Dit verhaal is een vervolg op ‘Summer of love’ en is gebaseerd op de dagboeken van mijn tante July, de oudste zus van mijn moeder. Ze studeerde in de jaren 60 in Berkeley-San Francisco en was een echt kind van haar tijd, een hippie met veel seks en vrije liefde. Ik beschrijf hier hoe ze meehielp om van Woodstock zo’n groot succes te maken


Na het muddy fuckfeestje met Andy en de anderen heb ik even geen zin in Anthony die jaloers zat toe te kijken, hij moet daar maar even in zijn uppie mee zien te dealen. Ik loop, nog steeds in mijn blootje, naar de plek waar Richy alweer ligt te vrijen met Chèr. Ik ga er op mijn zij naast liggen, beetje chillen en kijken hoe Richy’s pik steeds weer in Chèr haar neuktunneltje glijdt, echt, ondertussen me verbazend hoe het toch komt dat we als mensen zo graag neuken en altijd maar weer die gekmakende wrijving van vullen en krimpen, van erin en eruit willen voelen. ‘Hey vriendinnetje, even geen seks voor jou?’ vraagt Richy als hij op Chèr tot rust komt. Ik geef hem alleen maar een zoen en ook Chèr kus ik vol op haar mond als ze me aankijkt, die er ondertussen wel aan gewend is dat Richy en ik open en vrij met elkaar omgaan. Richy streelt me wat met zijn linkerhand terwijl hij op Chèrs mooie slanke lijf tot rust komt, legt zijn linkerarm op mijn lijf en kneedt dan wat mijn borsten en tepels. Ohw, dat moet-ie niet doen, mijn kutje komt meteen weer tot leven.

Ik wil Richy niet van Chèr afpikken, kijk om me heen, Andy heeft inmiddels een van de motormeiden bij zich, ik zie Anthony nog steeds een beetje mokkend naar mij kijken en dan wenk ik hem met mijn wijsvinger. ‘Kom jij maar eens even hier mannetje, jij verdient nog steeds wat straf’ zeg ik zachtjes tegen hem als hij bij me is. Ik gebaar hem naast mij te gaan liggen en draai me naar hem toe. Met mijn linkerhand neem ik zijn pik vol in mijn hand en kneed hem. Als ik een stevige paal in mijn hand heb klauter ik op Anthony, op mijn knieën aan weerszijden van zijn heupen, breng het kopje van zijn staaf in mijn neukbuisje en schuif me er dan tot aan zijn ballen op. Ik wrik me er stevig op vast en geniet even van het opgevuld zijn door die stevige staaf die diep in me van alles aanraakt en tot leven brengt. Dan laat ik me voorover zakken en ga op dat heerlijke grote strakke lijf liggen, mijn tepels genotvol door Anthony’s kort getrimde borsthaar kroelend. Ohw, geil zeg.

Als Anthony in me wil gaan stoten zeg ik: ‘stop jij daar eens snel mee, dat heb je niet verdiend.’ Meteen houdt Anthony zich verder stil en dan kom ik tot rust, gespiest op die stevige paal en verder veel lijfelijk contact, mooier kan een meisje het niet hebben. ‘Hey Thony’, fluister ik, ‘even serieus, je kan me echt altijd hebben, ik neuk graag met je. Maar als je meer wilt zit dat er niet in. Ik wil me aan niemand binden voordat ik er zelf aan toe ben en kan dus ook geen jaloerse vriendjes gebruiken. Denk je dat je daar mee kan dealen?’ Een diepe zucht, ik voel hoe Anthony’s borstkas onder me rijst en daalt. Ach, wat lijdt hij toch, nou weet je jongen, zucht maar even een tijdje door. Ik wrijf mijn neus in zijn lekkere lange jongemannen haar dat zo lekker ruikt naar hemzelf en de zon en het water en de hasj die hij rookt en noem maar op. En zo val ik voordat ik het zelf besef in slaap…

Ik word wakker omdat Anthony zijn pik toch zachtjes in me is gaan bewegen. ‘Maatje, als je me neukt betekent dat dan dat je mij accepteert zoals ik ben?’ Anthony stopt met bewegen, neemt mijn hoofd tussen beide handen, kijkt me diep aan en zegt ‘yes July, ik doe m’n best.’ Nou, een beetje slapjes nog, vind ik, maar voorlopig is het genoeg. Ik ga weer lekker op hem liggen, nog steeds mijn benen opgetrokken aan weerszijden van zijn heupen en sta Anthony toe dat hij me nu met diepe stoten neukt. Om me nog beter te kunnen palen trekt hij zijn benen op, daarmee mijn benen verder spreidend zodat hij dieper in me komt en dan zet hij er een flink tempo in. Hmm, genieten en al snel kom ik keer op keer klaar, onze buiken raken elkaar steeds weer met een klein zuiggeluidje, om ons heen is er veel geroezemoes, ik ruik allerlei exotische geurtjes, het hele sfeertje maakt dat in intens geniet van ons samenzijn en laat Anthony rustig zijn gang gaan, ondertussen orgasme na orgasme belevend…

