Max En Jos - 32

Albert liep naar de poort en maakte die dicht toen hij weer terug was zei hij tegen hem “ja je moet weten dat deze plek een paradijs is voor de buurtjeugd en zoals je weet loopt men naakt rond in het paradijs” als het ten minste klopt wat in de bijbel staat en de geestelijke ons wijs hebben gemaakt.
“Heb jij er wat op tegen als we ons luchtiger gaan kleden”?
“Nee hoor, het is jullie paradijs dus ga jullie je gang maar, zolang ik maar niet mee moet doen zelf hou ik niet zo van naaktlopen”.
“Ieder zijn ding, jij bent nergens toe verplicht wanneer de wijkjeugd hier is dan lijkt het wel alsof wij aan het naaktstrand zijn. Iedereen loopt hier dan in hun nakie rond zelfs de ouders doen mee”.

“Dus de ouders weten er vanaf dat hun kinderen hier bloot rond lopen en zwemmen? Ik moet er nog aandenken dat mijn Mam mijn twee jaar oudere broer en mij betrapte bij het in ons blootje zwemmen in de grote sloot net buiten het dorpje waar wij woonde”.
“Dus jij hebt het vroeger wel samen met je oudere broer naakt gezwommen”? lacht Albert.
“Ja een keertje maar, ik voel nog de klappen op onze blote billen die we thuis kregen. Onze moeder sleurde ons in onze blote kont naar huis, later kwam een vriendje van ons onze kleren brengen”.
“Was dat dan niet normaal in die tijd bij jullie? bij ons was het de gewoonste zaak van de wereld dat er naakt werd gezwommen”.
“Ja eigenlijk wel, maar daar wilde onze ouders niets van weten of horen, wij kregen als antwoord of eigenlijk meer als tegen vraag als er iemand van de brug springt dan springen jullie toch ook niet van de brug”?
Mijn broer was bij de hand en zei “maar natuurlijk Mam wij zouden dat zeker doen, al was het maar om hem uit het water te halen. Dat leverde hem nog eens een extra pak slaag op zijn blote billen op en kreeg meteen voor de rest van de zomervakantie huisarrest op gelegd”.
“Jullie begrijpen toch dat ik vanaf toen was genezen van het naakt zwemmen, ik was pas tien jaar en mijn broer bijna dertien”.
“Ja dat je toen de schrik te pakken had snappen we wel! maar nu ben jij volwassen en misschien zelf wel Vader, zou jij nu het zelfde reageren bij jou kinderen”?
“Nee zeker niet, dat heb ik ook met mijn vrouw afgesproken wij voeden onze kinderen vrij op ze mogen rond lopen hoe ze zelf willen ook als er vriendjes bij zijn die wel eens blijven slapen”.
“Nou ik weet niet of jij er zelf bij bent tijdens de montage van de panelen maar zou dat het geval zijn neem dan gerust je telgen mee hoor hier kunnen ze genieten van het paradijs” zegt Rafael.
“Nou ik ben er zeker bij, mijn broer en ik werken als zelfstandige en zijn dus eigen baas”.
“Dat is mooi, dan neem jij en je broer jullie kinderen mee bij de montage van de zonnepanelen en ik zorg dan dat er een heerlijke BBQ wordt geregeld want Rafael heeft ons al vaker laten zien dat hij een ware meester is op het gebied van het BBQ’ en” zegt de burgemeester.
“Ik zal het overleggen met mijn broer, die is vast wel te vinden voor zoiets”.
“Maar vertel eens, hoeveel zonnepanelen denk je dat nodig is om het zwemwater en eventueel de sauna op te warmen”?
“Het dak ligt mooi op het zuiden, dus een prima plaats voor de panelen en ik denk dat een stuk of twintig ruim voldoende is”.
“Maak er maar vierentwintig van, wat te veel is komt de wijk ten goede. En als jullie goed werk afleveren krijgen jullie nog meer opdrachten van de gemeente”.
