Vakantiejob - 1

Dit is het eerste deel van een reeks. Ik hou van een trage, rustige opbouw. Wie deze realistisch bedoelde opzet kan smaken, wens ik veel leesplezier. Wie graag snelle actie aantreft, mag het overslaan.

Mijn eerste vakantiejob had mijn vader geregeld. Ik was bijna 17 maar mijn leefwereld was vrij beperkt als enige zoon van een middenklassegezin in een bescheiden dorp. Ik werkte als vrijwilliger bij een natuurvereniging, waardoor ik veel mensen kende, maar ik kwam niet zo vaak het dorp uit en keek nog wat angstig uit naar het moment, binnen twee jaar, wanneer ik zou gaan studeren. Dat ik nu dus een maand lang van huis zou zijn, was zeker niet evident.

Ik zou gaan helpen op een kinderboerderij waar in de zomer nogal wat gezinnen langskwamen. Er was een speeltuin en een taverne en men kon er dus enkele helpende handen gebruiken. De eigenaar was de zoon van een collega van mijn vader en ik had matig enthousiast ja gezegd. Werken met dieren sprak me zeker aan maar nieuwe, onbekende mensen om me heen voor zo’n lange periode… ik wist nog niet wat dat met me zou doen maar in mijn achterhoofd groeide het besef dat ik dit misschien wel nodig had.

Enkele dagen voor mijn vertrek bekeek ik de website van de kinderboerderij. In een fotogalerij trof ik een foto aan van het team, allen in dezelfde t-shirts. Ik zag Eli, de eigenaar, samen met zijn vrouw Nele. Eli leek ongeveer dertig, nog best jong om al een eigen zaak te hebben, waardoor ik veronderstelde dat hij vast van aanpakken wist. Hij zag er nogal banaal uit en zijn glimlach kwam wat gemaakt over. Ik schrapte hem van mijn lijst.

Mijn lijst.. tja, die staat niet op papier natuurlijk. In mijn hoofd hadden zich de laatste twee jaar een aantal verlangens verzameld waarbij ik in allerlei situaties terechtkwam met al dan niet naakte jongens en mannen. Sinds ik enkele maanden geleden op een onverwacht moment onder een douche was beland met Milan uit de natuurvereniging, nadat we op een kille dag onderkoeld dreigden te raken en de douches van de lokale voetbalclub handig dichtbij waren, spookte dagelijks een stoet aan naakte mannen door mijn hoofd met wie ik wel meer wou. Ik was echter nog maagd en had met slechts met enkele meisjes uit mijn dorp gezoend.

Dat was wellicht onbewust wat me wel aantrok in de vakantiejob. Wie weet welke van die spookmannen ik in werkelijkheid zou ontmoeten. Maar Eli viel alvast af. Met zijn dertig te oud voor mij misschien, maar vooral erg hetero en ogenschijnlijk saai. Wie stond er nog op de groepsfoto naast Eli en Nele? Een oudere man, een vijftiger, groot, een typische boerenkerel eigenlijk. Een jonger meisje naast Nele, mogelijk haar zus. Een veertiger, kalend en stevig, wiens schort me deed vermoeden dat hij in de taverne werkte en niet op de boerderij. Een artistiek ogende vrouw en uiteindelijk: bingo! Een atletisch uitziende zwarte jongeman van rond de 18 en een bijzonder sportief uitziende, breed glimlachende twintiger met een lichte baard en slanke bouw. Ik kon haast niet wachten om vooral deze twee mannen te ontmoeten.

De dagen (en vooral nachten) die volgden, nam mijn fantasie grote proporties aan. De zwarte jongen zou me vast moeten helpen met allerlei taken. Ik trok me af met de gedachte dat ik met hem ergens in het stro belandde, al kon ik me nog weinig concreet voorstellen wat we precies met elkaar zouden doen. Maar ik voelde mijn gaatje jeuken en streelde mezelf daar zachtjes terwijl ik mijn fantasie liet werken. De andere man, die jonge met de stoppelbaard, zou een joviale grappenmaker zijn die in mij zijn eigen jeugdigheid zou herkennen en me nu en dan plagerig zou aanstoten. Tegelijk was ik wat bevreesd voor zijn klaarblijkelijke mannelijkheid. Ik was piepjong, mijn lichaam was vrij mager en hoewel ik een stevig achterwerk had en vrij gespierde benen door vaak te fietsen, was ik niet bijzonder sportief. Ik was echter wel een buitenmens en at gezond. Toch voelde ik me nadrukkelijk een jochie als ik in de buurt was van meer zelfzekere gasten. Dat moment onder die douche, met Milan, was ongemakkelijk maar het feit dat ook Milan pas 17 was, maakte het wel minder bedreigend. Wie weet was de glimlachende jongeman op de foto een macho door wie ik me geïntimideerd zou voelen.

