Max En Jos - 23

Al met al werd het een gezellige avond, de kinderen hebben al ons frisdrank opgemaakt en de drank voorraad van de volwassenen was ook al behoorlijk aan het slinken.
Ik tikte met mijn vork tegen mijn bierflesje om de aandacht te vragen toen iedereen stil was nam ik het woord en zei “deze middag is een uitzondering, wij ik bedoel dus Jos en Ik kunnen natuurlijk niet iedere keer jullie hongerige monden vullen, dus als jullie de volgende keer weer willen Barbecueën graag jullie eigen vlees en drank meenemen de BBQ staat natuurlijk wel tot jullie beschikking net als de koelkast voor het vlees en de drank dus graag zelf zorgen ten slotte zijn we nog steeds student maar vandaag is het als het waren de opening van ons privé zwembad en ten ere van Wouter” dat was mijn zegje lachte ik.

“Mooi gesproken, wij snappen wat jullie bedoelen en wij zullen met ons alle er zorg voor dragen dat we de volgende keer zelf voor ons eten en drinken zullen zorgen. Het is al mooi dat ze bij mooi weer hier kunnen zwemmen en van de koelkast en BBQ gebruik mogen maken” zei Gerda.
Gerda kreeg een staande ovatie net als Max ook, Jos en ik kregen van de ouders een hand en ieder bedankte ons voor de gastvrijheid, ook de kinderen sloten zich hierbij aan.
“Maar wat de BBQ aangaat, die mag enkel door of onder toezicht van een volwassene worden gebruikt dit natuurlijk om ongelukken te voorkomen” vertelde Jos nog even vlug erbij.
Toen alles was opgeruimd liet ik het zwembad leeg lopen, we keken terug op weer een mooie warme en gezellige dag. De volgende morgen stonden ze al om tien uur voor de poort te wachten dat wij die zouden openen, het was een leven van jewelste iedereen sprak en riep door elkaar heen het was zelfs zo luid dat de wijkagent hoogte kwam nemen wat er gaande was. Claus was als eerste wakker en had trouwens ook de opdracht om verse broodjes te halen voor ons ontbijt op de galerij hoorde hij echter het gekrakeel al en haastte zich snel naar de herrie.
Daar spraak hij de wijkagent aan en zei “schijnbaar ligt er hier een vergissing voor de hand, zij zouden namelijk pas om elf uur hier moeten zijn om het zwembad te zuiveren, ik heb gelukkig de sleutel van de poort en zij weten wat er gedaan moet worden dus zal ik maar snel de poort opengooien” lacht hij.
Zo gauw hij de poort open had gedaan snelde de kinderen naar binnen en voor de ogen van de agent begonnen ze hun kleren uit te doen en in mum van tijd stond de hele bende in hun blootje.
De agent bekeek het even rustig en zei tegen Claus “dus toch, mijn zoontje vertelde gisteravond dat er hier mensen kwamen wonen die hun zwembad voor de jeugd beschikbaar stelde bij extreme hitte maar dat wel alles in hun nakie moest gebeuren. Ik dacht natuurlijk dat het weer een of andere gekke droom was geweest van hem, maar als ik het zo bekijk heeft hij de waarheid verteld”.
“Ja Max en Jos vinden het goed maar ze bestaan er op dat er volwassenen zijn die toezicht houden dat er geen rare dingen zullen en of kunnen gebeuren” legt hij de wijkagent uit.
“Dat is natuurlijk het laatste wat ze willen, men hoor de laatste tijd zo veel rare en gekke dingen en daarom willen ze gewoon een toeziende oog hebben. Dus bij deze vraag ik U vriendelijk om even toezicht te houden, een van de vrijwilligers echtpaar zal er zo zijn maar ik moet nu snel verder naar de bakker doei tot later en bedankt alvast” gelijk verdween Claus lachend, nog voordat de agent ook maar een weerwoord had kunnen geven.
Claus rende als een gek naar de warme bakker en kocht er de nodige broodjes en croissants voor de hongerige mede bewoners. Thuis komende lag nog iedereen op een oor verder te slapen, met uitzondering van Remco die stond al in zijn blote kont koffie en thee te zetten en ondertussen dekte hij de tafel netjes en zette er een vaasje met kunstbloemen bij (er die trouwens als echt uitzagen) Claus liep voorzichtig het balkon op omdat hij de jongens niet wilde wakker maken en keek even bij Inn op het balkon daar keek hij meteen in de lachende ogen van haar “goedemorgen fluisterde hij kom je zo ook ontbijten ik heb namelijk ook voor jou verse broodjes meegenomen”.
