Lekker slapen deed Harry weer niet. Dat was natuurlijk niet zo gek, want hij lag nog steeds naakt met zijn handen boven hem, aan een leiding vastgeklonken in het hooi van een koeienstal, die vreselijk stonk naar poep en pis, en uiteraard naar koeienmest van de nabijgelegen 'percelen'. Alles wat Nel en hij de afgelopen dagen toch in het hooi hadden moeten laten lopen, kon pas zondag worden opgeruimd, als de stal werd schoongespoten en er nieuw hooi kwam. 

Harry's nachtrust werd ook verpest door een vierkant plankje dat aan zijn balzak vastgespijkerd. Met acht venijnig scherpe spijkertjes, die er door de boerin vakkundig waren ingeramd. Zonder één keer mis te slaan. Er was een goede timmerman aan haar verloren gegaan.

Harry was wel even diep weggezakt in dromenland en wakker geworden uit een nachtmerrie waarin de boerin had besloten een metalen ring door zijn neus te boren, net als bij de varkens. Die zij op de boerderij overigens niet hield, dus misschien moest Harry dat gat wel gaan opvullen. Niet meer met handboeien vastgeklonken 's nachts, maar met een neusring. Hij moest er niet aan denken. Maar dat gold voor meer kwellingen. 

Toen het kwart voor vijf was, kwam de boerin weer opgewekt binnensloffen en ze deed de staldeur van Nel en Harry open. Ze trok de slaapzak van Harry af en inspecteerde de balzak die aan het plankje vastzat. Geen zwellingen, dus lekker laten zitten, concludeerde ze in stilte. 

Ze ging wel weer boven Harry op haar knieën zitten om haar blaas in zijn mond te legen. Er kwam heel wat uit na een nachtje gisten. 'Opdrinken, he! Anders zwaait er wat'. Harry deed zijn best op zoveel mogelijk warme urine binnen te houden en door te slikken. Het leek alsof hij aan de smaak ging wennen. Maar dat was slechts schijn. Smeriger dan dat had hij nog niet gedronken in zijn leven.

De boerin trok daarna bruut de buttplug uit Harry's kont en verwisselde die voor eentje die weer net iets groter was. 'We gaan de goeie kant op, Harry. Ik voorspel dat ik binnen een week mijn vuist in je kont kan planten. Dan ga je nog eens wat meemaken!' Vervolgens maakte ze met het sleuteltje zijn handboeien los.

Harry dacht daar nog maar even niet over na, over de vuist van de boerin in zijn kont. Hij moest eerst weer even wennen aan de nieuwe, stroeve buttplug, die er niet zachtzinnig was ingeramd door de boerin. Hij kreeg zijn dagelijkse nieuwe blauwe overall en moest vóór het ontbijt eerst een uur gaan melken, samen met de boerin, die nauwkeurig in de gaten hield of hij alles wel goed deed. Nel verdween zwijgend naar de keuken.

Toen Harry tegen zessen voor het ontbijt naar de keuken mocht, stond daar al weer een volgend hoofdstuk in zijn pijndossier klaar. Hij moest van de boerin zijn overall uitdoen en weer zijn piemel op tafel leggen, met plankje. Hij dacht dat de boerin de spijkers daaruit ging verwijderen en zette zich al een beetje schrap.

Maar dat ging niet gebeuren, althans nog niet. De boerin had wel wat kleine naaldjes klaargelegd op een kussentje. Heel officieel, als waren het trouwringen. 'Ik ga je nog wat extra pijn bezorgen, Harry. Want er zijn nog steeds dingen die beter kunnen.' Ze pakte een dun naaldje, dat ongeveer vijf centimeter lang was, kneep hard in Harry's eikel en duwde snel de naald in Harry's eikel. De tranen sprongen in zijn ogen en hij vloekte, iets wat hij niet snel deed. Weer een nieuw pijnrecord. Op naar het Guinness Book of Records!, dacht hij enigszins cynisch.