“Is het goed als we morgen met de voorbereidingen beginnen? hoe eerder we beginnen hoe eerder dat we klaar zijn”.
“Gaat dat zo snel dan”?
“Ja hoor, morgen en overmorgen hebben we nodig voor de voorbereidingen en de dag erna plaatsen we de zonnepanelen en sluiten we alles aan”.
“Worden die panelen zo snel geleverd”?
“Nee dat niet, maar wij hebben er altijd een stuk of veertig op voorraad liggen gelukkig werkt de leverancier mee en hoeven we pas na het plaatsen te betalen”.
“Mooi zo dan is het afgesproken, morgen vroeg is de start van het project”.
Na een tijd te hebben afgesproken neemt de vertegenwoordiger afscheid van ons met een stevige handdruk. Ook de burgemeester ging weer naar zijn werk maar vroeg wel of wij voor het vlees konden zorgen want zelf had hij er geen tijd meer voor.
Claus zegt “als wij van de baas weg mogen dan halen we zo het vlees of gaan het bestellen en kijkt daarbij naar Rafael”.
“Dat is geen punt, we zijn toch bijna klaar met de sauna, maar hebben jullie eigenlijk wel genoeg geld bij jullie”?
“Geen probleem jongens, ik rij wel even langs de slager en zeg dat jullie vlees komen halen en het maar even moet opschrijven tot ik het de volgende dag kom betalen”.
Als de burgemeester weg is zegt Rafael “Albert ik zag laatst dat jij een mooi handschrift hebt, zo jij een bordje kunnen maken met de tekst dat morgen en overmorgen door werkzaamheden het bad gesloten blijft”.
“Dat kan ik zeker, maar als Gerda en ik er voor zorgen dat ze niemand onder de voeten lopen en ze op tijd weer naar huis gaan, kunnen ze dan niet toch komen”?
“Nou vooruit dan maar, maar zouden de werklui er last van hebben of krijgen gaat het bad dicht”.
“Afgesproken” lacht Albert.
Claus en ik kleden ons aan en lopen naar de slager voor het vlees. Daar gaven we de bestelling op en vroegen of hij het morgen rond een uur of twee kon brengen.
“Dat is geen probleem, als ik zelf geen tijd heb dan laat ik het wel door mijn zoon bezorgen die komt dan met zijn scooter. En geen zorgen het vlees is goed gekoeld achter op zijn scooter, hij heeft er zelfs koelboxen voor gemaakt”.
Te vrede liepen we terug naar het huis van Max en Jos, zo snel in de tuin waren vlogen onze kleren al uit en namen we even snel een verfrissende duik in het zwembad om af te koelen.
Terug bij Rafael en Albert zei ik “zal de jeugd het naar hun zin hebben, ik moet er niet aan denken om bij bijna 40 graden rond te lopen in de Efteling”?
“O ja, het vlees wordt morgen rond twee uur bezorgd door de slager of zijn zoon” oppert Remco.
“Kom jongens nog even door de zure appel heen bijten, we zijn bijna klaar met de sauna het afwerken doen we dan morgen en overmorgen wel. Dan staan we niet de hele tijd in de volle zon te werken, Albert en ik hebben besloten om vandaag niet te lang door te gaan dat is gewoon gekkenwerk”.
Daar stemde we graag mee in, het was werkelijk afzien bij deze temperatuur vooral omdat er bijna geen wind stond en we in de volle zon bezig waren.
Na een anderhalf uur zei Rafael “genoeg voor vandaag mannen, Remco ben jij zo goed om wat koude drankjes te gaan halen in de keuken”?
Hij keek Albert vragend aan en zei “biertje een Albert? voor Claus en mij weet ik het wel en jij wil vast en zeker een groot glas Tonic Rafael”?
“Drink jij nooit alcohol Rafael, ik heb het ten minste nog nooit gezien”?
“Nee dat klopt Albert, ik ben al jaren een droge staande alcoholist wanneer ik een glaasje zou drinken ben ik weer terug bij af en zoiets wil ik echt nooit meer meemaken”.
