Max En Jos - 26

“Hoezo nog niet”?
“Als je er aan toe bent kun je nog van alles kopen, sexy ondergoed kan je via Internet kopen en ook leuke speeltjes”.
“Leuke speeltjes, wat moet ik daaronder verstaan”?
“Nou ik weet dat Max een speciale kaars heeft gekocht waar de was niet van doorbrand en je dus geen brandwonden krijgt, ook heeft hij enkele handboeien gekocht waar hij handen en enkels mee kan vastbinden en hij heeft ook meerdere zweepjes gekocht”.
“Hoe weet jij dat allemaal, mij heb je er niets van verteld stiekemerd”? zegt Remco verbaasd.

“Dat klopt lieverd, het zou ook een verrassing moeten zijn wat de kaars aangaat dan want daar heb ik er eentje van gekregen, de rest heb ik toevallig gezien toen ik de juiste doos wilde over huizen naar de nieuwe woning van hun en daarbij de bodem open viel en alles op de grond viel”.
“Ho even, die kaars wilde jij op mij gaan uitproberen Claus”?
“Ja natuurlijk lieverd, maar wel nadat ik eerst even met jou overlegd had en natuurlijk het eerst op mij zelf uitgeprobeerd had. Dat hadden ze ook van mij geëist, maar dat was overvloedig want zoiets zou ik vanzelfsprekend vanuit me zelf hebben gedaan”.
Twan beluistert wat we allemaal tegen elkaar vertellen en zit te giechelen, als ik dat merk zeg ik “Ja Twan, je moet altijd met je vriendje overleggen want jullie moeten het wel beiden leuk en geil vinden, anders is de liefde snel voorbij zeker als jullie elkaar tot iets dwingen wat de ander niet leuk vindt”.
“Claus heeft gelijk Twan, wij houden ook wel van rollenspelentjes maar wel na overleg en het moet niet te erg worden, wij spreken altijd een stop woord af wanneer de andere het niet meer leuk vindt geeft hij zo aan dat de andere moet stoppen”.
“Er word dan ook meteen gestopt en het spel is uit, door extra lief te zijn voor elkaar bieden we ons excuus aan en vrijen er verder lekker op los” zegt Remco.
“Maar vertel eens heb je al een vriendje op het oog”?
Twan kijkt ons om beurten aan en stamelt dan met een rood aanlopend hoofd “Ja eigenlijk wel, het is Mario een jongen uit mijn klas, maar ik weet niet of hij op jongens valt en ik weet ook niet hoe ik er achter kan komen of dat zo is”?
“Waar woont Mario, is dat ver van jullie vandaan. Zou dat het geval dan zou jij hem kunnen vragen of hij je op een zaterdag zou willen helpen met huiswerk waar jij problemen mee hebt en hij juist goed in is of omgekeerd natuurlijk”.
“Jee dat is een vet plan van jou, hij woont op een boerderij in een dorpje wat een uur fietsen is
van ons vandaan maar ik zou niet weten hoe kan ik hem dan kan verleiden”?
“Is dat een echte boerderij met vee en landbouw, of is het een omgebouwde boerderij tot een woonhuis”?
“Nee het is een echt boerenbedrijf, met onze klas zijn we eens uitgenodigd op de boerderij om er een werkstuk van te maken hoe wij naar zo’n bedrijf keken. Dit was natuurlijk op verzoek van onze leraar en na overleg met de Directeur van onze school”.
“Beschrijf eens hoe de boerderij er uitzag, zo krijgen wij ook een beeld ervan”.
“Nou ja, het was een boerderij met veel grond eromheen, dat werd een beetje als tuin gehouden er liepen kippen, eenden rond en er stond ook een bok op die aan een lange ketting vast zat zodat hij niet weg kon lopen”.
“Heb jij toevallig een trekkerstentje”?
“Ja eentje voor drie personen, wij nemen die altijd mee als we op vakantie gaan maar die is al wat ouder”.
“Stel hem voor dat als jij daarheen gaat die tent meeneemt om uit te proberen of die nog water dicht is, maar tevens zeg je erbij dat je de tent weer droog moet inpakken en dus een of twee nachtjes daar moet blijven slapen”.