“O ja, lekker als mijn sigaret op is kom ik er aan en breng jullie geleende badjassen weer terug”.
“Badjassen? Je bedoeld natuurlijk badjas”.
“Nee Claus, weet je niet meer dat je zusje José er ook een had meegenomen en die heeft ze laten liggen bij het inpakken van haar koffertje”.
“O ja, er is ook zoveel gebeurt de laatste dagen, het was als het ware een complete gekkenhuis maar ik ga kijken of ik Remco nog ergens mee kan helpen jij heb de sleutel dus kan jij je zelf binnen laten” lacht hij.
Terug in de keuken wordt hij aangesproken door Remco die vraagt “goh Claus, heb jij het zo koud dat jij je kleren nog steeds aan hebt”?
Snel kleed Claus zich uit en vraagt ondertussen “zeg Remco als wij straks helemaal op ons zelf zijn en ik naar de bakker ga, maak jij dan ook steeds in je blootje alles klaar voor ons ontbijtje”?
Remco kijkt hem bedenkelijk aan en zegt dan met een glimlach van oor tot oor “als U meester Claus dat van mij verlangt dan zal ik aan U wens voldoen, maar dan wel tegen een kleine beloning meester”.
“Wat zal die beloning dan wel niet wezen”?
“Dat U mij helpt bij het afruimen en daarna extra lief voor mij zult zijn en me neemt hoe ik het altijd graag heb” daarbij kijkt hij gespeeld verlegen naar de grond.
“Wat is hier aan de hand, zijn jullie een toneelstuk aan het in studeren? Jullie hebben nog een maand vakantie hoor” zegt Jos nog half slapend.
“Ja, als jullie nu niet snel stoppen dan zet ik jullie aan de schandpalen en wel zoals gij er nu bij loopt” zeg ik er achteraan want ook ik was wakker geworden en had alles gehoord.
“O meester Max, bent U dan in het bezit van twee schandpalen”? gaat Claus verder met het spel.
“Nee nu nog niet, maar timmerman Rafael kan alles maken en ik zal hem gelijk opdracht geven om dat te maken wanneer hij tijd heeft. Jullie weten toch wel het verschil tussen beiden”?
“??? Nou eigenlijk niet meester” stamelde Remco die toch wel ondertussen met een stijve zat.
“Dat is heel simpel de paal daar wordt je geknield of gebukt aan vast gemaakt, de blok echter daar wordt je zittend aan vast gemaakt, dus voor straf wordt de botum zittend vast gemaakt en de top wordt gebukt vast gemaakt”.
“Wat heeft dat voor zin meester”?
“Ben jij nu zo dom? de top wil niet geneukt worden en de botum juist wel bij de laatste kan niemand bij zijn gat komen en de botum kan door iedereen die langs komt genomen worden zacht of extra hard”.
“Wat een mooi thema zo net voor het ontbijt, maar het klonk best wel interessant” lacht Inn die opeens in de deuropening staat.
Onder het ontbijt verteld Claus dat hij de poort bij het zwembad al open heeft gemaakt en dat er politie toezicht werd gehouden.
Jos keek Claus verbaasd aan en vroeg “hoe komt dat zo plotseling, dat zelfs de politie toezicht houdt”?
In geuren en kleuren vertelde Claus zijn verhaal en iedereen moest erom lachen.
“Dus als ik het goed begrijp zit nu die arme wijkagent met de buurtjeugd opgescheept”? vraagt Max grinnikend.
“Ja, dus laten we maar snel ontbijten zodat die arme agent weer terug naar zijn plicht kan gaan” lacht Inn.
Remco kwam met een pan met gebakken eieren aanzetten en Claus ontfermde zich over de gekookte eieren. Na het ontbijt en natuurlijk het afruimen gingen we gelijk polshoogte nemen in de tuin en bij het zwembad.
Daar aangekomen troffen we de hopeloze agent aan die de hele boel in de gaten aan het houden was, de hele beurtjeugd liep in hun natuurlijke kleding rond en hadden geen draadje meer om hun lijf.