“Sorry Rafael, ik had het niet moeten vragen”.
“Nee man ben je gek, ik loop er niet mee te koop maar als het ter spraken komt ben ik er eerlijk over en hoop zo mensen op het goede spoor te brengen vooral de jeugdige onder ons” en kijkt daarbij claus en mij aan.
“Ik begrijp het Rafael, jij ziet ons enkel maar bier drinken, maar dat is over een paar weken ook afgelopen als de school weer begint dan drinken we enkel nog maar een paar pintjes in het weekend”.
“Klopt Claus en ik drinken dan door de week gezellig Tonic met jou mee, enkel als er Nasi op het menu staat dan kan het zijn dat we een blik bier samen delen”.
“Ja jongens, ik hoop dat jullie je daar aan houden. En inderdaad ken ik jullie eigenlijk pas sinds de vakantie en dan ook nog eens bij deze tropische temperaturen”.
“Ik ben wel heel blij om jullie instelling te horen, als ik dat zie en hoor hoe er op de universiteiten gezopen wordt dat is gewoon bij de beesten af”.
“Daarom zijn mijn Ouders er ook mee akkoord gegaan toen Max het voorstel deed van het appartement te kopen en samen met Inn de boel in de gaten zouden houden. Ook werd er meteen gezegd dat er zeker geen andere jongens bij zouden komen als onderhuurders, om zo de kosten te drukken”.
“Ja en daar komt nog bij dat Inn ons gaat leren koken, misschien gaat ze wel zo ver dat ze ons ook nog eens leert te bakken want dat kan Inn ook heel goed” vult Remco mij aan.
Na het drankje was het tijd om ons lichaam ook te verfrissen door een duik in het zwembad te nemen. Een half uurtje later zaten we alle met onze ruggen tegen de muur heerlijk in de schaduw te genieten tot Claus zijn telefoon over ging.
“Hoi Inn, ben je alweer thuis en heb je Twan goed afgeleverd”?
“Hoe weet je dat ik thuis ben Claus”?
“Ik zag op het schermpje je vaste nummer staan, als je met je mobieltje belt komt je naam er te staan in plaats van je nummer zo weet ik of je thuis of onderweg bent”?
“Duurt het nog lang voordat jullie naar huis komen? ik wil jullie namelijk leren om ‘Kartoffelsalade’ te maken naar een Duits recept dat is lekker fris bij deze temperatuur”.
“Nee wij zijn gestopt voor vandaag, nog even opruimen en dan komen we naar huis toe”.
Rafael wees naar Albert en zich zelf en gebaart dat zij wel deden opruimen en wij konden gaan.
“Wij komen er nu meteen aan, Rafael en Albert ruimen het werk spul op”.
“Oké, dan zie ik jullie zo wel verschijnen, ik ben al in jullie appartement”.
Claus en Remco haasten zich bij het aankleden, hoewel ze niet veel kleren hadden aan te doen het was enkel een sportbroekje sandalen en een dun hemdje. Ze namen afscheid van de twee achterblijvers.
“Morgen de zelfde tijd? en als er wat eten overblijft brengen we dat voor jullie kunnen jullie testen of Inn het ons goed heeft geleerd”.
“Is Prima jongens, voor dadelijk smakelijk eten en gedraag jullie van avond” lacht Rafael.
Bij thuis komst staat Inn al in de keuken op ons te wachten en zegt “kleren uit en schort aan, Claus jij schild de slangkomkommer en snij die vervolgens in stukjes en Remco mag met de aardappelen beginnen te schillen wassen en even aankoken daarna ook in kleine stukjes snijden”.
“Hallo zeg, dat is ook een begroeting als je thuis komt” grinnikt Claus.
Inn lacht en zegt “kom op jongens niet treuzelen, de salade moet dadelijk nog een hele tijd in de koelkast staan, ondertussen zal ik me te goed doen aan dat oerwoud van jou Claus, een terug trekken gaat niet meer ik heb extra niets gedronken om je beste stuk niet te verwonden.
