Monica Leeft Weer Op - 5

Monica werd de volgende ochtend laat, maar uitgerust wakker. Ze had diep geslapen. Ze stond op en liep naar de keuken. Eerst een kop koffie. Aan de keukentafel kwamen haar gedachten weer op gang. Wie is toch die Frans? Ze vond hem heel aardig, heel hoffelijk ook. Goed, eigenaar van Club Blanco, maar verder? En dan Marcel en Jolanda. Een stel? Hij zei het en zij noemde hem toch duidelijk ‘mijn Marcel.’ Marcel heeft twee keer met haar gevreeën. De tweede keer moedigde Jolanda hem zelfs aan. En ze had haar ook met Frans bezig gezien. Ineens voelde ze weer Jolanda’s lippen op de hare. Het had haar niet afgestoten, integendeel, ze vond het opwindend. En dat terwijl ze nog nooit iets met een vrouw had gehad. Merkwaardig. Nog meer vragen gingen door haar hoofd. Hoe wisten ze waar ze woonde. Hoe wist Frans van Mandy? Vragen, vragen, vragen. Ze zuchtte, maar, en dat was het aller- allerbelangrijkste, de sex was geweldig. Ze had nooit gedacht dat ze zichzelf zo kon geven!

“Goeie morgen, mama!” Monica schrok op uit haar gedachten.
“Mandy? Ben je thuis?”
“Zoals je ziet! Nou, vertel, hoe was het gisterenavond?”
Terwijl Mandy ook koffie maakte, vertelde Monica over de party. “Iedereen was netjes gekleed, iedereen was aardig.” Ze vertelde maar niet over de jaloerse vrouwen.
Mandy ging tegenover haar zitten. “En na de party? Wat gebeurde er toen?” Ze keek haar moeder lief aan.
“Nou…eh….toen was ik nog even met Marcel.”
“En toen, mama, vertel nou, hebben jullie gevreeën? En zijn jullie nou een stel?”
Monica moest bijna lachen om de nieuwsgierigheid van haar dochter. “Ja Mandy, we hebben gevreeën, maar of we nou ook een stel zijn, dat weet ik niet.”
Zachtjes vroeg Mandy: “Was het fijn, mama, om na zo’n lange tijd weer sex te hebben?”
“Heet dat tegenwoordig zo? Sex hebben! Ja Mandy, het was fijn, geweldig fijn zelfs.”
Mandy knikte. Moeder en dochter zaten even stil bij elkaar. Ze dronken hun koffie.

