Sanne’s leven is na een relatief rustige periode in een stroomversnelling geraakt. Nu Harriet heeft besloten de definitieve transitie tot vrouw te voltooien, heeft ze de pil laten staan en niet snel daarna werd ze zwanger. Ze heeft Harriet nog niets verteld omdat ze niet weet hoe ze zal reageren.
Ook hebben ze de knoop doorgehakt om een tweede vestiging van BC99 te openen in Brussel en Sanne zal zich bezighouden met het opzetten van deze club. Hiervoor moet ze haar leidinggevende taken in de vestiging van Amsterdam overdragen en heeft ze de barmanager Ilse bereid gevonden om, eerst tijdelijk, de algemeen manager van BC99 Amsterdam te worden. Harriet zal zich terugtrekken uit de club en alleen nog de zakelijke kant runnen.
Sanne heeft een korte maar heftige seksuele uitspatting met Ilse beleefd. Ze durft dit niet aan Harriet op te biechten omdat ze niet weet hoe haar vrouw zal reageren. De functie van Ilse zal ook tijdelijk moeten worden ingevuld en hiervoor zal Sanne samen met Ilse op zoek gaan naar een vervanger.

Er breekt een behoorlijk heftige tijd aan voor Sanne. Veel zal op haar schouders neerkomen nu de operatie van Harriet aanstaande is. Ilse moet worden ingewerkt, de taken van Harriet zal Sanne zoveel mogelijk op zich nemen en daarnaast heeft de accountant groen licht gegeven voor het openen van een nieuwe club in Brussel. Met Harriet heeft Sanne afgesproken dat de prioriteiten eerst even in Amsterdam liggen en dat ze een makelaar opdracht geven om te zoeken naar een geschikt pand in Brussel. Hierdoor hoeft Sanne pas in actie te komen op het moment dat er een geschikt pand is gevonden dat aan alle gestelde eisen voldoet.

Tussen Ilse en Sanne is het tot nu toe bij deze ene uitspatting gebleven. Alhoewel ze op dit moment veel samenwerken is het onderwerp nog niet weer ter sprake gekomen. Hoewel Sanne ervan heeft genoten, wil ze haar relatie met Harriet niet op het spel zetten door de lust die ze voelt voor Ilse. Ilse op haar beurt wil wel, maar durft het niet aan vanwege de arbeidsrelatie met Sanne en Harriet.
Daarnaast vordert de zwangerschap van Sanne en wordt het zo langzamerhand tijd om erover te praten met Harriet. Zeker nu zo vlak voor haar operatie en het zal niet lang meer duren voordat de lichamelijke veranderingen zichtbaar zullen worden bij Sanne.

****

Harriet is op haar beurt erg onzeker geworden over haar relatie met Sanne. Ze heeft het doosje van de zwangerschapstest gezien, ze weet ook dat Sanne haar anticonceptie al minstens twee maanden niet meer slikt, maar Sanne heeft het nog nergens met haar over gehad. Zal ze zelf het gesprek aan moeten gaan, of moet ze Sanne de kans geven om erover te beginnen. Ze weet bijna zeker dat Sanne zwanger is, want de ochtendmisselijkheid is overduidelijk aanwezig, ondanks dat Sanne dit zoveel mogelijk probeert te verbergen voor haar. Ook ziet ze het lichaam van Sanne heel voorzichtig veranderen, haar borstjes worden groter en de tepels gevoeliger, ook krijgt ze wat rondere, vrouwelijke, heupen. Als ze niet zou vermoeden dat Sanne zwanger was, zou ze hier nooit op hebben gelet, maar nu is ze hier extra scherp op.

