Vanaf de basisschool zijn we al beste vriendinnen. Wendy en ik waren dan weer besties, dan weer vijanden. Dan vond ze me stom of ik haar en dan spraken we elkaar dagen niet. Ik voelde me dan heel alleen, maar toegeven dat ik haar miste: dacht het niet! Na een aantal dagen was het weer goed en konden we alles weer delen zoals beste vriendinnen dit doen.

Zo was er ook iemand die mij altijd dwars zat. Die het niet kon laten om mij te treiteren tot ik soms in huilen uitbarstte. Dit was Joey, de grote broer van Wendy… Hij keek me altijd aan met samengeknepen ogen met de gedachte hoe hij mijn dag tot een hel kon maken. Dit zijn mijn herinneringen aan Joey van vroeger. Nu, jaren later, zijn Wendy en ik nog steeds beste vriendinnen en kunnen alles bij elkaar kwijt. Joey heb ik in geen jaren meer gezien.

Ik heb niet veel vriendinnen, échte vriendinnen, maar zij is er zeker één. Helaas gaat Wendy nu door een moeilijke tijd. Zij en haar man gaan na een zware periode uit elkaar. Ze belde me huilend op dat het nu écht over is. Ik vind haar man een aardige kerel, maar niet zo bijzonder. Ik vind het jammer dat mijn beste vriendin zo’n lastige periode heeft. Ze belde me op met de vraag of ik met haar een korte vakantie weg wilde. Gewoon om even thuis weg te zijn, waar alle herinneringen nog zijn. Ik kan zelf eigenlijk ook wel een kleine vakantie gebruiken zo in het najaar, dus ik heb gezegd dat ik graag met haar meega. Ze kan een klein huisje in de bossen gebruiken en we hebben morgen afgesproken om er samen met de auto naartoe te rijden.

De volgende dag heb ik een flinke tas ingepakt waarna Wendy komt voorrijden. Ik knuffel haar wanneer ik haar zie en we rijden samen in een paar uur naar het huisje. Eenmaal aangekomen staat er een nogal patserige auto voor de deur. Ik kijk Wendy aan waarop ik mijn wenkbrauw omhoog trek. Ze reageert hier echter niet op en ze kijkt naar de omgeving terwijl ze de autodeur open doet. Het is hier sereen, we horen de vogels fluiten. Het is hier heerlijk tot rust komen, even weg van de bewoonde wereld.

Ik doe de kofferbak open om onze tassen te pakken toen ik de voordeur hoorde opengaan. Ik slinger mijn tas over mijn schouder en pak de tassen van Wendy in mijn andere hand. Ik hoor zware voetstappen naar de auto toelopen wanneer een zware stem zegt: ‘Laat mij maar, ik pak de tassen wel.’ Ik kijk de persoon aan die de tassen uit mijn handen wil pakken en wie staat er voor me? Joey..

Het is denk ik wel 10 jaar geleden dat we elkaar gezien hebben.

