Het was nog vroeg in de middag. Carla was zo van het strand Sea View binnengelopen. Sea View was een keurig paviljoen gelegen aan de boulevard. Het was er stil. Dat ze slechts in bikini was, maakte niet uit. Men was wel wat gewend. Carla zag er nog jong uit. Je zou haar rond de 25 schatten. Toch was ze al 29 jaar. Carla had half lang bruin haar, haar gezicht was regelmatig, maar haar volle lippen vielen op. Ze was mollig, maar niet dik. Flinke borsten gevangen in haar bikini topje. Brede heupen. Kortom een prachtige vrouw om te zien. Ze koos een barkruk aan de korte kant van de bar. Ze zat met haar rug naar de boulevard toe. Vanaf deze plek kon ze de hele zaak overzien. Bij de wat oudere barman bestelde ze een spaatje. Ze stak een sigaretje op (dat was toen nog toegestaan) en dronk haar water.

Plotseling kwam een man binnengelopen. Hij keek haar aan en glimlachte. De man zag er goed uit, vond Carla. Hij was stevig gebouwd. Zijn half geopende shirt toonde een forse borstkas, gebruind door de zon. Hij droeg een sportbroekje. Zijn armen en benen waren gespierd. Een man zoals een man hoort te zijn, bedacht ze zich. Iets van haar vandaan hoorde ze hem zeggen: “Leo, doe mij maar een tapbiertje.” Zijn stem klonk zwaar en krachtig.
“Ja, mijnheer,” antwoordde Leo, de oudere barman. De man kreeg een fluitje en dronk een flinke slok. Carla keek hoe hij dronk. Hij had een aantrekkelijk gezicht. Zijn haren waren kort geknipt. Toen wendde de man zich tot Carla. Zijn glimlach toonde gave witte tanden. Hij zei: “Mag ik jou ook wat aanbieden?”
Carla voelde onmiddellijk zijn sterke persoonlijkheid. Ze was wel wat gewend met mannen. De meesten wond ze om haar vinger. Ze waren toch bijna altijd uit op sex. Nou hield Carla daar ook wel van, maar ze gaf zich niet zo makkelijk. De mannen moesten er wel wat voor doen en haar ervaring was dat dat vaak tegen viel. Ze accepteerde zijn aanbod. De man stelde zich voor als Cor. De manier waarop hij zich bewoog, zijn wijze van het stellen van vragen en niet te vergeten zijn zware stem, imponeerde Carla. Toch hield ze goed stand. Hij intrigeerde haar, maar niet sexueel. Dat veranderde door wel een hele bijzondere gebeurtenis.

Terwijl Carla en Cor elkaar aftasten met hun vragen kwamen er 2 jonge mannen binnen. Carla schatte ze op een jaar of 20. De een was behoorlijk luidruchtig, de ander sprak weinig. De luidruchtige jongen had zijn haren deels rood geverfd. Geen gezicht! Ze liepen achter Cor langs en gingen niet ver van hen vandaan zitten. Vanaf zijn plek riep de rooie: Vier bier, ouwe, en snel. We hebben dorst!”
“Komt er aan heren!”
Leo tapte vier biertjes en bracht ze naar hun tafeltje. De rooie was constant aan het woord. De ander zei niet veel. Carla kon hen zien, maar Cor zat met zijn rug naar hen toe.