Door de druk van de vingers van de boerin kwam de naald er aan de andere kant van zijn eikel uit en liet een klein bloeddruppeltje achter. Toen pakte de boerin een tweede naald en schoof die – nog steeds hard in Harry's eikel knijpend – op een andere plek in Harry's gevoelige en opgezwollen paddenstoel. Even later stak ze er ook eentje van onder door de rand van zijn eikel, vanaf de aanhechting met de rest van zijn piemel, naar boven toe en die kwam er vlak bij zijn pisgaatje weer uit. Nel en de boer durfden nauwelijks te kijken naar de hevig lijdende Harry.

'Zo, drie naaldjes. Dat is voorlopig voldoende. Doe je overall maar weer aan.' Harry schoof voorzichtig de overall over zijn pijnlijke eikel en zorgde er ook voor dat het plankje aan zijn balzak er niet al te ongelukkig bijhing. Hij moest nu wel erg oppassen met lopen, met al die ellendige dingen in en aan zijn lijf.

'En voordat we gaan ontbijten, mag je als toegift mijn vieze kont nog even schoonlikken.' Ze ging op haar knieën voor Harry zitten, trok haar rok omhoog en Harry keek recht in haar vlezige bruine kont. De resten van haar ontlasting waren rond haar harige poepgat nog niet helemaal opgedroogd. Daardoor ging het schoonlikken voor Harry wel sneller. Een geluk bij een ongeluk. 

Met een plank aan zijn balzak, acht spijkers door zijn dunne vel en drie naalden door zijn eikel werd het werken in een overall, zonder onderbroek om zijn edele delen enigszins te beschermen, er niet bepaald makkelijker op. Hij schuifelde een beetje moeilijk op zijn klompen door de boerderij en over het erf. De door de boerin vereiste snelheid was ver te zoeken. Wat Harry weer represailles opleverde.

Maar er was een lichtpuntje in de grote duisternis: morgen was het zondag en dan werd de stal van Nel en Harry uitgemest. In de huidige omstandigheden klampte Harry zich aan ieder positief puntje vast. Zelfs als dat nog lang niet zeker iets positiefs ging opleveren. Als een redelijk ervaren slaaf was hij inmiddels gewend aan vernedering en voortdurende tegenslag. Een ander zou misschien in de gierput zijn gesprongen, maar niet Harry. En voor wie het zich afvraagt: simpel weglopen kwam niet in hem op. Stockholm-syndroom?

Toen het slavenwerk als knecht er voor de derde dag eindelijk op zat en hij weer een paar tientjes had verdiend, moest hij meekomen met de boerin naar de keuken. Daar stond de pan met het eten al dampend op tafel, maar niet voor Harry. De boer kreeg ook voorlopig nog niks op zijn bord, zo bleek, want hij moest eerst een klusje voor de boerin opknappen. 'Je haar is wat aan de lange kant, Harry. Het hangt bijna voor je ogen. Ik heb de boer opdracht gegeven om er nu een stukje af te halen.' 

Okay, dacht Harry, daar kan ik wel mee leven. Hij mocht op een stoel gaan zitten vlak bij de deur en de boer kwam aanlopen met een schaar en een tondeuse. Tot Harry's schrik begon de boer met de tondeuse aan de zijkant te scheren, waardoor daar in één klap een hele hap uit zijn haar was. De boer schrok er ook van, maar de boerin moedigde hem aan om juist door te gaan.

'Doe maar lekker kort, dat scheelt weer met de luizen in zijn haar.' Harry zag het allemaal wat anders, maar protesteren had geen zin. Dat had hij wel geleerd de afgelopen dagen. De boerin duldde geen oppositie en haar straffen waren wreed en pijnlijk.