Met een klein hart maar ook enigszins opgewonden, stapte ik uiteindelijk van de trein, die eerste maandag van juli, met mijn rugzak op. Eli stond me op te wachten op de parking van het station. We hadden intussen geskypet en ik bleef hem oninteressant vinden. Hij zag er zo gewoontjes uit, een brave huisvader die zich ondanks zijn dertig jaar veel ouder gedroeg. Hij had ook streng geklonken, als een zeurderige chef. Ik besloot me zeker bij hem koest te houden.

We begroetten elkaar en hij nam mijn zware rugzak van me over. Hij droeg zijn t-shirt van het bedrijf waarin zijn slanke, wat pezige gestalte goed opviel. In zijn kraagje was wat borsthaar zichtbaar. Hij droeg een short en ook zijn benen bleken sterk behaard. Zijn zwarte haardos was niet echt hip maar wel stevig. Een duur uitziende maar klassieke zonnebril verborg zijn ogen.

Het was een korte rit en Eli beschreef me waar ik zou verblijven. Boven de stallingen was een tijdelijk verblijf ingericht met net voldoende comfort om er tijdens de zomer enkele weken te logeren. Eten zou gebeuren in de keuken van de taverne, steeds ná de drukte van de middagshift. Ik kreeg weinig kans op meer vragen want we reden een kleine parking op waar plaats was voor een achttal wagens.

De boerderij, links, zag er pittoresk uit, met een aantrekkelijke witbepleisterde gevel, veel groen en een natuurlijk ogende afsluiting. Een mooi plaatje dat wellicht veel jonge kinderen kon lokken. Rechts van de parking was de taverne, een gezellig uitziend, klassiek etablissement. Achter de parking verbond een tuin de boerderij met het terras van de taverne, waar een speeltuin te zien was. Arnold zou me rondleiden en het werk toelichten, zei Eli, maar hij zou pas over enkele uren aankomen. Ik hoopte dat hij het over een van de twee droommannen van de foto had. Intussen kwam Nele me begroeten en op het terras zag ik de jongere vrouw die inderdaad haar zus bleek te zijn, Elsje. De man die op de foto de schort droeg was herkenbaar aan diezelfde outfit. Het was Vlad, die de taverne beheerde. De kunstzinnig ogende vrouw, Anne-Marie, bleek de administratie te doen in een klein kantoor achter de boerderij. Ik maakte kennis met iedereen.

Eli wandelde met mijn een stal binnen die duidelijk niet meer voor dieren werd gebruikt, maar eerder als opslagplaats. Achteraan bevond zich een metalen trap. Eli ging me voor naar boven en ik staarde naar zijn vrij gespierde kont maar ik bleef er onbewogen bij. Ik keek uit naar het werk en de dieren maar hoopte ook vurig op zaken die mijn fantasie ten goede zouden komen. Eli leek daar dus niet bij te horen.

Boven bevond zich een slaapzolder, met vier bedden – één in elke hoek - en enkele kasten en een zetel. Eén van de bedden was voor mij. ‘Arnold woont vlakbij maar blijft toch soms ’s nachts hier.’, zei Eli toen hij naar het enige bed wees waar een slaapzak op lag. Dat vond ik veelbelovend klinken. ‘Volgende week komt er nog een student, Dario, dus jullie drie vormen hoofdzakelijk het boerderijteam, aangevuld met mezelf voor de iets zwaardere klussen.’

Ik kreeg wat tijd om uit te pakken en rond te kijken en Eli verdween naar beneden. Ik zette enkele zaken op een rijtje. Eli, nee. Arnold, geen idee wie dat zou zijn. Dario, kon dat de zwarte jongen zijn? Maar dan zou er geen spoor zijn van de joviale kerel. En op de foto stond ook een oude man. Ik koos voor de zekerheid het bed in de andere uithoek, zodat er zo veel mogelijk afstand was tussen mijn bed en dat van Arnold.