Toen zei Mandy: “Mama, ik moet je iets vertellen.” Monica keek op.
“Mama, ik heb sinds drie weken een vriend. Hij heet Anton. Ik ken hem al veel langer, want hij hoort bij onze vriendengroep, maar nu..ja, nu hebben we samen iets. Hij is mijn boyfriend.”
“Echt waar Mandy? Wat leuk voor je,” reageerde Monica positief. En ze vond het ook echt leuk voor haar dochter. “Maar…. maar waarom vertel je me dat nu pas?”
Mandy keek haar moeder aan. “Wil je dat echt weten?”
“Ja, dat wil ik echt weten.”
“Ach mama, ik heb gezien hoe je je de laatste weken gedroeg. Je ging uit, je kleedde je anders. Ik wist dat je op zoek was. Het lag er duimendik bovenop. Ik wilde niet dat je jaloers op mij zou worden. Daarom heb ik maar niks gezegd. Maar nu jij ook een vriend hebt misschien, en nu jij ook sex gehad hebt, nu ligt het anders.”
“Ach kind toch! Het ontroerde Monica. Ze stond op en liep om de tafel naar haar dochter. Ze knuffelde haar zoals alleen een moeder dat kan. Toen ging ze weer zitten. “Nou vertel!”
“Ja, wat wil je weten? Okee. Hij heet dus Anton en is 22 jaar. Dit jaar afgestudeerd. Zijn ouders zijn gescheiden, maar al lang geleden. Anton was toen nog heel jong. Hij groeide op bij zijn moeder en later woonde hij bij zijn vader. Sinds een paar maanden woont hij op zichzelf.”
“Heb je zijn ouders al ontmoet?”
“Zijn moeder niet. Zij woont in Frankrijk. Volgens Anton heeft ze een nieuwe vriend. Maar zijn vader heb ik al wel ontmoet. Twee keer zelfs. Een aardige, wat oudere man. Heel vriendelijk en heel zorgzaam voor Anton.”
Monica knikte. “Wat doet zijn vader?”
“Volgens Anton doet-ie van alles. Weet je dat hij eigenaar van een club is? Club Blanco! Ken jij die club?”
Er ging een schok door Monica heen. Het kostte moeite, maar ze slaagde erin haar gezicht in de plooi te houden.
“Ik heb van Club Blanco gehoord, maar ik ken de club verder niet.”
“Nee, dat dacht ik wel. Het is een disco. Je kunt er dansen en drinken natuurlijk. We zijn er al een paar keer geweest.”
“Heb je Antons vader daar ontmoet?”
“Nee, we hebben hem thuis ontmoet”
“Oh, waar woont-ie?”
“Je kent toch wel dat luxe appartementen complex aan de Burgermeester van Dijklaan? Nou, hij woont in een van die appartementen. Het is daar echt luxe, mama.”
Het tolde in Monica’s hoofd. Dit kon bijna geen toeval zijn! Ze stond op. Ze moest nog een kop koffie. “Jij ook, Mandy?” Maar Mandy bedankte.
Terwijl ze de koffie klaar maakte, haalde ze een paar keer diep adem. Ze dwong zichzelf tot kalmte. Ze ging weer zitten en vroeg: “Mandy, je zei me dat Antons moeder een nieuwe vriend heeft. En zijn vader? Heeft-ie een nieuwe vriendin?”
“Dat weet ik niet, mama. Weet je trouwens dat ik hem bij z’n voornaam mag noemen? Hij heet Frans en is 62 jaar, maar hij ziet er nog goed uit. En, wat ik al zei, hij is echt aardig!”
“Ik ben heel blij voor je, Mandy, echt!” Lachend voegde ze er aan toe: “Je hebt hem toch niet al te veel over ons verteld, hoop ik.”
“Nee hoor. Ja, over papa natuurlijk, maar ook…..” Ze zweeg even.
“Maar ook….?”
“Nou, dat jij zo aan het veranderen bent. En dat ik dat geweldig vind. En dat jij een beetje aan het zoeken bent. Dat is toch zo, mama? Maar verder niks persoonlijks hoor.”
“Dan is het goed. Tjonge, wat een bekentenissen allemaal. Maar wel allemaal geweldig fijn nieuws.” Mandy stond op. “Ik ga me klaar maken. Ik ga met Anton naar de stad. We eten daar wel wat. Vanavond ben ik thuis.” Ze liep naar haar moeder. Een knuffel, een kus, zoals alleen een dochter dat kan.”

Even later was Monica weer alleen. Zij was met Frans uit geweest en haar dochter ging met zijn zoon! Toeval? Ze geloofde er niets van, maar op een aantal vragen had ze wel antwoord gekregen. Dat van zijn huis, snapte ze niet. Of was de bungalow niet van hem?

Het gesprek met haar dochter hield haar de hele dag bezig. Het verontrustte haar niet. Nee, ze mocht Frans ook graag en Anton zou ze nog wel leren kennen. Ze was blij het te weten, maar er bleven nog genoeg vragen over. Wie weet kon ze deze informatie ooit nog wel eens in haar voordeel gebruiken!
In de dagen er na probeerde Monica nog meer van haar dochter te weten te komen, maar het werd haar al snel duidelijk dat Mandy verder niets meer wist. Van Frans hoorde ze niets, noch van Marcel, noch van Jolanda. Dat vond ze jammer. Met plezier dacht ze geregeld terug aan de twee verrukkelijke sex avonden. ‘s Avonds in bed beleefde ze ze opnieuw. Ze wilde hen weer zien. Ze wilde opnieuw sex hebben. Sex met hen was zo totaal anders als vroeger met haar man. Dit was avontuurlijk, spannend, opwindend, maar vooral geil. Ze bevredigde zichzelf, maar het voelde nu anders dan anders. Ze wilde gewoon iets nieuws met hen beleven. Ze had gewoon behoefte aan sex! Maar het bleef stil! Maar liefst 5 dagen hoorde ze niets van hen, terwijl haar onderdrukte sexuele verlangen groeide.

