Max En Jos - 11

Maar toen ze doorhad dat Max mijn vriend was kwam ze toch los en vroeg “is dat U vriend waar we vrijdag een gesprek me zullen hebben”?
Ik keek Max even aan en zei “ja dat is mijn vriend Max en hij gaat akkoord met het gesprek op vrijdagavond” Hierbij stootte ik Max even aan en knikte van ja.
“hij begreep me meteen” hij gaf haar vriendelijk een hand, gelukkig kwam de bus en we waren gered van dat raar mens, niet dat ze onvriendelijk was maar het was toch wel een beetje vreemd.

De bus was redelijk vol en zo kon zij niet bij ons in de beurt plaats nemen, er was nog net plaats voor drie personen in een zitplaats voor vier personen. Jos en Max namen plaats naast elkaar en Daniël ging tegenover ons zitten.
“Wie was dat mens”? vroeg Max.
In het kort vertelde ik Max wat er de dag ervoor was gebeurt, Daniël bleef maar glimlachend toe kijken naar het verbaasd gezicht van Max.
Max zegt “ik geloof dat ik beter kan stoppen met mijn studie en een seksuoloog word, het lijkt wel of iedereen mij of eigenlijk ons nodig heeft” lacht Max naar Jos en tevens naar Daniël.
“Ho, ho jij kijkt mij dan wel aan, maar ik heb jullie hulp niet nodig hoor ik kom zelf wel klaar”.
“O, dus jij gebruikt gewoon je hand om klaar te komen” lacht Jos en kijkt indringend naar Daniël.
“He, hé idioot, zo bedoel ik dat nu ook weer niet, ik heb alles op een rijtje staan wat dat aangaat Anna weet wat ik lekker vind en andersom weet ik wat zij lekker vind” grijnst hij naar ons kijkende.
“Max weet ook dat ik gek ben op een ovenschotel van witlof ingerold in ham, aardappelschijfje en flink wat kaas” lacht Jos.
Maar het werd tijd om uit te stappen want we waren op de plaats van bestemming tijdens het lopen ging het gesprek gewoon door.
“Max vertel eens, wat doe jij met Jos dat hij zo melig doet en dat op de vroege morgen”?
“Sorry maar dat is en blijft iets tussen Jos en mij, ik kan toch moeilijk gaan vertellen wat wij voor een ochtendritueel we er op nahouden”.
“Dat klopt, wij vragen toch ook niet wat jij en Anna uitspoken” valt Jos me bij.
Daniël grijpt Jos vast en gaat met zijn knokkels van zijn hand over Jos zijn haren en zegt “ook dat bedoel ik niet gekkie, jij moet niet alles dubbel opnemen in je hoofd”.
“Ja hé, dat heb ik hem ook al vaak gezegd, maar volgens mij is hij gewoon oversekst hij denkt enkel aan dat ene wat we in ons bed kunnen gaan doen daar laat hij zelfs zijn wijntje voor staan, maar ik vind het niet erg hoor, maar ja natuurlijk is daar niet iedereen van gediend” lachte ik.
Hierop kreeg ik een stoot van Jos tegen mijn arm terwijl we op het plein van de universiteit op liepen. Onze klasgenoten keken verbaasd op dat Jos mij een stoot tegen mijn arm gaf, maar dat ging al snel voorbij toen wij lachend verder het plein opliepen.
“Oei wat was dat, heeft Jos vanmorgen niet gemogen”? wilde een van de meiden weten.
“Dat gaat je lekker niets aan Ankie” grapte Jos.
Het werd tijd om naar de studiezalen te gaan, een geluk was dat wij, Jos en ik op tijd uit waren en dus lekker vroeg thuis zouden zijn. Zo konden we alles in orde brengen voor onze gasten die vanavond zouden komen want morgen was het D-day wat het feest aan ging. Een echte interessante dag was het niet, maar we moesten wel de lessen volgen.
“Hoe gaan we dat nou aanpakken”? vroeg Jos in de middag pauzen.