Take off

Het is 15 augustus, D-day, het festival zal zo meteen om vijf uur van start gaan…
En echt, de toestroom is huge, sommigen voorspellen al een half miljoen bezoekers. De kassa’s kunnen het totaal niet aan en overal hebben mensen hekken omver getrokken en lopen ze gewoon het terrein op. In het hoofdkwartier hebben we zojuist besloten de toegang helemaal vrij te maken, zodat er geen paniek of trammelant ontstaat. Het is overweldigend om al die kids te zien, de meesten nog kort haar en nog maar net onder de vleugels van dad and mum vandaan, maar ook ‘doorgewinterde’ hippies met alles wat daar bij hoort zoals hippe busjes of beschilderde schoolbussen en daarin vaak een hele gemixte entourage van mannen, vrouwen en ritsen kinderen.

De velden die rond het podium liggen zijn helemaal volgelopen, het is hutjemutje maar toch zitten of liggen mensen vreedzaam te wachten op wat komen gaat. Daarom heen zie je zo ver als het oog reikt kampementen van auto’s, bussen, tenten, zeildoeken afdakjes en wat al niet meer. En onvoorstelbaar dat zó veel mensen zó relaxed kunnen samenzijn, iedereen is blij hier te zijn en ‘Peace man’ zijn denk ik wel de meest gesproken woorden. Nadeel van die toeloop is dat alle wegen verstopt zitten met auto’s van festivalgangers en onze eerste act Sweetwater komt er al niet doorheen, daarom worden vanaf dat moment alle artiesten per helikopter ingevlogen vanuit Boston. Richy Havens is gevraagd de opening over te nemen en dat blijkt een goed besluit te zijn geweest. Hij gaat meteen helemaal los met zijn folkmusic en klapper is zijn ‘Freedom’, een song die hij ter plekke zo’n beetje verzint en die hij zo lang dóór improviseert dat iedereen helemaal uit zijn dak gaat. De toon is gezet!

Tussen de acts door zijn er aan de lopende band omroepberichten, vanaf het podium worden mensen gevraagd dit wél of dat juist níet te doen, of wordt er gevraagd naar kids uit te kijken die weg zijn of naar ouders waar een kindje huilend om vraagt. En steeds weer komt alles gelukkig goed, want dat krijgen we ook te horen, het is één kakafonie van berichten! De Bindy bazaar en de verkooppunten van eten en drinken blijken goed te werken, ik ben superblij met wat we in de afgelopen maand hebben neergezet. Om steeds voldoende voorraad te hebben is vanwege de verstopte wegen meteen het noodplan ingezet om per helikopter alles aan te voeren, de hele dag vliegt het bedrijf dat Anthony via zijn pa regelde af en aan tussen boeren of leveranciers en het terrein om te zorgen dat er geen tekorten ontstaan.

Het is hard werken om alles goed te laten verlopen maar aan het eind van de dag hebben we de routine wel te pakken. De Bindy bazaar wordt druk bezocht en de mensen die daar standjes hebben doen goede zaken, al het exotische spul vliegt eruit en al snel moeten voorraden worden aangevuld. En ook het eten en drinken doen het goed, de eerste dag hebben veel lui nog eigen eten bij zich maar je merkt al snel dat ze daar doorheen raken en dat later op de dag er van alles gretig wordt gekocht. We zorgen voor zoveel mogelijk verse spullen tegen redelijke prijzen, zodat mensen goed en gezond eten.

