Ivo - 4

In het hotel aangekomen haasten Ivo en Ymke zich naar haar hotelkamer, de hele weg hebben ze aan elkaar zitten plukken en de spanning is dan ook goed voelbaar tussen beide. In haar hotelkamer aangekomen, trekt ze haar kleren uit en loopt naar de badkamer. De douchekraan te hebben open gedraaid stapt ze onder de warme straal. Al snel voelt ze de handen van Ivo over haar lichaam dwalen en een diepe kreun ontsnapt uit haar keel. Mmm…heerlijke dame, kreunt hij zacht. Hij laat zijn hoofd iets voorover buigen ter hoogte van haar borst. Met zijn hand drukt hij de borst omhoog en hij kijkt naar haar opgerichte tepel. Hongerig valt hij aan op het knopje wat hem gek maakt van verlangen. Ymke gooit haar hoofd achterover en kreunt er vrolijk op los, heerlijk wat Ivo met haar doet, hij zet haar werkelijk in vuur en vlam.

Haar handen dwalen over zijn borstkast als ze haar hoofd opricht ziet ze haar geil en opgewondenheid weerspiegelen in zijn ogen. Ik ga je opnieuw tot de mijne maken, kreunt hij, maar nu neem ik er alle tijd voor. Afwachtend wat hij allemaal met haar van plan is, kijkt ze hem verlangend aan. Hij laat haar los, pakt de fles met sop en giet hiervan een beetje in zijn handen.

Lang hoeft Ymke niet te wachten want al snel voelt ze hoe zijn handen over haar lichaam glijden, ieder hoekje van haar lichaam wordt vakkundig ingesopt door Ivo. Haar borsten krijgen extra aandacht, maar ook het plekje tussen haar benen wat eerst nog een beetje plakte wordt vakkundig gereinigd. Het enige wat Ymke kan doen, in hijgen bij deze intensieve schoonmaak behandeling. Ivo spoelt haar zorgvuldig schoon en als hij de douchekop terug ophangt ziet hij in een flits dat Ymke de fles met sop al in haar handen heeft. Nu is het jouw beurt zegt ze hem ondeugend aankijkend. Dat belooft wat, lacht hij haar toe. Hoe wil je dat ik ga staan, vraagt hij haar. Een beetje naar rechts en een stapje naar voren en je benen iets uit elkaar, zegt ze zachtjes tegen hem. Ook voor Ivo is het een aangename behandeling die hij ondergaat. Ze is bezig aan zijn rug en hij voelt hoe haar handen lager en lager glijden over zijn billen, door zijn bilnaad en dan voelt hij tot zijn schrik hoe haar vinger tegen zijn poepertje drukt. Geschokt draait hij zich om en grijpt haar vast. Dame, zegt hij je kan ook te ver gaan. De fles met sop valt op de grond van de douche uiteen en de inhoud sijpelt langzaam weg in het douche putje. Kijk nou wat je hebt gedaan, roept Ymke uit, je hebt het sopje gebroken. Je krijgt straf, lacht Ymke. Straf, voor zo’n lullig flesje sop, vraagt hij verbaasd. Ja, hoort hij haar zeggen, is wel hele dure sop, ga je een soort van glimmen. In feite is het niet meer dan het standaard flesje wat wordt geleverd in de hotelkamer. OHHH…fluistert hij, dus nu heb ik jou hele dure sop fles kapot gemaakt en wat voor straf had je dan wel niet in gedachten Ymke?

Misschien dat je een nieuwe kunt gaan halen beneden bij de receptie, ze kijkt hem ondeugend aan. Een nieuwe halen beneden, als jij dat graag wil dan haal ik beneden wel even een nieuwe. Schiet ik even mijn kleren aan en dan haal ik een nieuwe voor. Nee, hoort hij haar zeggen, zonder kleren. Perplext staart hij aan. Wil je dat ik in me nakie een nieuwe sop ga halen? Nou helemaal naakt niet, dat geeft zoveel bekijks, neem dat handdoekje maar wat daar hangt. Ivo draait zich om en bekijkt het handdoekje met fijngeknepen ogen. Ymke dat kan je niet menen, dat is zo klein. Ik heb geen andere handdoeken meer, lacht ze zacht, misschien kan je die ook gelijk even vragen.

