Voor moederdag kreeg Tessa van haar liefhebbende echtgenoot, ruim twintig jaar ouder, een toyboy cadeau, terwijl ze niet eens moeder was. Ze viel haar man om de nek, het idee een eigen speelpop te hebben voor een nacht wond haar zo op dat ze hem bijna smoorde tussen haar volle borsten. Er bleek een voorwaarde aan dit prachtgeschenk te zitten, hij wilde toekijken, wat voor haar geen enkel probleem vormde.

Tessa en Peter waren nu zeven jaar samen, daarvoor was hij haar werkgever en zij zijn geroutineerde secretaresse. Ze was echter allesbehalve toegewijd en onderdanig, wat hem prikkelde. Hij was nog getrouwd, zij leefde samen met een vriendin. Opdrachten van hem voerde ze uit wanneer het haar uitkwam, soms ook helemaal niet. Toen hij daar aanmerkingen over maakte snauwde ze hem toe dat hij geen spatjes moest hebben, ze kon zo elders terecht, beter betaald ook. Bij een bloemenstal kocht hij een bos gele rozen, om het goed te maken. Ze mailde hem dat ze het voor deze keer door de vingers zou zien, maar dat ze bij een volgende fout van zijn kant, andere maatregelen zou treffen.

Een nacht lang lag hij te draaien naast zijn vrouw, kon zich niet losmaken van het beeld van die pronte en hoogst eigenwijze medewerkster. Geruisloos stond hij op en startte in zijn werkkamer zijn computer en antwoordde om 03.16:

'Welke maatregelen heb je in gedachten?' Hij rukte zich af in zijn werkkamer, bemerkte niet dat zijn vrouw naderbij was komen sluipen en opeens met schrille stem in zijn oor schreeuwde: 'Als ik het niet dacht, goorlap, je hebt een affaire.'

Een pak voor de billen van een vrouw is als een liefkozing, verkondigde ze hem, toen ze hem in aanwezigheid van haar vriendin voor het eerst over de knie nam. In aanwezigheid van een andere vrouw de billen bloot moeten maken voor een pak slaag beschroomde hem. De klappen waren stevig, Tessa's vriendin vingerde zichzelf, terwijl het billenapplaus doorging. Sinds zijn kindertijd was hij nooit meer gekastijd, als directeur van zijn secretaresse was iets te veel van het goede, toch begonnen ze een relatie. Voor Tessa betekende een luxere levensstandaard een hoop, als beeldhouwster verdiende haar vriendin vooral aanmaningen en zij als secretaresse te weinig om een luxe leven te leiden. Het pleit was snel beslecht. Tessa trok bij hem in en werd medevennoot van de firma.

Alles wat ze vroeg gaf hij haar, maar waar zij het meest naar verlangde, kon Peter haar niet meer bieden.

'Moet ik er zelf een uitzoeken?'

'Heb ik al voor je gedaan, schat.'

'Hoe ziet hij eruit, is hij jong, houdt hij van spelletjes, is hij een beetje stout?'

'Zul je wel zien, liefje.'

Met zijn hoofd geklemd tussen haar dijen befte hij haar, ze kreunde, kneedde haar borsten en tepels en dacht aan de toyboy die op haar wachtte.

Jim las op het opdrachtformulier de wensenlijst die Peter had ingevuld. Spanking, sm, normaal gekleed, voetfetish, onderdanig, geen fist of andere zaken. Snel verdiend. Voor een pak voor de billen draaide hij zijn hand niet om. Kwestie van veel misbaar maken, janken als een hond, wat lebberen aan voeten, tenen zuigen en dan kassa.

Zijn heer en meester bracht hem naar het opgegeven adres, stelde voor om met hem meet naar binnen te gaan, wat Jim afwees.

'Ik bel je wel als ik klaar ben.'

De dame die aan de deur verscheen verraste hem, hij had op een kerel gerekend. Ze troonde hem mee naar de salon, schonk hem een gin-tonic in en dwong hem over haar schoot. Ze stelde vast dat hij een heet ventje was, speelde met zijn tepels. Jim paste zich aan, wat kon het hem ook schelen. Opeens kwam er een kerel binnen, een heer in krijtstreep pak, dure bril op, een gladgeschoren blotebillengezicht, sigaartje in zijn mond, echt het type van een directeur, zoals hij al veel vaker had bediend.

'Dit is mijn man,' sprak de vrouw. 'Hij wil wel eens zien hoe ik met stoute jongens omga. Ben je stout?'