In het hoekje van de aanrecht stond inderdaad een bus scheerschuim en een bakje waar nu nog het scheermes in lag maar dat later met warm water zou worden gevuld.
“Ja makkertje je gaat dadelijk onder het mes, maar Inn ik heb nog een vraagje? zou jij hem ook kunnen besnijden lijkt me wel leuk zo’n besneden pik te zien en voelen” lacht Remco gemeen kijkend naar Claus.
“Nou ja zeg vriendje, ga vooral zo door dan zal ik jou eens besnijden mijn mes is veel groter dan dat van jou hoor” schaterlacht hij het uit.
“Genoeg met die onzin, even snel door werken kindertjes de salade moet echt goed koud worden anders smaakt het niet”.
Terwijl wij alles schilde en klaar maakte keken we toe hoe Inn de dressing maakte met slasaus, peper, knoflook en zout ook kookte ze wat eieren af en snipperde die onder de dressing. Toen alles goed was mengde ze alles door elkaar in een grote schaal en deed er om het af te maken nog wat ijsbergsla, bieslook en peterselie bij en zette het toen in de koelkast.
“Komt er geen vlees bij Inn”? wilde Remco weten.
“Jawel maar dat is pas het laatste, het zijn gewoon knakworstjes en die zijn zo klaar. Wat ik niet kan zeggen van Claus dat wordt nog een flinke karwei”.
“Nee hé, ik heb ook maar zelden zo een bos haar gezien, wanneer we na het sporten of zwemmen op school ons omkleden en douchen”.
“Nou jij heb anders ook een heel bos staan Remco, weet je zeker dat ik je niet gelijk onderhanden moet nemen”? vraagt Inn.
“Nee schreeuwt hij het uit, eerst kijken hoe het bij hem er uit komt te zien” en slaat zijn handen voor zijn kruis.
“Ja, ja kijk maar eerst hoe tante Inn je grote vriend scalpeert en als jij dat mooi vindt mag je haar op je knieën smeken om jou ook te behandelen” grinnikt Claus naar Remco en steekt als een kleuter zijn tong uit naar hem.
“Kom op held op sokken, ga maar vast op het balkon staan nadat jij je schort heb afgedaan, ik kom er zo aan”.
Even later komt Inn met een tondeuse naar buiten en stopt de stekker in het stopcontact, meteen loopt ze op hem toe en begint met de tondeuse het ergste haar te verwijderen hierbij moet ze wel zijn pik vast pakken. Die begon meteen te groeien totdat hij helemaal stijf stond. Inn nam het topje van zijn pik vast et trok er aan zodat zij er beter bij kon met de tondeuse.
“De volgende keer kan je het beter in het voorjaar doen” zegt ze.
“Hoezo, wat maakt dat nou uit weg is toch weg”?
“Ja, dat klopt maar in het voorjaar hebben de vogeltje er nog wat aan nu gaat het de vuilnisbak in maar de vogeltjes kunnen er mooi hun nestjes mee maken”.
“Ha, ha wat zijn we weer grappig Inn”.
“Ja als jullie zo bijdehand zijn kan ik dat toch ook wel doen, want tante Inn zoals je me net noemde kan ook kinderlijk zijn hoor” en knijpt Claus in de wang zoals een moeder ook wel eens doet bij haar kindje.
Ondertussen had Remco wat te drinken gehaald en even later kreeg hij de opdracht om het bakje met lauwwarm water te halen “en vergeet niet het mesje en het schuim mee te brengen” riep ze hem na.
Claus zijn pik werd al weer wat slapper en Inn zag dat “wel mooi stijf blijven hoor, als jij dat niet zelf kan dan zal ik jou wel even helpen”.
Meteen begon hij zijn pik te masseren zodat hij weer stijf stond “eigenlijk vind ik het zo ook al mooi nu de haartjes kort zijn” zegt hij.
“Niks daarvan jij wilde kaal, dan gaat hij ook kaal worden Remco kon beter die haren in de mond krijgen als die stoppeltjes dat is namelijk veel erger Claus”.