Waar hij altijd klein en gedrongen was met geniepige ogen zie ik nu een lange man met een stoppelbaardje voor me staan met nog steeds dezelfde ogen als vroeger. Alleen nu staan ze helder en zie ik dat ze mooi bruin van kleur zijn. Ik ben er stil van tot ik me weer herinner wat een klootzak het altijd was. Deze herinnering laat de tassen van Wendy op de grond vallen en zeg ik: ‘Alsjeblieft.’ Hij lacht naar me en zegt tegen me: ‘Nog altijd zo vurig zoals vroeger Dominique?’ Vurig? Ik? Ik ben altijd de goedzak, wil altijd helpen, terwijl ik me bedacht dat hij vroeger altijd zo irritant en vijandig was. Eikel. Opeens herinner ik me weer dat hij me bijna een keer heeft laten verdrinken in het zwembad. Hij hield me zo lang kopje onder dat ik amper naar de kant kon zwemmen om op adem te komen. Door deze gedachte word ik alleen nog maar kwader en loop met mijn eigen tas naar het huisje. Eenmaal binnen kom ik Wendy tegen in de woonkamer die de open haard aansteekt. Ze ziet me staan in de deuropening en zegt: ‘Dit is het huisje van Joey. Ik heb het je niet verteld omdat ik dan bang was dat je niet mee zou komen. Ik vind het heel fijn dat je er bent Do. Jouw kamer is de trap op, de tweede deur aan de linkerkant.’ Nog wat gespannen loop ik de trap op en doe de tweede deur aan de linkerkant open. Een mooie ruime slaapkamer met een zitje in de hoek. Geen tv, maar er staat een grote in de woonkamer zag ik net. Nadat ik mijn kleren in de kast heb gelegd ga ik naar beneden en blijf bij de deur van de woonkamer staan. Wendy zit op de bank languit te zappen terwijl Joey in de aangrenzende open keuken aan het koken is. Joey is uitgegroeid tot een mooie man met zijn sexy stoppelbaardje en mooie figuur. Mannelijk, gespierd en het lijkt erop alsof hij de weg in de keuken weet. Hij kijkt op van de pan waar hij in aan het roeren was en geeft me een knipoog. Hij zegt: ‘Ik hoop dat jullie zin hebben in Tagliatelle?’ Mijn maag begint als antwoord te knorren waarop hij me een glimlach schenkt. Hij zegt: ‘Dat beschouw ik als een ja.’ Ik zeg: ‘Lekker, het ruikt heerlijk’ en ga dan naast Wendy zitten. Zij zit somber voor zich uit te kijken al zappend op de afstandsbediening. Ik heb opeens het gevoel dat dit helemaal geen leuke vakantie gaat worden. Mijn beste vriendin naast me die niks beters te doen heeft dan zappen en mijn aartsrivaal in de keuken die eten voor ons aan het koken is. Ik kijk hem aan terwijl hij druk in de keuken is en met een lachje bedenk ik me dat het waarschijnlijk een interessante korte vakantie gaat worden…

Het eten smaakt heerlijk! Hij ziet er niet alleen beter uit dan vroeger maar is zowaar een keukenprins. Hij kijkt bezorgd naar zijn zusje die in haar eten aan het prikken is. Nu valt het me ook op dat ze wat is afgevallen. Arme Wendy. Na een paar happen zeg ik: ‘Kan ik wat voor je doen Wendy? Ik heb tijdschriften meegenomen van Linda, Beau Monde en Elle, maar ook de Story en Mijn Geheim.’ Ze kijkt me aan met vochtige ogen en geeft een afkeurend geluidje. ‘Wat lief van je! Wil je de tijdschriften op de tafel leggen? Ik wil vanavond even alleen zijn als jullie het niet erg vinden.’ Ik kijk Joey aan en ga verder met mijn eten. Ik vraag aan Joey of ik nog wat meer mag opscheppen waarop hij mij een mooie glimlach laat zien. Ik heb hem voor het eerst in mijn leven een compliment gegeven, meer zal ik er niet geven dus ik hoop dat hij ervan geniet. Hij zegt nadat ik mijn eten op heb: ‘Je mag mij wel helpen, je mag de afwas wel doen!?’ Ik kijk hem met samengeknepen ogen aan. Ik vind dat als iemand gekookt heeft een ander de tafel mag afruimen en afwassen, maar dat hij dit nu zo aan me vraagt met die blije ogen van hem alsof hij ervan geniet gaan mijn haren overeind staan. Hij krijgt me nog steeds op de kast en het lijkt erop alsof hij er van geniet. Dat haat ik aan hem. Ik hou me in en zeg: ‘Jij hebt gekookt, ik doe de afwas.’ Maar hij ziet dat het me moeite kost om dit te zeggen waardoor hij lacht naar me alsof het een overwinning is. Eikel. Ik sta op en ruim de tafel af waarna ik de afwas doe. Joey komt naast me staan met de theedoek in zijn hand. Zonder een woord te zeggen helpt hij me mee met de afwas.

Er is een spanning tussen ons, ik denk ook dat hij dit voelt.

