Verlegen Minnaars

Hij werkt bij de Albert Heijn op het de Mirandaplein. Sanne heeft hem daar gezien. Maar ze kent hem van school. Hij heet Michel en ze vindt hem, met zijn zwarte krullen, om op te eten. Op school hebben ze geen contact. Hij zit een klas lager en in haar groepje vinden ze hem niks. Hij is een eenling en ook nog een metalfan. Er staat met gotische letters Motörhead op de rug van zijn leren jasje. Zijn dromerige blik past daar helemaal niet bij, vindt ze.

Hij heeft haar groepje één keer aangesproken. Ze kon zijn zacht gestelde vraag, met twee keer ‘sorry’ er in, niet verstaan. Hij zei nog een keer ‘sorry’ toen Jamila ‘ga weg, loser’ siste en maakte zich uit de voeten.

Sanne is pas 17 en een beetje bang voor jongens. Ze is de enige van het groepje, denkt ze, die nog niet met een jongen heeft afgesproken in de fietsenkelder op school. Jamila bijvoorbeeld, zegt dat ze met Kick heeft afgesproken en dat hij zijn broek liet zakken en dat ze hem heeft gepijpt. Sanne lijkt dat niks. Behalve bij Michel, dan zou ze het wel doen. En als ze daar aan denkt, gaan de haartjes in haar nek ineens recht overeind staan.

In de Albert Heijn ziet Michel er heel anders uit. Geen leren jasje maar een licht blauw overhemd met een donkerblauwe baan en keurig gekamd haar. Het maakt hem allemaal nog een stuk jonger. Wat een liefje! Ze trekt de stoute schoenen aan en spreekt hem aan. ‘Hoi’, zegt ze zo gewoon mogelijk. ‘Weet jij toevallig waar de Cassis staat?’ ‘Ik wijs het wel even’, antwoordt hij en loopt enthousiast voor haar uit. Er is alleen geen Cassis. ‘Geeft niet’, zegt ze en duwt haar lege wagentje lachend naar de kassa. Het is vrijdagmiddag, het weekend lacht haar toe. En ze is ook nog het hele weekend alleen. Haar moeder gaat zaterdagochtend samen met oom Thomas naar de boerderij van Opa in Ruurlo.

Tijdens het eten gaat de bel. Haar moeder staat op en loopt naar de voordeur. Als ze terug komt, zegt ze: ‘Er staat een rocker voor de deur met een fles Cassis.’ Sanne haast zich naar het halletje.

* * *

‘Hoi, ik dacht’, begint Michel verlegen. Verder komt hij niet. Dan steekt hij de fles Cassis naar voren. Ze neemt hem aan. Kom anders even binnen.’ Terwijl ze het zegt, heeft ze al spijt. Ze schaamt zich voor de rommel in de gang, voor dat de eettafel nog niet is afgeruimd, voor de vader die ze niet heeft en voor haar moeder, die zich na haar werk in de fabriek heeft gedoucht en zich daarna niet fatsoenlijk heeft aangekleed. Haar moeder zit aan tafel in een versleten trainingsbroek en een te wijd hemdje. Ze heeft een handdoek om haar natte haar geknoopt. Ze ziet er niet uit. Verdrietig denkt Sanne dat haar kansen bij Michel in één klap verkeken zijn. Maar het kan nog erger.

‘Jij bent toch van de Albert Heijn?’, vraagt haar moeder.
‘Ja, mevrouw, maar ik ken Sanne ook van school’.
‘Zeg maar Julia hoor, zitten jullie bij elkaar in de klas?’
‘Nee mevrouw, eh, Julia.’
‘Hebben jullie verkering?’
Het wordt steeds ongemakkelijker. Er valt een lange stilte. Dan grijpt Sanne in: ‘Ik moet nog huiswerk maken.’ Michel zegt opgelucht: ‘Ok, dan ga ik maar weer eens.’
Sanne loopt met Michel mee. Bij de deur zegt ze: ‘Wil je morgen ...’ Ze weet alleen niet wat. ‘Ja morgen is prima’, zegt Michel vlug. ‘Dan kom ik om een uur of drie, na mijn bijbaantje.’ Teruglopend naar de kamer bedenkt Sanne zich dat ze Michel niet voor de Cassis betaald heeft. En dat ze hopeloos verliefd op hem is. Michel denkt als hij terugloopt naar huis: ‘Wat een mooi meisje is dat, maar wat wil ze nu van me?’ Zelf weet hij wel wat hij het liefst met haar zou willen doen. Of met een ander meisje.