Er was verder weinig te zien. Geen kledij, geen persoonlijke bezittingen, enkel een slaapzak. Dat bracht me dus geen stap verder. Ik voelde het kriebelen in mijn maag en dat sluimerende gevoel groeide uit tot een zekere opwinding toen ik onderaan de trap een metalen deur zag waarop ‘douche’ stond. Ze ging enigszins moeizaam open en ik betrad een koele ruimte van zo’n 2m op 3m waarin zich twee douches bevonden, een bank en enkele lockers. Dit gaf me een sensationeel gevoel. In deze persooneelsruimte zou ik me dagelijks wassen maar mogelijk niet alleen! De douchekoppen hingen gewoon naast elkaar, zonder gordijn of tussenschot! Er was enkel een halfhoog muurtje tussen de douche en de kleedruimte.

Opwinding dus, maar ik voelde ook weer die aarzeling. Zou ik als ventje zomaar tussen kloeke, onbekende kerels onder de douche durven gaan staan? Ik voelde me niet zeker over mijn lijf en voelde me haast letterlijk verschrompelen bij het idee naakt naast de baardman te staan. Anderzijds werkten hier niet veel mensen, wellicht zou het vaak genoeg voorkomen dat ik hier alleen kon douchen.

Ik bracht het komende half uur door in de wirwar van bijgebouwtjes en de stallingen van de dieren, tot Eli me kwam halen voor het middageten. De boerderij was nog niet open, dus we hadden de taverne voor onszelf en alle personeelsleden namen samen plaats aan tafel voor een broodmaaltijd. Ik hield me vrij stil tussen de mensen die ik als meer volwassen beschouwde en hoorde hun gesprekken aan over konijnen, de levering van drank en de temperatuur van koemelk. De naam Arnold viel nu en dan en ik moest concluderen dat men hier voor heel wat zaken op hem rekende. Ik kon me niet meer inbeelden dat Arnold de jonge zwarte jongen kon zijn. Ik waagde het even ter sprake te brengen dat ik online een foto van het team had gezien. ‘We zullen een nieuwe foto moeten plaatsen’, zei Anne-Marie. ‘De foto waarover jij het hebt, is van vorig jaar. Nicolas staat er nog op, die hier nu niet meer werkt, en de jobstudent van vorig jaar.’ Ik voelde mijn opwinding wat verbrokkelen. Als die twee jongste mannen uit beeld verdwenen, zou Arnold dus wel de oude man zijn. Ik zou mijn fantasieën moeten bedwingen.

Die namiddag ontmoette ik dan Arnold. Hij zag er niet zo oud als op de foto en ik schatte hem net boven de 50 in. Hij had een volle grijze haardos, was ongeschoren, was stevig, breed gebouwd met een lichte buik. Hij had een heel oprechte, donkere blik en gaf me een stevige handdruk. Hij leek sympathiek maar ik baalde ook even. Zou ik komende weken vooral met deze man doorbrengen, een boer van gemiddelde leeftijd? Waarover zouden we het kunnen hebben met elkaar?

Het allerbelangrijkste aspect van mijn job was immers dat ik ’s nachts alleen zou zijn op het domein. Het woongedeelte was omgebouwd tot kantoor, ehbo-ruimte en paardenstal en Eli en Nele hadden zich vlakbij een nieuwe woning gekocht. Eli sprak de hoop uit dat ik niet te vast sliep, zodat ik een oogje in het zeil kon houden. Er was dan ook een overeenkomst dat ik ’s ochtends pas om 10u moest beginnen, maar dan wel ’s avonds zeker tot 11u moest wakker blijven. Ik zou het zien zitten om dit op mijn eentje te doen maar als Arnold soms bleef slapen, hoe zouden we dan ’s avonds die uren doorbrengen? Ik baalde wat, want in gezelschap zou het onbeleefd zijn op mijn laptop naar films te kijken.

Ik kreeg instructies over verzorging, voeding en materiaal en vond enkele uren mijn focus op het werk. Tegen de avond werd de barbecue aangestoken en verzamelde iedereen op het terras. Vlad zette een buffet klaar terwijl Eli wat schema’s op tafel legde. Het leek een formeel moment. Morgen zou de vakantieprogrammatie starten en Eli wilde dat iedereen goed op de hoogte was. Er waren workshops, wedstrijden, themadagen, feesten. Ineens leek zich een wereld te openen waarbij de dagen gevarieerd zouden zijn en er elke dag nieuwe kennismakingen zouden gebeuren. Nadat Eli op zijn eigen strenge manier uitleg gaf over de komende weken, genoten we samen van het eten. Er stond wijn op tafel en Vlad schonk me vlot een glas in, zich misschien onbewust van mijn leeftijd.

