We beleven momenteel de wereldwijde uitbraak van Corona, een moeilijke tijd. Mensen reageren daar op allerlei manieren op, het ene moment helpen ze de ander, het andere moment denken ze vooral aan zichzelf. Zoals het dus altíjd gaat, we zijn ten slotte allemaal ‘maar’ mensen. Hoe dan ook, we kunnen er beter maar het beste van maken en daar hoort soms ook een verhaal bij. In de drie afleveringen van deze story volgen we twee zusjes die in de lockdown van ‘down under’ (Australië dus hè? :) terecht zijn gekomen.


Annika en Jessika zijn een eeneiige tweeling en volstrekt identiek. Allebei roodbruine krullen, pientere knappe koppies om te zien, heldere groene ogen, nogal wat sproetjes zo her en der, slank, niet zo groot. Vorig jaar hebben ze allebei hun diploma voor het VWO gehaald en daarna wilden ze graag een grote reis gaan maken, zeg maar een 'in-between' jaar. Maar hun ouders wilden dat ze eerst achttien zouden zijn en dat werden ze in januari.

De eerste halte van hun reis zou Australië zijn maar het land werd juist in die periode geteisterd door vele branden. Om die reden zijn de meiden anderhalve week terug pas vertrokken. Het land leek veilig te zijn voor het Corona-virus maar helaas, inmiddels is dat ook gearriveerd in ‘down under’ en alle toeristen moeten nu zo snel mogelijk weg.

De meiden zitten in zak en as, eindelijk aan hun wereldreis begonnen, hebben de afgelopen week Sydney goed bekeken en ze mogen nu voordat ze verder ook maar één meter door het land hebben gereisd alweer de eerste vlucht terug naar huis gaan boeken. Een beetje sip zitten ze bij elkaar met een ontbijtje in een hip koffietentje aan de haven van Sydney, op hun tablet zoekend naar een terugvlucht die nog niet is volgeboekt. En dat valt duidelijk niet mee, er is een run op de sites van de luchtvaartmaatschappijen. Ze zitten in zak en as…

Aan het tafeltje naast hen schuift een jongen aan, een leuke gast om te zien en vooral Jessika’s ogen worden onweerstaanbaar naar hem toegetrokken. De jongen ziet dat en knoopt een praatje aan. ‘Hi girls, ik ben Pete. Niet te geloven zoals jullie op elkaar lijken. En dan ook nog van die mooie exemplaren, whow.’ Jessika giechelt bij die opmerking maar Annika is iets nuchterder. Ze rolt even met haar ogen en zegt: ‘ja hoor, de binnenkomer aller tijden, bushmate Pete.’ En ze laat hem met haar lichaamshouding merken dat ze niet op contact zit te wachten. Maar Jessika ziet dat anders en ze gaat met de jongen in gesprek. ‘Ben jij van hier?’ Pete schudt zijn hoofd, hij vertelt dat hij uit de buurt van Dubbo komt, een klein stadje dat vanaf Sydney ongeveer driehonderd kilometer landinwaarts ligt. Zijn vader heeft daar heel afgelegen in de bush een schapenfarm. Om de zoveel tijd komt Pete met een vriend naar Sydney om even wat anders te zien en de bloemetjes buiten te zetten. Maar door de Corona-uitbraak moet hij nu eerder dan gepland terug naar huis, hij wacht hier op zijn vriend Kevin die nog wat inkopen is gaan doen en dan vertrekken ze.