Toen de wijkagent ons zag slaakte hij een zucht van opluchting en kwam meteen op ons afgelopen en begroete ons met een handdruk en zei “ik moet nu snel weg en mijn gewone taken opnemen, maar wij twee spreken elkaar nog wel eens” en wees daar bij naar Claus.
Claus keek naar de grond en prevelde iets van “nou als dat moet dan moet het maar”.
Hierop geeft de wijkagent een ferme klap op de schouder van Claus en loopt lachend weg met de woorden “maak je maar geen zorgen jongen, het komt allemaal goed maar de volgende keer zet je me niet zo voor het blok hé ik help jullie graag maar niet op deze manier”.
Opgelucht kijkt hij naar de wijkagent en zegt “sorry ik had haast, als ik niet op tijd terug was geweest had ik straf gekregen van mijn vriend Remco en soms kan hij erg streng zijn zeker als we alleen zijn, niet dat ik dat erg vindt hoor” glimlacht hij naar de wijkagent en geeft hem een boks.
Toen de wijkagent weg was begon Max gelijk met de opdrachten te verdelen, want het luisterde toch best wel goed om alles volgens de regels schoon te krijgen. De wand en bodem tegels werden goed schoon geborsteld en vervolgen mooi afgenomen zodat alle zeepresten waren verdwenen en langzaam liep het bad weer vol. Ondertussen waren Rafael en Jos bezig met de sauna om die klaar te krijgen en ook de tuin werd verder onderhanden genomen. Een paar sterkere jongens waren bezig met het voorbereiden van het tegelpad voor Wouters rolstoel, zodat hij ook moeiteloos bij het zwembad kon komen, wanneer er even geen hulpje in de beurt was.
Rond een uur of vijf was het zwembadwater weer op peil en zei Albert “de ijzersterke mannen en vrouwen kunnen nu een ijskoude duik nemen in het schone zwembad als ze daar de moed voor hebben maar niet gelijk stiekem een plasje doen hoor”?
Iedereen keek elkaar aan, wie was de eerste moedige die een duik durfde te nemen maar niemand had de moed dus zei Max “de eerste moedige krijgt een mok warme chocomel met flink veel slagroom erop”.
Jos en Albert keken elkaar aan en wisten wat ze van plan waren want onze Max stond wel erg dicht bij het zwembad, met hun tweeën namen ze een aanloop om Max in het water te duwen maar juist op het goede moment stapt Max opzij en de twee vliegen zelf in het ijskoude water, dit natuurlijk onder een luidgejuich van alle andere aanwezigen. Op het moment dat ze rillend uit het water kwamen zagen we alle dat hun piemels zo gekrompen waren dat hun pinkjes groter waren dan de piemels.
“Was het koud”? vraag ik lachend want dat kon ik me echt niet verknijpen.
“Oeps dat was een foutje van mijn kant, want meteen werd ik door de complete beurtjeugd alsnog in het water gegooid. Gevolgd door natuurlijk de vraag is het koud Max”.
Ondertussen hadden ze niet in de gaten dat Jos en Albert een dik touw in hun handen hadden en deze strak trokken en gelijk naar voren liepen en met een luiden plons vielen ze stuk voor stuk in het zwembad, wat natuurlijk een gekrijs gaf van een jewelste. Gelukkig had Inn dat alles zien aankomen en had een flinke ketel met chocomel warm gemaakt en er stonden ettelijke bussen slagroom klaar. Gerda en Inn schudde de mokken vol en spoten de slagroom erop, uiteraard werd er ruim gebruik van gemaakt ook door Max, Jos en Albert zelfs Rafael maakte er gebruik van ofschoon hij niet nat was geworden.
“Dat is niet eerlijk, Rafael is niet eens nat geworden en krijgt toch als beloning een mok chocomel met zelf extra slagroom” opperde Wouter met een glimlachje.
“Joh daar heb je gelijk in, dus jongens doe daar eens iets aan vergeet niet dat het een verzoek is van Wouter”? roept Jos naar de kinderen.
Gelijk komen die in actie en beginnen aan Rafael te trekken en te duwen, met veel moeite lukte het ze ook nog om Rafael in het water te krijgen met het gevolg dat ook Wouter meegesleurd werd en eveneens in het koude water terecht kwam wat overigens niet de bedoeling was. Proestend kwam hij boven water en werd gelijk door Rafael uit het water geduwd, op de rand van het bad werd hij verder geholpen door zijn vriendjes. Tommy en Joshua begonnen hem meteen droog te wrijven met een zachte badhanddoek en hij kwam dan ook gelijk weer wat op temperatuur.