Toen werd er aangebeld. Monica opende en er stond een bezorger van bloemen. Ze nam de bloemen aan en liep de kamer in. Er zat een kaartje bij: Monica, ik wil je vanavond zien. Kom naar Café Billard om 9 uur. Frans, Typisch Frans: geen vraag, geen vriendelijke uitnodiging, gewoon een opdracht. Ze wist waar het café was: in een volkswijk aan de andere kant van de stad. Geen sjieke tent, maar gewoon een bar waar vooral mannen hun biertje drinken en verder moet je niet zeuren. Alleen, waarom daar? Monica vond het absoluut niet passen bij Frans. Die hield van luxe en mooie kleding, maar goed, hij wilde het. Hij zal wel iets van plan zijn en die gedachte alleen al deed haar tintelen. Ze moest zich er wel op kleden en vooral niet opvallen. Dit keer werd ze ook niet opgehaald. Het leek Monica het beste om een taxi te nemen. Wel, zo veilig. Mandy was niet thuis. Ze was weer eens bij Anton. Monica tekste haar: Mama gaat vanavond uit. Ik weet niet hoe laat ik thuis ben. Mandy tekste terug: Veel plezier. Liefs.

Om 9 uur bracht een taxi Monica naar het café. Het was inderdaad gewoon een café. Rode gordijnen voor de ramen. Een bar, een biljart, een paar tafeltjes. Er hingen een paar mannen aan de bar met een biertje voor hun neus. Ze keken naar de TV waar een voetbalwedstrijd bezig was. Monica, in trui en spijkerbroek, liep naar de bar. De barman, gekleed in een wit overhemd met opgerolde mouwen was bezig glazen te spoelen. “Ik heb hier om 9 uur een afspraak,” zei Monica.
“Ben jij Monica?”
Ze knikte.
“Frans is er nog niet. Hij vroeg me of je wilde wachten. Als je naar achteren loopt, daar zit je wat gemakkelijker. Wil je iets drinken?”
Ze bestelde wat fris en met een glas en het flesje liep ze verder het café in. Helemaal achterin stond een oude bank met twee gemakkelijke stoelen. Oud, maar schoon. Monica koos de stoel uit die buiten het gezichtsveld stond van de mannen. Nu moest ze wachten. Maar wachten duurt lang, vooral als je je opgewonden voelt. En dat was Monica: opgewonden! Ze was in een sexuele stemming. En dat kwam omdat ze wel vermoedde dat als Frans straks kwam er iets opwindends stond te gebeuren. Maar het werd later en later en nog steeds geen Frans! Ze stond op en wenkte de barman. Ze bestelde nog maar een drankje.

Er kwam er een man aangelopen. Hij keek even naar Monica en groette haar vriendelijk. Hij nam plaats op de bank schuin tegenover haar. Monica bekeek hem onopvallend. Hij zag er goed uit, vond ze. Nee, niet alleen goed, sexy! Met zijn gedeeltelijk geopende overhemd, zijn regelmatige gelaatstrekken, zijn stevige lichaam. Lekkere vent, dacht ze. De barman kwam aangelopen: voor haar hetzelfde, voor hem een biertje. Hij hief zijn glas naar haar op, een glimlach om zijn lippen. Monica glimlachte terug, maar keek daarna snel de andere kant op. Toch hield ze hem in de gaten. Ze zag vanuit haar ooghoeken hoe de man lekker onderuit ging zitten, zijn benen iets van elkaar. Ze voelde dat hij ook naar haar keek. Monica keek maar weer eens op haar mobiel. Niets! Ze keek naar de man, maar als hij terugkeek, wendde ze haar blik af. Wat een lekkere vent, dacht ze weer. Hij deed iets met haar. Natuurlijk, ze was al opgewonden, maar deze man wond haar nog meer op. Doe normaal, zei ze tegen zichzelf. Frans komt zo!

