Na twee jaar was het weer zo ver: familiereünie met zijn schoonfamilie. Jan kon met iedereen in die grote familie overweg, zolang het maar niet te vaak was (en 1 keer per 2 jaar was ongeveer de limiet). Iedereen, behalve zijn schoonzus Martha en haar man Thomas. Martha was een ontzettend irritant wijf. Ze dacht dat ze alles beter wist en haar man was net zo. Heel vermoeiend! De koning en koningin van het ongevraagde advies. Brrrr.

Bovendien was Martha nou niet bepaald een schoonheid, wat nog iets had kunnen compenseren voor Jan. Hij kreeg al hoofdpijn toen hij voor de volgende reünie een uitnodiging kreeg via whataspp. En dan ook nog ergens in Zuid-Limburg, of all places! Kut! Waarom had het noodlot hem met Esther laten trouwen? Want nu had hij haar familie erbij gekregen.

Zijn eigen vrouw Esther was gelukkig qua uiterlijk het tegenovergestelde van Martha. Anders was hij nooit met haar getrouwd. Hij begreep niet dat die twee zussen ooit uit dezelfde kut op aarde waren geperst. Afijn, vraag niet hoe het kan, geniet ervan. Hij was niet met Martha getrouwd. Het was trouwens zo, dat de reünie ook steeds iets actiefs had, dit keer was er een kanotochtje georganiseerd. Dan zaten we ten minste niet de hele zondag binnen op elkaars lip.

Probleem was alleen dat iedereen op die dag meestal flink ging drinken en dat dat niet zo handig was als je een kano moest besturen. Wel iets om rekening mee te houden dus. Eerst de kanotocht (gelukkig door een ondiep riviertje) en dan flink zuipen. Alhoewel, na het frustrerende samenzijn – want het was niet mogelijk je te verstoppen voor Martha en Thomas – moesten ze ook nog helemaal met de auto naar huis. Meer dan honderd kilometer. Zo nuchter mogelijk.

Bijna iedereen was er op die bewuste zondag, want op wegblijven stond de doodstraf in zijn schoonfamilie. De kanotocht was aan het begin van de middag, en Martha en Thomas wisten natuurlijk weer het best hoe je een kano moest besturen. En iedereen kreeg advies en tips. Want ze wisten alles beter, die twee. Of het nu over zonnenpanelen ging of over kano's.

Er werden eerst lootjes getrokken wie bij wie in een tweepersoons kano moest en Jan trok … Martha. Ook dat nog! Dat maakte niet alleen zijn kano extra zwaar, maar nu zat hij een tijdlang met dat irritante wijf opgezadeld! Maar ja, protesteren had geen zin. Hij wilde het niet als een persoonlijke kwestie laten overkomen, en zo zou zijn schoonfamilie het zien als hij onder Martha uit probeerde te komen.

Jan ging voorzichtig in de hem toegewezen kano zitten en opeens plofte Martha in het vaartuig. Ze sloegen bijna om. Na een paar minuten onhandig peddelen botsten wat kano's op een smal stukje in de rivier op elkaar en er vielen wat kano's om. Gelukkig was het er ondiep en niemand hoefde voor zijn leven te vrezen. Esthers kano was ook omgeslagen en Jan zag dat ze alleen drijfnat was en anderen hielp weer in hun kano te komen. Hij manoeuvreerde zijn kano door de gevarenzone en Martha en hij lagen nu ineens op kop.

We hadden flink wat snelheid en zouden gaan winnen, toen Martha zei: 'Ga eens even naar de kant, Jan, want ik moet ontzettend pissen. Ik heb al weer te veel gedronken, merk ik.' Jan had geen zin in discussies, wilde ook niet dat ze in de kano ging pissen, of een poging deed in haar water te pissen, dus hij greep wat rietstengels vast, waardoor de kano afremde en hij legde daarna het vaartuig stil.

Martha stapte met haar forse lijf onhandig op de wal en de kano sloeg bijna om. Ze plofte voorover in het lange gras en hij keek onder haar rok tegen een donkerrode reuzenslip en haar enorme billen aan. Het leek wel alsof haar schaamlippen eruit puilden. Smakelijk was anders, volgens Jan. En menig ander man. Tenzij je kickte op dit soort zwaargewichten.

'Kom even mee om te zorgen dat niemand me ziet als ik pis, wil je!' Het klonk als een bevel. 'Laat je pis nou maar snel lopen daar, er komt nog niemand aan. Ik houd de rivier wel in de gaten', zei Jan knorrig. 'Nee, ik kan niet hier pissen, want die anderen komen er zo aan', reageerde ze. 'Loop even met me mee, alsjeblief!' Jan had opnieuw geen zin in discussies met Martha, dus stapte hij uit de kano, trok hem op de kant en liep achter Martha aan.

Die ging enkele meters verderop, achter een grote struik, met haar gezicht naar Jan op haar hurken zitten en trok haar rok omhoog, Al snel zag hij een donkergele straal ontsnappen, moest uitkijken dat hij niet geraakt werd en keek recht in haar enorme gleuf. Dat had iets super geils, misschien juist omdat ze zo onaantrekkelijk was. Spontaan deed Jan zijn gulp open en zei: 'Ik moet opeens ook erg pissen. Ik wil tegen je kut aan pissen!'

Martha was nog druk bezig met het legen van haar eigen blaas en had nauwelijks in de gaten wat er voor haar neus gebeurde. Jan mikte recht op haar, met alle frustratie die hij in zich had, en liet ook een flinke straal ontsnappen, die haar natte kut overspoelde. Daar kwamen net de laatste druppels van haar eigen pis uit, maar die zag je niet meer.

Martha keek vol bewondering naar de pik waar die straal pis uit kwam en zei: 'Ooow, wat een lekkere jongen!'. Terwijl hij nog niet eens stijf was. 'Mijn zus heeft me wel eens verklapt wat een lekkere pik jij hebt, Jan. Ze heeft ook verteld hoe groot hij wordt in opgewonden toestand en daar kan mijn eigen Thomas niet aan tippen!' Jan vroeg zich af waarom zijn vrouw tegen haar zus reclame ging maken over de omvang van zijn apparaat. Maar het wond hem ook wel op en hij voelde zijn pik zelfs tijdens het pissen groeien.