Waarom zal ze hier niet met mij over beginnen? vraagt ze zich af. Is ze wel zwanger van mij of heeft ze met iemand anders het bed gedeeld? We hebben het ook nog nooit over kinderen gehad. Sanne is natuurlijk nog jong, maar ik ben toch al wat ouder. Ik heb geen contact meer met mijn familie en Sanne heeft helemaal geen familie meer. Zou ze het zelf wel willen of wil ze het misschien weg laten halen, of misschien heeft ze dat al gedaan? De gedachte hieraan laat het emotionele vat van Harriet overstromen en de tranen blijven komen. Harriet besluit om het gesprek met Sanne aan te gaan, ze moet weten hoe het zit, zeker nu ze zelf over drie dagen wordt geopereerd en aan elke operatie kleven risico’s. Ze moet het weten, zodat ze aan de artsen kan doorgeven of ze wel of niet gereanimeerd wil worden als het mis mocht gaan.

****

Als Sanne die avond thuis komt na een lange dag waarin ze Ilse wegwijs heeft gemaakt in de werkzaamheden die ze normaliter zelf uitvoert, treft ze Harriet aan in de keuken. Nog steeds in haar ochtendjas, en aan haar gezicht te zien heeft ze gehuild.
“Wat is er aan de hand lieverd”, vraagt Sanne oprecht bezorgd, terwijl ze een arm om Harriet slaat.
Harriet weet niet meer of ze nu boos moet reageren of weer in huilen uit moet barsten, maar ze besluit om nu toch maar Sanne op de vrouw af te vragen: “Ben je zwanger?”

Sanne voelt de grond even onder haar voeten wegzakken en moet even gaan zitten. Het blijft even stil en dan vraagt Harriet haar weer: “Ben je zwanger Sanne? Ik ben niet gek hoor, ik hoor je bijna iedere ochtend overgeven, ik weet dat je de pil niet meer slikt en ik heb een doosje van een zwangerschapstest zien liggen in de badkamer. Heb je het weg laten halen, is het wel van mij?” Harriet voelt zich steeds bozer worden, terwijl de woorden uit haar mond blijven komen. Ze ziet Sanne wegkruipen en steeds kleiner worden. “Nou, ben je zwanger of niet?” schreeuwt Harriet het bijna uit.

Sanne begint te huilen en de tranen blijven komen, terwijl ze probeert de woorden te vinden.
“Ja, ik ben zwanger”, bekent ze aan Harriet, “ik ben zwanger van jou, we krijgen een kindje. Ik heb de pil laten staan toen jij me vertelde dat je jouw transitie wilde voltooien. We hebben het eigenlijk nooit gehad over kinderen en ik wist niet of jij een kinderwens had of niet en dit was eigenlijk de laatste kans om van jou een kindje te krijgen, om onze liefde te bezegelen.”
Sanne moet even op adem komen en haar tranen weg te vegen en dan vervolgt ze: “sorry dat ik dit heb gedaan zonder dat ik het met jou hierover heb gehad, het was een opwelling. Nadat ik stopte met de pil was ik vrijwel direct zwanger en toen bekroop me de angst dat jij er misschien niet blij mee zou zijn en durfde ik het niet te vertellen… ik probeerde steeds het juiste moment te vinden, maar dat vond ik niet. Het spijt me zo Harriet, het spijt me, maar ik wil jou niet verliezen, ik kan niet leven zonder jou”, snikt Sanne.

Harriet heeft geluisterd naar het verhaal van Sanne en ze weet nog niet hoe ze hierop moet reageren. “Ik ga even naar boven Sanne”, zegt ze, “ik moet dit even laten bezinken en er even over nadenken. Laat me maar even met rust.”
Harriet gaat naar hun slaapkamer en laat Sanne in onzekerheid achter in de keuken. Ze gaat op het bed zitten en haar hart klopt in haar keel. Aan de ene kant is ze ontzettend boos op Sanne omdat ze het nooit met haar over kinderen heeft gehad. Aan de andere kant wordt ze getroffen door een gevoel van vreugde over het feit dat ze een kind krijgt. Ze heeft nog nooit gedacht aan kinderen en had ook niet verwacht zelf ooit een ouder te worden. Haar hele leven heeft in het teken gestaan van haar transitie en de zaak die ze heeft opgebouwd. Sinds Sanne was er ook ruimte voor plezier en liefde in haar leven. Maar nu wordt ze moeder, of vader, of… nou ja, ze krijgt een kind waarvan zij het zaad heeft geleverd. Een kind van Sanne en haarzelf. Eigenlijk is dit wel een bezegeling van de liefde voor elkaar. Hoe het dan verder moet met de clubs, dat weet ze nog niet, maar daar zullen ze wel besluiten over moeten nemen.