Al snel ging Carla’s interesse terug naar Cor. Hij was niet bezig haar te versieren. ten minste, Carla merkte dat niet. Hij stelde allerlei vragen en sommigen waren wat sexueel getint. Zijn ogen hielden haar ogen vast. Slechts een enkele keer gleden ze over haar figuur. Hij vertelde niet veel over zichzelf, maar liet haar praten. Cor was beleefd en charmant. Ja, hij beviel Carla wel. Ineens stokte hun gesprek toen ze de rooie hoorde roepen: “Hé, ouwe, ik moet dat bier niet. Weet je niet hoe je bier moet tappen? Twee vingers schuim!” Hij hield twee vingers op. Carla keek naar Leo. Even gingen diens ogen naar Cor, maar Cor keek niet. Wel merkte ze dat zijn houding verstrakte. Ze spraken niet meer, maar wachtten beiden af op het vervolg. Leo liep naar het tafeltje van de 2 jongens. Correkt antwoordde hij: “Toen ik jullie vier bier serveerde, waren alle biertjes perfect getapt. Als jullie twee nieuwe biertjes willen, dan haal ik ze graag, maar jullie zullen er wel zes moeten afrekenen.”
Even was het stil. Om Cor heen kon Carla de rooie zien. Hij keek naar zijn vriend en richtte toen zijn ogen op Leo. “Is dat zo, ouwe?” Hij pakte een glas met het neergeslagen schuim en ging staan. Hij was lang en torende boven Leo uit. Hij gooide het glas op de grond. Het bier verspreidde zich tussen de scherven. Daarop priemde hij zijn vinger richting Leo: “Jij gaat nu twee nieuwe glazen bier halen en we betalen je er vier. Hoor je me?” Zijn stem had nu een gevaarlijke klank. Het beviel Carla totaal niet. De jongen was uit op een rel. Moedig antwoordde Leo: “Jullie kunnen bier krijgen, maar je betaalt zes glazen plus extra voor het glas dat je kapot gooide.”
De rooie haalde diep adem en keek strak in Leo’s gezicht. Dreigend zei hij: “Je wilt het niet begrijpen, hè. Ik zal je leren hoe het moet.” Hij gaf Leo een duw, die daardoor een paar stappen naar achteren deed. De rooie priemde zijn vingers tegen de borst van Leo en zei: “Ik ga ze zelf wel tappen.”
Toen hoorde Carla ineens de stem van Cor die zei: “Neem me niet kwalijk, Carla. Leo heeft mijn hulp nodig. Ik ben zo weer bij je.” Wat volgde kon zomaar een scene uit een aktiefilm zijn, maar wat gebeurde was geen film, het was werkelijkheid! Cor stond op en liep op de rooie af. De andere jongen, de stille, zag Cor aan komen lopen. Carla zag hoe die schrok. Snel hoorde ze hem tegen zijn vriend zeggen: “Kom, we betalen en gaan!” De rooie luisterde niet. Toen Cor bij hem was hoorde ze hem zeggen: “Problemen, knul?”
De rooie keek Cor aan. Hij was ook langer dan Cor. “Heb ik jou wat gevraagd? Bemoei je er niet mee. Sodemieter op, klootzak!” Wat toen gebeurde, ging razendsnel. Leo greep met zijn ene hand de jongen bij zijn shirt en trok hem naar zich toe. Met zijn andere hand haalde hij uit. Een stomp in zijn maag of misschien wel lager. De jongen verdraaide zijn ogen en hij gleed zonder iets te zeggen langzaam naar de grond. Met open mond, naar adem happend, bleef hij liggen. Cor bukte zich en greep hem in zijn kraag. Vervolgens sleurde hij hem door de zaak naar buiten. Het kostte hem ogenschijnlijk geen moeite. Hij kwam terug de zaak in en vroeg: “Alles goed, Leo?”
“Ja mijnheer, ik zal eerst even opruimen.”