“Hoe weet jij dat nou weer Inn, jij bent toch nooit getrouwd geweest”?
“Nee maar ik ben wel jong geweest! je hoeft toch ook niet getrouwd te zijn om een baby te krijgen. Ik dacht dat jullie snotapen dat tegenwoordig wel wisten”?
Ze hield zijn pik stevig vast terwijl ze zijn pik goed vol spoot met scheerschuim en daarna liet ze het mesje er soepel over heen gaan, even later pakte ze zijn zak vast en schoor deze ook helemaal glad ze nam het bakje water en gooide dat over Claus zijn nog steeds stijve pik.
Remco zat lachend toe te kijken met een blik bier in zijn hand en hield Claus ook zijn blik voor zijn neus. Maar die duwde het blik weg en bekeek eerst goed zijn pik, hij voelde met zijn hand langs zijn zak en pik en genoot er van hoe glad het aan voelde.
Hij ging voor Remco staan en zei “voel maar eens hoe lekker dat aanvoelt, het voelt aan als de billen van een baby.
Remco liet het zich geen twee keer zeggen en voelde aan de pik maar vooral ook aan zijn zak “o ja, wat is dat heerlijk zeg, ik denk dat ik er ook voor ga als Inn dat wil doen”?
“Dat is goed Remco, ik wil het graag doen maar eerst even een korte pauze dat heb ik denk ik wel verdiend”.
Meteen liep Remco naar binnen en kwam even later terug met een glas rosé in zijn hand voor Inn.
“Is dat wel verstandig Remco, dadelijk schiet ze uit en ben je alles kwijt en ik ook” grijnst claus.
“Ik heb de volste vertrouwen in Inn, ik weet zeker als ze geen vaste hand had dan zou ze het ook niet meer doen, toch Inn”?
Overdreven bibberend ging Inn met het scheermesje in de hand op en neer en zegt lachend “daar heb je volkomen gelijk in Remco, ik zou dat nooit gedaan hebben stel je voor dat ik jou beste stuk zou afsnijden dat zou toch te jammer zijn voor jullie tweetjes”.
“Dat zou inderdaad erg zijn geweest” lacht Remco.
Inn ging net zo te werk als bij Claus, het viel haar wel op dat Remco meer haar had dan Claus maar doordat hij blond schaamhaar had viel dat niet zo op. Door de hoeveelheid haar moest ze hem twee keer in smeren met het scheerschuim, Claus keek lachend toe hoe Inn de pik van Remco in alle bochten wrong om hem te kunnen scheren.
“Zo je voorkant is nu mooi kaal, maar nu moet je voorover met je borstkas op de reling gaan liggen”!
“Waarom dat dan Inn, Claus hoefde dat toch ook niet te doen”?
“Klopt maar die komt ook nog aan de beurt hoor, ik was het alleen vergeten”.
“Nou goed dan ik zal het doen maar wat gaat er dan gebeuren”?
“Doen nou maar gewoon wat ik zeg, een ding is zeker je zult er van gaan genieten” grinnikt ze.
Remco deed wat ze vroeg en leunde voorover met zijn borst op de reling, hierdoor stak zijn kont mooi naar achteren.
“Claus hier komen jij en trek zijn billen zover mogelijk uiteen”.
Hij stond op en zei “ er is bijna niets liever wat ik doe” en hij trok de twee helften uiteen.
Meteen spoot Inn scheerschuim in de bilspleet van Remco, die gaf een gilletje van de toch wat aan de koude kant zijnde schuim maar vooral toen ze met haar hand het schuim flink in zijn bilspleet uitsmeerde en zijn gaatje zeker niet oversloeg.
“O wat is dat lekker Inn, het jeukt zo lekker wanneer de schuimblaasjes uiteen spatten”.
“Dat zei ik je toch dat jij het lekker zou gaan vinden” en meteen begint ze met het scheren tussen de bilhelften.