Harry bleef stilzitten, omdat hij geen zin had in een tondeusewond in zijn oorschelp of oorlel. De boer begon de andere kant ook te trimmen met de tondeuse en daarna ging hij bovenop verder. Harry had gehoopt dat daar wat mocht blijven staan, maar hij kwam zoals te verwachten viel bedrogen uit. Hij zou compleet gemillimeterd worden. En als skinhead boerenknecht verder moeten.

Na vijf minuten was het haar op zijn hoofd even kort als dat rond zijn piemel, die enkele dagen eerder door Nel was geschoren. Hij werd meegenomen naar de stal, moest zijn overall inleveren en moest zijn polsen aanbieden. De boerin maakte de handboeien vast en klonk hem aan de grote leiding vast die door de stallen liep.

Harry kon alleen liggen en niet zitten als hij vastgeklonken was, dus kon hij ook niet de positie van het plankje waar zijn balzak pijnlijk op zat vastgespijkerd, zo manoeuvreren dat de pijn wat verlicht werd. Hij zou straks wel aan Nel vragen of ze dat voor hem wilde doen. Dan zou hij haar kontje wel weer schoonlikken als ze een grote boodschap had gedaan. Poepen in de stal zou nu de hygiëne toch niet veel verder doen achteruit gaan.

Hij moest helaas nog ruim drie uur op zijn avondmaal wachten. Die gingen tergend langzaam voorbij. Het lauwe voedsel werd hem met een lepel door Nel gevoerd. Toen ze klaar was vroeg hij of ze voorzichtig het plankje een beetje kon verplaatsen, want zijn balzak was nu niet alleen blauw, maar ook een beetje uitgerekt en de spijkers dreigden het vel te doen uitscheuren bij de gaatjes.

Net toen Nel met het herpositioneren van het plankje bezig was, kwam de boerin de stal binnen. 'Morgen is het zondag. Dan staan we wat later op, om zes uur. En dan maken jullie met een schop en kruiwagens de hele stal leeg. Vervolgens zetten we jullie buiten naakt onder de brandspuit en ontsmetten we de stal. Van die brandspuit op je lijf word je hard én schoon. Dan kun je er weer een week tegenaan.'

Ze ging nog even naast Harry zitten en zei: 'Ik wil even kijken hoe goed de buttplug zijn werk al heeft gedaan de afgelopen dagen. Want te strak is niet goed, maar te wijd ook weer niet.' Ze trok ruw de buttplug uit Harry's kont en stopte die speels in haar soppende kut. 'Die past mij ook, zie je dat, Harry?' Ja, geen wonder, in de uitgewoonde doos van de boerin kon je nog veel grotere dingen kwijt. Een fles wijn. Een deegroller. En niet te vergeten haar vuist, en misschien wel twee, dacht Harry in een kinky opwelling.

De boerin stopte een vluchtig natgemaakte vinger in Harry's kont en dat ging heel makkelijk, omdat de buttplug er net uit was en zijn poepgaatje inmiddels flink uitpuilde. Twee vingers erin ging ook makkelijk, maar bij de derde ging het al wat moeilijker. Als de boerin zo slim was geweest om vaseline of zoiets te gebruiken, zou het allemaal wat makkelijker gaan, maar daar deden ze niet aan op de boerderij. Althans, niet bij mensen.

'Ik schat nog een dag of drie, voordat ik mijn vuist kwijt kan in je kont. Reken dus maar op dinsdag of woensdag. Tegen die tijd zal ik het plankje misschien losmaken. We gaan dan wel weer wat nieuws uitproberen, nu met je voorhuid, dus bereid je daar alvast maar mentaal op voor. Fysiek hoeft niet, denk ik, want je bent nu zo'n beetje wel gewend aan een pijnlijke piemel.'

'Welterusten, jullie allebei. En tot morgenvroeg.' Ze verliet sloffend de stal, en dat was niet omdat ze een plank tussen haar benen had hangen. Nel gooide de oude slaapzak over Harry heen en ging zelf ook onder een slaapzak in het vieze hooi liggen.