Toch hebben we het er niet over en staan we samen gespannen naast elkaar de afwas te doen. Als ik een doekje over het aanrecht heb gehaald zegt hij eindelijk wat: ‘En, Kleintje, wat ga jij vanavond doen?’ Bij het horen van mijn bijnaam van vroeger kijk ik hem vuil aan. Hij lacht om mijn reactie waarna hij zijn armen omhoog steekt. Hij zegt: ‘Het geldt nog steeds, je bent nog steeds kleiner dan ik.’ Ik grom iets wat lijkt op: ‘Dat gaat je niks aan’ en ik loop weg uit de keuken. Wendy zit weer te zappen voor de tv waardoor ik mijn jasje pak en de deur naar de veranda open doe. Eenmaal op de veranda leun ik tegen de houten balustrade en geniet van het uitzicht en de stilte hier in het bos. Ik doe even mijn ogen dicht en blijf zo staan. Opeens ruik ik koffie waardoor ik plots mijn ogen open doe. Joey staat naast me en zegt: ‘Sorry als ik je boos heb gemaakt. Koffie om het goed te maken?’ Ik pak de koffie aan en kijk hem met een klein lachje aan. Ik neem een slokje waarna ik zeg: ‘Het spijt me Joey, je brengt gevoelens bij me teweeg van vroeger. Je hebt het me niet makkelijk gemaakt toen weet je.’ Hij bekijkt mijn gezicht, bestudeert mijn lippen en daarna mijn ogen. Hij zegt: ‘Je was altijd zo braaf, zo netjes. Je haar in de paardenstaart – wat trouwens niet veranderd is – , je bleef Wendy steunen ondanks dat ze zich soms als een diva gedroeg. Ik vond het leuk om je op te jutten zodat je uit je vel sprong. Dan vond ik je veel leuker weet je.’ Ik kijk hem aan en bedenk wat hij zojuist gezegd heeft. Ik ben inderdaad netjes, georganiseerd. Mijn jongere zusje is de wildebras thuis, ik ben de verantwoordelijke, de verstandige. Ik haal adem en zeg: ‘Wil je een rondje meelopen in het bos?’ Hij lacht zijn tanden bloot waarna hij zegt: ‘Is goed.’

We lopen het pad af naar het bos toe en beginnen te praten over vroeger en wat hij tegenwoordig doet. Joey is projectmanager in de bouw en ziet toe dat projecten binnen budget en de deadline blijven. Ik vertel dat ik dierenartsassistente ben en het heerlijk vind om met dieren te werken.

We zijn gezellig aan het kletsen en plots pakt hij mijn pols vast.

Hij zegt zachtjes: ‘Kom hier eens kijken’ Ik voel een warmte om mijn pols waar hij me vasthoudt. Ik krijg tintelingen door mijn hele lijf. Hij sleurt me mee naar de oever van een meer. Joey doet zijn vinger voor zijn lippen om mij te laten weten dat we stil moeten zijn. Eenmaal dichterbij de oever van het meer zien we 2 prachtige zwanen met jongen langs zwemmen. Het is prachtig. In de verte zie je allerlei vogels over het meer vliegen en allerlei vissen zie je door het heldere water. Wat een prachtige, rustige plek hier. Ik lach en fluister heel zachtjes: ‘Wat is het hier prachtig!’

We gaan samen langs de waterkant zitten, genietend van de stilte, de ondergaande zon en het uitzicht. Het is wat frisjes nu het donker begint te worden waardoor ik de kraag van mijn jasje wat omhoog doe. Joey ziet dit waardoor hij zijn arm om me heen slaat en me dichter naar hem toe schuift. Ik krijg het overal warm en vlinders fladderen in mijn buik. Dominique, doe toch normaal! Je aartsvijand van vroeger zit naast je, hij is veranderd in een knappe kerel en je krijgt vlinders in je buik. Ik snap mezelf niet. Ik krijg zowel kriebels van Joey als vlinders. Hij laat vuur in mij aanwakkeren wat ik nooit eerder heb gevoeld. Niemand heeft me ooit zo op scherp gekregen zoals hij en om eerlijk te zijn weet ik niet of ik het leuk vind of niet. Ik voel me levendig wanneer hij dit doet, zo vrij als een vogel. Maar ik verlies mezelf ook, de control freak, miss netjes Dominique verdwijnt en dat vind ik eng.