“Ja en, dan heb ik hem nog niet in mijn tent dus daar schiet ik niets mee op of hoe zie ik dat”?
“Hé denk eens na Twan, of moeten we je alles voorkauwen? Jij doet alsof jij het wel eng vind om zo alleen achteraf op het erf te moeten slapen, je vraagt hem dan of hij niet met jou samen de tent wil uitproberen”.
Ja valt Remco mij in de reden en zegt “in de tent doe je dan net of jij je pyjama bent vergeten omdat je thuis altijd naakt slaapt en eigenlijk helemaal geen pyjama hebt en vraagt of hij dat erg vindt”?
“Hé Remco, dat is de manier hoe jij mij bloot heb gekregen enkel dat was bij een logeerpartijtje bij mij thuis na mijn verjaardagsfeestje en ji bleef slapen” knipoog ik naar hem.
“Juist en je weet wat er van is gekomen, wij zijn nog steeds samen en gelukkig door het vergeten van mijn pyjama”.
Twan kijk ons niet snappend aan en hij begreep er ook werkelijk niets van.
“Ik zie het al je begrijpt er niets van, kijk Remco vertelde dat hij eigenlijk geen pyjama had omdat hij thuis altijd naakt sliep en er niets heerlijkers was dan om bloot te slapen (wat ook zo is maar dat is mijn mening) Hij stelde voor om samen bloot te gaan slapen na veel heen en weer gepraat ging ik akkoord en we gingen samen naakt onder de lakens want voor dekens was het veel te warm”.
“Ja zeker omdat jij ook nog eens op de zolder sliep die enkel door een vlizotrap bereikbaar was en die wij naar boven moesten trekken om de rest geen last te bezorgen, voor het nachtelijke plasje hadden we een emmer op de zolder staan, wij waren er dus zeker van dat wij ongestoord waren”.
“Eenmaal in bed begon je mij te verleiden, je kwam steeds dichter bij me liggen en opeens voelde ik je arm over mijn heup. Ik dacht dat Remco al sliep maar dat was niet zo, zijn hand gleed steeds verder richting mijn penis. Nog steeds denkende dat hij dat in zijn slaap deed heb ik zijn arm voorzichtig terug gelegd naast zijn lichaam maar nog geen minuut later lag hij weer over mijn heup en hij ging verder tot hij mijn piemel in zijn hand had en die natuurlijk stijf werd”.
“En toen, toen hij merkte dat kleine Claus alsmaar stijver werd ging hij verder en begon hij mij af te trekken”.
“Claus ga jij maar verder, jij was er ten slotte bij”.
“Oké Twan, ik liet hem dus zijn gang gaan, hij begon met mijn piemel te spelen tot hij helemaal stijf stond. Ik kwam er achter dat hij niet sliep toen hij mijn nek en schouders begon te kussen. Hij draaide me op mijn rug en begon aan mijn tepels te likken en te zuigen, hier werd ik helemaal geil van en als hij dan mijn piemel in zijn mond nam dacht ik dat ik in de zevendehemel was want ik had al lang een oogje op hem wat heet één oogje beiden ogen waren op Remco gericht en ik had hier al jaren van gedroomd”.
“Dus als ik het goed begrijp moet ik ongeveer het zelfde doen als Remco toen bij jou deed”?
“Juist Twan, wie weet gaat Mario wel meteen akkoord omdat hij thuis ook altijd naakt slaapt en is opgelucht dat hij geen knellende onderbroekje moet aanhouden”.
Wij praatte nog een tijdje door over van alles en nog wat, opeens ging de deur open en stond Twan zijn vader in de deuropening.
“En Twan, hebben de jongens je kunnen helpen, ben je nu wat zekerder van je geaardheid”?
“Ja Pa, ik weet het nu voor honderd procent zeker dat ik op jongens val, zo U trouwens eens met mij mee willen gaan naar een sexshop om wat spulletjes te kopen” flapt hij er meteen achteraan.
“Mhm, tja kijk daar vraag je me wat jongen, als ik eerlijk ben heb ik zelfs nog nooit de moed gehad om zo’n winkel binnen te gaan ook niet toen ik nog jonger was en je Mama nog niet kende” bekent hij met een flink rood hoofd aan zijn zoontje.