Het voorstel

‘En jullie?’ informeert Pete. ‘Wij komen uit Nederland en moeten jammer genoeg voor morgenochtend acht uur het land verlaten want anders moeten we in quarantaine in ons hotel. We zoeken een terugvlucht maar we krijgen geen contact en als dat eindelijk wel lukt is alles al bezet. We zitten een beetje vast’ antwoordt Jessika, met een sneu toontje. Annika rolt nog maar eens met haar ogen, ze kan er echt helemaal niet tegen als haar zusje bewust een beetje het hulpeloze vrouwtje uithangt.
Daarna kletsen ze een tijdje over van alles en nog wat en dan, als er even een stilte valt zegt Pete: ‘Weet je, ik heb wat zitten denken. Wij wonen heel afgelegen, voelen jullie er niet voor bij ons te komen logeren en werken tot dit Corona-gedoe voorbij is? Op onze schapenfarm breekt het scheerseizoen aan en m’n pa belde gisteravond dat veel van onze hulpen door de Corona lockdown naar huis zijn gegaan. We kunnen wel een paar handjes extra gebruiken. Bij ons zijn jullie zeker zo veilig als thuis en misschien komt de politie wel een keer checken hoe het bij ons is maar dat weten we altijd ruim van tevoren dankzij alle radioverkeer met onze buren, dan kunnen jullie onze schuilkelder in.’

Dit overvalt de meiden, Pete ziet het en hij zegt: ‘weet je, ik moet nog eten inkopen voor de farm en kom hier over een uurtje terug, overleg maar even.’ Als hij weg is zegt Annika: ‘nou Jess, bedankt, wat moeten we hier nou weer mee? Ik vertrouw die schapenneukers voor geen meter.’ ‘Oké zusje, je hebt altijd wat te zeiken, we doen het zo‘ zegt Jessika ineens heel kordaat. ‘Je hebt vanaf nu een uur om een vlucht te boeken. Als die er dan nog niet is gaan we met die jongens mee, en daarmee basta.’ Af en toe raakt Jessika helemaal klaar met dat bitchy gedrag van haar zusje.

De bush in

Na een uur hebben ze nog steeds geen vlucht en het ziet er naar uit dat dat voorlopig ook niet gaat lukken. De zusjes bellen met thuis en bespreken met hun ouders de keuze die ze nu hebben. Hun ouders manen ze erg voorzichtig te zijn maar dat het misschien inderdaad het beste is om bij een Australische familie in de bush te gaan logeren, in die afgelegen gebieden zal Corona niet zo snel toeslaan. Even later arriveert Pete weer, nu in gezelschap van zijn vriend Kevin. Gelukkig zijn het allebei leuke en betrouwbare jongens om te zien, dat geeft de meisjes vertrouwen. Ze vertellen de uitkomst van hun beraad en Pete laat merken er blij mee te zijn. ‘Stuur nog wel even een berichtje naar jullie ouders dat we in de bush soms slecht internet hebben, dat ze zich dan niet ongerust moeten maken.’

Zo gezegd zo gedaan en daarna brengen de jongens de zusjes naar hun hotel om hun spullen te pakken. Terwijl Pete en Kevin beneden wachten springen ze nog snel even onder de douche, wie weet hoelang het duurt voordat dat weer kan. En als ze naakt zijn valt pas écht op hoeveel ze op elkaar lijken. Werkelijk twee identieke lijven, met één klein verschil. Bij Jessika zit op haar linkerborst zit een moedervlek en Annika heeft die niet. Maar verder… allebei slank, kleine stevige tietjes, hun kutjes kaalgeschoren, hun haren krullend en lang, een dubbele lust voor het oog.

Wat de meiden niet kunnen weten is dat de jongens ondertussen een wat tricky gesprekje voeren. ‘Whow Pete, dat zijn leuke chickies’ zegt Kevin. ‘Heb je er nog andere plannen mee dan alleen schapen laten scheren?’ Het lijkt alsof Pete nu voor het eerst pas op die gedachte wordt gebracht: ‘Wie weet, we komen nogal wat te kort hè?’ en hij knipoogt erbij.
Het is warm en als de meiden met hun koffers beneden komen hebben ze allebei shorts en dunne bloesjes aan, hun haren nog vochtig van de snelle douche. De jongen springen op, nemen galant hun koffers over, Annika rekent
het hotel af en vervolgens beginnen ze net tegen het middaguur gevieren hun reis naar de bush. Ze gaan het eindeloze droge binnenland van Australië in, waar mensen vaak enorm moeten sappelen om een redelijk bestaan te hebben.