“Wat bedoel je lieverd, alles is toch geregeld”?
“Nou wij hebben een etentje weet je nog, als ze komen is er niemand thuis en wie laat ze dan binnen”?
“Oei daar heb ik niet aangedacht, weet je dat ene les uur van vandaag kunnen we wel missen laten we maar snel naar huis gaan en alles in orde maken”.
“Ja oké, maar hoe komen ze straks in ons appartement binnen en wie zorgt er voor het eten”?
“Dat eten doe jij door naar de supermarkt te gaan en 7 verschillende pizza’s te halen, ik ga ondertussen naar Wim en geef hem een sleutel van ons appartement zodat ze binnen kunnen drank en fris staat er rijkelijk in de koelkast”.
“Jee Max, jij weet te improviseren en denkt ook aan alles, als ik jou ten minste op tijd wakker schud, maar je heb altijd wel een oplossing bij de hand”.
Zo gezegd zo gedaan, samen namen we de bus naar huis, thuis trokken we de school kleren uit niet dat het een schooluniform was maar een joggingpak zat toch echt wel lekkerder dan normale kleding die we drogen als we naar school gingen.
Toen wij naakt waren wilde Jos gelijk aanvallen, maar ik hield hem tegen en zei “kom nou Jos, dan hadden we net zo goed op school kunnen blijven, ik zou ook wel willen hoor, maar daar hebben we nu even geen tijd voor”.
“Je hebt weer eens gelijk Max, maar ik had je toch wel graag een beurtje gegeven, zeker als ik nu die strakke billen van jou zie”.
“Ik heb het zelfde gevoel als ik jou zo bekijk, maar een moet het verstandigste zijn en dat ben ik dus Jos als jij snel de inkopen doet ga ik ook op de kortste weg naar Wim” misschien hebben we dan nog wat tijd over voor ons.
Jos wist niet hoe snel hij zich moest aankleden, hij was er zo druk mee bezig dat hij zelfs twee verschillende schoenen aan trok.
“Is dat een nieuwe mode, twee verschillende schoenen aan doen”? lach ik als hij ze aan heeft.
“Dat is jou schuld, je heb de schoenen klaar gezet” wacht maar als je terug bent van Wim dan krijg jij je straf wel als we de tijd daarvoor hebben glimlacht hij geniepig naar mij.
Nadat we gekleed waren Jos in sport uitfit en ik in mijn joggingpak ( beide zonder slipje ) natuurlijk alles vrij in de kooi dat heb ik het liefst, pak ik mijn autosleutel en geef Jos een zoen en verlaat de woning.
Een kwartier later verliet Jos ook de woning, hij had eerst nog even de katten verzorgd voordat hij naar de supermarkt ging.
Bij Wim op het kantoor kreeg ik een kopje koffie van hem en zei “hier is de sleutel van het appartement, wij zelf komen pas later omdat we een etentje hebben met de feestcommissie, in de koelkast staan verschillende pizza’s die kan je opwarmen in de magnetron drank staat er rijkelijk in de koeling doe gewoon of jullie thuis zijn ik leg zethanddoekjes klaar voor iedereen” zucht ik buitenadem.
“Jezus Max, maar goed dat je geen priester bent geworden, de kerkgangers zouden niets van je preek kunnen onthouden zo snel als jij praat, maar hoe we gaan slapen weet ik nu ook nog niet”.
“Oké sorry maar Jos heeft me nog wat beloofd als ik terug ben, maar goed wij hadden gedacht dat jij met Yvonne en José in onze kamer slapen, Bern kan op de bank liggen Jos, claus en ik slapen buiten”.
“Is het te veel gevraagd of Remco ook mee kan? Zijn ouders zijn een weekendje weg, hij logeert bij ons”.
“Nee joh, hij kan bij de poezen slapen” lach ik.
“Dus dat is geen probleem dan? anders moeten we ze thuis laten en daar hebben we geen zin in wie weet wat ze zullen uitspoken als we niet thuis zijn”.
“Och ik denk het zelfde wat ze gaan doen als ze in het appartement wonen, goed van leer gaan en veel plezier beleven”.
