Lieve lezers. Jullie hebben lang moeten wachten op het vervolg. Excuses daarvoor, maar we hopen dat jullie wachten beloond wordt. Laat het ons weten in de reacties!

Zo kwamen ze aan bij de kleedkamers. Daar zat al een grote gespierde man van een jaar of 40. Alle vrouwen hadden nu al een paar dagen geen man meer gezien en sommigen stonden wel te watertanden bij deze oudere man.
“Ik ben meneer Siervogel” zei hij. “Mijn lessen draaien om 3 dingen die belangrijk zijn voor jullie: Een goed figuur, lenigheid en uithoudingsvermogen. Jullie mogen de sportkleding aantrekken, dan gaan we zo beginnen”.
Zelf droeg hij een lange trainingsbroek en een nauwsluitend wit t-shirt om zijn spieren extra te benadrukken. Voor de leerlingen haalde hij smaragdgroene turnpakjes tevoorschijn. Voorop stond groot het logo van het Sint Agnes. Ze waren van een strakke rekbare stof.
“Denk erom, we hebben 3 dagen in de week sport. Dus neem jullie pakje altijd gewassen mee. Ik duld geen smoesjes en vergeten betekent in je blote kut meedoen! Begrepen?”.
“Ja, meneer”.
Zo kregen alle meiden om de beurt hun turnpakje en begonnen de eersten zich een beetje onwennig uit te kleden met deze man bij hen in de kleedkamer.
“Zo en dan tot slot Vlinder” zei hij terwijl hij haar het pakje gaf.
Ook gaf hij alle meiden een paar balletschoentjes in hun maat.
Suzanne keek verbaasd, want ze had als enige geen pakje gekregen.
“Waar is mijn pakje, meneer?” vroeg ze.
Hij keek verbaasd. “Die zit er niet bij”.
Hij stuurde haar naar het kantoortje van mevrouw Mertens. “Dan heeft Marleen een fout gemaakt bij het bestellen van je uniform. Omdat je de laatste was, is dat bijbesteld. Ze heeft alleen het uniform besteld, maar niet het turnpakje”.
Mevrouw Mertens zou het pakje alsnog bestellen.
Beschaamd ging Suzanne terug naar de kleedkamers. De meeste meiden hadden hun pakje al aangetrokken. Ze zaten strak om hun lichamen en kropen een beetje tussen hun billen. Ook hadden ze allemaal een flinke cameltoe.

Suzanne vertelde meneer Siervogel over de vergissing. “Erg vervelend allemaal, maar zoals ik al zei: geen turnpakje is meedoen in je blote kut. Geen uitzonderingen”.
“Maar dat is niet eerlijk! Het is niet mijn fout!” protesteerde Suzanne.
Meneer Siervogel pakte rustig zijn papiertje en maakte een aantekening. “25 stuks voor het volgende strafmoment” mompelde hij en Suzanne hield zich direct stil.

“Misschien ligt het pakje van mijn zus nog hier op school en mag je het lenen” zei Veerle tot ergernis van meneer Siervogel. Met tegenzin stemde hij in en ging Suzanne naar het lokaal waar ze zojuist de lust-lessen gehad hadden.

“Mevrouw ten Broeke?” vroeg ze verlegen en legde de situatie uit. Mevrouw ten Broeke rommelde wat in haar laatje, maar haalde toen gelukkig haar oude turnpakje tevoorschijn. Hij was verkleurd en wat minder mooi groen dan de pakjes van de anderen, maar Suzanne was er erg blij mee.

Ze ging terug naar de kleedkamer en begon zich onder het toeziend oog van meneer Siervogel uit te kleden. De hele groep stond te wachten, dus Suzanne deed het snel.
“Meneer Siervogel, mogen we echt geen sport-BH dragen?” vroeg ze. Meneer Siervogel schudde nee.
“Maar grote borsten zijn nogal zwaar tijdens het sporten en soms is dat pijnlijk..”.
Meneer Siervogel greep haar beet en pakte haar onder haar borsten. “Hier, kijk allemaal maar even naar de dikke tieten van Suzanne, want dat benoemt ze graag!” riep hij naar de rest van de groep.
“Suzanne denkt dat je privileges hebt als je dikke tieten hebt, maar dan ben je bij mij aan het verkeerde adres!”.
Ineens kreeg Suzanne bijval van een stil meisje waarvan ze wist dat ze Isabel heette. Ze was klein, iets voller, rossig en met sproetjes. Ook zij had flinke borsten.
“Meneer, goede ondersteuning is echt heel belangrijk bij het sporten..”.
Dat was voor meneer Siervogel de druppel.