Daarop liep Cor naar Carla toe. Hij ging weer bij haar zitten. Net zo kalm als daarvoren. Ademloos keek ze hem aan. Ze was nog meer geïmponeerd. Wat een kracht! Wat een optreden! Ze wilde zijn hand pakken, zijn spieren voelen! Er kwamen kriebels in haar buik!
“Kom, we gaan,” zei Leo. Hij stond op. “Alles op mijn rekening, Leo. Ik kom straks terug.” Carla stond ook op. Nu ze stond, kon Cor haar figuur pas echt goed zien. En wat hij zag, beviel hem wel! Hij pakte haar hand en trok haar mee naar buiten. Carla volgde hem gewoon, zonder iets te vragen. Ze was nog steeds onder de indruk van wat voorgevallen was. Buiten bleef Cor een moment staan. Aan de overkant stonden vier jongens. Met Carla liep hij naar hen toe. Toen de jongens hem aan zagen komen, vielen ze stil. Heel rustig zei Cor: “Ik had een klein probleemje. En jullie weten dat ik niet van problemen hou.”
“Ja mijnheer,” antwoordden de jongens bijna in koor. Carla kon haar ogen nauwelijks geloven. Als zij zo’n groep jongens zag, liep ze er met een boog om heen. Je wist maar nooit wat er kon gebeuren. En deze jongens in hun leren jasjes staan er als schoothondjes bij. Ongelooflijk! Cor haalde een bundeltje bankbiljetten uit zijn zak. Hij nam er een briefje van 50 euro af en gaf het aan een van de jongens. “Ik verwacht van jullie dat niemand het Leo lastig maakt. Daar zorgen jullie voor. Begrijpen we elkaar?”
“Ja, mijnheer,” klonk het weer eensluidend.
“Dank jullie wel.”
Carla voelde Cor zijn hand op haar naakte heup toen hij haar meetrok. Ze voelde zijn sterke vingers. Wie is hij toch? vroeg ze zich af.

Ze liepen naar een rijtje geparkeerde auto’s. Cor deed van een van de wagens de deur open en liet Carla instappen. Daarna kroop hij zelf achter het stuur. Hij startte de auto en reed weg. Eindelijk vroeg Carla: “Waar gaan we heen?”
“Naar mijn boot,” klonk het antwoord. Van opzij keek ze naar hem. Ze zag zijn krachtige gestalte. Ze keek naar zijn handen die met een gerichte klap een jongen had uitgeschakeld. Er was geen beschadiging te zien. Wat een man! Ja, ze had ontzag voor hem. En weer kwam de vraag naar boven: “Wie is hij toch?”
De rit duurde maar een minuut of tien. Een haventje lag vol plezierjachten. Cor parkeerde bij een eenvoudige kajuitboot. Hij hielp Carla toen ze voorzichtig op de deinende boot stapte. Hij haalde een sleutel te voorschijn en opende de kajuit. Een klein trapje naar beneden. Carla keek rond, zich bewust van Cor die vlakbij haar stond. Ze zag een slaapbank, een tafeltje , wat stoelen. Toen voelde ze zijn hand op haar rug.

Ze keek om. Hij stapte om haar heen en duwde haar tegen de wand.
Ineens klopte Carla’s hart aangenaam sneller. Terwijl het schip zachtjes op en neer deinde voelde ze zijn hand tussen haar benen. Ze voelde zijn sterke vingers die haar beetpakte. Ze spreidde als vanzelf haar benen iets. Ze voelde hem over haar broekje wrijven en het voelde goed. Het duurde maar even. Toen stopte Cor zijn hand in haar broekje. Ze voelde zijn vingers op haar schaamlippen. Ze voelde een vinger die zich een weg naar binnen zocht. Terwijl dit gebeurde keek hij in haar ogen. Ze kreunde. “Lekker?” vroeg hij met z’n zware stem? “Ja” bracht ze uit. Hij kuste haar niet, maar keek alleen. Toen voelde ze zijn andere hand op haar rug. Haar bh maakte hij met twee vingers los. Hij verwijderde de bh. En terwijl zijn ene hand nog steeds in haar broekje zat, omvatte zijn andere hand een van haar borsten. Zijn vingers knepen in haar tepels. “Vanaf het moment dat ik je zag, wist ik dat je een geil wijf bent,” zei hij. Ze voelde zijn hand uit haar broekje ging. Ze voelde dat hij de touwtjes lostrok. Het stukje textiel viel op de grond. Ineens realiseerde ze zich dat ze naakt was. Naakt bij een man die ze nog maar kort geleden voor het eerst zag en…ze vond het heerlijk. Ze keek naar beneden en zag hoe zijn hand haar kutje weer vastpakte. Dezelfde hand die die jongen neersloeg. Heerlijk. Daarop hoorde ze weer zijn stem. “Ik hou van vrouwen met grote tieten en een geschoren kutje.” Daarop begon hij haar te vingeren. Prikkels schoten door haar heen. Dit had ze nog nooit meegemaakt.

