Dank voor de waardering die jullie voor dit verhaal laten blijken.
Ik voel me daarom verplicht om jullie gauw weer een vervolg te bieden.
Veel genoegen bij het lezen.
En of het nou in je broek of in je zakdoek is, laat het vocht maar lekker stromen.

Heel vlug gaf Thijs Erik nog een kus op de mond, liep de roef uit, stapte op de kade en holde naar de parkeerplaats. Nou ja holde. Het bleek dat zijn hol toch behoorlijk was uitgewoond door de tamp van Erik en had hij dat gevoel eerder nog als min of meer aangenaam ervaren nu hij stevig wilde doorlopen was dat toch een stuk minder maar hij deed zijn best om zo vlug mogelijk vooruit te komen.


Het blijft verrassend 15

Marc zag hem al van verre aankomen en moest inwendig lachen omdat hij donders goed wist waarom Thijs niet echt soepel liep. Eenmaal in de truck en onderweg, viel het Marc op hoe stil zijn maatje was. Voor zich uitstarend, kennelijk zonder iets te zien reden ze een tijdje zwijgend verder. “Je bent wel op het water geweest, maar veel spraakwater heb je kennelijk nog niet gedronken”probeerde Mark een gesprek op gang te brengen. Met een gezicht dat het midden hield tussen blijdschap en pijn keek Thijs naar Marc en zei: “Ik wist niet dat het zo heftig kon zijn”. “Wat? ” vroeg Marc onnozel. “Een ontmoeting die in enkele ogenblikken je hele wereld op z’n kop zet”. “En ben je vertwijfeld en weet niet wat je moet doen? Of weet je precies wat je wil maar vind je het lastig vanwege een hoop gedoe en dat je misschien mensen moet teleurstellen? ” Met verbaasde ogen keek Thijs Marc aan. “Hoe weet jij dat? Dat laatste is precies waar ik nu mee zit. Ik weet wel wat ik wil, maar ik vind het zo moeilijk om jou en Arjan, die zoveel voor mij gedaan hebben, zomaar ineens de rug toe te keren en een heel andere kant op te gaan”.

“Jongen neem maar van mij aan dat je niet de eerste bent die met zo’n probleem worstelt. De enige manier om hier goed uit te komen in eerlijk zijn. Eerlijk naar jezelf en eerlijk naar je omgeving. Laat me raden. Je bent verliefd op die gozer van dat schip en daarvan kan ik alleen maar zeggen je hebt een goede smaak. En dan heb je kennis gemaakt met een wereld waar je het bestaan niet van besefte, de Binnenvaart, en ook daarvan gaat je hart sneller kloppen. En ten slotte, die gozer wil jou niet alleen als holmaatje maar ook als scheepsmaatje, en dat wil jij ook wel maar dat vind je moeilijk omdat je Arjan en mij niet teleur wil stellen”. Het bleef stil naast Marc en toen die even opzij keek zag hij hoe Thijs stoer voor zich uit zat te kijken stevige slikbewegingen maakte terwijl er ondertussen een dikke traan over z’n wangen liep. Terwijl Marc z’n aandacht weer bij de weg had en rustig wachtte op de reactie van Thijs werd hij er toch volledig door verrast toen die kwam. Want in plaats van een antwoord in woorden kwam het in daden. Vanuit het niets kreeg Marc een stevige zoen op zijn wang. “Jij bent echt een moordgozer en je mag nooit meer raden!. Ik zat maar te tobben; Hoeveel weerstand zal het oproepen? Hoe ga ik dit vertellen. Wat is een geschikt moment.