* * *

Kwart voor drie staat Michel voor de deur. Een stralende Sanne doet open. Hij duwt haar een klein bosje tulpen in haar handen en mompelt iets over afsnijden. Dat moest hij van de man bij de bloemenstal zeggen. In de kamer gaat Michel zo snel mogelijk aan de eettafel zitten, hopend dat ze het niet ziet. Maar ze ziet het wel. En ze gaat hem niet in verlegenheid brengen door er iets van te zeggen. Terwijl ze de tulpen in het water zet, zegt ze: ‘Hé Michel, mijn moeder is dit weekend naar mijn opa in Ruurlo.’ Deze aankondiging krijgt geen vervolg. En hij wordt ook niet begrepen: ‘Melk en suiker’, antwoordt Michel.

Een paar minuten later zitten ze tegenover elkaar aan de keukentafel. Als Michel een slok van zijn koffie wil nemen, legt hij eerst het lepeltje op tafel, zodat het niet tegen de rand van zijn kopje trilt. Sanne heeft met hem te doen. Ze staat op, loopt naar hem toe en vraagt: ‘Gaat het wel Michel?’ ‘Ik ben gewoon super zenuwachtig. Ik vind je zo mooi. Ik wil het niet verknallen.’ Ze pakt zijn hand. ‘Ik ben ook zenuwachtig. Maar ik heb ook heel veel zin in jou.’

‘En in pasta. Zullen we samen koken?’ Michel ontspant. Even later staan ze naast elkaar voor het aanrecht. Zij snijdt een ui in stukjes, hij raspt kaas. En ze praten over van alles en nog wat. Over school, over de groepjes op het schoolplein, over ouders. Sanne vertelt hoe ze zich soms aan haar moeder ergert. Michel zegt dat ze hem juist wel tof lijkt, maar dat hij haar maar kort gezien heeft natuurlijk. En zo staan ze daar, een jongen van 16 en een meisje van 17, samen te koken. Ze drinken er Orangina bij. Daarna praten ze over hun hobby’s. Sanne leest graag, maar van geen van de boeken die ze noemt, heeft Michel ooit gehoord. Michel zegt dat hij veel naar muziek luistert, maar begint wijselijk niet over zijn favoriete bands Judas Priest en Motörhead. Ondertussen vordert het eten gestaag. Nu ze zich meer op hun gemak voelen, kijken ze vaker naar elkaar. Liefst niet tegelijk. En als dat toch gebeurt, kijken ze met een rood hoofd snel de andere kant op. De derde keer blijven ze elkaar aankijken.

Sanne gaat achter Michel staan en slaat haar armen om hem heen. Ze legt haar oor tussen zijn schouderbladen en hoort zijn hart kloppen. Haar handen kruipen onder zijn T-shirt. Ze voelt zijn tepels, klein en hard. Ze voelt zijn buik, zijn navel. Michel weet niet of hij zich moet omdraaien en haar moet kussen of zo moet blijven staan. Hij kiest het laatste want hij weet waar haar handen nu naartoe gaan. Als haar vingers naar beneden glijden, tussen zijn huid en de band van zijn broek voelt ze zijn stijve.

En dan kookt de pasta over. De deksel valt naast de pan en er stroomt een grote golf troebel water uit de pan. Het vuur gaat sissend uit. Sanne is in no time ter plaatse en draait de pit uit. Michel pakt met een theedoek de deksel van de grond en legt hem terug op de pan. ‘We zijn een goed team’, zegt Sanne, lachend. Ze weten allebei dat de betovering van het moment voorbij is.

* * *

Met enige vertraging vindt het diner alsnog plaats. Sanne heeft kaarsjes op tafel gezet en aangestoken. Michel heeft servetjes dubbelgevouwen en op de borden gelegd. Hij schenkt de glazen nog een keer vol. Ze gaan zitten, kijken elkaar aan en nemen een hap.

