Miranda Komt Ook Naar De Hut

Dymfke vond het duidelijk niet leuk, wurmde zich uiteindelijk los en had nog pijn in haar kontje. Ik had een fles sla-olie of zoets moeten meenemen. Ze broedde op revanche. Gelukkig hadden we nu geen leeg colaflesje waar ik vorige keer snode plannen mee had, anders was de situatie voor mij erger geweest. Nu heb ik een opdracht voor jullie allebei, zei ze echter onheilspellend. Ik geef er zelfs aan Harry en jou een gulden voor terug. Ik moet erg nodig plassen en ga dat in jullie mond doen, om de beurt. En jullie moeten alles inslikken, anders laat ik jullie daarna voor straf in elkaars mond plassen.

Harry keek me opnieuw aan en zou zijn geld graag weer hebben ingeleverd, dat kon je zien. We moesten we Dymfke naast elkaar op de grond gaan liggen en ze hurkte uiteraard eerst boven mijn gezicht en mond. Open, die mond, beval ze. Ik opende mijn mond en wachtte op de urine. Die kwam na een seconde of 10 en ik schrok van de temperatuur en de hevigheid van de straal. Ik kokhalsde en de urine liep mijn mond weer uit. Na een seconde of 20 hield ze op, en stapte over naar Harry. Die kreeg ook een ruime portie. Ik kon niks doorslikken en wist wat mij daarna te wachten stond, want Dymfke was niet achterlijk.

Ook Harry hield weinig binnen van de merkwaardig smakende 'golden shower'. Dus werden wij heren daarna geacht elkaar in de mond te plassen. Tot groot genoegen van Dymfke, die ons aanmoedigde onze blazen net zo ver te legen als zij daarvoor had gedaan. In de tussentijd zag ze kans om het takje uit Harry's poepgat te trekken. Hier, lik dit ook maar meteen af en spoel het maar schoon, dan kunnen we er vrolijk een punt achter zetten voor vandaag. Leuk spel, trouwens, mag ik volgende keer een vriendin meenemen, want die vindt dit ook vast leuk. Ik besloot over dit voorstel nog eens goed na te gaan denken.

Een paar dagen later stond er echter een mooi meisje met lang haar in de straat op me te wachten. Hoi, ik ben Miranda, zei ze, en ik ben een goede vriendin van Dymfke. Ze heeft me verteld over jullie hut en jullie leuke spelletjes en ik wil graag een keer meekomen. Mag dat? En ik hoef geen geld.

Ik was verrast door haar woorden en viel even stil. Ja, maar waarom wil je dan meekomen? Ik heb van Dymfke gehoord wat jullie allemaal voor spannende dingen doen daar en die wil ik ook wel. En misschien nog wel meer, want ik heb een heel rijke fantasie.

Ik besloot niet te aarzelen en deze kans met beide handen aan te grijpen: okay, wat dacht je van zaterdag om twee uur? Afgesproken, zei ze. Nog dingen meenemen? Ja, zei ik. Een badhanddoek, wat frisdrank, zonnebrandcreme en oja, ook wat touw. Om de hut wat te verstevigen, weet je. Met een dikke knipoog. Okay, prima, tot zaterdag dan. Toen ze wegliep keek ik naar haar ranke verschijning. En flinke borsten, had ik kunnen constateren. Wow, ik kon niet wachten tot het zaterdag was.

Ik was die zaterdag nerveus en was al om kwart voor twee bij de hut. Harry ook, want die kon altijd nog wat leuke opdrachtjes doen, of dingen waar de dames hem toe konden dwingen. Iets met touw, of zo. Misschien konden we een echte slaaf van hem maken en hem met een colaflesje in zijn kont laten rondkruipen naar het grote pad. Maar ik loop misschien wat op de feiten vooruit.

Ik zag Dymfke en Miranda komen aanlopen en zag dat het wat krap zou worden in de hut, maar vooruit. Best knus, maar we konden elkaar wel ruiken. De meisjes hadden gelukkig ieder een eigen luchtje op. Stoer begon ik met: laten we de eerste stappen maar snel afhandelen en meteen onze kleren uittrekken. Leg ze maar buiten de hut op een stapeltje.

Dymfke en Miranda keken elkaar aan en trokken hun t-shirt over hun hoofd en maakten behendig hun bh's los. Dympke een kleine, Miranda een grotere. Miranda's borsten waren groot, mooi rond en stevig. Harry werd afgeleid door dit schoons en klungelde met het uittrekken van zijn kleren en stootte tegen Dymfke aan, die rechts van hem zat en maar weinig bewegingsruimte had. En ik was, zoals te verwachten was, als eerste naakt. Let the games begin!

Miranda trok als eerste van de twee meisjes haar korte broek, schoenen en slipje uit. Ze had weinig schaamhaar en omdat ze wijdbeens zat, kon ik haar mooie schaamlipjes goed zien. Ik kon mijn ogen er niet van afhouden. Dymfke volgde snel daarna en Harry was de laatste.

Miranda keek wat meewarig naar diens kleine piemel, alsof ze dacht: wat moeten we hier nu mee? Ze stak haar hand wat plagerig uit en aaide erlangs als ware het een nieuw huisdiertje. Ze stootte er expres tegen en het ding veerde grappig terug. Harry de Hamster, maar dan anders. Benieuwd wat ze voor hem in gedachten had vanmiddag.

De hut leek kleiner nu we naakt waren. We moesten elkaar dingen opdringen, of we het nu wilden of niet. Wie zullen we laten beginnen? vroeg Miranda. Ik stel voor degene die het eerste in het alfabet is: Dymfke, zei ik. Okay, Dympke, wat is jouw eerste opdracht en aan wie?

Mijn opdracht is dat Harry naakt naar het pad loopt en dan het pad afloopt tot de weg, en weer terug. Als iemand hem ziet, moet hij hard wegrennen. Harry was al niet zo'n held, maar wat was dit nou? Het was niet druk in het bosje, maar er liepen regelmatig mensen. Alleen of met een hond. En stel dat er zo'n hond achter hem aan kwam? Hij moest er niet aan denken.

Maar ja, Befehl ist Befehl. Dus liep Harry naar het pad, zijn piemeltje vooruit. Hij sloeg linksaf naar de straat en verdween uit het oog. Ik liep hem achterna om te kijken of hij wel echt tot de straat doorliep. Dat deed hij, hij vermeed de stoep, keerde snel om en kwam weer terug naar de hut. Zo, zei hij opgelucht, nu is mijn letter in het alfabet aan de beurt om een opdracht te geven,.

Omdat Miranda er voor het eerst bij is, wil ik haar welkom heten door haar schaamlippen, haar klitje en haar tepels te likken, vijf minuten lang. Jij houdt de klok bij, zei hij stoer. Ik vond dat geen verkeerde taak, tijdscheidsrechter zijn. Ik was trouwens de enige die een horloge droeg. Miranda was duidelijk Harry's favoriet van de twee meisjes, waarschijnlijk vanwege haar borsten. Zij brachten een ongekende daadkracht in hem boven.

Harry kroop tussen Miranda's benen. Ze was op haar rug gaan liggen en begon opvallend luid te kreunen toen Harry's tong over haar glimmende schaamlippen en kleine klitje bewoog. Dit was een ander gekreun dan dat van Dymfke, heel duidelijk. Minder onderdrukt, krachtiger. Ondertussen masseerde hij met een hand een van haar harde borsten. Hopelijk kreunde ze niet het hele bosje bij elkaar, want dan hadden we in no time een groot publiek en een groot probleem.