Een Vaartochtje

De afgelopen zomer was lang en warm. We (dat zijn mijn vrouw Thea en ik zelf, Pieter) hebben dan ook vaak even ons motorbootje gepakt om verkoeling op het water te zoeken. De boot is maar een eenvoudige visvlet, maar we zijn er erg blij mee. Zo ook op deze zaterdagmorgen.

Zachtjes tuffend voeren we over de meren en langs aanlegplaatsen in de natuur. Thea had een bikini aangetrokken en zat in de punt van de boot, lekker van de zon genietend. We kwamen langs een aanlegplaats waar verschillende boten aangemeerd lagen.

Plotseling hoorde ik iemand iets roepen. Ik zag een man en een vrouw op het dek staan van een vrij grote kruiser.

Omdat ik hem niet verstaan had, stopte ik de motor en voer een beetje achteruit.

De man wachtte tot ik bij hen was, lachte en zei: “Je hebt een heel mooi boegbeeld.” Thea schoot in de lach. “Dat ben ik helemaal met je eens” was mijn antwoord. “Daar willen we wel een glaasje mee drinken” zei de man. Thea en ik keken mekaar even aan en ze haalde haar schouders even op als teken van waarom ook niet.

“Dat slaan we in deze hitte niet af” was mijn directe antwoord. We gingen langszij liggen en Thea trok vlug een bloesje aan. Hij hielp ons op zijn boot te stappen.

“Sorry, maar ik handel soms wat impulsief” was zijn verontschuldiging. “Ik ben trouwens Jos en dit is mijn vrouw Jeanette.” Wij stelden ons ook voor en we kregen een stoel aangeboden.

“Wat zal het zijn, iets fris, bier of een wijntje.”

Ik wilde een biertje en Thea een glas witte wijn, evenals Jos en Jeanette.

Na een aarzelend begin van de gesprekken, bleken Jeanette en Jos goed van de tongriem gesneden te zijn. Jeanette stelde voor om wat broodjes klaar te maken en vroeg Thea of ze haar wilde helpen. Ze verdwenen in de kajuit en Jos en ik spraken verder over algemene dingen.

De broodjes kwamen tevoorschijn en werden met smaak verorberd. Het was ondertussen op het heetst van de dag en Jeanette stelde voor om de kajuit in te gaan. “Daar is airco en lekker koel” zei ze.

Zo gezegd, zo gedaan. De ruimte was ruimer dan het van de buitenkant leek en het was er inderdaad koeler dan buiten. Ik nam plaats op een bank achter een tafel en Jeanette ging naast mij zitten. Thea en Jos namen plaats in twee draaikuipjes in een andere hoek.

“Nog een glaasje?”vroeg Jeanette. We wilden allemaal nog wel wat drinken. Ze schonk in en Jos en Thea begonnen een gesprek met z'n tweeën en ik hoorde Thea lachen. Ik kon het niet precies volgen, maar hierdoor was ik wel op Jeanette aangewezen.

Plotseling voelde ik het been van Jeanette tegen mij aan drukken. Ze keek mij daarbij aan en begon te glimlachen. Even was ik wat van mijn stuk gebracht, maar of het nu door de drank kwam, ik begon tegendruk te geven. Jeanette vatte dit blijkbaar op om verder te gaan. Haar hand gleed over mijn bovenbeen. Ik voelde nu duidelijk de sensuele spanning en bracht ook mijn hand op haar been.

Ondertussen keek ik naar de hoek waar Jos en Thea zaten. Jos had Thea's hand vast en we keken elkaar aan. Zij fronste haar gezicht en begon te glimlachen. Ze voelde dat er iets ging gebeuren, maar ze vond het kennelijk wel goed.

Ik voelde een geilheid in mij opkomen en gleed met mijn hand naar de binnenkant van Jeanettes dijen. Ze keek mij aan en plotseling begon ze mij te zoenen. Onze tongen vonden elkaar al zeer gauw. Het hek was nu wel van de dam en ik voelde geen remmingen meer. Ik trok mijn hand terug van haar dij, pakte haar T-shirt beet en trok dit omhoog. Ze deed haar handen omhoog en ik trok het uit. Ze had geen hemdje aan, alleen haar bh.

Nu pakte ze mijn T-shirt en trok deze uit. Ik werkte hier graag aan mee.

Terloops keek ik even naar Thea en Jos.

Beide hadden hun stoeltje omgedraaid en zaten nu met hun ruggen naar ons toe. Jos had zijn arm om de schouder van Thea geslagen en ik zag dat zijn andere hand ergens aan de voorkant van Thea was. Ik vermoedde dat hij aan het friemelen was met de knoopjes van haar bloesje.

Jeanette ging staan en maakte mij duidelijk om haar stil te volgen. In de ruimte er naast stond een bed. Ze begon mijn broek los te maken. Mijn paal was ondertussen al behoorlijk stijf geworden. Ze trok hem naar beneden, tegelijk met mijn onderbroek. Daar stond ik nu, poedelnaakt en met opgeheven lul.

Ik pakte daarop Jeanette beet en begon haar bh los te maken. Hierna was haar korte broek aan de beurt. Ze kroop op het bed en trok mij met zich mee. Ik kon nog net zien, dat Thea's bloesje ook al uit was.

Jeanette ging languit liggen en ik volgde haar voorbeeld. We gingen op onze zij liggen en drukten onze geslachtsdelen tegen elkaar aan. We begonnen te zoenen en al heel gauw vonden onze tongen elkaar. Jeanette ging op haar rug liggen. “Neuk me” was het enige wat ze zei. Ik ging op haar liggen en bracht mijn lid voor haar kutje. Voorzichtig ging ik bij haar naar binnen. Dit moment was voor mij wel een heel bijzonder ogenblik. Daadwerkelijk iemand anders neuken dan je eigen vrouw. “Neuk me hard, niet zo voorzichtig” zei ze. Zij sloeg haar benen om mij heen en ik stootte door. Ik ging nu ook voluit en voelde mijn orgasme al komen. Na een paar heftige stoten spoot ik mijn zaad bij Jeanette naar binnen. “Nog even doorgaan” hijgde ze. Ik voldeed graag aan haar verzoek en na enige ogenblikken kwam zij ook klaar.

Ik hoorde ook heftige geluiden uit de ruimte komen, waar wij begonnen waren maar ik kon niets zien. “Laat ze nog maar even” zei Jeanette en lachte naar mij. Wij lagen naast elkaar, nog steeds uithijgend. Dit was wat je noemt een vluggertje geweest, kort maar heftig. We begonnen elkaar wat te strelen. Toen het ook naast ons rustig werd, stonden we op. Jos en Thea zaten naast elkaar in de stoeltjes, beide nog naakt. “Zo te zien hebben we ons allemaal wel vermaakt” was het commentaar van Thea.

Jeanette schonk nog een wijntje in en voor mij een biertje. Zo zaten we nog wat gezellig naakt met elkaar te praten.

Ondertussen was het laat in de middag geworden. We bedankten Jos en Jeanette hartelijk voor de mooie ontvangst en we besloten om weer naar huis te varen.

Thuis praatten we nog lang na over het gebeurde en de volgende dag zijn we er nog even langs gevaren, maar ze waren verdwenen.