Onderweg kijken Jessika en Annika hun ogen uit. Het is zó’n ander land dan wat ze in Europa gewend zijn, eindeloze droge vlaktes die worden afgewisseld door bossen, helaas heel vaak verbrand. Maar toch, wát een ruimte hier en wát een mooie kleuren! Na ruim vier uur rijden over steeds stoffiger wegen arriveren ze in het stadje Dubbo. Nou ja, stadje, het is een kruispunt van wegen waar omheen enkele honderden huizen, wat winkels, een hotel, een garage plus benzinepomp en precies één restaurantje te vinden zijn. De zusjes willen er graag even uit en wat eten, maar Pete waarschuwt dat dat niet verstandig is. Niemand moet hen zien, ze moeten immers het land verlaten. 'Hou nog even vol meiden, er zijn genoeg broodjes en water, eet maar wat in de auto. Nog zo’n vijftig kilometer, een paar uurtjes en dan zijn we er.’ Huh? Die paar uur blijken vooral op te gaan aan hotsen en botsen door soms verschrikkelijke kuilen, het is warm en stoffig en iedereen is blij als eindelijk in de verte de gebouwen van de schapenfarm te zien zijn.

Kletsen

Het centrale huis is vierkant gebouwd met een enorme schaduwrijke veranda er omheen. Verderop staan ook allerlei gebouwen. Pete vertelt dat dat de stallen zijn en het knechtenverblijf, daar slapen de jongens die komen helpen scheren, maar dat zijn er nu dus niet zo veel, vanwege de Corona. ‘Omdat jullie hier ook komen werken moeten jullie normaal gesproken in het knechtenhuis slapen, maar dat lijkt me niet zo’n goed idee’ zegt Pete met een grijnslach. Jullie krijgen bij ons in huis een mooie kamer.’ Daar zijn de meisjes hem dankbaar voor en hij krijgt van beiden een zoen voor zijn goede zorgen. Dan gaan Pete met Kevin in zijn kielzog hen met de koffers voor, het huis in en toont hij de meisjes hun kamer. Mooi ruim en voorzien van een airfan die traag de warme lucht in beweging houdt.

Als ze zich geïnstalleerd hebben gaan Jessika en Annika naar de veranda, daar zitten de beide jongen al met een lekker koud biertje, de meiden krijgen er ook een. ‘Heb jij ook een moeder?’ vraagt Jessika na enkele minuten van ontspannen stilte, nieuwsgierig als ze altijd is. ‘Nee, die is overleden bij mijn geboorte, daarom ben ik ook enig kind’ zegt Pete. Ohw, dat maakt de meisjes even stil. ‘Come on girls, het is al lang geleden hoor, dat heb ik wel verwerkt’ zegt Pete, alweer met een vette grijnslach, wat wel een beetje zijn handelsmerk lijkt te zijn. Het maakt hem op de een of andere manier extra aantrekkelijk, hij heeft sprekende donkere ogen en wat langer sluik donker haar, samen met zijn bruine kleur geeft het hem een sexy uiterlijk. Kevin is bijna het tegenovergestelde, blond, blauwe ogen, ook een heel leuke vent om te zien.

Na een tijdje komt in de verte traag een grote stofwolk op de farm af en Pete vertelt dat dat zijn vader en de knechten zijn die de schapen deze kant opdrijven, want morgen begint het scheren. Als de kudde is gearriveerd worden de schapen in een omheinde vlakte gedreven waar al volop hooibalen en water voor ze klaar staan en daar is het een gemekker en geblaat van jewelste. ‘De dieren worden heel onrustig van zo’n lange tocht en het duurt wel even voor we van dat kabaal af zijn, ze moeten eerst allemaal even eten en drinken,’ zegt Pete. 'Hoeveel schapen zijn het eigenlijk?' vraag Annika. 'Ongeveer vijftien honderd, we zijn een middelgrote farm' zegt Pete. En dan komt hun vader op het huis toelopen, een lange slanke man van rond de veertig, gebruind, een door het vele buiten zijn verweerd gezicht met vriendelijke bruine ogen, een grote hoed op zijn hoofd tegen de zon. De vijf jongens die met hem de schapen mee opdreven zijn direct doorgegaan naar het knechtenhuis om zich op te frissen.