Grace

Het laatste optreden van deze eerste dag is voor folkzangeres Joan Baez, het is dan al rond drie uur in de nacht. Ik vind haar geweldig, ze heeft een geweldige stem en zingt liedjes die er toe doen, waaronder behoorlijk wat teksten van Bob Dylan, die dankzij haar promotie van hem bekend is geworden. Als ik achter op het podium samen met Anthony naar haar sta te luisteren en wat op haar muziek meedans word ik ineens op mijn schouders getikt: ‘hey redhaired Dutchy’ klinkt het zwoel in mijn oor, yés, my friend Gracy Slick! Blij draai ik me om en we huggen alsof onze levens ervan afhangen, ik ben echt blij haar hier te zien. Sinds Monterey zijn we bevriend en gelukkig zien we elkaar vaak in San Francisco, maar nu is het toch alweer een tijd geleden. ‘Hey Gracy, Jefferson Airplane treedt toch pas morgen op?’ vraag ik als we uitgehugd zijn. ‘Mmm, right July, maar ik was nieuwsgierig hoe het hier aan toegaat. Ik kon vanaf NY met de helikopter voor jouw voedseltransporten mee en hier ben ik. Heb je een slaapplekje voor me?’ Yés, gezellig!

Zowat iedereen van onze groep is her en der druk aan het werk en zal daar ook in kleine tentjes pitten, Anthony en ik zullen zo’n beetje de enigen zijn die in de bus slapen, dus daar past Grace wel bij. Kunnen we lekker bijkletsen. Als Joan haar set met de oude spiritual ‘We shall overcome’ gaat afronden is iedereen helemaal uitzinnig en wij gaan alle drie op in de gekte die ontstaat. We zingen luidkeels mee en na afloop is het geklap en gejoel niet van de lucht. Joan vertrekt meteen weer per helikopter en blij dat we dit allemaal mee mogen maken lopen we daarna met ons drietjes naar de bus. Als we daar zijn zeg ik ‘snel nog wat zwemmen luitjes, ik moet me echt even opfrissen’, kleed me helemaal uit en ren de vijver achter ons kampement in. Grace en Anthony volgen mijn voorbeeld en even later zijn we als kleine kids aan het spetteren en dollen, even alles afreageren. Al gauw komen er nog wat andere lui bij die ook terugkeren naar het hoofdkwartier. Na afloop laten we ons met zijn allen drogen op wat kleden, laten wat joints rondgaan en genietend praten we na over deze eerste dag.

Op een gegeven moment voel ik me erg sloom en moe worden en stel Grace en Anthony voor naar de bus te gaan, ik wil daar nog even kletsen en dan pitten. Terwijl we nog steeds bloot onze kleren bij elkaar zoeken en die kant oplopen, stelt Grace me fluisterend een vraag: ‘hey Dutchy, die Anthony van jou mag er wel zijn, wat een stuk zeg. Ik sta al een tijdje droog, ik wil hem zo dadelijk graag even lenen.’ Huh? ‘Grace, jij bent toch met die jongen uit jullie band, hoe heet-ie, Paul of zo?’ ‘Klopt July, maar we zijn even uit elkaar, ’t werd een beetje te benauwd. Nou, mag het?’ ‘Tuurlijk, ik vind het best. Maar Anthony moet ook willen hè?’ ‘Hmm, komt wel goed’ grijnst Grace en dat denk ik eigenlijk ook wel, ze is een bloedmooie strakke mysterieuze dark-haired meid met weird zwoele ogen en ik heb Anthony al een paar keer verlekkerd haar zien ‘bestuderen’.

In de bus gaat Grace op bed in het midden liggen en genoeglijk kletsen we een tijdje over hoe het met ons gaat. Grace vertelt dat ze met de Jeffersons eerder dit jaar een moeilijke tijd hadden, de creativiteit droogde wat op, maar momenteel gaat het weer lekker. Ze verwacht dat ze morgen een mooie set neer gaan zetten, ze hebben alle nummers uit en te na gerepeteerd en zijn er helemaal klaar voor. ‘Maar whow luitjes, het is wel huge hoor, al die mensen, ik hoop dat ik morgen niet te zenuwachtig ben. Daarom moet ik nu wel wat ontspanning hebben’ gniffelt Grace. En ze draait zich naar Anthony en neemt zonder blikken of blozen zijn pik in haar rechterhand. Nou lijkt het mij dat die daar al wat op voorbereid was want Grace krijgt een staaf te zien die al behoorlijk op oorlogssterkte is. ‘Mag ik, Anthony?’ vraagt ze liefjes. Anthony zegt niks maar neemt Grace in een houdgreep op zich, trekt zijn knieën op waardoor hij haar benen spreidt, maakt haar kutje goed nat met wat van zijn eigen spuug op zijn hand en glijdt dan soepeltjes met zijn lange pik in haar.