Maar Frans kwam niet. De barman kwam en vertelde Monica dat Frans echt niet kon komen. Het speet hem, maar morgen zou hij contact met haar opnemen. Nu kon Monica opstaan en weggaan, maar ze deed het niet. De man tegenover haar op de bank boeide haar. Hij keek haar nu openlijk aan. Ze wist het. Af en toe ging haar blik naar hem toe. Ze zag zijn glimlach, maar keek weer snel de andere kant op. Eventjes maar, want haar ogen zochten hem toch weer op. Stoorde zijn kijken haar? Juist niet! Integendeel! Het was een soort kat en muis spelletje. Het boeide haar en de opwinding nam verder toe. Ze voelde lekkere spanning in haar buik. Toen zag ze hoe de man zijn hand op zijn kruis legde en zichzelf langzaam streelde. Ordinair? Ja verschrikkelijk ordinair. Dat hoort niet, dat doe je niet, maar hij deed het. En Monica keek toe. Dat hoort ook niet, maar ze deed het wel. Haar blik werd als een magneet getrokken naar die wrijvende hand. Haar onderbuik gevoelens namen toe. Ze herinnerde zich maar al te goed die twee jonge mannen die naast haar stonden. Speelden die mannen ook niet met zichzelf? En vond ze het niet enorm erotisch? Onbewust streek ze over haar eigen buik. Steeds opener keek ze toe. Zijn blik was nu voortdurend op haar gevestigd. Een moment liet hij los. Hij boog zich voorover en pakte zijn glas. Hij dronk terwijl hij Monica aankeek. Maar Monica keek op dat moment bewust weer de andere kant op. De kat en de muis. De man leunde weer achterover. Toen deed hij iets waar Monica spontaan nat van werd. Hij stopte zijn hand in zijn broek. Ze zag onder de stof van zijn broek zijn hand bewegen. Monica’s fantasie begon te werken: trekt hij zich af? Heeft-ie een harde pik? Ze had steeds meer moeite om haar blik af te wenden. Aan Frans dacht ze niet meer. Aan hem dacht ze. Aan de sexy man met zijn harde pik.

Ineens stond hij op. Hij strekte zijn hand naar Monica uit. “Ga je mee?”
Monica stond op. Geen enkele aarzeling. Geen enkele rationale gedachte. Opstaan, meegaan! Ze deed het gewoon. Ze wist wat er ging komen. Sex met een onbekende man. De kat had de muis!
Hij trok haar mee naar een deur en opende die. Hij bracht haar naar een slaapkamer en deed de lichten aan. Toen draaide hij Monica om en trok haar tegen zich aan. Zijn handen op haar kont. Ze waren even groot en toen de man haar tegen zich aantrok, voelde Monica zijn stijve pik tegen haar kutje. Mmm, dacht ze. Met zachte hand liet hij Monica op het bed plaats nemen. “Ga op je rug liggen en leun op je ellebogen.” Monica deed het en keek naar de man. Ze zag dat hij langzaam de knoopjes van zijn overhemd losmaakte en het uittrok. Ze zag zijn gespierde torso. Wat een man, dacht ze. Toen maakte hij zijn broek los en schopte die uit. Hij stond, met zijn handen op z’n heupen in slip voor haar. Monica’s ogen dwaalden over dat mannelijke lichaam. Ze zag zijn pik afgetekend in zijn slip. Ze werd opnieuw geil. Haar kutje werd druipend nat, ze wist het en ze vond het heerlijk.
“Doe je broek uit.”
Graag, had ze willen zeggen, maar zei het toch maar niet. Ze deed het snel en ging weer liggen op het bed, zoals hij wide.
“Open je benen.”
Ze gehoorzaamde. Ze zag de man tussen haar benen kijken. “Je slipje is nat,” zei hij simpel.
Lekker toch, schoot het door haar heen, maar ze zei opnieuw niets. Daar lag ze. Half naakt. Ze had nog wel gewoon haar trui aan. Toen boog de man zich voorover en trok zonder iets te zeggen haar slipje uit. Nu spreidde hij haar benen zelf. Hij ging weer staan en zag haar voor zich liggen: van boven gekleed, van onderen bloot! De man zette zijn handen weer op zijn heupen en wachtte een kort moment. De spanning nam toe. Monica voelde haar hart sneller kloppen. Toen trok hij zijn slip uit en schopte die achteloos opzij. Eindelijk zag Monica dan zijn pik: dik, hard en gespierd. Hij stapte tot bij het bed en trok Monica overeind. Toen legde hij haar hand op zijn pik. Een vreemde sensatie kwam over haar. Ineens besefte ze dat ze hier half naakt de stijve pik van een volslagen onbekende vasthield. Ze bewoog haar hand op en neer. Het voelde voor hem klaarblijkelijk niet prettig aan, want hij zei: “Maak je hand nat!”
Ze keek vragend naar hem op.
“Spuug in je hand en trek me af.”
Monica deed wat hij vroeg, maar al snel spuugde ze wat meer op haar hand. Toen ging het aftrekken van hem veel gemakkelijker. Ze herhaalde het spugen een paar keer. Af en toe keek Monica omhoog en zag hem kijken. Ze voelde zijn pik nog harder worden en als ze hem net onder het topje streelde, reageerde hij met een schokje. Dat is zijn gevoelige plekje dus, dacht ze. Ze vond het geil om hem af te trekken. Niet pijpen, alleen maar aftrekken. Zijn pik werd nog harder. Ineens pakte hij haar hand en spuugde erop. Zijn speeksel. Het maakte Monica niet meer uit. Ze werd er alleen maar geiler van.