Sanne is in vertwijfeling achtergebleven in de keuken. Harriet is boos op haar en dat is iets wat ze nog nooit heeft meegemaakt. In alle jaren dat ze samen zijn hebben ze nog nooit ergens ruzie om gehad. Natuurlijk heeft ieder stel wel eens een meningsverschil, maar ook dat hebben Harriet en zij nog nooit gehad. En nu ruzie om de verzwegen zwangerschap, ja dat is best wel heftig. Hoe lang Sanne met haar hoofd tussen haar handen heeft zitten huilen weet ze niet meer, maar plotseling voelt ze de hand van Harriet op haar schouder.

“Lieve schat toch”, begint Harriet op troostende toon tegen haar te praten, “waarom heb je hier zo lang mee rondgelopen? Ik hou van jou, je kunt alles met me delen. Het klopt dat we het nog nooit over kinderen hebben gehad, sterker nog, ik heb er zelf nog nooit over nagedacht. Maar sinds ik heb ontdekt dat je misschien zwanger was ben ik toch gaan nadenken en het lijkt me fantastisch om een kindje te hebben van ons samen. Natuurlijk ben ik wel teleurgesteld dat je mij niet in vertrouwen hebt genomen, maar de blijdschap dat ik nu weet dat je zwanger bent van mij overheerst het gevoel van teleurstelling. Ik wil graag met jou ons kindje groot brengen, ze zal twee geweldige moeders hebben.”

Sanne’s verdriet verdwijnt op slag bij het horen van de woorden van Harriet en ze vliegt haar dan ook om haar hals en zoent haar op haar mond. “Oh lieve schat, wat ben ik blij dat je het ook wilt. Nogmaals sorry dat ik het niet eerder heb verteld, maar ik ben zo blij met jou, we worden mama!”
Harriet zoent haar terug en Sanne voelt iets groeien onder de ochtendjas van Harriet. “Nog één keer lieverd?” vraagt Sanne aan Harriet. Over drie dagen is de operatie en dan zal Harriet volledig vrouw zijn. “Graag schat” fluistert Harriet in haar oor en ze neemt haar in haar sterke armen en draagt haar de trap op naar hun slaapkamer.

Voorzichtig legt Harriet haar geliefde op het bed neer. Ze maakt de ceintuur van haar ochtendjas los en laat het kledingstuk van haar schouders glijden. Sanne ziet de imposante voorgevel van Harriet verschijnen, gevolgd door haar mooie taille, brede heupen en haar sterke benen. De penis van Harriet is al in half erecte toestand en het moet gezegd worden, het is een prachtig exemplaar die Sanne straks zeker zal missen. Sanne maakt op haar beurt voorzichtig, sensueel, de knoopjes van haar blouse los. Haar mooie donkerblauwe BH verschijnt en al kijkend naar Harriet laat ze de blouse van haar schouders glijden, waarbij ze haar mooie, rood gestifte, lippen likt. Het effect dat dit heeft op Harriet is onmiskenbaar, want haar penis groeit in omvang en lengte bij het aanschouwen van de mooie Sanne.

Sanne staat op van het bed en ritst haar rok open, waarna deze op de grond valt en en het mooie bijpassende blauwe slipje zichtbaar wordt. De pik van Harriet ontploft bijna en staat op volle oorlogssterkte schuin omhoog te wijzen richting het gezicht van Sanne. “Nog even wachten geilerd”, fluistert Sanne zwoel naar de glimmende eikel. Ze maakt de sluiting van haar BH open en bevrijdt hiermee haar borsten. Het slipje stroopt ze langzaam naar beneden en haar poesje staat al een beetje open en glimt van de nattigheid.