Remco kon bijna niet stil blijven staan maar Inn gaf hem een tikje op zijn billen en zei “nu moet je echt goed stil blijven staan want anders snij ik nog in je holletje en dat willen we toch niet hé”?
Met heel veel moeite lukte het hem om muisstil te blijven staan, toen Inn echter met het mesje over het randje van zijn hol ging probeerde hij zijn billen samen te trekken maar Claus hield ze stevig vast zodat het hem niet lukte.
Met een doekje wreef ze zijn billen schoon en zei “ toe maar Claus voel maar of hij glad genoeg is”.
Claus liet het hem geen twee keer zeggen en liet zijn hand tussen de bilhelften van Remco glijden en voelde inderdaad dat hij heerlijk glad was bij het gaatje voelde hij extra en liet zelfs een van zijn vinger er iets in glijden.
“Hé boefje, de binnenkant heeft ze niet geschoren hoor”.
“Nee dat klopt wel, maar daarvoor is het niet minder glad hoor”.
“Oké Claus, jij bent het volgend slachtoffer, borst op de reling en kont achteruit hop hop”.
“Wanneer ik je moet helpen zeg je het maar Inn, hij heeft nog wat te goed van mij” grinnikt Remco en wrijft zich in zijn handen.
“Ja je kan nu al helpen door nieuw water in het schaaltje te ga doen, als je dan toch binnen bent kun je ook nog eens naschenken mijn glas rosé is leeg”.
“Oké, en ons Clausje wil dat jochie ook nog wat drinken”?
“Daar zeg ik geen nee op, het lijkt wel of het steeds warmer wordt”.
“Dat valt wel mee, ik denk eerder dat het door dat mesje van Inn komt, bangeschijter dat je bent”.
“Ik ben geen bangeschijter, ik wil gewoon de aandacht trekken en een beetje zielig doen” grinnikt hij.
Remco gaat naar binnen en komt even later terug met een bakje water en het glas rosé voor Inn. Daarna ging hij terug naar binnen om het bier te halen, weer terug op het balkon legt hij een vinger op zijn lippen en kijk Inn daarbij aan. Inn begreep mijn bedoeling en knikt met een glimlach dat ze het begrepen had. Claus hing nog steeds voorover gebogen over de balkonreling en tuurde voor zich uit.
Ik zeg “hier Claus is je biertje” maar meteen druk het koude blik tussen zijn billen.
“Aaaah rot joch” schreeuwt hij uit en trekt snel zijn kont naar voren en steekt daarbij zijn pik en balzak door de spijlen van het balkon.
Beneden op het grasveldje was iemand zijn hond aan het uitlaten, de jonge man keek verbaasd naar boven wie er zo schreeuwde. Of hij Claus gezien had weten we niet wat hij had zich meteen nadat ik dat blik tussen zijn billen had geduwd van de reling weg geduwd.
“Ik heb daar nog nooit iemand zijn hond zien uitlaten” stamelt hij met een kleurtje op zijn wang.
Mijn blik in de hoogte houdend zeg ik “ proost Claus dan was dit dus de eerste keer, je weet er komt altijd een eerste keer”.
“Daar krijg ik je nog wel een keertje voor, mijn wraak zal zoet zijn”.
“Nou aansteller, terug naar je plek zodat ik verder kan ik begin zo langzamerhand wel trek te krijgen”.
Claus neemt zijn plaats in en Inn spuit een flinke dot schuim op en tussen zijn billen en zegt “Remco trek zijn billen uit elkaar en wrijf gelijk het schuim tussen en op de wangen van zijn kont”.
“Graag Inn, dat vind ik echt geen straf hoor” en gelijk liet ik ook mijn wijsvinger in zijn hol glijden net zoals hij bij mij had gedaan.
“Kom op jongens, bewaar dat maar voor straks wanneer ik klaar ben met Claus” zei Inn maar moest toch even glimlachen.
Inn ging behendig met het mesje over de wangen van zijn billen heen, daarna kreeg ik de opdracht om de billen van elkaar te trekken zodat Inn de binnenkant kon scheren.