Dit is mijn eerste ingezonden verhaal. Na vele jaren mee gelezen te hebben en onderwijl het een en ander beleefd te hebben, is het nu aan mij om anderen ervan mee te laten genieten. Het verhaal is grotendeels op waarheid gebaseerd. Ik heb het hier en daar licht aangevuld met wensen/fantasieën om het wat leesbaarder te houden.

Met trillende handen open ik de grote A4-envelop. Hij hing met een touwtje aan de deurkruk. Binnenin vind ik een lichtblauwe envelop, kleiner van formaat en hij voelt dik aan, er zit wat in. Op de envelop is een stukje tekst geschreven:

Je hebt de keuze gemaakt om de envelop te openen. Dit betekent dat je nieuwsgierig bent naar wat er kán komen. In deze envelop zitten meerdere enveloppen, allemaal genummerd. Per envelop krijg je instructies. Aan het eind van de instructies heb je steeds de keuze om te stoppen en te vertrekken.
Maar, de mogelijkheid bestaat dat je op een gegeven ogenblik niet meer weg wíl, je niet meer helder denken kan. Ook dán moet je een keuze maken; weer een stap verder gaan óf stoppen en vertrekken.

Ik zal niet moeilijk doen als je voor het laatste kiest, maar begrijp goed dat er een moment komt dat IK bepaal wat je gaat doen! Als dit duidelijk voor je is, open dan envelop nummer 1, als je niet verder wil, stop je en mag je vertrekken.

Oeff... Ik haal even diep adem en denk na wat te doen. Volgens de instructie heb ik altijd de keuze om alsnog weg te gaan, na elke stap. Ik besluit om de eerste stap te nemen, wetende dat ik nog die uitweg heb. Tegelijkertijd gaat er door m'n hoofd die uitspraak dat ik niet meer weg wíl, niet meer helder denken kan. Wat zou hij daarmee bedoelen? En hoe kan ik dan een keuze maken?
Ik open de lichtblauwe envelop en pak de envelop eruit waar een 5 cm grote 1 op staat. Wat zal de instructie zijn hierin denk ik? Met bevende handen lees ik de tekst die er op het briefje geschreven staat:

Voor je staat een kartonnen doos, deze heb je nodig als je besluit verder te gaan. Kleed je uit tot je helemaal naakt bent en doe alles in deze doos, sluit hem af en zet hem opzij. Daarna, als je verder wil, open je nummer 2. Als je dit niet wil doen, kleed je je weer aan en vertrek je.

Hmmm... nu wordt het spannender denk ik bij mezelf. Ik kleed me uit en doe mijn kleren en schoenen in de doos, sluit af en schuif hem opzij. Ik sta naakt in de hal van het huis en het voelt fris aan, de cv zal hier niet opengedraaid zijn. Verder is er een kapstok met een paar jassen en er staat een manshoge spiegel. Op verschillende plekken rondom me liggen of staan wat tassen en dozen.

Ik kijk naar mezelf in de spiegel en besef dat ik naakt in het huis van iemand anders sta. In mijn hand een aantal enveloppen met daarin instructies. Wat als er iemand binnen zou komen? Ik ben volkomen weerloos. Waar gaat dit naartoe? Wat kan er gebeuren? Maar van binnen groeit de geilheid. En niet alleen van binnen, een stukje naar onder groeit er ook iets… Ik besluit de volgende stap te nemen en open envelop nummer 2.
Er zit een gevouwen briefje in en een rolletje tape en dit keer zijn de instructies getypt:

Je bent er nog, dus gaan we een stapje verder. Plak met een stukje tape dit briefje met instructies ergens bovenaan de spiegel, vouw het open maar lees het nog niet! Zorg dat je het zo op plakt dat je jezelf goed kan blijven zien. Leg daarna de blauwe envelop met inhoud op de grond zodat je je handen vrij hebt.
Ga daarna recht voor de spiegel staan, lees en volg de instructies op.

Oké, ik ben erg nieuwsgierig en zoals de opdracht aangeeft plak ik met een stukje tape het briefje op de spiegel. Het lettertype is duidelijk en niet klein, maar ik zorg ervoor dat ik de tekst niet lees . Ik hang het zo op dat ik mezelf goed kan blijven zien en ook nog de instructies kan lezen. Ik buig mijn knieën en leg de lichtblauwe envelop met inhoud naast me op de grond. Als ik opsta doe ik even mijn ogen dicht en adem rustig in en uit. Zo, ik ben er klaar voor. Ik open mijn ogen en lees de instructies op het blaadje: ….