Sanne houdt haar panties aan en ook haar pumps en neemt op haar knieën plaats voor Harriet. Met haar linkerhand pakt ze de stijve pik van Harriet beet en brengt de eikel richting haar mond. Voorzichtig likt ze over de glanzende paarse knop en een druppel voorvocht parelt naar buiten die snel door Sanne wordt opgelikt. Harriet kijkt naar het tafereel van bovenaf en siddert van genot wanneer Sanne haar eikel naar binnen zuigt.

Sanne voelt hoe Harriet geniet van de pijpbeurt die ze krijgt. Likjes over de eikel wisselt ze af met diep pijpen, waarbij haar huig het regelmatig te verduren krijgt. Sanne heeft inmiddels al wel zoveel ervaring dat ze de kokhalsreflex kan onderdrukken en Harriet heerlijk diep kan pijpen. Harriet waarschuwt haar dat ze op het punt staat om klaar te komen. Dit had Sanne natuurlijk al gevoeld aan de stuwing in de zware zak en dat is voor haar het punt om Harriet’s pik diep in haar keel te laten komen. Enkele tellen later spuit Harriet grommend haar zaad in de keel van Sanne. Ze slikt alles weg zonder ook maar een druppel te morsen.

Harriet staat te trillen op haar benen en Sanne laat haar plaatsnemen op het bed. Ze beveelt Harriet om in het midden van het bed te gaan liggen en kruipt dan schrijlings over haar heen. Sanne manoeuvreert haar natte kutje boven het gezicht van Harriet en deze laat zich het heerlijke nectar niet ontgaan en begint de sappen tussen de lipjes van Sanne vandaan te likken. Sanne geniet hier met volle teugen van, maar ondertussen is ze bezig om met haar handen, de pik van Harriet weer op volle sterkte te brengen.
Het duurt even, maar het spelen met de ballen en het strelen van het sterretje van Harriet zorgt ervoor dat de pik weer overeind komt. Met trekkende bewegingen brengt Sanne hem weer op volledige sterkte en voordat ze zelf klaarkomt op de tong van Harriet, komt ze omhoog, draait 180 graden en brengt de kloppende pik naar de ingang van haar kutje.

Langzaam laat Sanne zich zakken terwijl het gevaarte van 23 centimeter en een doorsnede van 5 centimeter haar volledig opvult. Harriet kreunt van genot terwijl haar dikke pik wordt gemasseerd door de kutspieren van Sanne.
Langzaam komt Sanne weer omhoog en laat zich dan weer zakken. In een langzaam tempo neukt ze haar lief, terwijl haar handen met de borsten spelen van Harriet. Harriet legt haar handen op de heupen van Sanne en wil het tempo versnellen, maar Sanne zegt haar: “nee schatje, deze ronde is van mij en van mij alleen”.

Sanne wipt in een rustig tempo verder op de pik van Harriet en langzaam maar zeker bouwt de spanning in haar onderbuik zich op. Ze begint dieper en zwaarder te zuchten en Harriet voelt aan het samentrekken van de spieren van Sanne dat ze er niet ver meer van af zit. “Naai me nu hard schat”, zegt Sanne dan tegen haar en dat is voor Harriet het sein om Sanne’s heupen te grijpen en harde tegenstoten te geven. Na een tiental stoten komt Sanne schreeuwend klaar en op het moment dat haar kut zich helemaal samentrekt spuit ook Harriet de tweede lading zaad in Sanne.

Bezweet laat Sanne zich voorover vallen op Harriet en met haar hoofd op de borsten van haar vrouw komt ze even weer tot zichzelf. De pik van Harriet verslapt nu snel en met een zuigend geluid laat Sanne hem uit haar kutje glijden.
Ze liggen even een half uurtje lekker tegen elkaar aan, terwijl het zaad van Harriet uit het kutje van Sanne stroomt en een plakkerige boel ervan maakt.
“Kom”, zegt Sanne dan, “we gaan ons even lekker afspoelen” en ze lopen naar hun riante inloopdouche. Als het water op temperatuur is stappen ze eronder en ze zepen elkaar lekker in. De gevoelige pik en het rauwe kutje worden met veel liefde en zorg gewassen en er komt zelfs weer wat leven in de pik van Harriet.