Ik pijnig mijn hersens en weet het niet, en jij schudt het zo uit je mouw. Want wat je nu uitspreekt is precies de situatie en het probleem waar ik mee zit”. “Thijs neem van mij aan, als jij en die gozer, hoe heet ie trouwens?” ”Erik”. “Als jij en Erik het eens zijn over wat en hoe jullie het willen, dan gaan we samen met Arjan kijken of en wanneer het te realiseren is en dan ga je beginnen aan een avontuur dat als een sprookje kan eindigen. Maar zonder iets aan jullie euforie af te willen doen, realiseer je ook dat het tegen kan vallen en als je dan maar eerlijk bent dan kom je ook dat weer te boven. Wat heb je met Erik afgesproken? “. “Ik heb z’n gegevens en ik zou contact met hem opnemen om mijn gegevens door te geven en nadere afspraken te maken”. “Nou dat lijkt me een heel goede afspraak en die moet je nu gewoon stap voor stap afwikkelen. Als je wil dan kan ik je daar wel bij helpen, maar ik heb de stellige overtuiging dat je in elk geval vandaag zonder mijn hulp uitstekend bent klaargekomen”. Kwam er enkele minuten geleden nog een lieve zoen van rechts, nu kreeg Marc even onverwacht een stevige knuist tegen z’n schouder. “Rotzak, ben je soms een beetje jaloers?” “Nee hoor, niet een beetje, ik ben namelijk stinkend jaloers op je. Je weet ik ben helemaal in m’n sas met Luc en ik zou hem voor geen goud willen missen, maar die Erik is gewoon een snoepie om van te smullen en je weet ik ben dol op zoetigheid!”. “Kan wel zijn maar ik was wel het eerst in snoepwinkel “Adonis”, dus pas als ik klaar ben dan ben jij aan de beurt”. “Nou dan zal ik maar effe terug rijden want je maakt mij niet wijs dat je nog niet klaar (gekomen) bent”. De rooie kop die Thijs kreeg deed Marc plezier op de stomp die nu kwam was Marc voorbereid. “En, mag ik vragen, was het lekker?”. “Dat mag jij vragen en dan krijg je ook een eerlijk antwoord. Je mag van mij aannemen dat er weinig jongens van mijn leeftijd zijn met meer ervaring met mannensex dan ik. Maar dit was van de buitencategorie, omdat er een gevoel bij kwam dat ik nog nooit ervaren heb”. “Jongen”zei Marc, laat ik je dit zeggen, ook ik was zeker niet onervaren maar toen ik Luc ontmoette zat ik gelijk op een golflengte waar ik nog nooit geweest was. Ik denk te weten wat je nu voelt, en dat gevoel gaat nog wel veranderen, maar het gaat nooit meer weg. En ook dat is voor mij inmiddels jarenlange ervaring.

“Maar nu wat anders, heb je nu al een concreet idee wat je wil en hoe je het nu aan wil pakken?” “Ik wil met Erik gaan varen op de Adonis. Hij heeft me een stageplek geboden en die kans wil ik pakken. Maar daarover wil ik wel eerst goed overleg met jou en Arjan wat er mogelijk is en op welke termijn, en hoe dat zit met verzekeringen en zo. Dan wil ik kijken of dat voor Erik ook een optie is”. ”Je kunt merken dat je al bijna twee weken met mij optrekt, want er komt best een verstandig geluid uit je mond”. “Optrekken? Optrekken? , wees jij maar blij dat ik jou niet aftrek want dan zou er uit jouw mond niks verstandigs, maar louter oerwoud geluiden komen!”. Kijk en zo kwam de stemming tussen deze heren er al gauw weer helemaal in. “Wil je het eerst allemaal laten bezinken of zal ik kijken wanneer Arjan tijd heeft om eens te komen praten?” “ Nee hoe eerder hoe beter, wat mij betreft vanavond al maar dat zal wel niet kunnen” Nog voordat Thijs was uitgesproken had Marc het nummer van Arjan al geselecteerd en gekozen. “Met Arjan” “Arjan met Marc en Thijs , wij hebben een kort vraagje. Hier gaat alles meer dan naar wens, maar we zouden toch eens op korte termijn wat moeten bespreken. Heb jij vanavond verplichtingen? “ “Nee niet echt, ik kan de rest van de dag vrij over m’n tijd beschikken”. “Nou dat is dan mooi, dan ben je bij deze uitgenodigd om vanaf 18.00 uur bij ons te komen eten en dan kunnen we gelijk rustig overleggen. Afgesproken?” “Afgesproken!”.
“Zo dat is ook geregeld. Ja Thijs soms duurt het eeuwen voordat iets eenvoudigs gerealiseerd is, maar soms kan er in een paar uur een heleboel veranderen en ik heb zo het gevoel dat dit vandaag in ieder geval bij jou aan het gebeuren is”. “Het lijkt er wel op en eigenlijk wil ik niets liever dan dat. Het lijkt wel of m’n toekomst in een oogwenk is veranderd van een kronkelig modderpaadje in een strakke vierbaans snelweg!” “Daar is een woord voor, weet je dat? ”Welk dan? “ “Smoorverliefd” “Hoe zo?” “Jongen als het nu donker was kon ik zonder koplampen rijden, jij straalt harder dan alles wat er hier aan lampen aan die wagen hangt”.