Remco en ik lagen zowat dubbel van het lachen, dat maakte dat Herman nog rooier werd als hij al was.
“Sorry dat we zo moeten lachen, maar U zoon had dit al voorspeld dat U dat niet zomaar een twee drie zo doen of durven” liet ik hem weten toen ik weer kon praten.
“Maar troost U, mijn vader heeft dat ook niet gedaan hoor hij stuurde me naar zijn broer die ook homo is en die ging wel gelijk mee. Mijn Oom stond altijd klaar voor mij als ik vragen of verzoekjes had, hij en zijn vriend gingen dan altijd mee met mij” zei ik tegen hem.
“Ja dat klopt, want op mijn vader hoefde ik ook al niet te rekenen” bevestigt Remco
“Later zijn mijn ouders gescheiden en toen hoefde ik al helemaal niet meer op hem te tellen, hij liet me links liggen toen hij hoorde dat ik homo was en had het te druk met zijn nieuwe vlam wat zijn dochter had kunnen zijn als haar moeder maar op het juiste moment ja had gezegd” zei hij nog.
“Maar Claus of Remco hebben al verteld dat als ik het netjes zo vragen en jullie het goed vinden dat Max, Jos of zelfs beiden wel met mij mee zouden gaan. En Remco en claus nemen me eens mee naar zo’n club waar jongere homo’s, lesbische en transgenders elkaar treffen onder toezicht van een begeleider of hoe heet zo iemand jongens”?
“Ja hou het maar bij een begeleider of toezicht houder, de juiste naam daar breek ik mijn tong altijd over. Misschien heeft U wel eens gehoord over het COC en hun clubgebouw”.
“Ja Claus, daar heb ik al enkele ritjes vanaf gehad, omdat het meestal wat laat werd voor de jongeren. Je weet maar nooit wat er om de volgende hoek op hun staat te wachten” en kijkt daarbij naar Twan.
Die keek zijn vader vragend aan en snapte niet wat zijn Pa daarmee bedoelde.
“Dat is waar, er lopen genoeg gekken rond die er op uit zijn om ons soort mensen in elkaar te rammen en daarom worden er vanuit het COC altijd taxi’s aangeboden die zelfs door de gemeente of de stad worden betaald” maar daar vertellen we je nog wel meer over als je weer eens bij ons op bezoek komt of zelf logeren met Mario, meteen sla ik mijn hand voor mijn mond want ik had wat te veel gezegd.
“Remco, wat doe je nauw, Pa weet nog niets van Mario en ik weet zelfs niet of hij wat van me wil weten zo pril is dat nog”.
“Sorry Twan, we waren zo ijverig in het gesprek nat het er uit was voor ik er erg in had”.
“Twan jongen, als het nog zo onzeker is tussen jullie dan vertel je me het maar als het zeker is. Ik weet dat jij niet in zeven sloten tegelijk springt dus laat ik je de vrije hand, ik weet ook zeker dat je het met Claus en Remco overlegt en daarna vertel je het ons maar eerst Ma en Mij en daarna krijgt Vera het pas te horen. Dus doe maar rustig aan en maak je nu maar klaar voor de thuisreis want Vera ligt al half te slapen op de bank binnen”.
“Sorry Twan, ik meen het echt maar jij was zo enthousiast aan het vertellen dat ik me liet mee slepen, gelukkig heb jij een heel verstandige vader” lach ik en geef hem een knipoogje.
“Is al goed Remco, ik wist het wel maar nu weet ik het zeker dat ik begrijpende ouders heb. En ik kom graag eens logeren met of zonder Mario, want jullie kunnen me nog zoveel leren over de mannenliefde of eerst over de jongens liefde”.
Twan staat op en loopt naar zijn Pa hij omarmt hem en geeft hem een dikke knuffel en zegt bedankt Pa voor de vele hulp die U mij biet om me te ontwikkelen.
“Hou op jongen, dadelijk zie je jou vader voor het eerst huilen in je leven. De hoofdzaak is voor ons dat je gelukkig word en verder is alles maar bijzaak”.
“Maar Pa ik heb U toch al eens zien huilen toen Opa begraven werd”?
“Ja mafkees, maar dat was wat anders ik ga dadelijk nog huilen door de emoties die jij bij mij oproept. Hij geeft hem een tikje op zijn billen en zegt kom klaar maken voor vertrek”.