Voorruit dan maar, hij stapt de douche uit, pakt het kleine handdoekje van het haakje, houdt het voor zijn inmiddels iets afgezakte lid en loopt zo de hotelkamer uit. Ymke barst in lachen uit, ze had niet verwacht dat hij het ook daadwerkelijk zou doen. Uit haar tasje pakt ze een pakje sigaretten en wandelt rustig naar het balkon. Als ze op het balkon staat ziet ze juist Ivo uit de zijvleugel komen. Wat Ivo niet wist, maar Ymke wel is dat de tussendoor doorgang in de middag is gesloten voor hotelgasten en dat je dan naar buiten moet een stukje voor je weer binnen bent bij de receptie. Leunend in haar badjas bekijkt ze hoe Ivo op zijn schoenen met het kleine handdoekje voor zijn kruis gehaast naar de receptie loopt.

Hé lekkerding, roept ze vanaf het balkon. Ivo kijkt omhoog en ziet Ymke met een grijns op haar gezicht lachen naar hem in zijn benarde positie. Wacht jij maar, roept hij, ik krijg jou nog wel. Dan ziet ze hoe hij de trap op rent naar de receptie.

Met een klein kwartier arriveert Ivo terug bij de hotelkamer van Ymke, hij loopt zonder pardon naar binnen op de voet gevolgd door de manager van het hotel. Mijn verontschuldigingen mevrouw, is het eerste wat de manager zegt, ik zal morgenochtend aan de huiselijke staf vragen, waarom u geen handdoeken heeft gehad. Ook waarom er maar één badjas aanwezig is en geen twee. Het is al goed, ik check dadelijk toch uit, maar u kunt natuurlijk wel begrijpen dat ik natuurlijk niet om handdoeken kon gaan vragen. Ik heb daar mijn vriend voor op pad gestuurd, maar ik hoop dat het niet al teveel gedoe heeft opgeleverd, zegt ze met haar liefste stemmetje en kijkt de man suikerzoet aan. Nee, het was vrij rustig toen uw vriend arriveerde bij de receptie. Kan ik misschien iets aanbieden ter compensatie vraagt hij opnieuw. Nou, ik zal wel wat lusten en op dat moment begint haar maag te knorren wat voor Ivo en de hotelmanager duidelijk hoorbaar is. Dan ga ik dat gelijk voor u regelen mevrouw en meneer, nogmaals mijn excuses.

De man draait zich razendsnel om en verdwijnt uit de hotelkamer. Het was niet druk beneden, dat is nou echt weer jammer en ze kijkt naar Ivo, hij gooit het handdoekje naar haar gezicht toe. Jij wist dat de tussendeur gesloten was, jij wist dat! Ik beken schuld, zegt ze hem ondeugend aankijkend, heb wel even snel nog een fotootje van je genomen, het was een genot om naar te kijken, hoe je daar liep met dat kleine handdoekje voor je, ze kijkt aandachtig naar zijn kruis. Hij kan er niks aan doen, maar door haar onderzoekende blik is hij alweer in volle glorie herrezen. Ik ga je pakken, lacht hij. Voor ze er iets tegenin kan brengen ploft hij naast haar op het bed. Gewillig laat ze toe hoe hij haar beetpakt, hij drukt met zijn knieën haar benen uit elkaar en net op het moment dat hij zijn eikel tussen haar lipjes naar binnen wil drukken horen beide een klopje op de deur. Binnen, roept Ivo en op dat moment dat hij binnen zegt, drukt hij zijn eikel bij Ymke naar binnen die een diepe kreun niet kan onderdrukken.