“Ik hoop dat ze het examenjaar goed zullen doorlopen, zeker als ze op zichzelf wonen voor het eerste jaar”.
“Wees maar gerust Inn en wij houden ze continu in de gaten, om half elf moet het licht uit en wij kijken of ze hun huiswerk maken en geven waar nodig nog wat bijles”.
“Ja dat is een hele geruststelling voor ons, we weten dat er goed op ze gelet zal worden want daar maakt Yvonne zich nog de meeste zorgen om”.
“Wim het komt allemaal goed man, wij letten op ze alsof het onze kinderen zijn en zeker Inn dat doet ze ook al bij ons”.
“Dat had ik al meegekregen, ze heeft jullie beide verzorgd toen jullie de griep hadden ze heeft jullie behandeld alsof jullie haar eigen kinderen waren”.
“Dat klopt inderdaad, ook heeft ze vaak voor ons gekookt als we ‘t te druk hadden met de studie”.
“Ze is echt een pracht van een vrouw, ze staat voor iedereen klaar wanneer het nodig is” zegt Wim.
“Daar heb je gelijk in en dat is ook mede de rede dat ik dat feestje voor haar buurvrouw Inge op touw heb gezet, Inn heeft hier gewoon recht op” dat is mijn mening.
Ik neem afscheid van Wim en zeg “tot vanavond en doe vast de groeten aan Yvonne en de kinderen voel jullie thuis en doe wat je gewend bent pas wel op dat de katten niet weg komen”.
“komt voor elkaar Max, wij zien jullie later op de avond wel verschijnen”.
Bij het verlaten van het gemeentehuis liep ik bijna de burgermeester omver ik bied mijn excuus aan, maar hij spraak me toch aan en zegt “wat een haast jonge man”.
“Ja ik heb inderdaad haast, we hebben vanavond zoals U weet een etentje met het feestcommissie, U heeft toch hopelijk ook een uitnodiging gekregen”?
“Nee dat hebben we niet gehad” zegt hij.
“Wat, dat meent U niet, zullen ze het belangrijkste vergeten hebben om uit te nodigen, bij deze hoop ik dat U en U vrouw niets voor hebben voor vanavond” en geef hem het adres waar alles zou plaats vinden.
“Nou wij komen zeker, dit laat ik me niet door mijn neus boren, bij deze zijn al mijn verplichtingen af gezegd” ik wil de vrijwilligers ontmoeten zodat ik later weet wie, wie is.
“O ja, als U nog thuis wonende kinderen heeft, die zijn natuurlijk ook van harte welkom”.
“Nee die zijn gelukkig allemaal al uit huis” lacht hij terwijl hij mij een knipoogje geeft.
“Ik begrijp het, U bedoeld eindelijk mijn verdiende rust thuis”.
“Heeft U ook kinderen”? wilde hij weten.
“Nee nog niet, maar mijn vriend en ik hebben al een draagmoeder gevonden dus over een paar jaar zijn wij ook papa en papa”.
“Oké dus jullie zijn, ja hou zeg ik dat nu om jullie niet te kwetsen”?
“Noem het maar gewoon bij de naam, ja wij zijn een homokoppel dat is toch niet erg hoop ik”?
“Nee helemaal niet, mijn broer zijn zoon leeft al jaren gelukkig met zijn vriend samen ze hebben zelfs een tweeling geadopteerd, wij mijn vrouw en ik komen daar graag op bezoek” misschien zijn we wel de enige, contact met zijn ouders heet mijn neef in ieder geval niet meer”.
“Woont U broer ook in deze wijk? dan moet U gewoon zorgen dat ze komen en dan stiekem de zoon met zijn vriend en hun eventuele kinderen uitnodigen misschien komen ze dan elkaar weer nader als ze zien hoe ik met mijn vriend omgaan en daarbij komen er ook nog andere homo’s en lesbische mensen”
“Dat lijkt me een goed plan, daar moeten we het vanavond tijdens het eten even uitgebreider over hebben want mijn vrouw is er ook niet echt blij mee hoe mijn broer omgaat met zijn zoon”.