Met zijn vieren liepen we terug naar het terras en merkte dat het al flink donker was geworden.
“Zo, zo het was schijnbaar een luisterrijke middag met de jongens onder elkaar” zei Karin toen we op het terras plaats namen.
“Ja Mam, ik weet het nu zeker dat ik Gay ben en de jongens hebben me hun hulp aangeboden”.
“Poeh zeg nu maar gewoon dat jij homo bent, dat klinkt beter als Gay maar je blijft toch mijn lieve broer hoor” was het antwoord wat Vera hem gaf.
“Wat wist jij dan dat ik twijfelde of ik nu wel of niet homo was”? vraagt Twan haar verwonderd.
“Hé Twan, ik ben wel jonger dan jij maar volgens mij wist ik het eerder dan je zelf dat je wel degelijk een homo bent” lachte ze en stak speels haar tong uit naar haar broer.
“Hoe dat zo, kon je dat dan aan mij zien”?
“Zo op zicht niet, maar hoe jij naar de jongens keek op het naaktstrand en rood werd als er een jongen was die je aansprak, dan was het voor mij wel duidelijk genoeg” glundert ze giechelend naar Twan.
“ja schijnbaar heeft je zusje een zesdezintuig voor zoiets, zij was het ook die met ons over jou begon te praten en ons er op attendeerde dat jij mogelijk homo bent” glimlacht Karin.
“Maar daar hebben wij je Ouders nooit een punt van gemaakt, jij bleef onze zoon hoe dan ook wel vonden we dat je er zelf mee moest komen en daarom hebben we je er nooit opaangesproken wij lieten je de tijd. Wel vond ik het niet zo leuk dat jij eerst met je moeder over deze gevoelens sprak, niet dat ik echt kwaad was hoor maar ik ben toch geen boeman of zo”? lacht Herman.
“Nee Pap zeker niet, maar het was Mam die me eens betrapte toen ik met mijn .…. aan het spelen was”.
“Hé Twan, noem het beestje maar gewoon bij zijn naam hoor en zeg pikje, piemeltje of plassertje, ik ben potverdomme geen klein kindje meer hoor”.
“Nee zeker niet Vera, maar het blijft gewoon moeilijk om het beestje een naam te geven waar jij bij bent”.
“Als dat zo is dan noem ik je in het vervolg wel pikje of lulletje of wil je liever homo genoemd worden want Flikker is een scheldwoord en dat wil ik niet gebruiken” lacht Vera luidop.
Met een rood hoofd zegt hij “hou het maar gewoon op Twan lieverdje, ik wil er nog niet echt vooruitkomen tegenover de anderen”.
“Nee, nee ga maar eerst op jacht naar Mario, of denk je dat ik dat niet in de gaten had. trouwens volgens mij ziet hij je wel zitten zoals hij altijd naar je kijkt in de pauzes op school”.
“Nou ja zeg, het moet niet gekker worden Vera ik word bijna bang voor jou vanmiddag heb ik het notabenen pas tegen Claus en Remco verteld en jij weet het al” grinnikt Twan naar zijn zusje.
“Tja Twan, dan zou ik maar voortaan liever zijn tegen mij anders zou het wel eens kunnen zijn dat ik de namen Karel, Ferdie, Richard en vooral de lekkerste van de school Kasper ga noemen daar is iedereen gek op zelfs verschillende jongens van mijn klas”.
“Wat jij bedoeld dat die allemaal homo zijn”?
“Nee gekkie, dat zijn de jongens waar jij altijd naar zit te staren onder de pauze” ik ben niet blind hoor lacht Vera.
“Kom laten we nu maar eens naar huis gaan, het is al weer laat geworden en als het goed is moet jij morgen weer werken Herman”.
“Dat klopt maar jij ook lieverd en jij heb een dubbele taak de komende anderhalve maand, want zo lang duurt die vakantie nog van onze blagen sorry onze kinderen bedoel ik natuurlijk”.
Nadat weer iedereen netjes gekleed was bedankte ze zich allemaal voor het lekkere eten en de hulp voor Twan. Claus en Twan wisselde hun gegevens uit zo hadden ze het mailadres, telefoon en natuurlijk ook het huisadres van elkaar.