"Zo jongedame, je bent hier nog maar net en gelijk je grote waffel open. Ik werk hier al 15 jaar en jij gaat mij vertellen wat goed is bij het sporten? Wanneer jij meent zo’n toon aan te kunnen slaan tegen mij zal ik je flink aanpakken en dat kun je volgens mij wel goed gebruiken”. Hij had Suzanne inmiddels losgelaten en al zijn aandacht op Isabel gericht.
“Haal je armen eens voor je dikke hangtieten weg! Laat ons dat lijf eens zien, met je dikke reet!". Isabel moest bijna huilen van deze uitbrander en Suzanne voelde zich schuldig dat zij dit veroorzaakt had.

“Ik denk dat het nog niet helemaal duidelijk is dat wanneer ik jullie iets vraag of opdraag, dit zonder tegensputteren wordt opgevolgd! Ik zal jullie allemaal streng aanpakken dankzij Suzanne en Isabel met hun grote mond”.

Hij haalde dreigend een latje tevoorschijn.
“Allemaal in de houding, Armen langs het lichaam, voeten naast elkaar, rechtop, borsten naar voren". Als militairen schoten de meiden in de houding.

Onder zijn begeleiding begonnen ze met rekken en strekken. Alleen hiervan wist Suzanne dat ze flinke spierpijn zou krijgen. Toen kwamen de squats. “Voor jullie dijen en billen!” zei meneer Siervogel.
Ze moesten het zo lang mogelijk volhouden. De eersten hielden het al niet meer en telkens als iemand opgaf, maakte meneer Siervogel een aantekening. Isabel was 1 van de eersten.
Nu hield ook Suzanne het niet langer uit en gaf op. Meneer Siervogel keek haar streng aan, dreigend met het latje, maar het enige wat hij deed was een aantekening maken.
Stuk voor stuk gaven meiden het nu op. Joyce hield het lang vol, maar moest ook opgeven. Uiteindelijk stond alleen Veerle daar nog. Suzanne was wel jaloers op haar. Waarom had die mooie blonde meid alles mee. Ze was bloedmooi en leek goed te zijn in ieder vak hier.

“Heel goed, Veerle” zei meneer Siervogel, toen ook zij uiteindelijk op moest geven. “Net zoveel talent als je zus”.
“Dank u wel, meneer” zei ze vereerd. “Mijn zus heeft me zelfs al 1 van de examenoefeningen geleerd; de spagaat”.
“Heel goed, wil je aan de groep laten zien waar de meest getalenteerde leerlingen naar toe zullen werken?”.
Veerle stemde in en tot de schrik van alle meiden, zette meneer Siervogel een forse vleeskleurige dildo op de vloer. Het ding zoog zich vast met en zuignap.
“Laat maar zien, Veerle”.
Ze schoof haar turnpakje een stukje opzij waardoor haar kale kutje zichtbaar werd. Ze zette haar benen ver uit elkaar. Toen liet ze zich elegant omlaag zakken met haar kutje over de dildo. Haar gezicht vertrok een beetje toen het ding bij haar binnendrong, maar ze hield zich goed.
Ze zakte verder en verder. De hele groep keek ademloos toe hoe de dildo in haar verdween. Ze was volledig horizontaal en de dildo was niet meer te zien. Alleen een stukje van de zuignap was nog onder haar kutje te zien.
Alle meiden waren onder de indruk. “Niet slecht, maar voor het examen moet het nog wel iets soepeler” zei meneer Siervogel kritisch. Ze geloofden hun oren niet. Hoe kon het nog soepeler dan dit.