“Afgesproken, laten we het zo doen en nogmaals mijn excuus dat het mis is gegaan met de uitnodiging”.
“Dat geeft niet hoor, bij het organiseren van zo’n happening kan er snel wat mis gaan ik weet daar alles van, Max was toch de naam nietwaar”?
“Ja dat klopt, dat U mijn naam nog weet dat verbaasd me”.
“Wim heeft het vaak over jou gehad en over je plannen voor het feestje” lacht hij vriendelijk.
“Sorry burgemeester, ik moet nu echt gaan want er is nog veel te doen in de feesttent”.
“komt allemaal goed Max, we zien ons straks tijdens het diner”.
Na het handen schudden loop ik snel naar mijn auto om zo snelmogelijk Jos te gaan helpen. In de auto belde ik met het restaurant om nog twee gasten aan te melden en vroeg meteen of wij bij de burgemeester en zijn vrouw aan tafel konden zitten.
“Geen probleem meneer, U en U vriend zitten vanavond bij de burgemeester en zijn vrouw aan tafel”.
Dan rij ik opgelucht naar huis waar ik door Jos in adamskostuum werd ontvangen, zelf wist ik niet hoe snel ik mijn kleren uit moest trekken. Binnen enkele seconde stond ik ook in mijn adamskostuum en greep Jos flink vast, terwijl we richting de slaapkamer liepen. Het bed was nog niet opgemaakt dus Jos had daarmee gewacht tot ik thuis was, hij smeet me op het kale matraas en begon me meteen te tongzoenen.
In een korte pauze vroeg ik hem snel of alles was gelukt met de pizza’s “Ja Max alles is goed ze liggen in de vriezer” kom laat me jou nou eindelijk een goeie beurt geven daar wacht ik al de hele middag op.
Ik lig op mijn rug en Jos gaat meteen weer op me liggen, hij slaat mijn benen over zijn schouders en drukt dan ook meteen zijn eikel tegen mijn rozetje. Zonder een condoom of glijmiddel drukt hij door en vol ik hoe zijn zaadstengel mijn kringspeer passeert en vervolgens vol ik hoe hij helemaal tot aan zijn ballen in mij verdwijnt.
Ik begin te kreunen en zeg “Ja Jos doe het goed maar wel snel, we hebben niet veel tijd meer”.
“Dat maak ik zelf wel uit, we hebben nog genoeg tijd om dit af temaken je weet dat ik een vlugge kan zijn”.
“Ja dat weet ik maar wel met de nadruk op KAN hé” hierop begon hij me flink te neuken om me te laten zien hoe snel hij kon zijn”.
De ene kreun na de andere stootte ik uit en genoot van het harde werk van Jos, ik voelde zijn zweetdruppels op mijn buik vallen, ik nam mijn harde pik in mijn hand en wilde me zelf aftrekken maar Jos trok mijn hand weg en ging met zijn eigen hand verder. Wie de eerste was weet ik niet meer maar volgens mij kwamen we op het zelfde moment klaar, ik spuit mijn buik onder met wel vijf stralen sperma en Jos deed dit in mijn kont, jemig wat genoot ik hiervan en Jos ook we hadden echt bijna een half uur nodig om bij te komen.
Ik kijk Jos aan en zeg “wat kan jij een beest zijn, maar wel een heerlijk lief beestje dit mag je gerust vaker doen”.
“ja maar nu niet meer ik ben leeg en we moeten nog de slaapplaatsen in orde brengen “.
“Wat ben jij nu opeens de verstandige, maar tijd om te douchen hebben we nog wel hé”?
Jos verkoopt mij een paar klappen op mijn billen en rent dan naar de badkamer, hij struikelde bijna over waterrat want die lag al languit te wachten tot wij gingen douchen. “ Hé die rot kat ook altijd” lacht hij.