“Denk eraan wij staan zo goed als altijd klaar voor je Twan en wat de shop aangaat proberen wij dat te regelen met Max en Jos” grinnikte Max.
“O ja, laat ons zeker even weten of ons plan geslaagd is wat Mario aangaat” gooide Remco tot slot nog er achteraan.
“Ik maak er dadelijk nog werk van via een mail, want voor de telefoon is het al te laat geworden de dorpsjeugd gaat gewoonlijk op tijd naar bed omdat ze meestal moeten meehelpen op de boerderij”.
“Wat hebben jullie nog meer in de loop van de avond bekokstoofd”? wilde Herman weten.
“Straks Pap als we thuis zijn vertel ik meer, eerst moet mijn o zo lieve zusje in bed zijn. Zij hoeft niet meteen alles te weten ook al is ze nog zo lief, maar het blijft een vrouwelijk wezen en die staan er bekent om dat ze snel hun mond voorbij praten. Ik wil niet zo ver gaan om te zeggen dat ze graag roddelen als wij echte mannen uit beeld zijn”.
Gelijk kreeg hij een tik tegen zijn hoofd van Vera en nog voordat ze in de auto zaten had hij ook een tikje van zijn Ma te pakken.
Hij keek lachend over zijn schouder en roept “jongens mag ik blijven logeren wat thuis heb ik even geen leven meer”.
“Stil maar jochie, de stoere sterke grote beer zal jou wel beschermen” glimlacht Herman.
Wij konden het niet meer helemaal volgen wat er verder werd verteld, maar aan de reactie van Karin konden we er wil uit opmaken dat ze Herman een standje gaf en Vera bijstond. Wij stonden aan de deur en zwaaide ze uit, we hadden wel op tijd even een handdoek om onze middels geslagen maar zo gauw de deur dicht was waren die ook alweer verdwenen. Buiten op het terras namen we nog een afzakkertje, voordat we gingen opruimen. Karin had nog aangeboden om te helpen met Vera maar dat wilde wij niet hebben we hadden ten slotte een vaatwasser voor de vaat.
Op Max zijn Handy kwam een uurtje later een bedankje van Herman binnen via een WhatsApp met de tekst “bedankt jongens voor de fijne avond en vooral voor de hulp wat Twan heeft gekregen”.
“Sorry Herman, voor de hulp moet je bij Claus en Remco zijn want die hebben ons het werk uit handen genomen. Niet alleen soort zoekt soort maar ook leeftijdsgenoten doen dat, ze zitten naast me en kijken wat ik schrijf en nadat ik je schrijf dat die twee dat graag hebben gedaan knikken ze volmondig van ja dus je bericht is al aangekomen”.
Remco neemt de Handy over en schrijft “Meneer Claus en ik hebben dit echt graag gedaan en Twan is altijd welkom als we ten minste thuis zijn, als we later samen naar het COC gaan kan hij en hopelijk samen met Mario graag een nachtje blijven logeren we hebben een logeerkamer voor hem / hun”.
“Mooi jongen, ik zal het door geven aan Twan en o ja laat alsjeblief dat Meneer weg ja! wij zijn vanaf nu gewoon Karin en Herman voor jullie beiden”.
“Wij zullen het proberen maar niet boos worden als er soms toch nog een Meneer tussen sluipt dit licht aan onze opvoeding” stuurt hij terug met een lachebekje als icoon er achteraan.
“Nee dat zit wel goed, ik vind het mooi als de jeugd in het begin nog netjes met tweewoorden spreekt en pas nadat de (oudere) het heeft toegestaan op Je en Jij overgaan dat is een teken van een goede opvoeding”.
“0ké U heeft gelijk, maar Claus en Ik gaan nu naar huis wij verwachten eigen lijk nog een mailtje van U zoontje. ik geef nu Max zijn Handy terug, misschien hebben jullie nog wat te bespreken en als het over ons gaat horen we dat wel van Max nog een fijne avond”.
“Jullie ook jongens een fijne avond”.
“Gaan jullie echt”?
“Ja Max, er valt toch niets meer te eten, dus kunnen we net zo goed naar huis gaan” grapt Claus.