Normaal als ze voor het eerst sex heeft met een man, is het begin altijd rustig. Elkaar aftasten, elkaar voelen, kusjes geven. Langzaam opwerken naar hartstocht. Maar deze man? Deze man pakt haar onmiddellijk in haar kruis en zegt wat hij lekker vindt. Zo anders, maar o zo heerlijk. Na haar even gevingerd te hebben trekt hij haar naar de slaapbank. “Ga zitten en spreid je benen.”
Wat? Die man weet echt wat hij wil. Daarop trekt hij zijn shirt uit. Zijn sportbroekje volgt. Geen slip! Carla ziet zijn stijve pik. Sterk, krachtig als de man zelf. Hij laat haar even naar hem kijken en zegt dan: “Bevalt het wat je ziet.”
Ze antwoordt: “Ja, zo lekker, zo hard.”
Hij zet een voet op de bank en trekt Carla naar zich toe: “Pijp me.”
Onmiddellijk begint Carla hem te pijpen. Hij bukt zich voorover en weer voelt Carla die sterke vingers in haar kutje. Terwijl zij hem pijpt, vingert hij haar opnieuw.
Ze hoort hem grommen en als ze op kijkt, zegt hij: “Verdorie, jij weet wat pijpen is!
Het vult haar toch wel een beetje met trots. Eerlijk is eerlijk. Carla doet nog beter haar best. Even later duwt hij haar weg. “Ga liggen. Een been op de grond. De ander op de rugleuning. Doe je ogen dicht!” Hij gaat naast haar staan en begint haar heel intensief te vingeren. Carla voelt al snel een orgasme opkomen. Hij merkt het. Hij verdubbelt zijn energie en het duurt niet lang of Carla komt met een luide kreet. Haar benen wil ze sluiten, maar hij is inmiddels tussen haar benen gekropen. Hij gunt haar geen rust. Ze voelt zijn pik in haar gaan. Hard begint hij haar te neuken. Een nieuw orgasme kondigt zich aan.
Cor blijft pompen . Het lijkt wel een eeuwigheid te duren, maar dan voelt ze zijn zaad in haar komen. Ze spant haar kutspieren en ondergaat opnieuw een orgasme. Hoe vaak ze gekomen is? Ze weet het niet. Maar toch wel drie of vier keer. “Godallemachtig, wat kan jij lekker neuken,” hoort ze hem zeggen. Ik wist wel dat je een geil wijf bent.” Ze glimlacht, niet wetende wat ze terug moet zeggen.

Voor haar is het niet klaar. Voor hem ook niet. “Je wilt meer, hè?” Carla knikt. “Ik ook, maar niet nu. Ik heb dingen te regelen.” Hij staat op en kleedt zich aan. Carla vond het jammer. Ze wilde echt meer. Hij gooide haar haar bikini toe.
Toen ze later in de auto zaten, zei Cor: “Ik wil je vanavond zien. Om 9 uur.”
Ze glimlachte en antwoordde plagerig: “Misschien!” Maar natuurlijk zou ze hem om 9 uur zien. Cor zette haar af bij het hotel waar ze verbleef. “Tot vanavond.” En weg reed hij.

Carla, alleen in haar hotelkamer, liet alles nog eens passeren. Haar ontmoeting met hem, zijn optreden, de sex op zijn boot. Het was me wel een middagje. En dan te bedenken dat ze zich nooit zonder condoom laat neuken door een man die ze niet kent. En nu is het gewoon gebeurt. Maar, zo nam ze zich voor, mocht ze weer sex hebben met hem, dan wel met condoom. Je weet immers maar nooit met wie hij allemaal neukt! Ze ging douchen. Uiteraard zou ze om 9 uur bij Leo zijn en op hem wachten. Al was het maar om een antwoord te krijgen op die ene brandende vraag: “Wie is toch die Cor?”