Ondertussen was ik ook al bij de badkamer en aai waterrat even over zijn kopje en zeg lachend “let maar niet op wat Jos zegt, jij bent geen rot kat hoor kom maar lekker mee douchen”.
Jos gaat me voor en maakt de douchedeur open en galant zwaait hij met zijn arm “treden jullie maar binnen heren dan kunnen wij zo starten met het douchen”.
Waterrat kijkt Jos aan alsof hij wil zeggen ‘wat zeg jij nou weer, dat ken ik helemaal niet van jou’.
“Wat kijk je nou weer raar naar mij, ga maar lekker met ons douchen want we hebben haast vandaag”.
Na een korte douche drogen we ons af en lopen naakt de woonkamer in nadat ik eerst waterrat heb afgedroogd. Daar zet Jos in de keuken een lekker kopje thee voor ons beiden, nadat die leeg was begonnen we met spoed de slaapplaatsen klaar te maken.
Samen maakte we het bed op voor Yvonne en Wim ik vraag aan Jos “wat doen we met José een matraas op de grond of een luchtbed”?
“Pomp maar voor alle zekerheid het luchtbed op, ze kunnen dan zelf beslissen wat ze doen met José”.
Voor Bern werd er een slaapzak op de bank neer gelegd en voor Claus en Remco werd er een bedje gemaakt op het balkon naast onze ligstoelen.
Net voordat we weg willen gaan vraag ik “heb je ook de zitdoekjes klaar gelegd Jos”?
“Shit, dat was ik bijna vergeten” snel loopt hij naar de kast en neemt er een stapel zitdoekjes uit het waren er zeker wel een stuk of tien.
Ik lach en zeg “dat zullen er vast wel genoeg zijn”.
“Dat hoop ik want meer zijn er niet, de rest ligt in de was, jij ook altijd met dat spuiten” Jos geeft me speels een duw tegen mijn arm en glimlacht naar mij.
“Ja, ja en wie is het die mij laat spuiten, zeker niet waterrat” lach ik.
“Dat moest ook nog eens gebeuren dat hij jou laat klaarkomen, ik zou hem meteen buiten zetten want jij bent enkel van mij”.
“Ik denk ook niet dat ik daar genoeg aan zou hebben aan dat klein dingetje van hem” glimlach ik.
“Dat is je ook geraden ook, maar kom dan gaan we”.
“Heb jij al een taxi besteld, want je denkt toch niet dat ik straks nog naar huis kan rijden ik blijf echt niet de hele avond fris of water drinken hoor’.
Gelijk belt hij naar de taxicentrale en vraagt met spoed een taxi naar hier.
“Over een minuut of tien/ vijftien is hij bij U aan de deur meneer” was het antwoord van het meisje van de taxicentrale.
“Kom laten we vast naar beneden gaan, ik neem de lift en jij mag de trap nemen, ik heb ten slotte al mijn beweging gehad vandaag” lacht Jos.
“Ik niet soms, ik heb me toch afgetrokken”?
“Nee dat geld niet, jij spoot omdat ik jou prostaat heb gestimuleerd en zo kwam jij tot je hoogtepunt, jij heb niets gedaan dus loop maar lekker naar onder”.
Voordat ik kon reageren stapte Jos de lift in en sloot meteen de deur en de lift ging naar beneden, ik kon dus lekker lopen of wachten tot de lift terug was. Ik dacht ik mag dan wel een mietje zijn maar ik ben geen watje dus liep ik naar beneden.
Beneden werd ik lachend door Jos opgevangen ik zeg “wacht maar als we weer thuis zijn en er geen pottenkijkers zijn dan neem ik wraak op jou”.
“En hoe wilde jij dat doen”?
“Dat merk je dan wel, ik ga al mijn leuke speeltjes op jou gebruiken dan weet je ook eens wat ik zoal voel als jij mij zo heerlijk verwend”.
“Daar heb ik totaal geen interesse in want jij bent de kleine sadist van ons en niet ik”.
“Dat klopt maar ik ga het toch doen als we weer eens alleen thuis zijn, jij gaat het vast erg lekker vinden”.