Joey onderbreekt mijn gedachten en fluistert in mijn oor: ‘Je bent een stuk leuker geworden sinds ik je voor het laatst gezien heb. Een echte vrouw in plaats van een meisje.’ Bij die opmerking voel ik mijn haren weer overeind staan. Ik haal zijn arm van mijn schouder, kijk hem boos aan en zeg: ‘Een échte vrouw? Wat bedoel je daar nou mee?’ Aan zijn lachje begrijp ik dat hij me expres provoceert. Dit maakt me nog bozer daarom sta ik op en zeg ik tegen hem zonder rekening te houden met de vogels voor ons: ‘Deze “échte vrouw” vind je nog steeds een eikel en loopt alleen terug naar het huisje.’ De vogels horen mijn uitbarsting en vliegen spontaan allemaal weg. De zwanen zwemmen snel de andere kant op met hun jongen. Ik stampvoet weg van de plaats waar we zaten en loop in de richting waaruit we kwamen. Het is inmiddels best donker en ik kan lastig zien waar we precies vandaan kwamen. Shit! Het is bijna donker en ik weet de weg naar het huisje niet. Ik struikel bijna over een boomstronk waardoor ik zachtjes vloek. Ik sta even stil en kijk rond. Niets dan struiken en bomen. Ik hoor in de buurt wat takken kraken waardoor ik me opeens heel alleen en bang voel. Ik fluister: ‘Joey, ben jij dat?’ Geen gehoor… ik loop nog wat verder en paniek slaat toe.

Ik begin te hijgen, luister of ik stemmen hoor.. niets.

Nogmaals fluister ik: ‘Joey, waar ben je?’ Al snel gaat het fluisteren over in gillen: ‘Joey!! Waar ben je?’ Opeens hoor ik gekraak in de buurt en ik hou snel stil. Ik luister waar het vandaag komt en ik gil weer: ‘Joey!!’ Opeens hoor ik een bekende stem: ‘De weg kwijt, kleintje?’ Ik ben blij dat ik Joey hoor, boos over mijn koosnaampje, maar blij dat ik hem hoor!’ Ik geef een verrukt gilletje en zeg: ‘Waar ben je?’ Inmiddels is het donker waardoor ik alleen maar schimmen zie van bomen en struiken. Hij zegt nu in de buurt: ‘Is mevrouwtje Perfect de weg kwijt?’ Verdomme die eikel, als ik hem niet nodig zou hebben zou ik hem in zijn ballen schoppen. Ik zeg met tegenzin: ‘Helaas wel ja..’ Hij moet zachtjes lachen wat me alleen maar kwader maakt. Ik zeg: ‘Ben je nu klaar met je te verkneukelen en kan je het over je hart verkrijgen om me naar het huisje te brengen?’ Joey zegt: ‘Oeh, en ook nog zo bazig. Ik weet het goed gemaakt. Ik breng je naar het huisje als jij iets voor mij doet.’ Inmiddels voel ik me gespannen om wat hij van mij wil.. Ik zeg: ‘Dit is chantage. Je maakt misbruik van de situatie!’ Hij lacht en zegt: ‘En of ik dat doe.. zeg het maar. Ja of nee.’ Ik grom omdat ik geen kant op kan. Ik zeg dus verslagen: ‘Oké. Wat moet ik voor je doen?’

Joey komt dichter bij me staan waarna hij zijn hand op mijn arm legt. Ik pak hem vast omdat ik inmiddels bijna niets meer zie en ik wil hem dicht in de buurt houden. Wat ruikt hij lekker… Zojuist bij het water rook ik het ook al toen hij me dichter naar zich toe schoof.

Al mijn zintuigen staan op scherp.