Later die avond wassen ze samen af en nu is het Michels beurt om achter Sanne te gaan staan. Hij pakt haar voorzichtig bij haar heupen en drukt zijn onderbuik tegen haar aan. Sanne voelt zijn stijve tegen haar billen prikken. ‘Mmmm’, zegt ze. Michel slaat zijn armen om haar heen. Haar buik voelt heerlijk zacht. Hij schuift zijn handen langzaam naar boven onder haar blouse. Als hij het randje van haar bh heeft bereikt, fluistert ze: ‘Wacht even.’ Ze trekt haar blouse uit en vraagt: ‘Wil je het haakje losmaken?’ Hij doet het. Ze legt haar bh op het aanrecht en wacht tot hij verder gaat. Hij maakt van zijn handen kommetjes en pakt heel voorzichtig haar borsten vast. Hij voelt dat haar tepels veel groter zijn dan die van hem en dat ze hard zijn. Wat een tof gevoel is dit. Dat hij de borsten van het mooiste meisje van de klas in zijn handen heeft en dat zij ondertussen met haar billen tegen zijn stijve lul aan staat te draaien. Dit is het stoerste wat hij ooit heeft meegemaakt.

Sanne draait zich om. Ze wil hem zien. Nu ze voor hem staat, ziet Michel dat ze niet van die rare ballonborsten heeft, zoals de vrouwen op sexsites. En hij ziet dat ze kippenvel heeft op het rondje om haar tepels. ‘Heb je het koud?’ vraagt hij. ‘Helemaal niet’, lacht ze, ‘dat is van de opwinding.’ Terwijl ze hem op zijn mond kust, maakt ze zijn riem los. Ze gaat op haar knieën zitten en trekt zijn broek en zijn onderbroek naar beneden. Zijn lul staat recht omhoog, tegen zijn buik aan. Om hem beter te kunnen bekijken trekt ze hem een stukje naar voren. Ze trekt het vel iets terug, waardoor zijn eikel bloot komt. Wat een ding is dat, donker rood en glimmend als een kers. En wat voelt die lul lekker in haar hand. Natuurlijk is het een stukje van Michel maar hij lijkt ook een eigen leven te leiden. Hij lijkt zelfstandig te reageren op haar aanraking. Ze duwt zijn lul tegen haar wang aan en tegen haar lippen. En dan opent ze haar mond.

En Michel? Die weet niet wat hem overkomt. Dit heerlijke meisje geniet van hem! Ze speelt met zijn lul. Ze likt eraan alsof het haar lekkerste ijsje ooit is. Hij hoopte dat ze dit misschien wel wilde doen, voor hem, als hij het zou vragen, na een tijdje. Maar nu lijkt het ineens of hij haar een plezier doet. En dat doet hij.

Sanne geniet van hoe haar bink alle verlegenheid is vergeten. Hoe hij trots naar haar kijkt, trots op haar en trots op zijn lul. Het is de dag dat ze allebei volwassen zullen worden. En dit is pas het begin. Sanne zuigt zachtjes aan Michels lul, terwijl ze haar lippen precies om zijn eikel sluit. Met haar tong gaat ze heen en weer over de onderkant.

En dan laat ze hem los uit haar mond. Ze richt zijn lul met haar hand op haar voorhoofd en begint hem stevig af te trekken. ‘Toe maar, stoere bink van me, spuit je zaad maar op me; niet in de lakens, niet in je onderbroek, maar in het gezicht van je geile meisje. Dat is de bezegeling van onze verkering.’ Michel begint als een gek te spuiten. Hij spuit haar helemaal onder. ‘Getsie’, zegt ze. ‘Je wou het zelf’, zegt Michel lachend.