‘Hey boys, fijn dat jullie er weer zijn, en wat hebben jullie nú toch opgeduikeld’ zegt Pete’s pa met een vette grijns op zijn gezicht. Het is nu wel duidelijk van wie Pete dat trekje heeft. ‘Hey dad, dit zijn Annika en Jessika, ze komen uit Nederland en komen hier onderduiken voor de Corona lockdown. Meiden, dit is mijn pa, Harry, de beste van de wereld.’ Harry geeft met een knipoog 'n duim-omhoog aan zijn zoon en steekt dan Annika en Jessika een stevige maar vieze hand toe. De zusjes aarzelen even maar dan pakken ze hem toch vast en stellen zich netjes voor. Harry zag hun aarzeling én hun zelfoverwinning over zijn vieze hand, hij deed het expres om hun reacties te peilen. Well, die is dus oké, Harry geeft hen een knipoog en gaat het huis in, even later is de douche te horen. Als ze zich hebben opgefrist komen de andere jongens ook voor een biertje naar de veranda, en ze stellen zich allemaal netjes voor: Joe, Andy, Stephen, Ricky en Bill. Korte stoere Australiaanse bushnames. Het wordt gezellig, de jongens horen de meisjes uit over Europa en over hun reis, en vertellen ook over hun leven. Ze zijn allemaal tussen achttien en twintig, studeren nog en hebben net als iedereen in de outback van Australië in de zomer drie maanden vrij om te helpen op het land. Het valt zowel Jessika als Annika op dat ze ondertussen door vooral Stephen en Andy erg belangstellend bekeken worden, de andere drie jongens zijn meer met elkaar bezig zijn en lijken de meisjes homo te zijn. helemaal goed, het is vooral de manier waarop Andy hen bekijkt wat niet prettig voelt, hij staart hen vaak, lang en met bijna brandende ogen aan...

Zusjesliefde

Na een tijdje zet Pete de barbecue op en terwijl hij allerlei vlees grilt helpen de meisje Harry en Kevin in de keuken om een grote gezonde salade en wat lekkere toetjes te maken. Het eten smaakt iedereen goed, bier en wijn vloeien rijkelijk, er wordt volop gelachen en gekletst en dan, na het eten, slaat bij iedereen de vermoeidheid toe, bedtijd. Jessika en Annika helpen met afruimen en de afwas en gaan dan naar hun kamer. Jessika kleedt zich als eerste uit en duikt onder de douche. Op een briefje boven de wasbak staat de mededeling dat water schaars is, dus ajb er zuinig mee omgaan. Dat doet ze keurig en daarna gaat ze lekker bloot op bed onder de airfan liggen uitwasemen. Het is de beurt aan Annika om zich op de frissen en ook zij kleedt zich eerst in de kamer uit voordat ze naar de badkamer verdwijnt.

De meisjes hebben nooit geheimen voor elkaar gehad, ze hebben jaren terug al samen hun seksualiteit ontdekt, door elkaars lijven te betasten en zelfs ook door elkaar te helpen klaarkomen. Jessika is lichtelijk opgewonden geraakt door al die mannen die hen voortdurend met hun ogen lijken uit te kleden en met haar gedachten bij al dat mannelijke moois kneedt ze haar tietjes, waarvan de roze tepels meteen stijf worden en donker kleuren. Ondertussen komt Annika uit de badkamer, ze gaat nat onder de airfan staan om wat extra verkoeling te krijgen. Als ze in de gaten krijgt dat Jessika zichzelf streelt vraagt ze: ‘Hey Jess, wat ben jíj nou aan het doen?’ ‘Serieus Ann, ik word behoorlijk geil van al die hunkerende jongens en ook Pete’s vader kan er wat van, heb je gezien hoe ze ons de hele tijd aangapen? Wedden dat ze het nu allemaal met een schaap aan het doen zijn?’ giechelt Jessika.