‘Hmm…’ verzucht Grace, ‘dat is te lang geleden.’ En ze schuift zich nog wat dieper over die staaf in haar, precies op het moment dat Anthony zijn bekken omhoog beweegt en omdat ik alles aandachtig volg zie ik dat Gracy’s neukbuisje nu wel lekker vol zit met neukstaaf, dieper zal niet meer lukken want dan moet ze Anthony’s ballen er bij mee naar binnen nemen. Als ze zo een tijdje aan elkaar hebben liggen wennen, binnenin Grace intens verbonden, begint Anthony te bewegen. Hij pompt relaxed op en neer in Grace’s weird sexy lijf en ondertussen streel ik haar rug en billen, wrijf er zachtjes overheen, ze voelt zijdeachtig aan, wat een lekkere aaibare lieve meid is ze toch. Grace uit genietend zachte kreuntjes, beweegt een beetje tegen iedere keer als Anthony zich weer in haar boort en gaandeweg voeren ze het ritme op. Ik voel ook dat er zich een dun laagje zweet op Grace haar rug vormt maar blijf haar ondertussen rustig door masseren.

Op een gegeven moment merk ik dat Grace tegen haar climax aan komt en beweegt ik mijn hand naar haar kutje, kriebel eerst een beetje haar kontgaatje en legt dan mijn duim en wijsvinger in een soort ring om Anthony’s pik, precies op het punt waar hij steeds weer in en uit Grace beweegt. Iedere keer als hij zich diep naar binnen schuift beweeg ik mee en lukt het mij Grace haar klitje aan te raken. Ik kan er dan een tikje tegen geven, iedere keer volgt een kreuntje en al snel gaat ze los, hijgend en grommend duwt ze zich nog dieper over die staaf in haar, mijn hand af en toe goed klem zettend tussen hun lijven. Met wat kleine gilletjes komt Grace klaar en omdat Anthony in haar doorpompt terwijl ik haar blijf stimuleren heeft ze een aantal keren achter elkaar een behoorlijk heftig orgasme, ze was er blijkbaar inderdaad aan toe. Tot het ineens op is, ze is kletsnat van het zweet en laat zich vermoeid op Anthony zakken.

Maar Anthony is helemaal nog niet vermoeid, hij klemt Grace stevig op zich en draait zich met haar om, mijn kant op, ik schuif snel wat opzij. En dan gaat hij los in dat lekkere, totaal open gesperde lijf onder hem en ramt zich snoeihard tot zijn ballen in haar. Ik heb de indruk dat hij heel duidelijk een keer de zangeres van de Jefferson wil neuken en uitwonen, whow, wat gaat die gast te keer zeg! Dit keer streel en masseer ik steeds weer Anthony’s rug en billen, en dat is wel andere koek dan die zachte meidenbillen van Grace. Onder de huid van Anthony’s billen voel ik zijn stevige spieren die zich iedere keer tot kabels aanspannen als hij zich in haar boort terwijl hij als hij zich terugtrekt juist zijn rugspieren aanspant. Het is echt een geil gevoel om mijn hand over zijn lijf te laten dwalen terwijl hij mijn vriendin uitwoont.

Grace heeft niet veel meer te missen, ze ligt uitgeteld en open onder Anthony en ondergaat lijdzaam het geweld dat hij op haar loslaat. Nou ja, zielig is ze natuurlijk niet want dit wilde ze zelf, ze heeft eerst op haar manier Anthony ook goed te grazen genomen dus nu is het zijn beurt. En dan zie je dat Anthony toch vaak neukt, met wie allemaal weet ik niet maar jeetje, wat heeft die gast een uithoudingsvermogen. Hij beukt zich maar door in Grace’s kutje alsof hij haar onder de bus wil neuken, ze wordt gepaald zoals ze volgens mij nog nooit gepaald is. En ik merk dat het haar orgasmekraantje weer helemaal open zet want op een gegeven moment gaat ze er weer volledig voor, maakt zich nog opener voor die beukende paal in haar en gilt het even later uit, klauwt haar nagels over Anthony’s rug, er flinke krassen op zettend. Ik zie het allemaal aan, voel me inmiddels wel erg een toeschouwer en net als ik denk dat ik eigenlijk ook wel zo’n beurt wil val ik als een blok in slaap…

Op naar dag twee

Het is zaterdagmorgen 16 augustus.
Ik word wakker omdat Anthony, nog diep in slaap, zijn been klemvast over mijn buik heeft geslagen, terwijl zijn Ontzettend Dikke Ochtend Lul nogal opdringerig tegen mijn dij aan prikt. Ik zie op mijn klokje dat het al acht uur is, oeps, ik moet er uit, ik heb veel werk te doen, aan de slag! Ondanks dat ik maar een kleine vier uren heb geslapen voel ik me prima. Ik wurm me onder Anthony’s zware been uit maar dat maakt hem wakker. ‘Hey July, goodmorning’ en hij geeft me een dikke hug. ‘Zullen we nog even?’ Tuurlijk, Anthony kan altijd. ‘Sorry lief, ik moet aan de slag. Misschien Gracy nog een keer? Volgens mij staat ze stijf van de zenuwen voor hun optreden straks, neuk het er nog maar even uit!’ Anthony grijnst even tegen me, voegt dan de daad bij het woord, draait zich om naar Grace die ook nog diep slaapt en begint haar niet zo erg grote maar wel gaaf stevige tietjes te bewerken.