“Hmmmm, lieverd, kan je nu alweer?” vraagt Sanne geil aan Harriet. Zonder te antwoorden duwt Harriet haar pik tegen de venusheuvel van Sanne aan. “Schatje, mijn kutje kan jouw pik nu niet meer aan”, fluistert Sanne sip, “maar ik heb nog een gaatje en als je voorzichtig doet, mag je me daar proberen te neuken.”
De gedachte daaraan laat de pik van Harriet nog verder steigeren. Sanne leunt tegen de douchewand aan en duwt haar kontje naar achteren. Harriet knielt achter haar en duwt haar billen van elkaar. Met haar tong en speeksel maakt ze het sterretje van Sanne glad. Voorzichtig probeert ze dan een vinger naar binnen te duwen en na wat weerstand ontspant Sanne en laat ze de wijsvinger van Harriet toe in haar kontje. Voorzichtig beweegt Harriet haar wijsvinger in en uit het kontje van Sanne, waarbij ze ook wat draaiende bewegingen maakt. Als dit soepel gaat en aan het gekreun van Sanne te merken vind ze dit ook lekker, dan probeert Harriet haar middelvinger er ook bij te duwen. Na enige aandrang lukt dit en neukt ze Sanne met twee vingers in haar kontje.

Ondertussen maakt ze met haar andere hand haar dikke pik glad met wat douchegel en als ze haar vingers terugtrekt gaat ze staan en duwt ze haar dikke paarse eikel tegen het, enigszins openstaande, sterretje van haar lieve Sanne. Sanne schrikt er eerst een beetje van, maar laat haar toch toe. Heel voorzichtig duwt Harriet door en als de paarse eikel voorbij de kringspier glijdt dan volgt de gladde stam soepel naar binnen. Harriet laat Sanne even wennen aan het enorme monster in haar darm en begint dan voorzichtig in en uit haar te stoten.

Sanne is ongelooflijk strak, natuurlijk hebben ze de afgelopen jaren al redelijk veel geëxperimenteerd, ook anaal, maar anaal neuken hebben ze nog nooit gedaan. Bij beide vrouwen speelde er altijd een angst dat Sanne hier wel eens lichamelijke schade van zou kunnen oplopen. Harriet heeft natuurlijk een behoorlijk fors geslacht, nog wel.
Vandaag was Sanne er echter klaar voor, dit zou ook ongeveer de laatste keer zijn dat het zou kunnen gebeuren. Helemaal pijnloos voor Sanne was het niet, maar ze liet niets merken aan Harriet, want ze gunde haar dit zo.

Langzaam voelde ze de pik van Harriet in en uit haar kontje gaan en het voelde voor haar erg apart. Als ze ontspande dan was het genot wat ze voelde, als ze aanspande deed het wat pijn. Apart was ook het gevoel dat ze moest poepen, waardoor ze eigenlijk automatisch haar kringspier dicht probeerde te knijpen. Aan het woeste snuiven van Harriet kon Sanne merken dat ze niet meer ver van haar derde orgasme was verwijderd. Zelf wilde ze ook klaarkomen en daarom wreef ze met haar wijs- en middelvinger wild over haar klitje. Het duurde dan ook niet lang dat ze haar eigen orgasme als een tornado door haar onderbuik voelde trekken en ze spande haar bekken nog meer aan, waarop ook Harriet het niet meer kon houden en met een schreeuw het laatste beetje zaad wat ze nog in zich had loosde in het aarsje van Sanne. Sanne perste de grote indringer naar buiten en ze spoelen elkaar nogmaals af. Ze drogen elkaar daarna af en na het tandenpoetsen gaan ze naar bed, waar ze in een diepe slaap vallen.