“Ja dat hebben we graag, eerst de buik vol stoppen en dan vertrekken, maar het is goed jongens het was een leuke avond en jullie twee hebben ons veel werk uit de handen genomen wat Twan aangaat” zegt Max lachend de volgende keer komen we kijken of Inn jullie al wat heeft geleerd wat koken aangaat.
“Dat is goed Max, maar ik raad jullie aan om nog even te wachten want we moeten nog beginnen met de kook lessen van Inn”.
“Zeg maar als we veilig kunnen komen eten, maar wel een gerecht wat jullie zelf hebben gemaakt en zonder de hulp van Inn”.
“O maar dan kunnen jullie morgenavond al komen, een uitsmijter ken ik nu al prima klaarmaken hé Claus”?
“Zeker te weten, ik heb nog nooit zo een heerlijke uitsmijter gehad zelf mijn moeder zegt dat ze die niet kan evenaren”.
“Oké jongens dat geloof ik graag, maar een uitsmijter is toch geen echt gerecht zoiets is goed als lunch of een tussendoortje, misschien vergis ik me daarin vertel maar eens wat er als bijgerechten bij zitten want een paar sneetjes brood met ei, ham en kaas kan iedereen wel klaar krijgen”.
“Nou dan moet je eens die van Claus proberen, hij krijgt het nog klaar om water te laten aanbakken”.
“Ho, ho wacht eens even, water kan niet aanbakken” verdedigd hij zich.
“Dat bedoel ik nou, jij speelt het wel klaar”grapt Remco.
“Wacht maar tot we thuis zijn dan krijg jij eens billenkoek, in plaats van mij en je gaat met blote voeten naar bedje toe”.
Met elk de arm van de andere om de schouders geslagen te hebben lopen we lachen naar huis toe, na natuurlijk afscheid genomen te hebben en Max en Jos nog eens te hebben bedankt voor de fijne en gezellige avond. Thuis zette Claus gelijk zijn PC aan zodat hij kon warm worden, vervolgens wisten we niet hoe snel we onze warme kleren uit moesten doen. Want zelf een sportbroekje en shirtje was te warm, het appartement was erg benauwd doordat alles dicht was geweest de hele dag door.
Meteen liepen we met een blikje bier naar het balkon en lieten we ons in de stoelen zakken ook Inn was op het balkon en vroeg “hoe is de dag geweest, hebben Max en Jos die jongen kunnen helpen, Twan heette hij toch”?
“Ja dat klopt hij heet Twan, maar Max en Jos hebben hem niet kunnen helpen maar wij twee daar in tegen wel. Hij wilde liever met ons praten i.v.m. de leeftijd wij zijn net 14 en hij is zo goed als 13 Max en Jos echter zijn al 18 en 19 jaar”.
“Ja dat snap ik wel jongens, het lijkt me ook moeilijk om met wildvreemde over je geaardheid te praten zeker als ze ruim 5 of 6 jaar ouder zijn dan je zelf bent, maar ik ben even weg om een roseetje in te schenken” zegt ze tegen ons.
“Mooi dan ga ik toch even mij laptop binnen halen, want om met deze zachte heerlijke avond binnen aan de PC te zitten is toch jammer”of niet dan Claus?
“Dat klopt Remco, op de terug weg kan je gelijk nog een biertje voor ons meenemen dat lukt je toch wel hé”?
Even later is hij terug met zijn laptop en de twee biertjes, hij zet de blikjes op tafel en klapt zijn laptop open op zijn benen om de laptop te laten op te starten.
“Dit zijn wel de laatste twee biertjes hoor lieverd, ik wil straks nog even van mijn vriendjes genieten als we op bed liggen”.
“Hé vriendjes, hoe bedoel je dat Remco”?
“Nou ik wil genieten van kleine Claus en de grote Claus” grinnikt hij.
Als zijn laptop is op gestart zegt hij meteen ping, een nieuw bericht van Twan leest hij.
“Hoi jongens, ik heb al meteen een berichtje gestuurd en ook al antwoord gekregen. Ook al is het nog vakantie wil hij toch samen met mij werken voor het volgend jaar, zijn vader vind het goed dat ik de tent meeneem om uit te proberen en van hem mag ik gerust een hele week blijven logeren.