* * *

‘Ik wil met je op vakantie’, zucht Sanne als ze weer aan tafel zitten. Ze heeft haar gezicht schoongemaakt met een theedoek, haar blouse aangetrokken en koffie gezet. Michel weet niet waar dit ineens vandaan komt. Hij vindt het wel een gaaf idee, maar hij is met zijn hoofd totaal ergens anders. De sex was nog helemaal niet klaar. Hij wil met Sanne naar bed en haar adembenemende meisjeslichaam ontdekken. Hoe moet hij het aanpakken? In zijn hoofd formuleert hij de prachtigste volzinnen, om ze daarna als ‘overdreven’ weer te verwerpen. Uiteindelijk zegt hij: ‘Zullen we naar bed gaan?’, en dat is precies goed. Ze douchen om de beurt, Michel als laatste. Als hij haar kamer binnenkomt, ligt ze al onder de lakens, op haar telefoon te kijken. Ze legt hem snel weg. Als ze ziet dat hij aarzelt, fluistert ze: ‘Kom.’

Hij gaat naast haar op het bed zitten. Hij legt zijn hand op haar buik en streelt haar. Er is een stukje Sanne dat hem als een magneet aantrekt, waar zijn hand naartoe wil. Maar Michel is bang dat ze dat een te directe benadering vindt. Van Sanne mag er juist wel wat meer vaart in komen. Dus spreidt ze haar benen, pakt ze zijn hand en legt die tussen haar benen. En opnieuw merkt Michel dat hij, op het moment dat hij er niet bij nadenkt, automatisch de goede dingen doet. Eerst kietelt hij het kleine plukje blonde krulletjes boven haar lipjes. Dan voelt hij aan haar lipjes. Ze zijn warm en nat. Hij buigt voorover en geeft een kusje op haar lipjes. Wat ruikt ze lekker. Wat ruikt ze stout. Zijn lul is alweer keihard. Sanne pakt zijn lul en houdt hem even vast. Hij geeft nog een kusje en steekt dan brutaal zijn tong tussen haar lipjes. ‘Wil je me likken?’, vraagt ze.

Dan zit hij niet handig. Hij kruipt om haar heen en gaat op zijn knieën tussen haar benen zitten. Ze trekt haar knieën op en buigt ze naar buiten. Wat is ze mooi en wat is ze kwetsbaar nu ze zo open voor hem ligt. Hij buigt zich voorover en likt haar.

Ze beweegt mee met haar onderlichaam. Zo geeft ze hem het gevoel dat hij het goed doet. Ze doet het niet eens expres. Ze heeft gewoon niet meer de volledige controle over haar lichaam, omdat hij het zo lekker doet, omdat hij zo voorzichtig met haar is, maar vooral omdat ze hem zo lief vindt. Hij merkt dat ze steeds wilder tegen zijn gezicht aan stoot. Hij vraagt: ‘Zullen we neuken?’ ‘Ja, dat wil ik, ik wil dat je in me komt.’

‘Het gaat gebeuren’, denkt Michel, ik ga met mijn stijve lul in een vrouwenkut!’ Hij zou willen opspringen, een dansje willen doen en ‘ik ga neuken, ik ga neuken’ willen roepen. Ook Sanne denkt: ‘Wat een feest, we gaan het doen.’

Ze helpt Michel, zijn lul op de goede plek tussen haar lipjes te zetten. Als hij duwt glijdt hij zo in haar. De kinderlijke overwinningsroes is verdwenen. Dit voelt te lekker. Ze zijn voor elkaar gemaakt. Het past zo goed. Michel vindt zijn ritme. Hij wisselt langzame diepe stoten af met korte duwtjes als hij diep in haar zit.

Sanne kwam tijdens het likken al bijna klaar en zit er nu weer tegenaan. Maar ze wil samen klaarkomen. Tegelijk. Als een hoogtepunt dat ze de rest van hun leven bij zich hebben. Lang hoeft ze zich niet te beheersen. Bij elke stoot voelt Michel zijn ontlading dichterbij komen. En dan is het niet meer tegen te houden. ‘Ik ga komen’, zegt hij schor. ‘Kom maar, schiet mijn kutje helemaal vol’, daagt Sanne hem nog één keer uit. En dan komen ze samen klaar.

* * *

Die nacht slapen ze dicht tegen elkaar aan. Ze worden allebei af en toe wakker. Dan spoelt een golf van geluk over ze heen. ‘De liefste van de wereld ligt bij mij in bed’, denkt Sanne. Net als Michel.