“Dat dacht ik dus niet echt, jij jou pleziertje en ik de mijne ik neuk je het liefst extra hard zowel in je mond als kont en dat vind jij allang goed genoeg”.
“Ja dat klopt wel, maar ik wil je er ook eens van laten genieten, ik weet zeker dat jij er ook van gaat genieten en daarna niets anders meer wil”.
“Ik dacht het niet schat”.
Ondertussen was de taxi er en stapte we in, ik gaf de chauffeur het adres waar we heen moesten.
Tijdens het rijden zegt Jos “ik ben benieuwd bij wie wij aan de tafel zullen zitten, jij ook Max”?
“Nee niet echt, ik weet het namelijk al waar en bij wie we gaan zitten”.
“Wat jij weet het al en zegt me er niets van, jij bent een lekker vriend zeg” dat weet ik toch al lang dat zeg je me vaak genoeg dus hou maar op met die complementen ik neem je nog wel eens”.
“Ik zal je vastbinden zodat je niet weg kan komen, daarna zal je gaan genieten van wat ik met jou ga doen”.
De chauffeur kijkt in het binnenspiegel en lacht naar mij, volgens mij houd die ook wel van mijn spelletjes dacht ik bij me zelf. Jos kijkt me aan en volgt mijn blik naar de chauffeur, die keek ondertussen weer op de weg zoals het hoort.
“Wat, zit je nou te flirten met die chauffeur? heb je niet meer genoeg aan mij”? vraagt hij gespeeld boos want hij weet dat hij de enige is voor mij.
“Nee lieverd, dat is het niet maar meneer daar heeft alles gehoord en moest lachen, dus het zou me niet verwonderen als hij het wel leuk heeft gevonden wat ik met jou van plan ben”.
“Ja dat klopt zegt de chauffeur, dat zou ik wel eens willen zien hoe hij jou in je nakie vast zou binden en je dan lekker liet genieten met een beetje pijn erbij zou het echt prachtig zijn”.
“Kijk dat is nou een chauffeur die weet wat lekker is, dat is niet zo’n watje zoals jij” en ik gaf hem meteen een vette pakkerd op zijn mond zodat hij niets terug kon zeggen.
Nu moest de chauffeur echt hartelijk lachen om mijn doen, zijn jullie altijd zo bezig met elkaar op te jennen?
“Hij is altijd zo, ik niet hoor ik ben alleen zo als ik melig ben, wat ik ook heel vaak ben” zegt Jos met een glimlachje.
“Maar Jos we zitten vanavond bij de burgemeester en zijn vrouw, ze willen praten over de broer van mevrouw die heeft schijnbaar een hekel aan zijn zoon omdat hij net als wij homo is”.
“Mijn god, als het zo doorgaat worden we nog echt een raadgevers team voor mensen met problemen met hun kinderen die homo of lesbisch zijn”.
“Als jullie zover zijn en kaartjes hebben stuur er dan ook eentje naar mij, want het toeval wil dat ik ook een zoon heb die er ook mee worstelt met wat hij nu is homo of hetero, hier hebben jullie mijn kaartje vast zodat jullie weten waar jullie kaartje heen moet”?
“Kijk Max dat bedoel ik nou, als ik het goed heb hebben we al zeker vier of vijf klanten die hulp van ons verwachten”.
We zijn ondertussen bij het restaurant aangekomen waar we moeten zijn, ik vraag hoeveel de chauffeur krijgt?
Maar die zegt “het is al goed beschouw de kosten maar als een voorschot voor jullie behandeling van mijn zoon”.
“Kom op man dat kan je niet maken, wat moet je chef wel niet zeggen”?
“Die zegt niets, want dat ben ik namelijk zelf, ik ben een zelfstandige taxi onderneming en ik weet zeker dat jullie contact met mij en mijn vrouw gaan opnemen daar vertrouw ik op jullie zijn toffe kerels die zich aan hun woord houden”.
“Dat gaan we zeker doen, voor nu alvast bedankt kerel en je hoort zeker van ons”.