Een jonge vrouw, net meisje af komt de hotelkamer binnen gewandeld met een karretje waar allerlei heerlijkheden op staan uitgestald. Met de verontschuldigen van het hotel, laat de vrouw weten. Dan kijkt ze op en schrikt zich een ongeluk. Mijn excuses, ze haast zich om weg te komen. Ivo roept haar echter terug. Momentje, zegt hij niet zo snel. Hij glijdt uit Ymke en met zijn pik nog stijf omhoog staand pakt hij zijn portemonnee van de kast en haalt er een briefje van twintig euro uit. Hij reikt het briefje naar de jongedame en deze pakt het haastig aan. Bedankt voor de snelle levering. Graag gedaan, hoort hij haar mompelen en dan met een rood hoofd ziet hij hoe ze de kamer verlaat. Ivo kijkt op dat moment naar beneden en beseft nu pas dat hij met zijn stijve piemel de jongedame een royale fooi heeft gegeven. Ymke barst in lachen uit. Was je het vergeten, lacht ze hem toe. Ja, ik was het even vergeten, ik raak namelijk nogal van slag bij bepaalde mensen.

Ymke heeft het niet meer en ligt dubbel van het lachen op het grote bed. Jij, zegt hij en hij komt dreigend op haar af, jij ligt me hier gewoon een beetje uit te lachen. Zal je daar op gepaste wijze voor moeten straffen mevrouw. Vind alles best, gilt ze uit tussen haar lach buien door. Ivo is al snel weer in positie en zonder aankondiging duwt hij zijn stijve zo naar binnen. Ymke houdt onmiddellijk op met lachen, ze begint te kreunen, te hijgen als ze voelt hoe hij zich harder en dieper bij haar binnen dringt.

Nadat hij haar grotje, haar mondje en haar kontje heeft voorzien van opvulling laat hij zich bezweet en moe naast haar op het bed ploffen. Ik kan niet meer, roept hij uit. Totaal gesloopt, ben ik. Ymke draait zich op haar zij en streelt met haar hand zijn borst. Ik kan ook niet meer, zegt ze zachtjes. Dan gaan we maar snel douchen en ons aankleden en genieten van het heerlijks wat we daar hebben staan. Moe en bezweet lopen ze naar de douche. Zal ik hier wel gaan missen, het is een fijne douche om onder te staan. Bij Joy en Bram hebben ze ook een fijne douche, lacht Ivo, daar is dit niets bij. Dan moet ik eerst nog ondervinden, ik was hier al best tevreden mee.

Met een kwartiertje zijn beide schoon en fris en nemen plaats aan de tafel. Ohhh…moet je kijken, kreunt Ymke lichtjes, wat voor heerlijkheden. Ze neemt een aardbei gedoopt in witte chocolade in haar mond, mmmm….lekkerrrr….doet me een beetje denken aan jou eikel en ze kijkt hem knipogend aan, alleen dan zonder de chocolade.

Het loopt al tegen 20:00 uur als ze eindelijk terug keren bij het huisje van Bram en Joy. Die juist op het punt staan te vertrekken. Dacht al dat je niet meer terug kwam, lacht Joy. Jullie bleven zo lang weg. Valt toch wel mee, zegt Ivo op rustige toon. Heb een briefje geschreven, ligt op de salontafel veel plezier, nadat ze hen beide heeft gekust, hobbelt ze achter Bram het pad af.