Joey doet dit met me iedere keer als hij me boos maakt. We staan nu dicht bij elkaar in een stukje bos waar we geen hand voor de ogen kunnen zien. Hij zegt zachtjes: ‘Ik wil dat jij me zoent. Als je me zoent, dan breng ik je naar het huisje.’ Ik kijk hem geschokt aan. Hem zoenen? De laatste 5 uur heb ik er wel één of twee keer aan gedacht, maar dit was stiekem, een wilde gedachte en waarom weet ik eigenlijk ook niet. Door hem gaat mijn nette, verantwoordelijke Dominique naar de achtergrond en komt mijn wilde kant naar boven. Bij niemand heb ik dit ooit gehad, behalve bij hem. Ik voel me dan altijd bevrijd en onbezorgd. Joey onderbreekt mijn gedachtes en zegt: ‘Waar denk je aan?’ Ik hoor hem zwaarder ademen, ook ik adem zwaarder. Ik heb hem nu met 2 handen vast aan zijn armen, mijn borsten raken bijna zijn borst. Mijn handen gaan langzaam naar zijn nek waarna ik hem dichter naar me toe trek. Ik voel me weer wild en vrij, onze lippen heel dicht bij elkaar. Ik zie nog net dat hij lacht en zijn ogen fonkelen. Hij wacht af wat ik doe. Ik fluister: ‘Dus als ik dit doe, dan breng jij me terug?’ Hij zegt: ‘hmhm, mijn kleine furie.’ Hierdoor laait er weer wat vuur in mij op waardoor ik de kleine afstand tussen ons overbrug en mijn lippen op zijn lippen druk. Ik voel me goed, hij voelt goed. Hij heeft zachte lippen, zijn geur in mijn neus. Ik adem zwaar van de opwinding, maar dit mag niet! Ik vind hem niet eens aardig! Snel stop ik met de kus en ga weer rechtop staan. Hij gromt en zegt: ‘Dacht het niet’ Waarna hij naar mij toe leunt en zijn lippen op die van mij drukt. Ik voel zijn tong over mijn lippen gaan en hij sabbelt aan mijn onderlip. Ik kreun zachtjes en doe mijn arm om zijn nek. Hij tilt me wat op wanneer onze tongen elkaar voor het eerst raken. Het is een langzame zoen waar we elkaars monden verkennen. Ik voel dat hij ook opgewonden is, want zijn penis voel ik opzwellen tegen mijn buik. Eén hand gaat van mijn rug naar mijn billen en hij duwt mijn billen dichter tegen zich aan zodat ik zijn opwinding nog beter voel. Onze zoen wordt heviger, wild zoals we ons allebei voelen. Hij loopt langzaam met mij in zijn armen naar een boom en drukt me er zachtjes tegenaan. Hij pakt mijn been vast en legt deze om zijn heupen. Hij stopt met me te zoenen en kijkt me aan. Ik zie niet veel maar nog nét een schittering in zijn ogen. Hij duwt zijn heupen tegen mij aan en zegt zachtjes: ‘Deze fantastische vrouw mag vaker tevoorschijn komen. Zoal je voelt wil ik meer van jou.’ Ik lach zachtjes, gevleid over zijn reactie op mij. We ademen nog steeds zwaar maar ik weet niet zo goed wat ik met mijn gevoel aan moet. Er voor gaan? Het is buiten mijn comfortzone, maar het voelt zo goed!