Sneaky scharrel ik in m’n blootje naar buiten en neem snel een duik in de vijver. Weer terug in de bus, nog druipend van het water, zie ik dat Anthony zijn pik alweer in Grace heeft weten te schuiven en haar ijverig paalt. Grace ondergaat het gewillig, ze ligt nog wat slaperig onder die hardwerkende jongen, maar als ze mij ziet gaat haar duim omhoog. Ik droog me af, kleed me aan, loop naar Grace en Anthony en geef ze allebei een zoen. ‘Gracy love, tot straks backstage hè?’, haar duim gaat weer omhoog en dan ga ik op pad. In het hoofdkwartier bespreek ik kort met Artie de stand van zaken rond de voorraden, bel allerlei leveranciers, sluit de op te halen vrachtjes kort met het helikopterbedrijf en ga dan op pad.

Als ik door de kampeervelden loop zie ik dat de meeste mensen nog liggen te slapen, het ziet er vredig maar toch ook een beetje onwezenlijk uit, ál die duizenden mensen die nu bijeen zijn op dit kleine stukje grond. In de Bindy Bazaar is iedereen alweer wakker, het is een gezellige drukte van allerlei mensen die de boel op orde brengen, spulletjes aanvullen, op het terras zitten of liggen te ontbijten en soms zelfs alweer een joint delen. Hmm, zij nu liever dan ik. Alles loopt hier gesmeerd, ik geef even een knuffel aan Richard en Chèr die deze dagen steeds hier samen aan de slag zijn, en dan ga ik op mijn ronde langs de andere verkooppunten. In de bosrand langs het Filippinimeer zijn allerlei mensen neergestreken met wat kleinere business en ook worden er diverse soorten hasj en andere verruimende middelen aangeboden. Het ziet er allemaal supergezellig uit, ook omdat de zon al volop schijnt en er veel mensen in het meer uitbundig aan het zwemmen en rondspetteren zijn.

In de her en der ingerichte stands voor eten en drinken sluit ik goed kort wat er allemaal in aantocht is en wat ze moeten doen als er tekorten dreigen. In iedere stand heeft iemand net als ik een walkietalkie dus we kunnen snel communiceren. Dan loop ik naar het grote podium, rond één uur vanmiddag gaat het programma weer van start. Omdat morgen regen wordt verwacht gaan de optredens de hele nacht door, om wat speling te hebben. Hoogtepunten wat mij betreft voor de komende uren zijn bands als Santana, Canned Heat, Grateful dead, CCR, Janis Joplin, The Who en Jefferson Airplane.

Michael Lang heeft mij gevraagd The Who en de Jefferson op te vangen en te begeleiden, omdat ik beide bands nog ken van Monterey. Zij treden achter elkaar op in de vroege zondagmorgen. Verder begeleid ik later die zondagavond David Crosby, Stephen Stills en Graham Nash. David ontmoette ik, toen nog als lid van The Byrds, ook in Monterey en hoewel ik het toen een behoorlijke dwarsliggende eikel vond, is het toch wel leuk om nu hem en zijn nieuwe muziekmaatjes te ontmoeten. Ze gaan als een speer en zijn inmiddels wereldberoemd!
Nou ja, en met de Jefferson Airplane heb ik inmiddels natuurlijk een hechte band, ik zie ze veel in San Francisco en mijn vriendin en hún zangeres Grace wordt momenteel in onze bus geneukt door mijn lieve Anthony, dat zal dus wel goed verlopen.

Met The Who ligt het wat anders. In Monterey had ik ook best een goed contact met die band, maar werd na afloop Roger Daltry wel wat opdringerig, hij dacht blijkbaar dat ik een groupie was. Nou, niet dus, ik vind hem wel leuk maar niet als het zó moet. Dus hopelijk houdt hij dit keer zijn handen thuis, naja, we zien wel hoe het gaat. En dan krijg ik een brainwave, Jennifer, zij houdt hem wel in bedwang. Ik ga naar op zoek...