“Wie was het die zei dat het water koud is? nou die heeft niet gelogen kijk maar, meteen slaat hij de badhanddoek weg en gaat met zijn duim en wijsvinger naar zijn piemeltje en geeft zo de grote aan van zijn piemeltje niet veel groter meer was dan een iets of wat grotere garnaaltje”.
Met hun alle stonden ze rondom Wouter en hielden het niet meer van het lachen, zelfs de moeder van Wouter stond er bij te lachen samen met de meisje van het groepje kinderen. Nadat ieder hun chocomel op hadden namen de meeste afscheid en gingen naar huis.
“He, he vergeet niet om jullie aan te kleden, anders komt de wijkagent weer in actie” riep Albert.
“Max hoelang duurt het eigenlijk voordat het water weer op de juiste warmte is”? wilde Joshua en Tommy weten.
“Nou we trekken dadelijk het afdichtzeil eroverheen en dan zal het morgen middag wel weer op de juiste temperatuur zijn”.
“Dus als we morgenmiddag de tuin zover klaar hebben kunnen we weer badderen”?
“Ja jongens, maar nu fijn ieder naar jullie huis gaan want wij moeten ook nog voor het eten zorgen”.
Met een grote lach op zijn gezicht zegt Joshua “ik blijf het weekend bij Tommy logeren, ik ben benieuwd hoe dat zal zijn”?
“Och het zal een beetje bloot zijn, maar dat wend vanzelf wel” zegt Tommy heel droog.
Ze namen opnieuw afscheid en met een groet tot morgen verdwenen ze uiteindelijk ook.
Toen de poort dicht was en iedereen naar huis was zeiden we bijna in koor “eindelijk rust in de tent”
“ herstel in de tuin zullen jullie bedoelen” verbeterde Inn ons.
“Ja daar heb je gelijk in, maar wat zullen we vanavond eens eten niet weer Pizza of patat hoor”.
Wat dachten de heren van een avondje “Grieks” stelde Inn voor”?
“Grieks”? reageerde we verwonderd.
“Ja er is een maand geleden drie straten verderop een nieuwe Grieks restaurant geopend, en die daar hebben gegeten waren zover ik weet er erg enthousiast over en het is veel voor weinig geld”.
“Oké, laten we dat dan ook maar eens uitproberen, wij hebben toch ook nog een beetje vakantie nietwaar”?
“Ja schat, nu jij daar over begint wilde jij nog ergens heen gaan”?
“Ik dacht aan een weekje ‘Elsendorp’ kunnen we gelijk een beetje informeren over de kosten van ons huwelijk en zien we gelijk onze ouders weer eens een paar dagen langer en Corsica heb ik voor dit jaar afgezegd maar ons vast huisje is wel al gereserveerd voor het volgen jaar”.
“Oké goed idee, als wij dan dat weekje weg zijn kunnen er genoeg mensen oppassen in de tuin”.
“Ja daar zorgen Albert, Gerda, Rafael en ik wel voor ik neem aan dat jullie twee ook meegaan of blijven jullie hier om jullie woning in orde te brengen” kijkt Inn naar Claus en Remco.
“Ik denk dat Remco zijn neus thuis ook wel weer eens wil laten zien, mijn ouders zijn al vaak hier geweest in onze vakantie en van de andere kant is er nog veel te doen voordat de school weer gaat beginnen”.
“Ja daar moeten we nog eerst eens een nachtje over slapen” knikte Remco.
“Mhm maar dan moeten jullie wel echt slapen hé en niet de hele nacht liggen te flikvlooien met elkaar” grinnikte Jos.
“Hoort wie dat zegt” geeft Remco hem meteen commentaar terug.
“Tja, wij weten wat we gaan doen de volgende week maandag vertrekken we naar huis, mits het thuis uitkomt dat wij een weekje naar het chalet gaan op ‘Elsendorp’ maar dat zal toch wel goed komen” lacht Jos opnieuw naar die twee jongens.
Wij hadden ons alle weer gekleed en Rafael had ondertussen ook nog het afdekzeil over het zwembad getrokken.
“Hoorde ik dat juist goed dat jullie twee volgende week er een weekje tussenuit gaan”?