Ze geilt zichzelf duidelijk op en even later trekt Jessika haar benen op en doet ze ver uit elkaar, om bij haar kutje te kunnen. Ze haalt haar middelvinger tussen haar kutlipjes door en zo is goed te zien dat ze al pretty wet is. ‘Ann, please, kom me even helpen!’ Annika slaakt een zucht maar dan doet ze wat Jessika vraagt, ze nestelt zich nog steeds nat en wel tussen haar zusje d’r benen en likt haar kutje, steeds weer haar tong door het gleufje halend en daarna het klitje bewerkend. Jessika drukt haar bekken steigerend omhoog tegen Annika’s mond aan en met kleine gilletjes komt ze al snel klaar.

‘Oké Jess, nou is het mijn beurt.’ Annika kruipt tussen Jessika’s benen uit, gaat op haar rug liggen, trekt haar knieën op, doet dan haar benen zo ver als ze kan uit elkaar en wijst gebiedend naar haar al lichtelijk gezwollen kutlipjes. Jessika gehoorzaamt netjes en herhaalt wat ze zojuist zelf heeft mogen ondergaan. Op haar knieën, haar kontje schuin de lucht in stekend, brengt ze haar mond naar Annika’s kutje en likt haar net zo lang, ondertussen ook nog de tepels van haar zusje teisterend, tot ook Annika met de nodige gilletjes klaarkomt. Daarna trekken de zusjes een laken over zich heen, kruipen als lepeltjes tegen elkaar aan en slapen al snel.

Gluren bij de buren

Wat de zusjes niet weten is dat Pete eerder die avond, toen de meiden hielpen met afruimen en afwassen, een webcam op hun kamer heeft geïnstalleerd. Zijn vriend Kevin heeft hem die ochtend toen ze in het hotel op de zusjes wachtten op foute gedachten gebracht, sindsdien kan hij bijna aan niets anders meer denken dan aan deze Hollandse schoonheden te neuken. Er is hier in de bush zo bitter weinig vrouwelijk schoon te vinden dat hij zich nu haast in het paradijs waant, met die twee zo ontzettend neukbare grietjes in een kamer pal naast hem.

Kevin helpt de komende dagen ook met het schapenscheren en pit omdat ze jeugdvrienden zijn bij hem op de kamer. Als ook zij zich allebei om beurten fris hebben gedoucht zet Pete zijn laptop aan, precies op het moment dat Jessika op bed is begonnen zichzelf te strelen, ze kijken bij wijze van spreken rechtstreeks haar kutje in, ze ligt frontaal voor hen met de benen wijd. Kevin zet grote ogen op: ‘Tjesses Pete, wat heb je nóu gedaan, dit kan je niet maken hoor.’ ‘Ho eens even bro, jij kwam vanmiddag in Sydney zelf met het idee op de proppen om eventueel deze meiden te pakken hoor.’ Kevin valt even stil, dat kan hij niet ontkennen. ‘Maar gast, dit gaat wel ver hoor, het was eigenlijk meer een geintje.’

Maar geintje of niet, al snel raken de jongens behoorlijk van de kook als ze zien wat de zusjes met elkaar uitspoken. En al helemaal als ze Jessika op haar knieën tussen de benen van haar zusje zien zitten en ze haar kontje naar de camera steekt, zelden zagen de jongens zoiets geils, twee identieke blote meiden die elkaar ook nog eens klaarmaken. De jongens zijn allebei zo straight als maar kan maar dit roept oude gevoelens op. Kevin aarzelt even maar zegt dan: ‘Hey Pete, weet je nog dat wij elkaar vroeger ook wel eens klaar maakten...?’ Pete: ‘ja en?’ Kevin krijgt een hoofd als een boei maar zet door: ‘nou, ik word helemaal wild van wat die meiden met elkaar doen. Wil jij mij ook weer eens pijpen?’ Pete is sprakeloos, maar dan: ‘oké mate, maar dan jij ook bij mij.’