****

De dagen tot aan de operatie van Harriet, verlopen snel. Sanne en Harriet gaan samen voor de eerste keer naar de verloskundige, waar ze voor het eerst hun kindje zien op de echo, wat vooral bij Harriet de nodige emoties oproept.
De tas van Harriet wordt ingepakt door Sanne en tijdens het avondeten de dag voor de operatie zegt Harriet tegen Sanne: “lieverd, ik heb nog een kadootje voor je. Vanaf morgen ben ik officieel een vrouw en zullen we opnieuw aan elkaar moeten wennen. Jij zult een deel van mij gaan missen en daarom heb ik iets voor jou laten maken”, waarop ze een tas onder de tafel vandaan pakt en daaruit een zwarte langwerpige doos pakt.
Ze geeft de doos aan Sanne en enthousiast maakt Sanne hem open. Als ze ziet wat er in zit, slaakt ze een vreugdekreet en haar ogen worden zo groot als schoteltjes.

In de doos bevindt zich een grote rubberen penis en Sanne herkent dit exemplaar onmiddellijk als een replica de van de pik van Harriet. De vorm van de eikel, de aders, de dikte, de lengte en zelfs van de zak. “Is dit wat ik denk dat het is?” vraagt Sanne verrukt aan Harriet. “Ja lieverd, ik heb een gipsmodel laten maken van mijn pik en daarvan hebben ze een mal gemaakt en zo ontstond er een exacte kopie van de pik waar je zo van houdt. Er is er maar 1 van op de wereld, dus wees er zuinig op.”

Ze besluiten om hem voorlopig te bewaren en na de operatie als Harriet weer seks mag hebben de dildo te introduceren in hun seksleven.

****

De volgende ochtend zijn ze al vroeg in het AMC, waar Harriet wordt voorbereid op haar operatie. Harriet ligt op het ziekenhuisbed te wachten tot ze wordt gehaald en beide vrouwen zijn best wel nerveus.
Als Harriet dan uiteindelijk wordt gehaald door het verplegend personeel nemen ze afscheid van elkaar en begint voor Sanne het lange, zenuwslopende, wachten.
Om maar niet de hele tijd aan Harriet te hoeven denken pleegt ze wat telefoontjes, met Ilse over hoe het gaat in de club. Ze hebben binnenkort sollicitatiegesprekken met een aantal kandidaten voor de functie van Ilse en op dit moment loopt het gewoon goed. Sanne is wat minder frequent in de club en Ilse neemt haar taken dan waar. Ook heeft ze telefonisch overleg met de makelaar in Brussel, die een aantal geschikte locaties op het oog heeft.

Het duurt ruim 6 uur voordat de verpleegkundige Sanne komt vertellen dat de operatie achter de rug is en dat Harriet op de uitslaapkamer ligt. Zodra ze weer helemaal wakker is, zal ze weer naar haar kamer worden gebracht. Sanne is opgelucht dat Harriet goed uit de operatie is gekomen en hoopt dat ze haar snel weer kan vasthouden.
Het duurt nog ruim een uur en dan komen de verpleegkundigen met het bed aanrijden. Harriet is nog wel wat versuft, maar ze glimlacht als ze Sanne ziet.
“Rust maar lekker uit schat, ik ben bij je”, zegt Sanne tegen haar, terwijl ze haar op het voorhoofd kust.
Na een halfuurtje komt de arts langs om met Harriet en Sanne door te spreken hoe de operatie is verlopen. De arts vertelt dat de operatie geslaagd is. Ze hebben van een deel van de eikel een mooie grote clitoris gemaakt en onderdelen van de penis gebruikt voor het creëren van een mooie vagina en, zoals de arts het zelf zegt: “ik heb er een verdraaid mooie kut van gemaakt”.

****

Harriet moet rustig herstellen de volgende weken, Sanne huurt een verpleegkundige in die bij Harriet is, als zij naar de club is of bezichtigingen doet in Brussel. Samen met Ilse heeft ze sollicitatiegesprekken gevoerd voor een nieuwe barmanager. Er hadden veel kandidaten gesolliciteerd, maar vanwege de aard van de activiteiten in de club worden enkel vrouwen aangenomen. Drie sollicitanten zijn, na een uitvoerige achtergrondonderzoek door een gespecialiseerd bureau uitgenodigd en nadat hier de eerste van afviel zijn er nog twee teruggekomen voor een tweede gesprek. Na het tweede gesprek bleef uiteindelijk Kirsten nog over. Een vrijgezelle, 33 jarige, lesbienne. Kort donker haar, een bril met donkere rand, een stevige boezem en mooie ronde billen.