Ik kijk hem aan en zeg: ‘Je haalt het slechtste in mij naar boven.’ Hij schudt nee en zegt: ‘Niet het slechtste, maar het beste.’ Hij zoent me weer en ik hou hem niet tegen. Mijn handen gaan onder zijn shirt en ik streel zijn gespierde rug. Hij kreunt wanneer ik mijn nagels in zijn rug zet en duwt me harder tegen de boom als reactie. Ik bijt in zijn lip waardoor ik weer een kreun van goedkeuring van hem krijg. Ik heb altijd zachte zoenen gegeven in het verleden, zachte seks gehad. Geen wilde, buitenzinnen zoenen en seks. Dit is nieuw voor me. Onze zoen is verhit, wild van verlangen en ik weet zeker dat als ik mijn slipje nu zou voelen dat hij nat is van opwinding. Joey stopt met de zoen om op adem te komen en hij zegt: ‘Draai je om.’ Ik zeg: ‘Nee, wat ga je doen?’ Hij geeft kleine zoentjes in mijn nek naar mijn schouder en zegt: ‘Niets wat jij niet wilt.’ Doordat ik zo verdomd ben afgeleid door zijn zoenen draai ik me langzaam om. Wat doe ik? Wat doet hij met mij? Hij grinnikt bij mijn oor en laat zijn handen langzaam onder mijn shirt glijden over mijn buik. Hij streelt me zachtjes terwijl hij mijn oorlel tussen zijn tanden neemt. Mijn ademhaling is zwaar, opgewonden door wat hij met mij doet. Langzaam gaan zijn handen naar mijn borsten en streelt ze zachtjes. Hij doet mijn bh opzij en pakt mijn borsten in zijn handen en knijpt er in. Zijn vingers pakken mijn tepel en rolt deze tussen zijn vingers. Mijn tepels worden hard van zijn aanraking en ik kreun zachtjes. Joey fluistert zachtjes: ‘Dit vind je lekker he?’ Ik kreun een goedkeurend ‘hmhm’ en duw mijn kont in zijn kruis. Hij duwt wat terug zodat ik zijn harde penis tegen mijn billen aan voel komen. Nadat hij klaar is met mijn borsten strelen gaat hij weer langzaam over mijn buik met zijn handen en maakt mijn broeksknoop los. Hij geeft kusjes op mijn wang en wanneer ik mijn hoofd naar hem toe draai vinden onze tongen elkaar weer. Eén hand blijft bij de zoom van mijn broek en de andere hand gaat langzaam mijn slipje in. Met 2 vingers komt hij aan bij mijn clit en gaat er heel zachtjes overheen. Als reactie duw ik mijn billen weer tegen zijn kruis wat hem ook een kreuntje uitlokt. Zijn vingers gaan langs mijn clit naar mijn opening. Ik ben opgewonden van zijn aanrakingen en hij zegt: ‘Je bent heerlijk nat voor me, geil ding.’ De 2 vingers waar hij me mee aan het betasten is gaan nu mijn vagina in en ik kreun omdat het zo fucking heerlijk is. Hij gaat langzaam in en uit mij waardoor hij een zacht soppend geluid maakt. Het enige geluid wat we horen is onze ademhalingen en mijn natheid. Hij gromt in mijn oor en gaat met zijn natte vingers over mijn clit. Hij zegt tegen me: ‘Je mag blij zijn dat ik geen condooms bij me heb, anders had ik me niet kunnen inhouden.’ Weer als reactie duw ik mijn billen naar achteren om zijn harde pik door zijn broek tegen mij aan te voelen. Ik vind het heerlijk wat hij met me doet. Hij pakt met zijn andere hand mijn borst weer vast en knijpt in mijn tepel. Door het gezamenlijke genot van zowel mijn borst als mijn clit kreun ik hard, bijna op het randje. Ik adem zwaar en zeg tegen Joey: ‘Het duurt niet lang meer of ik kom klaar.’ Hij geeft nog nét iets meer druk op mijn clit en draait heerlijke rondjes. Hij zegt: ‘Kom klaar voor me Do.’ Ik gooi mijn hoofd naar achteren tegen zijn schouder aan en hijg hard. Nog even en ik hou het niet meer. Joey zegt: ‘Hou je niet in, laat je gaan kleine duivel van me.’ Door zijn koosnaampje spat ik in zijn armen als een vuurbal uiteen. Ik gil het uit van mijn ontlading en verslap in zijn armen. Hij vangt me op en houdt me omhoog. Ik duw mijn armen tegen de boom waartegen we staan aangeleund en moet even tot rust komen. Hij kust me zachtjes in mijn nek en zegt: ‘Prachtig, gewoonweg prachtig.’ Ik adem zwaar van mijn ontlading en Joey duwt zijn heupen tegen mijn billen. Hij is nog steeds hard van opwinding. Ik draai me om in zijn armen waar we nog een heerlijke zoen delen. Hij geeft me een klein tikje op mijn billen en zegt: ‘Tijd om mijn furie naar huis te brengen.’ Hij pakt mijn hand beet en loopt langzaam weg bij de boom. Ik tril nog na op mijn benen en loop langzaam Joey achterna.

Ik lach in mezelf van wat er zojuist gebeurd is. Hij verwachtte geen wederdienst, hij is lief voor me ook al haalt hij vaak het slechtste in me naar boven. De vraag is alleen: is dit goed of is juist niet? Ik neig nu eerder naar goed. Ik ben er nog niet over uit. Wat doet Joey met mij? …