“Ja dat was wel de bedoeling, wij moeten nog het een en ander regelen voor ons voorgenomen huwelijk, jij komt hier toch verder wel klaar hoop ik”?
“O ja hoor, dat is geen probleem maar sinds kort heb ik weer wat contact met mijn zus en nu wilde ik vragen of ik haar naar hier een paar dagen mag uitnodigen”?
“Maar natuurlijk, als jullie je hier kunnen reden voor een paar dagen, had maar wat eerder gezegd dan hadden we haar ook kunnen leren kennen ze is altijd welkom”.
“Maar hoe gaat het dan met ons, stel dat wij hier blijven kunnen we dan toch gewoon blijven zwemmen”? vraagt Claus een beetje bezorgd.
“Natuurlijk kan dat, jullie moeten weten Anne-Marie is nog veel vrijer dan ik zij heeft me geleerd om uit de kleren te gaan. haar toenmalige vriend was van huis uit al naturist en zo ben ik dat ook geworden” lacht hij.
Ondertussen zijn wij al aangekomen bij het Grieks restaurant van buiten zag het er prachtig uit je waande je bijna in Griekenland zo mooi was het terras opgemaakt. wij namen plaats op het terras om wat te drinken, gelijk kwam er iemand van de bediening met een dienblad met een bakje nootjes en zes glazen Ouzo.
“Sorry dat moet een vergissing zijn wij hebben nog niets besteld” zegt Inn.
“Nee, dat is gebruikelijke bij ons zo begroeten wij onze nieuwe gasten altijd, voor de mensen die niet van het sterke drankje houden hebben we er een karaf met koel water bij gedaan om het wat aan te lengen. Willen jullie ook bij ons eten of enkel een terrasje pikken dat is geen probleem hoor alles kan niets moet en hij reikt ons de menukaarten aan, kijkt U rustig ik kom later wel terug voor
de bestelling op te nemen”.
Toen we weer onderons waren vroeg Inn “is dat drankje zo sterk dat er mensen zijn de er water bij doen”?
“Nou ik weet het niet zeker maar in de slijterij staat dat Ouzo altijd tussen de 30 en 40 % alcohol is, dus wel even voorzichtig een nipje nemen” lacht Rafael en geeft ons een knipoogje.
“Ja dat heb ik ook wel eens gehoord, en als ze het zelf maken / brouwen kan het nog sterker zijn, maar de Grieken zeggen wel altijd dat het overal goed voor is het is echt een wondermiddeltje dus” wist Jos aan te vullen.
Het eten bleek inderdaad voortreffelijk te zijn, echte grote porties en om de vingers erbij af te likken nadat we de rekening hadden gevraagd kregen we als afzakkertje nog zo’n heerlik glas Ouzo. Remco bedankte zich echter want het was niet zo zijn smaak, er bleef dus een glaasje op het dienblad staan.
De ober keek even snel rond en nam het glas in de hand en zei zoiets als “Jasos” en stootte met ons aan meteen zette hij het glaasje weer terug en keek opnieuw rond of niemand van de bazen het had gezien. Achteraf vertelde hij dat hij niet onder werktijd mocht drinken, maar aangezien hij vandaag veel last had van eten wat steeds opstootte was het geen drank maar een soort medicijn en gaf ons gelijk een knipoogje en legde zijn vinger op zijn lippen.
“Ja, ja het is ten slotte overal goed voor, volgens de Grieken” lachte Rafael.
“Ah, meneer is een kenner merk ik”.
“Zeker als het om drank gaat of nee dit was een medicijn toch”? zegt Remco met een licht kleurtje.
Ik rekende af met de ober en zei “mag ik vragen wat het alcoholpercentage is van deze Ouzo, klopt het dat het tussen de 30 en 40 % is”?
“Die U hier koopt wel, maar deze brouwt mijn Chef zelf dus niet verder vertellen want die van hier zit tegen de 55 of misschien wel 60 % aan”.
“Dus als wij eens echte Ouzo nodig hebben moeten we hier zijn, of verkoopt je Chef die niet aan gasten”?
“Alleen via de achter deur, of hoe zeggen ze hier ook wel eens onder de toonbank door”?
Wij namen afscheid van hem en we bedankte ons voor het heerlijke eten en de goede service “wij komen zeker nog eens terug, we zullen zeker reclame voor jullie mooie zaak maken”.