Kirsten werd uitgenodigd voor een arbeidsvoorwaardengesprek, die ze alleen met Sanne zou voeren. “Voordat we beginnen”, zei Sanne, “wil ik je eerst vragen om een geheimhoudingsverklaring te ondertekenen.”
Kirsten keek haar een beetje verbaasd aan, want dit was in de eerdere gesprekken nog nooit aan de orde geweest. Ook was er nog nooit over gesproken wat voor horecagelegenheid BC99 eigenlijk was. Voor veel mensen was dit een vraagteken, alleen de mensen die hier werkten en natuurlijk de leden wisten wat zich achter de deuren afspeelt tijdens de openingstijden. Terwijl ze tekent, vertelt Sanne haar dat ze haar zo gaat vertellen over de club en dat wanneer ze dan uiteindelijk nog af wil zien van de baan, dat dit kan maar dat ze dan wel wordt gehouden aan de inhoud van de geheimhoudingsovereenkomst.

Kirsten tekent de overeenkomst en dan vertelt Sanne haar over de club, Kirsten probeert haar verbazing te onderdrukken als ze van Sanne verneemt dat het hier draait om een club waarin transgenders de shows opvoeren, alleen welgestelde mannen lid zijn, velen bekende Nederlander zijn zelfs en dat na afloop van de shows vaak de mannen met een transgendervrouw naar een kamer gaan om daar seks te hebben. 99 leden, met inmiddels een forse wachtlijst, een aanstaande tweede club in het hart van Brussel.
“En hoe denk je erover Kirsten”, vraagt Sanne, “zie je het zitten om voor ons te komen werken?”

Kirsten geeft aan dat ze het wel heel spannend vind, maar dat ze er wel naar uitkijkt. Morgenavond zal ze onder begeleiding van Ilse eerst eens kijken hoe het er aan toe gaat op een normale avond en zal ze worden voorgesteld aan de meiden van de bar en natuurlijk aan de transgendervrouwen. Sanne heet haar welkom aan boord en ze nemen afscheid met een drietal zoenen op de wang. Morgen zal ze ook de toegangssleutels krijgen die ze nodig heeft om de club te kunnen betreden en om haar auto onder de club te kunnen parkeren.

Als Sanne weer onderweg is naar Harriet wordt ze plotseling gebeld door haar makelaar in Brussel. “Jean-Pierre, wat heb je voor nieuws?” vraagt Sanne als ze de telefoon aanneemt.
“Awel, mevrouw Sanne, kunt ge vandaag nog naar Brussel komen. Er heeft zich een buitenkans voorgedaan en als we snel kunnen acteren dan zouden we een toplocatie kunnen verwerven die aan al jullie eisen.”
Dit komt Sanne eigenlijk niet goed uit, want ze zou vanavond voor Harriet zorgen, maar als JP het zegt, dan moet het ook wel echt een toplocatie zijn. “Ik moet even een telefoontje plegen Jean-Pierre, maar reken er maar op dat ik eraan kom.”

Sanne belt even met het thuisfront en legt aan Harriet uit dat ze nu naar Brussel moet omdat JP een buitenkans heeft gevonden. Harriet geeft aan dat het geen probleem is, de verpleegkundige kan nog wel even blijven en zo langzamerhand kan en mag ze ook steeds meer zelf doen. Gerustgesteld stelt Sanne de route in naar Brussel, naar het kantoor van JP.