Het werd een gezellige avond en het bleek dat Thijs vrij gemakkelijk drie maanden onder de vlag van UBI elders een baan en woning kon accepteren. Daarna zou gekeken worden of zijn plaats bij UBI opgeheven kon worden zodat daar een ander kon instromen. Dit was bewust zo geregeld om de jongens van UBI de kans te geven om mogelijkheden uit te proberen, zonder dat de zekerheid die UBI hen bood direct zou wegvallen. Zeker in dit geval waar werk en wonen onlosmakelijk met elkaar verbonden waren was dat heel belangrijk. Maar voor dit alles was wel de instemming van Arjan nodig en daar verbond hij wel een voorwaarde aan. Hij wilde eerst persoonlijk kennismaken en spreken met die Erik. “Want” zei Arjan tegen Thijs, jij mag dan met een roze bril op helemaal hoteldebotel zijn, Marc en ik willen wel weten wat voor vlees we in de kuip hebben” “Nou” zei Marc, “Ik heb dat vlees gezien en dat wil ik wel in m’n kuip hebben, maar dat er eerst een goed gesprek moet komen lijkt me absoluut noodzakelijk. Weet je wat,” zei hij tegen Thijs ”Jij hebt z’n 06 en vraag maar wanneer hij hier wil komen om afspraken te maken. Dan kunnen we gelijk zien hoe serieus die Erik het meent”. Thijs had het nummer al ingedrukt en z’n smartphone op luidspreker gezet. “Erik Brouwers, Adonis” klonk een energieke stem uit de luidspreker. “Hoi Erik hier met Thijs” “Haai lekkertje van me hoe is het? Heb je nieuws?” “Ja dat heb ik! Je staat op de luidspreker en alles wat je zegt wordt meegeluisterd door Arjan en Marc.” “Nou, goed dat je het zegt, maar dat ik jou een lekkertje vind mogen ze rustig weten en als ze heel eerlijk zijn dan zullen ze dat beamen”. “Dat doen we” zei Arjan “maar we zijn hier met z’n drieën aan het overleggen over jouw aanbod voor een stageplek voor Thijs op de Adonis en wat daar voor geregeld moet worden. Daarover zouden we graag met jou overleggen maar de vraag is wanneer kan dat, want je kunt natuurlijk niet zomaar van boord stappen”. “Nou dat kan inderdaad niet altijd, maar nu wel. Ik ben hier niet leeggekomen en ik heb de auto aan de wal, het is nog vroeg in de avond, dus zeg maar waar je me wil hebben”. Dit aanbod verraste de toehoorders wel maar het was wel een antwoord dat vertrouwen gaf en daarom reageerde Marc gelijk door hem uit te nodigen om direct maar naar Zwijndrecht te komen en kennis te komen maken” En zo kon het gebeuren dat ruim een uur later de zoemer van de hoofdingang klingelde, en even later een keurig aangeklede Erik met een grote bos rode rozen in z’n arm het penthouse betrad, waarvan Thijs de deur al wagenwijd open hield om zijn “Adonis” op te vangen.

De aanblik van deze eerste bos bloemen ooit die speciaal voor hem was uitgezocht en gekocht ontroerde hem dermate dat hij met tranen in z’n ogen Erik omhelsde. Het duurde dan ook even voor de beide heren naar de woonkamer gingen en Thijs, met de rozen in z’n arm een een grijns van oor tot oor, Erik voorstelde aan Arjan, Marc en Luc. De hand van Marc werd door Erik een enkel moment langer vastgehouden dan nodig, en met een door de anderen niet opgemerkt gebaartje wist hij Marc te attenderen op het feit dat Erik bij deze ontmoeting wel correct gekleed was. Marc begreep het en met een knipoog en een brede glimlach gaf hij terug dat hij het begrepen had. “Hij heeft wel humor” was de gedachte die bij Marc opkwam. Er volgde een goed en zakelijk gesprek en allengs kwamen Arjan, Marc en Luc tot de vaststelling dat er met Erik niks mis was en dat dit voor Thijs wel eens de meest belangrijke ontmoeting uit zijn leven kon zijn. Toen alles zo’n beetje besproken was en het gesprek over koetjes en kalfjes ging vroeg Marc ineens aan Erik: “Jôh heb jij wel eens vanaf een dakterras in Zwijndrecht een blik op Dordrecht bij avond geworpen?” “Nee kan dat dan?” was het antwoord. “Ik denk dat Thijs jou dat graag eens wil tonen” . Nog voor hij dat gezegd had stond Thijs al naast z’n stoel, trok Erik mee en verdween de kamer uit naar het terras. Toen Luc hem nariep: “Je weet waar de handdoeken liggen!” draaide Thijs zich nog even om en stak triomfantelijk z’n duim omhoog. “Waarom heb je daar handdoeken bij nodig” vroeg Arjan met een verbaasd gezicht.
“ Omdat de jacuzzi die daar staat op temperatuur is, en Thijs daar heel graag gebruik van maakt!”