“Dankjewel voor deze demonstratie, Veerle” zei meneer Siervogel. “Dan gaan we nu weer verder. We gaan rennen rondom de zaal”.
“Hup!” dreigend sloeg hij met het latje tegen de vloer.
Alle meiden begonnen te rennen zo snel ze konden. Borsten stuiterden overal op en neer. Suzanne hield ze al snel vast omdat deze door het rennen op en neer gingen wat best wel pijnlijk was. Wat een geluk hadden sommige meiden met kleine stevige borsten.
“Handen van jullie borsten, Joyce, Isabel, Suzanne, Fleur en Carmen!” riep meneer Siervogel boos. Met tegenzin lieten ze los en daar begonnen hun borsten weer te stuiteren in de turnpakjes. Meneer Siervogel genoot van al die stuiterende borsten om hem heen.
“En met die knieën hoog, allemaal!” riep hij. Nu stuiterden de borsten nog meer. Zweet lekte langs hun lichamen en meneer Siervogel moest dreigend dichterbij komen met het latje.
Pets! klonk het toen hij 1 van de meiden die niet goed genoeg presteerde raakte op haar billen. Dat moedigde de anderen wel aan om snel door te rennen.
Pets! Een rondje later waren de billen van Isabel aan de beurt.

Eindelijk mochten ze stoppen met rennen en meneer Siervogel maakte snel wat aantekeningen. Er volgden nog buikspieroefeningen, waarbij ze hun benen in de lucht moeten houden. Ook dit hielden de meesten niet lang genoeg vol. Natuurlijk was Veerle telkens degene die het allemaal het langste vol hield.

“Helaas zit de tijd er alweer op” zei meneer Siervogel. “Ik had meer in de planning, maar daar ben ik dankzij Suzanne niet aan toegekomen. Jullie mogen gaan douchen”.

Op het einde van de lesdag ruimde mevrouw Ten Broeke alle seksspeeltjes weer op die de studentes die dag gebruikt hadden. Alles werd keurig gedesinfecteerd en opgeborgen. De deur ging open en daar kwam meneer Siervogel binnen.
“Hallo meneer Siervogel” begroette ze hem.
“Lisette, ik wil je even spreken”. Hij kwam dicht bij haar staan.

Als leerling had ze altijd wel een zwak gehad voor hem. Hij was ook wel een charmante man op zijn eigen dominante manier.
“Het klopt dat jij je pakje hebt uitgeleend aan Suzanne?”.
“Ja dat klopt, meneer”.
Hij streelde over haar billen. Ze liet hem zijn gang gaan volgens de regels van de school.
“Daarmee ondermijnden jij en je zusje mijn regels” zei hij streng, terwijl hij aan klap tegen haar rokje gaf.
“Geen kleding, betekent naakt sporten. Suzanne had geen kleding, dus ze had volgens de regels naakt aan mijn les deel moeten nemen. Begrepen?”.
Hij pakte haar mooie blonde haren beet.
“Ja, meneer. Het spijt me. Dat had ik niet moeten doen”.
Hij schoof haar rokje omhoog en haar blote billen kwamen tevoorschijn.
“Je billen zien er onbestraft uit. Is je man wel streng genoeg voor je?”.
“Ja, meneer” zei ze. Hij gaf een harde klap tegen haar bil

Hij raakte haar borsten aan die door de school-BH puntig naar voren stonden, toen hij haar voorover liet bukken met haar kutje tegen de hoek van het bureau.

Haar knieën trilden van de spanning toen hij de riem uit zijn broek begon te halen.
Mevrouw ten Broeke protesteerde niet en onderging dapper hoe de lederen riem met een harde klap tegen haar bil sloeg.
“Aaah!”.
Pets een tweede klap tegen haar bil.
“Aaaah!”.
“Tellen we mee?”.
Pets! “3 meneer”.
Weer suisde de riem door de lucht.
Pets! “4 meneer”.
Haar billen gloeiden toen ze uiteindelijk de 10e klap ontvangen had.
Pets! “10, meneer. Dank u wel” jammerde ze, terwijl hij haar rokje liet zakken.

“Laat het niet weer gebeuren” herhaalde meneer Siervogel, voordat hij het lokaal uitstapte.