Toen was het genoeg voor hem. Hij duwde Monica achterover en ging op zijn knieën voor haar zitten. Hij drukte zijn mond op haar kutje en zoog haar sap naar binnen. Hij zoog hard op haar klitje, Stil blijven liggen lukte Monica niet meer door zijn harde manier van beffen. De impulsen waren heftig! Ze wist dat ze zo klaar ging komen. Maar hij wist het ook! Hij ging op zijn rug naast haar liggen en trok Monica op zich. Haar kutje op zijn harde pik, maar dat was maar even. Hij spreidde zijn benen, waardoor ook Monica’s benen zich spreidden. Toen duwde hij zich met een machtige stoot diep in haar. Met zijn handen op haar kont stootte hij zijn pik in haar in een hoog tempo. Het werd Monica al snel te veel en met een kreet kwam ze klaar. Dat belette hem niet te stoppen. Hij ging onvermoeibaar door totdat….totdat…. Monica voelde hoe hij haar bij haar heupen optilde en van hem af trok. Ze zag nog net stralen sperma uit zijn pik komen en op zijn buik belanden.
Ze bleef tegen hem aanliggen. Een tweede ronde kwam niet. Toen stond hij op: “Ik moet gaan.”
“Hoe heet je eigenlijk,” vroeg ze.
“Hoe ik heet? Ach, what’s in a name?"
Hij raapte zijn kleren op en verliet de kamer. Ook Monica stond op. Dat was lekker, dacht ze. Maar ze voelde zich alleen. Alleen in een kleine slaapkamer. Waarom was Frans nou niet gekomen? Niks mis met deze man, maar toch….!
Toen ze opnieuw bij de bar kwam om af te rekenen, vertelde de barman haar dat er al betaald was. “Bovendien,” voegde hij era an toe, “staat er buiten een taxi op je wachten en die is ook al betaald!”

De volgende morgen belde Frans. Hij verontschuldigde zich. Het was hem echt niet gelukt haar te ontmoeten “Ben je nu boos?”
“Nee hoor, ik begrijp het wel.”
“En heb je het zonder mij toch nog een beetje gezellig gehad?”
Ja, hoe moest ze daar nu op antwoorden? Hem zeggen dat ze met een volslagen vreemde geneukt had? Ze antwoordde: “Ach ja, het was gezellig, maar ik vond het toch echt jammer dat jij er niet was.” Het leek haar een taktisch antwoord.
Toen zei Frans: “Goed, dan heeft Erik zijn werk goed gedaan! Ik bel je vanavond!”
Monica hoorde de klik en weg was hij.

Wat? Verbluft keek ze naar de telefoon. Erik? Frans wist daaar van? Had hij het soms zo geregeld? Wat gebeurde er toch allemaal met haar? Nieuwe vragen.Eén ding werd haar wel duidelijk: alles, letterlijk alles draaide om Frans. Ze moest toch echt heel gauw met hem praten!