Jim gromde, ontving de eerste tikken op zijn skinny jeans. Al was hij absoluut niet straight, vrouwen, speciaal deze, hadden wel veel betere dijen dan mannen, op voetballers, worstelaars en rugbyers na. Ooit had hij op een club een team met vijftien spelers moeten bedienen en leerde woorden als 'scrum'en 'maul' kennen. Harige, sterke dijen die zijn hoofd mangelden alsof hij moest worden uitgeperst. Tikken voor zijn billen, niet te zuinig, op het wrede af. Maar wel kassa.

'Vertel eens, schatje. Ben je laatstelijk nog stout geweest?'

Jim beaamde het. Hoe sneller hij bekende, hoe eerder het pak slaag, hoe sneller hij weer thuis zou zijn, bij Ton, zijn meester en kameraad. Om haar aan te moedigen verzon hij dat hij zijn moedertje pas nog ernstig geschoffeerd had en dat hij vrouwen in wezen inferieure wezens vond. Harde tikken op zijn broek, de vrouw begon aan zijn broek te prutsen

en smackte hem hard op zijn blote billen.

'Moet hij niet met het stokje, schat?'

'Het stokje, welk stokje, bedoel je de cane, of de mattenklopper?'

'Eerst de klopper lieverd, dan de rotan, flink striemen, schat, hij verdient het?'

Onder zijn oksel verborg hij een verbinding met Ton, vanuit hun Volvo kon hij alles horen en eventueel ingrijpen. Die vent reikte die vrouw de mattenklopper aan. Vanuit haar positie was deze blijkbaar moeilijk te bedienen, die vent in zijn pak nam bovenop hem plaats, de vrouw begon matjes te kloppen. Dat zware lijf bovenop hem deed hem verlangen naar Ton, ook een kilootje of 100 zwaar. Een pak slaag van een vrouw, voor hem nieuw, maar wat had dat wijf een kracht.

'Stoute jongens verdienen klappen op hun billen, heel veel klappen.'

Jim zette zich schrap, het zou die avond flink werken worden.

De twaalf met de rotting waren nauwelijks te verdragen, terwijl Jim absoluut niet flauw was. Hij kon alarm slaan, Ton wist de code van hun carport. Maar dat een vrouw hem nu klapjes gaf, wond Jim op, deed hem terugdenken aan de zomer van 1994, toen hij door de buurman en buurvrouw zijn eerste pak slaag had gekregen. Het was hoogzomer, met een vriendje deed hij aan dakkiespringen, van schuur naar schuur. Golfplaten vol asbest, een spannend spelletje. De buurman had hem al gedreigd met een goed pak billenkoek, toen hij eens pleite leek, waagden hij en zijn vriendje het erop.

Uitgekleed voor die vrouw, zij bespotte zijn te kleine pikkie, zijn lengte en andere gebreken en tekortkoningen. Alles genoeg voor een echte lijfstraf, ik werd aan mijn oor door de vrouw naar een andere kamer geleid. Ze konden me wel vermoorden, ik drukte op mijn alarm, terwijl ik in een kooi werd opgesloten. De bel ging, ze reageerden niet. Of de deuren van hard staal waren kon ik me niet heugen, maar Ton kwam overal binnen; niet goedschiks, dan met geweld.

Naakt in een kooi, de man verdween, misschien om de voordeur te openen, de vrouw stond me wijdbeens voor de kooi wijdbeens te sarren. Ze speelde met haar kutje, heupwiegde net voor mijn neus en speelde een verbaal spel met mij, dreigde me zelfs te ontmannen. Ze stak een voet tussen de tralies, ik begon haar voetzolen te likken en haar tenen te zuigen.

'Ik wil ze brandschoon, ik waarschuw je. Zuig mijn tenen, een voor een.'

Ik zoog mijn mond om haar tenen, likte haar zoute voeten, in een kooi had ik al lang niet meer gezeten, zelfs thuis niet meer.

De man keerde terug, met in zijn kielzog mijn heer en meester. Mijn gevoel van opluchting verdween snel, toen ik Ton gezellig zag plaatsnemen op een canapé, net voor mijn kooi.

'Wat wil je nu nog, schatje, met je moederdagcadeau?'

Ze eiste van mij dat ik door de tralies heen haar kontje zou zuigen. Ze drukte haar blote billen tegen het ijzer, ik probeerde mijn tong in haar anus te bewegen, maar zo ver wist ik niet te reiken.

'Je bent een heel ongehoorzaam slaafje, ik denk dat ik je eens goed moet straffen.'

Bevrijd uit mijn kooi wilde ik het liefst naar mijn heer en meester toe kruipen, hij weerde me af. Tessa leidde me over de bok die middenin de ruimte was geplaatst. Vastgesnoerd op die gymnastiekbok kwamen Ton en Peter naderbij.

Peter omhelsde zijn vrouw, Ton betastte mijn naakte, omhoog gekeerde achterpartij.

'Wat doen we met stoute jongensbillen, vrouw?'