De meiden liggen inmiddels te pitten, Pete zet de opname terug naar het eerste begin waar Jessika zich uitkleedt om te gaan douchen. En dan, één oog op het filmpje houdend, buigt hij zich over Kevins pik en neemt hem behoedzaam in zijn mond. Als tieners toen ze samen met seks experimenteerden deden ze dit vaker bij elkaar maar dit is toch wel andere koek, nu ze allebei negentien zijn hebben ze inmiddels behoorlijke afmetingen bereikt en Kevins pik vult hem behoorlijk op. Hij neemt nadat hij er wat aan gewend is Kevins staaf zo diep mogelijk in zich, legt zijn hand om de onderkant van die nu flink stijve paal en trekt hem vervolgens af alsof het zijn eigen staaf is, hij wil nu ze deze hobbel hebben genomen zijn vriend ook écht pleasen. Nou, dat lukt goed want in no time spuit Kevin zijn zaad in Pete’s mond, die flink moet slikken om alles weg te krijgen.

Smakkend komt hij overeind: ‘whow Kevin, dat was een short track zeg, wat kan jij snel en veel spuiten.’ Kevin bloost weer, maar nu ook wel een beetje van trots. Inmiddels is op het filmpje Jessika tussen de benen van Annika terecht gekomen, ze kijken recht haar frontaal toegestoken kutje in terwijl ze haar zusje likt en dat maakt dat Kevin zich als het ware op Pete’s pik stort, goed voorbeeld doet goed volgen! Ook Pete heeft inmiddels een volwassen formaat pik, Kevin teast hem door hem niet in mond te nemen maar zijn tong om de eikel te laten cirkelen. Totdat Pete het genoeg vindt, hij pakt Kevin bij zijn achterhoofd en duwt hem behoorlijk ruig over zijn pik heen, Kevin stikt er zowat in en worstelt zich los. ‘Hey prick, wat wil jij nou, dit kan ik niet hoor.’

Pete is inmiddels zó geil dat hij koste wat kost klaar wil komen en zegt: ‘oké mate, geef me dan je kont maar.’ Kevin schrikt, wordt boos en zegt: ‘ben jij gek geworden? Ik ben geen homo hoor.’ ‘Heeft er niks mee te maken mate, je hoorde wel wat die meiden zeiden, volgens hen neuken we nou allemaal onze schapen. Kan ik net zo goed jou neuken.’ Pete haalt een fles olijfolie uit de keuken, duwt als hij terug is Kevin achterover op bed, die het stiekem ook wel spannend vindt en dus laat gebeuren. Pete trekt Kevin aan zijn benen naar de rand van het bed, spreidt ze dan zo ver mogelijk en ziet dat zijn vriend zich zelfs daar zorgvuldig heeft kaalgeschoren. Het geilt hem extra op en zorgvuldig smeert hij Kevin's kontgaatje royaal in met de olie. Hij plaatst zijn eikel voor dat toch wel erg kleine gaatje, oefent wat druk uit en het lukt, millimeter voor millimeter, werkt hij zich bij Kevin naar binnen, die zachtjes kreunt. Van lust? Van pijn? Pete is er niet zo mee bezig, hij duwt zachtjes door tot hij voelt dat zijn eikel langs de kringspier is en hij dieper naar binnen kan. En echt weird, hij had niet verwacht dat dit zó lekker zou zijn. Hij heeft al wel eens een meisje geneukt, maar echt, dit is next best.

Hij wil zijn vriend geen pijn doen en daarom neukt hij Kevin zo relaxed mogelijk, die steeds meer kreunt. ‘Doet het pijn?’ vraagt Pete. ‘Echt niet, whow, dit is geil gast. Dat we dit niet eerder deden!’ En dat maakt Pete gek, hij verliest alle controle over zichzelf, hij neukt zijn vriend steeds ruiger en beukt zich in een straf tempo keer op keer dat strakke lichaam binnen. Hij komt per stoot iets dieper, uiteindelijk lukt het hem zijn pik volledig tot aan zijn ballen naar binnen te drijven en dan komt het, de grootste zaadlozing ever. Keer op keer spuit hij miljoenen van zijn leven brengende zaadjes naar binnen in de warme nauwe diepte van die jongen, waar zij echter niks van hun gading zullen vinden….

Ik hoop dat je van dit ‘lockdown’ verhaal geniet, we kunnen er immers maar het beste van maken, toch? Schrijf me ajb je reactie! Liefs. Zazie.