Ivo zet de koffer van Ymke in de gang en loopt dan door naar de salontafel. Hij ziet het briefje liggen, zeg maar rustig een brief, snel leest hij het door, ook al is het aan Ymke gericht, maar dan weet hij in welke kamer hij haar koffer neer kan zetten. Het is in de grote groene kamer achterin met eigen badkamer. Geweldig, roept hij verrukt uit, deze kamer zegt hij tegen Ymke, heeft ook een eigen inkom. Mochten we een keertje op stap zijn dan hoef je niet via de voordeur naar binnen. Kan ook via de kamer zelf. Ohhh…als we op stap zijn….wanneer gaan we op stap dan Ivo? Hij kijkt haar aandachtig aan, over één week gaan wij officieel op stap, zegt hij haar een knipoog gevend. Dan pas, dat duurt nog hartstikke lang. Ja, zegt hij lachend, maar dan heb ik nog wel even de tijd om wat te regelen.

Kom, zegt hij haar zacht met zich meetrekkend, dan laat ik je, je kamer eventjes zien. Achter hem aanlopend opent hij een deur helemaal achterin. Als ze de kamer binnenstapt, kijkt ze om zich heen. Wauw, wat is dit mooi, zegt zacht, net of je in een bos staat op een open vlakte. Haar verder de kamer binnen trekkend sluit hij de deur achter hen. Hij zet de koffer tegen het einde van het bed. Bevalt het je, vraagt hij. Zeker, hoort hij haar zeggen, is nog mooier als in het hotel. In de badkamer ontdekt ze een bad en een douche apart van elkaar. Wat een verwennerij, lachend kijkt ze naar Ivo. Mijn broer vond het belangrijk, begint hij te vertellen, dat je goed uitrust. Daar hoort dan ook een klein beetje luxe bij. Waar je goed kan ontspannen. Hij heeft ook een soortgelijke kamer als deze helemaal ingericht met fitness apparatuur, dus als je wil sporten Ymke, zal het je aan niks ontbreken. Dat geloof ik zeer zeker en ze schenkt hem een glimlach. Ik kan ook hardlopen op het strand, heb gezien dat, dat vlakbij je ouders is. Ja, dat klopt, dan kan je net zo goed gelijk Diesel en Ford meenemen, die houden er ook wel van om met je mee te rennen. Diesel en Ford, vraagt ze, zijn dat nog broertjes? Hahahaha, nee dat zijn de honden van mijn ouders. Hebben die honden, die heb ik helemaal niet gezien vanmiddag. Klopt, lacht hij, mijn vader was ze uitlaten. Neem ze graag mee, lacht ze, ben dol op dieren en voornamelijk honden. Gezellig, maar wel goed als ik hier nog in dromenland lig en jij gaat hardlopen dat ik weet dat je beschermd zal worden door Diesel en Ford. Mooie namen ook, lacht ze. Zullen we beetje televisie gaan kijken, vraagt ze hem.

Vind ik een goed plan van jou vrouwtje, lacht hij. Samen lopen ze naar de woonkamer, Ymke laat ze op de bank ploffen en Ivo geeft haar het tv bakje aan en loopt vervolgens naar de keuken om twee flesjes bier te pakken. Terug bij Ymke kruipt hij achter haar op de bank en overhandigd haar een flesje bier.

Monique loopt op het strand terug denkend aan het gesprek wat ze enkele dagen geleden met Ivo voerde, ze kan het maar niet geloven. Hij zo snel al een ander, dan heeft hij in feite ook tegen haar gelogen dat ze zoveel voor hem betekende. Hij kan toch niet zo vlug al voor een ander vallen. Ja, ze had inderdaad gelogen, toen hij keer op keer vroeg of ze was gebonden. Ik moet hem nog een keer spreken, denkt ze. Als hij helemaal alleen is. In de verte ziet ze een vrouw aankomen met twee honden, het lijkt wel of ze rent denkt Monique. Verder in haar jas duikend, ziet ze als het drietal dichterbij is dat het die Ymke waar Ivo nu mee heeft is. Dan is hij alleen in het huis van zijn broer. Snel loopt ze door. Monique was zonder aankondiging al een keer langs het huis gelopen, zo had ze ook gezien dat de kamer van Ymke een eigen ingang heeft. Bij het huisje aangekomen, ziet ze de ingang van het pad wat rechtstreeks naar de kamer leidt. Nooit eerder heeft ze de stap genomen, maar nu doet ze het wel. Ze loopt het pad om tot aan de terrasdeuren. Zachtjes voelt ze aan de klink en als deze meegeeft duwt ze hem zachtjes open. Voorzichtig stapt ze naar binnen, ze komt uit in de slaapkamer ziet ze. Haar hart staat even stil. Daar ligt de man van haar dromen, naakt. Het dekbed is afgegleden tot net onder zijn kruis. Monique is in twee strijd wat ze zal doen. Hem wakker maken, of bij hem kruipen. Ze kiest voor het laatste.

