stond met zijn gezicht naar de boom toe, zat ook met zijn nek vast aan de boom en de twee mannen hielden elk een been stevig vast en trokken hem ietwat uit elkaar. Een derde, tengere man zat geknield en had zijn vuist in Steffie's kutje geparkeerd. 

Geen wonder dus dat ik Steffie verder in het bos kon horen schreeuwen. Zelfs als je veel glijmiddel gebruikte, was dit een hele klus. Al had Steffie natuurlijk al een flinke prolapse ontwikkeld in zijn loopbaan als slaafje.

Rondom de boom stonden wat mannen met hun broek op hun schoenen toe te kijken en aan hun lul te sjorren. En soms aan elkaars lul. Meester Huib stond - als enige volledig gekleed en netjes - vrij kritisch toe te kijken en gaf een van de rukkers opdracht om Steffie te gaan pijpen. 'En zuig hem maar rustig leeg, dat vindt ie heerlijk, die gore slet.' 

De jongere man (de rest van het publiek bestond voornamelijk uit oudere mannen) knielde naast Steffie neer en pakte zijn halfstijve lul in zijn mond en begon voorzichtig te zuigen. Ondertussen zat die harige vuist nog steeds hinderlijk in zijn reet, maar het was kennelijk een opdracht van Meester Huib om zich zo te laten fisten. Gehoorzamen maar dus, ondanks de snijdende pijn in zijn kont.

Toen ik even niet oplette, ontsnapte mijn hond en die liep recht of de boom af, waar het allemaal te doen was. Hij sprong tegen mannen op die hun piemel hadden ontbloot en daaraan liepen te sjorren. Hij snuffelde daaraan, alsof het een ingelast snackje betrof. De mannen schrokken een voor een en probeerden de opdringerige hond af te weren, maar dat lukte slechts gedeeltelijk, en soms zelfs helemaal niet.

De hond was gelukkig wel likkerig, maar niet bijterig, daar boften de geile heren mee. Meester Huib keek geïrriteerd waar die stomme hond vandaan kwam en zag mij toen in het kreupelhout staan. 'He, jij daar, is dat jouw hond? Roep dat rotbeest eens terug, want hij maakt iedereen hier bang'.

Ik kwam uit mijn dekking tevoorschijn en pakte mijn hond bij zijn nek beet om hem aan te lijnen, want hij zou niet luisteren als ik hem nu riep. Te veel geile geurtjes waar hij gek op was.