Elsje, Anne-Marie en Vlad namen uiteindelijk tegen negen uur afscheid en een half uur later vertrokken ook Eli en Nele. Arnold zou me nog alles toelichten over sloten, alarmen en telefoonnummers. ‘Deze nacht blijf ik hier slapen hé joch, het lijkt me nog wat imponerend om hier zomaar een boerderij in handen te krijgen. Je bent er toch niet bang voor?’ Ik vertelde dat ik zeker niet bang was van de nacht en niet meteen vreesde voor inbrekers of iets dergelijks, maar dat ik de verantwoordelijkheid best groot vond. Er ontstond een gesprek waarin ik wat meer vertelde over mijn hobby’s en bezigheden. Arnold verdeelde de rest van de fles wijn over onze twee glazen. Ik voelde me ineens erg volwassen.

Ik realiseerde me na een tijd dat ik best veel over mezelf had verteld. Arnold had geïnteresseerd geluisterd maar het was ook voelbaar dat we weinig gemeen hadden. Ik deed wat moeite om hem ook aan het woord te laten. Hij was 54, was zelf opgegroeid op een boerderij en had altijd met dieren gewerkt, maar veel meer leek hij eigenlijk niet kwijt te willen. Ik nam aan dat hij in de loop der jaren al met zoveel jobstudenten had opgescheept gezeten dat het voor hem part of the job was om wat te socializen.

Toen het gesprek even stilviel en het intussen donker was geworden, stond Arnold recht. Hij pakte de intussen lege glazen en zette ze in de keuken. ‘Sluit je de taverne af, kunnen we eens checken of je aan alles denkt.’ In enkele minuten sloot ik en controleerde ik alle deuren en zette het alarm aan. Toen ik terug buiten kwam zag ik de gestalte van Arnold aan de rand van de tuin staan. Ik hoorde een straal kletteren tegen een boomstam. Er ging een kriebel door me heen. Arnold stond eigenlijk niet met de rug naar mij toe, maar in profiel. Met daglicht zou ik zelfs zicht hebben op zijn penis. Ik slikte even, voelde me zelfs verward. Ik had absoluut geen zin om meer vlees van deze man te zien dan ik nu zag en tegelijk werd er een zekere spanning voelbaar in mijn lijf.

Nadat we ook de poort en staldeuren hadden gecontroleerd, volgde ik Arnold richting trap. ‘Ik neem nog even een douche eerst, ‘ zei hij terwijl hij de metalen deur opende. ‘Jij hebt je vandaag nog niet echt in het zweet moeten werken, dus voor jou niet nodig wellicht.’, grapte hij nog. Ik slaakte net geen zucht van opluchting. Zo vermeed ik een onhandige stilte bij het slapengaan, het uitkleden met een vreemde er bij.

Ik maakte rustig mijn bed op en deed mijn kleren uit. Had ik alleen gelegen, ik zou beslist naakt tussen de lakens gekropen zijn. Nu leek een short wel gepast. Ik ging liggen en speelde wat op mijn telefoon. Ik was moe en de lamp aan het plafond was al uit, maar omdat ik het onbeleefd vond Arnold in het donker naar boven te laten komen, liet ik het leeslampje nog aan en schakelde ook dat van hem in. Ik ontspande, streelde onbewust mijn onbehaarde borst en zat even met mijn handen in mijn broekje. Zou er tijd zijn om nog te masturberen? Ik hoorde beneden het water stromen en kon Arnold tussendoor zelfs horen fluiten. Hij leek het rustig aan te doen. Misschien had ik tijd genoeg? Ik durfde ook veronderstellen dat zo’n oudere vent vast meteen aan het snurken zou slaan, in zijn vertrouwde omgeving, maar zou ik de klus durven klaar terwijl hij sliep?

De bedden stonden elk in een hoek van de ruimte en ik had het bed gekozen schuin tegenover dat van Arnold, waar de slaapzak lag. Net toen ik beneden de kraan hoorde sluiten, realiseerde ik me dat er een laken lag op het bed naast me, en niet op dat waar de slaapzak lag. Arnold sliep dus wellicht in het bed naast mij in plaats van aan de overkant! De slaapzak was misschien snel opzij gegooid of zo. Dat had ik misschien beter kunnen ingeschat hebben, om toch niet zo heel dicht te moeten liggen bij een vreemde, oude man die misschien zou snurken. Gelukkig zou hij niet elke nacht hier zijn. Ik besloot het aftrekken maar voor morgenvroeg te houden, want Arnold zou veel eerder op moeten dan ik en dan zou ik alleen zijn. Ik vroeg me ook af welke gelegenheid tot masturberen er zou zijn als volgende week ook Dario hier zou logeren.