Snel ontdoet ze zich van haar eigen kledij en kruipt naast de man van haar dromen in bed, ze trekt het dekbed omhoog en gaat onder de dekens op onderzoek uit. Ze weet nog van toen, dat hij heel vast slaapt, als dat nu nog steeds het geval is, dan kan ze hem misschien wel…. Dan kan ze hem misschien één keertje echt in zich voelen. Wat ze doet is natuurlijk harstikke fout, maar ze kan nu nog maar aan één ding denken, hem in haar voelen.

Ivo heeft het heerlijk in zijn droom, hij wordt heerlijk gepijpt, lekker gelikt aan zijn eikel, aan zijn schacht en dan voelt hij hoe zijn ballen één voor één worden opgezogen in een warme holte, hij begint lichtjes te kreunen. Monique schrikt zich wezenloos van zijn gekreun, ze tilt het dekbed iets op maar ziet dat hij nog steeds slaapt. Hij droomt en ze krijgt een glimlach op haar gezicht. Hij voelt hoe hard hij wel niet is en dan voelt hij iets anders. Iets warms, iets bekends maar hij kan het nog niet helemaal plaatsen.

Monique voelt zich in de zevende hemel, ze heeft zich langzaam over zijn stijve laten zakken en nu voor het eerst in al die tijd dat ze samen zijn geweest is hij echt in haar, hij is groot, maar ook niet overdreven, ze schat hem op achttien centimeter met een diameter van vijf. Als ze hem helemaal in zich heeft begint ze zachtjes te bewegen. Het bed kraakt onder haar handelingen, maar ze heeft er geen oog voor, ze wil hem alleen nog maar voelen spuiten in zich, hoe hij zijn zaad schiet tegen haar baarmoederwand. Ze wisselt haar tempo meerdere keren af door snel en driftig te wippen op zijn pik, gevolgd door wat langzamer. Haar hand brengt ze naar haar clit en begint hier mee te spelen, zachtjes begint ze te kreunen. Haar eerste orgasme dient zich al vrij snel aan, een beetje te zijn bijgekomen gaat ze verder met het berijden van zijn pik.

Ze legt zijn handen rond haar borsten die hij automatisch in zijn slaap begint te kneden, speels trekt hij hierbij aan haar tepels en wederom vind Monique het lastig om niet volop te kreunen. Zachtjes laat ze toch enkele kreuntjes ontsnappen. Zijn hand zakt automatisch af naar haar clitje en hij begint deze te stimuleren, Monique wipt harder en harder op en neer en dan voelt ze hoe zijn eikel begint op te zwellen in haar binnenste. Nog even en dan zal ze zijn zaad, zijn melkpap voelen schieten in haar binnenste.

Ivo waant zich in de zevende hemel, hoe lekker is dit om zo genomen te worden in je slaap, langzaam komt hij dan ook bij bewustzijn. Langzaam begint hij wakker te worden. Hij voelt zijn eikel opzwellen en dan verschiet hij zijn zaad. Hij opent zijn ogen, nog na pulserend wordt hij al wakkerder en wakkerder. Dan bekijkt hij de vrouw die bovenop hem zit en krijgt hij de schrik van zijn leven. Het is niet Ymke, die hij verwacht had aan te treffen.