Na een rit van een kleine 3 uur komt ze aan bij het kantoor van JP en deze laat haar een locatie zien, die ze niet had durven dromen. Op dit moment is het nog een restaurant, maar het zit vast aan een hotel in het centrum van Brussel, Hotel Sofitel, een hotel waar veel europarlementariërs verblijven en dus een belangrijk deel van hun doelgroep. Het restaurant is nagenoeg failliet en voor een bedrag wat redelijk binnen hun budget blijft kunnen ze het vandaag nog kopen.
Samen met JP bezichtigt Sanne het pand en ze ziet gelijk de mogelijkheden die het biedt. Parkeermogelijkheden onder het hotel, een rechtstreekse verbinding met het hotel, alles behoort tot de mogelijkheden. Sanne hakt de knoop door en koopt het pand. Ze zal samen met Harriet een aannemer zoeken die het pand kan verbouwen tot het aan hun wensen voldoet. In de tussentijd zal ze met het management van het hotel overleggen hoe ze kunnen gaan samenwerken, zodat ze eigenlijk een deel van de kamers die grenzen aan hun pand kunnen overnemen of permanent huren.

Na even wat te hebben gegeten samen JP keert Sanne weer terug naar Amstelveen. Onder het rijden had ze Ilse al gebeld met de mededeling dat Kirsten morgen mee gaat lopen met haar. Ilse verheugt zich er al op, want Kirsten is een leuke vrouw om te zien en ook in de omgang. Het is al na elven wanneer Sanne de auto in de garage parkeert. In de keuken treft ze Harriet aan, rode ogen verraden dat ze heeft gehuild.
“He lieverd, wat is er aan de hand?” vraagt Sanne oprecht bezorgd. Vanuit haar ooghoek ziet ze ook de verpleegkundige, Frank, de keuken binnen komt. Het lukt harriet niet om Sanne te vertellen wat er aan de hand is en daarom neemt Frank het woord;

“Sanne, Harriet is vorige week naar het ziekenhuis geweest omdat ze bloed in haar ontlasting had. Ze wilde niet dat je bezorgd zou zijn en daarom heeft ze me gevraagd om haar te begeleiden en jou nog niets te vertellen. Eigenlijk zou ze volgende week de uitslagen krijgen de onderzoeken die ze toen heeft ondergaan, maar vanmiddag is ze al gebeld door de arts en zijn we naar het ziekenhuis geweest. Het spijt me om je dit te moeten vertellen, maar de uitslag is niet goed.”
Harriet begint te snikken en weet er met moeite uit te krijgen dat ze darmkanker heeft. Het is reeds in een vergevorderd stadium en ze heeft uitzaaiingen in haar lever en nieren.

Sanne voelt de grond onder haar vandaan zakken en Frank kan haar nog net opvangen voordat ze flauw valt.
Als ze weer een tot zichzelf is gekomen ligt ze op de bank. “Lieverd, ik kan het zelf ook nog niet bevatten, maar ik heb de uitslagen, scans en foto’s gezien en het is gewoon zo. Morgen heb ik een afspraak bij de oncoloog en gaan we praten over de opties die ik heb. Wil je met me mee gaan?”
“Natuurlijk ga ik met je mee”, zegt Sanne. “De club is geregeld en Brussel kunnen we nog wel even op pauze zetten.”

****

En zo kwam het dat het leven van Sanne wederom op de kop kwam te staan. De oncoloog had slechts het nieuws dat ze niets meer voor Harriet konden doen. Ze konden proberen om het met chemotherapie en bestralingen zo lang mogelijk te rekken, maar ook dan was de prognose dat ze nog maximaal een halfjaar had, maar de kwaliteit van leven zou niet goed zijn.
Harriet koos ervoor om dit toch te doen, want ze wilde graag de geboorte van hun kindje nog meemaken. Sanne stopte met haar werk voor de club en Brussel werd voorlopig in de ijskast gezet. Ilse en Kirsten kregen de dagelijkse leiding over BC99 en zouden Sanne zoveel mogelijk proberen te ontzien.

De zwangerschap verliep gelukkig wel voorspoedig en ondanks de steeds zwakkere gezondheid van Harriet maakte ze nog net de geboorte van hun dochter mee: Harley Elise.
Twee weken later stierf Harriet in het bijzijn van haar geliefde Sanne. Ze hadden samen nog gepraat over de toekomst en daarbij keuzes gemaakt die een onbezorgde toekomst voor zowel Sanne als Harley Elise moesten zorgen.

Hoe deze toekomst eruit ziet, dat lezen jullie in het volgende deel van Sanne: kiezen of delen.