Hij drukte me een visitekaartje in de hand van de zaak en zegt “je weet nooit wanneer jullie eens medicijn nodig zullen hebben” en opnieuw geeft hij me een knipoogje.
Gezellig kwebbelend liepen we met een volle buik naar huis, Inn liep gelijk door naar haar eigen woning. Claus, Remco en Rafael gingen naar het appartement en Jos en Ik sliepen voor het eerst in onze nieuwe het begon al aardig op ons nieuw stekje te lijken, de nieuwe slaapkamer zouden ze morgen komen plaatsen dus sliepen we gewoon op een matras op de grond.
“Het lijkt net op kamperen” lachte Jos.
“Dan gaan we er ook voor, dus uit de kleren Jos ik ga vast liggen en kijk toe hoe jij je kleren uit trekt dat is veel mooier dan de beste film op de TV” zeg ik met een geil glimlachje op me gezicht.
Ik had me namelijk al uitgekleed toen Jos nog even een plasje ging doen, ik lag al uitgestrekt op het matras toe te kijken Jos maakte er een ware striptease show van. Dit liet mij maar vooral kleine Max helemaal niet koud, de kleine richtte zich helemaal op en schroomde zich niet om zijn kopje uit te steken.
Jos kwam iets te dicht bij me en ik kon hem gemakkelijk onderuit trekken door zijn benen te grijpen “ja, ik heb je, en het komend uur laat ik je niet meer los” lach ik.
Jos greep me bij mijn heupen en stopte meteen mijn pik in zijn mond en begon mijn pik meteen te pijpen, tussen het kreunen door fluister ik “haaa, wat doe jij dat goed maar niet te lang hoor ik wil kleine Max zo nog even in de garage zetten”.
“Maar dan moet je me eerst even rimmen hoor, of heb jij het glijmiddel al hier in de kast liggen”?
“Nee niet in de kast, ik heb het hier onder mijn hoofdkussen liggen direct onder hand bereik”.
Jos ging nog even door met het pijpen en zei toen “ik ben er klaar voor zet de kleine Max maar mooi in de garage”.
Dit liet ik me geen twee keer zeggen want zoals al eerder gezegd liet Jos zich niet graag neuken, maar hij wist ook wat de beloning zou zijn. Nadat ik klaar was met hem mocht hij zich uitleven op mijn hol en de rest van mijn lichaam, hij wist dat hij met mij mocht doen wat hij wilde buiten poep en plasseks was ik overal voor in.
“Let op Jos daar komt de kleine de garage binnen” ik had zijn hol al voorbewerkt met glijmiddel en drukte langzaam mijn pik in de garage van hem.
Ik voelde hoe mijn pik de kringspier van Jos passeerde, stukje bij beetje gleed mijn pik bij hem naar binnen toen ik er helemaal in zat liet ik hem pas wennen en wachtte op zijn goedkeuring.
“Ja Max, neem me helemaal maar wel rustig hé lompe beer die jij bent, de vorige keer ging het ook mis en werd jij te ruw voor mijn arm holletje”.
Hierop begon ik hem langzaam te neuken en liet de kleine Max een paar keer extra helemaal uit Jos zijn garage glijden om hem dan vervolgens weer helemaal naar binnen te duwen.
Lang ging ik dat niet volhouden, ik voelde al meteen mijn soldatjes op gang komen en niet veel later spoot ik Jos zijn hol met een harde kreun vol. Uitgeput lagen we naast elkaar bij te komen maar Jos was er weer snel bovenop en liep naar de kast met speeltjes, daar begon hij van alles uit te kramen. Ik zag hoe hij hand en enkel banden pakte vervolgens kwam er een flinke dildo uit en gevolgd door speciale kaarsen het laatste was een leer zweepje. maar bij het zien van de kaarsen kwam mijn klein alweer in opstand, die wist al wat er komen ging. Jos pakte het glijmiddel weg en legde die terug in de kast en pakte daarvoor een stoort kunststoffen vloerkleed uit de kast en legde die helemaal uit op de grond ( dat deden we altijd uit voorzorg ) want je wist maar nooit waar het spul terecht kon komen. Jos had al alles van te voren in zijn hoofd uitgewerkt wat hij van plan was om met mij te gaan doen, bij de eerst volgende keer en dat was dus nu.